แสงที่ 49 เสือมันไม่ฟังคำพูดของเหยื่อ..

“อึก..จะว่าไปแล้ววันนี้ผมเองก็รู้สึกเหนื่อยๆ เอาไว้ค่อยมาทดสอบใหม่วันหลังก็แล้วกัน..”ผมที่กล่าวออกมา พร้อมกับหมุนตัวหันหลังกลับเตรียมที่จะชิ่ง แต่สุดท้ายก็ต้องชนเข้ากับร่างของเมอรัสที่ยืนอยู่..

ตุบ..

“หืม..? เหนื่อยงั้นเหรอ..อืม จะว่าไปเมื่อกี้การที่แกสามารถเอาชนะฉันได้ แกคงจะใช้ความคิดหนักไปไม่น้อยเลยสินะ..”เมอรัสที่กล่าวออกมา แต่ทว่า..

“ห้ะ..!!!!?”สไปร์สและมิลันเซียรวมไปถึงเครเซอร์ที่ต่างพากันอุทานเสียงหลง เมื่อได้ยินคำพูดของเมอรัส..

“มะ..เมื่อกี้ ทะ..ท่านพลโทพูดว่าอะไรนะคะ..?”มิลันเซียที่เอ่ยถามต่อเมอรัส สีหน้าของเธอกำลังแสดงออกถึงความตกตะลึง และก็ไม่ใช่เธอเพียงแค่คนเดียวเท่านั้น สไปร์สกับมิลันเซียก็ต่างพากันอึ้งจนพูดอะไรไม่ออก

“หืม..ฉันบอกว่าฉันแพ้ไอ้เจ้านี่ไง..”เมอรัสที่ตอบกลับ และแล้วเธอกับสไปร์สก็เข้าใจได้ในทันทีว่าทำไมสตาร์จึงสามารถเลื่อนระดับได้ถึงสองขั้นภายในการสอบแค่ครั้งเดียว..

“อะ..เอาจริงดิ..? เมอรัส..นี่แกไม่ได้ล้อเล่นใช่ไหม..?”เครเซอร์ที่เอ่ยถามเมอรัส เขาเองแทบจะทำใจไม่เชื่อไม่ลง ขนาดตัวของเขาที่ได้ดวลหมากกับเมอรัสก็ต้องเล่นกว่าหลายครั้งจึงจะสามารถเอาชนะอีกฝ่ายได้..

“หน้าของฉันเหมือนคนที่กำลังล้อเล่นอยู่หรือไง..ก่อนหน้านี้ฉันได้ทำข้อตกลงกับเจ้านี่เอาไว้ว่าถ้ามันสามารถที่จะเอาชนะฉันได้ ฉันก็จะอนุมัติให้มันจบหลักสูตรได้ในทันที และผลลัพธ์ก็ออกมาอย่างที่เห็น..”เมอรัสที่บอกกับเครเซอร์ ซึ่งเมื่อได้รับการยืนยัน ทุกๆคนที่อยู่ที่นี่ก็ต่างพากันอึ้งจนพูดอะไรไม่ออก..

“อึก..”สไปร์สที่หันมาจ้องหน้าของผม ดวงตาของเธอพลันเบิกกว้างขึ้นด้วยความตกตะลึง..

“เออคือ..ยังไงวันนี้ผมขอตัวก่อนนะครับ..”ผมที่กล่าวกับทุกๆคน..

“เดี๋ยว..อย่าคิดว่าฉันดูไม่ออกนะ แกคิดจะหนีอย่างงั้นเหรอ..?”เสียงของเครเซอร์ที่ตะโกนไล่หลังผมมา จึงทำให้ผมหันกลับไปมองเขา..

“ผมไม่เข้าใจว่าท่านกำลังหมายถึงอะไร ผมมาที่นี่ก็เพื่อที่จะมาดูลาดเลาว่ารูปแบบการทดสอบแผนกสู้รบมันเป็นยังไงก็เท่านั้น..”ผมที่บอกกับเครเซอร์ พอมิลันเซียได้ยินก็แย้งขึ้นในทันที..

“แต่เมื่อกี้ฉันได้ยินแกบอกว่าจะมาทดสอบไม่ใช่เหรอ..?”

“ผมคงพูดผิดไปล่ะมั้งครับ..”ผมที่ตอบกลับ พร้อมกับแสร้งปั้นทำสีหน้าให้มันดูเลิ่กลั่ก..

“หึ..อะไรกัน ถึงจะเอาชนะเมอรัส แต่พอได้มาเจอจริงๆ ไม่นึกว่าจะเป็นพวกขลาด..”เครเซอร์ที่กล่าวออกมาด้วยความดูถูก..

“ก็คงงั้นแหละครับ ผมมันเป็นพวกขี้ขลาด..”ผมที่ตอบกลับเครเซอร์และทำท่าจะเดินออกไป..

“เฮ้ย..แกห้ามไปไหนทั้งนั้นถ้าฉันไม่อนุญาติ..”เครเซอร์ที่ตะโกนออกมา..

“ผมไม่เข้าใจ ท่านต้องอะไรจากผม..?”

“ฉันว่าฉันบอกไปแล้วนะ ฉันต้องการที่ทดสอบแก แกรู้ไหมว่าฉันมารอแกตั้งแต่เช้า..”เครเซอร์ที่ตอบกลับและย้ำอีกครั้ง

“แล้วท่านรู้ได้ยังไงว่าผมจะมาวันนี้..?”ผมที่ถามกับเครเซอร์และเริ่มที่จะเล่นลิ้น..

“ฉันก็ไม่รู้นั่นแหละแค่มารอเฉยๆ เจอตอนไหนก็ตอนนั้น..”

“ถ้าอย่างงั้นท่านก็รอต่อไป เพราะถึงต่อให้จะทดสอบกับใคร ผลลัพธ์ผมก็คงจะสอบผ่านเหมือนเดิม มันก็เหมือนกับอาหารนั่นแหละครับ ไม่ว่าจะกินอะไรมันก็อิ่มเหมือนกัน..”ผมที่ตอบกลับเครเซอร์ ซึ่งพอทุกๆคนได้ยินก็ต่างพากันหน้าเสีย ราวกับว่าคำพูดของผมมันกำลังสบประมาทอีกฝ่าย..

“แกว่ายังไงนะ..?”เครเซอร์ที่กล่าวออกมา จู่ๆใบหน้าของเขาก็แดงก่ำ..

“สะ..สตาร์ แกพูดอะไรออกมา รีบขอโทษท่านพลโทเร็วเข้า..”สไปร์สที่กำลังหน้าเสียรีบบอกกับผม..

“ผมก็แค่พูดตามความเป็นจริง ผมจะยอมไปเจ็บตัวทำไม ในเมื่อทดสอบกับอาจารย์คนอื่นก็เลื่อนระดับได้เหมือนกัน..”ผมที่กล่าวย้ำกับสไปร์สอีกครั้ง..

“กรอด..ถ้างั้นมาทำข้อตกลงกันเหมือนกับที่แกทำกับไอ้เจ้าเมอรัส ถ้าผ่านบททดสอบของฉัน แกจะจบหลักสูตรในทันที แถมแกยังจะได้มาเป็นผู้สืบทอดของฉันด้วย..”เครเซอร์ที่กัดฟันบอกกับผม..

“หึ..ก็ปล่อยให้ผมรออยู่ตั้งนาน..~”ผมที่กระตุกรอยยิ้มกล่าวออกมา พร้อมกับเดินไปยังขอบกำแพง ก่อนจะกระโดดลงไปภายในลานประลอง..

ท่ามกลางสายตาของทุกๆคนที่จ้องมองมา ไม่ว่าใครก็ต่างงุนงงเป็นไก่ตาแตกจากการกระทำของผม

“หึ..เยี่ยม..!”เครเซอร์ที่สลัดความอึ้ง ก่อนจะกระตุกรอยยิ้มออกมา..

“ข้อเสนอที่ท่านยื่นให้เมื่อกี้ ผมขอเปลี่ยนมันนิดหน่อยจะได้ไหม..?”ผมที่เปิดประเด็นกับเครเซอร์ ก่อนที่อีกฝ่ายจะขมวดคิ้วด้วยความฉงน พร้อมทั้งกล่าวออกมาว่า..

“ว่ามา..”

“ถ้าผมผ่านบททดสอบ..ผมต้องการเพียงแค่ให้ท่านอนุมัติเรื่องการจบหลักสูตรของแผนกสู้รบ ส่วนเรื่องเป็นผู้สืบทอดอะไรนั่นผมไม่สน แต่ในกรณีที่ถ้าเกิดผมไม่ผ่านบททดสอบ ผมก็จะยอมเป็นผู้สืบทอดของท่าน ท่านว่าข้อตกลงนี้ดูเป็นยังไงบ้างครับ..?”ผมที่เปลี่ยนข้อตกลง ซึ่งเมื่อเครเซอร์และทุกๆคนได้ยินรีแอ็คชั่นที่ออกมาก็ยังคงเหมือนเดิม ไม่ว่าใครก็ต่างงุนงงเป็นไก่ตาแตก..

“หมายความว่ายังไง..ข้อตกลงบัดซบนี่มันอะไรกัน..? นี่แกคิดที่จะเล่นตลกกับฉันอย่างงั้นเหรอ..?”เครเซอร์ที่กล่าวออกมาด้วยความโมโห..

 

“ถ้างั้นเอางี้..สมมุติว่าถ้าผมไม่ผ่านบททดสอบ ผมจะยอมลาออกและถูกส่งไปเป็นทหารที่ค่ายทหารสามัญ..”สิ้นคำพูดของผม ทุกๆคนก็ถึงกับต้องอ้าปากช็อคค้าง..

“อุ๊บ ฮ่าๆ ๆ แกนี่มัน..ฉันล่ะเชื่อแกเลยจริงๆ..”เมอรัสที่ระเบิดเสียงหัวเราะออกมา สถานการณ์ที่เกิดขึ้นมันคล้ายๆกับสิ่งที่เขาพึ่งจะเจอไปเมื่อไม่นานมานี้..

ซึ่งเมื่อเครเซอร์และทุกๆคนได้ยินแบบนั้นก็ต่างพากันหันมองเมอรัสเป็นสายตาเดียวกัน..

“หมายความว่ายังไงกันเมอรัส..?”เครเซอร์ที่ถามเมอรัส แต่ทว่าอีกฝ่ายกลับไม่ได้ตอบอะไร เขาเพียงแต่ฉีกรอยยิ้มออกมา..

“อึก..”เครเซอร์ที่หยุดครุ่นคิดไปชั่วขณะ ก่อนที่สุดท้ายแล้ว..

“ก็ได้..แต่ถ้าแกไม่ผ่าน เรื่องที่ฉันจะรับแกเป็นผู้สืบทอดหรือไม่ก็ขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของฉันด้วย..”

“ก็ได้ครับ..ถ้างั้นก็มาเข้าเรื่องกันเลย เงื่อนไขของบททดสอบมีอะไรบ้าง..?”ผมที่เอ่ยถามเครเซอร์..

“ก่อนอื่นเลยที่ฉันอยากจะบอกเอาไว้ การทดสอบที่ว่ามันคือการทดสอบในแบบฉบับของฉันไม่ใช่หลักสูตรของอาคัส แบ่งออกเป็นสามหัวข้อหลักๆด้วยกัน แบบทดสอบที่หนึ่งถ้าแกสามารถที่จะยืนอยู่บนลานประลองได้ครบหนึ่งนาทีโดยที่ไม่ถูกฉันซัดร่วงไปก่อน แกก็จะได้รับคะแนนประเมินจากฉัน 50 คะแนน 

 

แบบทดสอบที่สองถ้าเกิดแกโจมตีหรือแตะตัวของฉันได้สักครั้งล่ะก็ แกก็จะได้รับคะแนนไปอีก 50 คะแนน  ถ้าสามารถทำแบบทดสอบทั้งสองได้ แกก็จะถือว่าผ่านบทสอบในทันที

โดยในระหว่างการทดสอบ ฉันอนุญาติให้แกเปิดวงจรเพื่อเพิ่มระดับความแข็งแกร่งของร่างกายได้แต่จะข้อจำกัดไม่ให้แกนำเอมพาสออกมาใช้ ส่วนตัวของฉันจะไม่เปิดวงจรเวท เพราะลำพังเพียงแค่ระดับของคริสตัลมานาที่สูงก็ทำให้ความแข็งแกร่งทางด้านร่างกายของฉันเหนือกว่าแกอย่างลิบลับ แม้จะไม่ต้องเปิดวงจรเวทก็ตาม..”เครเซอร์ที่อธิบายถึงรูปแบบการทดสอบในฉบับของเขา 

ซึ่งการเลื่อนระดับของเอมพาสในแต่ละครั้ง มันจะทำให้ร่างกายเกิดการพัฒนาและแข็งแกร่งขึ้น โดยไม่จำเป็นที่จะต้องออกกำลังกาย แต่ถึงอย่างนั้นมันจะแสดงประสิทธิภาพสูงสุดออกมาก็ต่อเมื่อเปิดวงจรเวท

ซึ่งในกรณีของเครเซอร์ที่มีระดับคริลตัลมานาที่สูงกว่าผมหลายระดับ จึงทำให้ร่างกายของพวกเราค่อนข้างที่จะแตกต่างกัน แต่ถึงอย่างไรก็คงจะไม่ได้ต่างอะไรกันมากขนาดนั้น ตราบใดที่เขายังไม่เปิดวงจร..

“อ้าว..แล้วข้อที่สามล่ะครับ..?”ผมที่ถามกับเครเซอร์..

“ข้อที่สามไม่จำเป็นที่จะต้องไปสนใจมันหรอก เพราะถึงยังไงแกก็ไม่มีทางที่จะทำได้สำเร็จ ฉันก็แค่คิดมันขึ้นมาขำๆก็เท่านั้น..”เครเซอร์ที่กล่าวออกมา..

“ไหนลองว่ามาหน่อยครับ..”ผมที่อยากรู้จึงเอ่ยถามออกไป พอเครเซอร์ได้ยินก็พลันขมวดคิ้ว..

“ก็ได้..แบบทดสอบข้อที่สาม..ถ้าเกิดแกสามารถทำให้ฉันคุกเข่าหรือทำให้หลังของฉันแตะกับพื้นได้ แกก็จะสอบผ่านในทันที..”สิ้นคำพูดของเครเซอร์ ทุกๆคนที่ได้ยินก็ต่างพากันเงียบกริบ โดยที่หัวข้อของการทดสอบแบบที่สาม ยังไงก็ไม่มีทางที่จะทำได้สำเร็จ 100%..

“ง่ายๆแบบนี้เลยเหรอครับ..?”ผมที่กล่าวออกมาอย่างหน้าตาเฉย ซึ่งผลลัพธ์ที่ปรากฏก็นั่นแหละครับท่านผู้ชม ทุกๆคนที่มองมาก็ต่างพากันอ้าค้างเหมือนเดิม 

“ถ้านี่เป็นนิยายแม่งก็คงจะอึ้งกันทั้งตอน..”เสียงของไอ้จ้อนที่กล่าวออกมา..

“แกว่ายังไงนะ..?”เครเซอร์ที่ชักสีหน้า..

“ช่างมันเถอะครับ..”ผมที่ตอบแบบปัดๆไป ก่อนจะเดินมาหยุดประจันหน้ากับเครเซอร์ “ถ้างั้นก็มาทำการทดสอบกันเถอะครับ..”

“หึ..วันนี้มีนักเรียนอยู่หลายคนที่มาเข้ารับการทดสอบกับฉัน บางคนมาขอฝากตัวเป็นผู้สืบทอด แม้สุดท้ายจะถูกฉันกระทืบจนอ่วมกลับไปก็ตาม แต่สำหรับพวกขยะก็ถือว่าทำได้ดี..”เครเซอร์ที่กล่าวออกมา และจากคำพูดนี้มันก็ทำให้ผมเข้าใจได้ในทันทีว่าคำว่าทำได้ดีสำหรับเขามันหมายความว่ายังไง..

“ถ้างั้นขอดูหน่อยก็แล้วกันว่าแกสามารถทำอะไรได้บ้าง..?”เครเซอร์ที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม..

“อะ..อึก แย่แน่ๆ..”สไปร์สที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงสั่นๆ เธอดูกังวลกับสถานการณ์ที่เกิดขึ้นเป็นอย่างมาก..

“ไม่ต้องห่วง..ไม่แน่ว่าเจ้านั่นอาจจะชนะก็ได้..”เมอรัสที่บอกกับสไปร์ส พร้อมกับกดบ่าของเธอให้ทรุดตัวลงนั่ง โดยที่ตัวของเขาเองก็นั่งลงข้างๆ..

“ถ้าอย่างงั้น..ฉันจะขอประกาศเริ่มการทดสอบเลื่อนระดับ ผู้เข้ารับการทดสอบพลทหารฝึกหัดขั้นที่ 3 สตาร์ ถ้าพร้อมแล้วก็เริ่มการทดสอบได้เลย..”มิลันเซียที่กล่าวออกมา พร้อมกับหยิบแผ่นบอร์ดเอกสารขึ้นมาเตรียมจดผลการสอบ..

ฟุบ..!

ผมที่ยกแขนขึ้นมา พลางย่อเข่าลงเล็กน้อยเพื่อตั้งท่า เมื่อเครเซอร์เห็นแบบนั้นก็หรี่ตาลง..

“นั่นมันท่าอะไรกัน..? ไม่ใช่ท่าการต่อสู้ด้วยมือเปล่าของอาคัสหนิ ที่ศูนย์ฝึกอบรมไม่ได้สอนพื้นฐานให้แกอย่างงั้นเหรอ..?”

“จะสู้หรือจะคุยครับ..? น้ำลายมันไม่ได้ทำให้ผมเจ็บหรอกนะ..”ผมที่กล่าวออกมา พอเครเซอร์ได้ยินก็ถึงกับเบิกดวงตากว้างขึ้น ส่วนพวกที่เหลือก็คงไม่ต้องบอกว่าสีหน้าของแต่ละคนในตอนนี้จะเป็นแบบไหน แม้แต่ตัวของเมอรัสเองก็ยังต้องน่าเสีย..

“ถึงฉันจะพอรู้ว่าปากของเจ้านั่นมันเป็นยังไง แต่มันไม่ควรที่จะไปพูดกับเครเซอร์แบบนั้น รนหาที่ตายชัดๆ..”เมอรัสที่กล่าวออกมา สีหน้าของเขาในตอนนี้ดูเยือกเย็นและเริ่มที่จะรู้สึกไม่ชอบใจในนิสัยของสตาร์..

“ไอ้สวะ..!! ไม่ทดสงทดสอบแม่งแล้ว ฉันว่าฉันฆ่าแกทิ้งเลยดีกว่า..!”เครเซอร์ที่ดูเหมือนจะฟิวขาดพลันดีดตัวพุ่งเข้ามาหาผม นี่แหละคือสิ่งที่ผมต้องการ..

ฟุบ..!!!!!

ร่างของเครเซอร์ที่ดีดตัวพุ่งเข้ามาถึงระยะพลันเหวี่ยงแขนเตรียมที่จะง้างหมัดขวา แรงหมัดของเขาคงไม่ต้องบอกว่ามันรุนแรงมากแค่ไหน ถ้าโดนเข้าไปจังๆกระโหลกศรีษะคงจะมีแหลกกันบ้าง..

ฟุบ..!

เครเซอร์ที่บิดลำตัวพร้อมกับเหวี่ยงหมัดขวาตรงซัดเข้ามา แต่ทว่า..

ผลัก..!!!!!

“อั่ก..! อะไรกัน..?!”

ในช่วงจังหวะที่เครเซอร์ส่งกำลังจากช่วงเอวที่บิดขึ้นไปยังแขนขวา ผมก็ได้ใช้ขาถีบเข้าไปยังตำแหน่งข้อต่อตรงบริเวณหัวเข่าของเขา..

ซึ่งเคล็ดวิชานี้ก็อย่างที่รู้กัน มันสามารถที่จะหยุดการเคลื่อนไหวของศัตรู อีกทั้งยังค้ำยันร่างของเป้าหมาย ทำให้การโจมตีที่พุ่งมาไม่ถึงรัศมีที่เล็งเอาไว้..

ตุม..!!!

หมัดของเครเซอร์ที่ยืดต่อยจนสุดแขน แต่ทว่ามันกลับพุ่งเข้ามาไม่ถึงใบหน้าของผม จากการที่เขาถูกฝ่าเท้าของผมที่ถีบยันหัวเข่าเอาไว้ 

โดยที่กำปั้นของเครเซอร์ในตอนนี้กำลังหยุดอยู่ห่างจากใบหน้าของผมไปเพียงแค่หนึ่งฝ่ามือ แต่ถึงอย่างนั้นแรงหมัดอันทรงพลังก็ได้ก่อให้เกิดเป็นแรงสั่นไหว จนทำให้เส้นผมของผมต้องปลิวสยาย..

“50 คะแนน นะครับ..”ผมที่แสยะรอยยิ้มและรีบชักขากลับออกมา แรงสั่นไหวของหมัดทำให้เส้นผมที่ปรกตาปลิวสยาย จนทำให้เครเซอร์ได้เห็นใบหน้าของผมที่ซ่อนอยู่..

“อึก..นี่แก..!”เครเซอร์ที่อึ้งไปชั่วขณะ ดวงตาของเขาเบิกโพลงขึ้น ก่อนที่รอยยิ้มจะถูกฉีกกระชากตามออกมา ดูเหมือนว่าตอนนี้ความโกรธของเขาจะสงบลงแล้ว เมื่อได้พบเจอเข้ากับสิ่งที่น่าสนใจ..

“มันต้องแบบนี้สิวะ..!”

ฟุบ..!

เคร์ที่ฉีกกระชากรอยยิ้มพร้อมกับเตรียมที่จะพุ่งเข้ามาซัดผม แต่ทว่าผลพวงจากฝ่าเท้าที่กระแทกเข้าไปยังหัวเข่าของเขาเมื่อสักครู่ก็ได้ทำงาน..

“อะ..อึก อะ..อะไรวะ..?”เครเซอร์ที่จู่ๆก็เกือบจะทรุดตัวลงไป แต่ก็พยุงเอาไว้ได้ทัน อาการที่เกิดขึ้นอย่างฉับพลันคงจะทำให้เขารู้สึกเจ็บแปลบๆที่หัวเข่าเหมือนกับโดนไฟช็อต จนขาข้างนั้นขยับไม่ได้..

แต่ถึงอย่างนั้นก็ดูเหมือนกับว่าร่างกายของชายคนนี้จะไม่ธรรมดาเลยจริงๆ ทั้งๆที่ถูกผมถีบเข้าไปยังข้อต่อแบบสุดแรง แต่ข้อต่อกลับไม่เคลื่อน ทำได้เพียงแค่สกัดการเคลื่อนไหวของเขาเอาไว้ชั่วขณะเท่านั้น

ฟุบ..!!!!

ผมที่ไม่ปล่อยโอกาสให้หลุดมือ ร่างที่ยืนอยู่พลันใช้ขาซ้ายเป็นหลัก ก่อนจะหวดขาขวาเล็งไปที่ตำแหน่งลำคอของเขาหมายจะเตะก้านคอ

ฟุบ..!!!

เครเซอร์ที่ไหวตัวทันพลันยกหน้าแขนมาป้องกันเอาไว้ แต่นั่นเป็นเพียงแค่การเตะหลอกในจังหวะที่หนึ่งเท่านั้น..

ฟุบ..!!

ในช่วงจังหวะที่หน้าแข้งของผมกำลังจะปะทะเข้ากับหน้าแขนของเครเซอร์ ผมก็ได้เปลี่ยนการโจมตีโดยฉับพลันด้วยการชักขาข้างนั้นกลับมาและงอเข่า ก่อนจะปลดปล่อยลูกถีบยันออกไปที่กลางใบหน้าของเขา..

ปัง..!!!!!!

เสียงกระทบที่ดังขึ้นอย่างแรง ในช่วงจังหวะก่อนที่ฝ่าเท้าของผมจะได้ถีบปะทะเข้ากับใบหน้าของเครเซอร์ อีกฝ่ายก็ได้ใช้ฝ่ามืออีกข้างที่ว่างเปล่าจับฝ่าเท้าของผมเอาไว้ จนสามารถป้องกันการโจมตีนี้เอาไว้ได้

ฟุบ..!

ผมที่รีบยกขาอีกข้างขึ้นมากระโดดถีบใส่หน้าของเครเซอร์แบบขาคู่ แต่ยังไม่ทันจะได้ถีบ เขาได้ใช้ฝ่ามือข้างที่กำลังใช้จับฝ่าเท้าของผมอยู่เหวี่ยงร่างของผมปาออกไปในทันที..

ฟุบ..!!!

ร่างของผมที่ลอยละลิ่วได้ตีหลังกาม้วนตัว ก่อนจะแรนดิ้งลงสู่พื้นด้วยท่าชันเข่า..

ท่ามกลางสถานการณ์ที่เกิดขึ้น ทุกๆคนต่างพากันตกตะลึงจนตาค้าง จากศิลปะการต่อสู้ที่คงจะไม่มีใครเคยเห็น..

“หึ…!”เครเซอร์ที่ฉีกกระชากรอยยิ้มออกมาด้วยความสะใจ ดูเหมือนว่าผมจะทำให้เขาตื่นเต้นอยู่ไม่ใช่น้อย..

“เมื่อกี้นี้มันคืออะไรกัน..? มันไม่ใช่ศิลปะการต่อสู้ของอาคัส..”เครเซอร์ที่เอ่ยถาม..

“ก็แค่ถีบออกไปมั่วๆเท่านั่นแหละครับ จะว่าไปแล้วถ้าท่านไม่มีรีบเข้ามาโจมตีผม เวลามันจะหมดเอานะ..”ผมที่ตอบกลับเครเซอร์ เมื่ออีกฝ่ายได้ยินก็เบิกดวงตากว้างขึ้น ก่อนจะพุ่งเข้ามาพร้อมกับแสยะรอยยิ้มสุดเหี้ยม..

ฟุบ..!!!

ร่างของเครเซอร์ที่พุ่งเข้ามาประชิดถึงตัวของผมพลันปลดปล่อยหมัดซัดเข้าใส่ แต่ทว่าผมที่ยืนอยู่กับโยกตัวหลบการโจมตีของเขา..

ฟุบ..!

“หลบได้งั้นเหรอ..?”เครเซอร์ที่กล่าวออกมาอย่างอึ้งๆ โดยร่างของผมที่ยืนตั้งการ์ดแบบนักมวยก็ได้โยกตัวหลบซ้ายหลบขวา ตอนนี้ผมได้เปลี่ยนมาใช้ศิลปะการต่อสู้ประเภทมวยสากลแล้ว..

“ผมไม่ใช่กระสอบทรายนะครับจะได้ยืนให้ท่านต่อยเฉยๆ…”ผมที่ตอบกลับเครเซอร์ เท่าที่ดูเขาคงจะใช้ศิลปะการต่อสู้ของอาคัส..

ซึ่งศิลปะการต่อสู้ของอาคัสมันก็มีลักษณะคล้ายๆกับมวยผสมผสานกับการต่อสู้หลายแขนง แต่มันกลับดูสะเปะสะปะ เพราะเอามายำรวมกันจนมั่วไปหมด จนทำให้ประสิทธิภาพที่ออกมามันไม่สมบูรณ์..

“ถ้างั้นก็หลบให้มันได้ตลอดนะ..!”เครเซอร์ที่กล่าวออกมา ก่อนจะโถมการโจมตีเข้าใส่ผม..

ฟุบๆ ๆ ๆ ๆ ๆ

ผมที่โยกตัวหลบหมัดของเครเซอร์ การเคลื่อนไหวของผมมีทั้งการโยกตัวสลับซ้ายขวาและย่อตัวลงต่ำ บางจังหวะก็ถอยออกมา พร้อมกับเคลื่อนที่ไปรอบๆตัวของเขา ส่วนสายตาก็พลางมองดูว่าการโจมตีจะซัดเข้ามายังไง 

ก่อนที่ต่อจากนั้นผมจะยืนหลบหมัดและทุกๆการโจมตีที่เครเซอร์โถมเข้ามาเป็นเวลากว่าหลายสิบวินาที ส่วนเหตุผลที่ทำไมผมถึงไม่โจมตีสวนกลับเป็นเพราะว่าผมกำลังรอจังหวะอยู่

โดยสถานการณ์ที่เกิดขึ้นถึงต่อให้ไม่ต้องหันไปดูก็รู้ว่ารีแอคชั่นก็ทุกๆคนจะเป็นยังไง..

“อะ..อึก บ้าน่า..เจ้านั่นสามารถหลบการโจมตีของท่านพลโทได้..”มิลันเซียที่กล่าวออกมาด้วยความตกตะลึง ส่วนทางด้านของสไปร์สกับเมอรัสก็ได้แต่นั่งอึ้งพูดอะไรไม่ออก..

“เจ้านั่น..ไม่ได้เก่งแค่บุ๋นจริงๆด้วย..”เมอรัสที่กล่าวออกมา ดวงตาของเขากำลังเบิกโพลงผสานกับรอยยิ้มที่ฉีกกว้างออกมา..

ฟุบ..!

“กรอด..น่ารำคาญชะมัด แกคิดจะหลบไปถึงเมื่อไหร่กัน..?”

ในขณะที่เครเซอร์กำลังทำการปลดปล่อยการโจมตีใส่ผม เขาก็เริ่มที่จะชักสีหน้าหงุดหงิด เมื่อเห็นว่าผมเอาแต่หลบการโจมตีของเขา..

ฟุบ..!!!

“เก็บคางหน่อยครับ..”ผมที่บอกกับเครเซอร์ 

“อะไรน..ะ..?”

ตุม..!!!!!!

ในช่วงจังหวะสุดท้ายที่เครเซอร์ปล่อยหมัดขวาตรง ผมก็ได้ย่อตัวหลบและมุดผ่านใต้ลำแขนข้างนั้น ก่อนจะดีดขาเสยหมัดอัพเปอร์คัทขวาเข้าสู่ปลายคางของเขาอย่างจัง จนหน้าหงาย..

“อั่ก..!!!”เครเซอร์ที่ถูกหมัดของผมต่อยกระแทกอัดเสยเข้าที่ปลายคางจนผงะหน้าหงายไปชั่วขณะ แต่ทว่าเขากลับไม่ร่วงลงไป แข็งชิบหายเลยคนนี้..

ฟุบ..

ตู้ม..!!!!!

ผมที่เหวี่ยงหมัดซ้ายตามออกไป ก่อนที่มันข้างนั้นจะอัดกระแทกเข้าสู่ปากของเครเซอร์อย่างจัง จนร่างของเขาก้าวผงะถอยออกไป..

ฟุบ..!

ผมที่ทำท่ายึกยักจะตามไปซ้ำ แต่กลับต้องหยุดความคิดนั้น เมื่อเห็นว่าการโจมตีเมื่อสักครู่ไม่สามารถที่จะสร้างความเสียหายให้เครเซอร์ได้มากนัก..

ในตอนนี้เครเซอร์ที่กำลังยืนอยู่ได้ยกฝ่ามือขึ้นมาแตะที่ริมฝีปากของตัวเอง ก่อนที่เขาจะเบิกดวงตากว้างขึ้น เมื่อพบเข้ากับเลือดที่ติดอยู่ แหงล่ะ..ซัดไปเต็มหมัดขนาดนั้นก็ต้องมีปากแตกกันบ้างแหละ..

“อู้ว..~ อย่างเอาเลยเพื่อน..~”ไอ้จ้อนที่ส่งเสียงออกมา..

“นะ..นี่แก..มาเป็นผู้สืบทอดของฉันเดี๋ยวนี้เลยนะ..!”เครเซอร์ที่เงยหน้าขึ้นมากล่าวกับผมด้วยรอยยิ้ม สีหน้าของเขามันแสดงออกว่ากำลังอยากได้ตัวของผมมากแค่ไหน..

“ขอปฏิเสธครับ ก่อนหน้านี้ผมว่าพวกเราทำข้อตกลงกันเอาไว้แล้วนะ..”ผมที่บอกกับเครเซอร์..

“นี่แก..!”เครเซอร์ที่ถลึกตาใส่ผม แต่ผมกลับหันไปมองยังมิลันเซีย..

“ครบหนึ่งนาทีแล้วสินะครับ..”ผมที่หันไปถามกับมิลันเซีย แต่ทว่าอีกฝ่ายและทุกๆคนในตอนนี้กลับกำลังยืนอึ้งกันอยู่..

“ฮึม..!”เครเซอร์ที่จ้องไปยังมิลันเซียตาเขม็ง ถึงกับทำให้เธอร่างกระตุกหน้าถอดสี..

“อะ..อึก แย่แล้ว ฉันลืมจับเวลาน่ะ..”มิลันเซียที่รู้ถึงความต้องการของเครเซอร์พลันแสร้งทำเป็นกล่าว พร้อมกับหยิบนาฬิกาทรายออกมา

“เฮ้ย เล่นแบบนี้เลยเหรอ..?”ผมที่ร้องเสียงหลงออกมา เวรแล้วไง..!

“หึๆ ฮ่าๆ เสียใจด้วยนะ ดูเหมือนว่าจะเกิดข้อผิดพลาดน่ะ..”เครเซอร์ที่ระเบิดเสียงหัวเราะออกมา

“แกทำได้ดีกว่าที่ฉันคาดเอาไว้เยอะเลย แต่ก็เอาเถอะ..ตอนนี้แกยังมีเวลาเหลืออยู่อีก 20 วินาทีกับคะแนนสอบ 50 คะแนน ถ้าเกิดภายในอีก 20 วินาทีนี้แกยังยืนอยู่ได้ก็จะถือว่าแกสอบผ่าน..”เครเซอร์ที่กล่าวออกมา พร้อมกับตั้งท่า..ชิบหาย ไม่น่าเสียรู้เลย ตาลุงนี่แม่งกำลังจะเอาจริงแล้ว..

“รับมือให้ดีๆล่ะ รอบนี้ฉันคงต้องเอาจริง..!”เครเซอร์ที่ฉีกรอยยิ้มสุดเหี้ยม ก่อนจะตะโกนบอกกับมิลันเซียว่า..

“เริ่มจับเวลาได้..!!!”

ฟุบ..!

ภายในชั่วพริบตาเดียวหลังจากเสียงสัญญาณ ร่างของเครเซอร์ที่ยืนอยู่ก็พุ่งเข้ามาประชิดตัวของผม เขาพลันวาดขาเตะสูงเล็งเข้ามาที่ขมับ มันเป็นการโจมตีที่รวดเร็วจนทำให้ผมต้องยกแขนทั้งสองข้างขึ้นมาป้องกันเอาไว้..

ตุม..!!!!!!

“อั่ก..!!!”

เสียงของหน้าแข้งที่หวดกระทบเข้ากับหน้าแขนของผม แรงเตะอันทรงพลังถึงกับทำให้ผมตัวเอียงไปทางด้านข้าง มีหน่ำซ้ำขาที่ยืนหยัดยังถูกผลักให้ลากไถลไปตามแรงเตะ..

ซึ่งถ้าเกิดว่าผมไม่ได้ฝึกฝนร่างกายมา ป่านนี้กระดูกแขนของผมก็คงจะแหลกละเอียดไปนานแล้ว..

“เชี้ย..! ขี้โกงนี่หว่า..!”ไอ้จ้อนที่กร่นด่าออกมาด้วยไม่พอใจ..

ฟุบ..!

ผมที่ตัดสินใจรีบดีดตัวผละออกห่างจากร่างของเครเซอร์เพื่อตั้งหลัก สีหน้าของผมในตอนนี้เต็มไปด้วยความกดดัน อีกทั้งแขนข้างที่ใช้รับลูกเตะของเครเซอร์ก็เจ็บแปลบๆขึ้นมา ก่อนจะชาจนแทบจะไม่รู้สึกอะไร

“อะไรกันๆ ท่าทีมั่นใจเมื่อกี้มันหายไปไหนแล้วล่ะ..? หึๆ เอาล่ะ..หลังจากที่แกหลับไป พอตื่นขึ้นมาแกจะต้องมาเป็นผู้สืบทอดของฉัน..!”เครเซอร์ที่ตวาดเสียงกล่าวออกมา ก่อนที่เขาจะดีดตัวพุ่งตรงเข้ามาหาผม พร้อมกับง้างหมัดขวาสุดกำลัง..

การจู่โจมของเครเซอร์ในตอนนี้มันต่างจากเมื่อกี้ลิบลับ ความเร็วของเขามันได้ทวีคูณเพิ่มขึ้นกว่าหลายเท่า ถ้าเกิดผมยังคงดึงดันที่จะสู้กับเขาแบบซึ่งๆหน้า ผมก็อาจจะถูกเขากระทืบเละจนสภาพดูไม่ได้อย่างแน่นอน..

“หืม..?”ผมที่แสร้งทำเป็นเบิกดวงตากว้างขึ้น ก่อนจะยืดตัวตรง..

“เฮ้ย..สตาร์ คิดจะทำอะไรของแกน่ะ..?!”ไอ้จ้อนที่กู่ร้องออกมา เมื่อเห็นว่าผมไม่ได้ตั้งท่าเตรียมที่จะหลบการโจมตีนี้..

“หลับไปซะ..!!”เครเซอร์ที่เข้ามาถึงระยะพลันเหวี่ยงหมัดขวาซัดเข้าใส่ผม..

“กระผมพลทหารฝึดหัดขั้นที่ 3 สตาร์ ขอแสดงความเคารพต่อท่านพลโท เทียอัส..!”

กึก..!!!

ภายในชั่วพริบตาหมัดของเครเซอร์ที่พุ่งเข้ามาก็พลันต้องหยุดชะงัก จากการที่ผมได้ยกฝ่ามือขึ้นมาทำวันทยาหัตถ์ พร้อมทั้งเปล่งเสียงเรียกขานชื่อของพลโทเทียอัส หรือหนึ่งในเสาหลักเก้าพยัคฆ์แห่งทารอน..

“อะไรนะ..? ตาแก่นั่น..!”เครเซอร์ที่รีบหันหน้ากลับไปมองยังคนที่ผมเรียกขาน แต่ทว่าเมื่อหันไปเขาก็กลับพบเพียงแต่ความว่างเปล่า..

หมับ..!

ผมที่แสยะรอยยิ้มร่า พร้อมกับเข้าไปจับแขนของเครเซอร์ที่หยุดชะงักอยู่ต่อหน้าของผม ก่อนจะขัดขาเหวี่ยงร่างของเขาทุ่มข้ามไหล่..

“อั่ก..นี่แก..!”เครเซอร์ที่สบถออกมา แต่กว่าจะรู้ตัวว่าถูกผมต้มมันก็สายเกินไปซะแล้ว ร่างของเขาในตอนนี้กำลังถูกเหวี่ยงตีลังกาข้ามหัวของผมและกำลังจะกระแทกลงสู่พื้น..

ฟุบ..!

ตู้ม..!!!!

“อั่ก..! แม่งเอ้ย..!!”เสียงสบถของเครเซอร์ที่ดังออกมา แผ่นหลังของเขาพลันถูกเหวี่ยงทุ่มกระแทกเข้ากับพื้นอย่างจัง..

ถึงแม้ว่าตอนแรกในช่วงที่กำลังตีลังกา เครเซอร์ตั้งใจที่จะใช้ขาทั้งสองข้างในการค้ำพยุงร่างเอาไว้ เพื่อไม่ให้หลังกระแทกเข้ากับพื้น แต่ด้วยผลพวงจากการถูกถีบที่ข้อต่อ จึงทำให้ขาข้างนั้นไม่สามารถที่จะใช้การได้ ส่วนขาอีกข้างถึงแม้จะเหลืออยู่ แต่ก็ไม่อาจจะแบกรับน้ำหนักที่พวงมาด้วยแรงเหวี่ยง จนผลสุดท้ายผลลัพธ์ก็ปรากฏออกมาอย่างที่เห็น..

“หัวข้อที่สาม..~ จบหลักสูตรทันทีนะครับ..หึ..”ผมที่บอกกับเครเซอร์ โดยที่อีกฝ่ายก็รีบชันตัวลุกขึ้นยืน ก่อนจะเข้ามากระชากคอเสื้อของผม..

ฟุบ..!

“แกกล้าเล่นสกปรกงั้นเหรอ..?!”เครเซอร์ที่ตวาดถามผมด้วยความโกรธ..

“ท่านพลโทครับ ในสมรภูมิท่านคิดว่าข้าศึกจะสู้กับท่านอย่างขาวสะอาดอย่างงั้นเหรอ..? มันคงจะบอกกับท่านว่า อ้อ..อีกเดี๋ยวฉันจะหลอกแกนะ แกช่วยเชื่อและตายไปซะจะได้ไหม แบบนี้เหรอครับ..?”

“อะ..อึก..!”เครเซอร์ที่เบิกดวงตากว้างขึ้นด้วยความตกตะลึงจากคำเปรียบเปรย เขาสัมผัสได้ในทันทีว่าชายหนุ่มตรงหน้าไม่ใช่นักเรียนธรรมดาๆ..

“ผมน่ะ..ถือคติที่ว่า พยัคฆ์มันไม่ฟังคำพูดของเหยื่อ และที่สำคัญ..ท่านประเมินผมต่ำจนเกินไป..”สิ้นคำพูดสุดท้ายของผม ทุกๆคนที่อยู่ที่นี่ก็ต่างพากันเบิกดวงตากว้างขึ้นด้วยความตกตะลึงอย่างยิ่งยวด..

“อย่างเอาเลยโว้ย..! โกงมาเกรียนกลับไม่โกงเว้ย..!!!”เสียงของไอ้จ้อนที่กู่ร้องออกมาด้วยความสะใจ..!

 

 

 

ไรท์:คอมเม้น..!!! ขอเยอะๆ ไม่มีแรงเลย