SSS-Class Suicide Hunter - ตอนที่ 54: ราชาผู้ถูกครอบงํา (2)

นิยาย SSS-Class Suicide Hunter SSSH ตอนที่ 54: ราชาผู้ถูกครอบงํา (2)

SSSH ตอนที่ 54: ราชาผู้ถูกครอบงํา (2)

“เฮ้อออ”

แม่มดถอนหายใจอย่างเป็นกังวล

“อย่าเพิ่งพูดอะไรออกไปโดยไม่คิดล่ะความผิดพลาดส่วนใหญ่สามารถแก้ข่าวได้แต่ถ้านายพูดเรื่องไร้สาระออกไปจริงๆฉันก็ไม่สามารถห้ามสื่อได้

“ไม่มีใครอ่อนโยนเท่าฉันแล้วเธอก็รู้จักฉันดีนี่ฉันเป็นนักทํานายนะ โอเค?ฉันรู้ว่าคําตอบที่คู่ควรที่สุดคืออะไร”

“…นี่ฉันเชื่อนายได้จริงๆหรือเปล่า?”

“อ่าาา แน่นอน”

ฉันรับไมโครโฟนจากแม่มด แม่มดดูเป็นห่วงฉันจนถึงวินาทีสุดท้ายที่เธอส่งไมโครโฟนให้ฉันแต่มันก็โอเคจริงๆฉันมี[วิธีการลับ]

“อา อา อา”

ฉันวอร์มเสียงเบาๆ เสียงของฉันดังก้องไปทั่วจัตุรัสผ่านลําโพง

“สวัสครับทุกท่าน ผมเป็นฮันเตอร์ที่ได้รับฉายาราชาแห่งความตาย ยินดีที่ได้รู้จัก”

แชะ! แชะ!

แสงแฟลชก่อตัวเป็นคลื่นฉันไม่ได้รู้มมากนักประสบการณ์เมื่อวานนี้ในการถูกล้อมรอบไปด้วยฝูงชนเป็นรูปแบบหนึ่งของการสร้างภูมิคุ้มกันต่อสิ่งนี้หรือเปล่า? ฉันรู้สึกผ่อนคลายมากกว่าที่คิดไว้และได้รับการล้างบาป” โดยแสงแฟลช

“คุณชื่อ… จอห์น อีแวนส์ ใช่มั้ยครับ?”

“ครับ ใช่แล้ว”

นักข่าวหนุ่มมองตรงมาที่ฉัน แววตาลุกเป็นไฟด้วยจิตวิญญาณของนักข่าวเขาจ้องมองอย่างเร่าร้อนราวกับว่าเขาจะไม่พลาดทุกการเคลื่อนไหวที่ฉันทําและเขาจะเปิดเผยตัวตนของฉันอย่างแน่นอน

มันเป็นสายตาที่ค่อนข้างอึดอัด

“เอ่อ”

พบกับการจ้องมองเช่นนั้น

มีเพียงความคิดเดียวที่อยู่ในหัวของฉัน

“ในความคิดของผม มันเป็นเสียงกังว ลที่มาจากความบกพร่องของผม”

เรียนรู้จากบทเรียน

แค่ไม่เป็นคนอย่างจักรพรรดิเพลิง!

“ฮะ?”

นักข่าวจับไมโครโฟนด้วยมือข้างเดียวและขยี้ตาเขาคงไม่คาดคิดว่าฉันจะตอบสนองแบบนี้ในขณะเดียวกันฉันก็นึกถึงคําพูดเชี่ยๆของจักรพรรดิเปลวเพลิงในหัวของฉัน

“ผมจะพูดซ้ําอีกครั้ง ในความคิดของผมมันเป็นเสียงกังวลที่มาจากความบกพร่องของตัวผมเอง”

ท่าไม้ตายลับของฉันนั้นง่ายมาก

“ไม่ว่าจะยังไงก็ตาม สิ่งที่ฉันต้องทําก็คือพูดในตรงกันข้ามกับสิ่งที่จักรพรรดิเพลิงจะพูด!”

ฉันดูเหมือนว่าฉันจะมีความสามารถพิเศษในการสัมภาษณ์บ้างไหม?

ฉันแตกต่างจากแม่มด ฉันไม่มีพรสวรรค์ในการดึงดูดผู้คนด้วยคําพูดไม่มีความสามารถไม่มีทักษะไม่มีประสบการณ์

แต่มีเพียงสิ่งเดียว

ฉันมีความรู้ว่าคนอื่นไม่มี

บทสัมภาษณ์ของฮันเตอร์ที่ไร้มารยาทที่สุดในโลก!

“ถ้าฉันทําตรงข้ามกับสิ่งที่จักรพรรดิเพลิงทําแม้ว่าฉันจะพูดได้แย่ แต่มันก็ยังดีอยู่

ฉันเป็นแฟนตัวยงของจักรพรรดิเพลิงมาเกือบทศวรรษต้องขอบคุณสิ่งนั้นภายในหัวของฉันก็ไม่ต่างจากห้องสมุดห้องสมุดที่บันทึกความโหดร้ายและคําพูดไร้สาระของจักรพรรดิเพลิง

จะเป็นอย่างไรถ้าไม่ใช่ฉันที่ถือไมโครโฟนตอนนี้แต่เป็นจักรพรรดิเพลิงแทน?

เขาคงจะพูดแบบนี้

[เป็นเพราะความยิ่งใหญ่ของฉันที่ทําให้เราสามารถเคลียร์ได้จนถึงชั้นที่ 20 ไอ้เปรต]

ฉันทํางานตรากตรําเพื่อเคลียร์หอคอยพวงเอ็งรู้กันบ้างไหม? แล้วพวกแกคาดหวังให้ฉันทําอะไรไอเทมกับค่า ประสบการณ์ที่ฉันได้รับจะเป็นของฉันเอง เฮ้ไอ้นักข่าวเฮงซวย ถ้าฉันแม่งไม่ถ้าฉันไม่ได้เอาไปใช้เองฉันควรให้ใคร ฮะ?]

[พ่อของแกหรือไง?]

ตอนนี้ฉันไม่ได้ทําอย่างนั้น

ในความเป็นจริง เขาทําเช่นนั้นจริงๆ!

“นั่นคือเหตุผลว่าทําไมก่อนที่ฉันจะกลับมาแม่มดจะหน้าซีดทุกครั้งที่มีงานแถลงข่าว…”

มันเป็นเหตุการณ์ที่เรียกว่า[พ่อของแก]

ดังนั้นงานแถลงข่าวจึงมีระเบิดเถิดเทิงที่สุดเสียงสบถของนักข่าวถ่ายที่ทอดสดและเมื่อถึงเวลาที่แม่มดรีบไปที่งานแถลงข่าวมันก็สายเกินไปแล้ว

มันเป็นหายนะครั้งใหญ่อย่างแท้จริง

การถ่ายทอดสดหยุดลงอย่างเร่งรีบแต่หายนะยังไม่จบสิ้น

ในขณะที่ยู ซูฮาตอบโต้นักข่าวคําสาปแช่งและคําสบถทุกประเภทที่มีอยู่ในโลกถูกโถมมาที่เขาและเหตุการ์ที่ถูกระงับการเผยแพร่ก็ถูกถ่ายทอดสดโดยสตรีมเมอร์แต่ละคน

“ฉายาของเขาคงไม่ใช่เชื่อโรคโดยไม่มีเหตุผล

มีข่าวลือว่าแม่มดต้องล้มหมอนนอนเสื่อเป็นเวลาหนึ่งสัปดาห์หลังจากวันนั้น

บางที่อาจเป็นเพราะเหตุการณ์ [พ่อของแก]แม่มดได้เรียนรู้ว่าฮันเตอร์ยูซูฮาเป็นฮันเตอร์แบบไหนไม่ใช่เพราะเหตุการณ์นี้ที่หรอทําให้กิลด์ชั้นนําเหินห่างจากยูซูฮา?

“ในอดีต จักรพรรดิเพลิงได้ทําให้การแถลงข่าวนี้เละเทะปุ่น”

หรืออีกอย่าง

“ฉันแค่ต้องพูดตรงข้ามกับสิ่งที่เจ้าเชื่อโรคนั้นพูด

ทําตรงข้ามกับสิ่งที่เลวร้ายที่สุดแล้วมันจะดีที่สุด!

ฉันคว้าไมโครโฟนขณะที่นึกถึงคําพูดไร้สาระของยูซูฮา

[เป็นเพราะความยิ่งใหญ่ของฉันที่ ทําให้เราสามารถเคลียร์ได้จนถึงชั้นที่ 20ไอ้เปรต]

“ผมรู้ว่าความคิดเห็นของสาธารณชนอยู่ในความโกลาหลเพราะผมนแต่มันเกินจริงเกินไปหากปราศจากความช่วย เหลือจากแม่มดมังกรดําและเซียนดาบตรงนี้ผมคงไม่มีทางเคลียร์ได้จนถึงชั้นที่ 20 ได้โดยลําพัง”

[ฉันทํางานตรากตรําเพื่อเคลียร์หอคอยพวงเอ็งรู้กันบ้างไหม?]
หอคอย

“แน่นอน ผมภูมิใจที่จะบอกว่าฉันได้ทํามันอย่างเต็มที่โดยมุ่งเป้าไปที่การเสียชีวิตที่เป็นศูนย์เราใช้ความพยายามอย่างเต็มที่แต่ผมไม่คิดว่านี่จะถือได้ว่าเป็น “การเสียสละของพวกเรามันเป็นสิ่งที่เราควรทําในฐานะมนุษย์ในฐานะฮันเตอร์นี่เป็นสิ่งที่ถูกต้องเหนือกว่าสิ่งอื่นใด…ผมทํามันเพราะเป็นสิ่งที่ผมชอบทํา”

[ไอเทมกับค่าประสบการณ์ที่ฉันได้รับจะเป็นของฉันเองเฮ้ ไอ้นักข่าวเฮงซวยถ้าฉันแม่งไม่ – ถ้าฉันไม่ได้เอาไปใช้เอง ฉันควรให้ใครฮะ?]

“แต่ด้วยเหตุนี้ ผมไม่ได้มีเจตนาที่จะเรียกร้องสิทธิ์ของผมนั่นคือเหตุผลที่ผมมอบสิทธิ์ของชั้นที่ 10 ถึงชั้นที่ 19 ให้กับเหล่ากิลด์มาสเตอร์ผมบอกเพียงว่าผมต้องการชั้นที่ 20 ให้กับตัวเอง…ไม่สิ ชั้นที่ 20 จะเป็นพื้นที่[เซฟโซน]ที่ชั้นที่ 20 ผู้ที่อยู่ในหอคอยซึ่งเดิมอาศัยอยู่ที่นั่นจะก็อาศัยอยู่ที่นั่นผมจะมีความสุขกับบทบาทเจ้าเมือง”

[พ่อของแกหรือไง?]

“แค่นั้นครับ คุณนักข่าวอีแวนส์”

“คุณยังมีคําถามอื่นๆ อีกมั้ย?”

ชายหนุ่มที่ไฟลุกโชนด้วยจิตวิญญาณของนักข่าวพูดติดอ่าง

“มะ ไม่มีแล้วครับ”

เยี่ยมจากตรงนี้ ฉันขบคิดเร็วกว่าเดิม

ถ้าเป็นจักรพรรดิเพลิงเขาจะตอบยังไงเมื่อได้ยินคําพูดของนักข่าว?

[โอเค ถ้าแกไม่มีอะไรจะพูดก็ไปไกลๆซะไอ้หมูอเมริกัน]

มันเป็นฉากที่ฉันสามารถจินตนาการได้อย่างชัดเจนว่าจะเกิดขึ้น
นอกจากนี้เขายังได้โชว์นิ้วกลางที่ใหญ่โตของเขา

มาดูกันสิถ้าฉันอยากจะพูดตรงข้ามกับประโยคนี้ )

ฉันเปิดปาก

“ขอบคุครับ อ่า หากมีคําถามอื่นๆ ผมจะตอบคําถามกับทุกท่านสักครู่”

มันเป็นเพียงช่วงเวลาแห่งความเงียบงันจนกระทั่ง

“ทางนี้ครับําางนี้! ผมมาจากหนังสือพิมพ์ฮวานมุน!”

“โปรดตอบคําถามของเราด้วยคุณราชาแห่งความตาย! ฉันมาจาก Only Towerเดลี่!”

“เรามาจากช่อง Tower of Babel!”

“คุณราชาแห่งความตาย!”

ผู้สื่อข่าวยกมือขึ้นโดยพร้อมเพรียงทันทีที่พวกเขารู้ว่าฉันเป็นคนง่ายๆพวกเขาก็รีบเตรียมบทความ

ฉากนี้ให้ความรู้สึกเหมือนลูกเป็ดที่กําลังแกว่งจะงอยปากเข้าหาแม่นกอย่างขะมักเขม้น

“ว้าว”

ฉันรู้สึกประทับใจมากเมื่อได้มองดูสื่อมวลชน

…กลยุทธ์เรียนรู้จากบทเรียนของนายแม่งโคตรบ้า

ตามที่คาดไว้ ไอ้เชื้อโรคคนโรคจิตที่น่ารังเกียจกว่าใครในโลกนี้

เขาเป็นคนที่จะกลายเป็นเข็มทิศในแง่ร้ายของฉันเสมอ

แม้กระทั่งตอนนี้ เข็มทิศก็บอกฉันอย่างชัดเจนว่าต้องทําอย่างไร
[อะไรนะ? หนังสือพิมพ์ฮวานมุน? ฉันจะไม่ให้สัมภาษณ์กับพวกแก ที่นั่นมีแต่พวกสมองถั่วแก่ๆแม้ว่าฉันจะเปิดหนังสือพิมพ์แต่มันก็ยังให้กลิ่นเหม็นเขียวเฮ้ถ้าแกจะเรียกตัวเองว่านักข่าวอย่างน้อยก็ไปอาบน้ําเถอะ]

อีกครั้ง ฉันนึกถึงคําพูดของจักรพรรดิเพลิงและพูด

“…ถ้าอย่างนั้นเริ่มจากนักข่าวของหนังสือพิมพ์ฮวานมุน”

ผลตอบรับนั้นงดงามมาก

การแถลงข่าวสิ้นสุดลงด้วยดี นับเป็นความสําเร็จที่ยิ่งใหญ่อย่างแท้จริงคําถามและคําตอบผุดขึ้นจากทุกหนทุกแห่งเป็นเวลานานกว่าหนึ่งชั่วโมง แต่ฉัน ไม่ได้พูดอะไรแบบธรรมดาๆออกไป
ในความเป็นจริง มันไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะยุติงานแถลงข่าวด้วยดี นักข่าวถามคําถามที่คลุมเครือมาที่ฉันเพื่อดึงข้อมูลเพิ่มเติมแม้แต่บรรทัดเดียวเพื่อให้พวกเขาสามารถใส่ไว้ในบทความของพวกเขาได้ในท้ายที่สุดแม่มดก็เข้าคว้าไมโครโฟนของฉันและกล่าวขอบคุณแบบเรียบง่าย

“ทุกท่าน! ฉันเข้าใจความปรารถนาของพวกคุณที่อยากรู้จักฮีโร่คนใหม่ของเรามากขึ้นน่าเสียดายที่เวลานั้นเหลือน้อย”แม่มดชี้ไปที่ท้องฟ้าด้วยนิ้วของ
เธอ

[00:05:27]

ก่อนที่เราจะรู้ตัว นาฬิกาแสงก็ใกล้จะถึงเวลา 00:00:00 แล้ว

มีเหลือเวลาอีกเพียง 5 นาทีกว่าชั้นใหม่จะเปิด!

ไม่มีข้อแก้ตัวไหนที่ดีไปกว่านี้ที่จะใช้ในการยุติงานแถลงข่าว

“เราจะสิ้นสุดการพักผ่อนในคืนนี้และตั้งสมาธิกับการเคลียร์หอคอยอีกครั้งในวันนี้ขอขอบคุณทุกการสนับสนุนที่แสนอบอุ่นของทุกท่านในครั้งนี้เราจะพยายามอย่างเต็มที่เพื่อให้บรรลุเป้าหมายของผู้เสียชีวิตที่เป็นศูนย์”

“อ้าาาาา….”

มีเสียงเสียใจโผล่ออกมาจากที่นั่นและที่นี่

ขณะที่ฉันสงสัยว่างานแถลงข่าวจะจบลงเพียงเท่านี้เงาที่กล้าหาญก็ยกมือขึ้น

“มะ แม่มดมังกรดํา! ขอถามคําถามสุดท้าย!”

“ค่ะ คําถามเดียว การประชุมจะจบลงแล้วจริงๆ”

“แม่มดมังกรดํากับราชาแห่งความ ตาย!ความสัมพันธ์ระหว่างคุณสองคนคืออะไร?!”

ในขณะนั้น ดวงตาของผู้คนก็เป็นประกาย

ความสนใจจริง ความชั่วร้ายเล็กน้อย

ตั้งแต่จุดเริ่มต้นของประวัติศาสตร์สิ่งหนึ่งที่มนุษย์อยากรู้มากที่สุดคือเรื่องราวของความรักพวกนักข่าวคงต้องการจับคู่แม่มดกับฉันในแบบนั้น

“หืมมมมม”

แม่มดคิดสักพักแล้วก็เหลือบมองมาที่ฉัน

ฉันควรจะบอกว่ามันเป็นแค่มุกตลกหรือเปล่า?

แววตาของแม่มดมีความขี้เล่นเล็กน้อย

“ความสัมพันธ์ระหว่างเราสองคน..นั้นสินะ”

แม่มดค่อยๆเปิดริมฝีปากของเธอ

จากนั้นคําพูดที่คงอยู่ในฐานะประโยคที่โด่งดังที่สุดของยุคก็หลุดออกมาจากปากของเธอ

“ ความสัมพันธ์แบบมากกว่าเพื่อนน้อยกว่าเพื่อนร่วมทุกข์ร่วมสุข”
รูไ!!!!!

ผู้สื่อข่าวต่างโห่ร้อง พวกเขาควรให้ความสําคัญกับคําว่าเพื่อนหรือเปล่า?พวกเขาควรให้ความสําคัญกับคําว่าเพื่อนร่วมทุกข์ร่วมสุขหรือเปล่า? ไม่ว่าจะด้วยคําไหนก็ตามมันเป็นอารมณ์ที่พวกเขาไม่สามารถแยกแยะหัวหรือก้อยจากสิ่งที่พวกเขาบอกได้

นักข่าวที่ถามคําถามก็เบิกตากว้าง

“เพื่อ เป็นมากกว่าความสัมพันธ์แบบเพื่อนนั่นคือสิ่งที่คุณพยายามจะพูดใช่ ไหม?”

“ใครจะรู้ล่ะ”

แม่มดพูดอย่างสบายๆ

“ฉันจะพูดซ้ําอีกครั้ง มันเป็นความสัมพันธ์แบบ”มากกว่าเพื่อนน้อยกว่า เพื่อนร่วมทุกข์ร่วมสุข”นั่นคือทั้งหมดที่ตอบได้ฉันหวังว่าจะไม่มีความเข้าใจผิดและการตีความที่ผิด”

“หากพวกคุณเข้าใจผิดและตีความผิด…!”

“งานแถลงข่าวที่จัดขึ้นโดยกิลด์มังกรทมิฬจะสิ้นสุดที่นี่ในวันนี้”
แม่มดลุกขึ้นจากที่นั่งของเธอ

“ฉันขอขอบคุณทุกคนอย่างจริงใจอีกครั้งสําหรับความสนใจและการสนับสนุนของทุกท่านนี่คือกิลด์มาสเตอร์ของมังกรทมิฬแม่มดมังกรดําฉันขอให้วันนี้เป็นวันที่ดีของทุกท่าน”

บรรดานักข่าวต่างพากันกระโดดขึ้น

“คะ- คุณแม่มดมังกรดํา!อย่าไปทั้งๆแบบนี้สิครับ!”

“โปรดให้รายละเอียดเพิ่มเติมเกี่ยวกับสิ่งที่คุณเพิ่งพูดด้วย!”

“แม่มดมังกรดํา!”

“คุณราชาแห่งความตาย คุณมีความคิดเห็นอย่างไรกับแถลงการณ์นี้!ราชาแห่งความตาย!”

ว้าว

ผู้สื่อข่าวส่งเสียงโห่ร้องแม้ว่าพวกเขาตะโกนด้วยเสียงแหบแห้ง อย่างไรก็ตามแม่มดยังคงรักษาท่าทางที่ผ่อนคลายของเธอขณะที่เธอนําทางฉันไปที่หลังเวทีเธอหัวเราะเบาๆ

“รีบไปกันเถอะ”

“เอ่อ”

ฉันมองกลับไปที่กลุ่มสื่อมวลชนครูหนึ่งทุกคนต่างตะโกนออกมา

“…เธอจะไปหลังจากที่พูดถึงหัวข้อที่ร้อนแรงแบบนั้นเหรอ?”

“ฉันเป็นผู้หญิงที่ดูละคร”

แม่มดขยิบตาเบาๆ

การขยับตาแบบล้อหลอก

“เดิมที่นายต้องโหมไฟในตอนท้ายเพื่อสร้างความประทับใจอย่างลึกซึ้ง”

คําพูดของเธอแสดงให้เห็นถึงศักดิ์ศรีและอํานาจของกิลด์มาสเตอร์ที่ครองหอคอย

ด้านหลังเวที

เราเดินไปจนถึงที่ที่เราจะไม่ดึงดูดความสนใจของผู้คนเมื่อเราไปถึงที่นั่นแม่มดก็ร้อง“ฟูววววว!”และถอนหายใจออกมาลึกๆจากนั้นเธอก็คว้ามือฉัน

“มันสมบูรณ์แบบ! ราชาแห่งความตาย!”

ดวงตาของแม่มดเป็นประกายเจิดจ้า

ฉันสงสัยว่าเธอเป็นคนเดียวกับที่จัดการการแสดงออกทางสีหน้าของเธออย่างสงบตลอดงานแถลงข่าวหรือเปล่า

“นายเรียนรู้วิธีการสัมภาษณ์ตั้งแต่เมื่อไหร่! ภูมิใจหน่อยสิ!”

“เอ่อ…”

ฉันแค่ทําตรงข้ามกับที่จักรพรรดิเพลิงจะทํา

“ทัศนคติที่ถ่อมตัวของนายเป็นปัจจัยบวก!ผู้คนชอบฮีโร่แต่มีสิ่งที่พวกเขาชอบมากกว่านั้นก็คือฮีโร่ที่ถ่อมตัว!แน่นอนความถ่อมตัวของนายไม่ควรมากเกินไปจนกลายเป็นเหมือนคนรับใช้… แต่นายทําได้ดี โอ้ พระเจ้า มันยอดเยี่ยมมาก!”

“ฉันไม่รู้ว่านายมีความสามารถพิเศษในการรับมือกับสื่อด้วยซ้ําอ่า เด็กคนนี้ทําบ้าอะไรกันมาตลอดถึงเพิ่งโผล่มาเอาตอนนี้?! นอกจากการเคลียร์หอคอยแล้วนายยังรู้วิธีสร้างภาพลักษณ์ที่ดี ฉันรู้สึกว่าไหล่ของฉันเบาขึ้นเป็นสิบเท่า…!”
นี่คืออะไร?

หัวใจของฉันไม่สบายใจเมื่อเห็นเธอแสดงความดีใจมากขนาดนี้

ฉันไม่สามารถบอกตัวเองได้ว่าฉันแค่เลียนแบบคนโรคจิตในทางตรงข้าม

“ถ้านายมีอะไรที่ต้องการบอกฉันได้ ทันทีเงิน?ชื่อเสียง?อํานาจ? หรือคนรัก?ไม่ต้องกังวลไปตราบใดที่มันมีอยู่ในหอคอยฉันจะหาทุกอย่างให้นายเอง”

“ไม่เป็นไร ฉันมีสิ่งที่ต้องการอยู่แล้ว… แม่มดมังกรดําคําแถลงที่บอกว่ามากกว่าเพื่อนน้อยกว่าเพื่อนร่วมทุกข์ร่วมสุขนั่นมันอะไร? ฉันรู้สึกประหลาดใจอยู่นะ”

“อ่อ นั่นน่ะเหรอ?”

แม่มดยักไหล่

การแสดงออกที่ดูเหมือนจะบอกว่ามันเป็นเรื่องเล็กน้อย

“มันไม่มีอะไรฉันวางกําแพงควันโดยตั้งใจ”

“กําแพงควันงั้นเหรอ?”

“อืมมม สื่อจะขุดคุ้ยเรื่องอื้อฉาวที่ไม่มีอยู่จริงด้วยวิธีนี้ภาพลักษณ์ของนายกจะเสียหายมากขึ้นนั่นเป็นเหตุผลว่าทําไมฉันจึงควรสร้างกําแพงควันไว้เพื่อที่พวกเขาจะให้ความสนใจกับฉันและ
นาย”

“อย่างงั้นเหรอ…?”

ฉันไม่เคยรับมือกับสื่อมาก่อนดังนั้นฉันจึงไม่รู้ว่าสิ่งที่เธอพูดนั้นถูกหรือผิด

แม่มดหัวเราะอย่างคลุมเครือ

“ไม่ต้องกังวล ราชาแห่งความตายเป็นเวลาหลายปีแล้วที่ฉันรับมือความคิด เห็นของสาธารณชนทั้งหมดด้วยตัวเองเชื่อฉันทั้งหมดเมื่อมันเกี่ยวกับเรื่องแบบนี้ก็ฝากมันให้กับผู้เชี่ยวชาญเป็นคนจัด การเองโอเคไหม?”

“อ่า ก็ได้”

แปลก

ฉันไม่รู้ว่ามันคืออะไร แต่มันรู้สึกแปลกๆ…ใช่แล้ว มันรู้สึกราวกับว่าฉันกําลังเล็งไปที่มอนสเตอร์บนพื้นที่ล่าที่ไม่มีใครรู้จักความสามารถอย่างไรก็ตามนี่ไม่ใช่พื้นที่ล่ามอนสเตอร์แต่เป็นเมือง ชั้นหนึ่งของบาบิโลนเป็นไปไม่ได้ที่มอนสเตอร์จะมาที่นี่

มันเป็นเพราะบรรยากาศหรือเปล่า?

– ชิ ชิ ชิ

แบ สุรยองเดาะลิ้นของเขา

– เจ้าซอมบี้น่าสงสารเพราะนายมีหัวแต่ไม่มีสมองฉันจะไม่เรียกนายว่าซอมบี้ได้ยังไงแม้ว่านายจะเป็นฮันเตอร์ในนามแต่นายไม่รู้ด้วยซ้ําว่านายกําลังมุ่งหน้าไปยังความตายของตัวนายเองแหม่ แหม่ แหม่

“อา? นายกําลังพูดถึงอะไรอีก?”

– นายมันน่าสมเพช! น่าสมเพช!

แบ สุรยองทุบหน้าอกของเขาราวกับว่าเขาขาดอากาศหายใจถึงกระนั้นเขาก็เป็นชายหน้าตาน่ารังเกียจที่เหมือนกับกอริลลาทุบหน้าอกของเขา

ตอนนั้นเอง

“วู้วววว!”

อีกด้านหนึ่งของเวที จากทิศทางของจัตุรัสก็มีเสียงตะโกนดังขึ้นมันสร้างความตื่นเต้นที่แตกต่างจากเสียงเชียร์ที่ส่งมาหาเรา

“สิบ!”

“เก้า!”

“แปด!”

มันคือการนับถอยหลัง

แม่มดและฉันหยุดการสนทนาของเราและมองขึ้นไปบนฟ้า

[00: 00: 05]

ก่อนที่เราจะรู้ตัว มันก็ถึงเวลาที่เวทีชั้น 21 กําลังจะเปิดออก

“สาม!”

“สอง!”

“หนึ่ง!”

และ

[00: 00: 00]

รัศมีแสงที่ก่อตัวเป็นตัวเลขบนท้องฟ้ากระจัดกระจายไปทุกทิศทางเสียงโห่ร้องของผู้คนก็ยิ่งทวีคูณราวกับว่าจะตอบกลับไปยังเสียงเชียร์แสงก็รวมตัวกันอีกครั้งและกลายเป็นโฮโลแกรมของ เทพธิดา

[เหล่านักรบ]

ท้องฟ้าสีคราม

โฮโลแกรมของเทพธิดาแยกริมฝีปากของเธอ

[ผู้ปีนป่ายหอคอย]

[ขอแสดงความยินดีกับการเอาชนะเงามืดของราชาปีศาจ]

เป็นช่วงเวลาที่ด่านใหม่กําลังจะเปิด ขึ้น

ผู้คนเริ่มส่งเสียงราวกับว่าพวกเขามีความสุขบางที่อาจเป็นเพราะพวกเขาได้เห็นภาพโฮโลแกรมของเทพธิดาแล้ว

แต่ฉัน ซึ่งเคยมีประสบการณ์ในหอคอยในอดีตรู้ดี

– เฮ ซอมบี้

“อีม

ฉันพยักหน้า

“ไม่เป็นไร ฉันจะไม่ลดการป้องกันลง

เช่นเดียวกับหอคอยซึ่งเป็นสถานที่ฝึกสอนจนถึงชั้นที่ 10 ทุกอย่างเปลี่ยนตั้งแต่ชั้นที่ 11 เป็นต้นไป

ความจริงที่ว่าชั้นที่ 21 จะมีขั้นตอนที่แตกต่างไปจากชั้นที่ 20 อย่างสิ้นเชิง

[พวกท่านจํานวนมากสามารถอยู่ที่ชั้นหนึ่งของหอคอยได้ตลอดไป]

โฮโลแกรมของเทพธิดาประกาศข้อเท็จจริงนั้นอย่างสงบ

[นี่คือที่หลบภัยสําหรับผู้ที่หลบหนี]

[ในทางกลับกันของการยอมแพ้ต่ออุปสรรคพวกท่านสามารถเลือก “ของว่าง”ได้]

[แต่พวกท่านทุกคนเลือกที่จะเคลียร์จากชั้นที่ 10 ขึ้นไปชั้นที่ 201

เสียงดังก้องกังวาลในท้องฟ้ากว้าง

[เพื่อเป็นสักขีพยานในจุดสิ้นสุดของหอคอยนี้]

[ถ้าอย่างนั้น มันก็ถูกต้องแล้วที่จะตอบสนองความต้องการของพวกท่าน]

วิ่ง!!!!

แสงสีขาวปกคลุมเราโดยไม่แจ้งให้ทราบล่วงหน้าไม่ใช่แค่แม่มดกับฉันจากทิศทางของจัตุรัสสามารถได้ยินเสียงที่ลุกลี้ลุกลน

“กะ – เกิดอะไรขึ้น?”

“ฉันยังไม่ได้พูดอะไรนะ…”

นี่เป็นความแตกต่างที่ใหญ่ที่สุดเมื่อเทียบกับครั้งที่แล้ว

ไม่มีใครพูดว่า”เคลื่อนย้าย”ด้วยซ้ําแต่แสงสีขาวนั้นก็ห่อหุ้มพวกเราไป

แม่มดมองลงไปที่เท้าของเธอด้วยท่าทางที่สับสน

4. ไม่มีทาง นี้เป็นการบังคับเคลื่อนย้ายเหรอ?”

การคาดเดาของเธอนั้นถูกต้อง

[ผู้ที่ปีนป่ายหอคอย]

[ผู้ที่ตั้งใจจะปีนป่ายหอคอย]

[ผู้ที่ยินดีจะรับสมญานามใหม่และกลายเป็นนักรบแห่งหอคอย]
เทพธิดาประสานมือของเธอไว้ที่หน้าอกของเธอ

ราวกับว่าเธอกําลังอธิษฐานแก่ใครบางคน

จากนี้ไปมีเพียงนักรบที่ถูกเลือกเท่านั้นที่จะปฏิบัติหน้าที่อันสูงส่ง]

ทันใดนั้นแสงสีขาวก็ปกคลุมเราจนหมด