The Black Technology Chat Group of the Ten Thousand Realms - ตอนที่ 456

หลังจากนั้นไม่กี่วัน! ได้มีบริษัทอุตสาหกรรมทางทหารสั่งเครื่องจักรซีเอ็นซีสากลรุ่นพิเศษจากบริษัทแพนแพนออโตฌโมทีฟด้วยตรง และนอกจากนั้นพวกเขายังได้ทำการสั่งระบบซีเอ็นซีควอนตัมรุ่นพิเศษจากบริษัทลู่เทคโนโลยีเพิ่มขึ้นอีกด้วย…

สำนักงานใหญ่ของบริษัทลู่เทคโนโลยี หลังจากผ่านการวิจัยและการอภิปรายอย่างพิถีพิถัน พวกเขาก็ได้ทำการตัดสินใจที่จะปรับขอบเขตของการจัดการธุรกิจของพวกเขาอีกครั้ง โดยที่พวกเขาจะแบ่งธุรกิจหลักออกเป็นสามกลุ่มขนาดใหญ่ คือ อุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ เทคโนโลยีอัจฉริยะ และ รถยนต์  ซึ่งธุรกิจทั้งสามนี้จะถือว่าเป็นแกนหลักของตัวบริษัท ส่วนบริษัทอื่นๆที่อยู่ในเครือนั้นจะถือว่าเป็นกลุ่มย่อยต่อไป

ซึ่งประธานใหญ่ที่ควบคุมภาพรวมและมีสิทธิติดสินขั้นเด็ดขาดก็ยังคงเป็นลูชินเหมือนเดิม

ณ จุดนี้บริษัทลู่เทคโนโลยีจึงได้เปลี่ยนจากโครงสร้างสำนักงานขนาดใหญ่ที่เป็นแนวตรงอย่างในอดีต ไปเป็นบริษัทในเครือและสาขาที่บริษัทข้ามชาติส่วนใหญ่เป็นกันในที่สุด

ดังนั้นตอนนี้เป้าหมายที่เขาได้ตั้งเอาไว้ในอดีตก็ใกล้สำเร็จเข้ามามากขึ้นแล้ว! ทั้งหมดนี้จะไม่สามารถเกิดขึ้นได้ ถ้าขาดความช่วยเหลือของเพื่อนหลายคนของกลุ่มแชทเทคโนโลยีสีดำของเขา

ดังนั้นหลังเพื่อเป็นการตอบแทนความช่วยเหลือของเพื่อนๆ เขาจึงคิดจะทำการแจกอังเป๋าแบบสุ่มลงในกลุ่มอีกครั้ง

ปีเตอร์ : “ขอบคุณ! เจ้าของกลุ่ม”

ชิบะคัตสึฮิโกะ : “ฉันโชคดีจริงๆ! ตอนนี้ฉันก็มีข้อมูลที่จำเป็นสำหรับการแปลงความคิดให้เป็นโปรแกรมได้แล้ว!”

ราชินีแดง: “(อิโมติคอนเสียใจ) : “ทุกครั้งที่เจ้าของกลุ่มแจกอังเป๋า ฉันไม่เคยจะได้อะไรดีๆเลย ซึ่งฉันคิดว่ามันจะต้องเกิดปัญหาในตัวระบบอย่างแน่นอน!”

โทนี่: “ฮ่าฮ่าฮ่า! ฉันคว้าอะไรดีๆได้ละ!”

ราชินีแดง”(อิโมติคอน: โผล่หัวของตัวเองออกมาจากด้านหลัง) ลูกพี่ใหญ่ได้อะไร?”

โทนี่: “ฮาฮาฮา! มันเป็นความลับ!”

ราชินีแดง: “(อิโมติคอนอ่าวเจียว: ฉันเองก็ไม่อยากรู้หรอก)”

บรูซเวย์น: “โอ้พระเจ้า! ฉันไม่คิดว่าจะได้ของดีแบบนี้!”

ราชินีแดง: “(อิโมติคอน: ฉันยืดคอเหมือนยีราฟ) คุณได้คืออะไร?”

บรูซเวย์นยังพูดออกมาอย่างลึกลับว่า “อีกไม่นานคุณจะรู้ด้วยตัวเอง”

ราชินีแดง: “(อิโมติคอน: ฉันจะกลับไปอ่านหนังสือแล้ว! พวกคุณอย่ามารบกวนฉันอีก!)”

ลูชินที่เห็นการกระทำแบบนี้ของราชินีแดง เขาก็รู้ว่าเธอคงไม่ได้รับสิ่งที่ดีอย่างแน่นอน ดังนั้นเขาจึงได้พูดออกมาว่า “โอ้! ดูเหมือนว่าจะมีคนที่ได้ของไร้ประโยชน์อีกแล้ว”

ราชินีแดงที่ได้นิ่งเงียบไปในเวลานี้ก็ได้กลับขึ้นมาออนไลน์อีกครั้ง

และในขณะนี้ในกลุ่มก็ได้มีเสียงแจ้งเตือนดังขึ้น: “ราชินีแดงได้ส่งอังเป๋าให้คุณเป็นการส่วนตัว สามารถรับมันได้ที่ช่องเก็บของระบบ”

ลูชินที่ได้ฟังแบบนี้ก็แสดงสีหน้าแปลกใจออกมาทันที: “(อิโมติคอนหมอ: คงมีคนไม่สบายในกลุ่มของเราอย่างแน่นอน!)”

ราชินีแดง: “(อิโมติคอนหน้าปกติ: ฉันละเกลียคนที่ชอบพูดเรื่องไร้สาระจริงๆ!)”

Mr.L : “(อิโมติคอน: เธอต้องร่าเริงเข้าไว้)”

“ดูเหมือนว่าฉันจะพลาดอะไรบางอย่างไปสินะ” ผู้สร้างลุคที่ไม่ได้ออนไลน์เป็นเวลาแล้วก็ได้ปรากฏตัวขึ้น

เขาได้นิ่งเงียบมานานตั้งแต่ครั้งสุดท้ายที่เขามองเห็นวิกฤตที่จะเกิดขึ้นกับตัวเอง

ชิบะคัตสึฮิโกะเป็นคนแรกที่พูดออกมาว่า: “@ ผู้สร้างลุค! การเปลี่ยนแปลงชีวิตอัจฉริยะเป็นยังไงบ้าง?”

“ มันไม่มีปัญหาแต่อย่างใด แต่ยังไงฉันก็ยังชอบตัวเองที่มีร่างกายมากกว่า” ผู้สร้างลุคไม่ได้พูดเรื่องที่เกิดอะไรในช่วงเวลาที่เขาไม่ได้ออนไลน์เลย  แต่ลูชินก็สามารถเดาได้ว่าอดีตเจ้านายแห่งดาวเคราะห์เฮบบรอนจะต้องประสบกับเรื่องร้ายแรงอย่างแน่นอน

ชิบะคัตสึฮิโกะได้พูดปลอบโยนว่า: “หลังจากที่คุณได้คุ้นเคยกับมันแล้ว คุณจะรู้สึกว่ามันไม่เลวเลยที่มีชีวิตเสมือนจริง!”

“ แต่ฉันก็ยังคงอยากจะร่างกายอยู่ดี” ผู้สร้างลุคได้พูดต่อว่า “ ฉันได้วางแผนเอาไว้ว่าเมื่อผ่านไปอีกระยะ ฉันจะเริ่มสร้างร่างกายขึ้นมาอีกครั้ง!”

สกายเน็ต: “การสร้างร่างกายให้เป็นแบบกลไกนั้นแข็งแกร่งกว่าร่างกายมนุษย์!”

ผู้สร้างลุค: “หลังจากภัยพิบัติครั้งนี้ ฉันเองก็ได้ค้นพบว่าร่างกายแบบมนุษย์ของตัวเองนั้นมีข้อเสียบางอย่างเมื่อเผชิญกับพลังเวทย์มนตร์ ดังนั้นฉันต้องการสร้างร่างกายที่สามารถต้านทานการโจมตีทางเวทย์มนตร์”

……

ในขณะที่พวกเพื่อนๆกำลังพูดคุยกันอยู่นั้น ลูชินก็ได้เข้าไปยังตัวเลือกการเชิญแบบสุ่ม

การแจ้งเตือนจากระบบ: “โปรดรอสมาชิกสวรรค์และโลก เพื่อเชิญสมาชิกกลุ่มโปรดรอ … “

เวลาที่ใช้ในการเชิญครั้งนี้ไม่ได้นานอย่างครั้งที่แล้วแต่อย่างใด มันผ่านไปเพียงไม่กี่นาทีเท่านั้นก่อนที่ระบบจะแจ้งขึ้นว่า: ” ตัวละคร ‘วิกเตอร์’ ได้เข้าร่วมกลุ่ม”

ในคอลัมน์สมาชิกกลุ่มเองก็ได้มีชื่อใหม่ปรากฏขึ้น ซึ่งรูปของตัวละครที่ปรากฏเองก็แสดงให้เห็นว่าเพื่อนใหม่คนนี้นั้นเป็นหุ่นยนต์

อาจจะพูดว่าเป็นหุ่นยนต์เองก็ไม่สามารถพูดได้เต็มปากมากนัก เพราะเขาดูเหมือนจะเคยเป็นมนุษย์มาก่อน และร่างกายนี้เองก็เหมือนจะได้รับการดัดแปลงทางกลไกมา ร่างกายทั้งหมดของเขานั้นได้ถูกหุ้มด้วยเกราะหลายชั้น แต่ละส่วนของร่างกายสะท้อนความแวววาวของโลหะ โดยเฉพาะดวงตาเปล่งแสงแปลกๆเช่นดวงตาแห่งความตาย มันแสดงให้เห็นถึงความเฉยเมยและเย็นชา

ลูชินได้เปิดโปรไฟล์ของสมาชิกใหม่คนนี้อย่างรวดเร็วเพื่อทำความรู้จักกับเขา

วิกเตอร์! ผู้บุกเบิกเครื่องจักรกลของวาลอง เขาเกิดในเมืองที่มีมลพิษเป็นจำนวนมาก ดังนั้นขึงเป็นปกติที่ผู้คนส่วนใหญ่นั้นจะมีร่างกายบางส่วนเป็นกลไก

เขานั้นได้แสวงหาคำตอบเกี่ยวกับสาเหตุของการเกิดความโกลาหลและความเจ็บปวดของผู้คน ก่อนที่เขาจะสรุปว่าอารมณ์ของมนุษย์นั้นเองที่เป็นสาเหตุของภัยพิบัติทั้งหมดนี้ ดังนั้นเขาจึงได้ทำการสนับสนุนโครงการวิวัฒนาการอันรุ่งโรจน์ของมนุษย์ขึ้น – และนั่นคือการละทิ้งอารมณ์ของมนุษย์ทั้งหมด และเปลี่ยนตัวเองให้กลายเป็นเครื่องจักรกล!

เมื่อเห็นสมาชิกกลุ่มใหม่เข้าร่วมกลุ่ม เพื่อนๆต่างก็แสดงความยินดีออกมาทันที

คนที่เร็วที่สุดก็จะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากราชินีแดง: “(อิโมติคอน: ยินดีต้อนรับผู้มาใหม่! คุณจำเป็นจะต้องทำการจ่ายค่าธรรมเนียมในการเข้าร่วมกลุ่ม)”

ปีเตอร์: “(อิโมติคอน: ยินดีต้อนรับเพื่อนใหม่!)”

บรูซเวย์น: “ดูเหมือนว่าจะเป็นคนที่น่าสนเป็นอย่างมาก”

ลูชินเองก็ได้ทำการส่งกฎของกลุ่มไปให้กับวิกเตอร์โดยตรง

วิกเตอร์เองก็ได้ยอมรับการเข้าร่วมกลุ่มนี้เช่นกัน เขานั้นได้ทำความเข้าใจกฎนี้อย่างรวดเร็ว ก่อนที่เขาจะตอบกลับมาว่า “นี่คือกลุ่มเทคโนโลยีที่มาจากสิ่งมีชีวิตในพื้นที่ว่างเปล่าใช้ไหม?”

ปีเตอร์: “อะไร? อะไรคือสิ่งมีชีวิตจากพื้นที่ว่างเปล่า?”

ในเวลานี้รี้ดริชาร์ดส์ก็ได้พูดขึ้นว่า: “มันคงเพราะภาษาที่แตกต่างกัน พวกเขาถึงได้นิยายพวกเราเป็นแบบนี้ “

วิกเตอร์ เองก็ได้อธิบายว่า: “ในดินแดนของข้า ทุกคนที่ไม่ได้เกิดมาจากโลกของเรา เราจะเรียกพวกเขาทั้งหมดว่าคนจากพื้นที่ว่างเปล่า”

ราชินีแดง: “ฉันรู้ว่านั่นคือสิ่งที่มนุษย์เราเรียกมนุษย์ต่างดาว! (อิโมติคอน: ฉันดูฉลาดมาก!”)

ลูชินได้พูดขึ้นว่า: “มันเป็นอะไรที่เข้าใจได้”

วิกเตอร์: “นี่เป็นครั้งแรกที่ข้าได้เห็นสิ่งมีชีวิตที่นอกเหนือจากโลกของข้า ในตอนแรกข้าคิดว่าพวกเจาจะหน้าตาน่าเกลียดเสียอีก แต่ดูๆแล้วพวกเจ้านั้นก็ไม่แตกต่างจากข้าก่อนที่จะเปลี่ยนตัวเองมาเป็นหุ่นยนต์เลย”

ราชินีแดง: “(อิโมติคอน: สีหน้าหน้าเกลียด!) อะไรที่หน้าตาน่าเกลียดกัน ฉันคิดว่านายต้องรีบขออภัยฉันโดยด่วน ก็เห็นๆกันอยู่ว่าฉันนั้นเป็นผู้หญิงที่น่ารักขนาดไหน?”

วิกเตอร์ ยังคงทำการตรวจสอบข้อมูลของสมาชิกในกลุ่มอีกครั้ง และเขาเริ่มให้ความสนใจมากขึ้น ก่อนที่จะพูดออกมาว่า “ข้าไม่คิดว่าจะมีคนที่ฉลาดขนาดนี้อยู่นอกโลก! มันเป็นอะไรที่หายากเป็นอย่างมาก! และนี้มันสามารถสนับสนุนทฤษฎีก่อนหน้านี้ของข้าได้อีกด้วย”

ปีเตอร์: “ทฤษฎีอะไร?”

วิกเตอร์ ได้อธิบายเกี่ยวกับทฤษฎีของเขาที่ว่า การที่มนุษย์นั้นจะพัฒนาขึ้นไปอีกขั้นนั้นจำเป็นจะต้องพึ่งพาเครื่องจักรและการสร้างวิทยาการที่ก้าวหน้า และในกลุ่มนี้เองก็ได้แสดงให้เขาเห็นว่าทฤษฎีที่เขาคิดนั้นถูกต้อง ดูได้จาก โทนี ที่มีชุดเกราะพร้อมรบ , บรูซเวย์น ที่มีเทคโนโลยีที่สามารถทำให้ตัวเองนั้นกลายเป็นฮีโร่ , ออพติมัส ที่ถูกสร้างขึ้นมาจากเครื่องจักรจำนวนมา พวกเขาต่างก็เป็นการสนับสนุนทฤษฎีนี้ของเขาทั้งหมด