Return of The 8th Class Mage - ตอนที่ 49 5 ปีต่อมา (1)

นิยาย Return of The 8th Class Mage Return Of The 8th Class Mage – Chapter 49

 

ตอนที่ 49 5 ปีต่อมา (1)

 

“ ยืม ฯ

 

เป็นที่ที่ดีจริงๆภายในห้องสมุดของจักรวรรดิแห่งนี้

 

มันเป็นพื้นที่ที่อนุญาตให้มกุฎราชกุมารเข้าได้เพียงคนเดียว

เท่านั้น

 

มันเป็นห้องสมุดเดียวที่มีหนังสือที่เกี่ยวข้องกับ “การปกครองจักรวรรดิ” และเจ้าชายคนอื่นๆนั้นก็ไม่สามารถอ่านหนังสือเหล่านี้ได้ การเรียนรู้เกี่ยวกับการปกครองจักรวรรดินั้นได้รับอนุญาตเฉพาะสำหรับมกุฎราชกุมารเท่านั้น

 

“ อืมมม! ”

 

เจ้าชายที่พึ่งจะอายุ 23 ปี “เฮย์เดน กรีนริเวอร์” เข้ามาอ่านหนังสือเหมือนอย่างเคย ตั้งแต่เช้าแจ้าชายก็ได้เข้ามาอ่านและศึกษารากฐานของการปกครองจักรวรรดิ อันที่จริงเจ้าชายนั้นควรที่จะอ่านหนังสือเหล่านี้จบได้แล้วเมื่อตอนที่เขานั้นอายุ 15 ปี เจ้าชายเฮย์เดนนั้นถูกสั่งให้เริ่มเรียนรู้การปกครองตั้งแต่อายุยังน้อย

 

“.. คนที่เขียนหนังสือนี้ขึ้นมาพวกเขาไม่มีวิธีทำให้มันน่าอ่านบ้างเลยรึไง หนังสือพวกนี้มันช่างน่าเบื่อหน่ายจริงๆ ”

 

เจ้าชายนั้นยังคงเหมือนเดิมตั้งแต่อายุ 5 ขวบ เจ้าชายนั้นไม่ชอบอ่านหนังสือ

 

แต่อย่างน้อยตอนนี้เจ้าชายเฮย์เดนก็ยังอ่านหนังสือพวกนี้อยู่บ้าง

 

” คงไม่เป็นไรหรอกมั้ง! วันนี้คงไม่ใช่วันอ่านหนังสือสำหรับฉัน”

 

มกุฎราชกุมารปิดหนังสือในทันที

 

ทันใดนั้นเจ้าชายก็ลุกขึ้นและเดินออกมาจากห้องสมุด

 

“ ฝ่าบาท”

 

คนรับใช้ระดับสูงของพระราชวัง ที่โอ” และ “พอล” รองหัวหน้าแห่งอัศวินที่สองเดินเข้าหาเจ้าชายเฮย์เดน

 

“ ฝ่าบาท ท่านไม่ควรที่จะอ่านหนังสือเป็นเวลาอย่างน้อยหนึ่งชั่วโมง? ”

 

“ ใช่ฉันจะอ่าน แต่ตอนนี้ฉันไม่ได้อยู่ในอารมณ์ที่อยากจะอ่านเลย”

 

“ แต่ท่านได้สัญญากับจักรพรรดิ…”

 

“ ไม่ต้องห่วงฉันจะอ่านอีกในวันพรุ่งนี้ ไม่สิจริงๆแล้วเดี๋ยวฉันจะกลับมาอ่านในตอนบ่ายของวันนี้ ”

 

” แต่…..

 

คนใช้ไม่สามารถพูดอะไรอีกแล้ว

 

นอกจากนี้เขายังรู้ว่ามันเป็นปาฏิหาริย์ที่เจ้าชายเฮย์เดนนั้นมาอ่านหนังสือโดยสมัครใจ คนใช้ที่ได้เห็นเจ้าชายมาตลอด 20 ปีนั้นไม่เคยเห็นเจ้าชายจะตั้งใจเข้ามาอ่านหนังสือด้วยตัวเองมาก่อนเลย

 

“ รองหัวหน้าวันนี้เป็นวันนั้นใช่มั้ย”

 

“ ท่านหมายถึงวันอะไร”

 

“ การต่อสู้ครั้งสุดท้ายระหว่างโอลิเวอร์กับเอียน”

 

“ อ่าใช่แล้วขอรับ ”

 

การต่อสู้ของเอียนและโอลิเวอร์

 

พวกเขาได้ทำการต่อสู้กัยมาเป็นเวลา 5 ปีแล้ว

 

หากพวกเขาไม่มีงานอะไรที่ต้องไปทำเป็นพิเศษ พวกเขาก็จะมาต่อสู้กันอย่างน้อยสัปดาห์ละครั้ง ตั้งแต่เช้าจรดค่ำ

 

“ พวกเขาจะต้องอยู่ในจุดสุดยอดของการต่อสู้แล้วแน่ๆ”

 

มันเป็นวันสุดท้ายของการได้ต่อสู้กัน

 

เจ้าชายเฮย์เดนไม่ต้องการที่จะพลาดช่วงเวลาดังกล่าวนี้เลย

 

มันเป็นการต่อสู้ครั้งสุดท้ายของมือซ้ายและมือขวาของเขา

 

” ไปกันเถอะ ฉันไม่ได้เห็นมันมาหลายเดือนแล้วเหมือนกัน

 

พวกเขาต่อสู้กันที่โรงยิมของสำนักงานอัศวินแห่งที่สอง

 

ด้วยความตื่นเต้นเจ้าชายเฮย์เดนก็เดินไปที่โรงยิมในทันที

 

“ เมื่อใดก็ตามที่ฉันไปดู โอลิเวอร์จะโดนกระทืบท กครั้งไปแล้ววันนี้ล่ะ เขาจำทำได้ดีกว่าเดมไหมหรือผลจะยังเป็นเหมือนเดิมกันนะ? ถ้าผลลัพธ์มันยังคงเหมือนเดิมฉันควรไปเมื่อพวกเขาใกล้จะสู้กันเสร็จครกว่า ฉันรู้สึกเศร้าใจแทน โอลิเวอร์จริงๆ”

 

ในขณะที่ทักษะการต่อสู้โอลิเวอร์ไม่สามารถปกป้องราชบัลลังก็ได้

 

รองหัวหน้าแห่งอัศวินที่สองจึงต้องมาคุ้มกันเจ้าชายเฮย์เดนแทนโอลิเวอร์

 

และแล้วเจ้าชายก็ได้เดินทางมาถึงใกล้ ๆ กับสำนักงานแห่งอัศวินที่สอง

 

จากระยะไกลเจ้าชายเฮย์เดนสามารถได้ยินเสียงดังที่อยู่ภายในโรงยิม

 

เสียงที่เกิดจาการต่อสู้กันของเอียนและโอลิเวอร์

 

” ปิ้ววว…“

 

โรงยิมของอัศวิน

 

มีชายผู้ที่สวมเกราะหนาอยู่หนึ่งคน

 

เขาคือโอลิเวอร์และเขานั้นกำลังหายใจเข้าลึก ๆ

 

พวกเขาทั้งคู่ได้เริ่มต่อสู้กันมาหลายชั่วโมงแล้วในตอนนี้โอลิเวอร์ก็กำลังเตรียมการสำหรับการโจมตีครั้งสุดท้าย

 

“นี่เป็นโอกาสสุดท้ายของฉันแล้ว”

 

โอลิเวอร์ถือดาบเหล็กสำหรับใช้ฝึก

 

ดาบที่ดีที่สุดของโอลิเวอร์นั้นได้ถูกทำลายไปแล้ว แต่เขาก็ตระหนักได้ว่าเขานั้นไม่ต้องการดาบที่ดีๆในการต่อสู้กับจอมเวทย์เพราะมันจะไร้ประโยชน์ ยกเว้นเสียแต่ว่ามันจะเป็นดาบที่มีพลังเวทย์อยู่ในนั้น

 

“ฉันจะต้องไม่พลาดโอกาสนี้

 

โอลิเวอร์จดจ่อกับการเสริมพลังของตัวเอง

 

มีบางอย่างถูกสร้างขึ้นบนอากาศและมันตั้งเป้าไปที่หัวของโอลิเวอร์

 

ต้องเป็นเวทย์ที่เกิดมาจากเด็กหนุ่มที่มีผมยาวสีน้ำตาลซึ่งยืนอยู่ที่ด้านตรงข้ามของทางเข้าโรงยิม

 

ที่จริงแล้วมันเป็นเพียงส่วนเล็ก ๆ ของพลังของเอียนที่สามารถทำได้

 

“ ย้ากกกก! ”

 

ด้วยเสียงร้องของโอลิเวอร์ที่กำลังจะเข้าจู่โจม โอลิเวอร์ก็รีบเคลื่อนที่ไปทางด้านข้างของเอียน

 

การพุ่งเข้าไปโจมตีตรงๆนั้นจะถูกบล็อกได้อย่างง่ายดายด้วยเวทย์มนตร์ของคู่ต่อสู้

 

แต่ที่จริงแล้วการบุกเข้าไปจากด้านข้างก็ไม่ได้เปลี่ยนผลลัพธ์ที่จะเกิดขึ้นสักเท่าไหร่

 

แต่โอลิเวอร์ก็ยอมทำเพื่อเพิ่มโอกาสที่จะชนะแม้จะเพียงเล็กน้อยก็ตาม

 

* ปัก! ปัก! ปัก! *

 

มีแท่งแข็งหลายร้อยแห่งที่กำลังตกลงมา

 

แท่งน้ำแข็งจำนวนมากที่โจมตีพลาดเป้าได้เจาะลงไปที่พื้นของโรงยิม

 

แท่งน้ำแข็งบางแห่งก็ถูกปัดด้วยดาบเหล็กของโอลิเวอร์

 

และดาบของโอลิเวอร์ก็ไม่แตกหรือถูกทำลายจากแท่งน้ำแข็ง

 

“ ฮับ! ”

 

โอลิเวอร์หมุนตัวหลบและเปลี่ยนทิศทางทันที

 

* * * * * * * * อ้ากก

 

ในเส้นทางที่โอลิเวอร์กำลังมุ่งหน้าไปนั้นถูกระเบิดและพื้นข้างหน้าเขาถูกยกลอยขึ้นและเลื่อนมาขวางทางของโอลิเวอร์

 

หากโอลิเวอร์ไม่เปลี่ยนทิศทางที่จะพุ่งเข้าไป ก็เหมือนเขาวิ่งเข้าไปในดงของแท่งน้ำแข็งนั่นและไม่นานเขาจะต้องถูกกระหนกระแทกอย่างแน่นอน

 

มันเป็นสัญชาตญาณถูกสร้างขึ้นโดยการต่อสู้กับเอียนมาเป็นเวลา 5 ปี

 

ต่อไปคือ

 

แต่มันยังไม่ใช่การโจมตีสุดท้ายของจอมเวทย์

 

มันเป็นเพียงแค่จุดเริ่มต้นเท่านั้น

 

“ความร้อนนี่”

 

โอลิเวอร์ขยับดวงตาของเขาไปในทิศทางที่เขานั้นสัมผัสได้ถึงความร้อน

 

มีก้อนไฟที่อยู่บนมือนั่นมันตั้งเป้าโจมตีไปที่โอลิเวอร์และจากนั้นมันก็ทุบลงมาที่พื้น

 

* บัม *

 

หลังจากที่โอลิเวอร์หลบอย่างรวดเร็ว

 

บัม! บัม! *

 

มีการโจมตีของเวทย์ไฟนั่นโจมตีเข้ามาเพิ่มอีกสองครั้ง

 

ไม่เพียงแค่นั้นเมื่อมันโจมตีไม่โดนโอลิเวอร์

 

มันก็ได้ทำให้พื้นในโรงยิมถูกทำลายไปทุกครั้ง

 

“หมัดไฟนั้นจะหายไปอีกในไม่ช้า

 

โอลิเวอร์ได้รับประสบการณ์นี้มาแล้วหลายครั้ง และในตอนนี้โอลิเวอร์ก็ไม่จำเป็นต้องสนใจมันอีกต่อไป ก่อนที่เอียนนั้นจะร่ายเวทย์ต่อไปโอลิเวอร์จะต้องเข้าใกล้เคียนให้มากกว่านี้

 

โอลิเวอร์รีบพุ่งเข้าไปหาจอมเวทย์เอียนโดยไม่ลังเล

 

ในไม่ช้าไฟนั่นที่ไล่โจมตีเขาก็หายไป

 

ทันใดนั้นไฟลูกสุดท้ายก็ได้พุ่งมาที่หน้าของโอลิเวอร์อย่างรวดเร็ว

 

แต่โอลิเวอร์กลับหลบได้อย่างง่ายดายโดยการหมุนตัวของเขา

 

อย่างไรก็ตามแท่งน้ำแข็งที่ปักอยู่บนพื้นกำลังแผ่ขยายแช่แข็งพื้นที่รอบๆมันมีเป้าหมายคือเท้าของโอลิเวอร์ ถ้าโอลิเวอร์นั้นปล่อยให้มันแช่แข็งเท้าของเขาได้ มันก็คือจุดจบของการต่อสู้ในครั้งนี้

 

” ไม่มีทางซะหรอก! “

 

โอลิเวอร์ตัดสินใจทิ้งดาบเหล็กอย่างรวดเร็ว จากนั้นโอลิเวอร์โยนดาบที่ถูกแช่แข็งไปครึ่งหนึ่งแล้วทิ้งไปโดยไม่ลังเล และได้ดึงดาบอีกอันจากเอวของเขาออกมาแทน

 

* ชริ้งง! *

 

เหลืออีกเพียงไม่กี่ก้าวก็จะเข้าไปถึงตัวของจอมเวทย์แล้วแต่ด้วยเสื้อคลุมสีฟ้านั่น

 

เขาจะใช้มันอีกครั้ง?

 

“ฉันต้องไปถึงตัวเขาให้ได้

 

ด้วยความตั้งใจอันมั่นคงโอลิเวอร์ก็ก้าวไปข้างหน้าอย่างต่อเนื่อง

 

ทันใดนั้นก็มีลูกไฟยักษ์พุ่งเข้ามาขวางทางโอลิเวอร์

 

ฉันสามารถฟันมันได้

 

นักดาบที่สามารถฟันลูกไฟยักษ์ที่เกิดขึ้นจากมานา

 

5 ปีที่แล้วไม่มีนักดาบคนใดที่สามารถทำแบบนี้ได้เลยสักคนเดียว

 

* ฉึบ! *

 

ในตอนนี้มีคนที่สามารถทำได้แล้ว

 

นักดาบดังกล่าวนั้นได้มีตัวตนอยู่จริงบนโลกใบนี้แล้วในตอนนี้

 

หัวหน้าของอัศวินชื่อโอลิเวอร์ โอลิเวอร์วัด

 

ผู้คุ้มกันของเจ้าชายเฮย์เดนเป็นนักดาบที่เก่งที่สุด

 

และแล้วรอยฟันที่อยู่บนลูกไฟยักษ์นั่นก็ปรากฏให้เห็นได้อย่างชัดเจน

 

จอมเวทย์เอียนยืนอยู่กับที่โดยไม่ขยับไปไหนเลยแม้แต่ก้าวเดียว

 

“ ยากกกก! ”

 

เป้าหมายที่โอลิเวอร์ต้องการมาตั้งแต่ 5 ปีที่แล้ว

 

โอลิเวอร์ตะโกนออกมาเพื่อให้บรรลุเป้าหมายของเขา

 

ดาบเหล็กที่กำลังสะท้อนแสงอยู่นั้นกำลังเล็งไปที่หัวใจของจอมเวทย์

 

มันเป็นการโจมตีครั้งสุดท้ายของโอลิเวอร์ที่ได้ใส่ความตั้งใจทั้งหมดของเขาไว้ในการโจมตีครั้งนี้

 

* ฉึบ! *

 

ดาบเหล็กแท่งทะลุผ่านไปโดยสมบูรณ์

 

การโจมตีของโอลิเวอร์ได้ถูกปลดปล่อยออกไปแล้ว

 

มันเป็นความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่ที่ใช้เวลามาถึง 5 ปี

 

อย่างไรก็ตามโอลิเวอร์กลับไม่ยิ้มหลังจากโจมตีไปได้อย่างสมบูรณ์