นิยาย re Zombie World โลกซอมบี้อีกครั้ง

ตอนที่ 77 ต่อหน้าต่อตา (ปวดตับเล็กน้อย)

ในเรลมองเข้าไปในดวงตาของโนแลนที่ตอนนี้กำลังมองมาที่ในเรลอย่างคาดหวังเช่นเดียวกัน

“ฉันขอคิดดูก่อน”ในเรลบอกออกมาตามตรง

“เพราะอะไร?”โนแลนถามในเรลด้วยน้ำเสียงที่ไม่ถูกใจกับคำตอบเล็กน้อยและยังพูดต่อว่า“ฉันไม่เข้าใจทำไมนายถึงไม่ช่วยพวกฉันจัดการกับพวกจีนาสสารเลวนั้นทั้งที่พวกมันทำกับคนในประเทศของเราแบบนี้พวกจีนาสคือศัตรูของพวกเรา”

“ผิดแล้ว!จีนาสพวกนี้คือศัตรูของนายอันที่จริงแล้วมันมีเพียงแค่มนุษย์และศัตรูของมนุษย์เท่านั้นและสำหรับฉันการที่จะปกป้องครอบครัวและคนของตนเองถือว่าเป็นสิ่งที่ต้องทำส่วนคนอื่นๆต้องดูก่อนแต่ฉันก็ไม่ได้คิดจะทิ้งพวกเขาถึงอย่างไรก็เป็นมนุษย์เช่นกันดังนั้นฉันจึงบอกว่าขอคิดดูก่อน”ไนเรลอธิบายไปตามตรง

ในเรลยังคงพูดต่อไปอีกว่า“แต่ถ้าพวกนั้นเป็นศัตรูของฉันพวกมันก็ต้องตายเช่นกัน”

โนแลนที่สัมผัสได้ถึงความตายที่ออกมาจากคำพูดของในเรลมันไม่ใช่คำพูดลอยๆในความรู้สึกของโนแลนถ้าใครคิดที่จะเป็นศัตรูกับไนเรลมันจะมีแต่ตายเท่านั้นที่เป็นเพียงผลลัพธ์เดียวไม่มีคำตอบอื่นใดอีก

เมื่อเห็นว่าโนแลนนิ่งเงียบไปส่วนไนเรลก็ไม่มีอะไรจะพูดอีกดังนั้นเขาจึงขอตัวเพื่อออกมาพักผ่อน“ฉันขอตัวก่อนถ้าได้ผลจากการสอบสวนชายคนนั้นก็บอกฉันด้วยแล้วกัน”

“ถ้านายไม่รังเกลียดก็พักที่ชั้น2นี้ก็ได้”

“ไม่เป็นไรเอาเป็นว่าเดี๋ยวเย็นนี้ฉันจะให้คำตอบก็แล้วกัน”ในเรลปฏิเสธและเดินลงมาด้านล่างแทนเขาอยากจะสำรวจรอบๆดูทางหนีทีไล่ไว้ก่อนซึ่งมันเป็นนิสัยขี้ระแวงของเขา

ชั้นหนึ่งแห่งนี้กว้างราวๆ1000ตารางเมตรมันยังมีพื้นที่ด้านหลังที่เป็นเหมือนกับโกดังอยู่อีกแต่ถึงแบบนั้นทุกคนก็ยังดูจะอยู่อาศัยกันอยู่อย่างแออัด

ในเรลมองสำรวจดูคนที่อยู่ชั้นล่างของตึกพวกเขาดูจะระวังตัวเมื่อเห็นในเรลหลายคนรีบเก็บอาหารส่วนแบ่งของตนเองในขณะที่บางส่วนนั้นก็เดินหลีกทางให้ในเรลในทันที

หลังจากที่ไนเรลแยกตัวออกไปโนแลนที่ตอนนี้รู้สึกโกรธมากก็ปาของทิ้งในทันทีคำตอบที่ในเรลให้มานั้นมันก็ไม่ได้ต่างจากการที่ปฏิเสธเขาโดยตรงรีคที่กลับมาจากห้องสอบสวนก็เข้าเห็นเหตุการณ์นี้ก็ถามออกมา

“เขาไม่ยอมร่วมมือด้วยใช่หรือเปล่า”

“ใช่”

“นายจะเอาอย่างไรต่อ”

“ในเมื่อเขาบอกว่าพวกจีนาสไม่ใช่ศัตรูของเขางั้นฉันก็จะทำให้พวกมันเป็นศัตรูกับเขาส่งข่าวที่อยู่ของเราออกไปให้พวกนั้น”โนแลนกล่าว

“นายจะทำแบบนี้จริงๆใช่ไหมแล้วคนไทกล่าธรรมดาที่อยู่ข้างล่างพวกนั้นละ”รีคถามออกมาแต่ในแววตาของเขามันกับตรงกันข้ามเขากำลังตื่นเต้นกับเรื่องที่จะเกิดขึ้น

“คิดซะว่ามันคือการเสียสละ”โนแลนพูดออกมาด้วยน้ำเสียงและสีหน้าที่น่ากลัว

ตอนนี้เขาพร้อมที่จะเสียสละทุกสิ่งขอแค่ฆ่าพวกจีนาสเหล่านั้นได้ก็พอซึ่งเขาต้องคว้าโอกาสในการให้ไนเรลจัดการกับพวกนั้นให้ได้เพราะการที่จะมีมนุษย์ชั้นสูงระดับสีน้ำตาลสักคนนั้นมารับมือกับฟอร์ดนั้นมันไม่ใช่เรื่องง่ายเลย

หลังจากที่ไนเรลเดินมาถึงตรงบริเวณที่ผู้รอดชีวิตที่ติดตามมาใหม่นั้นกำลังหาที่พักของตนเองเขาก็เห็นว่าเบลล์กำลังทะเลาะกับคนหนึ่งอยู่ชายคนนั้นจับไปที่แขนของเบลล์อย่างแรงอีกทั้งยังกระชากเธอไม่ยอมให้ไปไหน

“เธอคิดว่าจะทิ้งฉันไปหาชายคนนั้นได้งั้นหรืออย่าลืมนะว่าที่เธอรอดมาได้ทุกวันนี้เพราะฉันที่คอยช่วยเธอไว้นะ”ชายคนนั้นพยายามที่จะดึงตัวเธอไว้แต่เบลล์ก็พยายามที่จะหนีออกมา

“นายต้องการอะไรอีกที่นายช่วยฉันไว้มันก็ไม่ใช่เพราะหวังในตัวของฉันงั้นหรือฉันก็ให้นายไปแล้วดังนั้นเราถือว่าหายกัน”เบลล์หันไปเถียงกับชายคนนั้นในทันที

“นังผู้หญิงสารเลวเธอเป็นของฉันและจะเป็นของฉันเท่านั้นใครหน้าไหนมันก็แย่งเธอไปจากฉันไม่ได้

“โอ๊ย!ปล่อยนะ”

เบลล์ที่โดนชายคนนั้นฉุดกระชากจนล้มลงแต่ขณะที่เขาจะเข้าไปจับเธออีกรอบก็สังเกตเห็นไนเรลเบลล์เองก็เห็นในเรลเช่นกันเธอรีบหลบไปหลบที่ด้านหลังของไนเรลในทันที

“ในเรลช่วยฉันด้วยมันจะข่มขืนฉัน”

เมื่อชายคนนั้นได้ยินที่เบลล์พูดเขาก็ถึงกลับหน้าซีดแต่เขาก็ทำใจแข็งพูดออกมา“ไม่ใช่ฉันไม่ได้จะข่มขืนเธอแต่มันคือเบลล์นังผู้หญิงนั้นเธอคือแฟนของฉันแต่เธอต้องการจะทิ้งฉันไปหา
นาย”

“แล้วมันจะทำไมในเมื่อนายไม่สามารฤดูแลฉันได้ฉันก็ต้องไปหาคนที่ดูแลปกป้องฉันได้มันผิดหรือไง”เธอพูดออกมาพร้อมกับที่จับไปที่แขนของไนเรล

ในเรลมองไปที่เบลล์และชายคนนั้นดูเหมือนว่าเบลล์จะคิดว่าเขาจะดูแลเธอเพราะการที่เขาและเธอรู้จักกันในเรลใช้มืออีกข้างจับไปที่มือของเบลล์

เมื่อเบลล์เห็นดังนั้นก็รู้สึกดีใจที่ดูเหมือนว่าในเรลจะยังคงมีใจให้กับเธอแต่การกระทำต่อมาของเขามันก็ทำให้เธอหน้าซีด

เพราะในเรลเอามือของเธอออกจากแขนของเขาอย่างไม่ไยดีและกล่าว“ก่อนที่เธอจะคิดเองเออเองฉันขอบอกไว้ก่อนว่าเธอกับฉันเราไม่ได้เป็นอะไรกันเพราะฉะนั้นเธอคงจะมาใช้วิธีสวมผ้าคลุมให้ฉันเป็นเจ้าชายขี่ม้าขาวมาช่วยเธอแบบเมื่อก่อนมันก็คงไม่ใช่อีกแล้วขอตัวก่อน”

ในเรลเดินออกมาอย่างเฉยชาโดยที่ไม่สนใจเบลล์และแฟนของเธอที่ยืนงงอยู่แบบนั้นสำหรับเขาเบลล์ก็เป็นแค่ผู้หญิงรู้จักที่ผ่านมาแล้วก็ผ่านไปก็เท่านั้นไม่มีอะไรมาก

เบลล์มองไปที่ไนเรลและได้แต่ย้อนไปคิดถึงเรื่องที่เธอที่เธอเคยทำกับเขาแต่เธอไม่ยอมแพ้จะเดินเข้าไปจับ

ไนเรลไม่ได้สนใจทั้งสองอีกและก็เดินไปหาที่เงียบๆมุมหนึ่งเพื่อจะจะพักผ่อนสำหรับคืนนี้จากนั้นเขาก็จะไปที่คฤหาสน์ตระกูลอาโรเดียในเช้าวันต่อไปและถ้ามีเวลาเขาก็จะย้อนกลับมาจัดการพวกจีนาสทีหลัง

ในเรลที่มุมที่ห่างไกลผู้คนได้มุมหนึ่งจากนั้นก็ใช้ขนของหมีเพลิงยักษ์กลายพันธุ์ปูรองเป็นที่นอนเขาเริ่มสัมผัสได้ถึงสภาพอากาศที่อุณหภูมิลดต่ำลงพอสมควรในช่วงหลายวันที่ผ่านมา

“ถ้าตามเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นแล้วมันจะต้องมีฝนตกหนักมากในอีกไม่นานจากนั้นหลังจากฝนที่ตกก็ตามมาด้วยพายุหิมะไม่รู้ว่าเหตุการณ์ทุกอย่างจะเกิดเร็วขึ้นกว่าเดิมอีกหรือไม่”ในเรลพึมพำออกมาพร้อมกับที่หยิบเนื้อของวานรล่าเนื้อกลายพันธุ์ออกมาขณะที่กินมัน

แต่เพราะเนื้อที่เย็นจนจืดชืดไนเรลจึงใช้ความสามารถ[เพลิงA]ตัวเองด้วยการจับที่กระดูกและใช้ไฟเบาๆย่างไปตามเนื้ออีกรอบกลิ่นหอมที่ค่อยๆลอยออกมาจากเนื้อในเรลก็ลงมือจัดการกินมันอีกรอบ

ในระหว่างที่เขาจัดการกับมื้อค่ำที่แสนอร่อยนี้อยู่ก็มีเด็กชายคนหนึ่งหน้าตารูปร่างซูบผอมตามตัวสวมใส่เสื้อผ้าที่ดูสกปรกเล็กน้อยมายืนแอบเกาะอยู่ข้างต้นเสามองเขากินเนื้อสัตว์กลายพันธุ์พร้อมกับน้ำลายที่ไหลออกมาไม่หยุด

ในเรลมองไปเด็กคนนั้นและก็มองเนื้อที่อยู่ในมือของตนเองถ้าจะให้กินแล้วมีคนมาจ้องมองแบบนี้มันก็ยังไงอยู่ดังนั้นเขาจึงตัดเนื้อชิ้นประมาณฝ่ามืออีกชิ้นและกวักมือเรียกเด็กชายให้เข้ามาเอาเนื้อไปกิน

เด็กน้อยเมื่อเห็นไนเรลเขาก็ทำท่ากล้าๆกลัวๆแต่ก็ทนความยั่วยวนของเนื้อกลายพันธุ์ไม่ไหวจึงเดินออกมาอย่างช้า

แต่มาถึงระยะของเนื้อเด็กน้อยก็คว้ามันมาละกินอย่างตะกละไม่หยุดจนกระทั่งตัวเขาไอออกมาอย่างแรงจากเนื้อที่ติดคอ

แคก!แคุก!

ในเรลเห็นดังนั้นก็ส่งขวดน้ำให้กับเด็กน้อยเมื่อเห็นว่าในเรลยื่นน้ำมาให้กลับตัวเองเด็กชายก็รับมันมาอย่างรวดเร็ว

แต่ที่น่าแปลกก็คือเขากับดื่มมันแค่ไม่กอีกแล้วก็ปิดฝาทำท่าจะเก็บมันไว้แต่เมื่อนึกขึ้นได้ว่าน้ำขวดนี้คือของพี่ชายหน้ากากทองคำเขาจึงลังเลใจแต่สุดท้ายก็ส่งคืนไป

ในเรมองไปที่ขาดน้ำที่อยู่ในมือน้อยๆของเด็กชายเขาก็ได้แต่กล่าวออกมา“นายเก็บไว้เถอะ”

น้ำแค่ขวดเดียวมันไม่ได้ทำให้เขาลำบากมากนักแต่สำหรับคนธรรมดาแบบเด็กเหล่านี้นั้นน้ำคือสิ่งที่มีค่ามากเนื่องมาจากว่าน้ำในธรรมชาติส่วนใหญ่นั้นมีสิ่งมีชีวิตขนาดเล็กจำนวนมากโดยเฉพาะพวกปรสิตที่น่ากลัวแม้แต่นำน้ำมาต้มจนเดือดก็ไม่อาจรับรองได้ว่าจะฆ่าพวกมันได้

ในเรลหันกลับมาสนใจกินอาหารของตนเองต่อแต่เมื่อเห็นว่าเด็กชายกำลังเก็บเนื้อชิ้นเล็กๆนั้นเอาไว้ไม่ยอมกินต่อ

“ทำไมถึงไม่กิน”ในเรลถามออกมาแต่เสียงที่ผ่านหน้ากากมันดูเย็นชามากสำหรับเด็กชาย

“ผมผมจะเอาไว้ให้แม่”เด็กน้อยตอบออกมาด้วยน้ำเสียงที่ดูเหมือนจะร้องไห้แต่ก็ไม่กล้าร้องได้แต่น้ำตาคลอเบ้าเท่านั้น

“ฉันดูน่ากลัวขนาดนั้นเลยหรือในเรลได้แต่คิดในใจจากนั้นก็หยิบช็อคโกแลตที่รีคอนเคยให้ไว้ออกมาและส่งให้เด็กน้อย

“ให้ผม?”เด็กน้อยถามออกมาอย่างระ

“อืม”

“ขอบคุณครับแต่คุณลุงเก็บไว้เถอะแม่บอกผมโตแล้วดังนั้นก็ไม่จำเป็นต้องกินของพวกนี้แล้ว”เด็กน้อยพูดออกมาพร้อมกับที่กลืนน้ำลายไปด้วยสายตาของเขาที่มองไปที่ช็อกโกแลตกล่องนอย่างหลงใหลช่างทรยศคำพูดของเขาซะเหลือเกิน

ส่วนในเรลที่ตอนนี้กำลังอึ้งกับคำว่าลุงอยู่เขาได้แต่คิดว่า’เราแก่ขนาดเป็นลุงแล้วหรือ?”

เขายัดช็อกโกแลตกล่องนั้นไปในมือของเด็กน้อยทันทีจากนั้นก็กลับมากินเนื้อของตนเองต่อได้ไม่ได้สนใจเด็กนนอีก

“ขอบคุณครับเออ…ผมขอตัวก่อนนะครับ”

เมื่อเด็กชายได้ช็อกโกแลตก็รีบวิ่งไปออกไปด้วยความดีใจเพื่อที่จะเอาช็อคโกแลตและเนื้ออีกครึ่งชิ้นกลับไปให้แม่ของตัวเองที่นอนอยู่เต็นท์อีกฝั่ง

ในเรลมองไปเด็กคนนั้นและก็ได้แต่ยิ้มออกมาภายในหน้ากากเขาไม่รู้จะหัวเราะหรือสงสารที่กับการกระทำของเด็กคนนั้นก่อนไปถ้าเด็กนั้นมาอีกเขาก็คิดว่าจะให้อาหารกับเด็กนั้นอีกสักเล็กน้อยนี่คือความคิดของไนเรล

แต่ในจังหวะนั้นเองก็เกิดเรื่องที่ไม่สมควรเกิดขึ้น

บูม!

เสียงจากกระสุนที่ออกมาจากปากกระปืนรถถังที่ยิงใส่ถล่มเข้ามาที่ตึก กระสุนนัดแรกที่ยิงมานั้นได้ไปตกลงในจุดที่เด็กชายกำลังวิ่งไปพอดีเด็กชายที่ได้แต่มองไปที่ของที่อยู่ในมือและคิดว่าแม่ของเขาจะต้องดีใจแน่ๆที่ได้กินเนื้อและช็อกโกแลต

“ไม่…”ในเรลที่ได้แต่มองร่างของเด็กชายลอยออกมาจากแรงของกระสุนพร้อมด้วยซากตึกที่กระจายออกมา

เขาพยายามๆเข้าไปช่วยเด็กน้อยคนนั้นแต่ทุกอย่างมันเกิดขึ้นเร็วมากเร็วจนเขาก็ตอบสนองไม่ทันยังคงค้างอยู่ในท่ากระโดดเข้าไปในเงาขณะที่ร่างของเด็กชายตกลงสู่พื้นพร้อมกับมือที่กำช็อกโกแลตที่เขาเป็นคนให้ไปต่อหน้าต่อตาของไนเรล

จากนั้นไม่กี่วินาทีก็มีกระสุนของรถถังยิงถล่มเข้ามาที่ตัวอาคารต่อเนื่องถล่มเข้ามาในตึกไม่หยุด

บูม!บูม!บูม!

ไนเรลเองก็รีบหลบกระสุนและตรงเข้าไปหาร่างของเด็กน้อยแต่เมื่อไปถึงก็พบว่าร่างนั้นเป็นร่างที่ไร้วิญญาณไปแล้ว

แขนขาที่หักบิดเบี้ยวกะโหลกศีรษะที่แตกร้าวเลือดที่ไหลออกมาท่วมไปทั้งพื้นมันเป็นสีเดียวกับกล่องช็อกโกแลตที่อยู่ในมือของเด็กชาย

“บัดซบ!”ในเรลสบถออกมาและมองไปที่กำแพงที่กำลังพังลงมาด้านนอกมีรถถังสองคันที่ค่อยๆเคลื่อนเข้ามาที่ด้านข้างของตัวรถมีธงชาติของจีนาสอ

ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าพวกเขาก็คือพวกจีนาส