Return of The 8th Class Mage - ตอนที่ 37 บางครั้งไม้แข็งก็ดีกว่าไม้อ่อน

Return of The 8th Class Mage Return Of The 8th Class Mage – Chapter.37

 

ตอนที่ 37 บางครั้งไม้แข็งก็ดีกว่าไม้อ่อน (1)

 

(บอกความจริงกับแม่มานะ มันแพงมากใช่มั้ย)

 

วาเนสซ่าพูดผ่านลูกโลกสื่อสาร

 

ในขณะที่ซ่อนความกังวลใจเอียน เขาก็ตอบกลับไปอย่างเป็นธรรมชาติ

 

“ ไม่แพงเลยแม่ หากแม่ไม่เชื่อฉันลองไปตรวจสอบเหรียญทองที่จักรพรรดิมอบให้ฉันสิ มันหายไปแค่สองสามเหรียญเอง เงินมันแทบจะไม่ลดลงเลย ”

 

อันที่จริงมันไม่ลดเลยมากกว่า

 

เพราะเอียนซื้อลูกโลกสื่อสารด้วยอัญมณีแทนเหรียญทอง

 

(จริงหรือเปล่า อืม มันน่าสงสัยจริงๆ ว่าแต่ลูกโลกสื่อสารลูกอื่น ๆ ที่แม่เคยเห็นในคฤหาสน์นี้และในปราสาทประจําเมืองโมเกรียนพวกเขาอนุญาตให้แม่ใช้แค่สื่อสารภายในบริเวณใกล้เคียงเท่านั้น แต่นี่มันอยู่ไกลกันมาก … ได้ยังไง?)

 

ในขณะนี้เอียนกําลังมุ่งหน้าไปยังหอคอยงาช้าง

 

แม้ว่าเขาจะค่อนข้างห่างไกลจากแม่ของเขาแต่การสื่อสารด้วยลูกโลกสื่อสารนั้นก็ยังใช้ได้ดี

 

จากประสบการณ์ของแม่มันเป็นไปไม่ได้เลยที่จะสื่อสารถึงกันได้จากระยะไกล

 

“ ฉันได้ปรับแต่งมัน ”

 

(ลูกสามารถทําแบบนั้นได้ด้วยเหรอ)

 

“ แม่ไม่ต้องสงสัยเลย ฉันเป็นจอมเวทย์นะ ”

 

(แต่….)

 

“ จอมเวทย์เก่งที่สุดเสมอ”

 

เอียนก็เปลี่ยนเรื่องคุยกับแม่ของเขา

 

“ ยังไงก็แล้วแต่แม่โปรดพกมันติดตัวอยู่เสมอด้วยล่ะ ”

 

(แต่ขนาดนี้….มันไม่ใหญ่ไปหน่อยเหรอลูกรักของฉัน)

 

“ ฉันจะพยายามแก้ไขเพื่อลดขนาดของมันอีกในไม่ช้า ”

 

(ลูกก็รู้ว่ามันใหญ่เกินไปใช่ไหม?)

 

“ เอาน่าเดี๋ยวฉันจะพยายามหาวิธีแก้ไขให้”

 

เอียนยังไม่สามารถหาวิธีลดขนาดของมันสําหรับแม่ของเขา ได้ขนาดที่จะไม่เป็นปัญหาในอนาคตและจะต้องไม่มีความแตกต่างในเรื่องของศักยภาพมากเกินไป ดังนั้นเอียนจึงจําเป็นต้องพิจารณาเปลี่ยนมันให้เหมาะกับการพกพา

 

‘แต่ฉันยังไม่มีความดีๆในการปรับแต่งมันมันเลย’

 

และนั่นคือปัญหาใหญ่ เอียนนั้นคิดอะไรไม่ออกเลย

 

‘การออกแบบให้มันกลยเป็นแบบพกพาได้สะดวก’ ของลูกโลกสื่อสาร

 

เขาควรกลับไปที่โรงงานธรามในภายหลังเพื่อปรึกษาหาคำแนะนําดีๆ

 

“ และไม่ว่าแม่จะไปที่ไหนให้ไปกับทหารรักษาความปลอดภัยด้วยนะ ไม่ใช่ไปไหนด้วยตัวคนเดียวหรือแค่กับสาวใช้นะและนี่คือคําสั่งของเจ้าชายเฮย์เดนด้วยไม่ใช่แค่คําแนะนําของฉันเท่านั้นแม่รู้มั้ย”

 

เจ้าชายเฮย์เดนมีประโยชน์มากกว่าที่เอียนคิดไว้ ตอนแรกเจ้าชายนั้นชมความงามของวาเนสซ่าอยู่นานหลายชั่วโมง ซึ่งมันทําให้เอียนกังวลว่าเจ้าชายอาจจะสนใจแม่ของเขา แต่ในที่สุดเจ้าชายก็ไม่ได้สนใจแม่ของเอียน แต่เจ้าชายได้ส่งทหารรักษาความปลอดภัยมาคอยปกป้องวาเนสซ่าแทน

 

‘เมื่อใดก็ตามที่ฉันเห็นคุณเพจ เธอทําให้ฉันนึกถึงแม่ที่ล่วงลับไปแล้วของฉัน เธอสวยมาก อย่างที่คุณเห็นจากหน้าของฉัน ฮ่าฮ่า! แต่ อืม…คุณก็ดูหน้าเหมือนพ่อของคุณนะ’

 

ถึงกระนั้นคําพูดของเจ้าชายเฮย์เดนก็ยังคงตราตรึงอยู่ในใจของเอียน

 

เอียนเคยกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้ตอนที่เขายังเด็กในชีวิตในอดีตของเอียน

 

ทําไมหน้าฉันไม่ค่อยเหมือนของแม่ฉันเลย

 

คําพูดของเจ้าชายช่วยทําให้เขานึกถึงมันอีกครั้ง

 

“อ่า แต่ก็ไม่ได้มีอะไรผิดปกติหรือสิ่งที่ไม่ดีเกี่ยวกับเรื่องนี้ คุณอาจจะโตเป็นหนุ่มที่ทั้งเท่และหล่อมากในภายหลังก็ได้ ฮ่าฮ่าฮ่า!”

 

ด้วยเรื่องตลกอย่างต่อเนื่องของเจ้าชายแม้แต่แม่ของเอียนก็หัวเราะ

 

เอียนนั้นมีอายุที่ยืนกว่าคนธรรมดามาก และแต่ตั้งแต่ที่เจ้าชายได้มอบทหารรักษาความปลอดภัยมาให้กับแม่ของเขา เอียนก็หายห่วงไปได้ระดับหนึ่ง ทหารรักษาความปลอดภัยไม่ได้เป็นเพียงทหารที่ได้รับการฝึกฝนมาเป็นอย่างดี แต่พวกเขานั้นเชื่อใจได้มากกว่าเมื่อเทียบกับทหารรับจ้างทั่วไป

 

(ตกลงจ้าเจ้าจอมเวทย์น้อยนี้ ทําไมช่างพูดมากหลังจากที่ได้กลายเป็นอาร์ชเมจ เจ้าชายเฮย์เดนบอกว่าเขาอาจจะคล้ายกับพ่อของเขาซึ่งเป็นสามีของฉันก็ช่างพูดเหมือนกัน)

 

” แม่… “

 

และแล้วเสียงของวาเนสซ่าก็หายไป

 

ดูเหมือนว่าเธอจะออกจากห้องไปโดยไม่พกลูกโลกสื่อสารไปด้วย

 

“ เฮ้อ ….”

 

เอียนปลดมานาออกจากลูกโลกสื่อสาร

 

ขณะที่เขาถอนหายใจ แต่ปากของเอียนก็มีรอยยิ้ม

 

เมื่อเทียบกับตอนที่เธอยังเป็นแม่บ้านในครัว เธอเปลี่ยนไปอย่างมาก ตอนนี้เธอไม่หดหูอีกต่อไปแล้ว แต่เธอกลับมีความมั่นใจมากขึ้น เธอดูสบายและสดใสขึ้นกว่าเดิม มาก

 

‘สถานการณ์และสภาพแวดล้อมมีความผลต่อมนุษย์อย่างแน่นอน’

 

ไม่มีใครคอยสั่งให้เธอทํานู่นทํานี่และดูถูกเธออีกต่อไป

 

ลูกชายคนเดียวของเธอกลายเป็นคนที่มีอํานาจ

 

เลดิโอก็มักจะสดใสและดูตลกเมื่อใดก็ตามที่เขารู้สึกสบายใจ

 

ดักลาสที่ทําตัวเหมือนเอียนและเรื่องอื่น ๆ อีกมากมายอาจส่งผลกระทบต่อเธอ

 

‘ยังไงซะ’

 

‘หลักสูตรเรียนส่วนตัวของหอคอยงาช้างใช่มั้ย’

 

วันนี้เป็นวันแรกของโรงเรียนจอมเวทย์

 

แน่นอนว่าเอียนจะไม่ได้ไปโรงเรียนจอมเวทย์ แต่เขาจะถูกส่งตรงไปยังหอคอยงาช้างและรับบทเรียนส่วนตัวจากอาร์ชเมจ พวกเขาเรียกมันว่า หลักสูตรเรียนส่วนตัว แต่พวกเขาก็จะยังพยายามที่จะโน้มน้าวให้เอียนอยู่ฝั่งเดียวกับหอคอยงาช้าง

 

“ โอ้ โรงเรียนจอมเวทย์ ”

 

ในขณะที่เอียนเดินอยู่ไกลๆแต่เขาก็สามารถมองเห็นโรงเรียนจอมเวทย์ได้

 

เขาปฏิเสธที่จะใช้รถม้าในวันนี้

 

เขาต้องการที่จะเห็นโรงเรียนจอมเวทย์อย่างช้าๆ

 

‘ในชีวิตในอดีตของฉัน ฉันอยู่ที่นั่นเช่นกัน’

 

จากระยะไกลเอียนก็สามารถมองเห็นพื้นที่การประชุมด้านนอกของโรงเรียนจอมเวทย์

 

มีเด็ก ๆ ที่เป็นจอมเวทย์จากทุกทิศของจักรวรรดิ

 

ที่จริงมีเด็กเพียงหกคนจากทุกทิศของจักรวรรดิ

 

‘เพื่อนร่วมห้องของฉัน’

 

พวกเขาเป็นเพื่อนในห้องเรียนของเอียน

 

แม้ว่าจะไม่ใช่ในครั้งนี้ แต่มันคือในชีวิตของเอียนในอดีต

 

‘ฮัลดิส คัลดาแรม เจเจ โรอาน่า’

 

โดยเฉพาะอย่างยิ่งสี่คนนี้เป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของเอียน

 

พวกเขาทั้งหมดถูกฆ่าตายในช่วงสงครามครั้งแรก

 

‘คราวนี้ต้องใช้เวลาให้คุ้มค่า’

 

เอียนตัดสินใจที่จะเข้าไปทักทายพวกเขา แม้ว่ามันจะไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะกลายเป็นเพื่อนสนิทกันเหมือนในอดีตของเขา แต่เขาก็จะพยายามอย่างดีที่สุด มันทําให้เขารู้สึกมีความสุขกับการทําแบบนี้

 

“ ท่านเอียน เพจ ใช่หรือไม่ ?

 

จากหอคอยงาช้างมีชายคนหนึ่งสวมเสื้อคลุมวิ่งเข้ามาหาเขา

 

มันคือจอมเวทย์ที่นําทางเอียนด้วยท่าทีที่หยาบคาย เมื่อเอียนไปที่หอคอยงาช้างเป็นครั้งแรก

 

“ เราพบกันอีกแล้วนะ ”

 

“ ฮ่า ฮ่า ว่าไง”