Taming Master - ตอนที่ 83

เอียนเมื่อเคลียร์ได้อย่างไม่มีปัญหาอะไรแล้วก็กลับไปหาอีเรียล

“โอ้ เอียนเจ้ากลับมาแล้วหรอ?”

“ใช่ ผมช่วยวิซซันตามที่คุณบอกแล้ว”

อิเรียลพยักหน้า

“ค่ะ ข้าได้ยินมาจากวิซซันแล้ว ขอบคุณสำหรับการทำงานหนักนะ”

เอียนพึมพัมกับตัวเอง

‘ก็ใช่น่ะสิ มันมีปัญหาเยอะมาก ฉันไม่อยากจะทำเควสต์แบบนี้อีกแล้ว’

เขาไม่มีปัญหาทางด้านร่างกายแม้แต่น้อย

เขาเพิ่งจะกลับมาจากการใช้งานจิตใจที่สุดแสนจะหน่าย

ในขณะที่เอียนบ่นภายในใจระบบข้อความแจ้งให้เขาทราบว่าเขาทำเควสต์สำเร็จแล้ว

ท่านได้สำเร็จเควสต์ ‘ผู้เผยแพร่ความรัก’ ค่าสถานะ ‘เสน่ห์’ ของท่านเพิ่มขึ้น 20 หน่วย

และอิเรียลยืนด้านหน้าของเอียน

“ตามที่สัญญาไว้ ข้าจะให้ส่วนหนึ่งของความสามารถของข้า ข้าหวังว่าเจ้าจะสามารถช่วยกริปเปอร์และประสบความสำเร็จในการผสมพันธ์มอนสเตอร์โบราณด้วยทุกอย่างที่มี”

อิเรียลยกมือสวยๆของเธอและกางออกมา

เมื่อเธอทำอย่างนั้น หินอ่อนแห่งแสงสีขาวปรากฏขึ้นที่หน้าฝ่ามือของเธอและมันก็เริ่มซึมซับเข้าสู่เอียน

ท่านได้เรียนรู้สกิล ‘ผสมพันธ์สัตว์เลี้ยง’ จากการได้รับสกิล ‘ผสมพันธ์สัตว์เลี้ยง’ ตอนนี้ท่านสามารถแยกแยะเพศของมอนสเตอร์ได้แล้ว

‘ฉันสามารถแยกแยะเพศของมอนสเตอร์ได้ด้วยหรอ?’

มันเป็นข้อความที่แปลกนิดหน่อยแต่เอียนก็ยอมรับได้หลังจากนั้นไม่นาน

ตอนนี้เขาคิดเกี่ยวกับมัน เขารู้สึกว่าเขาไม่เคยเห็นข้อมูลใดๆที่เกี่ยวข้องกับเพศของมอนสเตอร์ในหน้าต่างข้อมูลมอนสเตอร์จนถึงตอนนี้

เอียนสงสัยเพศของสัตว์เลี้ยงของเขาทันที

‘มันจะปรากฏในหน้าต่างข้อมูลตอนนี้เลยหรือไม่?’

เริ่มจากไล เอียนเริ่มตรวจสอบข้อมูลเพศสัตว์เลี้ยงของเขาทั้งหมด

‘แบบนี้นี่เอง มันปรากฏในหน้าต่างข้อมูล ไลเป็นเพศผู้’

และเอียนผู้ตรวจสอบเพศของสัตว์เลี้ยงทั้งหมดก็ตกตะลึงเล็กน้อย

‘อะไรวะเนี่ย ทำไมเพศของสัตว์เลี้ยงของฉันทั้งหมดเป็นเพศชาย?’

ตอนนี้เขาคิดเกี่ยวกับมัน เขารู้สึกว่าเขาไม่มีสัตว์เลี้ยงตัวไหนที่มีบุคลิกที่เป็นผู้หญิงเลย

เอียนถามอิเรียล

“อิเรียลปกติแล้วอัตราเฉลี่ยมอนสเตอร์เพศชายสูงกว่าเพศหญิงงั้นหรอ?”

เมื่อคำถามแปลกๆโผล่ออกมา อีเรียลก็กระพริบตาปริบๆและถามกลับ

“อะไรนะ? ไม่ จากที่ฉันรู้มอนสเตอร์ทั้งหมดมีอัตราเฉลี่ยอยู่ที่ 1:1 นอกเหนือจากคู่พิเศษ”

“…”

 

เอียนรู้สึกไม่สบายใจด้วยเหตุผลบางอย่าง

‘อืม มันอาจจะเกิดขึ้นแบบนี้’

อย่างไรก็ตามตั้งแต่เขาทำงานกับอิเรียลเสร็จแล้วก็ถึงเวลากลับไปที่หอคอยมิติ

“ขอบคุณนะสำหรับการช่วยเหลืออิเรียล”

“ไม่เป็นไรเอียน ถ้าเจ้าต้องการให้ข้าช่วยอีกเมื่อไหร่ก็บอกข้าได้”

อิเรียลส่งบางอย่างให้เอียนที่ดูเหมือนลูกบอลคริสตัลสีน้ำเงิน

เป็นเหตุการณ์ที่ค่อนข้างคุ้นเคย เอียนรู้สึกงุนงง

“นี่มัน… อะไรครับ?”

อิเรียลหัวเราะพร้อมกับตอบกลับ

“ถ้าเจ้ามีคริสตัลบอลนี้ เจ้าจะส่งข้อความหาข้าได้”

“ห้า? ทำไมคุณถึงให้สิ่งนี้กับผมล่ะ…”

“ข้ายังบอกเจ้าไม่ได้เอียน แต่ข้ารู้สึกว่าข้าจะต้องขอความช่วยเหลือจากเจ้าในไม่ช้า ข้าขอเอาไว้ติดต่อเจ้าได้มั้ย?”

มันน่าสงสัยเล็กน้อยแต่หน้าต่างเควสต์ที่มีเนื้อหาซึ่งมีส่วนที่คุ้นเคยแปลกๆปรากฏขึ้นต่อหน้าต่อตาของเอียน

กริ๊ง-

 

เงามืดแห่งมังกรชั่วร้ายคาร์ลิฟา ( เควสต์ลับ )

อิเรียลผู้ดูแลป่าแห่งความรักและเอลฟ์ซัมมอนเนอร์ผู้ยอดเยี่ยมได้เป็นห่วงเรื่องบางอย่างมาเป็นเวลานาน

เมื่อความสามารถของคุณแข็งแกร่งขึ้นคุณจะสามารถฟังความกังวลของเธอได้

ความยากเควสต์ : ?

เงื่อนไขเควสต์ : ซัมมอนเนอร์ที่มีวิญญาณของเทพมังกร

ซัมมอนเนอร์มาสเตอร์เลเวล 3

เวลาจำกัด : ไม่มี

รางวัล – ?

*ถ้าท่านไม่รับคริสตัลบอลจากอิเรียล เควสต์จะถูกปฏิเสธโดยอัตโนมัติ

ถ้าเควสต์ถูกปฏิเสธ ความชื่นชอบของท่านกับอิเรียลจะลดลงและค่าสถานะเสน่ห์ของท่านจะลดลง 20 หน่วย

 

ส่วนของมังกรชั่วร้ายคาร์ลิฟาจับตาเอียนก่อน

‘นั่น ชื่อนั่นเหมือนฉันเคยได้ยินจากที่ไหนมาก่อนนะ…’

และหลังจากนั้นไม่นาน เอียนจำได้ว่าชื่อนั้นได้ยินมาจากนักฝึกมังกรในตำนานโอ๊คเลย์

‘มันไม่เหมือนที่ฉันจะได้รับเควสลับอยู่เสมอและไม่มีการจำกัดเวลาดังนั้นฉันไม่มีเหตุผลที่จะปฏิเสธ’

และขณะอ่านหน้าต่างเควสต์ลงมา สายตาของเขาหยุดที่ส่วน ‘เงื่อนไขของเควสต์’

ข้อเท็จจริงที่ว่ามันเป็นเควสต์ที่เกี่ยวข้องกับจิตวิญญาณของเทพมังกรนั้นขนานกันกับการกล่าวว่ามันเป็นเควสต์ที่ไม่มีใครสามารถรับนอกเหนือจากเอียน

เอียนพึงพอใจอย่างมาก

และเวลาเดียวกันส่วนที่แปลกๆจับตาเอียน

นั่นคือส่วนซัมมอนเนอร์มาสเตอร์เลเวล 3

‘แต่นี่คืออะไร แม้หลังจากการเป็นมาสเตอร์ มันสามารถเพิ่มระดับความชำนาญได้อีกหรอ?’

‘การอัญเชิญ’ คือค่าความสามารถซึ่งเป็นรากฐานของการเติบโตของสกิลทั้งหมดของเขา

ในกรณีของวอริเออร์หรืออัศวินค่าความสามารถเรียกว่า ‘ศิลปะการต่อสู้’ สำหรับพรีสต์ ‘ความเชื่อ’ สำหรับนักเวท ‘พลังเวทมนต์’ และสำหรับนักธนูพวกเขามี ‘การยิงธนู’

อย่างไรก็ตามเนื่องจากไม่มีผู้เล่นอาชีพไหนในไคลันที่ยกระดับความสามารถในอาชีพของพวกเขาเป็นมาสเตอร์ เอียนไม่เคยได้ยินว่ามันทำงานอย่างไรหลังจากนั้น

‘ฉันคิดเพียงคร่าวๆว่าเมื่อเป็นมาสเตอร์แล้วความเชี่ยวชาญอาชีพจะไม่เพิ่มขึ้นซะอีก…’

อิงจากการพูดถึงมอนสเตอร์เลเวล3 ดูเหมือนว่าหลังจากที่เป็นมาสเตอร์แล้วค่าความเชี่ยวชาญก็ยังเพิ่มขึ้นอยู่

มันเป็นไปได้ว่าอาจมีอีกขั้นหลังจากนั้น

‘มันก็ยังห่างไกลอยู่ดี ตอนนี้ฉันเป็นซัมมอนเนอร์ระดับสูงเลเวล2 ดังนั้นถ้าจะเป็นมาสเตอร์ฉันก็คงจะมีเลเวลเกือบ150แล้วตอนนั้น’

เอียนคิดได้แล้วก็รับลูกบอลคริสตัลจากอีเรียล

ท่านยอมรับเควสต์

“แน่นอน ถ้าผมช่วยอะไรได้ผมก็จะทำ”

อิเรียลยิ้มอย่างสดใส

“ขอบใจนะเอียน!”

 

* * *

 

เมื่อเอียนกลับไปสู่หอคอยมิติ กริปเปอร์ยืนรอต้อนรับเขาอยู่เหมือนกับกำลังรอเขาอยู่

“โอ้เอียน ยินดีต้อนรับกลับ เจ้าแก้ปัญหาทุกอย่างได้แล้วใช่มั้ย?”

เอียนพยักหน้า

“ครับ อย่างแรกผมได้รับความสามารถเกี่ยวข้องกับการผสมพันธ์สัตว์เลี้ยงแล้ว”

กริปเปอร์ยิ้มอย่างพึงพอใจ

“เยี่ยมมาก ข้ารู้อยู่แล้วถ้าเป็นเจ้าละก็อีเรียลต้องชอบเจ้าแน่ๆ”

กริปเปอร์พาเอียนไปที่เนินเขาเตี้ยและกว้างขวางด้านหลังหอคอย

ในขณะที่เอียนหายไป พื้นที่นั้นก็เปลี่ยนไปเหมือนฟาร์มและมอนสเตอร์โบราณที่เอียนได้รับการฟื้นฟูได้รวมตัวกัน

“โอ้ แต่กริปเปอร์ ไม่ได้มีมอนสเตอร์บางตัวหายไปเหรอ?”

แม้ว่าฮัลลิคานจะไม่ได้ถูกรวมด้วยเพราะเอียนรับมันมาแล้ว มันมีมอนสเตอร์บางตัวที่เอียนคิดว่าเขาไม่เคยเจอมาก่อน

เมื่อเอียนถาม กริปเปอร์พยักหน้าเมื่อเขาตอบ

“ข้านำมอนสเตอร์กินพืชมารวมกันไว้ตรงนี้ และข้าก็แยกมอนสเตอร์ที่กินเนื้อไว้อีกที่นึง”

“อืม เหมือนมันจะเป็นปัญหาเหมือนกันแหะ”

เควสต์ดำเนินไปด้วยความเร็วสูง

เอียนตรวจสอบเพศของมอนสเตอร์ทุกตัวและเลือกสองตัวที่เป็นสายพันธ์เดียวกันแต่คนละเพศก่อนที่จะนำพวกมันออกมา

และใช้สกิลผสมพันธ์ เขาต้องทำให้พวกมันเป็นสัตว์เลี้ยงก่อนดังนั้นเขาจึงลงทะเบียนทั้งสองเป็นสัตว์เลี้ยงของเขา

‘หืม… ฉันจำเป็นต้องใช้สกิลตอนนี้เลยไหม?’

เอียนมองไปที่มอนสเตอร์โบราณสองตัวที่จ้องมองกันและกัน เอียนสะอึก

และบุ๊กค์ซึ่งอยู่ถัดจากเขา ดูด้วยดวงตาที่เต็มไปด้วยความคาดหวัง

บุ๊กค์-!

‘เอ๊ะ มันคงจะไม่มีฉาก18+ใช่มั้ย?’

เอียนปิดตาทั้งสองข้างของเขาด้วยมือเดียวแล้วร่ายสกิล

“ผสมพันธ์สัตว์เลี้ยง!”

อย่างไรก็ตาม สิ่งที่เอียนจินตนาการไม่ได้เกิดขึ้น

แสงสีขาวไหลออกมาจากหน้าอกของClopsysทั้งสอง และหลังจากนั้นไม่นานไข่สีขาวตัวใหญ่ก็ปรากฏตัวต่อหน้าพวกเขา

“เฮ้อ แล้วฉันจะกังวลทำไมละเนี่ย”

เอียนที่กังวลว่าจะได้เห็นภาพที่น่าอายก็ถอนหายใจออกมา ขณะที่บุ๊กค์ทำสีหน้าเหมือนผิดหวังอยู่

และข้อความโผล่ขึ้น

ท่านได้สำเร็จในการ ‘ผสมพันธ์สัตว์เลี้ยง’ เป็นครั้งแรก ท่านได้รับฉายา ‘นักผสมพันธ์สัตว์เลี้ยง’ ชื่อเสียงของท่านเพิ่มขึ้น 25,000 หน่วย ความเข้าใจของคุณเกี่ยวกับระบบนิเวศของสัตว์เลี้ยงเพิ่มขึ้น ท่านได้รับสกิล ‘ฟักไข่ของสัตว์เลี้ยง’

เอียนกำหมัดของเขา

‘เยี่ยม ในที่สุดฉันจะสามารถทำเควสต์ฟักไข่กริฟฟินได้แล้ว!”’

เอียนตรวจสอบฉายาที่เขาได้รับ

 

นักผสมพันธ์สัตว์เลี้ยง

ระดับ – ไม่มี

หากท่านมีค่าความสัมพันธ์มากกว่ามาตรฐานที่กำหนด ท่านสามารถใช้สกิลการผสมพันธ์กับสัตว์เลี้ยงที่ไม่ใช่สัตว์เลี้ยงของท่านได้เช่นกัน การเพิ่มค่าความสัมพันธ์กับมอนสเตอร์ทุกตัวจะง่ายขึ้น หากเป็นมอนสเตอร์เด็กก็จะเพิ่มค่าความสัมพันธ์เร็วขึ้น

*จะยังคงมีผลอยู่แม้จะไม่สวมใส่ฉายา

 

มันเป็นฉายาที่มีประโยชน์

มันไม่ใช่ฉายาที่ทำให้เขาแข็งแกร่งขึ้นในทันทีแต่มันก็เป็นฉายาที่สามารถทำให้เขามีโอกาสที่จะได้สัตว์เลี้ยงที่ดี

ระดับถูกเขียนเป็น “ไม่มี” แต่เป็นไปได้มากที่สุดเนื่องจากไม่มีส่วนใดที่เพิ่มค่าสถานะที่เกี่ยวข้องกับการต่อสู้

‘ฉันชอบตรงที่ไม่จำเป็นต้องสวมใส่ฉายา’

เอียนใช้สกิลการผสมพันธุ์กับสัตว์มอนสเตอร์โบราณที่เหลืออยู่

เนื่องจากมีมอนสเตอร์บางชนิดที่ไม่สามารถผสมพันธ์ให้มันได้เพราะว่าบางสายพันธ์ก็เป็นตัวผู้หมดหรือเป็นตัวเมียหมด ดังนั้นจึงมีมอนสเตอร์เพียง5ชนิดเท่านั้นที่ผสมพันธ์สำเร็จ

‘มอนสเตอร์บางชนิดผสมพันธ์เสร็จแล้วก็ออกมาเป็นไข่ แต่บางชนิดก็ออกมาเป็นตัว’

เนื่องจากเวลาคูลดาวน์ของสกิลการผสมพันธุ์เป็นเวลา 30 นาที เป็นเวลากว่าสามชั่วโมงเอียนถึงผสมพันธ์พวกมันจนครบทั้งห้าสายพันธ์

ดูเหมือนว่าเอียนจะรู้สึกได้รับบางสิ่งที่ยิ่งใหญ่มาก ท่าทางของเอียนก็ดูสดใสกว่าแต่ก่อนทีเดียว

 

* * *

 

“ทำดีมากทุกคน พวกเราจบการบรรยายในวันนี้แล้ว”

เมื่ออาจารย์พูดจบ มีนักเรียนเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่ลุกออกไป

แน่นอนว่าจินซุงซึ่งเก็บกระเป๋าของเขาเรียบร้อยแล้วเป็นคนแรกที่ยืนขึ้น

ไม่ เขาพยายามยืนขึ้น

“จินซุงรอก่อน ทำไมนายรีบจังล่ะ?”

ขณะมองไปที่ยูฮยอนที่จับแขนของเขา จินซุงขมวดคิ้วเล็กน้อย

“มันหมายความว่าไงว่าฉันรีบ มันเพราะว่าฉันต้องรีบไปทำเควสต์เดี๋ยวนี้”

ยูฮยอนส่ายหน้า

“ไม่ เควสต์แบบไหนที่นายกำลังทำโดยไม่มาที่ฐานแม้แต่ครั้งเดียวเมื่อเร็วๆนี้?”

เหตุผลที่ยูฮยอนจับจินซุงมานั้นไม่ได้มีอะไรพิเศษ

เพื่อเตรียมการที่จะเพิ่มระดับของฐานให้สำเร็จ เขานั้นรู้สึกว่าเขาต้องการเอียนไปด้วยเพราะเขาเป็นคนที่เก่งที่สุดในกิลด์

จินซุงเกาหลังหัวของเขา

“ยังเหลืองานที่ฉันทิ้งไว้อีกเยอะเลย ฉันเลยต้องรีบไปสะสางซะก่อน เข้าใจฉันทีเถอะ”

“นายไม่สามารถบอกได้ว่าเป็นเควสต์ประเภทอะไรใช่ไหม?”

“ทำไมจะไม่ได้ละ? ฉันเหลืออีกหนึ่งเควสต์ แต่มันเป็นเควสต์อาณาจักรยิ่งกว่านั้นฉันไม่รู้เลยว่าฉันเหลือเวลาเท่าไหร่ดังนั้นฉันต้องทำมันให้เร็วที่สุด”

เอียนพูดโดยไม่ได้คิดมากและเดินออกจากห้องบรรยายอย่างรวดเร็ว แต่ด้วยถ้อยคำของจินซุงเกี่ยวกับเควสต์อาณาจักรดวงตาของยูฮยอนก็เบิกโพลง

ยูฮยอนรีบจับเอียนและถามอีกครั้ง

“อะไรนะ? เควสต์อาณาจักร? ชื่อเสียงนายเท่าไหร่แล้วตอนนี้?

“มันไม่เกี่ยวอะไรกับค่าชื่อเสียงหรอก ฉันได้รับเควสต์อาณาจักรตอนที่ฉันเป็นผู้เล่นซัมมอนเนอร์เลเวล50คนแรก ทีแรกฉันไม่มีโอกาสที่จะทำมันสำเร็จเลย ฉันก็เลยได้แต่แถๆไป”

แม้ว่าจินซุงจะมีค่าชื่อเสียงทะลุเงื่อนไขไปแล้ว แต่เขาก็ไม่อยากที่จะอธิบายเขาเลยไม่พูดออกไป

คราวนี้จินซุงแสดงสีหน้าแปลกๆแทนแล้วถาม

“เฮ้ แต่ทำไมนายถึงตกใจเมื่อพูดถึงเควสต์อาณาจักรล่ะ? มันมีอะไรดีงั้นหรอเควสต์อาณาจักรนอกจากได้ค่าชื่อเสียงจำนวนมาก? อ่า เหมือนว่าฉันจะเคยได้ยินนายพูดว่าจะได้NPCอยู่ใต้อาณัติถ้าหากได้เป็นขุนนางอ่ะนะ”

แต่กระนั้นยูฮยอนก็ไม่ได้ตกใจกับข้อดีที่จินซุงพูดถึง

เขาตกใจเพราะว่าเขานึกได้ว่าจินซุงสามารถเป็นแกนนำในการเพิ่มระดับฐานได้

“โย่เพื่อน นายมีความคิดยังไงที่พี่โครบานออกไปทำภารกิจอย่างหนักเพื่อที่จะได้รับเควสต์อาณาจักรล่ะ?”

“อะไรนะ? ทำไมพี่โครบานล่ะ?”

“พี่เขามีชื่อเสียงมากที่สุดในกิลด์ของเรา นายรู้หรือไม่ว่ามันเป็นกรณีพิเศษเช่นนาย นายจำเป็นต้องมีชื่อเสียง 400,000 หน่วยเพื่อที่จะได้รับเควสต์อาณาจักรใช่ไหม? พี่คนนั้นอาจถึง 400,000 ชื่อเสียงเมื่อวานนี้หรือเมื่อวันก่อน ”

อย่างไรก็ตามเนื่องจากจินซุงไม่ทราบว่าต้องมีสมาชิกของกิลด์ที่มีตำแหน่งขุนนางเพื่อเพิ่มระดับฐาน คำถามได้ดำเนินต่อเนื่อง

“ใช่ดังนั้นทำไมล่ะ? ถ้าทำเควสต์ที่จำเป็นจนพอแล้วขณะที่เพิ่มเลเวลอยู่ก็จะได้ค่าชื่อเสียง4แสนหน่วยอยู่ดี…ฉันไม่เข้าใจจริงๆ เควสต์อาณาจักรมันสำคัญต่อพี่แกขนาดนั้นเลยหรอ?”

ยูฮยอนพยักหน้า

“ถูกต้องแล้วเพื่อน มันไม่สำคัญสำหรับพี่โครบานแต่มันสำคัญสำหรับกิลด์ของเราในตอนนี้ หนึ่งในข้อกำหนดในการเพิ่มระดับฐานกิลด์ในอาณาจักรคือ ‘กิลด์ต้องมีฉายาขุนนาง’ ”

“หืม…?”

หลังจากผ่านไปครู่หนึ่งแห่งความเงียบ จินซุงก็สามารถเข้าใจทุกอย่างได้

และเขาก็แสดงออกอย่างขมขื่น

“อะไรกัน? นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมพี่โครบานจึงไปทำเควสต่อเนื่องเพื่อให้เป็นไปตามข้อกำหนดนั้น”

“นั่นคือสิ่งที่ฉันพูดไง”

จินซุงแสยะยิ้ม

‘ถ้าฉันบอกเขาว่าฉันมีชื่อเสียงมากกว่า 500,000 หน่วยนานแล้ว ฉันจะโดนต่อมั้ยเนี่ย?’

เขารู้ว่าเขาเป็นผู้เล่นเดี่ยวที่สุดแสนจะทรหดมาสักพักแล้ว ขณะที่เขาก็ไม่เข้าไปยุ่งกับเรื่องของกิลด์เท่าไหร่

‘ถ้าฉันทำเควสต์ฟักไข่กริฟฟินเสร็จเมื่อไหร่ ฉันควรจะให้ความสำคัญกับกิลด์มากขึ้นหน่อย’

ตอนนี้มีอีกเหตุผลแล้วที่ทำให้เขาต้องรีบเคลียร์เควสต์ฟักไข่กริฟฟินให้เร็วที่สุด