Return of The 8th Class Mage - ตอนที่ 39 บางครั้งไม้แข็งก็ดีกว่าไม้อ่อน (3)

Return of The 8th Class Mage Return Of The 8th Class Mage – Chapter 39

 

ตอนที่ 39 บางครั้งไม้แข็งก็ดีกว่าไม้อ่อน (3)

 

“…. เถาวัลย์? ”

 

จริง ๆ แล้วจอมเวทย์ทุกคนที่ได้เห็นภายนอกของหอคอยงาช้างในเวลานั้นจะต้องตกตะลึง เนื่องจากปาที่ล้อมรอบหอคอยงาช้างนั้นกลายเป็นเถาวัลย์หนาหลายร้อยต้นที่พุ่งขึ้นมาจากพื้นดินและเลื้อยไปตามผนังด้านนอกของหอคอยงาช้าง

 

” อะไรกัน? นี่มันเกิดอะไรขึ้น!”

 

เมื่อมองสิ่งที่เกิดขึ้นในขณะนั้น เหล่าจอมเวทย์ที่อยู่ที่นั่นต่างก็ตกตะลึงทุกคนไม่มีใครกล้าตอบคําถามของเฮลีน

 

พวกเขาไม่ได้ยินเสียงของเธอเพราะอาการช็อคจากเหตุการณ์นี้ที่กําลังเกิดขึ้นกับหอคอยงาช้าง

 

“ ไอ้พวกวิตถาร! ”

 

พวกเขาปฏิเสธที่จะตอบเธอ?

 

เฮลีนเดินไปที่ขอบดาดฟ้าเพื่อตรวจสอบสถานการณ์รอบๆหอคอย

 

ขณะนั้น

 

เถาวัลย์ก็เลื้อยขึ้นมา

 

สิ่งเหล่านั้นคืออะไร?

 

เฮลีนมองไปที่เอียน

 

เอียนที่อยู่ในเวทย์น้ำแข็งก็มองเธอกลับด้วยเช่นกัน

 

“เขาร่ายเวทย์อยู่ภายในนั้นเหรอ?”

 

เถาวัลย์หลายร้อยต้นพุ่งขึ้นมาจากพื้นดินรอบๆของหอคอย

 

เถาวัลย์พวกนั้นมันมีตาและพวกมันค้นหาเป้าหมายในการโจมตีเหมือนกับการหาเหยื่อของงู

 

เถาวัลย์นั่นพยายามหาเป้าหมายที่มีความร้อนแผ่ออกมาและในไม่ช้าพวกมันก็เริ่มเคลื่อนไหว

 

“ เชี่ย เอ้ย…”

 

เธอไม่สามารถที่จะช่วยตัวเองให้รอดจากเถาวัลย์นั่นได้เลย

 

เถาวัลย์นับร้อยมีเป้าหมายที่จะโจมตีเหมือนกันคือเฮลีน

 

* เผาไหม้! *

 

เถาวัลย์เหล่านั้นก็เป็นเป้าหมายของเฮลีนด้วยเช่นกัน

 

เฮลีนเผามันจนมอดไหม้

 

แต่ปัญหาคือเถาวัลย์นั้นผุดขึ้นมาเรื่อยๆไม่มีที่สิ้นสุด

 

เผา เผาและเผา

 

“นี่มันอะไรกัน!”

 

เฮลีนเผามันจนเวลาผ่านไปสามชั่วโมงแต่ก็ไม่มีวี่แววว่าเถาวัลย์นั่นจะหยุดโจมตีเฮลีนเลย

 

ไม่ใช่แค่มานาของเธอเท่านั้นที่ลดลงความเหนื่อยล้าของเธอนั้นก็เพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ

 

การหลบและการเผามันไม่ใช่ทางออกที่ดีที่สุด

 

มีทางออกเดียวเท่านั้น

 

จัดการกับผู้ร่ายเวทย์

 

“แต่จะทํายังไงล่ะ?”

 

ผู้ร่ายเวทย์คนนั้นกําลังซ่อนตัวอยู่ในเวทย์น้ำแข็งของเขา

 

เกราะป้องกันที่แข็งแกร่งที่เกิดจากการแช่แข็งของมานา

 

เวทย์ที่เอียนใช้มันควรที่จะไม่สามารถทําอะไรเธอได้เลย

 

เธอต้องทําอะไรซักอย่าง

 

“ฉันต้องการหาวิธี…”

 

อย่างไรก็ตามเธอไม่สามารถคิดอะไรได้เลยในสถานการณ์นี้

 

“ แฮ่ก … แฮก! ”

 

เมื่อเวลายิ่งผ่านไปนานเท่าไหร่ การหายใจของเฮลีนก็หยาบกร้านมากเท่านั้น

 

ความแข็งแกร่งของร่างกายและมานาของเธอระบายออกมากําลังลดทอนลงอย่างต่อเนื่อง

 

เธอเริ่มตระหนักได้ว่าเธอนั้นไม่สามารถที่จะชนะการต่อสู้ในครั้งนี้ได้

 

“ อ๊ะ! ”

 

เมื่อเธอเริ่มมีช่องว่าง เถาวัลย์ก็พุ่งเข้าหาเธออย่างรวดเร็ว

 

เถาวัลย์อันหนึ่งพุ่งไปพันที่ขาขวาของเธออย่างรวดเร็ว

 

เวทย์ไฟของเธอไร้ประโยชน์

 

เถาวัลย์นั้นเร็วกว่าเธอแล้วในตอนนี้เพราะเธอเริ่มเหนื่อยล้าจากการต่อสู้มาเป็นเวลานาน

 

มันเริ่มพันต่อจากแขนของเธอไปจนถึงขาและในที่สุดก็ทั่วทั้งร่างกายของเธอ

 

เหมือนหนอนที่กลายเป็นดักแด้

 

“ อ้ากกก! ”

 

เธอส่งเสียงกรีดร้องเป็นครั้งแรกในชีวิตของเธอ

 

และเป็นความอับอายครั้งแรกของเธอด้วยเช่นกัน

 

เธอยังสามารถทําอะไรได้อีกในการต่อสู้ครั้งนี้?

 

ไม่ เธอไม่สามารถแม้แต่จะแตะต้องตัวของคู่ต่อสู้ได้เลยแม้แต่น้อย

 

เธอต้องต่อสู้กับเถาวัลย์เหล่านี้มาตลอดจนความแข็งแกร่งและมานาของเธอเริ่มเหลือน้อยลงไปทุกที

 

มันจะน่าละอายน้อยลงถ้าอย่างน้อยเธอนั้นสามารถจัดการกับเถาวัลย์เหล่านั้นให้หมดไปได้

 

แต่ในที่สุดเธอกลับถูกจับตัวได้ซึ่งก็เหมือนคนที่แพ้ไปแล้ว

 

“ ได้ยังไงกัน…”

 

เธอรู้ว่าเอียนมีความสามารถพิเศษ

 

แต่นี่มันเรื่องอะไรกัน

 

เขาไม่ได้ถูกบังคับให้หลับไปในเวทย์น้ำแข็งของเขา

 

นอกจากนี้เขายังสามารถใช้เวทย์อื่นๆในขณะที่อยู่ในนั้นได้ อีก

 

“……ฮ่าฮ่า ”

 

ตอนนี้เฮลืนหัวเราะเหมือนคนบ้าโดยดูการเคลื่อนไหวต่อไปของเอียน

 

ไอซ์ บล็อก ของเยี่ยนก็ได้หายไป

 

เขาใช้มานาหมดไปแล้วหรือไม่?

 

ไม่ มันไม่ควรจะเป็นอย่างนั้น

 

มันเหมาะเจาะเกินไปที่มานาเอียนจะหมดหรือไม่?

 

* เสียงเดิน *

 

เอียนเดินเข้าไปหาเฮลีน

 

ตามที่เธอคิดไว้ เอียนนั้นยกเลิกเวทย์ไอซ์ บล็อกด้วยความประสงค์ของเขาเอง

 

ไม่เช่นนั้นเอียนคงไม่สามารถเดินเข้าหาเธออย่างนั้นได้โดยไม่มีความเสียหายใดๆหรือความผิดปกติใดๆเลย

 

“ ครั้งนี้ ฉันได้เห็นว่าทําไมคุณถึงถูกเรียกว่าเป็น “จอมเวทย์คนแรก” ”

 

เสียงของเฮลีนที่พูดออกมานั้นช่างเป็นเสียงที่ขมขื่น

 

ตอนนี้เธอเข้าใจความหมายของชื่อของเอียนที่ทุกคนต่างก็เรียกกันแล้ว

 

เธอสามารถรับรู้ถึงพลังของเอียนได้หลังจากการได้ต่อสู้กับเขา

 

เขาไม่ใช่จอมเวทย์ที่มีพรสวรรค์ธรรมดาๆ

 

“ ฉันยอมแล้ว คุณจะช่วยปล่อยฉันออกจากเถาวัลย์สกปรกๆเหล่านี้ได้หรือยัง….”

 

“ ยัง “

 

เอียนตอบกลับไปเบาๆ

 

นี่มันยังไม่ดีพอ เขาต้องจัดการเธออย่างสมบูรณ์

 

ไม่ใช่สําหรับเฮลีนเท่านั้น แต่ยังรวมถึงจอมเวทย์คนอื่นๆ ที่กําลังเฝ้าดูการต่อสู้นี้อยู่ด้วย

 

“ฉันจะแสดงให้พวกเขาเห็นว่าฉันเป็นใคร”

 

จอมเวทย์เด็กที่เพิ่งได้มีข่าวลือและการประกาศออกไปว่าเป็นอาร์ชเมจ

 

เขาผ่านการตรวจสอบของหอคอยแล้ว

 

เขาได้รับการยืนยันว่าอยู่ขั้นที่ 4

 

อย่างไรก็ตามมันมีช่องว่างขนาดใหญ่ระหว่างการได้ฟังมากับการได้ดูด้วยตาของตัวเอง

 

“ คุณหมายความว่ายังไง….? ”

 

ในไม่ช้าเฮลีนก็ด้วยความอย่างสงสัย

 

แน่นอนเอียนไม่ตอบ

 

เอียนยกมือขวาขึ้นไปเหนือหัวอย่างช้าๆ

 

เอียนรวบรวมมานาไว้บนฝ่ามือที่เหยียดแขนขึ้นไปเหนือหัวของเขา

 

“ เดี๋ยวก่อน! เด็กน้อย…ท่านเอียน? ”

 

ตอนนี้เธอได้เรียกเขาว่าท่านเอียน เธอกําลังหมดหวังอย่างยิ่ง หากเวทย์ที่รุนแรงนั้นโจมตีมาที่เธอ เธอก็จะต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัยเลย

 

“ นี่เป็นเพียงการต่อสู้เล่นๆ! การทดสอบเฉยๆ! หยุดนะ! “

 

เมฆมืดครึมเริ่มรวมตัวกันบนท้องฟ้าของหอคอยงาช้าง

 

การเปลี่ยนแปลงที่ยิ่งใหญ่ของมันบนท้องฟ้านั้นแสดงถึงพลังของมัน

 

* ครื้นนน….*

 

เวทย์เอียนกําลังร่ายนั้นมันมีสูตรเวทย์ที่ซับซ้อนและเยอะมาก

 

และต้องใช้เวลานานในการใช้งาน

 

อย่างไรก็ตามพลังในการทําลายล้างของมันนั้นรุนแรงที่สุดในบรรดาเวทย์ขั้นที่ 4

 

“ คอล ไลท์นิ่ง” (เวทย์สายฟ้า)

 

ฟ้าก็ผ่าลงมา

 

มันผ่าลงบนยอดของฟ้าของหอคอยงาช้าง

 

ตรงจุดที่เฮลีนถูกมัดไว้ด้วยเถาววัลย์

 

* แคร็ก! *

 

เฮลืนหลับตาลงทันที

 

รวมไปถึงจอมเวทย์คนอื่นๆที่กําลังดูอยู่

 

ทันใดนั้นเศษหินสีขาวที่ใช้สร้างหอคอยงาช้างกําลังแตกกระจายออกไป

 

แม้แต่เวทย์ป้องกันของหอคอยงาช้างก็ยังไม่อาจต้านทานไว้ได้

 

เฮลีนจะต้องตายอย่างแน่นอน

 

ถ้ามันโจมตีเธอโดยตรง

 

หลังจากนั้นเฮลีนลืมตาของเธอ

 

พื้นด้านหน้าของเธอถูกผ่าและพื้นแตกกระจาย

 

ไม่เพียงเท่านั้นบริเวณรอบๆที่ถูกผ่านั้นเป็นไหม้อย่างรุนแรง

 

สายฟ้าได้ผ่าลงตรงหน้าเฮลีน

 

“ ฮะ แฮ่ก แฮ่กก! ”

 

ในที่สุดเธอก็สามารถหายใจต่อได้

 

เธอยังชีวิตอยู่ เธอรอดชีวิตจากการถูกฟ้าผ่านั่น

 

แต่ทําไมเธอถึงรู้สึกว่าเธอจะไหม้?

 

จริงๆแล้วมันไม่ใช่เธอที่ถูกเผาไหม้

 

แต่มันคือความร้อนที่มาจากเถาวัลย์ที่ถูกเผาไหม้จากสายฟ้านั้น

 

เธอกําลังจะถูกไฟไหม้อย่างรุนแรงจากเถาวัลย์

 

” คลายเวทย์ ”

 

เอียนซึ่งกําลังยืนอยู่ในบริเวณที่เป็นหลุมจากสายฟ้าทําท่าทําทางเล็กน้อยจากนั้นไม่นานเถาวัลย์ก็ปล่อยเฮลีน

 

เฮลีนล้มลง

 

เธอไม่สามารถยืนได้

 

“ เฮลีน”

 

เอียนเข้าไปหาเฮลืนอย่างใกล้ชิด

 

“ อย่าเข้ามาหาฉัน…!”

 

เฮลีนตะโกนออกมาโดยที่ไม่รู้ตัว

 

สัญชาตญาณของเธอกําลังปฏิเสธการเข้ามาของเอียน

 

“ พอแล้วเหรอ ”

 

อย่างไรก็ตามเอียนไม่สนใจปฏิกิริยาของเธอที่เธอนั้นแสดงออกมา

 

เอียนนั่งลงและมองตรงไปที่เฮลีน

 

“ คุณยังต้องการที่จะสอนอะไรฉันอีกหรือไม่ ”

 

เฮลีนส่ายหัวด้วยความสิ้นหวัง

 

มีอะไรที่จะสอนอีกไหม

 

เขาตั้งใจจะทําอะไร

 

เฮลืนไม่เข้าใจ และก็ไม่อยากที่จะเข้าใจด้วย

 

ในตอนนี้เธอแค่อยากจะหนีออกไปจากเอียน

 

ไม่เช่นนั้นเธอก็จะไม่สามารถใจให้สงบลงได้จากความกลัวที่ไม่เคยมีมาก่อนและหัวใจเธอในตอนนี้มันกําลังเต้นแรง

 

“ ถ้าอย่างนั้นฉันก็ขอโทษด้วย ฉันต้องไปแล้ว ”

 

แล้วเอียนก็เดินออกไป

 

เมื่อเอียนนั้นเดินเข้าไปใกล้จอมเวทย์ เหล่าจอมเวทย์ที่ยืนดูอยู่ก็ถอยห่างออกไป

 

และพวกเขาก็เปิดทางให้เอียนเดินออกไป

 

ในตอนท้ายเอียนได้พบกับแขกคนพิเศษ

 

จอมเวทย์วัยกลางคนซึ่งเป็นผู้อาวุโสที่ยิ่งใหญ่ของจอมเวทย์ส่วนใหญ่

 

รวมถึงอาร์จเมจอีกสองสามคนและจอมเวทย์แห่งหอคอยฮาเบิร์ท

 

พวกเขามายังที่นี่เมื่อพวกเขานั้นเห็นเถาวัลย์เหล่านั้นกําลังเลื้อยขึ้นหอคอย

 

” ขอโทษนะ…”

 

เอียนพูดในขณะที่มองพวกเขา

 

“ คุณช่วยฉันหน่อยได้ไหม ฉันรู้สึกเหนื่อยๆ ”

 

พวกเขาก้าวไปข้างหน้าด้วยใบหน้าที่สับสน

 

อาร์ชเมจคนใหม่คนนี้สามารถเอาชนะเฮลีนได้

 

หอคอยงาช้างซึ่งเคยใช้ชีวิตอยู่ย่างสงบตลอดมา ในตอนนี้ต้องเผชิญกับยุคสมัยใหม่แล้ว

 

“ เขาใช้เวทย์มนตร์ขณะอยู่ในเวทย์ไอซ์ บล็อก …..”

 

ไม่ว่าเอียนจะเดินไปที่ไหนมันก็มีแต่เรื่องซุบซิบเกี่ยวกับเขาเต็มไปหมด

 

อย่างไรก็ตามอาร์ชเมจของหอคอยงาช้างทุกคนที่เคยได้ตรวจสอบเอียนมาแล้วนั้นไม่ได้ตื่นเต้นกับเรื่องนี้เลย

 

“ เธอยังอยู่ข้างในห้องนั้นโดยออกมาเลยเหรอ? ”

 

” ใช่และเธอก็ไม่ยอมกินอะไรเลยมาหลายวันแล้ว”

 

“ อืม”

 

ชั้นที่ 19 ของหอคอยเป็นชั้นของห้องวิจัยเดี่ยวส่วนตัวของอาร์ชเมจ

 

มันมีแต่เพียงความเงียบงัดบนชั้นนี้

 

มากกว่าความเงียบในตอนนี้ก็คือภาวะซึมเศร้าของเฮลีน

 

“ เฮลีนคุณได้ยินฉันไหม ”

 

หน้าห้องวิจัยของเฮลีน

 

หลังจากเคาะประตู จอมเวทย์แห่งหอคอยก็เรียกเธอ

 

* ฉันเข้าใจในความรู้สึกของเธอในตอนี้ดี แต่อย่างไรก็ตามเธอไม่สามารถอยู่ในห้องนั่นได้โดยที่ไม่ยอมกินอะไรเลยออกมาคุยกันหน่อยได้ไหม”

 

หลังจากพูดด้วยน้ำเสียงอันอบอุ่น จอมเวทย์แห่งหอคอยก็ได้ปลดล็อกประตูห้องวิจัยของเธอ

 

ขณะที่เขานั้นเดินเข้ามาในห้องของเธออย่างช้าๆ

 

*แคร้ง!*

 

จอมเวทย์แห่งหอคอยใช้เวทย์โล่อย่างรวดเร็วเพื่อป้องกันขวดที่ขว้างมาใส่เขา

 

ข้างในห้องวิจัยนั้นมีสภาพที่เลวร้ายยิ่งกว่าที่เขาจินตนาการ

ไว้มาก

 

“ ฮ่าๆๆ…”

 

มีแก้วไวน์มากมายกลิ้งอยู่บนพื้น

 

อีกทั้งยังมีเศษแก้วจากการขว้างปา หนังสือที่ขาดยับเยิน

 

“ เฮลีน ”

 

“ ออกไปซะ ”

 

“ สิ่งที่เธอกําลังทําอยู่นั้นมันจะไม่ช่วยแก้ปัญหาใด ๆ …..”

 

“ ไปลงนรกซะ! ”

 

ผมที่ยุ่งเหยิง ใบหน้าที่หมองคล้ำและตัวที่เต็มไปด้วยกลิ่นของแอลกอฮอล์

 

แท้จริงเธอดูเสียความมั่นใจของเธอไป

 

มันไม่ใช่แค่ผลลัพธ์ของความพ่ายแพ้

 

เธอพ่ายแพ้อย่างน่าละอายต่อหน้าคนจํานวนมาก

 

เธอกรีดร้องอย่างผู้แพ้และขอร้องให้เอียนไว้ชีวิตของเธอ

 

อย่างไรก็ตามเธอไม่สามารถหาวิธีที่จะเอาชนะเอียนได้เลย

 

เธอแทบจะไม่มีแรงที่จะหนีออกไปจากตรงนั้นเลย

 

ด้วยความภาคภูมิใจทั้งหมดของเธอ เธอไม่สามารถที่จะยอมรับกับสถานการณ์เหล่านี้ที่เกิดขึ้นได้

 

ความเย่อหยิ่งของเธอได้ถูกทําลายไปจนหมดสิ้น

 

“ ประการแรกเราควรห้ามนําเครื่องดื่มแอลกอฮอล์เข้ามารับประทานทั้งก่อนและหลังอาหาร ร่างกายของจอมเวทย์ทุกคนนั้นไม่ได้เป็นของพวกเขา แต่มันเป็นของหอคอยงาช้าง เธอก็รู้ดีใช่มั้ย”

 

“ ได้โปรดปล่อยให้ฉันได้อยู่คนเดียวเถอะ…ได้โปรด! “

 

“….ก็ได้ ถ้างั้นฉันจะมาใหม่ในวันพรุ่งนี้ ”

 

จอมเวทย์แห่งหอคอยเดินออกมาจากห้องของเฮลีน

 

“ ดูที่ใบหน้าของเธอสิ ”

 

เขาคลิกที่ลิ้นของเขา

 

ใบหน้าของเธอเริ่มน่ารังเกลียด

 

เธอยังมีการตัดสินใจที่ไม่บรรลุนิติภาวะ เธอวางแผนที่จะทําให้เอียน เพจต้องคุกเข่าต่อหน้าเธอในตอนแรก แต่อย่างไรก็ตามเอียนกลับโจมตีเฮลืนอย่างโหดเหี้ยมแทน

 

“มันไม่ใช่เรื่องของการทําให้เขาเชื่อฟัง”

 

ในวันที่เอียน เพจเอาชนะเฮลีน เอียน เพจพูดกับเธอว่าทุกคนจะต้องเป็นเช่นนี้รวมไปถึงผู้อาวุโสที่เข้ามาขวางบนเส้นทางของเขาด้วย

 

ช่างเป็นเด็กที่กล้าหาญและหยิ่งทนง

 

“เขาไม่ใช่สุนัขที่เหมาะสมกับสายจูง…”

 

สายจูงเป็นเครื่องมือที่สามารถใช้กับสุนัขได้เท่านั้น

 

มันไม่ได้ออกแบบมาสําหรับทําให้สัตว์ร้ายเชื่องได้

 

สัตว์ร้ายมันอาจจะพยายามกัดเจ้านายของมันทุกครั้งที่มันสามารถทําได้

 

“เขานั้นเป็นดั่งสัตว์ร้าย ”

 

สัตว์ร้ายที่ไม่สามารถเชื่องได้แม้จะเลี้ยงมันมาตั้งแต่เล็ก

 

ตอนนี้จอมเวทย์แห่งหอคอยต้องเลือกทางเลือกที่ดีกว่าเพื่อให้แอียนมาเป็นผู้รับใช้ที่ภักดีต่อหอคอยงาช้าง

 

อันที่จริงแล้ว

 

“เพื่อทําให้เขาเป็นผู้รับใช้ที่ชื่อสัตย์ของ “ฉัน”

 

เอียนสมควรได้รับการดูแลเป็นพิเศษ

 

ในไม่ช้าฮาเบิร์ทก็มาถึงชั้นที่ 22 ห้องของจอมเวทย์แห่งหอคอย

 

ใบหน้าที่คุ้นเคยรอเขาอยู่

 

“ สวัสดีท่าจอมเวทย์แห่งหอคอย ”

 

“ ฝ่าบาท ”

 

เด็กผู้ชายที่กล้าที่จะนั่งบนเก้าอี้ของาจอมเวทย์แห่งหอคอย

 

เจ้าชายองค์ที่ห้า แร็กนาร์ กรีนริเวอร์

 

” ขอโทษที่มาสาย ”

 

“ ฉันโอเคกับเรื่องนี้ ได้โปรดบอกเรื่องราวที่คุณได้รู้มาที ”

 

“ เรื่องราวของอะไร….”

 

“ เอียน เพจ ”

 

ชายสองคนที่ใส่หน้ากากไว้ที่หน้าของตัวเอง

 

ที่จริงแล้วพวกเขาเหมาะสมกับมันดีทีเดียว