Scholar’s Advanced Technological System - ตอนที่ 1350 ระบบอาณานิคมดาวเคราะห์ระยะไกล
ณ ศูนย์ประกอบการบินและอวกาศจินหลิง
โรงงานไฮเทคแห่งนี้ครอบคลุมพื้นที่กว่าหนึ่งร้อยเอเคอร์ มันรวบรวมและแจกจ่ายอุปกรณ์การบินและอวกาศที่ทันสมัยเอาไว้ คอมพิวเตอร์ควอนตัมสตาร์โวยาจวันได้ให้บริการข้อมูลบนคลาวด์และใช้งานสายการประกอบ แขนหุ่นยนต์ขับเคลื่อนไฟฟ้าแบบหลายแกน ยานพาหนะขนส่ง และอุปกรณ์อัตโนมัติ เช่น ยานพาหนะทางอากาศ เพื่อสร้างมาตรฐานและทำให้การผลิตเป็นอัตโนมัติอย่างสมบูรณ์
ที่แห่งนี้เปรียบเสมือนเตาหลอมหลอมละลายความฝันของชาวจีนทุกคน
ผู้อำนวยการฉางกำลังยืนอยู่ภายในอสูรเหล็กกล้านี้ เขาเป็นหนึ่งในผู้รับผิดชอบแผนการลงจอดบนดาวอังคารในครั้งนี้ร่วมกับนักวิชาการหยวนและวิศวกรอาวุโสคนอื่นๆ และผู้บริหารของกลุ่มเทคโนโลยีการบินและอวกาศ ตอนนี้พวกเขายืนอยู่รอที่นั่นอย่างเงียบๆ
หลังจากนั้นประมาณสิบนาที
ในที่สุดรถสีดำคันหนึ่งก็ได้ขับเข้าไปในลานจอดรถภายใต้การคุ้มกันของยานพาหนะทางทหารหลายคัน และจอดที่ทางเข้าโรงงาน
ประตูรถเปิดออกช้าๆ จากนั้นมีชายชราและชายหนุ่มที่ดูจริงจังลงจากรถพร้อมกัน
ทุกคนในประเทศจีนต่างรู้ดีว่าชายชรานั้นเป็นใคร
เช่นเดียวกับชายหนุ่ม
ความสำเร็จทางวิชาการของเขาได้เอาชนะชุมชนวิชาการระดับนานาชาติไปแล้ว ใครก็ตามที่ติดตามข่าวที่เกี่ยวข้องในชุมชนวิทยาศาสตร์จะจำเขาได้ในทันที
พวกเขารู้จักเขาในฐานะ ‘ศาสตราจารย์ลู่’
ประธานาธิบดีสังเกตเห็นสีหน้าจริงจังของทุกคน เขาจึงยิ้มอย่างใจดีและพูดว่า “อย่าซีเรียสมากเลย ผมเพิ่งมาที่นี่เพื่อดูเท่านั้น… แคปซูลอาณานิคมอยู่ในที่นี่งั้นเหรอ?”
ลู่โจวสังเกตว่าประธานกำลังมองมาที่เขา เขายิ้มให้และพยักหน้า
“การประชุมเสร็จแล้วครับ เข้าไปข้างในกันเถอะครับ”
“อาจารย์ลู่ รบกวนนำทางด้วยนะ!”
หลังจากพูดคุยกันเล็กน้อย กลุ่มคนกลุ่มหนึ่งก็ได้เดินเข้าไปในอาคารโรงงานที่อยู่ตรงกลางของศูนย์ประกอบการบินและอวกาศ
ประธานมองไปที่อุปกรณ์โลหะอัตโนมัติที่มีความแม่นยำสูง จากนั้นเขาก็พูดอย่างอารมณ์ดีว่า “ผมเห็นโรงงานหลายแห่งทั่วประเทศ แต่ทุกครั้งที่ผมมาที่นี่ผมก็ยังรู้สึกทึ่งอยู่ดี”
รถบรรทุกโลจิสติกส์เป็นเหมือนกับมดงาน มีการโต้ตอบกับชุดอุปกรณ์ทางกล เช่น แขนกลหุ่นยนต์และสายพานลำเลียง ทุกอย่างราบรื่นมาก ไม่มีการหยุดแม้แต่ครั้งเดียว
โรงงานทั้งหมดเป็นเหมือนนาฬิกาและอุปกรณ์ทุกชิ้นที่นี่ทำงานภายใต้การประสานงานของเอไอ ความเร็วอาจไม่เร็วที่สุด แต่แม่นยำในระดับที่เป็นมิลลิเมตร
ราวว่าทุกอย่างที่นี่ได้รับการออกแบบมาอย่างดีมากๆ
“นี่คือเทคโนโลยีบริการคลาวด์อุตสาหกรรมล่าสุดที่พัฒนาโดยทีมงานของเรา นอกจากศูนย์ประกอบการบินและอวกาศแล้วระบบนี้ยังใช้สำหรับศูนย์โลจิสติกส์ในเมืองใหญ่ๆ เช่น เซินเจิ้นและเซี่ยงไฮ้ รวมถึงเขตไฮเทคจินหลิงอีกด้วยครับ จากผลตอบรับของลูกค้าของเรา การผลิตที่ได้มาตรฐานผ่านเทคโนโลยีระบบอัตโนมัติได้ครองตลาดต่างประเทศ!”
ลู่โจวมองดูท่าทางตกใจบนใบหน้าของประธานาธิบดี เขาพูดต่อหลังจากครุ่นคิดอยู่พักหนึ่ง
“แอปพลิเคชั่นเอไอในระบบอัตโนมัติทางอุตสาหกรรมกำลังเป็นที่นิยม ด้วยความก้าวหน้าทางควอนตัมชิปและเทคโนโลยีคอมพิวเตอร์ทำให้ตอนนี้เราอยู่เหนือทั้งโลก และจะมีโรงงานอัตโนมัติมากขึ้นในอนาคต ประชากรจะเปลี่ยนจากอุตสาหกรรมระดับล่างเป็นอุตสาหกรรมระดับไฮเอนด์ได้ พวกนี้จะนำมาซึ่งปัญหาสังคมต่างๆ เช่น อัตราการจ้างงาน การขยายเวลาการศึกษา และอื่นๆ สิ่งเหล่านี้ล้วนเป็นสิ่งที่เราต้องพิจารณาครับ”
“อัตราการจ้างงานจะต้องเป็นปัญหาอย่างแน่นอน” ประธานาธิบดีพยักหน้าอย่างครุ่นคิดและกล่าวว่า “การขัดขวางการพัฒนาเทคโนโลยีนั้นเป็นสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ เมื่อเทคโนโลยีเติบโตเพียงพอแล้ว เทคโนโลยีระบบอัตโนมัติประเภทนี้จะถูกย้ายเข้าสู่อุตสาหกรรมไม่ช้าก็เร็ว… นี่คือสิ่งที่คุณหมายถึงใช่ไหม?”
ลู่โจว “โดยพื้นฐานแล้วก็ใช่ครับ”
“มีวิธีแก้ไขที่ดีๆ ไหม?”
“สวัสดิการสังคม การเพิ่มรายจ่ายสาธารณะ และการพัฒนาอุตสาหกรรมระดับอุดมศึกษา… ล้วนเป็นทางออกที่ดีครับ ผมเชื่อว่านักวิชาการด้านสังคมศาสตร์จะต้องมีความรู้มากกว่าในการค้นคว้าประเด็นเหล่านี้อย่างแน่นอน”
“สวัสดิการสังคมอาจจะยังยากไปสักหน่อย” ชายชราขมวดคิ้วและพูดอย่างครุ่นคิด “เพราะสถานการณ์ของเราค่อนข้างแตกต่างจากประเทศอื่น อย่างแรกคือเรื่องประชากรที่เป็นปัญหาใหญ่”
“ในระยะสั้นมันเป็นปัญหาครับ” ลู่โจวพยักหน้าและกล่าวว่า “แต่ผมเชื่อว่าตราบใดที่ผลผลิตมีการพัฒนาเพียงพอเมื่อไหร่ แม้ว่าประชากรจะเพิ่มเป็นสองเท่า เราก็จะสามารถรักษาค่าใช้จ่ายของสวัสดิการสังคมที่สูงได้”
จู่ๆ ประธานาธิบดีก็หันไปมองผู้ช่วยที่อยู่ข้างหลังเขา
“ได้เขียนมันไว้ไหม?”
ผู้ช่วยพยักหน้าและปิดแผ่นจดบันทึกในมือของเขา
“ครับ”
“ดีแล้ว”
ประธานมองที่ลู่โจวและพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ผมจะหารือเรื่องนี้ในที่ประชุมหลังจากนี้นะ มาดูแคปซูลอาณานิคมที่จะถูกส่งไปยังดาวอังคารกันเถอะ”
ลู่โจวพูดด้วยรอยยิ้มว่า “อยู่ตรงนั้นครับ!”
เมื่อเดินผ่านประตูโลหะผสมมาภายในอาคารโรงงานที่ว่างเปล่า ทุกคนจะเห็นยานอวกาศสีเงินขาวที่มีรูปร่างเป็นไข่ ซึ่งหุ้มด้วยโครงเหล็กยักษ์
ยานอวกาศมีขนาดประมาณครึ่งหนึ่งของสนามบาสเก็ตบอล มันดูไม่เหมือนยานอวกาศทั่วไปๆ
อันที่จริงมันเป็นเหมือนสถานีอวกาศเสียมากกว่า
แทบจะทุกคนตกใจกับขนาดของเครื่องนี้ๆ
โดยเฉพาะนักวิชาการหยวน และวิศวกรอื่นๆ จากองค์การอุตสาหกรรมและวิทยาศาสตร์การบินและอวกาศของประเทศจีน
แทนที่จะคิดว่าสิ่งนี้ ‘เจ๋ง’ และ ‘เท่’ พวกเขากลับกำลังคิดว่าการส่งสิ่งนี้ไปยังอวกาศจะยากแค่ไหนกันแน่
นักวิชาการหยวนกำลังจ้องเขม็งไปที่ยานอวกาศลำนี้ ผ่านไปสักพัก เขาก็อดไม่ได้ที่จะถามว่า “นี่… คุณวางแผนจะส่งมันไปยังดาวอังคารอย่างไรเหรอ?”
หลายคนๆ มีคำถามเดียวกัน
ซึ่งรวมถึงผู้อำนวยการฉางผู้รับผิดชอบโปรเจกต์การแลนดิงลงดวงจันทร์ และผู้นำของคณะกรรมการวงโคจรรอบดวงจันทร์ ทุกคนหันไปหาลู่โจวเพื่อหาคำตอบ
ลู่โจวยิ้มและอธิบายว่า “การส่งไปยังดาวอังคารไม่ใช่เรื่องยากเลย ตราบใดที่มันจะถูกส่งไปยังวงโคจรพ้องคาบโลกก่อน ดังนั้นสตาร์ไลท์หรือสะพานนกกางเขนก็สามารถนำมันไปที่ดาวอังคารได้แน่นอน”
“แน่นอนว่าคราวนี้เราไม่จำเป็นต้องใช้สตาร์ไลท์หรือสะพานนกกางเขน เพราะสถาบันออกแบบของเราคำนึงถึงลักษณะเฉพาะของอุปกรณ์นี้เมื่อออกแบบแคปซูลอาณานิคมและออกแบบระบบการบินแยกต่างหากสำหรับมัน”
“รวมทั้งแคปซูลอาณานิคมจะทำให้ระบบการบินทั้งหมดประกอบด้วยส่วนประกอบการทำงานที่แตกต่างกันมากกว่าสิบสองส่วน พวกนี้จะรวมกันเป็นเรืออาณานิคมที่มีความสามารถในการนำทางไปยังดาวเคราะห์ที่อยู่ห่างไกล เราจะเปิดตัวส่วนประกอบเหล่านี้ในวงโคจรพ้องคาบโลกเป็นชุดๆ ไปและประกอบให้เสร็จสิ้นที่นั่นครับ!”
ระบบการบินแบบแยกเหรอ?!
หยวนถึงกับตกใจกับจำนวนข้อมูลที่เปิดเผยต่อเขา
“… อาณานิคม… ยานอาณานิคม?”
“ครับ” ลู่โจวพยักหน้าและมองไปที่นักวิชาการหยวนทันที เขากล่าวว่า “นี่ไม่ใช่ยานทั้งหมดหรอกนะ มันจะต้องเชื่อมต่อกับส่วนประกอบอื่นๆ อีกครับ”
“ดังนั้นตามทฤษฎีแล้ว มันใช้ไม่ได้กับดาวอังคารเท่านั้น และไม่สามารถถูกมองว่าเป็นแค่ชีวมณฑลประดิษฐ์เท่านั้นด้วย มันคือชุดที่สมบูรณ์ของระบบการล่าอาณานิคมของดาวเคราะห์ที่อยู่ห่างไกลซึ่งออกแบบโดยนักวิจัยของเราในการล่าอาณานิคมนอกโลก”
“ถ้าเป็นไปตามเงื่อนไข พวกเราก็สามารถไปที่อื่นได้อีก!”