Release That Witch ปล่อยแม่มดคนนั้นซะ - ตอนที่ 1475 การเปลี่ยนแปลงของเมืองสกายซิตี้

สุดท้ายเฮคซอดก็เลือกที่จะร่วมมือ

ถึงแม้ขอเพียงคิดดีๆ ก็จะรู้ว่านี่เป็นวิธีที่เหมาะสมที่สุด แต่ในตอนที่เห็นราชาปีศาจถูกแม่มดสาวคนหนึ่งพูดกล่อมจนต้องล้มเลิกความคิดของตัวเองไป ทุกคนก็ยังรู้สึกเหมือนหน้าอกร้อนระอุ พวกเขาต่างเชิดหน้าขึ้นมาเล็กน้อยโดยไม่รู้ตัว

ข้อเรียกร้องเพียงหนึ่งเดียวของสกายลอร์ดคือทำการยืนยันสิ่งที่อันนาได้บอกมา ซึ่งในจุดนี้ก็ได้รับการอนุญาตจากเธอ

เฮคซอดและเซโรเชสได้เห็นโรแลนด์ที่กำลังนอนอยู่บนเตียงภายใต้การคุ้มครองของแม่มดอาญาสิทธิ์เป็นชั้นๆ — ลำแสงบนตัวเขายังคงใหญ่โตจนแทบจะปกคลุมเกาะลอยฟ้าไปครึ่งเกาะ

“หากเป็นเมื่อครึ่งปีก่อน ข้าคงจะดีใจที่ได้เห็นภาพนี้” เฮคซอดเก็บหินเวทมนตร์หลากสีเข้าไปในหน้าอก ก่อยจะสูดหายใจเล็กน้อย “พวกเข้าได้ลองเชื่อมต่อกับโลกแห่งความฝันหรือยัง?”

“เคยแล้ว แต่ไม่สำเร็จ” คนที่ตอบมันคือฟิลลิส “โลกนั้นไม่ยอมรับวิญญาณของพวกเราอีกแล้ว ส่วนเพื่อนของเราที่เข้าไปในนั้นก่อนหน้าก็สลบไปเหมือนกัน พวกเราจึงไม่สามารถส่งข่าวให้ฝ่าบาทโรแลนด์ได้ — ตอนนี้การเชื่อมต่อของทั้งสองโลกถูกตัดขาดแล้ว”

“หากคิดในทางที่ดี อย่างน้อยเขาก็มีแม่มดอยู่เป็นเพื่อนด้วยสองคน” เฮคซอดยักไหล่ จากนั้นจึงหันไปพูดกับอันนาว่า “แผนการตะวันตกเป็นแผนที่ดำเนินมาเป็นเวลาเกือบร้อยปีเพื่อที่จะขนเอาละอองชีวิตหรือที่พวกเจ้าเรียกว่าหมอกแดงจากแบล็คสโตนเข้ามายังดินแดนของมนุษย์ มันไม่ได้มีแค่หอคอยแห่งการให้กำเนิดเท่านั้น แต่ยังมีช่องทางที่แอบซ่อนอยู่ระหว่างภูเขาด้วย และปากทางของช่องทางนี้ก็อยู่ห่างจากดินแดนทางเหนือของอีเทอร์นอลวินเทอร์ไปแค่ช่วงเขาเท่านั้น ดังนั้นหากเจ้าจะส่งกองหนุนไปยังบอทธ่อมเลสแลนด์ก็ไม่จำเป็นต้องให้ข้าวิ่งไปๆ กลับๆ ถ้าเจ้าชอบเสี่ยงล่ะก็ ข้าสามารถช่วยเจ้าเปิดประตูมิติได้”

“อย่างนั้นก็ดี” อันนาพยักหน้า “ข้าเชื่อว่าจะมีไซเลนท์ดิสแอสเตอร์คอยให้ความคุ้ม พวกของพวกเจ้าน่าจะไม่ว่าอะไรหากพวกข้าจะยืมเส้นทางนี้”

ให้ราชาปีศาจมากำลังพวกปีศาจที่คิดจะลงมือ นี่เป็นความคิดที่บ้าคลั่งอย่างมาก คนอื่นๆ พากันเหงื่อตก แต่กลับเป็นเฮคซอดที่หัวเราะขึ้นมาเบาๆ

“เป็นเด็กสาวที่น่าสนใจจริงๆ ถ้ามันตกลงล่ะก็ ข้าเองก็ไม่มีปัญหาอะไร”

เซโรเชสถอดหมวกเหล็กสีดำที่ดูดุร้ายออก พร้อมกับเผยให้เห็นผมที่ยาวสลวยซึ่งดูไม่เข้ากับภาพลักษณ์ภายนอก ใบหน้าที่มีเอกลักษณ์ของผู้หญิงทำให้คนที่ไม่เคยเห็นใบหน้าที่แท้จริงของมันพากันตกตะลึง มันมองดูอันนาอยู่ครู่ก่อนจะพูดออกมาว่า “ข้ามีเงื่อนไหว ตอนที่เจ้าพาโรแลนด์เข้าไปในบอทธ่อมเลสแลนด์ ข้าจะเข้าไปด้วย”

“เพราะไนท์แมรท์ลอร์ดงั้นเหรอ?” อันนาถามตรงๆ

แต่เซโรเชสกลับไม่ได้ตอบอะไร

“ข้ารับปากเจ้า” สุดท้ายเธอจึงตอบออกมาอย่างหนักแน่น

หลังได้รับคำตอบแล้ว ไซเลนท์ดิสแอสเตอร์ก็ใส่หมวกกลับไปอีกครั้ง ก่อนจะเดินออกนอกห้องนอนไป

เห็นได้ชัดว่ามันไม่คิดที่จะเข้ามาพัวพันกับการพูดคุยแผนการหลังจากนี้

เฮคซอดเหมือนจะเคยชินกับนิสัยของอีกฝ่ายแล้ว “เดี๋ยวพวกเราเปลี่ยนที่คุยกันเถอะ — เกี่ยวกับแผนการหลังจากนี้ว่าจะเดินทางไปยังเกาะแห่งหมอกที่ถูกอาณาจักรซีสกายยึดครองอย่างอย่างไร”

….

หลังมาถึงฐานที่มั่นไม่นาน โรแลนด์กับวัลคีรีย์ก็ถูกเจ้าหน้าที่้ต้อนรับพาเข้าไปในห้องประชุมใหญ่แห่งหนึ่ง

ภายในห้องมีผู้ฝึกยุทธ์จำนวนไม่น้อยมาถึงอยู่ก่อนแล้ว แต่พวกเขาส่วนใหญ่จับกลุ่มอยู่พื้นที่ด้านหลัง ส่วนเขาถูกพาไปนั่งแถวหน้าสุด คนที่นั่งอยู่ข้างเขานั่นคุ้นหน้าเป็นอย่างมาก คนๆ นั้นก็คืออัจฉริยะในบรรดาผู้ฝึกยุทธ์ — เฟยอวี่หาน

หลังจากที่รู้ว่าไม่สามารถออกไปจากโลกแห่งความฝันได้ โรแลนด์ใจเย็นมากกว่าที่ตัวเองคิดเอาไว้ พูดอีกอย่างคือเขาเตรียมตัวเรื่องที่เทวทูตจะไม่ยอมรามือเอาไว้แต่แรกแล้ว

ถ้ายังอยู่ที่เมืองเนเวอร์วินเทอร์ เกรงว่าเขาคงจะเกิดความกังวลเป็นแน่ แต่ตอนนี้เมืองจักรพรรดิของปีศาจซึ่งเป็นภัยคุกคามที่สำคัญที่สุดได้ถูกทำลายลงแล้ว เกาะลอยฟ้าที่เอเลนอร์ความคุมอยู่ก็เป็นพื้นที่ที่ตัดขาดการส่งข้อมูลออกมาสู้ภายนอก ต่อให้ตัวเองไม่ตื่นขึ้นมา มันก็ไม่ส่งผลกระทบอะไรต่อสถานการณ์การรบมากนัก ขอเพียงรีบจัดการเทวทูตที่เข้ามาก่อความวุ่นวายนี้ก็พอ

ทั้งสามคนทักทายกันอย่างง่ายๆ ถึงแม้จะพูดคุยกันแค่ไม่กี่คำ แต่โรแลนด์ก็ยังรู้สึกได้ว่าท่าทีของวัลคีรีย์นั้นดูเป็นมิตรกับเฟยอวี่หานมากกว่าตัวเองอย่างเห็นได้ชัด

ราชาปีศาจไปสนิทกับผู้ฝึกยุทธ์ขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไรเนี่ย?

ทั้งๆ ที่เขาเลี้ยงกาแฟเกาะคาร์การ์ดอีกฝ่ายอยู่ตลอดแท้ๆ

หลังจากนั้นไม่กี่นาที ผู้คุมร็อคก็ปรากฏตัวขึ้นในห้องประชุม

“ทุกท่าน พวกเรามีปัญหาแล้ว” การเปิดประเด็นตรงๆ ของเขาทำให้ทุกคนภายในห้องประชุมพากันเงียบลงทันที

จากนั้นร็อกกดรีโมทที่อยู่ในมือ ภาพจำนวนหลายภาพปรากฏขึ้นบนฉากที่อยู่ด้านหลัง

เมื่อเห็นภาพเหล่านั้น ทุกคนพากันสูดปากออกมาด้วยความตกใจ

รูสีแดงสดจำนวนหลายรูปรากฏขึ้นตามถนนภายในเมือง ขนาดของพวกมันมีทั้งใหญ่และเล็ก รูขนาดใหญ่นั้นแทบจะกว้างเท่ากับตึกๆ หนึ่ง ส่วนอันเล็กสามารถคลุมรถได้หนึ่งคัน ผู้ฝึกยุทธ์นั้นรู้จักเจ้าสิ่งนี้เป็นอย่างดี นี่คือปรากฏการณ์ที่เรียกว่า ‘การกัดกิน’ ซึ่งเคยทำลายเมืองปริซึมเมื่อก่อนหน้านี้

เห็นได้ชัดคนที่อยู่ในขอบเขตของรูเหล่านั้นต่างตายหมดแล้ว แต่นี่ยังไม่ใช่สิ่งที่แย่ที่สุด

ในรูปมีภาพของฟอลเลนอีวิลจำนวนมาก พวกมันมารวมตัวอยู่รอบๆ รูเหมือนว่าอยากจะกระโดดลงไปบนรูสีแดงเหล่านั้น

“บูชายัญ” เฟยอวี่หานพูดขึ้นมาเบาๆ

“ฉันก็ว่าอย่างนั้น” โรแลนด์พยักหน้า เหตุการณ์แบบนี้เขาเคยเห็นมาก่อนแล้ว — ในตอนที่ทำภารกิจกวาดล้างฟอลเลนอีวิล ศัตรูเคยใช้แกนพลังธรรมชาติจำนวนมากทำให้เกิดการกัดกินขึ้นเพื่อเรียกเอาสัตว์ประหลาดเวทมนตร์ขึ้นมา

ตอนนี้เมืองที่พวกเขาอยู่ยังคงปกติดี อย่างนั้นก็คงเดาได้ไม่ยากแล้วว่าปัญหาที่ว่านี้มันเกิดขึ้นที่ไหน

“นี่เป็นรูปที่ส่งกลับมาจากเมืองสกายซิตี้ ตอนนี้ที่นั่นตกอยู่ในความวุ่นวายอย่างมาก” ร็อคพูดเสียงเบาๆ “ไม่มีใครรู้ว่าพวกมันโผล่ออกมาจากไหน แล้วก็ไม่มีใครรู้ว่าสถานการณ์ในสำนักงานใหญ่เป็นยังไงบ้าง ทุกที่ต่างเต็มไปด้วยรถและผู้คนที่พากันหนีตายออกมา แม้แต่ผู้ฝึกยุทธ์ที่ส่งรูปเหล่านี้กลับมาก็คงจะไม่รอดเหมือนกัน” เขาชะงักไปเล็กน้อย “นี่คือศึกที่เกิดจากฟอลเลนอีวิล พวกเราจำเป็นต้องรีบเข้าช่วยเหลือเมืองสกายซิตี้ทันที!”

เมื่อพูดถึงตรงนี้ ผู้คุมก็จงใจหันมาสบตาโรแลนด์ทีหนึ่ง

“เนื่องจากมีเวลาไม่มาก หลังไปถึงที่หมายจะมีคนมาแจ้งเรื่องรายละเอียดภารกิจให้ทุกคนทราบอีกทีหนึ่ง อีกสามสิบนาทีหลังจากนี้เครื่องบินขนส่งมาถึงที่นี่ ถึงตอนนั้นให้ทุกคนรีบออกเดินทางทันที — ภารกิจครั้งนี้ไม่มีการแบ่งฝ่าย แล้วก็เป็นโอกาสอันดีที่ทุกคนจะได้แสดงความสามารถของตัวเอง”

หลังการประชุมจบลง อีกฝ่ายก็เรียกโรแลนด์ให้อยู่ก่อน “คุณโรแลนด์….พวกเราช้าไปก้าวหนึ่ง”

หลังจากที่เขาเคยแสดงการดูดซับพลังแห่งธรรมชาติไปแล้ว ผู้ฝึกยุทธ์ระดับสูงของเมืองปริซึมก็เคยคิดเรื่องที่จะเอาแกนพลังธรรมชาติที่เหลือออกมาให้เขากำจัดทิ้ง ความจริงแล้วก็มีแกนพลังแห่งธรรมชาติจำนวนไม่น้อยที่เอาออกมาให้เขากำจัดแล้ว แต่เมืองสกายซิตี้ซึ่งเป็นศูนย์กลางของสมาคมนั้นยังไม่ได้ให้คำตอบที่แน่ชัดออกมา คิดไม่เลยว่าข่าวที่จู่ๆ ก็ได้รับตอนนี้กลับกลายเป็นฝันร้ายสำหรับสมาคม

โรแลนด์ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะค่อยๆ ส่ายหัวออกมา “บางทีเราอาจจะช้ามาตั้งแต่ต้นแล้วก็ได้ครับ”

ร็อคงุนงงไปครู่ก่อนจะเข้าใจว่าเขาหมายถึงอะไร สีหน้าของเขาพลันเปลี่ยนไปทันที “เป็นไปได้ยังไง? ในเมืองสกายซิตี้ไม่เพียงแต่จะมีผู้คุมเฝ้าอยู่หลายคน แถมก่อนหน้านี้ไม่นานฉันยังคุยโทรศัพท์กับท่านประธานด้วย”

“นอกจากแบบนี้แล้วผมก็คิดหาสาเหตุอื่นที่ทำให้จู่ๆ ก็มีฟอลเลนอีวิลจำนวนมากขนาดนี้ปรากฏตัวขึ้นมาไม่ได้ แกนพลังแห่งธรรมชาติจำนวนมากขนาดนี้ก็มีแต่เมืองสกายซิตี้เท่านั้นถึงจะมีได้” โรแลนด์ตอบ “จู่ๆ แสงสีแดงก็ปรากฏขึ้นเหนือเมืองสกายซิตี้ ศัตรูแห่ออกมาบนถนน บวกกับการกัดกินเหล่านั้นที่จู่ๆ ก็เปิดขึ้นมา ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นในเวลาไม่นาน ตอนนี้เมื่อมาคิดๆ ดูแล้วมันก็เข้าใจได้ไม่ยากว่าการที่พวกมันไม่มีความเคลื่อนไหวใหม่หลังจากที่บุกโจมตีเมืองปริซึมนั้นมันเป็นเรื่องที่ผิดปกติ”

“….” ร็อคนิ่งเงียบไป

“ดังนั้นท่านประธานที่คุยโทรศัพท์กับคุณ ถ้าไม่ใช่คนตาย…” โรแลนด์พูดช้าๆ ชัดๆ “ก็เป็นเทวทูตนั้นแหละครับ”

……………………………………………………