แสงที่ 29 คนที่ไม่ควรจะยุ่ง

ท่ามกลางรถม้าที่จอดนิ่งอยู่ภายในป่ารกทึบ ภาพที่ปรากฏให้เห็นคือร่างของทหารกลุ่มหนึ่งจำนวน 4 นายที่กำลังยืนกางฝ่ามือออกไปยังรถม้าที่ถูกพวกเขายิงกราดจนพรุน..

“ท่านร้อยตรีเซอร์เคิลกับอีแค่พลทหารฝึกหัดคนเดียวถึงกับต้องวางแผนให้พวกเราทำแบบนี้เลยเหรอครับ..?”เสียงของหนึ่งในทหารที่หันไปเอ่ยถามต่อชายวัยกลางคนที่กำลังนั่งยองๆสูบบุหรี่อยู่ทางด้านหลัง ซึ่งแท้ที่จริงแล้วมันก็คือร้อยตรีเซอร์เคิลนั่นเอง..

“หึ..ตอนแรกฉันก็ประมาทเหมือนกับพวกแกนั่นแหละ ถึงต้องมาตกอยู่ในสภาพแบบนี้..”เซอร์เคิลที่กล่าวออกมา กระดูกแขนที่เคยถูกสตาร์หัก มันไม่สามารถที่จะกลับมาเคลื่อนไหวได้เหมือนเมื่อก่อน..

“ไปลากคอมันลงมา โดนไปขนาดนั้นถ้าไม่ตายก็สาหัสแหละ..”เซอร์เคิลที่ออกคำสั่งกับทหารทั้งสี่นาย ก่อนที่หนึ่งในนั้นจะอาสาเดินไปยังรถม้า อีกทั้งคนที่เดินไปยังเป็นคนเดียวกันกับคนที่มารับสตาร์

แอ๊ด..!

“ฮะ..เฮ้ย อะไรกันวะ..?!”นายทหารที่ตะโกนออกมาด้วยความตื่นตระหนก ทันทีที่มันเปิดประตูรถม้าออก สิ่งที่พบกลับมีแต่เพียงความว่างเปล่า ไม่มีศพหรือร่างของใครที่นั่งอยู่เลยสักคน..

“หะ..หืม..?! แก..!”นายทหารที่ร้องตะโกนออกมา ทันทีที่มันเงยหน้าขึ้น สิ่งที่พบนั่นก็คือร่างของสตาร์ที่กำลังใช้แขนและขาพยุงตัวเองเกาะอยู่บนเพดานของรถม้า

หวิ่ง..!!!

ฉ่า..!!!!!

ยังไม่ทันที่ทหารนายนั้นจะได้ทำอะไร ร่างของสตาร์ที่เกาะอยู่ก็ได้ทิ้งตัวลงมา ก่อนจะเปิดการทำงานของดาบแสงที่เรียกออกมาอยู่ก่อนแล้วฟันตัดเข้าที่ลำคอของเป้าหมายจนขาดสะบั้น..

ตุบ..!!!

ร่างของทหารที่หงายหลังล้มลงไปนอนกองอยู่กับพื้น พร้อมกับศรีษะที่ล่วงหล่น เป็นช่วงจังหวะเดียวกันกับที่สตาร์จะย่างกายเดินลงมาจากรถม้า ท่ามกลางสายตาของเซอร์เคิลและเหล่าบรรดาทหารอีกสามคนที่ได้แต่ยืนจ้องมองด้วยความตกตะลึง..

“อ้อ..นึกว่าใครที่แท้ก็ครูฝึกเซอร์เคิลนี่เอง..”ผมที่เอ่ยปากทักทาย พร้อมกับแสยะร้อยยิ้ม อันที่จริงผมมี 108 วิธีการที่จะหนีออกจากรถม้าและลอบมาฆ่าไอ้พวกเวรนี่ทีละคน แต่ผมกลับไม่คิดที่จะใช้..

“อะ..ไอ้สวะ..!”เซอร์เคิลที่กัดฟันพร้อมกับชันตัวลุกขึ้นยืน ก่อนจะออกคำสั่งกับเหล่าทหาร “ฆ่ามันซะ..!”

“เปิดวงจรสกิลเวทมนต์ระดับ 2 กระสุนแรงดันเวท..!”เสียงของทหารทั้งสามที่ตะโกนผสานเสียง ก่อนที่วงแหวนเวทบนแขนของพวกมันจำนวนหนึ่งวงจะเคลื่อนตัวออกมาลอยอยู่ตรงฝ่ามือ 

อีกทั้งทหารทั้งสามนายยังทำการขยับวงแหวนเวทที่อยู่บนแขนเสมือนกับเป็นการชักแม็กซ์กาซีน ก่อนจะเล็งมายังทิศทางของผม ซึ่งไอ้ผมล่ะก็สงสัยจริงๆถ้าไม่ตะโกนชื่อท่ามันจะโจมตีไม่ได้อย่างงั้นเหรอ..?

เฟี้ยวๆ ๆ ๆ ๆ ๆ

กระสุนเวทสีเขียวที่ถูกยิงออกมาจากฝ่ามือของทหารทั้งสามนาย มันมีความเร็วที่ช้ากว่ากระสุนปืนนิดหน่อย อีกทั้งยังยิงได้ครั้งล่ะแค่ 5 นัด

ฟุบ..!

หวิ่ง..!!!

ผมที่ดีดตัวพุ่งเข้าไปหากระสุนเวท พร้อมกับเปิดการใช้งานของดาบแสงฟันตวัดปัดกระสุนเวททุกนัดที่พุ่งตรงเข้ามา..

ฉ่าๆ ๆ ๆ ๆ ๆ

กระสุนเวทที่สลายกลายเป็นละอองแสงจากใบดาบเลเซอร์ที่เข้าตัด สิ่งที่เกิดขึ้นถึงกับทำให้ทหารทั้งสามนายต่างตกตะลึงจนตาค้าง ก่อนที่ผมจะดีดตัวเข้าไปประชิดร่างของพวกมัน..

“อะไรกัน..?!”นายทหารทั้งสามที่กู่ร้อง พวกมันรีบทำการรีโหลดบรรจุกระสุนเวท โดยการขยับวงแหวนเวทที่คล้องอยู่บนแขน..

หวิ่ง..!!!

ฉ่า..!!!

ผมที่ดีดตัวเข้าไปประชิดร่างของนายทหารที่ยืนอยู่ตรงกลางพร้อมกับเหวี่ยงดาบแสงฟันตัดเข้าที่ลำคอของมันจนขาดสะบั้น โดยที่ในจังหวะนั้นทหารอีกสองนายทั้งทางฝั่งซ้ายและขวามือของผมก็พึ่งจะรีโหลดกระสุนเสร็จ..

ฟุบ..!!!

ทหารทั้งสองนายที่ยืนอยู่ทางซ้ายและขวามือของผมพลันหันฝ่ามือเล็งวงเวทมายังทิศทางของผม ก่อนที่พวกมันจะพร้อมใจกันยิงกระสุนเวทออกมา..

ฟุบ..!!!!

ตุมๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ

ผมที่ยืนอยู่พลันโยกตัวเอี่ยวหลบกระสุนด้วยความรวดเร็ว จนทำให้กระสุนจากทั้งสองฝั่งที่พุ่งเข้ามาหาผมต้องทะยานสวนทางกันไปชนเข้ากับร่างของพวกมันเอง..

“อ้ากกกกกก..!!!!×2″เสียงของนายทหารที่ร้องตะโกนแหกปาก กระสุนพลังเวทที่พุ่งสวนชนเข้าสู่ร่างของพวกมันทั้งสองได้เจาะทะลวงเข้าไปข้างในจนเกิดเป็นรูพรุน ดูเหมือนว่าอานุภาพของมันจะรุนแรงเป็นอย่างมากถ้าถูกยิงในระยะใกล้ๆ..

ตุบ..!!!×2

ร่างของนายทหารทั้งสองที่ล่วงลงไป พวกมันต่างใช้มือข้างหนึ่งยันพื้น ส่วนมืออีกข้างก็จับประคองที่บาดแผล จากเลือดที่ไหลทะลัก..

หวิ่งๆ ๆ

ฉ่าๆ ๆ..!

ผมที่ดีดตัวควงดาบแสงในมือไปหาทหารทางฝั่งซ้าย ก่อนจะเหวี่ยงดาบตัดลงสู่หลังคอของมันจนขาดสะบั้น ต่อจากนั้นก็ดีดตัวไปจัดการกับทหารอีกคนที่เหลืออยู่แบบเดียวกัน..

“อะ..อะไรกัน..?! ปะ..เปิดวงจร..!”เซอร์เคิลที่ผงะ ก่อนที่มันจะเปิดวงจรล้วงมือเข้าไปในช่องมิติตรงกลางอกที่ปรากฏออกมา..

“กาลิอัส..!”เซอร์เคิลที่เอ่ยชื่อของเอมพาส เมื่อมันดึงมือกลับออกมาก็พลันปรากฏเป็นสนับที่สวมใส่อยู่ในมือทั้งสองข้าง..

“เปิดวงจร สกิลเวทมนต์ระดับ 4 หมัดวายุคลื่นทะลวง..!!!”เซอร์เคิลที่ปลดปล่อยสกิล ทันใดนั้นวงแหวนเวทสีม่วงที่คล้องอยู่บนแขนของมันก็ได้ไหลไปยังกำปั้น ก่อนที่วงแหวนเวทวงนั้นจะสร้างกระแสลมหมุนออกมาเข้าปกคลุมกำปั้นขวาของมัน..

ฟุบ..!!!

ร่างของเซอร์เคิลที่ดีดตัวกระโดดตรงเข้ามาหาผม มันพลันง้างหมัดขวาเตรียมที่จะซัดหมัดวายุเข้าใส่..

“หึ..อยากจะลองของใหม่อยู่พอดี เปิด..วงจร..!”ผมที่กระตุกรอยยิ้มกล่าวออกมา ก่อนที่จู่ๆจะมีวงแหวนเวทสีเขียวหนึ่งวงปรากฏออกมาอยู่ที่ด้ามจับของดาบแสง..

วิ๊ง..!!!!!

“มันจบแล้วเซอร์เคิล แกดันเผือกอยู่สูงกว่าฉัน สกิลที่ 1 คมแสงแห่งตัณหาคลื่นดาบพลัง X..!”ผมที่เหวี่ยงดาบแสงในมือฟันเฉียงสลับซ้ายขวาสองจังหวะ ก่อกำเนิดเป็นอานุภาพพลังหรือพลังงานเลเซอร์สีแดงรูปกากบาทที่ล่องลอยอยู่ต่อหน้า..

ฟุบ..!

ตึง..!!!

ผมที่ใช้ปลายของดาบทะลวงแทงออกไปยังแสงเลเซอร์รูปกากบาทตรงบริเวณจุดกึ่งกลาง ก่อนที่มันจะพุ่งทะยานออกไปยังร่างของเซอร์เคิล..

“เอมพาส..?! บ้าน่า..?! กรอด..!!”เซอร์เคิลที่ดีดตัวเข้ามาจวนจะถึงร่างของผมพลันตะโกนออกมาเสียงดังลั่น ก่อนที่สุดท้ายแล้วมันจะตัดสินใจเหวี่ยงหมัดขวาซัดปะทะเข้ากับพลังงานเลเซอร์ของผม..

ซึ่งเซอร์เคิลมันก็คงจะคาดไม่ถึงว่าอาวุธที่ผมใช้คือเอมพาสจนกระทั่งมันได้เห็นวงแหวนเวทที่ปรากฏ และการที่มันจะใช้หมัดเปล่าๆแบบนั้นต่อยปะทะเข้ากับเลเซอร์ที่อัดแน่นไปด้วยพลังงาน สำหรับผมถือว่าเป็นการตัดสินใจที่โครตจะโง่..

ฟุบ..!!

“ไอ้ของกระจอกแบบนี้คิดเหรอว่าจ..ะ..”

ฉ่า..!!!!!

ตุบ..!

เสียงของเซอร์เคิลที่กล่าวออกมา แต่ทว่าในช่วงจังหวะนั้นพลังงานเลเซอร์ที่พุ่งเข้าปะทะกับหมัดขวาของมันก็ได้เคลื่อนตัวทะลุผ่านร่างของมันไปราวกับไม่มีสิ่งใดสกัดกั้น..

ตุบ..!

และแล้วผลลัพธ์มันก็เป็นไปอย่างที่ผมคิด พลังงานเลเซอร์ของผมได้เคลื่อนตัดร่างของเซอร์เคิลที่ลอยตัวอยู่กลางอากาศ ก่อนที่ร่างของมันจะถูกแยกส่วนตามรอยตัดและล่วงตกลงมากองอยู่กับพื้น..

“อ้ากกกกกกกก..!!!”เซอร์เคิลที่ร้องตะโกนแหกปากออกมาด้วยความเจ็บปวด จากรอยตัดของพลังงานเลเซอร์รูปตัวเอ็กซ์ที่ได้ทำการตัดแยกร่างของมันจนแยกขาดออกกลายเป็นหลายส่วน 

ร่างท่อนบนของมันในตอนนี้มีเพียงแค่หัวที่ติดอยู่กับส่วนอก โดยที่ถัดจากหน้าอกลงไปก็จะปรากฏเป็นรอยตัดรูปทรงตัววี ส่วนแขนและลำตัวท่อนล่างก็ได้แยกขาดออกไปแล้ว..

ซึ่งถ้าคิดภาพไม่ออกก็ให้ลองนึกถึงภาพของประติมากรรมรูปปั้นที่ปั้นเฉพาะเพียงแค่ส่วนหัวกับหน้าอกเท่านั้น..

 

“ไม่..!! แก..! แก..!”เซอร์เคิลที่ร้องตะโกนแหกปากออกมา ดวงตาของมันแดงก่ำด้วยความอาฆาตแค้น..

“ว่าไงครูฝึกเซอร์เคิล..?”ผมที่ย่อตัวลงนั่งยองๆอยู่เหนือร่างของเซอร์เคิล..

“พะ..พ่อฉัน มะ..ไม่ปล่อยแกไว้แน่..!”

“หึ..อ๊องั้นเหรอ..? หลังจากที่ฉันฆ่าแกเสร็จ ฉันจะไปฆ่าพ่อแกต่อ ก็แค่พันตรีกระจอกๆคนเดียว คิดเหรอว่าฉันจะกลัว..”ผมที่กล่าวออกมา พร้อมกับแสยะรอยยิ้ม

ซึ่งพอเซอร์เคิลได้ยินคำพูดของผม ผสานกับได้เห็นรอยยิ้ม มันก็ถึงหน้าเสียไปในทันที ดวงตาที่เบิกกว้างปรากฏให้เห็นหยดน้ำตาที่เอ่อคลอออกมา

“กะ..แก..!”

“แกดันมายุ่งกับคนที่ไม่ควรจะยุ่งซะแล้วสิ แกไม่รู้ด้วยซ้ำว่าฉันเป็นใคร แต่ก็เอาเถอะ..ยังไงแกก็จงภาวนาขอให้พ่อแกอย่ารู้เรื่องนี้ก็แล้วกัน เพราะถ้าไม่อย่างงั้น ฉันจะส่งพ่อของแกไปอยู่กับแกที่ในนรกด้วยอีกคน..”ผมที่บอกกับเซอร์เคิล พร้อมกับฉีกรอยยิ้มที่กำลังแสยะให้กว้างขึ้น พอมันได้ยินก็ถึงกับน้ำตาทะลักร้องไห้ออกมา..

“พอๆ มันก็กำลังจะตายอยู่แล้ว แกก็ยังไปขู่มันอีก มันบาปนะเว้ย อโหสิให้ด้วยนะไอ้เพื่อนมนุษย์หน้าโง่..”เสียงของไอ้จ้อนที่บอกกับผม โอ๊ะโห่..จู๋คุณธรรม ผมล่ะเชื่อมันเลยจริงๆ คำว่าสงครามไม่มีคำว่าปราณี ถ้าเกิดไม่ฆ่าเขา เขาก็จะมาฆ่าเรา นี่ต่างหากล่ะคือสัจธรรมที่แท้จริง เดี๋ยวนะ..เมื่อกี้มันก็เยาะเย้ยนี่หว่า หนอย..ไอ้จู๋ชั่ว..

“อึก..ดูเหมือนจะหมดเวลาแล้วแหะ..”ผมที่สัมผัสได้ถึงอะดรีนาลีนที่กำลังค่อยๆสงบลง เป็นช่วงจังหวะเดียวกันกับที่ไอ้เซอร์เคิลมันจะสิ้นใจตาย..

“หะ..หืม..? เฮือก..!”ผมที่ถึงกับผงะหน้าถอดสี จากภาพของ เดี๋ยวนะ..เฮ้ย เซอร์เคิลนี่หว่า เวรแล้วไง..

“ก็ตามนั่นแหละ แกพึ่งจะโซโล่เดี่ยวฆ่าพวกมันไป ฉันคงไม่ต้องอธิบายอะไรหรอกนะ..”เสียงของไอ้จ้อนที่อธิบาย ส่วนผมในตอนนี้กำลังนั่งขาสั่นพับๆ ถึงนี่จะไม่ใช่ครั้งแรกที่ผมเห็นคนตาย แต่สภาพของเซอร์เคิลในตอนนี้มันช่าง….

“อุ๊บ..อ้วกกกกกก..!!”

ผมที่ทนไม่ไหวได้อาเจียนออกมาจนหมดไส้หมดพุง ทันทีที่ตั้งสติได้และหันกลับไปมองรอบๆก็พบเข้ากับร่างของศพอีกสี่ศพที่นอนตายอยู่ไม่ไกล..

“นี่ฝีมือของฉันคนเดียวจริงดิ..?”

“ก็เออน่ะสิ อย่างเท่เลยเมื่อกี้ แกวิ่งเอาดาบแสงหวดฟันกระสุนเหมือนกับในหนังเป๊ะๆเลย..”

“อะ..เอาจริงดิ..?”

“ก็เออดิ..ในตอนที่โหมด X ตื่นขึ้น แกล่ะอย่างโหดเลย แถมเมื่อกี้ยังใช้เวทมนตร์เอมพาสระดับ 1 ดาวเขียวด้วย เอฟเฟคท่าอย่างเฟี้ยว..”ไอ้จ้อนที่บอกเล่าเรื่องราว ซึ่งมันก็ได้สร้างความตกตะลึงให้แก่ผมเป็นอย่างมาก..

“อึก..งั้นเหรอ “ผมที่ตอบกลับ ก่อนจะเดินผละออกห่างจากศพของเซอร์เคิล

“เปิดหน้าต่างสเตตัส..”ผมที่กล่าวออกมา พลางหลับตาลง..

《ข้อมูลเบื้องต้น》

《ชื่อผู้ใช้:สตาร์ลิน》《ชื่อเอมพาส:X เซเบอร์》

《ชนิด/ประเภท:ยุทโธปกรณ์พิเศษ》

《ระดับคริสตัลมานา:☆(เขียว)》

《พลังงาน X ฟอร์ส:895/1,000 หน่วย》

《EXP:430/1,000》

《ดูเพิ่มเติม..》

ซึ่งหลังจากครั้งล่าสุดที่ผมเปิดหน้าสเตตัสออกมา ตลอดหนึ่งปีของการถูกคุมขัง เอมพาสของผมก็ได้พัฒนาอย่างก้าวกระโดด จาก 2 ดาวขาวเลื่อนระดับดาวจนขึ้นไปอยู่ในระดับ 1 ดาวเขียว..

โดยที่เงื่อนไขของการเก็บ EXP ผมก็ได้มารู้ในภายหลังว่ามันไม่จำเป็นที่จะต้องมีความสัมพันธ์กับผู้หญิงเสมอไป การช่วยตัวเองก็สามารถทำให้ได้ EXP มาด้วยเช่นกัน อีกทั้งยังสามารถชาร์จพลังงานแบตเตอรี่ได้ด้วย

ซึ่งการสาวหนึ่งครั้งก็จะได้ EXP มา 1 หน่วย ถ้าสาวๆยิกๆ ก็จะขึ้น 1 หน่วยรัวๆ แต่ถ้าเกิดสาวจนกระทั่งเขวี้ยงกระป๋องนมข้นหวานออกมาได้ก็จะได้รับ EXP ความสำเร็จมาถึง 10 หน่วยด้วยกัน เล่นซะผมกับไอ้จ้อนตัวแห้งกันเลยทีเดียวเชียว..

แต่ถึงอย่างนั้นยิ่งระดับดาวเพิ่มสูงขึ้น มันก็จะยิ่งอัพสู่ระดับดาวต่อไปได้ยากขึ้น นอกจากจะได้ EXP ที่น้อยลง เกจลิมิตของ EXP ก็ยังเพิ่มสูงขึ้นกว่าเดิมในทุกๆระดับที่อัพ

“ไอ้ท่าเมื่อกี้กินพลังงาน X ฟอร์ส ไปแค่ 100 หน่วยเองแหะ..”ผมที่กล่าวออกมา ซึ่งพลังงาน X ฟอร์สที่ว่าก็คือสิ่งที่พวกผมใช้เรียกแทนพลังงานแบตเตอรี่ อีกทั้งก่อนหน้านี้ผมยังค้นพบว่าหน้าสเตตัสสามารถที่จะปรับเปลี่ยนและตั้งค่าข้อมูลโดยการเปลี่ยนชื่อเรียกได้ด้วย..

ซึ่งหลังจากที่ผมสามารถเลื่อนระดับขึ้นมาจนถึง 1 ดาวเขียวได้แล้วก็ดูเหมือนว่าเกจลิมิตของแบตเตอรี่หรือที่ผมเปลี่ยนมาเป็นพลังงาน X ฟอร์สจะตันอยู่ที่ 1,000 อีกทั้งดูเหมือนว่ามันจะไม่เพิ่มขึ้นไปกว่านี้อีก แต่ถึงอย่างนั้นการเลื่อนจนมาถึงระดับนี้ก็ทำให้ผมได้รับสกิลเอมพาส 1 ดาวเขียวมา ถึงผมจะไม่รู้ว่ามันจัดอยู่ในเวทมนตร์ระดับไหนก็เถอะ..

“ถ้างั้นก็..”ผมที่กล่าบออกมา ก่อนจะเลือกคำสั่งเพิ่มเติมเพื่อดูข้อมูลในหมวดของสกิลอีกครั้ง..

《สกิลเอมพาสระดับ ☆ เขียว》

[ชื่อ:คมแสงแห่งตัณหาคลื่นดาบพลัง X]

[ข้อมูล:สามารถใช้ดาบ X เซเบอร์ สร้างคลื่นพลังงานเลเซอร์อานุภาพสูงจำกัดรูปแบบเป็นตัว X เมื่อใช้ดาบกระแทกออกไป คลื่นพลังงานก็จะเคลื่อนตัวไปยังทิศทางที่กำหนด]

[ใช้พลังงาน X ฟอร์ส 100 หน่วย]

“ชื่อโครตเท่ใครแม่งตั้งวะ..?”เสียงของไอ้จ้อนที่กล่าวออกมาด้วยความภาคภูมิใจ ใช่แล้วล่ะครับ..ไอ้คนตั้งก็มันนั่นแหละ

ตอนที่ได้สกิลนี้มาใหม่ๆเริ่มแรกเลยคือมันไม่มีชื่อ อีกทั้งมันยังให้เรากำหนดรูปแบบของพลังงานแสงเลเซอร์ที่จะสร้างออกมา แต่หลังจากที่กำหนดไปแล้วมันก็จะล็อคค่าและไม่สามารถปรับเปลี่ยนไปได้ โดยที่ไอ้จ้อนก็บอกให้ใช้เป็นรูปตัวเอ็กซ์ เพราะว่ามันเท่ดี รวมไปถึงชื่อท่ามันก็ตั้งให้ซะเสร็จสรรพ..

“อึก..แต่ถึงอย่างนั้นก็เถอะ นี่ฉันในโหมด X กำลังคิดอะไรอยู่ถึงได้ฆ่าเซอร์เคิลกันนะ..?”ผมที่ปิดหน้าต่างสเตตัส ก่อนจะเอ่ยถามกับตัวเอง สีหน้าของผมในตอนนี้กำลังบิดเบี้ยว ถ้าจำไม่ผิดพอของเขาเป็นถึงพันตรีเชียวนะ..

“เหอะ..ถ้าเราไม่ฆ่ามันๆก็ฆ่าเราอยู่ดี แกในโหมด X อ่ะทำถูกแล้ว..”

ครึกๆ ๆ ๆ

สิ้นเสียงของไอ้จ้อนที่ตอบกลับ จู่ๆผมก็ได้ยินเสียงของรถม้าที่กำลังแล่นตัวเข้ามาทางนี้ อีกทั้งยังไม่ได้แล่นมาแค่คันเดียว เวรแล้วไง..ซ่อนตัวด่วนๆ..

ครืด..!!!

รถม้าทั้งสองคันที่แล่นมาจอดต่อท้ายของรถม้าคันที่ผมนั่งมาในตอนแรก ก่อนที่มันจะเผยให้เห็นทหารสองนายที่กระโดดลงมาจากรถม้า..

“เวรเอ้ย..!”เสียงสบถที่ดังออกมาจากหนึ่งในสองของนายทหารที่ปรากฏตัว..

“นั่นมัน..? หืม..?”ไอ้จ้อนที่พูดขึ้น..

“พวกเดียวกับเราหรือเปล่า..?”ผมที่เอ่ยถามไอ้จ้อน ซึ่งผมในตอนนี้กำลังแอบอยู่ข้างหลังต้นไม้ต้นหนึ่ง..

“จะว่ายังไงดีล่ะ เอาเป็นว่าแกปลุกโหมด X อีกรอบดิ่..”ไอ้จ้อนที่บอกกับผม มันคิดจะทำอะไรของมันกันนะ..

“เออเข้าใจแล้ว..”ผมที่ตอบกลับ พลางหลับตาทำสมาธิ..

“มิคุ ซาจิโทระ รหัสวาป ASC-767..!”สิ้นเสียงของไอ้จ้อนโหมด X ของผมก็ตื่นขึ้น..

‘อ้าว..พันตรีอาเทอร์กับพันตรีเมเทโอหนิ..ไอ้จ้อนไอ้เวร แกจะให้ฉันเปิดโหมด X ทำไมวะ..?’ผมที่ตะโกนด่าไอ้จ้อนภายในใจ อะไรของมันวะเนี่ย..สรุปแล้ววันนี้เสียโหมด X ไปสองครั้งสามารถใช้ได้อีกแค่สองครั้งเท่านั้น.

“หึๆ แกไม่อยากโชว์ขิงใส่พวกพันตรีหรือยังไงกัน..? ถ้าเป็นแกในโหมดนี้จะต้องคิดทำอะไรแบบนั้นแน่ๆ..”

‘พูดอะไรของแ..ก หืม..จะว่าไปก็ฟังดูน่าสนใจดีหนิ..’ผมที่กำลังจะต่อว่าไอ้จ้อน แว็บแรกที่ได้ยินมันเหมือนกับดูเป็นอะไรที่ไร้สาระและเปล่าประโยชน์

แต่พอมาลองคิดดูดีๆแล้ว ถ้าสามารถโค่นพันตรีทั้งสองลงได้ พวกพี่แกก็คงจะยิ่งอยากได้ตัวผมมากขึ้น แถมยังอาจจะเอาเรื่องนี้ไปโม้ให้ท่านพลตรีได้ฟัง..

“ทหารของทัพเอทารอสงั้นเหรอ..? นี่มันเกิดเรื่องบ้าอะไรขึ้นกันวะ..?!”เสียงสบถของอาเทอร์ที่ดังออกมา ร่างของเขากับเมเทโอกำลังยืนหันหลังให้กับต้นไม้ที่ผมซ่อนตัวอยู่..

ฟุบ..!!!!

ภายในชั่วพริบตาผมที่ซ่อนตัวอยู่ก็ได้พุ่งตัวออกไปหาร่างของอาเทอร์และเมเทโอ ซึ่งก็ดูเหมือนว่าคนทั้งสองจะสัมผัสได้ถึงการแอบลอบเข้ามาโจมตีของผม..

“ไอ้สวะ..!×2″เมเทโอกับอาเทอร์ที่กล่าวผสานเสียง ก่อนที่ร่างทั้งสองซึ่งยืนอยู่เคียงข้างกันจะหมุนตัวกลับมาพร้อมทั้งเหวี่ยงขาเตะผสาน ทั้งๆที่คนทั้งสองดูเหมือนจะไม่ถูกกัน แต่พอเวลาต่อสู้กลับดูเข้าขากันเป็นอย่างมาก

ฟุบ..!!!×2

ผมที่สไลด์ตัวลงต่ำหลบลูกเตะผสานมาได้อย่างฉิวเฉียด ส่งผลทำให้ขาของคนทั้งสองพลันต้องหวดปะทะเข้าใส่กันอย่างรุนแรง..

ฟุบ..!!!

ผลัก..!!

ผมที่ย่อตัวอยู่ข้างใต้ฝ่าเท้าของคนทั้งสองพลันดีดตัวลุกพรวดกลับขึ้นมา ก่อนจะใช้จุดที่แข็งของฝ่ามือปลดปล่อยกระแทกเข้าไปที่ปลายคางของคนทั้งสองพร้อมกันอย่างรุนแรง จนหน้าหงาย..

ผลัก..!!!!..×2

ร่างของอาเทอร์กับเมเทโอที่ผงะจนเกือบจะหงายหลัง แต่ทว่าพวกเขากลับใช้เท้าตั้งหลักเอาไว้ได้ อีกทั้งยังโจมตีสวนกลับมาพร้อมกัน

ฟุบ..!!!!

อาเทอร์ที่หวดแข้งขวาเตะสูงมายังศรีษะเล็งเข้าที่จุดขมับ ในจังหวะเดียวกันเมเทโอก็ซัดหมัดซ้ายต่อยเข้ามา..

ฟุบ..!!!

ในช่วงจังหวะที่การโจมตีทั้งสองเคลื่อนเข้ามา ทุกสิ่งทุกอย่างเกิดขึ้นไวมาก ข้อย้ำอีกครั้งทุกสิ่งทุกอย่างเกิดขึ้นไวมากแค่ชั่วพริบตาเดียวเท่านั้น ผมที่ยืนอยู่ได้ยืดขาถีบเข้าไปยังข้อพับขาข้างที่อาเทอร์ใช้เป็นหลักในการยืน จนทำให้ร่างของเขาที่กำลังวาดขาเตะพลันต้องเสียหลักล่วงลงไปก่อนที่ขาข้างนั้นจะได้เคลื่อนมาถึงตัวของผม..

ฟุบ..!

ซึ่งทันทีที่อาเทอร์เสียหลักล้มลงไปแล้วผมก็ได้เอี่ยวตัวหลบหมัดของเมเทโอที่ต่อยเข้ามาพร้อมๆกันกับลูกเตะของอาเทอร์ในช่วงแรก จนทำให้หมัดนั้นหวืดแหวกไปในอากาศ..

ฟุบ..!

ตุบ..!!!

“อั่ก..!!”

ก่อนที่ต่อจากนั้นผมจะจับแขนข้างที่ต่อยหวืดของเมเทโอเหวี่ยงข้ามไหล่ พร้อมกับหมุนตัวหนึ่งจังหวะจับร่างของอีกฝ่ายทุ่มข้ามหัวลงไปนอนกองคู่กับอาเทอร์..

“กรอด..!!!!×2″เสียงกัดฟันของอาเทอร์กับเมเทโอ ร่างของพวกเขาที่นอนอยู่เตรียมที่จะเอนตัวลุกกลับขึ้นมา แต่กลับต้องผงะเมื่อผมได้ทำการเอาดาบแสงชี้จ่อสลับซ้ายขวาจี้เข้าไปที่ลำคอของพวกเขาทั้งสอง..

หวิ่ง..!!!!

“อึก..!”

“อะ..อ้าว ท่าน..พันตรี อะ..อาเทอร์ ท่านพันตรีเมเทโอ เวรกรรม ผมขอโทษ..!!!”

ไรท์:คอมเม้น..!!!