The Conquerors Path | เส้นทางผู้พิชิต - ตอนที่ 134 Complex Family(2)
นอร่า ไลออนฮาร์ท เป็นชื่อที่มีชื่อเสียงในสถาบันบาบิโลนมาก เธอเป็นลูกคนโตของดัชเชสและจะได้เป็นดัชเชสในอนาคต เธอมีบทบาทที่ยอดเยี่ยมในอนาคตอันใกล้ของโลก
หากมีใครถามเกี่ยวกับเธอ คำตอบที่พวกเขาจะได้รับคืองดงาม, ทรงพลัง, สุดยอดและเป็นเสาหลักในอนาคตของจักรวรรดิเอซเรอิล มันเป็นข้อสรุปที่ลืมไปแล้วว่าเธอจะเป็นผู้บัญชาการที่น่าทึ่ง มีทายาทขุนนางหลายคนที่ต้องการคบหากับเธอ แต่เธอยังคงไม่มีใครที่สนใจ
ในความเป็นจริงเธอเคยเป็นคนที่อารมณ์รุนแรงด้วยซ้ำเมื่อถูกใครบางคนรุกเร้า นอร่าไม่ใช่ผู้หญิงไร้พลังที่ใครๆ ก็สามารถแตะต้องได้ แต่สำหรับอีกนัยหนึ่ง เธอสมบูรณ์แบบและมีทุกสิ่งในโลกนี้ แต่ไม่มีใครรู้ว่าแท้จริงแล้วสิ่งหนึ่งที่เธอมีต้องการ ไม่เคยเป็นของเธอเลย
นอร่ามีน้องชายอยู่คนหนึ่งและเธอต้องการความรักที่ยิ่งใหญ่จากน้องชายของเธอ วัยเด็กของนอร่ามีความสุขในตอนที่พ่อของเธอยังมีชีวิตอยู่ แต่ความตายของเขาทำร้ายเธอ ในเวลานั้นหน้าที่ของเธอในฐานะลูกคนโตคือต้องเลี้ยงดูพี่น้องของเธอ แต่อนิจจาการตายของพ่อของเธอ มากเกินไปสำหรับเด็กอายุ 9 ขวบ
และในตอนนั้นเองที่ออสตินน้องชายของเธอกลายเป็นที่ระบายอารมณ์ของเธอ ขณะนั้นเธอมีความโกรธและความสิ้นหวัง เธอชี้ไปที่น้องชายของเธอและกรีดร้อง ตะโกนใส่เขาว่าที่เธอสูญเสียพ่อของเธอไปในตอนนั้นเป็นเพราะเขา จิตใจของเธอยุ่งเหยิงและเธอไม่รู้ว่าตัวเองกำลังทำอะไรอยู่
เธอยังคงจำใบหน้าที่เจ็บปวดของเขาในวันนั้นได้ ตั้งแต่นั้นมาเธอก็แบกรับความรู้สึกผิดไว้ เธอคิดว่าการอยู่ห่างๆ เขามันจะดีกว่า แต่นั่นรังแต่จะทำร้ายเธอและคนที่เธอรักมากขึ้น
ความทรงจำของเธอยังคงแจ่มชัด วันที่หัวใจที่ปิดสนิทของเธอถูกเปิดอีกครั้งโดยน้องชายที่เธอเคยทำร้าย เธอยังคงได้ยินคำปลอบใจของเขา นั่นคือวันที่เธอได้รับอิสรภาพในที่สุด ถ้าไม่มีวันนั้นที่เธอได้รับ คงไม่มีเธอในวันนี้
น่าแปลกที่บางครั้งเธอรู้สึกเหมือนว่าออสตินแก่กว่าเธอ แต่นั่นก็ทำให้เธอมีความสุขเพราะเธออายุมากที่สุดเธอจึงมีแรงกดดันมากมายที่ต้องรับมือ ดังนั้นการมีคนเปิดใจและเป็นตัวของตัวเองจึงเป็นเรื่องที่น่าโล่งใจ ไม่นานน้องชายของเธอก็รวบรวมครอบครัวที่เกือบแตกสลายของพวกเราให้กลับมารวมกันอีกครั้ง
ในที่สุดความสุขในชีวิตของนอร่าก็กลับมา วันคืนหลังจากนั้นมาเป็นวันคืนอันหอมหวานที่สุดในชีวิตของเธอ มีเพียงความสุขอันบริสุทธิ์เท่านั้นที่เธอได้รับในแต่ละวัน เธอได้ใกล้ชิดกับน้องชายของเธอ เขากลายเป็นที่พักพิงใจ, เป็นที่คลายความกังวลและเพื่อนของเธอ ย้อนกลับไปในตอนที่พวกเขาอยู่กันตามลำพัง เธออาจจะเอาแต่ใจ, ทำตัวเป็นเด็ก, ขี้เล่น แต่ก็ไม่มีใครมาตัดสินและกล่าวหาว่าเธอน่าขายหน้า
คิดๆ ดูแล้วมันก็น่าแปลกที่เธอมักรู้สึกว่าออสตินแก่กว่าเธอแต่เธอก็ไม่สนใจ เธอแค่อยากได้ไหล่พิง นอร่าเข้าใจเป็นอย่างดีว่าความรู้สึกที่มีต่อพี่น้องของเธอกำลังเปลี่ยนไปเป็นอย่างอื่น มันช่างแผ่วเบาแต่หัวใจของเธอมักสงบสุขเมื่อได้อยู่กับน้องชายของเธอ แค่นั้นเองที่เธอต้องการ เธอไม่จำเป็นต้องเป็นนอร่าที่สุดยอด แค่เป็นตัวของตัวเอง
หัวใจของเธอจะสว่างไสวด้วยความสุขเสมอเมื่อได้ใช้เวลากับน้องชายของเธอ ในตอนแรกเธอสับสนกับความรู้สึกของตัวเอง เธอยักไหล่และตัดสินใจใช้ชีวิตอย่างมีความสุขกับครอบครัวของเธอ แต่ความมืดก็เข้าปกคลุมอีกครั้ง ความทรงจำของเธอยังคงกระจางใส แม้ว่าเธอจะไม่สามารถเคลื่อนไหวหรือพูดได้ แต่เธอก็ยังเข้าใจว่ากำลังเกิดอะไรขึ้น
เธอเป็นพี่คนโต หน้าที่ของเธอคือต้องปกป้องครอบครัวและพี่น้องของเธอ แต่สุดท้ายเธอก็ต้องการน้องชายของเธอ ในที่สุดเธอก็เข้าใจว่าเธอรู้สึกอย่างไร
เธอจำได้ราวกับเมื่อวาน ฉากที่ออสตินปกป้องเธอด้วยหลังของเขา, ฉากที่เขารับลูกธนูที่กำลังพุ่งใส่ร่างของเธอ, ฉากที่เขาต่อสู้เพื่อปกป้องเธอ ในตอนนั้นความรู้สึกที่เธอแทบจะเคยไม่มีมันได้กำลังพัฒนาผลิดอกออกผลจนถึงจุดสูงสุด
ในเวลานั้นเธอจำคำพูดของพ่อเธอที่เขาพูดว่าเขาตกหลุมรักแม่ของเธอได้อย่างไร ในเวลานั้นเธอเข้าใจรสชาติของความรักที่หอมหวาน นอร่ารู้สึกไม่คู่ควรกับความรักและการได้รับการปกป้องจากน้องชายของเธอ ในเวลานั้นเพียงแค่นึกถึงการตายของเขาก็ทำให้หัวใจของเธอแหลกสลาย
เธอเป็นคนขี้เล่น, งี่เง่า, เอาแต่ใจและเธอเคยทำร้ายน้องชายของเธอ แต่เขาก็ไม่เคยโกรธเธอเลย เขาไม่เคยตะคอกใส่เธอ เขาทุ่มเททุกอย่างและรักเธออย่างไม่มีเงื่อนไข เขาไม่ลังเลที่จะเสี่ยงชีวิตเพื่อเธอ ในครั้งนั้นเธอก็ได้เข้าใจรสรักอันหอมหวานอย่างแท้จริง
หัวใจของเธอท่วมท้นไปด้วยอารมณ์ แต่เมื่อเธอได้เข้าใจความรู้สึกของตัวเองอย่างชัดเจนเธอก็ตื่นตระหนก ความรู้สึกของเธอเป็นสิ่งต้องห้าม เป็นสิ่งที่เธอไม่ควรรู้สึก วันรุ่งขึ้นหลังนั้นเธอก้ร้องไห้ใส่หมอนสาปแช่งชะตากรรมของตัวเอง เธอรักเขาและต้องการเขาอย่างชัดเจน แต่เธอไม่สามารถทำแบบนั้นได้
เธอตกหลุมรักใครบางคนที่เธอไม่สามารถทำได้ เธอสาบานว่าจะเก็บความรู้สึกของตัวเองเอาไว้ เธอไม่ต้องการให้น้องชายของเธอรู้เรื่องนี้ เธอรู้ว่ามันมีแต่จะนำมาซึ่งความพินาศ เธอรู้ว่าคราวนี้เธอควรเอาแต่ใจ เธอคิดว่าเธอสามารถหาคนอื่นมาตกหลุมรักได้เสมอ มันคงไม่ยากหรอกใช่ไหม?
ผิดแล้ว เธอคิดผิดไปมาก นอร่าประเมินความรู้สึกของตัวเองต่ำไป เมื่อใดก็ตามที่เธอเห็นน้องชายของเธอยืนอยู่กับผู้หญิงคนอื่นหรือเมื่อใดก็ตามที่เธอเห็นเขาเล่นกับคลาร่า หัวใจของเธอก็เต้นรัวด้วยความเดือดดาลและริษยา ชายอื่นใดที่เธอพบ ไม่มีใครสามารถทำให้เธอตื่นเต้นได้เหมือนน้องชายของเธอเลย
พูดได้ว่าการปรากฏตัวของออสตินเป็นแสงสว่างในความมืดมิดของเธอ คำพูดของเขาและการปรากฏตัวของเขาทำให้เธอรู้สึกมีความสุข เมื่อเธออยู่กับเขาเท่านั้นที่เธอจะรู้สึกเป็นตัวของตัวเอง, มีอิสระและใช้ชีวิตอีกครั้งอย่างซื่อสัตย์ แค่เธอคิดว่ามีผู้ชายอื่นที่ไม่ใช่น้องชายมาจับตัวเธอ เธอก็รู้สึกขยะแขยงแ้ว
เช่นเดียวกับที่แค่เธอคิดว่าเขาไปจับตัวผู้หญิงคนอื่น จิตใจของเธอก็เต็มไปด้วยความโกรธแล้ว แต่เธอก็ควบคุมตัวเองได้ เธอสัญญากับตัวเองว่าจะไม่ยุ่งเกี่ยวกับชีวิตของเขาและแล้วออสตินก็จากไปเพื่อการผจญภัยของเขา
ตอนอยู่ที่สถาบันนั้นสนุกมาก เธอมีเพื่อนคนมากมาย แต่เธอก็รู้สึกว่างเปล่าอยู่ลึกๆ ในหัวใจ ไม่ว่าผู้ชายคนอื่นจะยิ่งใหญ่หรือยอดเยี่ยมเพียงใดก็ไม่สามารถทำให้หัวใจของเธอเต้นแรงได้เลยและเมื่อในที่สุดเธอก็ได้พบกับชายที่รักของเธออีกครั้ง ความว่างเปล่าก็ถูกเติมเต็ม เมื่อเธอล้มลงเข้าสู่อ้อมกอดของเขา ร่างกายของเธอสว่างไสวด้วยความสุขและความอบอุ่นที่เธอคิดถึงเมื่อหลายปีก่อน
สำหรับเธอแล้ว เขาคือแสงสว่าง, ความอบอุ่นและเหตุผลในการมีชีวิตอยู่ของเธอ แค่สัมผัสของเขาก็เปลี่ยนความตั้งใจของเธอได้แล้ว คำพูดหวานๆ ของเขาทำให้ใจเธอเต้นแรง แค่กอดเพียงครั้งเดียวก็แสดงให้เธอรู้ว่าเธอตกหลุมลึกลงไปแล้ว นอร่าปิดตาของเธอขณะที่เธออยู่ในอ้อมแขนของน้องชายตัวเอง
ไหล่กว้างของเขาโอบร่างของเธอเอาไว้ แต่เธอไม่รู้สึกอึดอัดเลย เธอไม่รู้สึกว่าตัวเองกำลังอยู่ในอ้อมแขนเขาเลย เธอรู้สึกว่าในหัวใจของตัวเองกำลังถูกเติมเต็ม เธอรู้สึกได้รับความรัก ร่างกายของเขาทำให้ร่างกายของเธอเต็มไปด้วยความสุขและความพึงพอใจ
กลิ่นของเขาที่เธอคิดถึงมากโชยเข้ามาในหัวใจ เธอรู้ดีนี่คือสิ่งที่เธอต้องการ นี่คือสิ่งที่เธอต้องการจริงๆ ใจของเธอวูบวาบไปพร้อมกับบรรดาสาวๆ ที่ห้อมล้อมเขา เธอนึกถึงน้องชายของเธอที่กำลังจะแต่งงานและการมีลูกและความคิดนั้นทำให้เธอไม่ชอบเลย
‘อ่าาา ยัยพวกนั้นไปตายซะให้หมดไป’
นอร่าพยายามแล้ว เธอพยายามแล้วจริงๆ แต่เธอไม่รู้อะไรอีกแล้ว เธอเงยหน้าขึ้นในขณะที่แนบชิดกับน้องชายของเธอ แขนข้างหนึ่งของเธอประคองใบหน้าของน้องชายไว้ รอยยิ้มที่เธอไม่ค่อยแสดงปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเธอ
“ยินดีตอนรับกลับเจ้าน้องชาย”
‘ใช่แล้ว นายควรเป็นของฉันและเป็นของฉันคนเดียวเท่านั้น…..’
-Donate-
True Money Wallet ID : mraxzy
ไทยพาณิชย์ : 4051572923 //ชาคริต\