Scholar’s Advanced Technological System - ตอนที่ 809 ศาสตราจารย์ ซี?

ความสามารถในการกำจัดสปอร์เป็นมาตรวัดที่สำคัญที่สุดสำหรับการวัดวิธีการกำจัดเชื้อ

ผู้นำของโลกในด้านนี้น่าจะเป็นบริษัทสัญชาติเยอรมัน ออกซิเทค น้ำยาฆ่าเชื้อแบคทีเรียของออกซิเทคที่ใช้ในการผลิตวัคซีนเป็นน้ำยาฆ่าสปอร์ที่ทรงพลังที่สุดในโลก ส่วนประกอบหลักของมันคือไฮโดเจนเพอรอกไซด์

หลังจากการรุกรานของแบคทีเรีย X-0172 ถูกค้นพบ ชุดยาฆ่าเชื้อที่ปรับแต่งพิเศษประเภทนี้ถูกนำเข้าปราสาทจันทรา แต่ยาฆ่าเชื้อถูกใช้สำหรับแค่ฆ่าเชื้อพื้นผิว มันไม่ใช่สามารถใช้กับมนุษย์ได้

ปราสาทจันทราไม่รู้ว่าจะต้องรับมือกับสปอร์ปรสิตอย่างไร

จนถึงตอนนี้ดูเหมือนการวิจัยถูกพักไว้

ลู่โจวรู้สึกว่าถ้าเขาไม่ลงมือทำอะไรตอนนี้ ก็ไม่มีอะไรเสร็จ

ด้วยสารสกัดเมทาโบไลต์จากศาสตราจารย์หลิว ลู่โจวไปห้องแล็บที่ชั้นใต้ดินที่สามของสถาบันจินหลิงเพื่อการศึกษาขั้นสูง

ลู่โจวนั่งอยู่ที่โต๊ะและวางหลอดทดลองแก้วที่มีสารสกัดเมทาโบไลต์ไว้ที่มุมโต๊ะ เขาเจองานวิจัยที่เผยแพร่โดยทีมวิจัยปราสาทจันทราและอ่านมันอยู่สักพัก เขาถอนหายใจในที่สุด

“น่าเสียดายที่ชีววิทยาไม่ใช่ด้านที่ถนัด ถึงฉันอยากจะช่วย ก็คงช่วยไม่ได้

นั่นหมายความว่าฉันต้องขอให้ระบบช่วยใช่ไหม?”

ลู่โจวมองดูน้ำยาบนโต๊ะและครุ่นคิดอยู่สักครู่ จากนั้นเขาหลับตา

‘ระบบ มีวิธีที่จะกำจัดสปอร์ X-0172 ไหม’

เขาลืมตาแล้วเห็นกล่องข้อความประกายสีน้ำเงินตรงหน้าเขา

[วิธีการกำจัดแบคทีเรียปรสิต X-0172 จากร่างกายมนุษย์]

[แต้มทั่วไปที่ต้องใช้: 10,000 แต้ม]

‘หนึ่งหมื่นแต้ม?’

ลู่โจวเกือบตกเก้าอี้

ถ้าเขานึกออกได้ถูกต้อง เขามีแต้มทั่วไปเพียง 4,835 แต้ม

เขาเริ่มตั้งคำถามกับชีวิตของตัวเอง

แบคทีเรียนี้มันยากที่จะรับมือขนาดนั้น?

นี่ก็เก็บแต้มทั่วไปมาเยอะตลอดหลายปี แต่มันยังไม่พอ…

เดี๋ยวก่อนนะ..

ลู่โจวนึกอะไรบางอย่างออก และเขาลูบหัวตัวเอง

‘พระเจ้า ลืมไปได้ยังไงเนี่ย?’

การตั้งราคา ‘คำถาม’ ของระบบมีฐานอิงจากเนื้อหาของคำถาม ถ้าเขาถามหาทางแก้ของปัญหาทั้งหมด ระบบจะต้องการแต้มทั่วไปจำนวนมาก แต่ถ้าเขาแบ่งปัญหาออกเป็นหลายส่วนและถามหาแค่ทางแก้ของส่วนหนึ่งจากทั้งหมด จำนวนแต้มทั่วไปที่ต้องการจะน้อยลงไปเยอะ

จนถึงตอนนี้ ทีมวิจัยนานาชาติเจอคอขวดว่าจะกำจัดสปอร์ X-0172 อย่างไร

ดังนั้น เขาจึงต้องปรับคำถาม…

‘ระบบ มีวิธียับยั้งไม่ให้แบคทีเรีย X-0172 ผลิตสปอร์ได้ไหม?’

สาเหตุที่แบคทีเรีย X-0172 โดนกำจัดได้ยากเป็นเพราะว่าเมื่อมันถูกโจมตี มันจะผลิตสปอร์อย่างกระตือรือร้นเพื่อป้องกันตัวเอง แม้แต่มาตรการรับมืออย่าง อุณหภูมิสูง แรงดันสูง แสงอัลตร้าไวโอเล็ท และรังสี ไม่สามารถฆ่าสปอร์ได้ แอนตี้บอดี้ที่โฮสต์สร้างก็ไม่สามารถฆ่าได้เช่นกัน

ดังนั้น หัวใจหลักของการกำจัดแบคทีเรีย X-0172 คือการยับยั้งไม่ให้มันสร้างสปอร์!

ตราบใดที่กลไกป้องกันตัวเองแบบแอคทีฟถูกกำจัด ทีมวิจัยก็จะหาแอนตี้บอดี้ที่เหมาะสมได้ในที่สุด

ผ่านไปสักพัก กล่องข้อความสีน้ำเงินอีกกล่องปรากฏขึ้นต่อหน้าลู่โจว

ครั้งนี้ ราคาสมเหตุสมผลมากขึ้นหน่อย

[ยับยั้งแบคทีเรีย X-0172 จากการผลิตสปอร์]

[แต้มทั่วไปที่ต้องการ: 2,500 แต้ม]

2,500

มันเป็นปริมาณเกือบครึ่งหนึ่งของแต้มทั่วไปที่เขามีอยู่

ถึงเขาจะไม่อยากใช้ เขาก็ต้องช่วยอนาคตของมนุษยชาติและทำภารกิจด่วนให้เสร็จ ลู่โจวกัดฟันและกดปุ่มแลกแต้มที่กล่องข้อความ

‘แลก!’

เมื่อนิ้วชี้ของเขาแตะปุ่ม กระแสข้อมูลหลั่งไหลเข้าสมองเขาเหมือนคลื่นยักษ์

ลู่โจวไม่ได้รู้สึกแบบนี้มานานมาก

มันเหมือนกับว่าสมองของเขาถูกเขียนด้วยความทรงจำที่ไม่ใช่ของตัวเขาเอง

ผ่านไปครึ่งนาที ความรู้สึกประหลาดจางหายไป

ลู่โจวนั่งอยู่ที่เก้าอีกนานครึ่งชั่วโมง และเขาประมวลผลข้อมูลในสมองเสร็จในที่สุด เขาลืมตาขึ้นและรู้สึกตื่นรู้

“เข้าใจแล้ว…”

ถึงแม้ว่าเขาจะไม่สามารถออกแบบวิธีแก้ได้ แต่ด้วยความสามารถชีวเคมีระดับ 6 และเคมีระดับรางวัลโนเบล เขาสามารถเข้าใจวิธีแก้ที่ระบบให้มาได้อย่างง่ายดาย

โดยสรุปคือ เพื่อเป็นการยับยั้งไม่ให้แบคทีเรีย X-0172 สร้างสปอร์ที่พักตัวอย่างแอคทีฟ ระบบได้เสนอฟีโรโมนชนิดพิเศษ

ฟีโรโมนนี้สามารถหลอกแบคทีเรีย X-0172 โดยหลอกให้แบคทีเรียคิดว่าพวกมันอยู่ในสภาพแวดล้อมที่สบาย ดังนั้น แบคทีเรียจะไม่ผลิตสปอร์อีกต่อไปเมื่อมันถูกแอนตี้บอดี้โจมตี

‘เราแค่ต้องฉีดฟีโรโมนพิเศษให้คนที่ติดเชื้อก่อนที่จะรับแอนตี้บอดี้เข้าไป สิ่งนี้จะทำให้แบคทีเรีย X-0172 ยอมแพ้’

ลู่โจวเปิดแล็ปท็อปทันทีและเริ่มเขียนธีสิสโดยไม่ลังเล

วิธีการเตรียมการสำหรับฟีโรโมนที่บล็อกสปอร์ถูกจัดหาให้โดยระบบแล้ว เขาจึงไม่ต้องดัดแปลงอะไร

สำหรับเอฟเฟคต์ทางด้านคลินิกของแอนตี้บอดี้ X-0172 และสารสกัดเมทาโบไลต์…ลู่โจวได้อ้างอิงงานวิจัยหลายชิ้นที่เผยแพร่โดยศาสตราจารย์เลสลี่และศาสตราจารย์จ้าวชูเซวียน

เวลาผ่านไปเชื่องช้า…

เวลาที่นาฬิกาเปลี่ยนจากช่วงเช้าเป็นช่วงบ่าย

ลู่โจวมองดูธีสิสที่เสร็จสมบูรณ์แล้วอดไม่ได้ที่จะยิ้มอย่างพึงพอใจ

เขาไม่ได้เขียนธีสิสมานานแล้ว

ยิ่งเขามีอิทธิพลมากเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งมีเวลาทำงานวิจัยทางวิทยาศาสตร์ด้วยตัวเองน้อยลงเท่านั้น เขาใช้เวลาส่วนใหญ่ไปกับการวางแผนงานระดับสูงทนที่จะเข้าร่วมบางงานวิจัยด้วยตัวเอง

‘เมื่อการแข่งขันอวกาศจบลง ฉันจะไปหยุดพักตามที่ควรได้มานานแล้ว’

ลู่โจวแปลงธีสิสเป็นไฟล์ PDF เขากำลังจะส่งธีสิสแต่จู่ๆ เขานึกอะไรบางอย่างออก

คิดว่ามันน่าสงสัยไหมที่นักวิชาการเขียนงานธีสิสชีววิทยาที่ล้ำหน้าขึ้นมา?

ถึงแม้ว่างานวิจัยมาจากสมองของเขาเอง เขาก็ไม่ใช่คนที่คิดค้นวิธีแก้ขึ้นมา เขาเอาวิธีแก้มาจากระบบโดยใช้แต้มทั่วไป

ถ้าเขาได้รางวัลโนเบลจากธีสิสนี้ เขาคงรู้สึกละอายเล็กน้อย

ลู่โจวคิดอยู่สักพักแล้วนึกไอเดียออก เขาลบชื่อผู้เขียนออกแล้วแทนที่ด้วย “ซี”

“เพอร์เฟ็คต์”

ลู่โจวยิ้มให้กับธีสิสและเปิด arXiv เขาสร้างบัญชีใหม่และอัปโหลดธีสิส

การอธิบายเรื่องนี้น่าจะยากเกินไป

ฉันจะโพสต์มันแบบไม่เปิดเผยตัวตน

……………………………………………………