แสงที่ 26 บุคคลที่ใครๆก็ต่างต้องการตัว..

เมืองฮาลัน..

ณ ศูนย์บัญชาการระดับ 3 ของหน่วยพยัคฆ์คลั่ง..

เมืองฮาลันคือหัวเมืองหลักป้อมปราการที่ตั้งอยู่ทางใต้ของเมืองหลวง สถานที่แห่งนี้คือศูนย์บัญชาการระดับ 3 ที่มีนายทหารชั้นผู้ใหญ่คอยสั่งการไปยังศูนย์บัญชาการหลักที่ตั้งอยู่ภายในหัวเมืองหลัก..

โดยที่ผู้บัญชาการที่ประจำการอยู่ ณ ศูนย์บัญชาการแห่งนี้ นั่นก็พลตรีของหน่วยพยัคฆ์คลั่งแห่งกองทัพทารอนหรือก็คือผู้บัญชาการหน่วยของพันตรีเมเทโอ..

ภายในห้องทำงานของพลตรีแห่งหน่วยพยัคฆ์คลั่ง ภาพที่ปรากฏให้เห็นอยู่ในตอนนี้คือร่างของชายวัยกลางคนหน้าตาดุดันที่กำลังนั่งตรวจสอบเอกสารอยู่บนโต๊ะทำงาน

โดยที่ชายผู้นี้มีร่างกายที่สูงใหญ่ เขามีเส้นผมและดวงตาเป็นสีแดงเพลิง อีกชุดที่เขาสวมใส่ยังมีผ้าคลุมที่ประดับยศเอาไว้บนบ่า..

เขาคือผู้บัญชาการที่คอยปกครองกองกำลังทหารหน่วยพยัคฆ์คลั่งหน่วยที่สาม ซึ่งเขาก็คือพลตรีเจมิไนท์แห่งกองทัพทารอน ฉายาดาบคลั่งเพลิงทำลาย..

ก๊อกๆ ๆ

“ขออนุญาติครับท่านพลตรี..ท่านพันตรีเมเทโอและทหารภายใต้สังกัดแห่งหน่วยพยัคฆ์คลั่งที่ 3 มาขอเข้าพบครับ..!”เสียงเคาะประตูที่ดังขึ้นอีกฟาก ทำให้ชายวัยกลางคนที่กำลังนั่งอยู่บนโต๊ะพลันต้องวางเอกสารลง..

“ให้เข้ามา..”เสียงของเจมิไนท์ที่บอกกับทหาร ก่อนที่ประตูห้องจะถูกเปิดขึ้นปรากฏเป็นร่างของเมเทโอ ซิลเวียและเจมิสที่เดินเข้ามา..

“กระผมเมเทโอพร้อมทั้งทหารภายใต้สังกัดมารายงานตัวครับ ท่านพลตรี..!”เมเทโอและหญิงสาวทั้งสองที่เดินมาหยุดทำความเคารพอยู่ต่อหน้าเจมิไนท์..

“เมเทโอ..แกยังมีหน้ามาหาฉันอีกอย่างงั้นเหรอ..? ไอ้ที่แกโดนฉันตบคราวก่อนแกยังไม่เข็ดใช่ไหม..?”เจมิไนท์ที่กล่าวกับเมเทโอ สีหน้าของเขาในตอนนี้แลดูเดือดดาลเป็นอย่างมาก..

“อะ..อึก ท่านพลตรี..ที่ผมมาหาท่านในครั้งนี้ก็แค่จะเอาข่าวดีมารายงา..น..!”

ปัง..!!!!!

เมเทโอที่กำลังจะเปิดประเด็นพลันต้องสะดุ้งเฮือก เมื่อร่างของเจมิไนท์ที่นั่งอยู่จู่ๆก็ลุกพรวดขึ้นมา พร้อมกับเอากำปั้นทุบลงบนโต๊ะจนปรากฏเป็นรอยยุบ..

“ข่าวดี..? ไอ้เวรนี่..แกรู้ไหมว่าภารกิจที่พึ่งจะล้มเหลวไป มันทำให้ฉันขายขี้หน้ามากแค่ไหน..?”เจมิไนท์ที่เอ่ยถามต่อเมเทโอ..

“ท่านครับมันไม่ได้ล้มเหล..ว..!”

ปัง..!!!

ร่างของเมเทโอที่ต้องสะดุ้งอีกครั้ง เมื่อเจมิไนท์ไม่เปิดโอกาสให้เขาพูด..

“ไม่ล้มเหลวงั้นเหรอ..? พูดแบบนี้แกอยากจะตายมากสินะ..?”เจมิไนท์ที่กัดฟันกล่าวออกมา ใบหน้าของเขากำลังแดงก่ำ..

“ทะ..ท่านครับ ได้โปรดให้ผมรายงา..น..”

ปัง..!!

ครึ้ม..!!!!

และแล้วโต๊ะทำงานที่รองรับอารมณ์ก็ต้องพังทลายหักครึ่ง จากการที่ถูกกำปั้นของเจมิไนท์ทุบลงไปอย่างรุนแรง..

“ฉันชักจะเหลืออดแล้วสิ ยิ่งฉั..น..”

“ท่านพลตรีได้โปรดช่วยฟังรายงานของท่านพันตรีก่อนเถอะค่ะ..!”เจมิสที่อดทนเงียบฟังมานานกล่าวแทรกต่อเจมิไนท์ ทำให้อีกฝ่ายที่ได้ยินค่อยๆขมวดคิ้วลง..

“ร้อยตรี..เจมิส การที่เธอพูดแทรกผู้บังคับบัญชา รู้หรือเปล่าว่าจะต้องถูกโทษสถานใด..?”เจมิไนท์ที่เอ่ยถามต่อเจมิส แต่เธอกลับไม่คิดที่จะหลบสายตาของชายตรงหน้า แววตาที่จ้องมองออกไปมันแสดงออกถึงความเย็นชา..

“ฉันยินดีรับโทษ แต่ได้โปรดช่วยฟังรายงานจากท่านพันตรีก่อนเถอะค่ะ..”เจมิสที่กล่าวออกมา ซึ่งพอเจมิไนท์ได้ยินก็ดูเหมือนจะสงบลง ก่อนจะทรุดตัวกลับลงไปนั่งไขว้ห้าง..

“ว่ามา..!”

“ระ..เรียนท่านพลตรี ภารกิจล่าสุดที่กระผมรายงานว่าล้มเหลว ความจริงแล้วมันไม่ได้ล้มเหลวอย่างที่ท่านเข้าใจครับ..!”เมเทโอที่รีบรายงานอย่างฉับไว เพราะกลัวว่าจะไม่ได้พูด..

“หมายความว่ายังไง.?”

“รายงานนี้ตัวของผมเองก็พึ่งจะได้รับรู้จากร้อยเอกซิลเวียทันทีที่เธอพากองกำลังกลับมาถึง ซึ่งเรื่องทั้งหมดมันมีอยู่ว่า..”เมเทโอที่รีบรายงาน โดยที่เขาได้สรุปรายงานทั้งหมดอย่างละเอียด ซึ่งพอเจมิไนท์ได้รับฟังรายงานทั้งหมดเขาก็ค่อยๆเบิกดวงตากว้างขึ้นทีละนิด..

ซึ่งก็แน่นอนว่ารายงานของเมเทโอนั้นมันอาจจะฟังดูเป็นอะไรที่น่าเหลือเชื่อ แต่ถึงอย่างนั้นก็ได้ซิลเวียที่คอยอธิบายแผนการต่างๆให้เจมิไนท์ได้ฟังอย่างละเอียด อีกทั้งเมเทโอยังนำตราที่แสดงถึงระดับยศของผู้บัญชาการจากเมลันเทียและผบ.ร้อยทั้งสองออกมาเพื่อใช้ในการยืนยัน จนกระทั่งรายงานทั้งหมดได้ถูกถ่ายทอดออกไปจนจบ..

“…”เจมิไนท์ที่นั่งเงียบอยู่บนเก้าอี้ เขานั้นค่อยๆหรี่ตาลง ก่อนจะเอ่ยถามออกไป “จะถามสั้นๆว่าไอ้ที่รายงานมาเป็นความจริงแน่อย่างงั้นเหรอ..?”

“พวกเราสามคนเอาหัวเป็นประกันเลยครับ..!”เมเทโอที่กล่าวออกมาด้วยความมั่นใจ เมื่อเจมิไนท์ได้ยินก็ค่อยๆก้มหน้าลง..

“หึๆ ๆ ฮ่าๆ ๆ ๆ “เจมิไนท์ที่เกริ่นเสียงหัวเราะ ก่อนจะระเบิดมันออกมา ซึ่งพอเมเทโอและหญิงสาวทั้งสองได้เห็นเช่นนั้นก็ต่างพากันถอดถอนลมหายใจออกมาด้วยความโล่งอก..

“พวกแกทำได้ดีมาก..! นี่สิ..ถึงจะไปตามที่ฉันคาดหวังเอาไว้ ฉันจะรีบนำเรื่องนี้เขียนรายงานไปให้ท่านพลเอกทราบโดยด่วน..”เจมิไนท์ที่กล่าวออกมา..

“อะ..เออคือ ท่านพลตรีครับ..ผมยังมีอีกเรื่องที่อยากจะรายงานให้ท่านได้รู้..”เมเทโอที่กล่าวออกมาอย่างตะกุกตะกัก ถ้าไม่ติดว่าคนตรงหน้าเป็นเจมิไนท์ เขาก็คงจะไม่กดดันแบบนี้..

“เรื่องอะไร..?”เจมิไนท์ที่กลับมาชักสีหน้า พลางเอ่ยถามต่อเมเทโอ 

ซึ่งก็ไม่ใช่เพียงแค่เมเทโอที่รู้สึกกดดัน ซิลเวียกับเจมิสในตอนนี้เองก็กดดันด้วยเช่นกัน เพราะสิ่งที่เมเทโอกำลังจะรายงานต่อจากนี้ มันอาจจะเป็นอะไรที่ฟังดูน่าเชื่อเหลือมากๆ..

“อันที่จริงแล้วภารกิจทั้งบนเนินที่ราบสูงและภารกิจบุกยึดป้อมปราการ รวมไปถึงกลยุทธ์ทั้งหมดเกิดขึ้นเพราะคนเพียงแค่คนเดียว..”เมเทโอที่กล่าวรายงาน พอเจมิไนท์ได้ยินก็เบิกดวงตากว้างขึ้น..

“ว่ายังไงนะ..? ไหนแกลองเรามาแบบละเอียดซิ..”เจมิไนท์ที่กล่าวออกมา ก่อนที่เมเทโอจะให้ซิลเวียเป็นคนเล่าทุกสิ่งทุกอย่างที่เกี่ยวกับการออกทำภารกิจของสตาร์ให้เขาได้ฟัง..

ซึ่งหลังจากที่เจมิไนท์ได้รับฟังเรื่องราวของชายที่ชื่อสตาร์จนจบ แน่นอนว่าเขาเองก็ทำใจเชื่อไม่ลง แม้ว่าเจมิสกับซิลเวียจะยืนยันเป็นเสียงเดียวก็ตาม เพราะเรื่องที่เกิดขึ้นมันฟังดูจะน่าเหลือเชื่อจนเกินไปที่คนเพียงคนเดียวจะจัดการสังหารคนนับร้อย..

แต่ทว่าหลังจากเจมิไนท์ได้รับฟังถึงเรื่องราวที่พึ่งจะเกิดขึ้นเมื่อช่วงเช้าที่ผ่านมาในพิธีจำแนกทหารเกณฑ์ สิ่งที่เขาได้รับฟังจากปากของเมเทโอก็ถึงกับทำให้เขาต้องตกตะลึงไปในทันที..

ถ้าหยิบนำเหตุการณ์ของช่วงเช้ามาประกอบกับภารกิจชายแดนใต้ มันจึงทำให้เจมิไนท์เริ่มที่จะเชื่อและตระหนักได้ว่าชายหนุ่มที่กำลังถูกกล่าวถึง แท้ที่จริงแล้วก็คือสัตว์ประหลาดอันแสนน่าหวาดหวั่น..

“อึก..ไอ้เจ้านั่นมันจะต้องเป็นสัตว์ประหลาดแน่ๆ..”เจมิไนท์ที่กล่าวออกมา..

“ไม่มีข้อโต้แย้งค่ะ..!”เจมิสกับซิลเวียที่กล่าวผสานเสียง ส่วนเมเทโอที่ไม่ได้เห็นกับตาก็ไม่กล้าที่จะพูดอะไร..

“ไม่รู้ล่ะ ถ้ามันเป็นอย่างที่พวกแกเล่าจริงๆ ยังไงเราจะต้องดึงเจ้านั่นมาเข้าหน่วยของเราให้ได้ ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไรก็ตาม เจมิส..ฉันยกให้แกจัดการเรื่องนี้ เพราะเท่าที่ฟังแกคือคนที่พามันไปทำภารกิจที่ชายแดน จึงน่าจะสนิทกับมันที่สุด..”เจมิไนท์ที่กล่าวออกมา ก่อนจะมอบหมายหน้าที่ให้เจมิส..

“อะ..เออคือ กะ..เกรงว่าจะไม่ง่ายอย่างงั้นค่ะ..”เจมิสที่กล่าวออกมา..

“หืม..ทำไม..?”

“จากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อช่วงเช้าเห็นว่าท่านพลตรีเลอัสจะถูกใจชายคนนั้นมาก ถึงขนาดพร้อมจะตั้งตัวเป็นศัตรูกับทุกๆคนที่จะเข้ามาแย่งเขาไป ไม่เว้นแม้แต่ฉัน..”เจมิสที่บอกกับเจมิไนท์ พออีกฝ่ายได้ยินก็ถึงกับอึ้งไปเลย..

“ดูเหมือนไอ้เจ้านั่นจะไม่ธรรมดาจริงๆด้วย กรอด..ไอ้พี่เวร แม้แต่หลานหัวแก้วหัวแหวนก็ไม่คิดที่จะหลีกทางให้สินะ..”เจมิไนท์ที่สบถกล่าวออกมา..

“และไม่ใช่เพียงแค่ท่านพลตรีเลอัส แม้แต่หน่วยอื่นๆที่สังกัดอยู่ภายใต้กองทัพทารอนก็ต่างหมายตาชายคนนั้นเอาไว้ ถึงทุกๆคนจะยังไม่รู้ถึงความสามารถของเขา แต่ความกล้าหาญที่เขาแสดงออกมามันได้ชนะใจเหล่าทหารทุกๆนายที่เห็นเหตุการณ์..”เจมิสที่อธิบาย ดูเหมือนว่าตอนนี้หน่วยพยัคฆ์คลั่งจะไม่ได้มีคู่แข่งแค่คนเดียว..

“นั่นสิ..เท่าที่ฉันได้ฟังจากปากของพวกแก เจ้านั่นมันไม่ธรรมดาจริงๆ เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทั้งหมดในพิธีจำแนก ไม่แน่ว่าอาจจะเป็นแผนหรือกลยุทธ์ที่เจ้านั่นวางเอาไว้ เผลอๆเรื่องที่มันขอให้ไอ้เจ้าเลอัสจับมันไปลงโทษก็อาจจะเป็นหนึ่งในแผนของมันด้วย..”เจมิไนท์ที่ยกมือขึ้นมาจับคาง พลางวิเคราะห์สถานการณ์ที่เกิดขึ้น..

“ทำไมเขาถึงต้องขอให้ท่านพลตรีเลอัสจับเขาไปลงโทษด้วยล่ะครับ..?”เมเทโอที่เอ่ยถาม..

“อาจจะเป็นเพราะว่ามันต้องการที่จะรอให้เรื่องที่เกิดขึ้นมันซาลงก่อน แกลองคิดดูนะถ้าเกิดมันยังกล้าที่จะออกมาเดินลอยหน้าลอยตาอยู่ที่ศูนย์ฝึกอบรมมันจะโดนอะไรบ้าง..?

วีรกรรมที่มันก่อเอาไว้พวกแกอย่าคิดว่ามันจะเป็นแค่เรื่องเล็กน้อย เพราะมันดันไปยุ่งกับคนที่ไม่ควรจะยุ่งเข้าน่ะสิ พวกแกก็รู้ว่าไอ้เจ้าเปเนสมันเป็นคนประเภทไหน ยังไงมันก็คงไม่ปล่อยไอ้เจ้านั่นเอาไว้แน่ๆ..”เจมิไนท์ที่กล่าวออกมา ถึงกับทำให้ทุกๆคนต่างต้องพากันตกตะลึง..

“ท่านกำลังจะบอกว่าเจ้านั่นอ่านสถานการณ์เอาไว้ตั้งแต่ทีแล้ว จึงวางแผนเพื่อที่จะหนีไปหลบอยู่ในทาทารัสอย่างงั้นเหรอครับ..?”เมเทโอที่กล่าวออกมา..

“ฉันเองก็ไม่แน่ใ..จ..”

“มันจะต้องเป็นอย่างที่ท่านพลตรีกล่าวอย่างแน่นอน ถึงฉันจะรู้จักกับชายคนนั้นได้แค่ไม่กี่อาทิตย์ แต่ฉันรู้จักนิสัยของเขาดี ถึงเขาจะบ้าบิ่นและชอบเอาตัวเองเข้าไปเสี่ยงตายแบบโง่ๆ แต่ฉันมั่นใจว่าเขาไม่ใช่คนโง่ที่จะยอมเข้าไปในคุกโดยไม่มีเหตุผล..”เจมิสที่พูดแทรกเจมิไนท์เข้ามา เธอนั้นดูเหมือนจะมั่นใจเป็นอย่างมาก..

“ถ้ามันเป็นอย่างนั้นจริงๆ แสดงว่าไอ้เจ้านั่นมันคงจะได้ทั้งบู๊และบุ๋นสินะ มันไม่ใช่คนธรรมดาที่พวกเราควรจะมองข้าม ดูเหมือนว่าความสำเร็จของภารกิจนี้ ฉันจะต้องเก็บมันเอาไว้เป็นความลับสุดยอดซะแล้วสิ..”

“ท่านพลตรีจะไม่รายงานต่อเบื้องบนเหรอครับ..?”

“หืม..ฉันก็บอกอยู่ว่าจะรายงานเรื่องนี้ให้ท่านพลเอกได้รู้ แต่ฉันก็จะขอกำชับเอาไว้ว่าห้ามให้เรื่องนี้หลุดออกไปจนหน่วยอื่นล่วงรู้เป็นเด็ดขาด ถึงแม้จะเป็นเหล่าทัพเดียวกัน แต่เราจำเป็นที่จะต้องเสริมความแข็งแกร่งของหน่วยเราก่อน..”เจมิไนท์ที่กล่าวออกมา..

“รับทราบ..!!!”เมเทโอ เจมิสและซิลเวียที่ตะโกนขานรับ..

“แต่ถึงอย่างนั้นก็เถอะ ถ้าไม่เห็นด้วยตาของตัวเองฉันก็ไม่ค่อยอยากจะเชื่อสักเท่าไหร่ ไม่แน่ว่าเจ้านั่นอาจจะมีแค่ความบ้าบิ่นที่มากับโชคก็ได้..”เจมิไนท์ที่กล่าวออกมา ก่อนที่เขาจะเอามือไขว้หลังเดินออกไปทางหน้าตา..

“อืม..ยังไงฉันก็ขอชื่นชมพวกแก ไม่ว่าภารกิจที่ผ่านมาจะสำเร็จได้เพราะใคร แต่ยังไงพวกแกรวมไปถึงทหารของหน่วยพยัคฆ์คลั่งที่สามก็ถือว่าทำหน้าที่ได้ดีมาก..”

“ขอบคุณครับ/ค่ะ..!!”เมเทโอ ซิลเวียและเจมิสที่เปล่งเสียงกล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม ทุกๆคนต่างดีใจที่ได้รับคำชื่นชมจากเจมิไนท์..

“เอาล่ะ.. ส่วนเรื่องศูนย์บัญชาการที่เมืองโรเซ่ก็คงจะต้องปล่อยให้ไอ้พวกเอทารอสมันยึดครองไปก่อนชั่วคราว สิ่งที่พวกเราควรจะทำในตอนนี้คือต้องรีบสร้างผลงาน ก็อย่างที่พวกแกรู้อาณาจักรและหลายๆประเทศตอนนี้ก็เริ่มเคลื่อนไหวกันแล้ว..”เจมิไนท์ที่กล่าวออกมา..

“รับทราบ..!!!”

“ในเมื่อไม่มีอะไรแล้ว พวกแกก็กลับไปทำหน้าที่ซะ..”

“รับทราบ..!!!!”สิ้นเสียงขานรับของคนทั้งสาม เมเทโอ ซิลเวียและเจมิสก็เตรียมที่จะเดินออกจากห้องแห่งนี้..

“ร้อยตรีเจมิส แกอยู่ก่อน..ฉันมีเรื่องที่จะต้องคุยเป็นการส่วนตัว..”เจมิไนท์ที่บอกกับเจมิส จึงทำให้ร่างของเธอที่กำลังเดินต้องหยุดชะงัก..

“ค่ะ..”เจมิสที่ตอบกลับ ก่อนจะเดินกลับมาที่ใจกลางห้อง โดยที่ทางด้านของเมเทโอกับซิลเวียก็ได้เดินออกจากห้องไปแล้ว..

ฟุบ..!

เจมิไนท์ที่กำลังยืนอยู่ตรงหน้าต่างพลันหมุนตัวเดินกลับมาหยุดยืนอยู่ต่อหน้าของเจมิส โดยที่ทางด้านของหญิงสาวเมื่อเห็นเช่นนั้นก็ได้แต่ก้มหน้าลงไปด้วยความกดดัน

ฟุบ..!

แต่แล้วจู่ๆดวงตาของเจมิสก็ต้องเบิกกว้างขึ้น เมื่อร่างของเจมิไนท์ที่ยืนอยู่ก็เข้ามาโอบกอดเธอเอาไว้ อ้อมกอดของชายตรงหน้ามันแนบแน่นจนเธอขยับตัวไม่ได้ราวกับว่าเขากลัวเธอจะหายไป..

“พ่อขอโทษนะ..ฉันคิดว่าจะไม่ได้เจอหน้าแกอีกแล้ว ตลอดเวลาที่ฉันทำตัวเย็นชากับแกก็เพราะอยากจะให้แกเข้มแข็งขึ้น..”เจมิไนท์ที่กล่าวความรู้สึกออกมา ถึงเขาจะไม่ได้ร้องไห้ แต่ว่าน้ำเสียงกลับสั่นเครือ จนทำให้เจมิสเบิกดวงตากว้างขึ้นและเกือบที่จะร้องไห้ออกมา..

ซึ่งตั้งแต่วันที่เจมิสได้กลายเป็นทหาร เจมิไนท์ก็เปลี่ยนกลายเป็นคนละคน เขากลายเป็นคนที่เย็นชาและปฏิบัติกับหญิงสาวราวกับว่าเธอไม่ใช่ลูกของเขา 

ทุกเหตุการณ์ที่ผ่านเลยมา มันทำให้เจมิสรู้สึกโดดเดี่ยวและขมขื่นเป็นอย่างมาก..

“ไม่มีสมรภูมิไหนของแกเลยที่จะทำให้ฉันไม่เป็นกังวล สิ่งเดียวที่ฉันหวังจากแกไม่ใช่ชัยชนะ แต่เป็นการที่แกรอดชีวิตกลับมาได้อย่างปลอดภัย 

ในทุกครั้งที่แกคว้าชัยชนะกลับมาจวบจนถึงตอนนี้ที่แกได้กลายเป็นร้อยตรี ฉันอาจจะไม่ได้แสดงออกว่าฉันภูมิใจในตัวของแกหรือชื่นชมแกเลยสักครั้ง

แต่ฉันก็อยากจะบอกให้แกได้รู้เอาไว้ว่าที่ฉันทำแบบนั้นก็เพราะว่าฉันไม่อยากจะให้แกหลงระเริงในความสำเร็จ เพราะมันจะทำให้แกยิ่งได้ใจและเกิดเป็นความประมาทที่จะนำแกไปสู่หนทางแห่งความตาย..

ฉันกลัวมาตลอด กลัวว่าจะเสียแกไป จนกระทั่งภารกิจครั้งล่าสุด..มันก็ทำให้ฉันได้เข้าใจ แกคือสิ่งเดียวที่สำคัญที่สุดสำหรับฉัน และฉันก็รู้สึกภูมิใจมากๆที่มีแกเป็นลูก..”

“ฮึก..ท่านพ่อ..”เจมิสที่ไม่อาจจะสะกดอารมณ์เอาไว้ได้ร้องไห้ออกมาหลังจากที่เธอได้รับฟังความในใจจากเจมิไนท์ ผู้หญิงที่เข้มแข็งและห้าวหาญ ตอนนี้กำลังหลั่งน้ำตาออกมา..

ฟุบ..!

ร่างของเจมิสที่ยืนอยู่ค่อยๆยกแขนขึ้นมาสวมกอดผู้เป็นพ่อเอาไว้อย่างแนบแน่น ตลอดเวลาที่ผ่านมาเธอนั้นเข้าใจผิดไปเอง เธอนั้นคิดมาโดยตลอด คิดว่าความสำเร็จของตัวเองไม่ดีพอที่จะทำให้พ่อภูมิใจ 

แต่สิ่งที่เธอคิดมันกลับผิดทั้งหมด เธอแค่คิดไปเอง โดยไม่รู้เลยว่าจริงๆแล้วผู้เป็นพ่อนั้นต้องการสิ่งใดจากเธอ..

“เจมิสแกน่ะเข้มแข็งมากนะ แต่จงเข้มแข็งให้มากกว่านี้..”เจมิไนท์ที่คลายอ้อมกอด ก่อนจะใช้นิ้วมือปาดหยดน้ำตาที่ไหลอาบอยู่บนใบหน้าของเจมิส..

“คะ..ค่ะ..! ท่านพ่อ..”เจมิสที่กล่าวออกมา เธอรู้สึกโล่งไปทั้งอกราวกับได้ถูกปลดปล่อย..

“สิ่งที่ฉันอยากจะบอกแกก็มีแค่นี้แหละ หลังจากวันนี้จงแข็งแกร่งขึ้น เข้มแข็งขึ้น และอย่าได้หลงระเริงในความสำเร็จ นี่คือสิ่งที่ฉันอยากจะสอนแกเอาไว้ เพราะไม่อย่างนั้นฉันคงจะรู้สึกผิดหวังมากแน่ๆ ถ้าเกิดว่าแกตายไปก่อนฉัน..”เจมิไนท์ที่กล่าวออกมา เขาได้เอื้อมมือไปลูบหัวของเจมิส ก่อนจะหันหลังและเดินกลับไปยังโต๊ะทำงาน..

“ถ้าเข้าใจก็ไปได้แล้ว ร้อยตรีเจมิส..”เจมิไนท์ที่กล่าวออกมา เมื่อเจมิสได้ยินก็รีบยกแขนขึ้นมาปาดน้ำตาบนใบหน้า ก่อนจะยกแขนขึ้นมาทำวันทยาหัตถ์..

“ค่ะ..! ท่านพลตรี..!”เจมิสที่เปล่งเสียงกล่าวออกมา โดนที่ทางด้านของเจมิไนท์ที่กำลังยืนหันหลังก็พยักหน้าให้เธอเบาๆ ก่อนที่สุดท้ายแล้วหญิงสาวจะหันหลังกลับและเดินออกจากห้องไป..

ไรท์:คอมเม้น..!!!