Star Odyssey Chapter 44: หลู่หยินและเซี่ยหลัว

 

ไม่ไกลนัก ราสที่ปากเปื้อนเลือดและมึนงงลุกขึ้นยืนด้วยความยากลำบาก หลังจากรับแรงกระแทกเต็มที่จากฝ่ามืออวกาศในระยะใกล้ เขาได้รับบาดเจ็บสาหัส แต่ผลของบาดแผลทางร่างกายนั้นไม่มีอะไรเทียบได้กับบาดแผลทางจิตใจที่หลู่หยินมอบให้เขา คนผู้นี้รู้จักกรงเล็บของสัตว์อสูรได้อย่างไร

 

“เจ้าเป็นใครกันแน่” ราสตะโกนลั่น

 

“ผู้จับกุมของเจ้า” หลู่หยินลงจอดและก้าวไปข้างหน้า คว้าราสที่ไหล่ของเขาและกระทืบลงอย่างหนักด้วยฝ่ามือ ชายคนนั้นร้องด้วยความเจ็บปวดขณะที่ไหล่ของเขาถูกทับ แต่หลู่หยินก็โยนเขาไปที่เมืองหลวง “ข้าขอโทษ นั่นเป็นวิธีเดียวที่จะทำให้เจ้าปฏิบัติตาม”

 

“เจ้าต้องตาย!” อีกคนตะโกนออกมา “นั่นคือราสผู้มีเกียรติ บุตรของท่านซิการ์! ท่านซิการ์จะไม่ปล่อยเจ้าไป กองเรือหลวงที่สิบสองจะไม่ปล่อยเจ้าไป! เจ้าจะกลายเป็นเป้าหมายของอาณาจักหยูผู้ยิ่งใหญ่!”

 

“เจ้าเสียงดังเกินไป!” หลู่หยินกล่าวด้วยขมวดคิ้ว ทุบไหล่ของอีกฝ่ายก่อนจะโยนเขาไปที่เมืองหลวง จากนั้นเขาก็หันไปมองเซี่ยหลัวที่หันกลับมามอง

 

“ไม่ต้องเป็นห่วง ข้าไม่สนใจกลุ่มของเจ้า” เซี่ยหลัวยิ้มเบา ๆ มองดูหลู่หยินอย่างสงบ

 

หลู่หยินพยักหน้า “ขอบคุณ”

 

เซี่ยหลัวยิ้มจาง ๆ “ข้าชื่อเซี่ยหลัวยินดีที่ได้พบเจ้า”

 

“หลู่หยิน”

 

“หลู่หยิน? หลู่?” เซี่ยหลัวถามด้วยความประหลาดใจ “นั่นเป็นนามสกุลที่ไม่ธรรมดา”

 

หลู่หยินเหล่ตาตอบเซียหลัวพูดถูก หลู่เป็นนามสกุลที่ธรรมดามากบนโลก แต่เป็นตัวแทนของกลุ่มคนทั่วจักรวาล มันถูกเรียกว่านามสกุลดึกดำบรรพ์ และจะถูกตรวจสอบอย่างเคร่งครัดที่อื่นเหตุผลหนึ่งที่หลู่หยินมาถึงโลกก็คือการทำให้ชื่อและตัวตนของเขาถูกต้องตามกฎหมาย จักรวรรดิหยุผู้ยิ่งใหญ่ได้เฝ้าติดตามดาวดวงนี้มาระยะหนึ่งแล้ว และรู้ว่านามสกุลเหล่านี้มีอยู่ทั่วไปที่นี่

 

“นามสกุลของเจ้าค่อนข้างเหมือนกัน” หลู่หยินแสดงความคิดเห็นขณะที่เขากระโดดขึ้นและบินกลับไปที่เมืองหลวงรอยยิ้มยังคงอยู่บนใบหน้าของเซี่ยหลัว

 

ยานอวกาศขนาดมหึมาลอยอยู่ในอวกาศซึ่งอยู่ไม่ไกลจากโลกราวกับสัตว์ร้ายที่มีแสงสว่างจ้าที่เฝ้ามองดูโลก ผู้คนภายในเริ่มโกรธเคืองในนาทีที่ ราสถูกจับ ผู้คนนับสิบรวมตัวกันในห้องเฝ้าระวังที่หน้าจอกำลังเล่นซ้ำในช่วงเวลาแห่งความพ่ายแพ้ มีคนโวยวายขณะที่หลู่หยินหักไหล่ของเยาวชน “หน้าด้านเกินไป! เขาทำร้ายท่านราสจริงๆ เขาสมควรได้รับโทษประหารชีวิต! นั่นเป็นวิธีเดียว!”

 

“คนพื้นเมืองคนนั้นเป็นคนตาย เขาเป็นคนเดียวกับที่ฆ่าเวสต้าเมื่อสามเดือนที่แล้ว นักเรียนคนแรกที่เสียชีวิต เขายังปล้นนักเรียนจำนวนมาก รวมทั้งเจอรัลดิน และลักพาตัวเด็กฝึกไปมากกว่ายี่สิบคน ตอนนี้เขากล้าทำร้ายท่านราสเหรอ? เขาต้องถูกประหารชีวิต นั่นคือวิธีเดียวที่จะเอาใจท่านซิการ์!”

 

“บ้าจริง เขาพูดว่าอะไร? ข้าไม่ได้ยิน” หลายคนในฝูงชนโกรธจัด

 

แม้จะมีความโกลาหล แต่ก็มีบางคนที่เห็นด้วยกับพฤติกรรมของหลู่หยินท้ายที่สุด การทดลองไม่ได้มีจุดประสงค์เพื่อทดสอบนักเรียนเท่านั้น แต่เป็นโอกาสสำหรับชาวพื้นเมืองเช่นกัน มีชนชั้นสูงมากมายในจักรวรรดิที่มาจากดาวเคราะห์ปฐมภูมิ และการทดลองก็เป็นหนทางหนึ่งที่จะค้นพบอัญมณีที่ซ่อนอยู่เหล่านี้ ชายคนนี้มีพรสวรรค์อย่างแน่นอน แต่การกระทำของเขาต่อราส จะทำให้ซิการ์โกรธเคืองเช่นกัน รองเหรัญญิกใช้พลังและอิทธิพลอันยิ่งใหญ่ในอาณาจักรหยุผู้ยิ่งใหญ่ดังนั้นนี่คือคนตายโดยไม่คำนึงถึงความสามารถ

 

เสียงฝีเท้าที่อ่อนโยนดังก้องไปทั่วห้องเฝ้าระวัง ก้องอยู่ในหูของผู้ที่อยู่ตรงนั้นและทำให้มันเงียบลง ทุกคนรีบหลีกทางให้ชายสามคนที่เดินเข้ามา นำโดยชายวัยกลางคนในชุดเกราะที่มีใบหน้าเคร่งขรึมและจ้องมองอย่างแหลมคม นี่คือนายพลซิกมันด์มาเธอร์แห่งอาณาจักรหยูผู้ยิ่งใหญ่ซึ่งเป็นผู้รับผิดชอบการพิจารณาคดีของโลก

 

ทางขวาของซิกมันด์คือชายหนุ่มหน้าซีดซึ่งฝีเท้าของเขาดังก้องไปทั่วร่างกายของเขาเปล่งออร่าอันเยือกเย็นออกมา แม้ว่าเขาจะดูอ่อนแอ แต่เขาเป็นรองหัวหน้ากองทหารราบที่เก้า เขาชื่อทอร์รี่อูน่า ทางด้านซ้ายของเขาเป็นชายที่มืดมนด้วยสายตาที่เยือกเย็น ใบหน้ามีรอยเปื้อนเหมือนเส้นเลือดแปลก ๆ เขายืนสูงอย่างน้อยสองเมตร และแขนของเขายาวเกินกว่าที่ใครจะคาดคิดสำหรับคนร่างขนาดนี้

 

นี่ชาล์ลอชรองหัวหน้ากองเรือหลวงที่สิบสองและผู้พิทักษ์ของราสในการพิจารณาคดีนี้ ชายสามคนนี้เป็นผู้ดำเนินการพิจารณาคดี นักสำรวจที่ทรงพลังทุกคนได้รับความเคารพจากการปรากฏตัวของพวกเขา ไม่มีใครมาขวางทางหน้าจอที่กำลังฉายซ้ำเหตุการณ์ล่าสุด

 

” หยุด!” ซิกมันด์ก็คำรามขึ้น ทำให้ใครบางคนหยุดวิดีโอชั่วคราวในขณะที่หลู่หยินใช้กรงเล็บของสัตว์สวรรค์ นายพลจ้องไปที่ภาพนั้นด้วยความตกใจ “เขาใช้กรงเล็บสัตว์สวรรค์ได้โดยไม่ต้องศึกษากำแพงที่มีทักษะนั้น นี่ไม่ใช่การเลียนแบบ แต่เป็นการจำลองเทคนิคที่สมบูรณ์แบบ เด็กคนนี้มีความสามารถ

 

“เล่นต่อ” ตาของชาล์ลอชหรี่ลงเป็นแสงสะท้อนที่เย็นชา วิดีโอกลับมาเล่นอีกครั้งและจบลงอย่างรวดเร็วด้วยฉากของหลู่หยินทำให้ไหล่ของราสแตก ทำให้เกิดรอยยิ้มที่รบกวนขณะที่ชายผู้นี้เลียริมฝีปากของเขา “ชั่วร้ายและกล้าหาญ”

 

“มีใครตรวจสอบภูมิหลังของชายผู้นี้บ้าง” ซิกมันด์ถาม

 

ทหารก้าวไปข้างหน้าและคำนับ “นายพล บุคคลนี้ไม่อยู่ในรายชื่อนักเรียนที่เข้าร่วมการพิจารณาคดี”

 

“แน่นอนว่าไม่ใช่!” ซิกมันด์คร่ำครวญ “เขาฆ่าเวสตาง่ายเกินไปมองย้อนไปเมื่อสิบปีก่อน ดูว่ามีใครแอบเข้ามาบนโลกผ่านด่านของเราหรือไม่

 

“เราได้ตรวจสอบแล้ว ท่านนายพล ไม่มีใครเข้ามาในช่วงสามสิบปีที่ผ่านมา”

 

เขาขมวดคิ้ว “สถานีตรวจสอบจำเป็นต้องได้รับการตรวจสอบ ชายคนนี้ใช้ทั้งฝ่ามือช็อคเวฟและฝ่ามืออวกาศเขาไม่ใช่คนพื้นเมืองอย่างชัดเจน เขาดูไม่แก่มาก แต่ก็ยังไม่มีผลลัพธ์ใด ๆ เลย”

 

คำพูดของซิกมันด์ทำให้เกิดความเงียบประหม่าในห้อง ผู้คนจำนวนมากที่ยืนอยู่ที่นั่นมาจากสถานีตรวจสอบ

 

“บันทึกทุกสิ่งเกี่ยวกับบุคคลนี้ เราจะจับกุมเขาเมื่อการพิจารณาคดีเสร็จสิ้น” ชาล์ลอชกล่าวด้วยน้ำเสียงที่มืดครึ้ม

 

ทอร์รี่เลิกคิ้วขึ้นจากอีกด้านหนึ่ง “จับเขา? เพื่ออะไร?”

 

ชาล์ลอชมองเขาอย่างเย็นชา “เข้าสู่ดาวเคราะห์ทดลองโดยไม่ได้รับอนุญาต นั่นเป็นความผิดที่จับได้ไม่ใช่หรือ?”

 

ทอร์รีเยาะเย้ย “ถึงแม้ว่าโลกจะถูกตรวจสอบโดยอาณาจักรแต่ก็ยังเป็นดาวเคราะห์อิสระและทุกคนสามารถเข้าไปได้ตามต้องการ การไม่พบตัวตนของเขาเป็นความผิดของสถานีตรวจสอบ เจ้าตำหนิพื้นถ้าเจ้าลื่นล้มหรือไม่”

 

ชาล์ลอชหันไปทางชายคนนั้น “ หมายความว่ายังไง? คุณกำลังพยายามหยุดฝูงบินที่สิบสองจากการปฏิบัติหน้าที่ของเราหรือไม่”

 

“ข้าไม่รู้ว่าฝูงบินที่สิบสองได้รับอนุญาตให้เข้าไปยุ่งเกี่ยวกับการพิจารณาคดี” ทอร์รีกล่าวโดยไม่แสดงความเคารพ คนอื่นๆ มองดูการแลกเปลี่ยนกันระหว่างรองกัปตันทั้งสองอย่างประหม่าสถานะและอำนาจของพวกเขาทำให้ผู้ดูหวาดกลัวจนหายใจไม่ออก

 

ซิกมันด์โบกมือ “เอาล่ะ พอแล้วชาล์ลอช ข้ารู้ว่าเจ้ามีคำสั่งให้ปกป้องราสแต่สิ่งเดียวที่สำคัญในการทดลองคือผลลัพธ์”

 

“ก็ได้ เจ้าเป็นหัวหน้าผู้ตรวจสอบและมีอำนาจในการตัดสินใจข้าสามารถรายงานสิ่งที่เกิดขึ้นกับแม่ทัพของข้าเท่านั้น” ชาล์ลอชกล่าวด้วยการเยาะเย้ยและจ้องมองซิกมันด์เยือกแข็ง

 

เมื่อถึงจุดนี้ เสียงฝีเท้าก็ดังขึ้นอีกครั้ง พวกเขาอ่อนโยนกว่ามากแต่ดูเหมือนทุกคนจะหูหนวกเมื่อหันไปทางร่างผู้หญิงที่ปรากฏตัวที่ทางเข้า สิ่งแรกที่คนสังเกตเห็นเกี่ยวกับเธอคือผมสีขาวที่ไหลไปจนสุดข้อเท้าของเธอ เข้ากับเท้าที่เต็มไปด้วยหิมะของเธอ นี่คือหญิงสาวที่มีรูปลักษณ์ที่บริสุทธิ์ แต่ดวงตาของเธอเป็นสีแดงจางๆ เสื้อผ้าฤดูร้อนที่เผยให้เห็นของเธอเผยให้เห็นผิวที่งดงามของเธอ และผมเส้นเล็กๆ ถูกมัดไว้บนหน้าผากของเธออย่างน่ารัก

 

อย่างไรก็ตาม ไม่มีสิ่งใดที่สังเกตเห็นได้ชัดเจนที่สุดเกี่ยวกับเธอสง่าราศีนั้นสงวนไว้สำหรับแหวนบนนิ้วของเธอ หัวสีขาวและสีเงินสลักด้วยปีกบินและดาบคู่หนึ่ง รอบสลักนั้นมีเส้นขอบสีดำล้อมรอบด้วยเงาสิบภาพ แหวนวงนี้เป็นสัญลักษณ์ของสภาเยาวชนจักรวาล นี่คือมิร่า ซึ่งเป็นตัวแทนของแผนกทดลองวิวัฒนาการของสภาเยาวชนจักรวาล

 

การมาถึงของมิร่า ทำให้ซิกมันด์และคนอื่นๆ เคร่งขรึม โดยเฉพาะอย่างยิ่งชาล์ลอชซึ่งเป็นจุดสนใจของการจ้องมองสีแดงเข้มของเธอ ความกดดันที่เพิ่มขึ้นเกือบทำให้เขาคุกเข่าลง แต่เธอก็หันไปหาซิกมันด์และยิ้ม “ข้าได้ยินข่าวลือว่ามีคนต้องการแทรกแซงการพิจารณาคดี จริงหรือไม่ ท่านแม่ทัพซิกมันด์?”

 

ชาล์ลอชรู้สึกสั่นสะท้านไปตามกระดูกสันหลังและเขาก็ก้มศีรษะลง เขาเป็นรองแม่ทัพของอาณาจักรหยู เป็นนักสำรวจที่ทรงพลังแต่ก็อดไม่ได้ที่จะก้มหัวให้เด็กสาวคนนี้ สิ่งนี้แสดงให้เห็นถึงความแข็งแกร่งของมิร่าและพลังของสภาเยาวชนแห่งจักรวาล