นิยาย re Zombie World โลกซอมบี้อีกครั้ง

ตอนที่ 82 ตาเดียว

ในเรลและพวกเดินออกมาด้านนอกโดยไม่ได้หันกลับไปสนใจโนแลนอีกถึงแม้ทุกคนจะได้ยินเสียงกรีดร้องด้วย ความหวาดกลัวของโนแลนมากับสายฝนเป็นบางครั้งก็ตาม

สายฝนที่ตกลงมาอย่างต่อเนื่องทําให้วิสัยทัศน์ในการมองเห็นไม่ไกลมากนักพวกเขาจึงไปพักกันที่ห้างร้านมินิมาร์ท แห่งหนึ่งซึ่งด้านในนั้นแน่นอนว่าไม่มีอาหารอะไรเหลืออยู่

ในเรลเดินน้ําเข้าไปพร้อมกับเปลวไฟที่อยู่บนมือเป็นเหมือนกับแสงของคบเพลิงเพื่อส่องดูทาง

ด้านหลังร้านนั้นแบ่งออกเป็นสามห้องนอน เมื่อเข้ามาในห้องแรกในเรลสํารวจดูแล้วว่าปลอดภัยจึงให้พวกผู้หญิงพัก กันอยู่ที่นี่ก่อน ห้องนี้ดูเหมือนจะเป็น ของลูกสาวเจ้าของร้านดังนั้นจึงมีเสื้อผ้าที่ผู้หญิงทั้ง 9 คนพอจะใส่ได้

ชารอนที่มีความกล้ามากกว่าผู้หญิงคนอื่น ๆ เธอจึงตรงเข้าไปหยิบเสื้อผ้ามาเปลี่ยนโดยไม่สนใจว่าในเรลจะอยู่ในห้องหรือไปคนอื่น ๆ ลังเลอยู่สักพักก็รีบเข้าไปสวมใส่เสื้อผ้าเช่นกัน

ถึงแม้พวกเธอจะรู้สึกไม่สบายตัวมากนักเพราะความชินที่ต้องถอดเสื้อผ้าอยู่ตลอดตอนถูกจับขังก็ตามแต่ไม่นานทุกอย่างก็กลับมาปกติเอง

ในด้านของในเรลเขาที่เห็นว่าผู้หญิงเหล่านี้เปลี่ยนเสื้อผ้ากันอยู่ในเรลก็ไม่ได้ทําตัวหน้ารังเกียจปิดประตูและเดินออกมาอีกห้องแต่ในขณะนั้นเองที่ห้องสุด ท้ายก็มีเสียงดังกุกกักออกมาเขาจึงใช้ ความสามารถตรวจจับความร้อนก็พบว่าภายในห้องนั้นมีซอมบี้อยู่ตัวหนึ่ง

เขาจึงโยนตาเดียวที่ยังไม่ได้สติอยู่ไปในห้องที่สองจากนั้นก็หันไปสั่งพวกผู้หญิงให้มาดูแลตาเดียวและตรงไปห้องสุดท้าย
เมื่อเปิดประตูเข้าไปกลิ่นเหม็นเน่าก็ลอยฟังออกมาและก็พบกับซอมบี้ผู้ชายที่แขวนคอตายอยู่โดยเชือกได้ผูกกับพัด ลมเพดานที่ด้านล่างมีเก้าอี้ล้มอยู่ตัว หนึ่ง

ในเรลเดินเข้าไปโดยไม่ได้สนใจซอมบี้ที่พยายามดิ้นไปมามือของซอมบี้ ชายที่พยายามจะคว้าจับตัวเขาแต่มันก็จับไม่ถึง
เขาเดินไปเปิดผ้าม่านและหน้าต่างที่เป็นบานเก็บเพื่อให้อากาศถ่ายเทได้สะดวกและถอดผ้าคลุมที่เปียกจากนั้นก็นั่งลงบนเตียง

เงาที่เดินตามหลังในเรลเข้ามาก็ค่อย ๆคืนร่างเป็นเงากลับมาอยู่ด้านหลังของ ในเรลเหมือนเงาวัตถุทั่ว ๆ ไป

“เห้อ มาดูกันว่านายทําไมถึงฆ่าตัวตาย” ในเรลหยิบจดหมายของลาตายที่เขียนบนกระดาษA4 สีขาวที่อยู่บนโต๊ะ โดยมีฝุ่นจับอยู่ ขึ้นมาอ่านขณะทิ้งตัวลงนอนกับเตียง

เนื้อความในจดหมายก็ไม่มีอะไรมากเกินไปมันแค่เล่าถึงตัวเขาที่ลงมือปลดปล่อยลูกสาวและเมียจากวันแรกที่เกิดการกลายร่างเป็นซอมบี้หลังจากฝน 7 วัน 7 คืนหยุดตกเขาฝังร่างของเธอและก็มาผูกคอตายเพื่อที่จะได้ไปอยู่กับลุกและเมียแต่ในจดหมายไม่ได้บอกชื่อของชายคนนี้ไม่รู้ว่าเขาตั้งใจหรือลืมกันแน่

ในระหว่างอ่านอยู่เพราะความเหนื่อยเขาก็เลยเผลอหลับไปรู้ตัวอีกที่ก็คือมีเสียงเรียกของชารอนที่เดินหลบซอมบี้เขามาเรียกเขา

“มีอะไร?” ในเรลถามออกมาพร้อมกับมองไปที่เธอที่แต่งตัวด้วยเสื้อยืดเขียวและกางเกงยืนรวบผมไปด้านหลังและเนื้อตัวที่สะอาดมันจึงดูดีเป็นอย่างมากต่างจากสภาพที่เขาเจอเธอในตอนแรก ราวกับคนละคนไม่มีผิด

“ชายตาเดียวเขาฟื้นแล้ว แต่ดูเหมือนเขาจะพูดไม่ได้จะต้องทําอย่างไร…” ชารอนพูดออกมาขณะที่มองไปที่ในเรลซึ่งตอนนี้ถอดผ้าคลุมออกแต่เพราะเสื้อผ้าของเขายังเปียกเล็กน้อยเผยให้เห็น กล้ามเนื้อและรูปร่างที่สมบูรณ์แบบเป็นอย่างมากเธอมองไปที่มัดกล้ามพวกนั้น อย่างไม่ได้ปิดบังอะไรแต่มันก็เป็นแค่ความสนใจเท่านั้นไม่ได้มีความรู้สึกอื่นใดมากไปกว่านี้

ในขณะที่ในเรลก็ดูแปลกใจเล็กน้อยที่ชารอนไม่ได้รู้จักกับตาเดียวเป็ นการส่วนตัวเลยแม้แต่น้อยนั้นหมายความว่าทั้งสองรู้จักกันหลังจากที่หนีออกมา

แต่ตอนนี้ไนเรลเป็นคนช่วยชารอนและตาเดียวทั้งสองก็คงจะได้ทําความรู้จักกันเหมือนเดิมอยู่ดี

“เดียวฉันออกไป” ในเรลกล่าวออกมาเขาลุกขึ้นเดินไปหยิบเสื้อคลุมพร้อมกับจัดการฆ่าซอมบี้ตัวที่แขวนคอตายจากน นก็ออกจากห้องตรงไปที่ห้องที่สองซึ่งพอเข้ามาเขาก็เห็นตาเดียวที่ลุกขึ้ นมานั่งพร้อมกับหญิงสาวสองสามคนที่มีท่าที่ระวังตาเดียวอยู่ตลอดเวลา

ในห้องที่มืด บวกกับใบหน้าของตาเดียวที่เต็มไปด้วยรอยแผลเป็นจากการโดนทรมานโดยเฉพาะรอบคริสตัลวิวัฒนาการที่เนื้อบริเวณนั้นโดนเลาะออกไปเกือบหมดใบหูที่ถูกตัดออกไปครึ่งหนึ่งทั้งสองข้างและดวงตาขวาที่เหลือเพียงข้างเดียวทําให้ตาเดียวนั้นดูน่า กลัวเป็นอย่างมาก

ถ้าใช้ โลหิตแห่งชีวิตของไนเรลคงต้ องใช้ในปริมาณที่มากโข ถึงจะสามาร ถกลับมาเป็นเหมือนเดิมได้

ในเรลเดินมาหยุดอยู่ต่อหน้าเขาขณะที่ตาเดียวมองไปที่ในเรลด้วยใบหน้าตายด้านที่ดูเหมือนจะสูญเสียความรู้สึกไปแล้วเช่นกัน

“ฉันคือคนที่ช่วยชีวิตนายส่วนจีนาสพวกนั้นทั้งหมดก็คือฉันที่ฆ่าไป” ในเรลว่าตาเดียวนั้นมีนิสัยอย่างไรเขาเลยพูดเรื่องที่เกิดขึ้นออกไปตรง ๆ ไม่ได้อ้อมค้อมอะไร

ตาเดียวได้ยินดังนั้นเขาก็นิ่งเงียบไปไม่ได้พูดอะไรออกมาแต่ดวงตาของเขาที่เหลือเพียงข้างเดียวก็สั่นไหวเล็กน้อยกับคําพูดของในเรล

หลังจากนั้นไนเรลก็เดินออกมาโดยไม่ได้พูดอะไรอีก คนที่เหลือก็ตามออกมาด้วยเช่นกัน

บางครั้งก็ต้องให้เวลากับตาเดียวซึ่งในเรลก็ไม่รู้ว่าตาเดียวจะทําอย่างไรต่อบางครั้งเขาอาจจะหายดีแล้วก็จากไปหรือไม่ก็ไม่อาจตอบได้

แต่ในเรลก็ไม่ได้คิดจะบังคับเขา เพราะถึงอย่างไรต่อให้ตาเดียวจะจากไปแต่ตาเดียวก็ยังติดหนี้ชีวิตกับในเรลอยู่ซึ่งในเรลเชื่อว่าคนอย่างตาเดียวต่อให้ไม่มีเขาคอยช่วยก็สามารถพลังเท่ากับระดับเดิมในชีวิตก่อนได้อย่างแน่นอน และมันขึ้นอยู่กับเวลาก็เท่านั้น

ในเรลออกไปข้างนอกร้านมินิมาร์ทพร์อมกับศพของซอมบี้ใช้เวลาไม่นานเขาก็กลับมาพร้อมกับหนูกลายพันธุ์ขั้น 2 ตัวใหญ่ยักษ์เหมือนกับวัวไม่มีผิดหนูทั้ง 15 ตัวที่อาศัยอยู่เป็นฝูงในเรลฆ่าถลกหนังอย่างง่ายดาย

นั้นทําให้หญิงสาวทั้ง 9 คนที่ไม่รู้หิวมาจากไหนกันได้กินหนูยักษ์ย่างกันอย่างเอล็ดอร่อยกันในค่ําคืนนี้

ในระหว่างที่ในเรลและทุกคนกําลังกินหนูยักษ์ย่างอยู่กลางร้านที่ชั้นวางของทั้งหมดถูกยกออกไปด้านข้างเพื่อใช้ย่างหนูทั้งตัวได้นั้นอยู่ ๆ ตาเดียวก็ลากสังขารที่บาดเจ็บของเขาออกมานั่งข้าง ๆ ทุกคน จากนั้นก็จัดการฉีกขาหนูขนาดใหญ่ออกมานั่งกินอย่างเงียบ ๆ ซึ่งดูเหมือนว่าตาเดียวจะหิวโซเป็นอย่างมาก

เมื่อเขาเห็นว่าหนูยักษ์ตัวเดียวคงไม่พอให้ทุกคนได้กินดังนั้นเขาจึงเอาหนูยักษ์ออกมาอีกตัวให้กับตาเดียวโดยเฉพาะ

ส่วนในเรลก็เอาออกมาอีกตัวซึ่งเป็นของเขาตั้งหากเพราะมันก็ไม่พอเขากินเช่นกัน

ในเรลใช้ความสามารถ [เพลิง A] ของตนเองในการอย่างหนูยักษ์ ซึ่งเขา สามารถควบคุมไฟได้ดังใจนึกจังทําให้เนื้อหนูยักษ์กลายพันธุ์สุกอย่างทั่วถึง

เนื้อที่สุกกําลังพอดี ถูกคนทั้งหมดจัดการไม่มีเหลือซากซึ่งในเรลก็ไม่ได้ความสามารถอะไรมาไหมเพราะเขาเคยได้ความสามารถ [กัดแทะ F] ของหนูกลายพันธุ์พวกนี้มากแล้ว

เนื่องจากกลางคืนแบบนี้ไม่มีอะไรทําอีกทั้งเขาก็ไม่ได้รู้สึกง่วงมากนักไนเรลจึงจัดการนําหนังหนูยักษ์ที่ได้มาจัดการขูดเนื้อพังผืดที่ติดอยู่ออกตามหนังออกเพื่อไม่ให้หนังขนหนูยักเสียเขาจะได้ใช้ มันกันฝนที่กําลังตกนี้ได้

แต่เพราะมันมีมาก ในเรลเลยให้ทุกคนมาช่วยกันเขาส่วนการทําให้กับพวกเธออย่างง่าย ๆ แต่ก็ใช่ทุกคนจะทําได้ดี แต่ในเรลก็ไม่ได้เข้าไปช่วยมากนักได้แต่ ปล่อยให้พวกเธอเรียนรู้ไปด้วยตัวเอง

นั้นทําให้ทุกคนได้เสื้อคลุมจากหนังขนหนูกันไปคนละตัว

เช้าวันต่อมาฝนที่ยังคงตกหนักเมื่อคืนก็ได้เบาลงมาบ้างแล้วในเช้านี้ แต่มันก็ไม่ได้มีวี่แววว่าจะหยุดตกแต่อย่างไร
หลังจากที่ไนเรลจัดการเก็บเลือดแห่งชีวิตของเช้าวันนี้ลงขวดแล้วเข้าก็เตรียมตัวออกเดินทางต่อทันที

“เตรียมเก็บของพวกเราจะออกเดินทางกัน” ในเรลและกลุ่มก็ได้ออกมาเดินทางพวกเขาไม่ได้ถามว่าในเรลจะไปที่ไหนได้แต่เดินตามไปเงียบ ๆ กลางสายฝนไปเท่านั้น

ส่วนตาเดียวที่ตอนนี้ได้โลหิตแห่งชีวิตที่ในเรลให้ไปอีกส่วนเมื่อเช้า บาดแผล ของเขาก็ดูดีขึ้นมามาก และตาเดียวก็เดินตามในเรลมาอย่างเงียบเหมือนผู้ ติดตามเขาไม่ได้พูดอะไรมันไม่ใช่เพราะเขาโดนตัดลิ้นแต่อีกเหตุผลคงเพราะบุคลิกของเขานั้นเองอีกด้วยที่เป็นคนไม่ค่อยพูด

ในระหว่างทางนั้นฝนก็ตกลงมาต่อเนื่องไม่มีหยุดพวกเขาเดินกันมาไม่ไกลก็เจอเข้ากับซอมบี้อยู่สองสามตัวแต่มันก็ถูกตาเดียวฆ่าไปอย่างง่ายดายด้วยความสามารถ[ผลึกหิน A]

ความสามารถ [ผลึกหิน A] ขอตาเดียวมันทําให้ไนเรลนั้นสนใจพอสมควรมันคือความสามารถสายพลังธาตุที่เป็น เอกลักษณ์ พลังของความสามารถนี้คือการดึงดูดวัตถุประเภทหินทุกชนิดมาเป็น เหมือนกับเกาะหรืออวัยวะร่างกายแล้วโจมตีใส่ศัตรูเช่น ในตอนนี้ที่เพียงแค่ตา เดียวใช้พลังหินแกรนิตที่อยู่ในเศษซากตึกก็พากันลอยเข้าหาห่อหุ้มแขนขวาเป็นหมัดหินขนาดกว่า 1 เมตรต่อยไปที่ ซอมบี้ผู้โชคร้าย

หลังการโจมตีไม่ต้องพูดถึงเลยว่าซอมบี้จะรอดหรือไม่ตอนนี้มันกลายเป็น เนื้อบดที่เหมือนโดนรถสิบล้อเหยียบไม่มีผิดตายคาที่ในหมัดเดียว

หลังจากจัดการกับซอมบี้ไปแล้วหินที่เกาะกันเป็นแขนหินของตาเดียวก็ค่อย ๆ ร่วงหล่นลงสู่พื้นส่วนตาเดียวก็กลับมายืนอยู่ด้านหลังในเรลตามปกติ

ด้วยตลอดการเดินทางนั้นราบรื่นเป็นอย่างมากแต่เพราะผู้หญิงทั้ง 9 คนที่เป็นคนธรรมดาพวกเธอจึงทนเดินทางก

ลางสายฝนที่หนาวเย็นไม่ได้มากนักไม่เหมือนกับในเรลและตาเดียวที่เป็นมนุษย์ชั้นสูง

ดังนั้นมันจึงล่าช้าไปพอสมควรตกกลางคืนในเรลก็หาที่พักและให้พวกเธอกินผลคริสตัลวิวัฒนาการที่ไนเรลนําติดตัวมาด้วยหลังจากที่แบ่งกับราชินีนิมพ์ไปแล้วและให้กับทั้ง 9 คนนี้ตัวเขาก็เหลือผลคริสตัลวิวัฒนาการอยู่แค่ 16 ผลเท่านั้นซึ่งผลทั้งหมดที่ให้คนทั้ง 9 ไปนั้นเป็นผลที่ให้ความสามารถประเภทลึกลับที่ไนเรลเก็บไว้กับตัว