แสงที่ 28 หนึ่งปีให้หลังของการฝึกฝน..

ภายในห้องขังที่มืดสนิท หลังจากที่ผมหาอะไรเติมจนเต็มท้อง ผมก็นั่งรอให้มันย่อย ก่อนที่จะเริ่มออกกำลังกาย..

“หนึ่งร้อยเก้าสิบเก้า..ฮึบ..!~”

“สองร้อย..ฮึบ..!”

ซึ่งในตอนนี้ผมกำลังวิดพื้น หยาดเหงื่อที่ไหลรินออกมาจากร่างกายได้หยดลงสู่พื้นจนกลายเป็นแอ่งน้ำ แต่สิ่งที่ทำให้ผมต้องรู้สึกอึ้ง ดูเหมือนว่าร่างกายนี้จะไม่ได้อ่อนปวกเปียกอย่างที่คิดเอาไว้..

จากที่ผมทดลองวิดพื้นดู ถ้าเป็นคนปกติทั่วไปที่ไม่เคยออกกำลังกาย แค่ 4-5 ครั้งก็คงจะหมดแรงไปแล้ว แต่ทว่าผมกลับไม่รู้สึกถึงความอ่อนล้า ผมสามารถวิดได้หนึ่งร้อยกว่าครั้ง จนกระทั่งถึงครั้งที่สองร้อย..

ดูเหมือนว่าเจ้าของร่างคนก่อนจะฝึกฝนร่างกายนี้มาเป็นอย่างมาดี เท่าที่ลองตรวจสอบจากความทรงจำ เจ้านั่นอยากที่จะแข็งแกร่ง จนพยายามออกกำลังกายหาทางเสริมความแข็งแกร่งของร่างกายอยู่เสมอ เพื่อที่จะปกปิดจุดด้อยของตัวเอง..

เจ้าของร่างคนก่อนนั้นพยายามอย่างหนัก ด้วยการที่ไม่มีเอมพาส เขาจึงต้องพยายามกว่าคนอื่นๆ ส่วนคนที่มีเอมพาสอยู่แล้วก็แทบจะไม่ต้องออกกำลังกายหรือพยายามทำอะไร

ขอเพียงแค่เลื่อนระดับดาวได้ ทันทีที่เปิดวงจรเวทร่างกายก็จะถูกเสริมความแข็งแกร่งขึ้น ไหนจะมีเวทเสริมกำลังอีก ผมเองจึงเริ่มที่จะรู้สึกเห็นใจเจ้าของร่างเดิมขึ้นมา..

แกร๊กๆ..

“เอาอาหารมาส่ง..”เสียงของผู้คุมที่กล่าวดังขึ้น อีกฝ่ายได้เปิดช่องส่งอาหาร ก่อนจะนำถาดอาหารส่งเข้ามาให้..

“เออคือ..ขอโทษนะครับ..”ผมที่รีบลุกขึ้น ก่อนจะเรียกขานอีกฝ่าย..

“หืม..? ว่ายังไง..?”

“ตั้งแต่ผมมา เวลามันผ่านไปกี่วันแล้ว..”

“หืม..? พูดอะไรของนาย เวลามันพึ่งจะผ่านไปแค่วันเดียวเอง..”

“ห้ะ..!?”ผมกับไอ้จ้อนที่ถึงกับร้องเสียงหลง..

“ถ้าไม่มีอะไรแล้วฉันไปก่อนนะ..”เสียงของผู้คุมที่กล่าวทิ้งท้ายเอาไว้ ก่อนที่ผมจะได้ยินเสียงฝีเท้าของเขาที่เดินจากไป..

“ดะ..ได้ไง ฉันมั่นใจว่ากระดูกขาของแกมันละเอียดแน่ๆ ไหงแค่วันเดียวมันถึงหายได้ล่ะ ตอนแรกยังห้อยต่องแต่งอยู่เลย..”ไอ้จ้อนที่กล่าวออกมา..

“นะ..นั่นดิ หระ..หรือว่าพวกเราจะมีพลังอื่นซ่อนอยู่อีก..”ผมที่เริ่มสันนิฐาน..

“ลองหักขาของตัวเองดูดิ่..”

“ส้นตีนเถอะ..”ผมที่ตอบกลับไอ้จ้อน จากการที่มันเสนอความคิดกวนส้นขึ้นมา..

“ยังไงเดี๋ยวก็คงได้รู้เอง ฟู้ว..โชคดีจริงๆที่ยังพอมีเวลา ถ้างั้นก็มาเริ่มฝึกกันต่อเลยดีกว่า..”ผมที่กล่าวออกมาด้วยแววตาที่มุ่งมั่น นับต่อจากนี้ไปอีกหนึ่งปีข้างหน้า ผมจะต้องแข็งแกร่งขึ้น..

ฟุบ..!

3 เดือนต่อมา..~

และแล้วช่วงเวลาก็ล่วงเลยผ่านพ้นไป สตาร์นั้นไม่รู้เลยว่าช่วงเวลาในแต่ละวันมันเนิ่นนานแค่ไหน ในทุกๆวันเขาก็มักจะถามและเช็คกับผู้คุมอยู่ตลอดว่าวันเวลามันผ่านเลยไปนานเท่าไหร่แล้ว จนกระทั่งเข้าสู่เดือนที่สามเดือน..

“เก้าร้อยเก้าสิบเก้า..ฮึบ..!”เสียงของผมที่กำลังนับเลข หลังจากที่เข้าสู่เดือนที่สาม ผมก็สามารถวิดพื้นได้ถึงหนึ่งพันครั้ง 

การพัฒนาของร่างกายที่รวดเร็วมันทำให้ผมรู้สึกทึ่งเป็นอย่างมาก แต่เท่านี้มันยังไม่พอ ผมสัมผัสได้ว่าตัวเองยังสามารถฝึกให้แข็งแกร่งยิ่งขึ้นไปกว่านี้ได้

“สู้ๆไอ้เสือ ร่างกายแกแข็งแรง..ฉันก็ยิ่งอึดถึดทน..!”เสียงของไอ้จ้อนที่ตะโกนเชียร์ออกมา..

“นะ..หนึ่งพัน..!!”

เข้าสู่เดือนที่ 6 ..

ภายในห้องขังที่มืดมิด ภาพที่ปรากฏคือร่างของสตาร์ที่กำลังนั่งสมาธิ เขากำลังพยายามฝึกควบคุมอารมณ์..

“น้องแนทเวอร์ชั้น 7.0 คลาสสิค ปี 1997..!”

เสียงของไอ้จ้อนที่ตะโกนออกมา ก่อนที่ภาพของคลิปโป๊จะแว็บเข้ามาภายในหัวของผม ในช่วงจังหวะที่ผมทำจิตเป็นสมาธิ..

“อึก..!!!!”ผมที่ถึงกับร่างกระตุก สิ่งที่สัมผัสได้คืออะดรีนาลีนที่กำลังพลุ่งพล่าน จนภาพความทรงจำไหลทะลักเข้ามา..

“รอบนี้..สำเร็จไหม..?”ไอ้จ้อนที่เอ่ยถาม หลังจากที่พวกเราช่วยกันหาวิธีทำให้อะดรีนาลีนหลั่งออกมา จนกระทั่งสุดท้ายก็พบเข้ากับวิธีที่ว่า..

“หึๆ ดูเหมือนจะได้ผลว่ะ..”ผมที่กล่าวออกมา ตอนนี้โหมด X ของผมได้ตื่นขึ้นมาแล้ว แต่ทว่า..

“วะ..เวร แต่ดูเหมือนจะคงสภาพได้แค่แป็บเดียว..”ผมที่สัมผัสได้ถึงอะดรีนาลีนที่กำลังสงบลง ก่อนที่สุดท้ายแล้ว..

“อะ..เอ๊ะ..เฮ้อ วิธีนี้ก็ไม่ได้ผลสินะ..”สตาร์ที่ถอนลมหายใจออกมา ทันทีที่โหมด X สงบลง เขาก็ลืมทุกสิ่งที่เกิดขึ้นภายในไม่กี่วินาทีที่แล้ว..

“ห้ะ..? หืม..ดูเหมือนว่าจะได้ผลว่ะ แถมครั้งนี้แกยังไม่หมดสติด้วย ถึงโหมด X จะโผล่ออกมาแค่แป็บเดียวเองก็เถอะ…”ไอ้จ้อนที่บอกกับผม เดี๋ยวนะ..

“เอาจริงดิ..?”ผมที่เอ่ยถามมัน..

“เออดิ..เมื่อกี้ตอนที่โหมด X ตื่นและความทรงจำของแกถูกปลุกขึ้นมา แกยังบอกว่าได้ผลอยู่เลย..”ไอ้จ้อนที่กล่าวยืนยัน..

“เยี่ยม..ถ้างั้นมาลองกันใหม่..”ผมที่บอกกับไอ้จ้อน ก่อนจะหลับตาทำสมาธิอีกครั้ง ซึ่งไอ้จ้อนเองก็ต้องคอยตรวจสอบว่าจิตของผมนิ่งแล้วหรือยัง ถ้านิ่งแล้วมันก็จะดำเนินการตามขั้นตอนต่อไป..

“เอมิฟูคาดะ รหัสวาป EYAN-158″เสียงของไอ้จ้อนที่กล่าวดังขึ้น ก่อนที่ภาพของหนัง AV ญี่ปุ่นจะแว็บเข้ามาภายในหัว ส่งผลทำให้อะดรีนาลีนต้องพลุ่งพล่านขึ้นอีกครั้ง พร้อมกับความทรงจำที่ถูกปลุกขึ้น..

“เอาว่ะได้ผลจริงๆด้วย..!”ผมที่กระตุกรอยยิ้มกล่าวออกมา ก่อนที่การทดลองของหนึ่งคนกันหนึ่งจ้อนจะดำเนินต่อไป..~

1 ปีผ่านไปไวเหมือนโกหก..

หลังจากวันที่สตาร์ถูกส่งมายังคุกแห่งนี้ ช่วงเวลาก็ได้ล่วงเลยผ่านพ้นมานานถึง 1 ปีเต็มๆ ทั้งๆที่ชายหนุ่มควรจะสติแตก แต่เขากลับไม่เป็นแบบนั้น..

ในช่วงตลอดหนึ่งปีที่ผ่านมาสตาร์ได้ฝึกฝนร่างกายอย่างหนัก อีกทั้งยังฝึกฝนสมาธิควบคุมพลัง ในยามว่างเขาก็ทำการตรวจสอบข้อมูลของเอมพาส จนกระทั่งถึงวันครบกำหนดที่เขาจะถูกปล่อยตัวออกมา..

ฟุบ..! 

ฮึบ..!

“สี่พันเก้าร้อยเก้าสิบเก้า..”เสียงของชายหนุ่มที่กล่าวออกมา 

ท่ามกลางภายในห้องขัง ร่างของสตาร์ในตอนนี้กำลังวิดพื้นในท่าหกสูง อีกทั้งเขายังใช้เพียงแค่แขนเดียว ส่วนแขนอีกข้างที่ว่างเปล่ากำลังเอาไปไขว้เอาไว้อยู่ข้างหลัง..

ฟุบ..!

“ห้าพัน..!”

ฟุบ..!

ทันทีที่สตาร์ย่อตัวลงไปวิดพื้นครั้งที่ห้าพัน ร่างของเขาก็ได้ดีดตัวกระโดดลุกกลับขึ้นมายืน ก่อนจะเดินไปอาบน้ำ..

[สตาร์]

“ฮ่า..~ สดชื่นชะมัด..”ผมที่กล่าวออกมา หลังจากที่พึ่งจะออกกำลังกายยามเช้าเสร็จ..

หลังจากที่เก็บตัวฝึกวิชามานานถึงหนึ่งปีเต็มๆ ในที่สุดก็มาถึงวันที่ผมจะได้ถูกปล่อยตัวออกไปสักที..

แกร๊งๆ ๆ..!

“ได้เวลาปล่อยตัวแล้ว..ตอนนี้มีรถม้ามารอรับแกอยู่..”เสียงของเฮลเดิลที่เดินมาเคาะประตูลูกกรง..

“ครับๆ..”ผมที่ตอบกลับ หืม..มีคนมารับด้วยเหรอเนี่ย..

ฟุบ..!

ผมที่หยิบเสื้อผ้าที่ถอดเอาไว้ขึ้นมาสวมใส่ เป็นช่วงจังหวะเดียวกันกับที่เฮลเดิลจะเปิดประตูเข้ามา พร้อมกับผู้คุมอีกสองคน..

“ตามม..า ฮะ..เฮ้ย..!”เฮลเดิลที่กำลังจะบอกกับผม แต่แล้วเขากลับต้องร้องเสียงหลง 

ทันทีที่เฮลเดิลเปิดประตูเข้ามาภายในห้อง สิ่งที่พบก็ถึงกับทำให้เขาต้องเบิกดวงตากว้างขึ้น จากภาพของผนังกำแพงห้องขังที่พังทลายลงมา จนทะลุไปยังอีกห้อง..

โดยที่ห้องข้างๆในตอนนี้ปรากฏให้เห็นเป็นร่างของผู้หญิงคนหนึ่งที่กำลังนอนหลับขดตัวอยู่บนเตียง..

“ไอ้จ้อน ฟู้ว..~”ผมที่ให้สัญญาณกับไอ้จ้อน พลางสูดลมหายใจเข้าจนเต็มปอดพร้อมตั้งสมาธิ

“ยาชิกาว่า เอมิ รหัสวาป DVDMS-087..”สิ้นเสียงของไอ้จ้อน โหมด X ของผมก็ถูกปลุกขึ้นมา ผมที่ยืนอยู่ได้เดินตรงเข้าไปหาร่างของหญิงสาวที่นอนหลับอยู่บนเตียง ก่อนจะโน้มตัวลงไปหอมแก้มของเธอหนึ่งฟ่อด

“ฉันไปก่อนนะ อาจารย์..”

 

“ไปก่อนนะงับ อาจารย์..”

 

ผมกับไอ้จ้อนที่กล่าวอำลาหญิงสาวที่นอนอยู่บนเตียง โดยเธอที่กำลังงัวเงียก็ได้ยกมือขึ้นโอบคล้องคอของผม พร้อมกับเคลื่อนหน้าเข้ามาหอมแก้มผมตอบ ส่วนมือก็เอื้อมไปชนหมัดกับไอ้จ้อน ก่อนจะกลับลงไปนอนตามเดิม..

ซึ่งตลอดเวลาหนึ่งปีที่ผ่านมา มันก็ได้มีเรื่องราวต่างๆที่เกิดขึ้นมากมายแม้ว่าตัวของผมเองจะถูกขังอยู่ในคุก จนทำให้ผมเกิดความคิดที่ว่าโชคชะตาอาจจะนำพาผมมาที่นี่..

“ถ้างั้นก็ไปกันเถอะครับ..”ผมที่เดินก้มหน้าติดกระดุมกลับไปหาเฮลเดิลและพวกผู้คุม แต่ทันทีที่เงยหน้าขึ้นมาก็พบเข้ากับรีแอ็คชั่นที่คาดไม่ถึง..

สีหน้าของเฮลเดิลและผู้คุมอีกสองคนในตอนนี้กำลังช็อคจนแทบจะประคองสติเอาไว้ไม่อยู่ จากสิ่งที่พึ่งจะได้เห็นไปเมื่อสักครู่

“เฮ..~ จะไปกันได้หรือยังครับ..?”ผมที่ส่งเสียงเพื่อปลุกสติของคนทั้งสาม พออีกฝ่ายได้ยินก็สะดุ้งเฮือก ก่อนจะพากันรีบตั้งสติ..

“ชะ..เชิญ คะ..ครับ..”เฮลเดิลที่ตอบกลับด้วยสีหน้าที่บิดเบียว น้ำเสียงของเขาฟังดูตะกุกตะกักเป็นอย่างมาก ก่อนที่เขาและผู้คุมจะเดินนำผมไป..

ซึ่งตลอดหนึ่งปีที่ผ่านมา ร่างกายของผมก็ได้พัฒนาขึ้นอย่างก้าวกระโดด มวลกล้ามของผมดูมีความแข็งแรงและกระชับยิ่งขึ้น อีกทั้งตอนนี้ผมยังสามารถควบคุมอะดรีนาลีนภายในร่างได้ในระดับหนึ่ง จนสามารถปลุกหรือปิดผนึกพลัง X ได้ตลอดเวลา 

แต่ทว่าภายในหนึ่งวัน ผมจะสามารถใช้ได้เพียงแค่สามถึงสี่ครั้ง ครั้งละสามนาที แต่ในกรณีที่มีสื่อกลางมาช่วยกระตุ้น ผมก็จะยืดระยะเวลาออกไปได้อีก นอกเหนือจากนี้ถ้าเกิดไม่ได้ฝืนใช้มันหนักจนเกินไป ผมก็จะไม่หมดสติ

ฟุบ..!

ซึ่งหลังจากนั้นไม่นานนัก เฮลเดลพร้อมด้วยผู้คุมก็พาผมขึ้นมาจากคุกใต้ดิน ร่างของผมในตอนนี้กำลังก้าวเดินออกไปยังประตูทางออกที่อยู่ข้างหน้า..

ปึง..!

แอ๊ด..!!!

ทันทีที่ประตูถูกผลักจนเปิดออก แสงสว่างก็ได้สาดส่องเข้ามาแย้งตาของผม จนผมต้องเอามือป้องตา ถึงแสงที่ว่ามันจะไม่ได้พิเศษอะไร แต่สำหรับคนที่ถูกขังอยู่ในห้องที่มืดมิดมานานถึงหนึ่งปีเต็มๆ มันเป็นแสงที่ทำให้รู้สึกแสบตาเป็นอย่างมาก..

“มันจ้าซะเหลือเกิน..!”เสียงของไอ้จ้อนที่พูดขึ้น ก่อนที่ผมจะค่อยๆลดมือลง ซึ่งเมื่อมองออกไปข้างหน้าก็พบเข้ากับรถม้าคันหนึ่งที่จอดรออยู่

อีกทั้งข้างๆของรถม้าคันนั้นยังมีร่างของใครบางคนที่กำลังยืนรอผม..

“นายคงเป็นทหารฝึกหัดสตาร์สินะ ฉันได้รับคำสั่งจากทางพลตรีเลอัสให้มารับตัวนายไปส่งที่สถาบันอาคัส..”เสียงของชายวัยกลางคนที่ตอบกลับ เขาสวมใส่ชุดยูนิฟอร์มของกองทัพทารอน..

“ขอบคุณมากครับ ยังไงก็ขอรบกวนด้วย..”ผมที่ตอบกลับคนตรงหน้า ก่อนที่เขาจะเดินไปเปิดประตูรถม้าให้ผม..

“คุณผู้คุมเฮลเดิลกับพี่ๆผู้คุมยังไงผมก็ต้องขอบคุณทุกคนมากนะครับที่ช่วยดูแลผมตลอดหนึ่งปีที่ผ่านมา..”ผมที่หันไปกล่าวกับเฮลเดิลทิ้งท้ายเอาไว้ ในขณะที่กำลังก้าวขาขึ้นไปบนรถม้า..

“มะ..ไม่เป็นไร ยังไงมันก็คือหน้าที่ของพวกเรา รักษาตัวด้วยและถ้าเป็นไปได้ก็ไม่ต้องกลับมาที่นี่อีกล่ะ..”เฮลเดิลที่บอกกับผมด้วยความเป็นห่วง..

“ครับ..ผมจะพยายาม..”ผมที่ตอบกับเอลเดิล พร้อมกับยันตัวเองขึ้นไปนั่งรถม้าก่อนจะปิดประตูลง โดยที่ทางด้านลุงคนที่มารับผมก็ได้ปีนขึ้นไปยังที่นั่งคนขับ..

ฟุบ..!

ก่อนที่หลังจากนั้นรถม้าจะเคลื่อนตัวแล่นออกจากปราสาทแห่งนี้ไป..

“อะ..อึก กะ..ก่อนหน้านี้ พะ..พวก แกเห็นเหมือนกับที่ฉันเห็นใช่ไหม..?”

หลังจากที่รถม้าของสตาร์แล่นออกไป เฮลเดิลที่ยืนอยู่ก็ได้หันกลับไปเอ่ยถามต่อผู้คุมทั้งสอง โดยที่อีกฝ่ายก็ต่างพร้อมใจกันพยักหน้า

“จะ..เจ้านั่น กะ..กับท่านผู้นั้น อะ..อึก..”เฮลเดิลที่ถึงกับกลืนน้ำลายลงคอ

สถานการณ์ที่เกิดขึ้นได้สร้างความสะพรึงให้แก่เขาเป็นอย่างมาก จากความสัมพันธ์ระหว่างสตาร์กับผู้ต้องขังคนหนึ่ง เรื่องที่เกิดขึ้นถ้าเฮลเดิลและผู้คุมทั้งสองไม่เห็นด้วยตาของตัวเองก็คงจะไม่มีใครเชื่อ

“อะ..อึก ยังไงก็ตาม ฉันขอสั่งห้ามพวกแกเอาเรื่องนี้ไปพูดเด็ดขาด ถ้าเกิดมีใครที่ล่วงรู้จนทำให้ท่านผู้นั้นต้องเสื่อมเสียล่ะก็ พวกเรา..ไม่สิ ทาทารัสแห่งนี้มีหวังได้พินาศย่อยยับเป็นแน่..”

“ระ..รับทราบครับ ถึงต่อให้พูดได้พวกผมก็ไม่กล้าพูดหรอก ตายยันโครตเลยนะท่าน..”ผู้คุมที่ตอบกลับด้วยน้ำเสียงสั่นๆ แต่แล้ว..

ฮี่~ 

กร็อบๆ ๆ

ทันใดนั้นจู่ๆก็มีรถม้าสองคันที่แล่นเข้ามาภายในปราสาท โดยที่รถม้าทั้งสองคันนั้นกำลังขับตีคู่กันมาแต่ไกล อีกทั้งยังพยายามจะเบียดกันด้วย..

“เฮ้ย..ไอ้เวรกลับไปเดี๋ยวนี้เลยนะ..!”

“เรื่องอะไรล่ะ แกต่างหากที่ต้องเป็นฝ่ายกลับไป..!”

“นี่แกจะเอาใช่ไหม..?”

“ก็มาดิวะ..!”

“เปิดวงจร..!!!×2”

เสียงตะโกนโต้ตอบระหว่างอาเทอร์กับเมเทโอที่กำลังควบรถม้าตีคู่กันมาแต่ไกล และก็ดูเหมือนว่าคนทั้งสองจะกำลังหัวร้อนแบบสุดๆ จนถึงขั้นจะเปิดวงจรเตรียมยิงกระสุนเวทมนตร์เข้าใส่กัน ถ้าไม่ติดว่ารถม้าทั้งสองคันได้แล่นมาจนถึงจุดหมายแล้ว..

เอี๊ยด..!!!!

“ไอ้เจ้านั่นมันอยู่ที่ไหน..?!!×2″เมเทโอกับอาเทอร์ที่ตะโกนถามหาสตาร์ต่อเฮลเดิล..

“อะ..เออคือ ก่อนหน้านี้มีคนมารับไปแล้วนะครับ..”

“ห้ะ..!!!!?×2″เมเทโอกับอาเทอร์ที่ร้องเสียงหลง ใบหน้าของพวกเขาต่างพากันบิดเบี้ยวไปในทันที..

“ใครมันตัดหน้าพวกเราไปวะ..?”อาเทอร์ที่เอ่ยถาม..

“อ้าว..ก่อนหน้านี้มีคนที่ท่านพลตรีเลอัสส่งให้มารับนักโทษคนนั้นไป ไม่ใช่ว่าท่านพันตรีอาเทอร์รู้อยู่ก่อนแล้วเหรอครับ..”สิ้นคำตอบของเฮลเดิล ใบหน้าของอาเทอร์ก็พลันต้องซีดเสียอย่างหนัก ทางด้านของเมเทโอที่ได้เห็นสีหน้าของสหายก็ทำให้เขารับรู้ได้ในทันทีว่ามันเกิดเรื่องอะไรขึ้น

“เวรแล้วไง..”อาเทอร์กับเมเทโอที่สบถออกมาพร้อมกัน ก่อนที่ทั้งสองคนจะกระโดดกลับขึ้นไปบนรถม้าของตัวเองและกลับลำรถควบแล่นออกจากปราสาทแห่งนี้..

ตัดกลับมาที่ทางด้านของสตาร์..

ครึกๆ ๆ ๆ 

เสียงของรถม้าที่กำลังเคลื่อนตัวเข้าสู่ผืนป่ารถทึบ ภายในรถมีร่างของสตาร์ที่กำลังนั่งก้มหน้าอยู่..

“ฉันว่ามันแหม่งๆนะ..”ไอ้จ้อนที่กล่าวออกมา

“เออ..ฉันก็พอจะรู้อยู่แล้ว..”ผมที่ตอบกลับไอ้จ้อน ถึงตอนนี้ผมจะไม่ได้อยู่ในโหมด X แต่ผมก็สามารถที่จะรับรู้ได้ถึงความผิดปกติที่เกิดขึ้น..

“แกรู้ได้ไงว่ามันผิดปกติ..?”ไอ้จ้อนที่ถามผม..

‘ก็รถม้าคันนี้แม่งปิดตายน่ะสิ ทำไมมันถึงต้องตีไม้ปิดหน้าต่างและประตูทางออกที่อีกฟากเอาไว้ด้วย..’ผมที่กล่าวออกมา โดยที่รถม้าคันนี้มันมีประตูทางเข้าออกอยู่สองทาง แต่ประตูอีกทางกลับถูกตอกไม้ปิดตายเอาไว้..

“ใช่..แล้วอีกอย่างไอ้คนที่มารับเราแม่งก็หน้าไม่คุ้นเลยด้วย เลอัสจะส่งมันมาจริงๆน่ะเหรอ..?”ไอ้จ้อนที่กล่าวออกมา ก่อนจะเอ่ยถามผม “เอาไงดีวะ..?”

“รอสัญญาณ..”ผมที่กล่าว พร้อมกับเอาหน้าผากชนเข้ากับฝ่ามือที่กำลังตั้งผสาน แต่ถึงอย่างนั้นร่างกายของผมก็ยังคงสั่นระรัวจากความกลัว ไอ้คนที่มารับผม มันจะต้องกำลังพาผมไปฆ่าทิ้งแน่ๆ..

เอี๊ยด..!

ทันใดนั้นจู่ๆรถม้าที่กำลังแล่นก็หยุดตัวลง ทั้งๆที่พึ่งจะออกเดินทางมาได้ไม่ถึง 20 นาที..

“ไอ้จ้อน..ตอนนี้แหละ..!”

“ฟูคาดะ เอนิกามิ รหัสวาป HJK-530..!!”

สิ้นเสียงของไอ้จ้อน ภาพของหนัง AV เรื่องโปรดก็แว็บเข้ามาภายในหัวของผม พร้อมกับอะดรีนาลีนพลุ่งพล่าน จนโหมด X ตื่นขึ้น..

“หึ..ไอ้เจ้าพวกปลาซิวปลาสร้อย..!”ผมที่เงยหน้าขึ้นมา พร้อมกับแสยะรอยยิ้ม..

เฟี้ยวๆ ๆ ๆ ๆ..!!!!!!

ตุมๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ..!!!!!!

ภายในชั่วพริบตาจู่ๆก็มีกระสุนพลังเวทที่ยิงเจาะทะลวงกราดจากทางด้านนอกเข้ามาภายในรถม้าราวกับกระสุนปืน M16 จนเกิดเป็นรูพรุนกว่าหลายสิบรู เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นคือการลอบสังหาร โดยหนึ่งในโจทย์เก่าที่สตาร์เคยสร้างเอาไว้

 

 

 

 

ไรท์:คอมเม้น..!!!