SSS-Class Suicide Hunter - ตอนที่ 20: ความล้ำค่าของกาแฟหนึ่งแก้ว (2)

SSSH ตอนที่ 20: ความล้ำค่าของกาแฟหนึ่งแก้ว (2)

 

“หืม ใจกล้าดีนี่”

 

 

เคาท์ยกมุมปากเล็กน้อย

 

 

“และดูเหมือนเธอจะไม่แปลกใจเลยที่แมวเปลี่ยนเป็นมนุษย์…เธอไม่เหมือนคนหนุ่มสาวในทุกวันนี้ อ่า นี่เป็นคำชมน่ะ”

 

 

“ขอบคุณครับ ผมใจกล้า ผมยังเห็นผีและอะไรต่างๆมากเยอะแยะ”

 

 

“อะฮ่าฮ่าฮ่า เธอดูไม่ทุกข์ร้อนพอที่จะเล่นมุขตลกได้ น่าทึ่งจริงๆ”

 

 

เคาท์เริ่มโบกพัดในมือของเธอและหัวเราะ แม้ว่าเขาจะไม่ได้พูดแบบนั้นเพราะว่าเป็นมุขตลกก็ตาม

 

 

“เอ่อ…”

 

 

“อืม…”

 

 

ฮันเตอร์ทุกคนต่างแอบมองกัน มีเพียงเคาท์เท่านั้นที่หัวเราะ เหล่าหัวหน้าทีมที่เคยโวยวายเสนอราคาก็เงียบเหมือนหนูเมื่อเคาท์มาถึง

 

 

“เอ่อ มาดามครับ ขอโทษด้วยแต่…”

 

 

ฮันเตอร์ผมบลอนด์ตัวใหญ่พูดขึ้นอย่างระมัดระวัง

 

 

“ขอโทษตัวเองเถอะ”

 

 

“เงิน 50,000 เหรียญทองกับรองหัวหน้ากิลด์…เยอะเกินไปหรือเปล่า? น่ะ แน่นอนว่าการพิชิตชั้น 10 นั้นยอดเยี่ยมมาก แต่…ทักษะของคิม กงจา…นั้น…ยังไม่เป็นที่รู้กันว่า…”

 

 

เมื่อเขาพูดต่อไปเขาก็พูดติดอ่างมากขึ้น เป็นเพราะจู่ๆเขาก็ลืมคำที่จะพูด เคาท์ปิดปากของเธอด้วยพัดของเธอและมองไปที่เขา เธอยิ้มด้วยสายตาของเธอผ่านพัด

 

 

“ …”

 

 

“คุณขอโทษเสร็จหรือยัง?”

 

 

“…ครับ”

 

 

“ถ้าอย่างนั้นก่อนที่คุณจะให้โทษตัวเองมากกว่านี้ ไปตามหัวหน้าของคุณมา ขอโทษนะ พวกคุณคงไม่เข้าใจฉัน อ่า ไม่สำคัญว่าคุณจะสามารถทุ่มเงินได้สูงกว่า 50,000 เหรียญทองหรือเปล่า แค่นั่งสบายๆก็พอ”

 

 

เธอบอกพวกเขาอย่างสุภาพว่า “ไปไกลๆ”

 

 

และเนื่องจากพวกเขาถูกบอกให้ไปไกลๆ พวกเขาจึงไม่มีอะไรที่จะทำได้อีก พวกเขาจากไปทีละคน

 

 

และหลังจากผ่านไป 10 นาทีเหมือนพวกเขายื่นไม้ต่อให้คนอื่น ันเตอร์หน้าใหม่ก็เข้ามาในร้านกาแฟ

 

 

“ซังยุลบัดซบ”

 

 

อันดับ 5  พญาาอสรพิษ กิลด์มาสเตอร์ของเฉิน มู-มัน

 

 

“หื้ม ฉันมาช้าไปก้าวเดียว ฉันยอมรับว่ามันเป็นความผิดพลาดของเรา”

 

 

อันดับ 4 กิลด์มาสเตอร์ของหมื่นวิหาร นักถามนอกรีต

 

 

“คุณก็พูดเกินไป ความผิดพลาดไม่ใช่คำที่ถูกต้อง หน้าที่ของเราไม่ใช่การต้อนรับฮีโร่คนใหม่ แต่เพื่อหยุดไม่ให้ฮันเตอร์คนนี้ต้องสับสน ”

 

 

อันดับที่ 8 รองหัวหน้ากิลด์อาสาสมัครพลเรือน ครูเซเดอร์

 

 

“…”

 

 

อันดับ 2 และแม้แต่กิลด์มาสเตอร์ของมังกรดำ แม่มดดำ

 

 

‘ว้าว’

 

 

ฉันอุทานกับตัวเอง

 

 

‘พวกเขารวมตัวกันแล้ว’

 

 

ฉันรู้สึกภูมิใจในตัวเอง พวกเขาเป็ฮันเตอร์อันดับสูงที่ฉันเห็นเพียงในวิดีโอสัมภาษณ์เท่านั้น พวกเขาทั้งหมดนั่งลงตรงหน้าฉัน ฉันตระหนักได้ว่าตอนนี้ร่างกายของฉันมีมูลค่าขึ้นมากแค่ไหน

 

 

“ยินดีต้อนรับ”

 

 

เคาท์จับคางของเธอแล้วหัวเราะ

 

 

“ฉันไม่รู้ว่ามันนานแค่ไหนแล้วที่เรารวมตัวกันแบบนี้ ให้ความรู้สึกเหมือนวันวานตอนเคลียร์ชั้น 2 ด้วยกัน ตอนนี้เราทุกคนก็แก่แล้ว”

 

 

 

“ซังยุลลลล ก่อนที่ฉันจะต้มเธอในซุป หุบปากไปซะ”

 

 

พญาอสรพิษคำราม

 

 

กิลด์มาสเตอร์ของเฉิน มู-มัน ฮันเตอร์ตาเดียว คนที่รู้จักกันว่าเป็นคนที่เคลียร์ชั้น 2 ได้สำเร็จขณะที่มีผ้าปิดตาอยู่

 

 

พวกเขาบอกว่ามันเป็นรอยแผลเป็นหลังจากท้าทายกับเซียนดาบ

 

 

“ฉันได้ยินระหว่างทางมาที่นี่ 50,000 เหรียญทองอะไรกันล่ะนั่น? รองกิลด์มาสเตอร์? เธอมักจะคอสเพลย์เป็นสัตว์และแม้แต่ไอคิวของเธอก็ลดลงเป็นสัตว์แล้วเหรอ? 50,000 เหรียญทองนั่นฉันเข้าใจได้เพราะนั่นคือความพิเศษของซังยุลซึ่งมักใช้เงินสุรุ่ยสุร่าย แต่รองกิลด์มาสเตอร์นี่มันระยำสิ้น…”

 

 

“เอาล่ะ! สั่งกาแฟกันเถอะ!”

 

 

นักถามนอกรีตพูดขึ้นอย่างสดใส

 

 

“การเข้าร้านกาแฟและไม่ได้สั่งอาหารเป็นเรื่องเสียมาราท คนที่เป็นผู้นำกิลด์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในหอคอยควรเป็นแบบนี้หรือ? ฉันจะสั่งมอคค่า ทุกคนล่ะ?”

 

 

“อา ฉันชอบอเมริกาโน่ร้อนๆ”

 

 

“ลาเต้เย็นก็ฟังดูดี”

 

 

“ …เฮเซลนัทลาเต้ร้อน เพิ่มช็อต แกรนเด้”

 

 

เหล่ากิลด์มาสเตอร์พูดทีละคนเหมือนรอจังหวะ คนเดียวที่ต้องประหลาดใจคือพญาอสรพิษ

 

 

“อะไรนะ? กาแฟ? เฮ้ โลกกลับหัวกลับหางเพราะชั้น 10 ถูกเคลียร์แล้วยังมีเวลามากินกาแฟกันอีกเหรอ? ไอ้เจ้าพวกนี้มันเสพคาเฟอีนหรือ…”

 

 

“เฉิน มู-มันอยากได้กาแฟเอสเปรสโซเข้มๆ ฉันเข้าใจ เข้าใจแล้ว”

 

 

“ไอ้เจ้าบ้าเคร่งศาสนานี่…?”

 

 

“คุณเจ้าของร้านครับ! มารับออเดอร์เราหน่อย!”

 

 

นักถามนอกรีตเมินพญาอสรพิษและตะโกน บาริสต้าที่เคาน์เตอร์ตัวสั่น เธอเริ่มหน้าซีดกับความจริงที่ว่าเธอจะชงกาแฟให้กับผู้ที่มีอันดับสูงสุดในหอคอย

 

 

“คะ…คุณอยาก…. สั่ง…หรือยัง…?”

 

 

“ครับ!”

 

 

นักถามนอกรีตฉีกยิ้ม

 

 

กิลด์มาสเตอร์ของหมื่นวิหาร ฮันเตอร์ผมบลอนด์ ชายหนุ่มผู้รับผิดชอบการต่อสู้ทางศาสนาไม่ได้เกิดขึ้นในสถานที่แห่งนี้ซึ่งมีผู้คนจากทั่วทุกมุมหอคอยมารวมตัวกันมีชื่อเสียงในการพูดกับทุกคนอย่างสุภาพ

 

 

ฉันได้ยินว่าเขาพูดอย่างสุภาพกับผู้ก่อการร้ายที่เขาซักถาม

 

 

“มอคค่าเย็น ทอล แก้วหนึ่ง,อเมริกาโน่ร้อน แกรนเด้ แก้วหนึ่ง, ลาเต้เย็น ทอล หนึ่งแก้ว,เฮเซลนัทลาเต้ แกรนเด้ เพิ่มช็อต และเอสเพรสโซหนึ่งแก้ว! แค่นี้แหละครับ”

 

 

“ค่ะ! เอ่อ ได้ค่ะ…!”

 

 

“อา ใช่-”

 

 

นักถามนอกรีตเบนสายตาของเขา

 

 

“ – ฮันเตอร์คิม กงจาอยากดื่มอะไร”

 

 

สายตาทุกชนิดมาที่ฉัน ที่โต๊ะนั้นเงียบลงทันที สายตาที่ชอบใจ สายตาที่สดใส สายตาที่จ้องมองอย่างรุนแรง สายตาที่เย็นชา สายตาที่ไม่แยแส ใบหน้าห้าใบและลูกตา 10 ดวงมองมาที่ฉันอย่างเงียบๆ

 

 

เหมือนพวกเขากำลังทดสอบปฏิกิริยาของฉัน

 

 

– ไม่ต้องกลัว

 

 

จากนั้นแบ ฮุรยองที่เงียบมาตลอดก็พูดขึ้น

 

 

– พวกเขาไม่มีอะไร แค่คิดว่าพวกมันไม่ได้เจ๋งขนาดนั้น! นายถูกฆ่าโดยตาเฒ่ามาร์คัส ไม่มีใครเก่งไปกว่าตาเฒ่าแล้ว

 

 

‘ฉันรู้’

 

 

ฉันรู้ดี

 

 

‘มันเป็นเพียงสงครามประสาท’

 

 

และมันเป็นสงครามประสาทที่บิดเบี้ยวและยุ่งยาก

 

 

ฉันยักไหล่

 

 

“เจ้าของร้านครับ คุณมีเมนูไหม?”

 

 

“คะ?”

 

 

“อาจจะเป็นเพราะก่อนหน้านี้ผมดื่มมัคคิอาโต้ไป ตอนนี้ผมไม่ค่อยรู้สึกอยากดื่มกาแฟเท่าไหร่ อยากจะตัดสินใจหลังจากเห็นเมนู…อืม ไม่เป็นไร ขอช็อคโกแลตร้อนแล้วกันถ้าคุณมี”

 

 

“ได้ค่ะ”

 

 

ความสงบ

 

 

ฉันต้องแสดงท่าทีที่สงบในตอนนี้

 

 

‘คนเหล่านี้ไม่ได้มารวมตัวกันที่นี่โดยไม่รู้อะไร’

 

 

ก่อนหน้านี้หัวหน้าทีมมา และตอนนี้ฮันเตอร์ทุกคนมาถึงในเวลาเดียวกัน

 

 

นี่เป็นเรื่องบังเอิญหรือเปล่า?

 

 

‘ไม่เลย!’

 

 

กลยุทธ์ที่ซุกซ่อนอยู่เบื้องหลังความบังเอิญ

 

 

พวกเขากำลังแสดง

 

 

‘นี่เป็นกลยุทธ์ที่จะทำให้ฉันสูญเสียความสงบ’

 

 

มันเป็นกลยุทธ์ชั้นสูงราวกับว่าพวกอันธพาลรุมคนๆเดียวเพื่อคุกคามพวกเขา

 

 

‘ถึงแม้ว่าพวกเขาจะน่ากลัวกว่าฮันเตอร์ปกตินิดหน่อยก็ตาม… ’

 

 

มันเป็นบรรยากาศที่เยือกแข็งและตึงเครียด

 

 

‘ไม่มีอะไรเทียบได้กับการถูกเผาทั้งเป็น’

 

 

กล่าวอีกนัยหนึ่ง มันแค่หนาวเล็กน้อย

 

 

ก่อนที่ฉันจะถูกฆ่าโดยจักรพรรดิเพลิง ฉันคงสั่นสะท้านด้วยความกลัวเมื่อเห็นคนเหล่านี้… แต่ไม่ใช่อีกต่อไป ฉันไม่ได้กลัวเลย

 

 

เหตุผลนั้นง่ายมาก

 

 

‘ลองฆ่าฉันดูถ้าพวกแกต้องการ’

 

 

แม้ว่าพวกเขาจะฆ่าฉัน ฉันก็สบายดี!

 

 

แบ ฮุรยองพยักหน้า

 

 

-ใช่ อย่างที่บอกไป พรสวรรค์นั้นคือจุดแข็งของนาย! จ้องมองพวกเขาราวกับว่าพวกเขาสามารถฆ่านายได้หากพวกเขาต้องการ วางอำนาจไว้เบื้องหลัง! เช่นเดียวกับพวกขี้แพ้พวกนี้ที่ไม่สามารถแม้แต่จะฆ่านายได้กำลังทำเป็นเข้ม!

 

 

‘เอ่อขอบคุณสำหรับการสนับสนุน แต่ฉันจะไม่ปล่อยนายไปง่ายๆหรอก’

 

 

– เจ้าบื้อ… !

 

 

แบ ฮุรยองจับหัวของเขาด้วยความสิ้นหวัง

 

 

“อืม”

 

 

ในทางกลับกันการแสดงออกของนักถามนอกรีตกลับเปลี่ยนไป

 

 

“น่าสนใจ ดูเหมือนว่าคุณจะไม่ได้ทำอะไรมากมายก่อนที่จะเข้าเคลียร์ชั้น 10 การเปลี่ยนแปลงอย่างกะทันหัน…ผมเดาว่าคุณจะไม่บอกใครว่าเกิดอะไรขึ้น!”

 

 

“เขาทำอะไรบางอย่าง”

 

 

เคาท์ปิดปากด้วยพัดของเธอและยิ้มด้วยสายตา

 

 

“เจ้าหนูคนนั้นได้รับเลือกให้เป็นผู้ชนะการจับล็อตเตอรี่กิลด์ของฉัน เขาโชคดี และกล้า และฉันไม่รู้ว่ามันไปได้เป็นอย่างไร แต่ในเมื่อเขาเคลียร์ชั้น 10 เขาก็มีทักษะ โชค ความกล้า สกิล หากเด็กคนนี้มีทั้ง 3 อย่างนั้น เขาจะประสบความสำเร็จ”

 

 

“เฮ้อ…นั่นคือเหตุผลที่ฉันพูดไปก่อนหน้านี้!”

 

 

“อย่าทำแบบนั้นและแค่สอดแนมเขาก็พอ! คนที่เอาชนะชั้น 10 จะเป็นมือใหม่ที่ไม่รู้อะไรเลยได้ยังไง? ชิ เราต้องแสดงละครแม้ว่าจะไม่ได้ผลก็ตาม…”

 

 

“นั่นไม่สำคัญ”

 

 

กิลด์มาสเตอร์ของมังกรดำซึ่งนั่งเงียบๆ ยืนขึ้น

 

 

“เพียงเพราะชื่อเสียงบางส่วนของเราถูกทำร้ายไม่ได้หมายความว่าเราทั้งหมดเป็น เราทุกคนต่างยุ่ง เลิกโทษคนอื่นกันเถอะ”

 

 

“ฮึ…”

 

 

“ฮันเตอร์คิม กงจา”

 

 

แม่มดดำมองมาที่ฉัน

 

 

“ฉันจะถามตรงๆ คุณวางแผนจะเข้าร่วมกิลด์ไหน”

 

 

สายตาที่มั่นคง

 

 

“หากคุณกำลังวางแผนที่จะไม่ลงทะเบียนในกิลด์ใดๆ อย่างเซียนดาบ โปรดแจ้งให้เราทราบล่วงหน้า เราต้องหารือกันว่าจะจัดการกับสื่ออย่างไรหากเกิดเหตุการณ์ดังกล่าว”

 

 

“แล้วถ้าผมกำลังวางแผนที่จะเข้าร่วมล่ะ?”

 

 

“การประมูลแสนดุเดือดก็จะเริ่มขึ้น”

 

 

แม่มดพูดอย่างใจเย็น

 

 

“เราอยู่ชั้น 9 มานานเกินไป มันเป็นเรื่องยาก แต่เมื่อคุณเคลียร์ชั้น 10 แล้ว โอกาสที่จะโฆษณามูลค่าของหอคอยสู่โลกภายนอกก็มาถึงอีกครั้ง”

 

 

“เป็นโอกาสสินะ”

 

 

“ใช่ โอกาส โอกาสที่จะนำผู้คนจากภายนอก คนที่ไม่ได้เป็นเพียงผู้ลี้ภัยสงคราม”

 

 

บาริสต้านำถาดมาเสิร์ฟกาแฟ ไม่มีใครพูด แม่มดเพิ่งจิบเฮเซลนัทลาเต้ของเธอ

 

 

“และที่สำคัญที่สุด ฮันเตอร์ที่อาศัยอยู่อย่างสะดวกสบายบนชั้น 1 จะได้สัมผัสกับการผจญภัยครั้งใหม่เมื่อชั้น 10 เปิดออก โลกแบบไหนจะรออยู่ที่นั่น? แม้แต่นักสัจนิยมยังนึกสงสัย”

 

 

“ปัญหาการขาดแคลนอาหารจะได้รับการแก้ไข”

 

 

“…”

 

 

แม่มดมองมาที่ฉันเหมือนว่าเธอไม่ได้คาดหวังสิ่งที่ฉันพูด

 

 

“…คุณเข้าใจเร็วดี ถูกตัอง มันยากที่จะจัดการการจัดหาอาหารที่มีเพียง 9 ชั้น”

 

 

“ฉันได้เปิดเส้นทางจากโลกภายนอกมาที่นี่ทุกวันตลอด 24 ชั่วโมง”

 

 

เคาท์ยิ้ม

 

 

“ฉันไม่ได้แข็งแกร่งเหมือนอย่างที่เคยเป็น มันค่อนข้างเหนื่อยเมื่ออายุเท่านี้”

 

 

“เราต้องการผลิตภัณฑ์ชิ้นใหม่”

 

 

แม่มดยังคงพูดต่อไป

 

 

“เราต้องพานักผจญภัยไปยังดินแดนที่อยู่เหนือชั้น 10 และเราต้องหาบางสิ่งที่หาได้จากเพียงชั้น 10 เท่านั้น”

 

 

“ถ้าอย่างนั้นเราต้องการวิธีที่จะดึงดูดโลกภายนอกในแง่บวก บางอย่างเช่น [จุดเริ่มต้นของยุคใหม่!] และคุณกำลังบอกว่านั่นคือผมใช่ไหม?”

 

 

“…ใช่ ตรงประเด็นดี”

 

 

สิ่งเหล่านี้ล้วนเป็นสิ่งที่จะเกิดขึ้นในอนาคต

 

 

นั่นเป็นสาเหตุที่หัวหน้ากิลด์ไม่สามารถแตะต้องจักรพรรดิเพลิงได้ เพื่อที่จะเป็นฮีโร่ เป็นไอคอนใหม่ของยุคใหม่ เป็นเพราะหอคอยจะเติบโตขึ้นเรื่อยๆ มันจำเป็นต้องมีฮีโร่คนใหม่!

 

 

‘แต่มังกรดำเคยพยายามลอบสังหารจักรพรรดิเพลิง’

 

 

ฉันนึกถึงบทสนทนาที่ฉันได้ยินในสลัม

 

 

– ใครสั่งให้แกฆ่าฉัน? แค่ตอบฉันมา

 

 

– แม่มดจากมังกรดำเหรอ?

 

 

นักบุญหญิงพยักหน้าเมื่อตอนนั้น

 

 

ถ้าเธอพูดความจริง แม่มดที่อยู่ตรงหน้าฉันก็พยายามวางยาพิษจักรพรรดิเพลิง ฉันไม่รู้เหตุผลว่าทำไมตอนนี้ แต่…

 

 

‘พวกเราน่าจะเข้ากันได้’

 

 

ทำไมล่ะ?

 

 

‘คนที่เกลียดจักรพรรดิเพลิงไม่มีทางเป็นคนเลวได้!’

 

 

เช่นเดียวกับศัตรูของศัตรูคือมิตรของฉัน ฉันรู้สึกถึงความสนิทสนมจากเธอ

 

 

“ใช่”

 

 

“ฉันคงรู้สึกแย่ถ้าเรื่องแบบนั้นมันเกิดขึ้น…งั้นมาทำแบบนี้กันดีกว่า”

 

 

ฮันเตอร์ต่างเงี่ยหูฟังกับคำพูดของฉัน

 

 

ฉันดึงไพ่ที่มีออกมา

 

 

“ …ไพ่หรอ?”

 

 

แม่มดเอียงหัวของเธอ

 

 

“คุณกำลังบอกว่าเราควรเลือกโดยการเล่นเกม? กิลด์ที่คุณจะอยู่ด้วย?”

 

 

“ใช่”

 

 

“…”

 

 

“ผมจะเข้าร่วมกับกิลด์ที่ชนะ ผมไม่ต้องการแม้แต่ค่าตำแหน่งหรือสัญญาใด แต่อย่างไรก็ตาม!”

 

 

ฉันยิ้ม

 

 

“ถ้าผมชนะ ผมจะสมัครกับทุกกิลด์ของพวกคุณพร้อมกัน”

 

 

“…”

 

 

“่อา ผมจะเป็นสมาชิกกิลด์เพียงภายนอกเท่านั้น ในความเป็นจริง คุณต้องปฏิบัติกับผมเหมือนผมอยู่ในระดับเดียวกับคุณทุกคน และคุณสามารถขายภาพลักษณ์ของผมได้ ซึ่งนั่นเป็นสิ่งที่ดีสำหรับพวกคุณ ผมจะอยู่ในระดับเดียวกับผู้นำของกิลด์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดทั้งหมด ฟังดูเป็นยังไง?”

 

 

ในขณะนั้นสายตาของหัวหน้ากิลด์เปลี่ยนไป

 

 

“ฮาฮ่าฮ่า”

 

 

เคาท์ระเบิดเสียงหัวเราะออกมา

 

 

“เจ้าหนูที่เพิ่งปราบชั้นเดียวอยากได้รับการปฏิบัติเหมือนพวกเรา?”

 

 

“ใช่ครับ ถ้าผมชนะ”

 

 

“น่าขัน ฉันโอเคสำหรับเรื่องนี้”

 

 

เคาท์วางกาแฟลงและมองไปรอบๆ

 

 

“แล้วพวกคุณล่ะ?”

 

 

“ตราบใดที่ไม่โกงกัน ฉันก็โอเคเช่นกัน!”

 

 

นักถามนอกรีตเห็นด้วยเป็นคนแรก

 

 

“ …อย่าใช้สกิลของเรา แล้วคุณทุกคนจะได้เปรียบ หากคุณถูกจับได้ว่าใช้สกิล คนคนนั้นจะถูกตัดสิทธิ์โดยอัตโนมัติ”

 

 

ถัดไปคืออสรพิษ

 

 

“กิลด์ของเราก็ไม่มีเงินอยู่แล้ว ดังนั้นหากเราเสนอราคาให้คุณเราจะแพ้ แม้ว่าฉันจะแพ้ในเกม แต่ฉันก็จะไม่เสียอะไรและถ้าฉันชนะฉันจะได้รับตั้งมากมาย ฟังดูเข้าท่าดี”

 

 

และครูเซเดอร์ก็เห็นด้วย

 

 

“…”

 

 

สุดท้าย แม่มดก็พยักหน้า

 

 

 

“ก็ได้ ฉันจะยอมรับข้อเสนอแนะของคุณ”

 

 

 

การพนันได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว

 

 

เราตัดสินกฎของโป๊กเกอร์ กฎนั้นเรียบง่าย เหล่าฮันเตอรตรวจสอบอย่างเรียบร้อยว่ามีการโกงบนไพ่หรือไม่

 

 

‘จักรพรรดิดาบ’

 

 

และเมื่อมีการแจกไพ่

 

 

-ฮะ…?

 

 

‘นายไม่อยากเรียกฉันว่าท่านกงจาใช่มั้ย?’

 

 

ฉันเรียกแบ ฮุรยองซึ่งยังคงจมอยู่ในความสิ้นหวัง

 

 

‘ลงมือกันเถอะ’

 

 

-ทำอะไร…?

 

 

‘แค่เรียกฉันแบบนั้นว่าจนกว่าจะจบเกมนี้’

 

 

ดวงตาของแบ ฮุรยองเบิกกว้าง

 

 

-ฮะ? ฉันทำได้จริงเหรอ!

 

 

‘ใช่ แน่นอนสิ’

 

 

ฉันยิ้ม

 

 

“แต่นายต้องบอกฉันว่าแต่ละคนถือไพ่อะไรอยู่”

 

 

-ได้! ได้! ได้เลย!

 

 

แบ ฮุรยองกระโดดขึ้นลง

 

 

– นั่นง่ายเป็นบ้า! ตามคาด ท่านกงจา! ดูผู้ชายใจดีคนนี้สิ! ฉันไม่รู้ว่าจะมีใครดีขนาดนี้ได้ยังไง! อยากรู้ไหมว่าไอ้พวกนี้มีไพ่อะไร? ใช่ ไม่ต้องกังวล ฉันจะบอกนายด้วยซ้ำว่าพวกเขาโกงหรือไม่! นายท่าน!