Spirit Cultivation บ่มเพาะจิตวิญญาณ - ตอนที่ 9 พิธีปลุกวิญญาณ 1

บทที่ 9 พิธีปลุกวิญญาณ 1

 

 

 

เมื่อทุกคนมองขึ้นไปบนท้องฟ้าเพื่อดูว่าเสียงคำรามมาจากไหน พวกเขาเห็นสัตว์ร้ายขนาดมหึมาบินเข้าหาพวกเขาด้วยความเร็วสูงราวสายฟ้า

 

 

 

เมื่อสัตว์ที่บินได้อยู่สูงกว่าพวกเขาเพียง 500 เมตร พวกเขาก็สามารถแยกแยะที่มาของสัตว์ร้ายได้

 

 

 

“มันคือสัตว์อสูรวิญญาณมังกรนทีของจักรพรรดิ!” มีคนจากฝูงชนตั้งข้อสังเกต

 

 

 

“ราชวงศ์มาแล้ว!”

 

 

 

ภายในพื้นที่ตระกูลในสวนดอกไม้ แขกหลายคนกำลังพูดคุยกันและหลิวเสี่ยวเป่ยก็ทักทายทุกคนกับมู่หลานภรรยาของเขา เมื่อเสียงคำรามดังก้องในอากาศ แขกเกือบทั้งหมดมองขึ้นไปบนฟ้า

 

 

 

เมื่อพวกเขาเห็นว่ามันเป็น มังกรสีฟ้าบินมาถึงและกำลังมุ่งหน้าไปยังพวกเขาและไม่หยุดที่ทางเข้าพวกเขาก็ขมวดคิ้ว ทุกคนต้องลงจอดบนพื้นและกำจัดพื้นที่ อสูรวิญญาณ ของพวกเขาก่อนจึงจะสามารถเข้าสู่ดินแดนของ ตระกูลหลิว

 

 

 

เมื่อมังกรนทีลงมา มันจ้องมองทุกคนด้วยดวงตาสีฟ้าอันเฉียบคมของมัน แรงกดดันที่มองไม่เห็นได้รุกรานทุกคนที่กล้ามองเข้าไปในดวงตาของมัน

 

 

 

“พอเถอะ เราอยู่ที่นี่ในฐานะแขก อย่ามาซน” เสียงเกรี้ยวกราดเข้ามาในหูของพวกเขา จากนั้นมังกรก็หลับตาแล้วหันกลับมา

 

 

 

ชายวัยกลางคนที่มีบารมีแผ่ออกมาซึ่งอยู่ในวัยสี่สิบของเขา สวมเสื้อคลุมสีฟ้าตกลงมาจากด้านหลังของมังกรลงกับพื้น มังกรนอนอยู่บนพื้นแล้ว มันจึงกระโดดได้ง่าย คนถัดมาคือหญิงสาวที่สวมผ้าคลุมหน้าและชายหนุ่มรูปงาม ซึ่งสวมชุดสีฟ้าเช่นกัน

 

 

 

เมื่อเหล่าหัวหน้าตระกลูเห็นผู้หญิงที่สวมหน้ากาก พวกเขารู้ดีว่าแผนการของพวกเขาพังทลาย จักรพรรดิมีลูกสาวเพียงคนเดียวและเห็นเธอที่นี่ พวกเขาสาปแช่งภายใต้ลมหายใจ เป็นที่ทราบกันดีว่าเธอคือนางงามอันดับหนึ่งทั่วประเทศ แม้จะไม่ค่อยมีคนเห็นหน้าเธอ แค่มองจากตาก็รู้ว่าเธอสวยมาก

 

 

 

“เจิ้นซ่าง ข้าไม่ได้คาดหวังว่าท่านจะมาเป็นการส่วนตัว มังกรนทีระดับ 5 ของท่านยังคงสง่างามเหมือนที่ข้าจำได้” หลิวเสี่ยวเป่ย ทักทายจักรพรรดิด้วยรอยยิ้ม

 

 

 

“ข้าจะพลาดงานชุมนุมเช่นนี้ไปได้อย่างไร ช่างเป็นโอกาสที่หายากนักที่จะได้พบท่านผู้อาวุโสทุกคน” จักรพรรดิตอบด้วยรอยยิ้มยินดีกับคำเยินยอ มังกรนทีเป็นสมบัติที่น่าภาคภูมิใจที่สุดของเขา

 

 

 

“และนี่ควรเป็นลูกชายและลูกสาวของท่าน เจิ้นผิง และ เจิ้นซาน ในการไปถึงจุดสูงสุดของปรมาจารย์ในวัยหนุ่มสาว พวกเขาเป็นคู่อัจฉริยะจริงๆ” หลิวเสี่ยวเป่ย มองไปที่พวกเขาและพยักหน้า

 

 

 

เมื่อได้ยินคำสรรเสริญ เจิ้นผิงก็ยืดหลังให้ตรงและเปลี่ยนการแสดงออกของเขาบนใบหน้า “แน่นอน ข้าสมบูรณ์แบบ”

 

 

 

หญิงสาวหลายคนในสวนมองมาที่เขาด้วยดวงตาเป็นประกาย ทำไมต้องไปยุ่งกับ หลิวเสวี่ยเฟิง ในเมื่อผู้ชายอย่าง เจิ้นผิง มา

 

 

 

เจิ้นซ่าง มองไปที่ทุกคนและพูดว่า “โอเค โอเค เราหยุดคำเยินยอแล้ว ไปทำพิธีกันต่อเถอะ ข้าไม่คิดว่าจะมีใครมา”

 

 

 

“แล้วข้าจะเชิญทุกคนไปที่โถงปลุกวิญญาณ มีอาหารเต็มโต๊ะรออยู่” หลิวเสี่ยวเป่ยเชิญทุกคน

 

 

 

ขณะที่พวกเขากำลังเดินไปที่ห้องโถง หลายคนทักทายจักรพรรดิ แต่เขาไม่ได้พูดอะไรมาก เพียงพยักหน้า มีความแตกต่างที่ชัดเจนในการรักษาระหว่าง หลิวเสี่ยวเป่ย และคนอื่นๆ

 

 

 

ขณะที่แขกอยู่ในสวน เสวี่ยเฟิง กำลังรออยู่ใน โถงปลุกวิญญาณ เขากำลังรอทุกคนเข้าร่วมในพิธี แต่สายตาของมันก็เฮฮาสำหรับทุกคน

 

 

 

ปีนี้ มีเด็กห้าสิบคนที่ส่วนใหญ่อายุประมาณ 10 ขวบ และทุกคนล้วนอยู่รายล้อม เสวี่ยเฟิง เนื่องจากเขาสูงกว่าทุกคนมาก เขาจึงดูเหมือนคนเลี้ยงแกะกับแกะของเขา

 

 

 

เนื่องจากมีการจำกัดจำนวนคนที่สามารถอยู่ในโถงปลุกวิญญาณได้ จึงมีเพียงผู้อาวุโสหรือผู้จัดการระดับสูง รวมถึงผู้ปกครองของผู้เข้าร่วมเท่านั้นจึงนั่งลงที่โต๊ะ และเช่นเคยหลังพิธีจะมีงานเลี้ยงใหญ่สำหรับทุกคนที่เกี่ยวข้อง

 

 

 

ผู้ปกครองที่เฝ้าดูลูก ๆ ของพวกเขารวมตัวกันรอบ ๆ เสวี่ยเฟิง ราวกับว่าเขาเป็นหัวหน้าของพวกเขาต่างก็ขบขัน

 

 

 

“นายน้อยของเราดูเหมือนพี่ใหญ่จริงๆ ในตอนนี้ ลูกๆ ของเราต้องประหม่ามาก แต่เมื่อมีนายน้อยอยู่รอบๆ พวกเขา พวกเขาอาจจะผ่อนคลายบ้าง ดูสิว่าเขาดีแค่ไหน เขากำลังเล่นกับพวกเขาและลูบหัวพวกเขา “คุณแม่คนหนึ่งแสดงความคิดเห็นขณะมองดูลูกชายของเธอ

 

 

 

“ใช่ ข้าคิดว่าเขาค่อนข้างห่างไกลจากผู้คน แต่ดูใบหน้าที่ยิ้มแย้มของเขาสิ ข้าสงสัยว่าเขาจะสืบทอดความสามารถของพ่อแม่ของเขาหรือไม่ นั่นจะเป็นพรแก่ตระกูลหลิวของเรา” น้าซุบซิบอีกคนกล่าว

 

 

 

“คงจะดี แต่ถ้าเขาไม่ทำล่ะ เมื่อมีแขกมามากมาย มันคงจะน่าอับอายสำหรับตระกลูของเรา หวังว่าลูก ๆ ของเราจะส่องแสงในวันนี้”

 

 

 

ในขณะที่พวกเขากำลังพูดคุยกัน เสวี่ยเฟิง ยุ่งกับการตอบคำถามของเด็ก ๆ มากมาย

 

 

 

“พี่ใหญ่ ทำไมพี่อายุมากจัง ข้าคิดว่ามีแต่เด็กเล็กเท่านั้นที่สามารถเข้าร่วมในพิธีได้” เด็กคนหนึ่งถามคำถามที่ทุกคนอยากจะถาม

 

 

 

“เป็นเพราะข้าป่วยตั้งแต่ยังเล็ก ด้วยเหตุนี้ ข้าจึงไม่สามารถเล่นกับเด็กๆ ที่อายุเท่าๆ กัน แต่ตอนนี้ข้าหายดีแล้ว ข้าจึงตัดสินใจพาเจ้าไปสนุกด้วยกัน เจ้ามีความสุขไหม” เสวี่ยเฟิง ตอบด้วยรอยยิ้มที่อ่อนโยน

 

 

 

“ใช่ เรามีพี่ใหญ่อยู่เลยกลัวที่นี่น้อยลง” เด็กหญิงตัวเล็กที่กล้าหาญคนหนึ่งจับมือเขาอย่างมีความสุข

 

 

 

“ไม่มีอะไรต้องกลัวที่นี่ เราจะเริ่มต้นการเดินทางครั้งใหม่ในชีวิตของเราในวันนี้” เสวี่ยเฟิง ลูบหัวของเธอ

 

 

 

“พี่ใหญ่ จริงหรือไม่ที่เมื่อเราแข็งแกร่งพอ เราจะโบยบินไปบนท้องฟ้าได้?” เด็กหญิงตัวเล็ก ๆ ถามด้วยดวงตาที่น่ารักของเธอกระพริบตาอย่างคาดหวัง

 

 

 

“ใช่ แต่การจะทำอย่างนั้นได้ เจ้าต้องพยายามหนักเพื่อฝึกฝนตัวเอง เจ้าชื่ออะไร?” เขาถาม.

 

 

 

“ข้าชื่อหลิวเหม่ย” สาวน้อยตอบอย่างมีความสุข

 

 

 

“เจ้าช่างเป็นดอกไม้ดอกเล็กๆ ที่สวยงามจริงๆ” เสวี่ยเฟิง เสริมเธอแล้วเสนอ “มาทำข้อตกลงกัน เมื่อข้ามีพลังเพียงพอและเรียนรู้วิธีบิน ข้าจะกลับมาบินไปกับเจ้าบนท้องฟ้า ตกลงไหม?”

 

 

 

“เกี่ยวก้อยสัญญา?” เธอกระโดดอย่างตื่นเต้นและยื่นนิ้วก้อยของเธอ

 

 

 

“เกี่ยวก้อยสัญญา” เขาคว้านิ้วก้อยของเธอแล้วเขย่า “แต่เจ้าต้องฝึกฝนหนักจนกว่าข้าจะกลับมา ตกลงไหม”

 

 

 

“ตกลง!” หลิวเหม่ยเห็นด้วย

 

 

 

ในเวลานี้ ผู้คนที่รวมตัวกันในห้องโถงหยุดพูดและลุกขึ้นจากเก้าอี้

 

 

 

แปลกใจกับความเงียบอย่างกะทันหัน เสวี่ยเฟิง หันกลับมาและเห็นแขกใหม่จำนวนมากเข้ามาทางประตู

 

 

 

เขารู้จักแต่พ่อแม่ของเขาและผู้จัดการหวู่ ที่เหลือไม่เป็นที่รู้จักสำหรับเขา แต่ยิ่งดูยิ่งตกใจเพราะข้างหลังกลุ่มชายชรามีกลุ่มคนสวยประมาณ 10 คนคุยกันขณะที่พวกเขาเดิน ภายในกลุ่มยังมีชายหนุ่มรูปงามที่มีคางของเขาสูงขึ้นไปบนท้องฟ้าในขณะที่เขากำลังเพลิดเพลินกับการชมเชยจากหญิงสาวที่อยู่รอบตัวเขา

 

 

 

‘พวกเขาได้สาวสวยมากมายมาจากไหน’ เสวี่ยเฟิง สงสัย

 

 

 

เขารู้ว่าการฝึกฝนสามารถเทียบได้กับผลิตภัณฑ์ดูแลผิวที่ดีที่สุดในโลก แต่เขาไม่คิดว่ามันจะเป็นจริง

 

 

 

‘เพราะตอนนี้ข้าไม่ได้ดูแย่ขนาดนั้น ข้าเดาว่าข้าคงจะหล่อขึ้นหลังจากที่เริ่มฝึกฝน’ เสวี่ยเฟิง คิดอย่างมีความสุข

 

 

 

แขกทุกคนนั่งรอบโต๊ะหลักของหัวหน้าตระกลูขณะที่มองไปรอบ ๆ ห้องโถง สำหรับผู้หญิงเหล่านี้ นี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาออกจากตระกูลของตน ดังนั้นพวกเขาจึงค่อนข้างตื่นเต้น เมื่อจักรพรรดิและผู้นำตระกูลนั่งลง ทุกคนจึงนั่งลงเช่นกัน

 

 

 

พิธีปลุกพลังวิญญาณถือได้ว่าเป็นการรวมตัวของชนชั้นสูงในตอนนี้ แทนที่จะเป็นพิธีปกติ หัวหน้าตระกลู หลิวเสี่ยวเป่ย ปรบมือและสาวใช้หลายคนออกมาจากประตูด้านข้างเพื่อนำอาหารและไวน์จำนวนนับไม่ถ้วนออกมา เหตุการณ์หลักกลายเป็นการแสดงด้านข้างเมื่อมีผู้มีอำนาจจำนวนมากมาพบกัน

 

 

 

ในเวลานี้ผู้นำตระกูลหลิวก็ยืนขึ้นและกล่าวว่า “ข้ายินดีต้อนรับทุกคนที่มาที่ตระกูลที่ต่ำต้อยของข้าในวันนี้เพื่อเป็นสักขีพยานในการปลุกจิตวิญญาณคนของตระกูลหลิวของเรา พวกท่านมีอิสระที่จะกินและดื่มในขณะที่เราให้ความบันเทิงแก่ท่าน นอกจากนี้เราจะเป็น เปิดคลังวิญญาณสำหรับผู้เข้าร่วมในวันนี้ ดังนั้นเพื่อความปลอดภัยของทุกคน ข้าจึงตัดสินใจใช้ กลุ่มเงา ของข้าในงานนี้”

 

 

 

ทันทีที่เขาพูดจบ เงาดำต่างๆ เริ่มปรากฏขึ้นทั่วห้องโถง หลังจากนั้นไม่กี่วินาที ผู้ปลูกฝังหน้ากากดำประมาณร้อยคนก็ประจำการอยู่ทุกมุม

 

 

 

เมื่อเห็นเช่นนั้น จักรพรรดิก็ขมวดคิ้วอยู่ครู่หนึ่ง แต่ไม่นานก็กลับมาแสดงสีหน้ายิ้มแย้ม

 

 

 

‘นี่คือพลังของพวกกลุ่มเงา… 96 ปรมาจารย์วิญญาณ และ 4 ราชาวิญญาณ เขากำลังซ่อนตัวมากกว่านี้… หวังว่าเราจะได้รับการสนับสนุนจากอาณาจักรดาบศักดิ์สิทธิ์’ เจิ้นซ่าง คิดในขณะที่เขามองเห็นความแข็งแกร่งของสมาชิกของ กลุ่มเงา ทุกคนได้อย่างรวดเร็ว

 

 

 

ผู้นำกลุ่มหลายคนไม่สนใจ พวกเขาคิดว่ามันเข้าใจได้เพราะคลังวิญญาณมีค่ามาก หากมีใครแอบเข้าไปในและขโมย อุปกรณ์วิญญาณ ที่หายาก นั่นจะเป็นการสูญเสียครั้งใหญ่สำหรับ ตระกูลหลิว

 

 

 

เมื่อหลิวเสี่ยวเป่ยนั่งลง เขาชี้ไปที่ผู้เฒ่าหมิงที่ยืนอยู่บนเวทีพร้อมกับเด็ก ๆ และ เสวี่ยเฟิง ทุกคน เมื่อเห็นเช่นนั้น ผู้เฒ่าหมิงกระแอมและเริ่มตรวจสอบว่าทุกคนในรายชื่ออยู่ในรายชื่อหรือไม่