The Conquerors Path | เส้นทางผู้พิชิต - ตอนที่ 239 Relaxation

มุมมองของออสติน :

“รู้สึกดีจังเลยนะครับ”

ผมพูดขณะที่มองไปที่พื้นที่สีเขียวกว้างใหญ่เบื้องหน้า ตอนนี้ผมกำลังนั่งอยู่บนยอดไม้เพื่อดื่มด่ำกับความงามของอาณาจักรเบื้องหน้า เท่าที่ผมเห็นต้นไม้เขียวขจีสวยงามเติบโต และสายพันธุ์ที่เป็นมิตรต่างเล่นและหัวเราะกัน มันดูเหมือนสรวงสวรรค์แต่สิ่งที่ผมชอบที่สุดคือสาวสวยที่นั่งอยู่บนตักของผมที่กำลังตอบกลับผมมา

“จ่ะ…”

ตอนนี้เธอกำลังเอนกายแนบชิดกับผมโดยเอาหัวมาซบอกผมโดยที่บั้นท้ายฉ่ำเยิ้มของเธออยู่บนตักของผม มือของผมโอบรอบตัวเธอด้วยอ้อมกอดที่ปกป้องเธอ ขณะที่เธอโอบกอดผม ตอนนี้เป็นเวลาประมาณ 7 วันแล้วที่ผมอยู่ที่นี่ ปกติแล้วผมคงอยากจะกลับไปเพราะมีแผนการอีกมากมายที่ต้องดำเนินต่อ

แต่นั่นไม่ใช่ปัญหาสำหรับตอนนี้ เพราะออร์เฟียสได้เปลี่ยนความแตกต่างของเวลา ทำให้ 1 วันที่นี่เท่ากับเวลาเพียง 1 ชั่วโมงของโลกผมเท่านั้น ซึ่งหมายความว่าผมจะหายไปแค่ 7 ชั่วโมงเท่านั้น แม้ว่าผมต้องบอกคุณว่า 7 วันนี้เป็นวันที่ยอดเยี่ยมสำหรับผม เราทั้งคู่ไม่สามารถปล่อยมือออกจากกันได้ พวกเรามีเซ็กส์กันเหมือนกระต่าย

เนื่องจากออร์เฟียสเป็นเทพธิดาแห่งชีวิต เราจึงสามารถทำกันได้เป็นเวลานาน และเมื่อใดก็ตามที่เราว่าง เราจะออกไปเดินเล่น, พูดคุยกันและหัวเราะ ซึ่งท้ายที่สุดก็จะลงเอยด้วยการที่ผมมีเซ็กส์กับเธออย่างไร้สติ 

ครั้งนี้ผมไม่รั้งรอเลยในขณะที่กระทำเธออย่างรุนแรงเพราะผมไม่ต้องกังวลว่าจะทำให้เธอเจ็บ

แถมมันก็ช่วยไม่ได้ด้วยความจริงที่ว่าเธอนั้นเซ็กซี่มาก! ผมทำกับเธอกี่ครั้งก็ไม่เคยพอใจ ทุกส่วนของร่างกายเธอช่างนุ่มนวลน่ารับประทานและน่าลิ้มลอง 

จริงๆ แล้วในใจลึกๆ ผมก็รู้สึกโล่งใจอยู่ เนื่องจากเวลาเล็กๆ ที่ได้อยู่กับเธอช่วยให้ผมคลายความเครียดที่กองทับถมอยู่โดยที่ผมไม่รู้ตัว

ในขณะที่พูดคุยและเล่นกับสาวๆ อย่างสนุกสนาน การใช้เวลาวิ่งไปรอบๆ เพื่อจัดการกับเป้าหมายในการจีบนั้นสร้างความกดดันให้ผมมาก ผมต้องให้ความสนใจอย่างต่อเนื่องเพื่อไม่ให้เกิดความผิดพลาด โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับเซเลสทีเนียที่เฉลียวฉลาดมาก กิจวัตรนี้สร้างความเครียดครั้งใหญ่ภายในตัวผมโดยไม่รู้ตัว ซึ่งสักวันมันจะทำลายผม

‘ขอบคุณพระเจ้าที่ได้เจอเธอ’

ต้องขอขอบคุณดวงดาวนำโชคของผม 

ผมมองหญิงสาวสวยตรงหน้าขณะที่จูบหน้าผากเธอ เธอชอบมันจึงโน้มตัวเข้ามาใกล้ๆ เพื่อคลอเคลียกับผมอย่างแรง ผมอดไม่ได้ที่จะรู้สึกหัวใจเต้นเร็วขึ้นกับท่าทางที่น่ารักนี้ ผมบอกได้เลยว่าผมรักเธอ แต่ก่อนมันเกิดจากสายสัมพันธ์ระหว่างเรา แต่ตอนนี้ผมรู้แล้วว่ามันเป็นของจริง

เวลาที่ผมอยู่กับเธอเป็นการผ่อนคลาย ผมไม่ต้องมีอุบาย, ไม่ต้องโอ้อวด, ไม่ต้องประจบประแจงจนอ้วกแตก แค่ผ่อนคลายจริงๆ นิสัยใจดีของเธอทำให้ชนะใจผมได้จริงๆ 

ผมได้เรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับผู้หญิงตรงหน้ามากขึ้น เธอเป็นคนใจดี, ฉลาดและโดยรวมแล้วเป็นคนที่มีความรับผิดชอบสูงและเป็นผู้นำในทุกสิ่ง

เธอเป็นคนที่เรียกได้ว่าเป็นตัวละคร ‘พี่สาว’ เป็นคนที่มีศักดิ์ศรีและสง่างามมาก แต่ภายในเธอเป็นเพียงผู้หญิงบอบบางที่ถูกทรายแห่งกาลเวลาทำร้ายและเป็นคนที่ก้าวไปข้างหน้าด้วยความหลงใหลในใจของเธอ เธออ่อนแอและแข็งแกร่งในเวลาเดียวกัน ผมคิดว่าบุคลิกของเธอนั้นมีเสน่ห์มาก

ในตอนแรกเธอเป็นคนขี้อายแต่เมื่อเวลาผ่านไปเธอก็ชินกับมันและตัวตนที่แท้จริงของเธอก็ค่อยๆ ปรากฏออกมา บางครั้งเธอก็เป็นผู้หญิงน่ารักและชอบที่จะวิ่งเข้าหาความรัก บางครั้งเธอก็เป็นผู้หญิงที่ดูแลผมด้วยความห่วงใยและความรัก ความจริงก็คือผมรักเธอทั้ง 2 ด้าน

“กำลังคิดอะไรอยู่เหรอจ๊ะ?”

ออร์เฟียสถามผมในขณะที่หันหน้ามาทางผม 

ผมโน้มตัวไปข้างหน้าเพื่อรับจูบก่อนที่จะพูด

“ไม่มีอะไรครับ แค่คิดว่าตัวเองโชคดีแค่ไหนเท่านั้นเองครับ”

 

 

มุมมองของออร์เฟียส :

“ไม่มีอะไรครับ แค่คิดว่าตัวเองโชคดีแค่ไหนเท่านั้นเองครับ”

ออสตินพูดก่อนจะเอนหลังและกอดเธอแน่นขึ้น ทำให้หัวใจของเธอหวานขึ้น ความรู้สึกนี้อยู่ลึกในหัวใจของเธอ มันผ่อนคลายมาก, มันทำให้เสพติด, มันคือความรัก…

‘มันเป็นความรู้สึกแบบนี้เอง..…งั้นเหรอ?’

ออร์เฟียสคิดขณะที่มองไปไกลกว่านั้น ในอดีตเธอเคยเห็นผลงานสร้างสรรค์ของตัวเองหลายชิ้นที่ตกหลุมรักกัน, แต่งงานกันและมีลูกกัน 

ออร์เฟียสรู้จักความรักจากงานสร้างสรรค์ทั้งหมดของเธอ แต่เธอไม่เคยรู้เลยว่าการตกหลุมรักมันหมายถึงอะไร เธอเห็นมานานหลายล้านปีแล้วในตอนที่ผลงานที่เธอสร้างตกหลุมรักกัน

เธอสงสัยเกี่ยวกับมันมาตลอด มันมีอะไรดีถึงสามารถพลิกโลกได้? เธอเคยเห็นความรักเอาชนะความท้าทายที่ยิ่งใหญ่ที่สุด เธอเห็นรอยยิ้มที่สวยงามของคนอื่นๆ และเธอก็มีความสุขกับพวกเขาเสมอ แต่ในใจลึกๆ ของเธอก็มีความอิจฉาอยู่เสมอเช่นกัน

มันช่างโง่เขลา แต่เธอก็ปรารถนาเช่นเดียวกัน ความอิจฉาริษยานี้ก่อตัวขึ้นเป็นเวลานาน เธอต้องการ ‘ลูก’ แต่ควบคู่ไปด้วยความต้องการ ‘ความรัก’ บางทีนานมาแล้วที่ทั้งสองอาจรวมกันได้ 

ออร์เฟียสถอนหายใจขณะที่เธอจ้องมองออสตินอย่างอ้อยอิ่ง เธอไม่เสียใจเลยสักนิดกับสิ่งที่เกิดขึ้น ไม่สิ…เธอชอบที่สิ่งต่างๆ ดำเนินไปในลักษณะนี้ ภายใน 1 สัปดาห์เธอได้รับทุกสิ่งที่ต้องการในชีวิตและเธอก็พอใจ

ตอนนี้เธอสามารถบอกได้เต็มหัวใจว่าความรู้สึกรักนี้เป็นสิ่งที่หอมหวานที่สุดเท่าที่เธอเคยลิ้มรสมาก่อน ไม่เคยเข้าใกล้มันเลย หัวใจ, ความคิดและจิตวิญญาณของเธอปั่นป่วนด้วยความยินดีอย่างที่เธอไม่เคยรู้มาก่อน 

ไม่ใช่ว่าเธอไม่เคยพยายามค้นหาความรักเช่นนี้ เธอเคยทำแล้ว แต่ไม่มีใครที่เธอสนใจเลย สำหรับเธอแล้วรูปลักษณ์และพฤติกรรมนั้นไม่สำคัญเลย มันเป็นความงามของจิตวิญญาณที่ดึงดูดเธอเสมอมา และน่าเศร้าที่เธอไม่เคยพบจิตวิญญาณเช่นนี้เลย

มีหลายครั้งที่เธอคิดว่าจะสามารถสร้างสิ่งมีชีวิตที่สมบูรณ์แบบตามที่ตัวเองต้องการได้ แต่สุดท้ายเธอก็มักจะมองข้ามความคิดนั้นไป เพราะนั่นอาจเป็นความรักจอมปลอมที่สร้างขึ้นจากความสิ้นหวังของเธอ หลายปีผ่านไปและในที่สุดเธอก็พบมัน ในครั้งแรกที่เธอพบเขา ความปรารถนาของเธอทั้ง 2 อย่างก็มารวมกันเป็น 1 เดียว

แต่เธอก็รู้ว่าไม่ควรทำแบบนั้น เธอไม่อยากทำให้ ‘ลูกชาย’ ของตัวเองกลัว แต่เมื่อรู้ว่าเขาต้องการเธอ ความรู้สึกที่ผูกมัดในตัวเธอก็พลุ่งพล่านและตอนนี้มันกลับลุกโชนยิ่งกว่าครั้งไหนๆ

‘นี่มันอัศจรรย์มาก…..’

เมื่อใดก็ตามที่ออร์เฟียสอยู่กับออสติน เธอจะเริ่มรู้สึกถึงสิ่งที่ไม่เคยรู้มาก่อนว่ามีอยู่จริง สำหรับเธอแล้วทุกสิ่งเป็นไปได้ เธอคิดว่าตัวเองมีทุกอย่าง แต่ตอนนี้เธอพึ่งเข้าใจว่าตัวเองไม่ได้ ‘มีชีวิต’ เลย ‘ชีวิต’ ในอดีตที่ดูแห้งผากกลับเปล่งประกายเจิดจ้า

ทุกวันสดใสและสวยงามมากขึ้น เธอสามารถบอกได้ว่าความรู้สึกของตัวเองที่มีต่อออสตินยังไม่สิ้นสุด มันจะเพิ่มพูนขึ้นเรื่อยๆ และเธอก็รักมัน หลังจากที่ทั้งออสตินและออร์เฟียสมีชีวิตร่วมกันตลอดชั่วชีวิต การเป็นเทพธิดาที่เธอเองก็มีอำนาจ ด้วยความอมตะ เธอจะทำให้แน่ใจว่าในอนาคตอันใกล้นี้พวกเธอจะได้อยู่ด้วยกัน

เธอแทบรอไม่ไหวที่จะได้สัมผัสประสบการณ์มากมายกับคนที่เธอรักแล้ว

 

 

 

-Donate-

True Money Wallet ID : mraxzy 

ไทยพาณิชย์ : 4051572923 //ชาคริต\