แสงที่ 70 ปีศาจทมิฬแห่งเอลเดีย..

ท่ามกลางร่างของผมที่กำลังยืนอยู่ ทั่วทั้งบริเวณเต็มไปด้วยศพของทหารจากโนโทเปียที่กำลังนอนตายกระจัดกระจายกันอยู่

หลังจากที่ผมจัดการควักเอาลูกตาจำนวนสี่สิบกว่าดวงออกมาใส่เป้จนเสร็จ ผมก็เตรียมที่จะออกปฏิบัติการต่อ..

“ถ้าเดาไม่ผิด..รู้สึกว่าผู้นำตัวใหญ่ของมันหรือไอ้มนุษย์หมาป่าตัวสีดำน่าจะอยู่ที่กองกำลังกลุ่มที่สองหรือไม่ก็กลุ่มที่หนึ่ง เพราะฉะนั้นฉันจะข้ามไปจัดการกับมันก่อน..”ผมที่ยกฝ่ามือขึ้นมาชายคาง ก่อนจะกล่าวออกมา 

“หืม..? ทำไมไม่จู่โจมกองกำลังหน่วยที่สามก่อนล่ะ มันใกล้กว่าไม่ใช่เหรอ..? จะอ้อมไปให้เสียเวลาทำไม..”ไอ้จ้อนที่ถามผม โดยกองกำลังหน่วยที่สามคือกองกำลังถัดไปที่อยู่ไม่ไกลจากนี้ แต่ก็อยู่ห่างพอจะไม่ได้ยินเสียงของการปะทะที่เกิดขึ้นเมื่อสักครู่

“หึ..เรื่องแค่นี้ฉันคงไม่ต้องอธิบายหรอกมั้ง แกเองก็น่าจะรู้ ถ้าผู้นำสูงสุดตาย..แกคิดว่ามันจะเกิดอะไรขึ้นล่ะ..?”ผมที่บอกใบ้ไอ้จ้อน..

“หืม..? อย่างนี้นี่เอง..กองกำลังที่เหลือก็จะถูกแช่แข็งสินะ จากสถานการณ์ที่ผ่านมา ผู้นำตัวใหญ่คงจะส่งหน่วยสอบแนมเข้ามาตรวจสอบกองกำลังของฝ่ายเรา ถ้าเกิดหน่วยสอบแนมกลับไปรายงานข้อมูลเมื่อไหร่ ผู้นำตัวใหญ่สุดก็น่าจะกระจายคำสั่งไปยังกองกำลังทั้งสามหน่วย และเริ่มที่จะเปิดฉากจู่โจมแบบเต็มรูปแบบ 

แต่ถ้าเกิดเราชิงกวาดล้างกองกำลังของผู้นำตัวใหญ่ก่อน อีกสองหน่วยที่เหลือก็จะไม่ได้รับคำสั่ง กองกำลังของพวกมันก็หยุดชะงักอยู่อย่างนั้น กว่าจะรู้ตัวว่ากองกำลังทั้งสองถูกกวาดล้างก็คงจะสายไปเสียแล้ว..”ไอ้จ้อนที่วิเคราะห์สถานการณ์..

“หึ.. ฉันรู้นะว่าแกฉลาด อย่าติดทำฟอร์มเป็นไม่รู้ไปหน่อยเลย จู๋ของฉันน่ะ ไม่มีทางเป็นจู๋ที่โง่ไปได้หรอกนะ..”ผมที่กล่าวออกมา อันที่จริงผมก็พอจะเดาๆได้อยู่แล้ว ไอ้จ้อนน่ะมันฉลาด มันก็แค่แสร้งทำเป็นตามผมไม่ทัน ยกเว้นแค่เรื่องแผนที่ผมมักจะวางเอาไว้โดยที่ไม่ได้บอกมันเท่านั้น..

“ชิ..ฉันล่ะเกลียดเจ้าของจู๋เซ็นส์ดีแบบแกจริงๆ..”ไอ้จ้อนที่ตอบกลับ..

“เอาเถอะ..พวกเราคงต้องเร่งมือกันหน่อยแล้ว หน้าต่างสเตตัส..!”

《ข้อมูลเบื้องต้น》

《ชื่อผู้ใช้:สตาร์ลิน》《ชื่อเอมพาส:X เซเบอร์》

《ชนิด/ประเภท:ยุทโธปกรณ์พิเศษ》

《ระดับคริสตัลมานา:☆☆☆☆(เขียว)》

《พลังงาน X ฟอร์ส:1,000/1,000 หน่วย》

《EXP:3,500/4,000》

《ดูเพิ่มเติม..》

และนี่ก็คือสเตตัสล่าสุดของผมตั้งแต่วันแรกที่ได้นอนกับเอลิเซียและฮิตเลอร์ โดยทุกๆครั้งที่เลื่อนระดับ อัตราการอัพพลัง X ฟอร์สมันก็จะยิ่งต่ำลง และยิ่งถ้าทำกิจกรรมซ้ำๆแบบเดิมกับผู้หญิงคมเดิม พลังงานที่ได้มามันก็จะน้อยลงเรื่อยๆ..

ส่วนสกิลตามระดับดาวที่ผมได้รับมาก็ดูเป็นอะไรที่ค่อนข้างที่จะโกง ลำพังแค่ดาบแสงที่ตัดได้ทุกสิ่งก็โกงพออยู่แล้ว แถมมันดันมาอยู่ในมือของผมอีก มันก็เลยกลายเป็นความโกงแบบชิบหายวายปวงเข้าไปใหญ่..

“คิดจะใช้ยังไง..?”ไอ้จ้อนที่ถามผม..

“หึ..ไหนๆก็มาอยู่ในโลกแฟนตาซี ขอลองสู้แบบแฟนตาซีดูบ้างก็แล้วกัน..”ผมที่กระตุกรอยยิ้มกล่าวออกมา ก่อนจะมุ่งหน้าสู่กองกำลังหน่วยที่สองของโนโทเปีย..

อีกครึ่งชั่วโมงต่อมา..

400 เมตร ห่างจากฐานที่มั่นจุดที่ 56 ทางทิศตะวันตก..

ท่ามกลางผืนป่าดงดิบ ภาพที่ปรากฏให้เห็นคือกองกำลังของโนโทเปียที่กำลังหยุดนิ่งอยู่กับที่ โดยที่กองกำลังของโนโทเปียหน่วยนี้คือหน่วยที่สอง อีกทั้งยังดูมีความแตกต่างจากกองกำลังหน่วยอื่นๆ..

ซึ่งความแตกต่างที่ว่า นั่นก็คือรูปขบวนของกองกำลังทหารหน่วยที่สอง โดยที่กองกำลังทหารหน่วยนี้กำลังยืนจัดขบวนแถวอย่างเป็นระเบียบ ทหารทุกๆนายกำลังยืนตัวตรงอยู่กับที่ 

แบ่งเป็นกองกำลังปีกซ้ายส่วนหน้า 10 นาย ปีกขวาส่วนหน้า 10 นาย และปีกซ้ายส่วนหลังกับปีกขวาส่วนหลังกลุ่มละ 10 นาย โดยมีผู้บัญชาการที่อยู่ตรงบริเวณจุดกึ่งกลาง..

“นี่มันก็นานมากแล้ว ทำไมหน่วยสอดแนมยังไม่กลับมาอีก..”เสียงของผู้บัญชาการที่กล่าวออกมา เขาเป็นชายวัยกลางคนหน้าตาดุดัน มีเส้นผมและดวงตาเป็นสีดำ.

“ผ่านไปนานเท่าไหร่แล้ว..?”ผู้บัญชาการที่หันไปเอ่ยถามต่อทหารนายหนึ่ง ซึ่งกำลังยืนถือนาฬิกาทราย..

“เรียนท่านผู้บัญชาการร้อยเอกเลกซัส..ตั้งแต่ที่หน่วยสอดแนมถูกส่งไป ช่วงเวลาก็ล่วงเลยผ่านพ้นมาประมาณ 2 ชั่วโมงแล้วครับ..”ทหารยศจ่าสิบเอกที่ตอบกลับ..

“อืม..ถ้างั้นรอไปอีกครึ่งชั่วโมง ถ้าเกิดหน่วยสอดแนมยังไม่กลับมาให้ถ่ายทอดคำสั่งไปยังทั้งสามหน่วย เคลื่อนพลเข้าไปในรัศมี 200 เมตร ของฐานที่มั่นข้าศึก เพื่อส่งหน่วยสอดแนมกลุ่มที่สองเข้าไป..”ร้อยเอกเลกซัสที่กล่าวออกมา แท้ที่จริงแล้วเขานั้นคือผู้บัญชาการหลักของภารกิจนี้ที่ได้รับมอบหมายหน้าที่ให้นำกองกำลังทหารบุกโจมตีและยึดฐานที่มั่นจุดที่ 56

“รับทราบ..!”ทหารยศจ่าสิบเอกที่กล่าวออกมา..

“ไอ้เจ้าพวกนั้นจะเป็นยังไงบ้างนะ ถ้าให้เดาตอนนี้คงจะถูกผลกระทบย้อนกลับของยาสถิตสัตว์มานาเข้าเล่นงานไปแล้วล่ะมั้ง โดยเฉพาะไอ้เจ้าเตรนัสที่ดูเหมือนจะฝืนที่สุด ถ้าเกิดมันใช้ยาครั้งต่อไปคงจะเปิดวงจรในร่างสัตว์มานาไม่ได้แน่ๆ จะเอายังดีนะ..”เลกซัสที่กล่าวออกมา พลางครุ่นคิด..โดยที่เขาไม่รู้ตัวเลยว่าอันตรายกำลังย่างกายเข้ามา บัดนี้เงาทมิฬร่างหนึ่งกำลังแอบซุ้มมองดูเขาและกองกำลังอยู่ไม่ไกล..

[สตาร์]

หลังจากที่ผมใช้เวลาในการวิ่งอ้อมป่ามายังทิศใต้ของตำแหน่งล่าสุด ตอนนี้ผมก็ได้พบเจอกับกองกำลังของเป้าหมายแล้ว..

 

ซึ่งเท่าที่ผมลองตรวจสอบ ดูเหมือนว่ากองกำลังหน่วยนี้จะแตกต่างจากกองกำลังที่ผมพึ่งจะกวาดล้างไป 

ผมสัมผัสได้ว่าผู้บัญชาการของมันน่าจะพอมีฝีมืออยู่ในระดับหนึ่ง ส่วนพวกทหารก็น่าจะเป็นทหารที่ถูกฝึกมาเป็นอย่างดี..

ติดอยู่เพียงแค่อย่างเดียวคือกลยุทธ์รูปขบวนที่พวกมันใช้ในตอนนี้ มันช่างดูเหมาะเจาะและเชื้อเชิญให้ผมเข้าไปถล่มซะจริงๆ..

“เฮ..พวกนายเห็นข้าศึก 50 คนที่อยู่ตรงนั้นไหม ถ้าเห็นให้พูดว่า..แบ็คแพ็ค~”ผมที่สบถกล่าวออกมาเบาๆราวกับเสียงกระซิบ ตอนนี้ผมกำลังซ่อนตัวอยู่หลังต้นไม้ตรงบริเวณใกล้ๆกับกองกำลังปีกขวาส่วนหน้าของข้าศึก..

“หืม..แบ็คแพค แล้วมันเกี่ยวอะไรกับกระเป๋าวะ..~”ไอ้จ้อนที่กล่าวออกมา..

“ดังกว่านี้..~”

“แบ็คแพ็ค..!”

“ดังกว่านี้..~”

“แบ็คแพค ไอ้เชี้ย..!!!!”

“ก็เล่นแม่งเลยสิครับ..!!”สิ้นเสียงสุดท้ายของไอ้จ้อน ร่างของผมที่ยืนอยู่ก็วิ่งพรวดพราดออกไปหากองกำลังของโนโทเปียแบบโต้งๆ 

“สวัสดี..โนโทเปีย..!”ผมที่ตะโกนออกมาด้วยรอยยิ้ม พร้อมกับเข้าประชิดกองกำลังทางปีกขวาส่วนหน้า โดยที่ไอ้พวกโนโทเปียก็หันมาผม ก่อนจะเบิกดวงตากว้างขึ้นและชะงักไป ก็แหงสิ..จู่ๆก็มีใครไม่รู้ที่วิ่งพรวดออกมา ไม่แปลกที่พวกมันจะเอ๋อแดก..

ติ๊ก..!!!!

หวิ่ง..!!!!

ฉ่าๆ..!

ผมที่กดสวิตซ์เปิดการทำงานของ X เซเบอร์ ก่อนจะเหวี่ยงมันฟันตัดลำคอของทหารสองนายที่ยืนอยู่ทางด้านหน้าสุดของกองกำลังทางปีกขวา จนหัวขาดสะบั้น..

“เฮ้ย..!!!!”เสียงร้องตะโกนแหกปากของไอ้พวกโนโทเปียที่ดังออกมา..

“ไอ้สวะเอลเดีย..!!!!!”ผู้บัญชาการของโนโทเปียที่ตะโกนขึ้น ในระหว่างที่มันตะโกนผมก็พุ่งตัวเข้าใส่กองกำลังทางปีกขวาที่เหลือ พร้อมกับตวัดดาบแสงในมือฟาดฟันเข้าใส่ร่างของพวกมัน..

“เปิดวงจร..!!!”เหล่าทหารที่ทำการเปิดวงจรเวทพร้อมกับบรรจุกระสุน..

หวิ่งๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ

ร่างของผมที่เข้าไปอยู่ในดงของกองกำลังทางปีกขวาได้ดีดตัวกระโดดเข้าใส่ ก่อนจะตวัดดาบแสงฟันตัดเข้าไปยังลำคอของเป้าหมายทุกๆคนที่อยู่ในระยะ บางคนถูกผมฟันจนตัวขาดครึ่ง บางคนถูกตัดแขนจนขาด เพียงแค่ชั่วพริบตาเดียว ทหารสิบนายก็ถูกผมฆ่าตายไปโดยที่ยังไม่ทันได้ทำอะไร..

“กองกำลังปีกซ้ายฆ่าไอ้สวะนั่นซะ ส่วนกองกำลังที่เหลือตั้งรูปขบวนป้องกันพร้อมโจมตี ศัตรูอาจมีมากกว่าหนึ่งคน..!!!!”ผู้บัญชาการของไอ้โนโทเปียที่ตะโกนออกคำสั่ง ก่อนที่กองกำลังในแนวหลังจะเคลื่อนตัวมาข้างหน้าของมันตั้งรูปขบวนแถวหน้ากระดานสองแถว

โดยที่ทหารในแถวหน้ากระดานแถวแรกมีหน้าที่สร้างโล่บาเรียป้องกัน ทหารจำนวนสิบนายกำลังนั่งคุกเข่า ส่วนทหารอีกสิบนายในแถวหลังกำลังเปิดวงจรเตรียมยิงกระสุนพลังเวท..

ฟุบ..!!!

“ยิง..!!!!!!”

เฟี้ยวๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ

เสียงตะโกนของกองกำลังทหารทางปีกซ้ายที่ดังออกมา ผมที่ยืนอยู่ทางปีกขวาได้วิ่งฉีกอ้อมออกมาทางด้านข้างเพื่อหลบกระสุน พลางใช้ดาบแสงในมือปัดกระสุนเหล่านั้น ก่อนจะเคลื่อนตัวอ้อมไปข้างหน้า..

ฉ่าๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ

ผมที่หมุนข้อมือตวัดควงดาบแสงซ้ายสลับขวาปัดป้องกระสุนพลังเวททั้งหมด ก่อนจะเคลื่อนตัวตรงเข้าไปข้างหน้า แม้จะมีบางส่วนที่พุ่งเฉียดร่างไป แต่ก็ทำได้เพียงแค่เฉียดเท่านั้นจริงๆ

ซึ่งถ้าเกิดใครสงสัยว่าผมใช้ดาบแสงปัดกระสุนเหมือนในหนังได้ยังไง ตัวของผมเองก็ยังไม่เข้าใจเหมือนกัน ก็อย่างที่รู้ๆในตอนที่ผมอยู่ในโหมด X สิ่งที่ผมเห็นรอบตัวมันจะหน่วงและช้ากว่าปกติถึงสองเท่า..

“อะ..อะไรกัน..?! มันใช้ดาบปัดกระสุนเนี่ยน..ะ…?”

ฉ่า…!!

เสียงของทหารนายหนึ่งจากกองกำลังทางปีกซ้ายที่ยืนอยู่ข้างหน้าสุด แต่พูดยังไม่ทันจบร่างของผมที่ดีดตัวกระโดดเข้ามาประชิดถึงตัวของมันก็ได้วาดดาบแสงฟันเฉียงตัดเข้าที่กลางร่างของมันจนแยกขาด ส่วนไอ้พวกทหารที่เหลือก็รีบบรรจุกระสุน..

“อะ..อึก นะ..นั่นมันบ้าอะไรกันวะ อยะ..อย่าบอกนะว่า..”เลกซัสที่สบถออกมา เขาพลันกวาดสายตามองไปข้างหน้าเพื่อค้นหากองกำลังของเอลเดียที่น่าจะซ่อนตัวอยู่ แต่ทว่ากลับไม่พบ..

ฉ่าๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ

“อ้ากกกกกกกกกก..!!!!”เสียงร้องตะโกนแหกปากของทหารทางปีกซ้ายที่ดังออกมา ร่างของผมที่เข้าประชิดถึงตัวของพวกมันได้เหวี่ยงดาบฟาดฟันเข้าใส่ร่างของพวกมันอย่างบ้าคลั่ง..

ผมนั้นได้วาดดาบแสงฟันตัดเข้าที่ร่างของพวกมัน ไม่ว่าจะฟันตรงไหนทุกๆร่างที่โดนก็แยกขาดออกจากกัน ในขณะที่โจมตีก็มีบางคนที่คิดจะเข้ามาจับล็อคตัวของผม แต่สุดท้ายมันก็ถูกฟันจนร่างขาด..

“ตายซะ..!!!”เสียงของทหารจากกองกำลังทางปีกซ้ายคนสุดท้ายที่พึ่งจะบรรจุกระสุนเสร็จได้ตะโกนออกมา มันพลันหันฝ่ามือมายังใบหน้าของผมที่ยืนอยู่ห่างจากมันเพียงแค่หนึ่งช่วงแขน..

หวิ่ง..!!!

ฉ่า..!!!

ผมที่ช่วงชิงจังหวะและความเร็วพลันตวัดดาบแสงในมือฟันตัดเข้าไปยังลำแขนของเป้าหมายจนขาดสะบั้น ก่อนที่มันจะได้ยิงกระสุนแรงดันเวท..

“อ้ากกกกกก..!!!”

หวิ่ง..!

ฉ่า..!

เสียงร้องตะโกนที่ดังออกมาด้วยความเจ็บปวด ร่างของทหารตรงหน้าพลันทรุดตัวลงไปนั่งคุกเข่า แต่สุดท้ายมันก็ต้องถูกผมที่เอาดาบฟันตัดเข้าที่ลำคอ จนตกตายลงไป..

“ถามจริงเถอะ ที่โนโทเปียไม่มีดาบเหรอวะ..? พวกแกคิดแต่จะใช้กระสุนแรงดันเวทจริงดิ..?”สตาร์ที่หันไปเอ่ยถามกับทหารโนโทเปียที่เหลืออยู่ 

แต่ทว่าทันทีที่ชายหนุ่มหันไป เขาก็ได้พบเข้ากับเหล่าทหารนับยี่สิบนายรวมไปถึงผู้บัญชาการอย่างเลกซัสที่เตรียมจะใช้สกิลกระสุนแรงดันเวทยิงเข้าใส่ร่างของเขา..

“ยิง..!!!!!!!!!”ผู้บัญชาการของโนโทเปียที่ตะโกนออกคำสั่ง ก่อนที่พวกทหารมันจะกราดยิงกระสุนแรงดันเวทเข้าใส่ร่างของสตาร์ที่ตกกลายเป็นเป้านิ่ง..

เฟี้ยวๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ

ตู้มๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ

กระสุนแรงดันเวทนับร้อยลูกจากทหาร 20 นาย (1 คนบรรจุได้ 5 ลูก) ที่กราดยิงรัวเข้าใส่ร่างของสตาร์เป็นชุดจนเกิดเป็นแรงระเบิดขนาดย่อมๆ ทำให้พื้นดินถูกถลกขึ้นมาจนฝุ่นควันฟุ้งกระจายไปทั่วบริเวณ จนกระทั่งกระสุนที่กราดถูกยิงจนหมดแม็กซ์..

“ทุกนายอย่าลดการป้องกัน แถวหน้าสร้างบาเรียเวทกำบังเอาไว้ ส่วนแถวหลังบรรจุกระสุนใหม่..!”เลกซัสที่ตะโกนออกคำสั่ง ก่อนที่ทหารแนวหน้าจะกลับมาใช้สกิลเวทมนตร์สร้างบาเรีย ส่วนแนวหลังก็ทำการบรรจุกระสุนแรงดันเวท..

“ไอ้เจ้าปีศาจนั่นมันอะไรกัน..? นี่คือแผนตอบโต้ของไอ้พวกเอลเดียอย่างงั้นเหรอ..?”เลกซัสที่สบถออกมา สายตาก็พลางมองไปยังฝุ่นควันตรงหน้า..

“หะ..หืม..? บะ..บ้าน่า..!!!”เลกซัสที่หยุดชะงักไปชั่วขณะ ก่อนจะอุทานออกมาเสียงดังลั่น จากแสงสว่างสีแดงที่ส่องสว่างอยู่ภายในม่านควัน..

“สกิลที่ 3 โล่คุมกำเนิด..!”ผมที่กระตุกรอยยิ้มกล่าวออกมา ร่างกายของผมในตอนนี้กำลังถูกปกคลุมไปด้วยโล่เลเซอร์โปร่งแสง..

“ชื่อสกิลโล่แสงแห่งราคะโว้ย..!”ไอ้จ้อนที่ตะโกนแย้งขึ้น

《สกิลเอมพาสระดับ ☆☆☆ เขียว》

[ชื่อ:โล่แสงแห่งราคะ]

[ข้อมูล:สร้างโล่บาเรียพลังงานสูง สามารถป้องกันการโจมตีได้ทุกชนิด โดยใช้ระดับความรุนแรงของการโจมตีที่กระทบกับโล่หักลบกับพลังงาน X ฟอร์ส ถ้าเกิดพลังงาน X ฟอร์สเป็น 0 โล่บาเรียจะหยุดทำงานโดยอัตโนมัติ]

[ใช้พลังงาน:ขึ้นอยู่กับระดับความรุนแรงของการโจมตี]

ติ๊ง..!

[พลังงาน X ฟอร์สหักลบ 500 หน่วย คงเหลือ 460/1,000 หน่วย]

“อะ..อ้าว เชี้ย 500 เลยเหรอ..?”ผมที่กู่ร้องออกมา นี่คือครั้งที่สองที่ผมทดลองใช้สกิลนี้ โดยที่ครั้งแรกผมได้ให้เอลิเซียกับฮิตเลอร์ลองยิงกระสุนแรงดันเวทใส่ผมเข้ามาคนละ 5 นัด แต่ทว่าตอนนั้นสองคนรวมกันสิบนัดมันหักลบไปเพียง 5 หน่วยเอง

“ยะ..ยิงมัน ฆ่าไอ้ปีศาจนั่นซะ..!!!!”ไอ้ผู้บัญชาการโนโทเปียที่ตะโกนออกคำสั่ง เวรเอ้ย..!

“สกิลที่ 4 กระจู๋เอ๋ยจงยืดออก..!”ผมที่ปลดปล่อยสกิลเอมพาสระดับ 4 ดาวเขียว ก่อนจะเหวี่ยงดาบไปทางด้านหลัง พร้อมทั้งกดสวิตซ์เปิดปิดเบิ้ลสองครั้ง พลันปรากฏเป็นวงแหวนสีเขียวสี่วงที่เข้ามาคล้องแขนเอาไว้..

“ชื่อสกิล X เลเซอร์ โว้ย..!!!”ไอ้จ้อนที่ยังคงตะโกนแย้งชื่อท่า เป็นช่วงจังหวะเดียวกันกับที่ใบดาบเลเซอร์ของผมจะพวยพุ่งออกมายืดขนาดความยาวออกไปถึง 10 เมตร..

《สกิลเอมพาสระดับ ☆☆☆☆ เขียว》

[ชื่อ:X เลเซอร์]

[ข้อมูล:กดสวิตซ์สองครั้งเพื่อเปิดการทำงาน ปลดปล่อยเลเซอร์พลังงานสูง ยืดขนาดของใบดาบออกไป 10 เมตร เป็นเวลา 5 วินาที]

[ใช้พลังงาน:200 หน่วย]

หวิ่ง..!!!!!!

ฉ่า..!!!!!!!!!!!!!

ผมที่ไม่รอช้าพลันเหวี่ยงดาบแสงในมือวาดกวาดออกไปยังพวกทหารโนโทเปียที่ยืนอยู่ทางด้านหน้า ใบดาบเลเซอร์ที่วาดกวาดได้ตัดเข้ากับต้นไม้ทางด้านข้างที่อยู่ในรัศมี จนมันหักโค้นลงมา

ก่อนที่ใบดาบเลเซอร์จะเคลื่อนตัวตัดเข้าสู่ลำคอของทหารทุกนายที่นั่งเรียงแถวหน้ากระดานอยู่ข้างหน้า ส่วนไอ้พวกแถวหลังก็ถูกใบดาบฟันตัดเข้าที่กลางลำตัวในแนวนอนจนร่างท่อนบนกับท่อนล่างต้องแยกขาดออกจากกัน..

ซึ่งไอ้ตัวผู้บัญชาการที่นั่งอยู่บนหลังของม้าก็ไหวตัวทัน มันได้ยกขาทั้งสองข้างขึ้น จึงทำให้ใบดาบเลเซอร์ที่เคลื่อนผ่านตัดเข้าสู่ลำตัวของม้าในแนวนอน ก่อนจะเคลื่อนผ่านไป ไม่เช่นนั้นขาของมันก็คงจะถูกตัดขาดไปแล้ว..

ฉ่า..!!!!!!!!

ตุบๆ ๆ ๆ ๆ

ศรีษะของพวกทหารแถวหน้าที่ร่วงตกลงสู่พื้น ก่อนที่ร่างของพวกมันจะร่วงหล่นตามลงไป..

ตุบๆ ๆ ๆ ๆ

ร่างท่อนบนของทหารที่ยืนอยู่แถวหลังพลันไหลหลุดออกจากลำตัว ก่อนจะร่วงตกลงกับพื้น ตามด้วยเสียงกรีดร้องตะโกนแหกปากที่ดังลั่นออกมา..

“อ้ากกกกกกกก..!!!”

เฟี้ยวๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ

ตู้มๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ

เสียงกรีดร้องของพวกทหารที่ยังไม่ตาย พวกมันที่สติแตกพลันยิงกระสุนพลังเวทออกไปมัวๆ จนทำให้กระสุนแรงดันเวทพุ่งกระจายออกไปทุกทิศทาง กระสุนเวทที่ถูกยิงอย่างไร้จุดหมาย ส่วนใหญ่ได้พุ่งเข้าหัวของพวกตัวเอง จนพวกมันต้องตกตายไปตามๆกัน

ตุบ..!

ไอ้ผู้บัญชาการของโนโทเปียที่รีบลงจากหลังม้า มันพลันหยิบเข็มฉีดยาออกมา ก่อนจะฉีดเข้าที่หัวใจของตัวเอง..

ฉึก..!

“อั่ก..!!!”เลกซัสที่หยุดชะงักไปชั่วขณะ จากหัวใจที่กระตุกวูบ 

ทันทีที่ของเหลวถูกฉีดเข้าสู่หัวใจ ร่างกายของเลกซัสก็ขยายตัวใหญ่ขึ้นจนทำให้เสื้อผ้าที่สวมใส่เกิดการฉีดขาด พร้อมกับขนสีดำที่ปรากฏออกมาปกคลุมผิวหนังทั่วทั้งร่าง ก่อนที่สุดท้ายแล้วเขาจะกลายร่างเป็นอสูรกาย มนุษย์หมาป่าขนสีดำในที่สุด

“กรรซ..!!!!!”ไอ้ผู้บัญชาการในร่างหมาป่าที่คำรามใส่ผม มันพลันล้วงมือเข้าไปในช่องว่างกลางหน้าอก ก่อนจะหยิบนำดาบเล่มใหญ่ออกมา โดยที่แขนของมันมีวงแหวนสี่ม่วงที่คล้องอยู่ด้วยกันถึง 3 วง

“เห๋..ชักน่าสนุกขึ้นมาแล้วสิ..”ผมที่กระตุกรอยยิ้มกล่าวออกมา นี่น่ะเหรอ..ผู้ถือครองเอมพาสระดับ 3 ดาวม่วง..

ฟุบ..!!!

ทันใดนั้นผมที่ยืนอยู่พลันเบิกดวงตากว้างขึ้น เมื่อไอ้เจ้ามนุษย์หมาป่า จู่ๆก็ดีดตัวกระโดดเข้ามาหาผม..

ฟ้าว..!!!!!

ร่างของไอ้เจ้ามนุษย์หมาป่าที่ลอยตกลงมา มันได้ทำการเหวี่ยงดาบใหญ่ในมือขึ้นเหนือหัวด้วยแขนเพียงแค่ข้างเดียว ก่อนจะทำการวาดฟันลงมาหมายจะผ่าแยกร่างของผมให้ขาดออกเป็นสองท่อน..

ตู้ม..!!!!!!!!!

“เชี้ย..เกือบไปแล้ว..”ผมที่กระโดดหลบออกมาทางด้านข้างได้อย่างฉิวเฉียด ขนาดภาพที่เห็นช้ากว่าปกติถึงสองเท่า แต่ความเร็วที่มันใช้แม่งเร็วชนิดที่ผมเกือบจะหลบไม่ทัน..

มิหน่ำซ้ำดาบที่มันวาดฟันลงสู่พื้นยังก่อให้เกิดเป็นแรงกระแทกจนพื้นที่แตกร้าวถูกถลกยกตัวขึ้นสูง นี่น่ะเหรอพละกำลังของผู้ใช้เอมพาสระดับ 3 ดาวม่วง นี่ขนาดมันยังไม่ใช้สกิลนะ..

“อะ..อึก สตาร์..ชักไม่ขำแล้วนะ..”ไอ้จ้อนที่บอกกับผม เป็นช่วงจังหวะเดียวกันกับที่ไอ้มนุษย์หมาป่าขนสีดำจะดีดตัวพุ่งตามผมมา..

ชิ้ง..!!!!!!

“เฮือก..!”

ทันทีที่มันเข้ามาถึงระยะมันก็ทำการเหวี่ยงดาบฟาดฟันเข้ามาที่ลำคอของผมหมายจะตัด โดยที่ผมเองก็โน้มตัวลงในลักษณะก้มหัวโค้งคำนับจนหลบการโจมตีของมันมาได้ แต่ก็เป็นการหลบแบบฉิวเฉียด จากการที่หางม้าที่ผมรวบมัดเอาไว้ได้ถูกตัดจนขาดออกไป อ้อ..ลืมบอก ผมของผมยาวจนรวบเป็นหางม้าได้..

ชิ้ง..!!

และแล้วมหกรรมโยกตัวหลบแบบดิจิตอลก็เกิดขึ้น เมื่อไอ้เจ้ามนุษย์หมาป่าได้ทำการนำดาบใหญ่ในมือฟาดฟันเข้าใส่ร่างของผมอย่างบ้าคลั่ง โดยที่ผมก็ไม่มีโอกาสที่จะตอบโต้มันได้

ทั้งๆที่แค่ผมเหวี่ยงดาบออกไปปะทะเข้ากับดาบของมัน ยังไงดาบของมันก็คงจะถูกผ่าทำลาย แต่ประเด็นมันอยู่ที่ว่าผมไม่สามารถที่จะตอบสนองร่างกายตามความเร็วของมันได้ แค่โยกตัวหลบก็แทบจะไม่ทันแล้ว

ฟุบๆ ๆ ๆ ๆ ๆ

“สตาร์..!!!!!!”ไอ้จ้อนที่กู่ร้องออกมาอย่างสติแตก ก่อนที่สมองของผมจะประมวลผลอย่างรวดเร็ว..

“ตอนนี้แหละพวกนาย..!!!”ผมที่แสร้งทำเป็นชะโงกหน้าตะโกนออกมา ส่วนสายตาก็มองไปข้างหลังของไอ้เจ้ามนุษย์หมาป่าทำเหมือนกับว่ามีทหารอีกหน่วยที่กำลังซุ้มโจมตีอยู่..

ฟุบ..!

ซึ่งเมื่อไอ้เจ้ามนุษย์หมาป่าได้ยินแบบนั้นมันก็พลันหยุดการโจมตี ก่อนจะดีดตัวกระโดดหลบออกไปทางด้านข้างในทันที

“ไอ้ควาย..!”ผมที่ตะโกนด่ามัน พร้อมกับกดสวิตซ์ปิดการทำงานของดาบแสง ก่อนจะออกตัววิ่งหนีแบบไม่คิดชีวิต พอไอ้เจ้าหมาป่ารู้ว่าตัวเองถูกหลอก มันก็ส่งเสียงคำรามออกมาด้วยความโกรธ..

“กรรซ..!!!!!!”เสียงคำรามที่ดังลั่น เป็นช่วงจังหวะเดียวกันกับที่ไอ้เจ้ามนุษย์หมาป่ามันจะดีดตัววิ่งตามผมมา โดยที่ผมก็วิ่งตรงไปข้างหน้าแบบไม่ได้โยกตัวหลบซิกแซก..

ฟุบ..!!!!!

ร่างของไอ้เจ้ามนุษย์หมาป่าที่ดีดตัวกระโดดลอยทะยานตามหลังผมมา มันพลันง้างดาบในมือขึ้นเหนือหัว และเตรียมที่จะฟาดฟันลงมา..

“ขอให้ได้ผลทีเถอะ..”ผมที่สบถ ก่อนจะนำด้ามดาบแสงที่ปิดการทำงานจ่อจี้เข้ามาที่กลางหน้าอกของตัวเอง โดยหันปลายออกไปยังทิศทางของไอ้เจ้าหมาป่า..

“สกิลที่ 4 กระจู๋เอ๋ยจงยืดออก..!!”ผมที่ปลดปล่อยสกิลเอมพาส ก่อนจะกดสวิตซ์สองครั้งทำให้ใบดาบเลเซอร์พวยพุ่งออกมาเสียบหายเข้าไปในอกของตัวเอง แต่ทว่าแทนที่มันจะเข้าทำอันตรายผม มันกลับพุ่งทะลุเข้าไปในหน้าอกโผล่ออกมาที่กลางแผ่นหลังยืดยาวออกไปเสียบเข้าที่กลางหน้าผากของไอ้เจ้าหมาป่าที่อยู่ข้างหลังอย่างไม่ทันได้ตั้งตัว..

หวิ่ง..!!!!

ฉ่า..!!!!

ตุบ..!!!!!!!

ร่างของไอ้เจ้าหมาป่าที่ร่วงตกลงมา โดยที่ผมก็กระโจนออกไปทางด้านข้างเพื่อหลบร่างของมันที่กำลังจะตกลงมาทับ..

ฟุบๆ ๆ ๆ

ผมที่กลิ้งม้วนตัวไปกับพื้นสามตลบ ก่อนจะกลิ้งมาจบด้วยท่าชันเข่าแบบหล่อเท่ ส่วนไอ้เจ้าหมาป่าหลังจากที่ถูกดาบแสงเสียบเข้าที่กลางหน้าผากจนกลายเป็นรูโหว่ก็ตกตายไปในทันที..

“เกือบไปแล้วโว้ย..!!”ไอ้จ้อนที่กู่ร้องออกมา ส่วนผมก็ได้แต่กลืนน้ำลาย ถ้าไม่ติดว่าผมได้สกิลที่สองช่วยเอาไว้ ผมก็คงจะตายไปแล้ว..

《สกิลเอมพาสระดับ ☆☆ เขียว》

[สกิลติดตัว]

[ข้อมูล:เมื่อร่างกายของผู้ใช้สัมผัสกับใบดาบเลเซอร์ มันจะทะลุผ่านตัวไป และจะไม่ทำอันตรายต่อตัวของผู้ใช้..]

ก็นั่นแหละ..ตอนแรกที่ได้สกิลนี้มาผมก็ไม่สามารถหาประโยชน์จากมันได้ จนกระทั่งตอนนี้ 

ซึ่งการโจมตีเมื่อสักครู่ ถ้าถามว่าทำไมผมถึงไม่หันไปใช้สกิลฟันไอ้เจ้ามนุษย์หมาป่าที่ตกกลายเป็นเป้านิ่งอยู่อากาศตรงๆ นั่นก็เพราะว่ามันคงจะไหวตัวทันและอาจจะเอี่ยวตัวโยกหลบกลางอากาศได้ 

และถ้าเกิดว่ามันไม่ตายจากการโจมตีเมื่อกี้ คนที่ตายก็อาจจะเป็นผมก็ได้ ผมจึงจำเป็นที่จะต้องเล่นสกปรกรอบโจมตีมันทีเผลอแบบไม่ทันให้ตั้งตัว..

ซึ่งการจู่โจมในครั้งนี้ผมประมาทและเลือกที่จะเสี่ยง ตั้งแต่ตอนที่วิ่งออกไปสู้กับพวกมันตรงๆแล้ว เพราะถ้าผมเปิดฉากจู่โจมด้วยสกิลเอมพาสระดับ 4 ดาวเขียว กองกำลังของพวกมันในระยะสิบเมตรก็คงจะถูกผมฆ่าตายไปตั้งแต่ตอนแรกแล้ว..

จุดประสงค์ที่ผมยอมปล่อยให้ไอ้เจ้าหมาป่ากลายร่างจนทำให้มันเข้ามาประชิดถึงตัวของผมก็เพื่อที่ผมจะได้วัดศักยภาพของมัน การต่อสู้ที่เกิดขึ้นมันทำให้ผมได้เห็นถึงความแข็งแกร่งของผู้ใช้เอมพาสจริงๆสักที จนมันทำให้ผมตระหนักได้ว่า..

“กระจอกชิบหายเลย..~”

“เหรอฟะ ตะกี้เกือบตายเลยนะเว้ย…!!!!!”ไอ้จ้อนที่กู่ร้องออกมาด้วยความหัวร้อน

“ก็มันจริงหนิ..เรื่องพลังกับความเร็วฉันไม่เถียงนะ แต่เรื่องการเคลื่อนไหวโครตโง่เลย เท่าที่เห็นฉันเจอมาแล้วสองครั้ง ไอ้พวกที่ชอบกระโดดเข้ามาโจมตีทั้งๆที่ก็รู้ว่าจะตกกลายเป็นเป้านิ่งอยู่กลางอากาศเนี่ย..”ผมที่ยักไหล่กล่าวกับไอ้จ้อน โดยที่มันก็ดูเหมือนจะเถียงไม่ออก..

“แต่ก็เอาเถอะ..ตอนนี้ฉันได้รู้คร่าวๆแล้วว่าพวกผู้ใช้เอมพาสชนิดยุทโธปกรณ์มันแข็งแกร่งขนาดไหน นี่ยังไม่นับรวมกับที่มันแปลงร่างได้อีกนะ ดูเหมือนว่าเอลเดียคงจะเจอศึกหนักซะแล้วสิ..”ผมที่กล่าวออกมา ยาสถิตสัตว์มานาอะไรนั่นคงจะเป็นอาวุธลับที่โนโทเปียมันคิดค้นขึ้นมา ก็แหงสิ..แต่ละอาณาจักรก็คงต้องมีอาวุธลับเป็นของตัวเอง..

“นั่นดิ..ก็โลกแฟนตาซีนี่เนาะ สักวันพวกเราคงจะต้องเจอไอ้พวกที่แข็งแกร่งกว่านี้แหงๆ..”ไอ้จ้อนที่กล่าวออกมา..

“เหอะ..มีแค่กำลังฉันไม่กลัวหรอก แต่ฉันกลัวมันมีสมองด้วยมากกว่า ไอ้เจ้านี่ก็อีกตัวเห็นแปลงร่างเป็นหมา ไม่คิดว่าสมองจะกลายเป็นหมาไปด้วย..”ผมที่เดินเข้าไปหาศพของไอ้เจ้ามนุษย์หมาป่าตัวสีดำ ก่อนจะจัดการตัดแยกหัวของมันออกจากร่าง..

“อยากได้เป้มาเก็บลูกตาเพิ่มจัง รู้สึกเหมือนจะมีไอ้พวกทหารมันสะพายอยู่..”ผมที่กล่าวออกมา ถ้าจำไม่ผิดรู้สึกว่าจะมีทหารบางคนที่สะพายเป้สัมภาระ ทหารพวกนั้นน่าจะเป็นหน่วยเสบียง..

“เฮ..! นายเห็นกระเป๋าอยู่แถวนี้บ้างไหม..?”ผมที่เอ่ยถามออกมา พลางจ้องมองไปที่กระเป๋า 

“ก็อยู่ตรงนั้นไง..”ไอ้จ้อนที่บอกกับผม..

“ถ้าเห็นให้พูดว่า..แบ็คแพ..ค..~”

“คว*”

ไรท์:คอมเม้น..!!!