Strongest Abandoned Son บุรุษผู้ถูกทอดทิ้ง - ตอนที่ 436

บทที่ 436 : คนที่โหดร้ายและน่ารังเกียจ

 

เทียนโย๋วเหนิงเป็นคนเดียวที่มีความสุขที่ได้เห็นเย่โม่อวดดี เขากล้าที่จะพูดคำพูดแบบนี้กับซวี่ซรือ? เขาต้องตายอย่างแน่นอน!

 

เทียนโย๋วเหนิงตระหนักถึงตัวตนของซวี่ซรือมาก แม้แต่ผู้นำของตระกูลลี่ก็ไม่กล้าพูดอะไรอย่างคำว่า ‘เหยียดหยาม Heaven Squad’ นี่เป็นสัญญาณของความเสียหายในสมองชัดๆ ชายหนุ่มคนนี้อาจซื่อบื่อเกินไป หากเขารู้ว่า Heaven Squad เป็นตัวแทนของอะไร เขาคงไม่พูดแบบนี้แน่

 

ใบหน้าของซวี่ซรือเปลี่ยนจากสีเขียวเป็นสีขาว เขาเคยได้ยินคนพูดว่าแม้แต่อาจารย์ของเขาก็สู้กับชายหนุ่มคนนี้ไม่ได้ แต่เขาไม่อยากจะเชื่อเลย อาจารย์ของเขาอยู่ในขั้นนภาสวรรค์ ชายขั้นนภาสวรรค์ผู้ยิ่งใหญ่ไม่สามารถเทียบได้กับชายหนุ่มในวัย 20 ปีงั้นหรอ? ซวี่ซรือไม่อยากจะเชื่อเลย

 

ซวี่ซรือไม่รู้ว่าเขาควรจะท้าทายเย่โม่ต่อไปหรือหยุดแค่นั้น เขามีความสามารถมากและอยู่ภายใต้การดูแลอย่างระมัดระวังของทั๋นเจียว ในที่สุดเขาก็สามารถเข้าถึงขั้นปฐพีได้ในอายุ 40 ของเขาได้

 

แม้แต่ในนิกายลี้ลับ เพียงอัจฉริยะที่ดีที่สุดในหมู่อัจฉริยะเท่านั้นที่จะสามารถบรรลุสิ่งนี้ได้ ถ้าเขาถอยกลับไปข้างหน้ากองทหารจำนวนมาก เขาจะรักษาหน้าของเขาได้ยังไง?

 

เทียนโย๋วเหนิงเห็นหน้าของซวี่ซรือซีด แน่นอนเขาไม่อยากจะเชื่อว่าซวี่ซรือกลัว เขาเชื่อว่าซวี่ซรือโกรธเพราะเย่โม่ และเขารู้ว่าถึงเวลาแล้วที่เขาจะออกมาพิสูจน์จุดยืนของเขา

 

เหตุผลที่เขาสามารถไปถึงตำแหน่งปัจจุบันนี่ได้ เนื่องจากทักษะการจัดการที่ดีของเขาและรู้ว่าเมื่อใดที่จะใช้ทีมที่เหมาะสม

 

คนที่มีความสามารถจะต้องไม่เพียงแต่ใช้คนอื่นเพื่อต่อสู้กับคนอื่นได้ แต่ยังต้องยืนหยัดในทีมที่ถูกต้องให้เร็วที่สุดและอยู่ในนั้นด้วย เขาเป็นคนเจ้าเล่ห์ เขาจะให้ซวี่ซรือและเย่โม่ต่อสู้กัน เย่โม่พูดคำหยาบคายเช่นนั้นด้วยซ้ำ ถึงเวลาแล้วที่เขาจะเลือกข้าง

 

เทียนโย๋วเหนิงพูดสบประมาททันที “แกเป็นใคร? แกคิดว่าแกเป็นใคร? นี่คือที่สำหรับผู้บัญชาการลี่ และอาจารย์ซวี่ที่จะคุยกัน ใครบอกให้แกมาพูดแทรก? อาจารย์ซวี่คือคนที่แกเสียงดังด้วยได้เรอะ? ไอ้หนุ่ม แกมีแม่ที่ให้กำเนิด แต่แกคงไม่มีแม่ที่สอนมารยาทให้กับแกสินะ หึ งั้นแกก็คงจะอยู่ได้ไม่นานนักหรอก”

 

เขารู้ว่าต้นกำเนิดของเย่โม่นั้นไม่ธรรมดา อย่างไรก็ตามยิ่งพูดแบบนี้ความโกรธแค้นของมนุษย์ก็จะมากขึ้นเท่านั้น ชายหนุ่มจะระเบิดด้วยความโกรธ จากนั้น ซวี่ซรือจะหยุดเขา เมื่อพวกเขาไม่สามารถยับยั้งได้อีกต่อไปแล้ว ซวี่ซรือจะพาเขาออกไป จากนั้นเขาจะสนับสนุนซวี่ซรือและบอกเขาว่าภูมิหลังของชายหนุ่มคนนี้อาจเป็นอันตรายต่อซวี่ซรือ ด้วยความเย่อหยิ่งของซวี่ซรือ เขาจะปกป้องเขาอย่างแน่นอน

 

ตราบใดที่ซวี่ซรือยังมีความประทับใจต่อเขา เขาเชื่อว่าลี่เชียนไคจะไม่ต่อต้านเขา สำหรับชายหนุ่มคนนั้น บางทีเมื่อเขาไปถึงจุดที่ซวี่ซรือดีต่อเขาแล้ว ตระกูลชิวก็จะมองเขาในแง่ที่แตกต่างออกไป

 

แม้ว่าจะมีความเสี่ยงในการทำให้ชายหนุ่มคนนั้นโกรธ แต่ถ้าเขาต้องการปีนขึ้นสูง มันก็ย่อมมีความเสี่ยงอยู่เสมอ

 

เพียะ เพียะ – เสียงตบที่ดังจากใบหน้าของเทียนโย๋วเหนิงดังก้อง และก่อนที่เขาจะสามารถตอบสนองได้ ก็มีลูกเตะลงบนหน้าอกของเขา

 

เทียนโย๋วเหนิงถูกผลักกลับไปกว่า 10 เมตรก่อนที่จะล้มลง เขาพ่นเลือดออกมาเต็มปากและหายใจไม่ถูก

 

แน่นอน เย่โม่รู้ว่าชายผู้นั้นกำลังคิดอะไรอยู่ แต่เขาไม่ต้องเสียเวลาพูดคุยกับเขา แม้ว่าการเตะจะไม่ได้ฆ่าเขา แต่เขาก็ยังมีชีวิตอยู่เพียงครึ่งเดียวเท่านั้น

 

เทียนโย๋วเหนิงคลานอยู่บนพื้น ขณะที่ทหารยามเดินเข้ามาช่วยเขา เขามองเย่โม่ด้วยใบหน้าที่ไม่เชื่อ ชายคนนั้นกล้าที่จะจู่โจมเขาอย่างเปิดเผยในค่ายทหาร เขาต้องการสั่งให้คนจัดการเย่โม่โดยทันที

 

แต่เขาไม่สามารถพูดได้ เขาแค่อยากให้ซวี่ซรือโจมตีอย่างรวดเร็ว และฆ่าเย่โม่

 

แต่เขาสังเกตเห็นด้วยความผิดหวัง ซวี่ซรือไม่ได้ทำอะไรเกี่ยวกับเย่โม่เลย ดูเหมือนว่าคำพูดที่อวดดีที่เขาพูดมาก่อนหน้านี้จะไม่ได้มาจากเขา ขณะที่เขาจมลงในความเงียบ

 

หัวใจของเทียนโย๋วเหนิงจมลง เขารู้สึกว่าคราวนี้แผนของเขายังไม่ค่อยดีนัก

 

ทหารเห็นการโจมตีของเย่โม่และต้องการจัดการกับเขา แต่อาจารย์ซวี่และผบ.ลี่ยังคงคุยกับเย่โม่อยู่

 

“เชินฮงเจ่อ ติดต่อพลเอกฮานและบอกเขาว่าเกิดอะไรขึ้นที่นี่ รวมถึงเหตุการณ์ของกัวฉีและฟางเหว่ยด้วย” เย่โม่กล่าว

 

“ครับ อาจารย์เย่” เชินฮงเจ่อมึนงง แต่ก็พยักหน้าทันที ไม่ว่าเย่โม่จะทรงพลังเพียงใดเขาก็ไม่สามารถโจมตีเจ้าหน้าที่ระดับสูงในค่ายทหารแบบนี้ได้ แต่เขาก็ทำเช่นนั้น เชินฮงเจ่อถอนหายใจ เทียนโย๋วเหนิงคิดว่าเขาฉลาด แต่เขากลับถูกทำร้าย เขามั่นใจว่าเย่โม่จะไม่เป็นอะไรอย่างสมบูรณ์ ในขณะที่เทียนโย๋วเหนิงจะเจอปัญหาใหญ่แน่นอน

 

“เย่โม่ ถึงแม้ว่าคุณจะเป็นหัวหน้าอาจารย์กองกำลังพิเศษ Flying Special Forces แต่คุณไม่คิดว่าคุณกำลังใช้อำนาจของคุณเพียงเพราะเรื่องเล็กน้อยหรอ?” ในที่สุด ซวี่ซรือก็พูดอะไรบางอย่าง

 

เทียนโย๋วเหนิงได้ยินสิ่งนี้และหัวใจของเขาจมลงอย่างสมบูรณ์ เขาถูกเตะในลักษณะนี้และช่วยเหลือซวี่ซรือ แต่ซวี่ซรือเลือกที่จะไม่โจมตี แต่พูดสิ่งที่ไม่สำคัญ เขารู้แล้วว่าเขาเลือกผิดในครั้งนี้

 

จิตใจของเขาไม่ชัดเจนอย่างสมบูรณ์ หากเขาตระหนักว่าพลเอกฮานคือฮานจั่ยชิน บางทีเขาอาจจะหมดหวังมากกว่านี้

 

เย่โม่สแกนซวี่ซรือ และไม่ตอบกลับ เขาพูดกับลี่เชียนไคแทน “ผบ.ลี่ โปรดช่วยจัดการกับชิวจื่อเฟยด้วยนะครับ”

 

“แน่นอน มันเป็นเรื่องน่าอายที่เกิดขึ้นในกองทัพ” ลี่เชียนไคไม่กลัวเย่โม่ที่ขอความช่วยเหลือ เขากลัวว่าเย่โม่จะไม่ขอความช่วยเหลือจากเขามากกว่า

 

ใบหน้าของซวี่ซรือเปลี่ยนเป็นสีแดง แต่ก็ยังไม่หาเรื่องเย่โม่ เขาชื่นชมอาจารย์ของเขาอย่างมาก แม้แต่อาจารย์ของเขาก็ยังไม่ยุ่งกับเย่โม่ แล้วเขาจะทำยังไงดี? หากเย่โม่ไม่ได้โจมตีเทียนโย๋วเหนิง บางทีเขาอาจจะลอง แต่จากสิ่งที่เย่โม่ทำ เขาเห็นได้ชัดว่าไร้ซึ่งความเมตตา

 

ถ้าเย่โม่แข็งแกร่งเท่าที่อาจารย์ของเขาพูดไว้ ถ้าเขาสู้กับเขา มันคงไม่จบ แม้เขาจะไม่เชื่อว่าเย่โม่นั้นแข็งแกร่ง แต่เขาก็ยังอยากลอง แต่อาจารย์ของเขาไม่โกหกเขา ถ้าเย่โม่นั้นไร้ความปราณี ชีวิตของเขาก็จะจบสิ้น

 

ในที่สุด ซวี่ซรือก็ระงับความโกรธของเขาและไม่โจมตี แม้ว่าเย่โม่จะพูดแบบนั้น ซงหยางจรูก็ส่ายหัวด้วยความผิดหวัง ซวี่ซรือใจเสาะเกินไป แต่เธอก็ไม่สามารถโจมตีได้เช่นกัน เธอรู้ว่าพลังของเธอนั้นไม่มีผลกับเย่โม่

 

เย่โม่ยังยกย่องซวี่ซรือที่ต่อต้าน คนประเภทนี้อันตรายที่สุด คนที่โกรธง่ายคือไม่มีการคุกคามครั้งใหญ่ไม่ว่าเขาจะแข็งแกร่งเพียงใด หากพวกเขาอยู่ในยุทธภพแล้ว คนอย่างซวี่ซรือนั้นอันตรายที่สุด คนแบบนี้ดูเหมือนสุภาพบุรุษ แต่ก็เยือกเย็นมาก พวกเขายังสามารถทนต่อการดูหมิ่นและเยาะเย้ยทุกประเภทได้ แต่เมื่อพวกเขาคว้าโอกาสได้แล้ว พวกเขาก็จะคิดถึงวิธีที่โหดร้ายที่สุดในการกำจัดศัตรูของพวกเขา

 

ถ้าซวี่ซรือโจมตีแล้ว แม้ว่าเย่โม่จะไม่ได้ฆ่าเขา เขาก็จะทำให้เขาพิการ แต่ซวี่ซรือไม่ได้โจมตี ดังนั้นเย่โม่จึงไม่สามารถจัดการและเอาชนะเขาได้ เย่โม่มีความผิดหวังเล็กน้อยในสายตาของเขา ซวี่ซรือทำท่าอวดดี แต่เขาก็ทำเพื่อคนที่เขาทำได้เท่านั้น

 

ซงหยางจรูเห็นความผิดหวังของเขาและรู้สึกตกใจ เย่โม่ต้องการให้ซวี่ซรือโจมตีหรอ?

 

“พี่ลวี่กลับมาแล้ว” ดวงตาของฟางเหว่ยประกาย และเขาเป็นคนแรกที่เห็นว่าลวี่หลินลงจากรถจี๊ป ซึ่งกัวฉีรีบไปที่นั่นทันที

 

เย่โม่เห็นว่าลวี่หลินไม่เป็นไรและดูเหมือนจะไม่ถูกสอบสวนอย่างรุนแรง จากนั้นเขารู้สึกโอเคที่จะกล่าวคำอำลากับลี่เชียนไค เหตุผลที่เขาขอให้ลี่เชียนไคจัดการกับชิวจื่อเฟย ก็เพราะเขาไม่ต้องการโจมตีตระกูลชิวโดยตรง

 

แม้ว่าตระกูลชิวจะทำให้เขาโกรธ 2 ครั้ง แต่สิ่งเหล่านี้ไม่ได้เกิดขึ้นเนื่องจากความผิดโดยตรงกับเขา เขาไม่ต้องการและไม่มีเวลาที่จะทำลายตระกูลชิว

 

ตระกูลชิวนั้นแตกต่างจากตระกูลซง ตระกูลซงต้องการให้เขาตายอย่างต่อเนื่องและโจมตีญาติของเขา นั่นเป็นเหตุผลที่เขามีเจตนาฆ่า

 

เย่โม่ไม่ใช่ผู้ช่วยชีวิตและมีตระกูลใหญ่รุ่นที่ 2 ที่เต็มไปด้วยความลำบาก เขาไม่สามารถฆ่าพวกเขาทั้งหมดได้ ตราบใดที่พวกเขาไม่ได้ทำให้เขาโกรธ เขาก็ไม่สนใจ

 

เมื่อเห็นเย่โม่ก็ออกไปพร้อมกับคน 3 คนที่เขาได้ช่วยและผฐ.ลี่ ซวี่ซรือก็รู้สึกผ่อนคลายในที่สุด ในช่วงเวลาหนึ่ง เขาต้องการที่จะท้าทายเย่โม่ทันที แม้ว่าอาจารย์ของเขาจะบอกเขาว่าอย่าทำเช่นนั้น แต่ช่วงเวลาที่เขาทำ เขารู้สึกถึงความตั้งใจฆ่าอย่างรุนแรงจากเย่โม่

 

ซวี่ซรือมองอย่างน่าทึ่งที่ซงหยางจรู ศิษย์น้องของเขา เธอไม่เคยเข้าไปเกี่ยวกับเรื่องของคนอื่น แต่วันนี้เธอได้เห็นความขัดแย้งกับเย่โม่ เนื่องจากเหตุการณ์ของกัวฉี และเมื่อเขากำลังจะโจมตี เธอไม่ได้พูดอะไรเลย การกระทำของเธอแปลกมากในวันนี้