หวัง  จื่อหลินขับรถเร็วขึ้นและเร็วขึ้นจนกระทั่งเธอถึงขีดจำกัดของการควบคุมอัตโนมัติ แต่เห็นได้ชัดว่าเธอไม่ได้ตระหนักถึงอันตรายที่เธอกำลังผลักตัวเองเข้าไปและเธอเหยียบคันเร่งหนักขึ้นอีก

       และนั่นคือตอนที่มีรถยนต์คันเล็ก ๆ โผล่ออกมาจากมุมถนน

       ไฟหน้าของมันสว่างและเมื่อหวัง จื่อหลิน เห็นมันหัวใจของเธอก็สั่นไหวขึ้นทันที ในขณะที่เธอเหยียบเบรกและหมุนพวงมาลัย พยายามหลีกเลี่ยงและรถคันอื่นก็เลี้ยวหักเช่นเดียวกัน แต่ก่อนที่เธอจะได้ถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก นัยน์ตาของเธอก็เบิกกว้างด้วยความสยองขวัญและก่อนที่เธอจะตอบสนองได้ รถสปอร์ตของเธอก็วิ่งเข้าไปที่ด้านข้างของรถบรรทุกสินค้าอย่างแรงที่อยู่อีกด้านหนึ่ง

       หวัง จื่อหันหมดสติไปทันที แต่รถบรรทุกสินค้าดูเหมือนจะหยุดลงในวินาทีสุดท้าย ทำให้เธอยังมีชีวิตรอดอยู่

       มีคนสองคนที่อยู่ในรถคันเล็ก ซึ่งเป็นชายและหญิงและมีผู้ชายสองคนอยู่ในรถบรรทุก ไม่มีใครได้รับอันตราย พวกเขาทั้งหมดรีบออกจากยานพาหนะเพื่อตรวจสอบสภาพของหวัง จื่อหลิน ก่อนที่จะเรียกตำรวจ ทุกอย่างดูเหมือนจะเป็นอุบัติเหตุ

       ในขณะเดียวกัน ซู่ เหยียนอี้ ก็ได้รับข้อความสั้น ๆ จากคังโจว 

“ไฟล์ถูกส่งออกไปแล้ว รอให้อีกฝ่ายตอบกลับ “

       ริมฝีปากของซู่ เหยียนอี้ โค้งขึ้นเป็นรอยยิ้มที่เย็นชา วิธีการแก้แค้นที่เธอโปรดปรานที่สุดคือการจับตาดูตาและฟันต่อฟัน เธอหวังว่าหวัง จื่อหลินจะชอบของขวัญของเธอ

       เธอพิมพ์คำตอบกลับไป “ ส่งไฟล์ต่อไป”

       ในคืนเดียวกัน อดีตผู้ช่วยส่วนตัวของซู่ เหยียนอี้ ผู้ซึ่งเริ่มทำงานให้กับ บริษัทอื่นแล้ว ก็พบว่าเงินและของมีค่าทั้งหมดของเธอถูกขโมยไป เมื่อเธอรายงานเรื่องนี้ให้ตำรวจ พวกเขาก็ค้นหาไปรอบ ๆ และตรวจสอบกล้องวงจรปิด ไม่เพียงแต่ในบริเวณใกล้เคียงของเธอเท่านั้น แต่ยังรวมถึงบริเวณอื่นๆ อีกด้วย อย่างไรก็ตาม พวกเขาสามารถพบเพียงชายคนหนึ่งที่สวมเสื้อคลุมเท่านั้น ใบหน้าของเขาถูกซ่อนและแม้ว่าเขาจะถูกสงสัยว่าเป็นผู้กระทำความผิด แต่ตำรวจก็ไม่สามารถหาสิ่งอื่นๆ ได้ ซัน หมิงอี้โกรธมากจนเธอขว้างข้าวของและด่าทอทุกอย่าง

       และในคืนเดียวกันนั้น หวัง จื่อหลินก็ถูกส่งไปที่โรงพยาบาลในเมืองเพื่อรับการรักษาอย่างฉุกเฉิน ตำรวจค้นหาสถานที่เกิดเหตุและพบว่าหวัง จื่อหลิน คือบุคคลที่ได้รับบาดเจ็บมากที่สุดและยังเป็นผู้กระทำผิดหลัก อีกสองด้านเป็นเหยื่อที่โชคร้าย รถของเธอมีความเร็วเกิน 116 ไมล์ต่อชั่วโมงและตามที่พยานในรถอีกคันนได้บอกว่า รถบรรทุกได้หยุดก่อนที่เธอจะชนเข้ากับมัน และยังมีการบันทึกในกล้องวงจรปิดเป็นการยืนยัน

       นอกจากนี้ ตำรวจก็พบว่าหวัง จื่อหลินยังเมาอีกด้วย เห็นได้ชัดว่าเป็นกรณีของการเมาแล้วขับและเร่งความเร็ว ดังนั้นเธอจึงทำได้แค่โทษตัวเองเพราะมันเป็นอุบัติเหตุที่โชคร้ายจริงๆ และแน่นอนว่าความโชคร้ายของเธอไม่ได้จบลงเพียงแค่นั้น แม้ว่าชีวิตของเธอจะได้รับการช่วยชีวิตในห้องฉุกเฉิน แต่ขาของเธอแต่ละข้างก็ได้รับความทุกข์ทรมานจากการแตกหักของกระดูกและถูกกระทบกระแทกอย่างแรงอีกด้วย

       ตามการวิเคาะร์ของแพทย์ แม้จะมีการรักษาที่ดีที่สุด เธอก็แค่จะสามารถลุกขึ้นยืนและเดินได้เพียงแค่ไม่กี่ก้าวเท่านั้น นอกจากนั้นมันคือสิ่งที่เป็นไปได้ยาก การถูกกระทบกระแทกของเธอก็ยังจะทำให้เกิดผลที่ตามมาอีกสองอย่าง ส่วนที่เหลือจะต้องขึ้นอยู่กับความสามารถในการฟื้นตัวและการพักฟื้นของเธอเอง

       ในไม่ช้าตระกูลหวังก็ได้รับข่าว และพวกเขาก็พยายามที่จะป้องกันไม่ให้มันแพร่กระจาย แต่ก็ไม่มีประโยชน์

       แต่เมื่อไหร่กันที่นักข่าวจะมีทักษะมากขนาดนั้น? พวกเขารู้รายละเอียดทั้งหมดเกี่ยวกับอุบัติเหตุอย่างละเอียด ข่าวแพร่กระจายอย่างรวดเร็วและก่อให้เกิดหัวข้อในนิตยสารมากมาย

“พวกเขากล้าที่จะปล่อยบทความประเภทนี้จริงหรือ พวกเขาคิดว่าตระกูลของเราตายไปแล้วหรืออย่างไร? จื่อโยว่ เธอไปตรวจสอบเรื่องนี้ ฉันไม่ต้องการเห็นบทความแบบนี้อีก” หวัง พินเตอโกรธพร้อมกับขว้างกระดาษในมือของเขาออกไป

       คราวนี้หวัง จื่อโยว่ไม่พยายามเหยียบหวัง จื่อหลินในขณะที่เธอล้มลง แม้ว่าพวกเขาจะมีโอกาสอยู่เสมอ แต่พวกเขาก็ยังเป็นพี่น้องที่เกี่ยวข้องกันทางสายเลือด หวัง จื่อโยว่ ไปตรวจสอบและกลับมาพร้อมผลลัพธ์ที่ทำให้ทั้งตระกูลโกรธ

“เธอพูดว่าอะไรนะ” หวัง พินเตอ มองเธอด้วยความไม่เชื่อ แต่เขารู้ว่าเธอกำลังพูดความจริง “ตระกูลซูที่ไร้ยางอาย ไอ้พวกน่ารังเกียจ!” เขาคำรามขึ้น

“เรื่องนี้ถูกทำโดยซู่ เหยียนอี้คนเดียว เมื่อวานนี้ถ้าไม่ใช่เพราะซู่ เหยียนอี้ทำให้หวัง จื่อหลินโกรธ หวัง จื่อหลินก็คงจะไม่ขับรถด้วยความเร็ว อย่างที่ลูกเห็นนี่คือความผิดทั้งหมดของซู่ เหยียนอี้ คุณพ่อ เราไม่สามารถปล่อยเธอไปได้!” หวัง จื่อโยว่ ไม่ชอบซู่ เหยียนอี้มากเช่นกัน เพราะเมื่อหวัง จื่อโยว่แต่งงานกับซู่ เหยียนโม่ ซู่ เหยียนอี้ก็ไม่ได้แสดงความเคารพใด ๆ เลย

“ซู่ เหยียนอี้! ฉันจะวางเธอไว้ในที่ของเธออย่างแน่นอนและฉันจะไม่ปล่อยตระกูลซู่ไปเช่นเดียวกัน!” หวัง พินเตอ พูดในขณะที่กัดฟัน

       เขาเป็นคนที่ทะเยอทะยานมากและยังฝันมานานว่าจะทำให้ตระกูลหวังแข็งแกร่งที่สุดในเมืองเอ อย่างไรก็ตามตระกูลซู่กลับกดดันพวกเขาอยู่เสมอและด้วยเหตุนี้ ความรู้สึกของหวัง  พินเตอรจึงเปลี่ยนจากการยอมจำนนเป็นไม่พอใจและในที่สุดก็เกลียด
…..

       หวัง จื่อหลิน เป็นผู้จัดการทั่วไปของบริษัทบันเทิงของตระกูลหวัง ดังนั้นจึงไม่น่าแปลกใจที่การที่เธอจะเมาแล้วขับและเกิดอุบัติเหตุและเรื่องขาหักของเธอเป็นข่าวดัง แต่เรื่องรูปภาพของซู่ เหยียนอี้และชิน จี๋หนานในการเข้าร่วมงานเลี้ยงรุ่นด้วยกันก็ได้รับความสนใจอย่างมากและสร้างความแตกต่างที่คมชัดระหว่างความทุกข์และความสุข

       อีกเหตุการณ์หนึ่งที่ได้รับการพรรณนาและแพร่กระจายไปทั่วอินเทอร์เน็ต: “การเผชิญหน้า” ระหว่างซู่ เหยียนอี้และหวัง จื่อหลินที่งานเลี้ยงรุ่น แม้ว่าจะไม่มีรูปภาพ แต่ทุกอย่างที่เกิดขึ้นได้ถูกอธิบายอย่างละเอียดและมากกว่า 90% ของเรื่องนั้นเป็นความจริง

“ประธานซู่ เราควรจัดการกับเรื่องนี้ไหม?” คังโจวรายงานต่อซู่ เหยียนอี้ทันทีที่โพสต์ปรากฏบนอินเทอร์เน็ต

       เธอเคาะนิ้วเบา ๆ บนโต๊ะในขณะที่อ่านรายงาน ใครก็ตามที่โพสต์ ได้เขียนเอาไว้ได้ดีมาก

“ทำไมเราต้องทำอะไร? มันไม่ดีหรือ?” เธอถามตอบ เธอตัดสินใจแล้ว ถึงแม้ว่าการโพสต์จะทำให้คนไม่กี่คนที่วิพากษ์วิจารณ์เธอว่าก้าวร้าวและรุนแรงเกินไป แต่คนที่จะได้รับความเสียหายมากที่สุดก็คือหวัง จื่อหลิน การประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์อาจทำให้เธอดูน่าเห็นอกเห็นใจ แต่การพยายามเป็นผู้หญิงลับๆ ของเธอจะทำให้เธอได้รับคำวิจารณ์มากกว่าและไม่เห็นด้วย

“ผมแค่คิดว่ามันจะคุ้มค่าอะไร” เขาไม่คิดว่าหวัง จื่อหลินคุ้มกับการวิจารณ์ที่เจ้านายของเขาได้รับจากการโพสต์นั้น ท้ายที่สุดมีวิธีการมากมายที่พวกเขาสามารถใช้เพื่อจัดการกับหวัง จื่อหลินได้ 

“ไม่เป็นไร” โดยส่วนตัวแล้วซู่ เหยียนอี้ไม่ได้สนใจอยู่แล้ว ความคิดเห็นของประชาชนอาจเป็นอันตรายถึงชีวิต แต่การวิพากษ์วิจารณ์จำนวนเล็กน้อยนั้นไม่เกี่ยวกับเธอเลย และสำหรับความคิดเห็นเกี่ยวกับเธอและชิน จี๋หนานส่วนใหญ่อยู่ข้างพวกเขา คนงี่เง่าเท่านั้นที่จะพยายามปกป้องหวัง จื่อหลิน

       คังโจวหยุดนำมันขึ้นมาและทำงานต่อไป แต่เขาก็สับสนอยู่ไม่น้อย ตระกูลซู่รับเขาเข้ามาเมื่อเขายังเป็นเด็กกำพร้าที่อายุยังน้อยมาก เขาได้รับการฝึกฝนตามความสามารถของเขาและกลายเป็นผู้ช่วยของซู่ เหยียนอี้ หลังจากการทดสอบหลายครั้ง ดังนั้นเขาจึงเข้าใจตระกูลซู่ดีกว่าชิน จี๋หนานเสียอีกและนั่นก็เป็นเหตุผลที่ซู่ เหยียนอี้มอบความรับผิดชอบในการดำเนินแผนการแก้แค้นของเธอให้กับเขา

       อย่างไรก็ตามเขารู้สึกว่ามีบางสิ่งบางอย่างที่เขาไม่รู้ ซู่ เหยียนอี้ ไม่เคยพูดถึงพวกมัน ดังนั้นเขาจึงไม่เคยถาม แต่เขาก็ยังคงสงสัย

       ตัวอย่างเช่น ซัน หมิงอี้ทำอะไรผิด ก่อนอื่น เธอถูกไล่ออกและตอนนี้เธอได้รับการจัดการและวางแผนจากซู่ เหยียนอี้ ดูเหมือนว่ามีหลายสิ่งหลายอย่างที่เขาไม่เคยรู้มาก่อน

       หลังจากฟังรายงานของคังโจวแล้ว ซู่ เหยียนอี้ก็ยิ้มอย่างเย็นชาและพูดขึ้น“ นี่เป็นเพียงจุดเริ่มต้น” แน่นอนมันเป็นเพียงจุดเริ่มต้นเท่านั้น!