Taming Master - ตอนที่ 126

Swaaah-.

ได้ยินเสียงน้ำอันสดใสที่แยกออกจากกัน

ทะเลที่เชื่อมต่อกับทางใต้ของทวีปโคโรน่าถูกเรียกว่า ‘ทะเลคอลลอน’

และในตอนนี้ในกลางทะเลคอลลอนมีเรือสามลำลอยอยู่เหนือน้ำ

เดิมที พวกมันเป็นเรือรบที่แล่นด้วยสัญลักษณ์ของอาณาจักรลัสเปล แต่ส่วนใหญ่ตอนนี้เรือเกลเลี่ยนทั้งสามลำนั้นพรางตัวในฐานะพ่อค้าเรือ

ท่ามกลางพวกมัน มีชายคนหนึ่งนั่งอยู่บนดาดฟ้าของเรือเกลเลี่ยนด้วยใบหน้าที่อ่อนล้า

“เอ่อ… เอ่ออ…”

ไม่ใช่ใครอื่นนอกจากเอียน

ใบหน้าของเอียนซีดจางเพราะอาการเมาเรืออย่างรุนแรง

บุ๊กค์ที่อยู่ข้างๆเขาเยาะเย้ยเอียน

บุ๊กค์-บุ๊กค์-บุ๊กค์!

“อะไรไอเวรนี่… พี่ยังไม่มีพลังมากพอที่โกรธแกตอนนี้ ดังนั้นไปไหนก็ไปซะ”

ขณะที่เอียนโบกมือราวกับว่าเขาไม่ได้ใส่ใจ บุ๊กค์แสดงท่าทางสงบเสงี่ยมเมื่อเขาจ้องมองเอียน

บุ๊กค์!

“ตอนนี้แกสบายดีเพราะฉันเพิ่งจะอัญเชิญแกมา แต่อีกสักหน่อยแกอาจจะรู้สึกเมาเรือเหมือนกัน”

แม้จะมีคำแช่งของเอียน บุ๊กค์แสดงท่าทางหยิ่งราวกับว่าเขากำลังพูดว่าไม่มีทางที่เขาจะรู้สึกเมาเรือเหมือนเต่าทะเล

บุ๊-กค์-!

ในขณะที่ดูบุ๊กค์ที่คลานไปรอบๆดาดฟ้าและมีความตื่นเต้น เอียนก็ถอนหายใจอย่างหนัก

‘ไม่นะ ทำไมเกมบ้านี่ถึงมีอาการเมาเรือด้วยเนี่ย?’

เอียนเรียกหาลูกเรือที่ยืนอยู่ท้ายเรือ

“ขอโทษนะครับ”

“ครับ บารอน”

“อย่างไรก็ตาม คุณมีอะไรบางอย่างเหมือนกับยารักษาอาการเมาเรือไหมครับ?”

ถึงแม้ว่าเขาจะถาม แต่เอียนก็ไม่ได้คาดหวังนัก

‘ไม่มีทางที่จะเป็นสิ่งนั้น’

อย่างไรก็ตาม ไม่ใช่ว่าลูกเรือพยักหน้าใช่มั้ย?

“อ่อครับ แน่นอน เรามีอยู่ครับ รอผมสักครู่นะครับ”

“ขะ ขอบคุณครับ”

ผิวของเอียนสว่างขึ้นเล็กน้อย

อย่างไรก็ตามเมื่อเขาตรวจสอบสิ่งที่ลูกเรือนำกลับมา ช่วยไม่ได้ที่สีบนใบหน้าของเขาจะเปลี่ยนเป็นสีฟ้าอีกครั้ง

‘นี่ไม่ใช่… ขิงใช่ไหม?’

ขิงเป็นยารักษาอาการเมาเรือที่ลูกเรือใช้กันมาตั้งแต่อดีตเพื่อหลีกเลี่ยงอาการเมาเรือ

อย่างไรก็ตามสำหรับเอียนซึ่งกินอาหารของนักเรียนประถม ขิงไม่แตกต่างจากยาพิษ

ขณะมองไปที่เอียนซึ่งผิวของเขาดูแย่ลง ลูกเรือจึงถามด้วยความเป็นห่วง

“บารอน คุณโอเคไหม?”

“มะ ไม่ต้องกังวลและไปทำอะไรของคุณเถอะ”

สำหรับตอนนี้เขาได้รับขิงแล้ว แต่เนื่องจากเอียนยังไม่ได้เตรียมทางจิตใจ เขาจึงส่งคืนลูกเรือกลับไปและรู้สึกเจ็บปวด

‘ฉัน… ควรกินมันหรือไม่เนี่ย?’

อย่างไรก็ตาม จากนั้น

Splash-!

คลื่นลูกใหญ่ชนเขากับเรือและเรือก็โคลงเคลง

ในไม่ช้า เอียนรู้สึกจะอาเจียนขึ้นมาจากส่วนลึกภายในร่างกายของเขา

‘ฉันมีปัญหาละ!’

การอ้วกบนดาดฟ้า โดยเฉพาะอย่างยิ่งในฐานะบารอนเป็นสิ่งที่เขาทำไม่ได้

ด้วยความแข็งแกร่งที่เขาสามารถรวบรวมได้เอียนก็วิ่งไปที่ห้องน้ำ

และหลังจากพยายามเล็กน้อย เขารู้สึกว่าอาการเมาเรือของเขาสงบลงเล็กน้อย

‘เฮ้อ อาการเมาเรือครั้งแรกของฉันในไคลัน ใครจะไปคิด…’

เมื่อเขาขึ้นมาบนดาดฟ้าเขาเห็นกัปตันลอว์เร้นท์ยืนอยู่ข้างนอก

“กัปตัน เราต้องไปอีกไกลแค่ไหนครับ?”

“อ่อ บารอน เราใกล้ถึงแล้ว ประมาณอีกครึ่งวันและเราน่าจะถึงที่นั่น”

เมื่อคำพูดครึ่งวัน เอียนก็หมดหวังอีกครั้ง

‘ฉัน… ต้องกินขิงหรอเนี่ย?’

ในท้ายที่สุด เอียนเคี้ยวขิงที่เขาได้รับจากลูกเรือและนั่งกลางลำเรือซึ่งมันสั่นคลอนน้อยที่สุด

อย่างไรก็ตาม การคลานไปด้วยใบหน้าอันซีดเซียว บุ๊กค์ที่เล่นบนดาดฟ้าอย่างตื่นเต้นก่อนหน้านี้จับตาเอียน

เอียนแสยะยิ้ม

‘ไหนว่าคลานอย่างตื่นเต้นไงล่ะ…’

ในขณะที่ดูบุ๊กค์ซึ่งเข้าหาด้านของเอียนด้วยสีหน้าซีดเซียว ด้วยเหตุผลแปลกๆเอียนก็เริ่มมีพลัง (?)

“บุ๊กค์”

บุ๊กค์…?

“เหนื่อยหรอ?”

บุ๊กค์-

“ฉันก็เหนื่อยเหมือนกัน…”

 

* * *

 

เรือเกลเลี่ยนทั้งสามลำสามารถมาถึงในบริเวณใกล้เคียงของเกาะปาสคาลได้ภายในครึ่งวัน

อย่างไรก็ตาม ต่อจากอาการเมาเรือของเขา ความยากลำบากใหม่ได้มาหาเอียน

“คุณกำลังจะบอกผมว่าผมต้องไปคนเดียวจากตรงนี้หรอครับ?”

“ไม่ใช่คนเดียวหรอก เนื่องจากจำนวนคนสูงสุดที่สามารถขึ้นไปบนเรือขนส่งแทรกซึมนั้นคือห้าคน ดังนั้นคุณจึงสามารถรับอีกสี่คนได้”

“…”

เอียนบ่นกับตัวเอง

‘ฉันหวังว่าฉันจะได้บัสเหมือนกับตอนทำเควสต์ฟักไข่กริฟฟินซะอีก…’

จำได้ว่าอัศวินเฮลเลี่ยมที่กำจัดมอนสเตอร์ที่มีเลเวลมากกว่า 150 ในเวสต์แลนด์เอียน เลียริมฝีปากของเขา

‘ก่อนอื่น ฉันต้องเอาซีเรียไปด้วย ดังนั้นเหลืออีกสามที่…’

เอียนเลือกพอลลีน

นี่เป็นเพราะไม่รวมกัปตันลอว์เร้นท์ ไม่มีลูกเรือบนเรือที่มีเลเวลสูงกว่าพอลลีนแล้ว

และเอียนจ้องมองไปทางลอว์เร้นท์ แต่ลอว์เร้นท์ส่ายหัว

“ไม่ใช่ผมบารอน ผมมีงานอื่นที่ผมต้องทำที่นี่”

“อืมม…”

ไม่รวมลอว์เร้นท์ เนื่องจากสมาชิกลูกเรือคนอื่นๆอยู่ในช่วงเลเวล 130-140 เอียนจึงเลือกลูกเรือสองคนที่ดูน่ากลัวที่สุด (?) ในบรรดาสมาชิกที่เขาเห็นและเข้าไปในเรือขนส่งแทรกซึม

‘ไม่มีทางที่พวกเขาจะไม่สู้เมื่อพวกเขาดูเหมือนอย่างนั้น’

นั่นคือพื้นฐานของเอียนสำหรับการเลือกลูกเรือของเขา

“นี่ครับ นี่คือแผนที่ของเกาะปาสคาล”

ลอว์เร้นท์ผู้ส่งแผนที่อธิบายรายละเอียดของเกาะปาสคาล

และโชคดีที่ตำแหน่งที่แน่นอนของคุกปาสคาลถูกทำเครื่องหมายไว้บนแผนที่

“แต่กัปตัน ผมจะทำอะไรหลังจากที่ผมช่วยนักโทษได้? ผมจะไม่สามารถนำตัวนักโทษกลับมาในเรือขนส่งขนาดเล็กนี้ได้หรอกนะครับ?”

เอียนถามคำถามมีเหตุผลมาก

ลอว์เร้นท์พยักหน้าเมื่อเขาตอบ

“แน่นอน หลังจากที่คุณปล่อยนักโทษจำนวนมากที่ถูกขังอยู่ที่ไหนสักแห่งในคุก คุณเพียงแค่ต้องยิงแฟร์ขึ้นสู่อากาศ”

Iเอียนได้รับไอเทมที่ดูเหมือนว่าจะเป็นหน้าไม้กลขนาดเล็กจากลอว์เร้นท์

 

• ท่านได้รับไอเทม ‘แฟร์ของลอว์เร้นท์’

 

และลอว์เร้นท์พูดต่อ

“เมื่อมีสัญญาณ ผมจะไปรับคุณกลับมา”

“อ่อ เข้าใจแล้วครับ”

เอียนซึ่งมีความคิดคร่าวๆว่าเควสต์นี้จะดำเนินต่อไปอย่างไร พยักหน้าและออกเรือ

ในขณะที่มองเอียนซึ่งอยู่ไกลออกไป ลอว์เร้นท์ก้มหัวลงเล็กน้อย

“ถ้างั้นผมภาวนาให้คุณสำเร็จในการต่อสู้นะครับ บารอน”

“ครับ…”

 

* * *

 

เอียนใช้ประโยชน์จากสัตว์เลี้ยงของเขาให้ดีที่สุด

มีสัตว์เลี้ยงสองตัวที่เอียนสามารถใช้บนเรือเพื่อสอดแนมได้

ตัวแรกคือพินสัตว์เลี้ยงของเอียนและอีกตัวคือสัตว์เลี้ยงของซีเรียไวเวิร์นสีฟ้า

“พินแกสามารถบินขึ้นไปและนำทางเราไปสถานที่ที่จะดีพอที่จะจอดเรือได้ไหม?”

เมื่อเอียนสั่ง พินส่งเสียงก่อนที่เขาจะบินขึ้นไปบนอากาศ

และพอลลีนที่เห็นเช่นนั้น แสดงอาการประหลาดใจ

“ไม่นะบารอน อย่างไรก็ตามนั่นคือ… กริฟฟินระดับ Legendary หรอครับ?”

ทันใดนั้น เอียนพยักหน้า

“อ่อใช่ ฉันได้รับมันมาโดยบังเอิญน่ะ”

เมื่อคำเหล่านั้น พอลลีนพยักหน้า

“อย่างที่คาดไว้กริฟฟินเจ๋งมาก ฉันมีโอกาสได้เห็นกริฟฟินที่พระราชากำลังเลี้ยงดูจากระยะใกล้ แต่ตัวนั้นยังไม่ใหญ่เท่านี้…”

กริฟฟินของราชานั้นแตกต่างจากพินของเอียนซึ่งน่าจะถูกเลี้ยงดูในสภาพแวดล้อมที่สะดวกสบายของทรัพย์สินของราชวงศ์

เพราะอย่างนั้น การเติบโตของมันจึงช้า

เอียนถอนหายใจด้วยความโล่งอก

‘หากขนาดของมันใกล้เคียงกันฉันอาจเข้าใจผิด ฉันควรระมัดระวังการเรียกพินต่อหน้า NPC ที่เกี่ยวข้องกับอาณาจักรมากขึ้น’

ไม่ว่าจะยังไงก็ตามด้วยความช่วยเหลือของพินและไวเวิร์นสีฟ้า ปาร์ตี้ของเอียนสามารถเดินทางไปยังเกาะที่ถูกทำเครื่องหมายไว้บนแผนที่และจอดเรือของพวกเขาได้อย่างปลอดภัย

สถานที่ที่ปาร์ตี้ลงจอดนั้นหันไปทางด้านหลังบนชายฝั่งที่มีป่าทึบ

“มันต้องเป็นตรงนั้นแน่เลยค่ะ ลอร์ด”

ซีเรัยซึ่งลงจากเรือก่อนพูดขณะที่ชี้ไปยังป้อมปราการขนาดใหญ่ที่มองเห็นได้ระหว่างพุ่มหญ้า

และเอียนที่เห็นสิ่งนั้นก็แสดงอาการตกใจเล็กน้อย

‘ฉันคิดว่ามันจะถูกซ่อนไว้เพื่อให้มันหายาก แต่มันถูกเปิดอยู่’

ต่อจากนั้น ความรู้สึกกังวลเข้ามาสู่เอียน

‘เมื่อมันง่ายขนาดนี้จะมีกับดักอยู่เสมอ…’

พอลลีนที่ออกจากเรือต่อมาก็ได้พูด

“บารอน ผมคิดว่าการตัดข้ามป่านี้และการผ่านเข้าไปทางด้านหลังน่าจะใช้ได้ผล”

พอลลีนชี้ไปที่ส่วนหนึ่งของแผนที่ด้วยนิ้วของเขาขณะที่เขาพูดต่อไป

“ขึ้นอยู่กับว่ารูปทรงจะแตกต่างกันอย่างไร ถ้าเราไปทางนี้ผมคิดว่าเราจะสามารถขึ้นไปบนกำแพงได้อย่างง่ายดาย”

เอียนชื่นชม AI อัจฉริยะของพอลลีนในขณะที่เขาเป็นผู้นำปาร์ตี้และเริ่มขึ้นไปบนป่า

 

* * *

 

ผลลัพธ์ของอีเว้นท์ราชาการโจมตีได้ออกมาแล้ว

และแน่นอน กิลด์โลตัสได้รับอันดับที่ 1 อย่างท้วมท้น

และคะแนนการโจมตีของกิลด์โลตัสคือ 500 คะแนนเต็มและคะแนนของการโจมตีอันดับที่ 2 เพียงแค่ 260 คะแนน ดังนั้นคะแนนจึงแตกต่างเกือบสองเท่า

ฟิโอลันและเฮิร์ซซึ่งนั่งตรงข้ามกันในคฤหาสน์เมืองได้รับรางวัลจากอีเว้นท์ราชาการโจมตีด้วยการแสดงออกอย่างมีความสุข

เพราะแน่นอนว่าแคปซูลซึ่งเป็นรางวัลที่สำคัญที่สุดอันดับ 1 ถูกส่งตรงไปยังที่อยู่ที่ได้รับแล้ว แต่นอกเหนือจากนั้นรางวัลอื่นๆก็ถูกส่งไปยังคฤหาสน์ของกิลด์ที่เกี่ยวข้อง

“ว้าว ชื่อเสียงกิลด์ 300,000 หน่วยและกล่องปริศนา นี่เป็นสิ่งที่ยอดเยี่ยมมากเลยทีเดียว”

เมื่อฟิโอลันพูด เฮิร์ซพยักหน้า

“ไม่ล้อเล่นใช่ไหมเนี่ย ฉันคิดว่ามันจะเป็นกล่องปริศนาต่อคน แต่ว่าพวกเขาให้มาสองกล่องแหนะ”

“ใช่ แต่อีกอันนึงเป็นกล่องไอเทม ขณะที่อีกอันเป็นกล่องทอง…”

เฮิร์ซเปิดข้อมูลของกล่องปริศนา

 

• กล่องเวทมนตร์ปริศนา (ทอง)

 

กล่องที่มีปริมาณทองอยู่ระหว่าง 100 ~ 5 ล้านทอง

จำนวนจะไม่รู้จนกว่าจะเปิดออก

และใบหน้าของเขาเปล่งประกาย

“นี่มันไม่มากไปหรอ? ระหว่าง 100 ทองและ 5 ล้านทอง… ไม่ใช่ว่าช่องว่างมันใหญ่ไปหรอ?”

เมื่อเฮิร์ซบ่น ฟิโอลันยิ้มเมื่อเธอตอบ

“ไม่มีทางที่นายจะได้รับ 100 ทองใช่ไหมล่ะ?”

“ไม่นะ ถึงอย่างนั้น…”

“กล่องไอเทมดูเหมือนว่าจะไร้สาระกว่านั้น ก่อนหน้านี้ดูเหมือนว่าคาร์วินจะได้รับขนมปังจากการเปิด”

“เขาเปิดมันแล้วหรอ?”

“ใช่ ดูเหมือนว่าเขาจะเปิดมันทันทีที่เขาได้รับมัน ถึงอย่างนั้นเพราะเขาได้รับทอง 1.3 ล้านจากกล่องทอง เขาก็มีความสุข”

เฮิร์ซกลืนน้ำลาย

‘ทอง 1.3 ล้าน… ถ้าฉันได้สิ่งนั้นมามาก ฉันก็คงไม่มีความปรารถนาอื่น’

เฮิร์ซดึงกล่องทองจากคลังของเขาก่อน

“ฟิโอลัน ฉันจะเปิดมันก่อน”

“โอเค ฉันจะเปิดหลังจากที่นายเปิด”

และเฮิร์ซวางมือที่สั่นของเขาบนกล่องปริศนา

“เปิด!”

เมื่อเขาทำอย่างนั้น แสงสีขาวท่วมกล่องปริศนาและมันลอยไปบนอากาศ

ดวงตาฟิโอลันและเฮิร์ซจับจ้องไปที่กล่อง

และ…

กริ๊ง-

 

• ผู้เล่น ‘เฮิร์ซ’ ได้เปิด ‘กล่องเวทมนตร์ปริศนา’ และได้รับทอง 1,240 หน่วย

 

หลังจากเห็นข้อความระบบ เสียงกรีดร้องออกมาจากปากของเฮิร์ซ

“อ๊ากก!”

ฟิโอลันที่เห็นอย่างนั้นเป็นกังวลเพราะมันไม่ได้ดูเหมือนว่ามันเป็นเรื่องของคนอื่น แต่เธอก็ยังไม่สามารถหยุดเสียงหัวเราะที่ออกมาจากปากของเธออย่างต่อเนื่องได้

“ฮา ฮา ฮ่า เฮิร์ซนายไม่มีดวงจริงๆ ทอง 1,200 หน่วย ท่ามกลางเลข 100 และ 5 ล้าน นายได้รับหนึ่งพันสองร้อยได้ยังไง…”

และต่อจากนั้น ฟิโอลันเปิดกล่องของเธอ

ช่วยไม่ได้ที่เฮิร์ซจะสิ้นหวังมากกว่านี้

 

• ผู้เล่น ‘ฟิโอลัน’ ได้เปิด ‘กล่องเวทมนตร์ปริศนา’ และได้รับทอง 3,974,505 หน่วย

 

นี่เป็นเพราะปริมาณของทองที่ฟิโอลันได้รับคือพันเท่ามากกว่าของเฮิร์ซที่ใกล้เคียงกับ 4 ล้านทอง

เฮิร์ซทรุดตัวลงกับพื้น

“ฮ่า…”

และฟิโอลันให้ความมั่นใจกับเฮิร์ซ

“ไม่เป็นไรหรอกน่าเฮิร์ซ…”

อย่างไรก็ตาม ไม่มีทางที่ความมั่นใจของฟิโอลันที่ได้รับทองคำ 4 ล้านจะมีผล

“เวรเอ้ย พวกเขาจำเป็นต้องเปลี่ยนระบบเงินเดือนสำหรับนักวางแผนเกม LB Sports “

“ห้ะ?”

“พวกเขาต้องทำบางอย่างเช่นกล่องเวทมนตร์เงินเดือนไคลันและให้เงินเดือนแบบสุ่มกับพวกเขา”

“…”

“บางอย่างเช่น 20,000 วอน ~ 10 ล้านวอน พวกเขาจำเป็นต้องได้รับเงินเดือนประมาณ 20,000 วอนเพื่อให้เสมอภาคกัน”