Supreme Uprising - ตอนที่ 81: ความแข็งแกร่งที่ไม่เพียงพอ

Supreme Uprising บทที่ 81: ความแข็งแกร่งที่ไม่เพียงพอ

 

หลินชางเจียนกวัดแกว่งฝ่ามือของเขา เป้าหมายของเขาคือใบหน้าของหลิวหยุนหยาง เขาต้องการส่งหลิวหยุนหยางให้บินด้วยหมัดเดียว

 

ด้วยวิธีนี้เขาจะสามารถกําจัดความเกลียดชังในหัวใจของเขา และแสดงให้ผู้คนเห็นถึงผลที่จะตามมาจากการโจมตีเขา

 

อย่างไรก็ตามเมื่อเขาโบกมือไปข้างหน้า เขาก็มีความรู้สึกว่าเป็นลางไม่ดี หลินชางเจียนนําศีรษะของเขากลับมาและหลบไปโดยสัญชาตญาณ

 

ฝ่ามือของหลิวหยุนหยางปัดไปทั่วใบหน้า แม้ว่ามันจะไม่ได้กระทบกับใบหน้าของเขา แต่ลมก็สร้างผลกระทบต่อผิวของเขา

 

หลินชางเจียนจ้องไปที่หลิวหยุนหยางด้วยความสับสนแหล่งกําเนิดพลังงานที่ถูกปลุกตื่นขึ้นมา คือแหล่งกําเนิดความมืดระดับ 3 ความเร็วในการฝึกฝนของเขานั้นเร็วมาก แต่ก็ทําให้เขาต้องหลบ

 

เขาเพิ่งแยกร่างเงาจํานวนมากออกมา แม้ว่ามันจะเป็นของปลอมทั้งหมด และไม่มีพลังจริง แต่โดยปกติจะไม่มีใครสามารถตรวจจับเขาได้

 

หลิวหยุนหยางตรวจพบเขาได้อย่างไร

 

น่างงงวย หลินชางเจียนยอมแพ้ให้กับความตั้งใจที่จะจู่โจมใด ๆ “เจ้ามีทักษะบางอย่าง แต่วันนี้ข้าจะแสดงให้เจ้าเห็นถึงความแตกต่างระหว่างผู้เชี่ยวชาญการต่อสู้ของจริงกับของปลอม” เขากล่าวอย่างเยือกเย็น

 

ในขณะที่เขาพูด หลินชางเจียนก็กวัดแกว่งหมัดอีกครั้ง ทันใดนั้นหลิวหยุนหยางก็รู้สึกถึงพื้นที่ภายในรัศมี 10 เมตร ที่ถูกห่อหุ้มด้วยพลังอันเยือกเย็นและมืดมน เมื่อเขาพบว่าตัวเองติดอยู่ตรงกลางของพลังนี้เขาก็รู้สึกหมดหนทาง

 

นี่อาจเป็นพลังของแกนความมืดของหลินชางเจียน

 

เมื่อความรู้สึกอึดอัดนี้เพิ่มขึ้น หลิวหยุนหยางก็รู้สึกถึงความแวววาวเริ่มปรากฏบนผิวของเขา ความรู้สึกอึดอัดนั้นหายไปในทันที

 

ในขณะเดียวกันหมัดของหลินชางเจียนก็มาถึงด้านหน้าของร่างกายของหลิวหยุนหยาง

 

หลินชางเจียนมีสีหน้าแปลก ๆ บนใบหน้าของเขา เขาเชื่อว่าหากเขาชกหมัดของเขาพลังที่มีแกนความมืดของเขาจะสอนบทเรียนให้กับหลิวหยุนหยาง แม้ว่าอาจารย์ผู้สอนพื้นฐานจะช่วยเหลือหลิวหยุนหยาง เขาก็ยังคงได้รับบาดเจ็บสาหัส

 

นี่จะเป็นการลดระดับของแหล่งกําเนิดแกนพลังงานซึ่งมันจะตื่นขึ้น!

 

ปัง

 

กําปั้นของเขาซึ่งมีการกัดกร่อนเยือกเย็นทําให้ร่างกายของหลิวหยุนหยางแข็ง จากการประเมินของหลิวหยุนหยางแรงที่โจมตีเขาต้องมีอย่างน้อย 25,000 กิโลกรัม

 

ตัวตนในอดีตของเขาคงจะถูกส่งให้ลอยไป แต่เมื่อพลังนี้เข้าสู่ร่างกายของหลิวหยุนหยาง แสงสีทองสลัวก็ซึมซับทุกๆอย่าง

 

แม้ว่ากําปั้นของหลินชางเจียนจะโจมตีร่างกายของหลิวหยุนหยางแต่หลิวหยุนหยางก็ยังคงยืนอยู่ที่นั่นเหมือนภูเขา

 

หลินชางเจียนมีรอยยิ้มอันน่ากลัวเมื่อเขาเห็นหลิวหยุนหยางที่ไม่ขยับเขยื้อน จุดแข็งของเขาไม่ใช่ประเด็นหลัก สิ่งที่สําคัญยิ่งกว่าคือคุณสมบัติความมืดที่ซ่อนอยู่ในพลังของเขาซึ่งมันเป็นพลังความมืดที่สามารถกัดกร่อนสิ่งใดก็ได้

 

เมื่อพลังแห่งความมืดนี้เข้ามาในร่างของผู้เชี่ยวชาญการต่อสู้มันจะทําร้ายแหล่งกําเนิดดั้งเดิมของร่างกาย และทําให้มันทํางานได้เพียง 30%

 

หลินชางเจียนกระโดดไปด้านหลังเบา ๆ พร้อมกับยิ้มเยาะในขณะที่เขาจ้องมองไปที่หลิวหยุนหยาง การเผชิญหน้ากับกําปั้นของเขา นั้นเป็นความผิดพลาดที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของหลิวหยุนหยาง

 

อย่างไรก็ตามหลินชางเจียน ไม่ทราบว่าหลิวหยุนหยางไม่ได้รู้สึกไม่สบายเมื่อแหล่งพลังงานความมืดของหลินชางเจียนเข้าสู่ร่างกายของเขา เขายังคงยืนอยู่ที่นั้นเหมือนภูเขาที่เคลื่อนที่ไม่ได้

 

“เจ้าเป็นผู้หญิงเหรอ นั่นคือพลังทั้งหมดของเจ้าเหรอ?” หลิวหยุนหยางที่ไม่ประทับใจหลินชางเจียนแสดงความไม่พอใจขณะที่คุยกับเขา

 

หลินชางเจียนยิ้มเยาะเย้ย “หึ เจ้าได้ถ่ายแหล่งพลังงานมืดของข้าไปแล้ว ในเวลาไม่เกินสามนาที่เจ้าจะล้มนอนบนพื้น”

 

“และถ้ามันไม่ใช่ล่ะ” หลิวหยุนหยางผู้มีความมั่นใจอย่างมากในร่างกายของเขาเองตอบอย่างเหน็บแนม “แล้วไงต่อล่ะ? ถ้าข้าไม่ล้ม เจ้าจะต้องเริ่มเรียกข้าว่าท่านพ่อ!” เขาพูดเมื่อเขาเห็นหลินชางเจียนเงยหัวขึ้นมองท้องฟ้าราวกับว่าไม่เต็มใจคุยกับเขา

 

สีหน้าของหลินชางเจียนดูน่าเกลียดยิ่งขึ้นเมื่อเขาพูดว่า “เอาล่ะ! ถ้าเจ้าไม่ล้ม ข้าจะเรียกเจ้าตามที่เจ้าขอ แต่ถ้าเจ้าล้ม ข้าจะทําให้แน่ใจว่าเจ้าจะเดินไปด้วยหัวเข่าของเจ้า ไปจนถึงประตูฐาน ถ้าเจ้าทําไม่ได้ ข้าจะไม่ให้การรักษาเลย”

 

หลินชางเจียนผู้มีความมั่นใจอย่างมากในความสามารถของเขาได้ตัดสินใจว่าเขาจะทําให้หลิวหยุนหยางเสื่อมเสียชื่อเสียงในครั้งนี้

 

เมื่อพิจารณาจากสถานะปัจจุบันของหลิวหยุนหยางที่ฐาน ถ้าหลินชางเจียนทําร้ายหลิวหยุนหยาง หลายคนอาจขอให้ทําลายแหล่งกําเนิดแกนพลังงานของเขา

 

หลินชางเจียนรู้ว่าเขาจะไม่มีทางต่อต้านแรงกดดันแบบนี้

 

แทนที่จะทําในสิ่งที่สะดวก ทําไมไม่ใช้ประโยชน์จากเรื่องไร้สาระของหลิวหยุนหยางที่กําลังจะเกิดขึ้นด้วยอุบายล่ะ? ด้วยวิธีนี้แม้ว่าหัวหน้าผู้สอนลู่จะก้าวไปข้างหน้าเป็นการส่วนตัว หลินชางเจียนก็จะสามารถทําตามคําขอของตัวเองและได้รับผลประโยชน์ที่มากยิ่งขึ้น

 

นอกจากนี้ชื่อเสียงของหลิวหยุนหยางก็จะถูกทําให้เสียชื่อเสียง และมันเป็นสิ่งที่ทําให้เขามีความสุขมาก

 

ผู้คนเริ่มรวมตัวกันเพื่อดูการแสดงนี้ ผู้หญิงในชุดดํา และเพื่อนผมสั้นของเธออยู่ในกลุ่มคนเหล่านั้น

 

“หลินชางเจียนไม่ได้บอกว่าเขาจะรอให้หลิวหยุนหยางปลุกแหล่งกําเนิดแกนพลังงานก่อนเหรอถึงจะตามหาเขา? เขาเป็นคนใจร้อนจริงๆสินะ? แหล่งกําเนิกของเหลวยังไม่ได้รับการแจกจ่ายเลย!”

 

หญิงสาวผมสั้นที่ไม่กลัวหลินชางเจียนไม่ได้ลดเสียงของเธอ “อย่าบอกข้านะว่าเจ้ากลัวที่จะแพ้!”

 

หลินชางเจียนที่รู้จักผู้หญิงเก่งคนนี้ไม่ได้ตอบโต้อะไร เขาเพียงแค่เพิกเฉย นักเรียนคนอื่นที่ดูจากข้างสนามได้พูดคุยกัน “ข้าเห็นทุกอย่าง ถึงแม้ว่าทั้งสองฝ่ายจะเป็นผู้รับผิดชอบในเรื่องนี้ แต่หลิวหยุนหยางเป็นผู้ยั่วยุกับหลินชางเจียน

 

“เจ้าเข้าใจผิดหรือเปล่า? น้องชายหยุนหยางได้รับการฝึกฝนและปรับปรุง เขาจะยุให้ทุกคนได้อย่างไร?” หญิงงามที่มีผมสั้นตอบ

 

ใบหน้าของหลิวหยุนหยางเปลี่ยนเป็นสีเข้ม เมื่อเขาได้ยินหญิงงามผมสั้นพูดถึงเขาแบบนี้ เมื่อไหร่กันที่ข้ากลายเป็นน้องชายของท่าน?

 

เมื่อเขาสังเกตเห็นการไม่เชื่อของหญิงามผมสั้นสมาชิกชนชั้นสูงก็เล่าสิ่งที่เขาเห็นทันที

 

“เจ้ามันเป็นคนอัปยศหลินชางเจียน! เจ้าเปิดตัวการโจมตีเมื่อบุคคลอื่นยังไม่พร้อม บ้ามากที่อยู่ในชั้นเรียนเดียวกันกับคนอัปยศเช่นเจ้า!”

 

หญิงงามผมสั้นแล้วหันไปจ้องมองหลิวหยุนหยาง “แหล่งกําเนิดแกนหลังงานของเขาเต็มไปด้วยพลังกัดกร่อน เจ้าต้องปล่อยให้เขาปฏิบัติต่อเจ้าทันที หรือเจ้าอาจมองหาหัวหน้าผู้สอนลู่และรายงานว่าเขารังแกผู้มาใหม่ “

 

“ทุกอย่างปกติดี!” หลิวหยุนหยางพูดอย่างเฉยเมยเมื่อเขายิ้มให้หญิงงามที่มีผมสั้น “ความแข็งแกร่งของเขาไม่เพียงพอ มันจักจี้นิดหน่อย แต่มันก็ไม่ได้ทําให้ข้าเจ็บเลย”

 

ไม่เพียงพอ? ไอ้เด็กคนนี้อวดดีมาก! คําสาปหลายพันคําโผล่เข้ามาในจิตใจของหลินชางเจียน เขากล้าพูดจริงเหรอว่าหลินชางเจียนมีความแข็งแกร่งไม่เพียงพอ? นี่มันตลกอะไรกัน!

 

หนึ่งนาที สองนาที สามนาที …

 

ในที่สุดความมั่นใจในตัวเองของหลินชางเจียนก็หายไป ทันใดนั้นเขาก็จ้องไปที่หลิวหยุนหยางราวกับว่าเขาเห็นผี

 

“ว่ามา! พ่อกําลังรออยู่!” หลิวหยุนหยางก้าวไปหาหลินชางเจียนอย่างใจเย็น ดูเหมือนเขาจะเต็มไปด้วยความมั่นใจในตนเอง

 

หลินชางเจียนจะเรียกเขาว่าพ่อได้อย่างไร? เมื่อความอัปยศอดสุนี้ทําให้เขากระโดดขึ้นไปบนท้องฟ้าโดยไม่พูดอะไรเลย ในขณะเดียวกันฝ่ามือของเขาเปลี่ยนเป็นสีดําสนิท

 

หากมองเข้าไปที่ฝ่ามือของหลินชางเจียน พวกเขาจะสามารถเห็นชั้นของรังสีสีดําที่โผล่ขึ้นมาบนพื้นผิวของเขา

 

“ระวังนะหลิวหยุนหยาง! เขาใช้ต้นกําเนิดฝ่ามือศักดิ์สิทธิ์แปรสภาพ!” หญิงงามผมสั้นเตือนหลิวหยุนหยาง อย่างเร่งรีบเมื่อเธอสังเกตเห็นว่าเขาไม่ได้เคลื่อนไหว