บทที่ 57 จัดการกองโจร แหวนมิติ
ด้านข้างของพวกเขา คือผาสูงเสียดชั้นมีเพียงแค่ช่องตรงกลางที่พวกเขาจะผ่านเท่านั้นที่ยังพอมีพื้นที่กลุ่มโจรตั้งแถวเรียงรายอยู่ตรงกลางของหุบเขานั้นปิดกั้นทางหนี
พวกเขาสวมเสื้อผ้าฉีกขาดดูเหมือนเป็นพวกคนจนหรือพวกขอทานพวกเขายืนอยู่ข้างๆกับปืนใหญ่เวทมนตร์แล์วมองดูพรมวิเศษที่ลอยอยู่บนอากาศอย่างตื่นเต้น
“หุหุหุ พรมวิเศษซะด้วย”
“รอบนี้เหยื่อของเรารวยน่าดูเลยแหแค่พรมวิเศษอย่างเดียวก็ราคาล่อไปเกือบ 30000 ทองแล้วราคามันพอๆกับของทั้งหมดในคาราวานเล็กๆเลยนะ”
“หิหิหิ ได้เหยื่อชิ้นโตมาเลยนะดูเหมือนการปล้นวันนี้แค่วันเดียวจะได้กําไรเท่าๆกับที่เราทํากันทั้งเดือนเลยนะเนี่ย”
“ข้าเป็นคนวางแผน ข้าเป็นคนปทางวางต้นไม้พวกนี้ ถ้าอยากผ่านไปก็ทิ้งของทั้งหมดไว้ที่นี้ซะเด็กๆเตรียมยิงหน้าไม้สายฟ้าชุดต่อไปเราจะสอยมันให้ร่วงกัน”
โจรตาเดียวขี่ม้าตะโกนสั่งเสียงดังลั่นเขาถือดาบขนาดยักษ์โบกไปมาเพื่อสั่ง
การ เขาเป็นหัวหน้าของกลุ่มโจรหมาป่าเดียวดาย นาม โลนวูฟ
“ครับหัวหน้า”
กลุ่มโจรตะโกนกู่ร้องเสียงดังก่อนจะยิงปืนใหญ่เวทมนตร์ชุดต่อไปออกมาพร้อมกับธนูสายฟ้าที่พุ่งตรงเข้าหาพรมวิเศษ
“พรมวิเศษงั้นเหรอ หึหึหึ”
หัวหน้ากองโจร โลนวูฟเลียริมฝีปากตัวเองพร้อมด้วยแววแห่งความละโมภในดวงตาข้างเดียว“หวังว่าเหยื่อของเราในวันนี้จะไม่ทําให้ข้าผิดหวังนะ”
“ยิงมาอีกแล้ว!!”
“พี่เหมิงเหล่ยเอายังไงดีละ?”
เลือดของทั้ง 3 คนสูบฉีดตอนที่พวกเขากลัวกันสุดขีด พวกเขามองธนูสายฟ้าที่พุ่งเข้ามาหาพวกเขาด้วยความเร็วสูงพวกเขาต่างคิดว่าถ้าธนูนั้นโดนพวกเขาถึงจะโชคดีรอดจากการโดนธนูเสียบตายแต่ถ้าพรมวิเศษพังตอนนี้ตกร่วงลงไปก็ตายอยู่ดี
พวกเขามีแต่ตายกับตายอนาถเท่านั้น
“พวกโจรงั้นเหรอ!”
เหมิงเหล่ยยืนบนพรมวิเศษก่อนจะร่ายเวทในมือตั้งโล่สายฟ้าขึ้นมาป้องกันล้อมรอบพรมวิเศษเอาไว้
ตุ้ม!
ธนูสายฟ้าชนเข้ากับโล่สายฟ้าอย่างแรงเสียงระเบิดดังลั่นขึ้นมา โล่สายฟ้าสันไหวจากแรงกระแทกอย่างแรงดูเหมือนจะเกิดรอยแตกร้าวด้วย
แต่ถึงอย่างนั้นโล่ก็ยังไม่แต่ธนูสายฟ้านั้นหมดพลังไปก่อนและหยุดลงก ลางอากาศก่อนจะร่วงตกลงไปที่พื้นลาง
“อะไรกันวะ”
“พวกมันป้องกันได้เหรอ”
โลนวูฟคิด “หน้าไม้สายฟ้าคลั่งมันมีพลังมหาศาลขนาดถ้าระดับ 5 โดนเต็มๆยังไงก็ตายเลยนะแต่มันกลับเจาะโล่สายฟ้าไม่ทะลุอย่างงั้นเหรองั้นหมายความว่าโล่สายฟ้านั้นสูงกว่าระ ดับ 5 อีกอย่างงั้นเหรอ?? ร่ายเวทระดับ 5 ได้เร็วขนาดนั้นเลยงั้นเหรอบ้าเอ้ย!!!”
“มีโอกาสสูงมากที่เจ้าพวกนั้นจะเป็นจอมเวทระดับ 9”
โลนวูฟสีหน้าเปลี่ยนทันทีเขาตะโกน“ถอยกลับเดี๋ยวนี้ถอยกลับ!!”
ทันทีที่เขาพูดจบ เขาก็สั่งให้ม้ามีเขาที่เขาขอยู่ให้วิ่งตรงไปที่หน้าไม้สายฟ้าคลั่งก่อนที่เขาจะเก็บหน้าไม้กลับมาแล้วชิ่งหนีออกมาอย่างไวเหมือนกับว่าถ้าช้าแม้แต่ก้าวเดียวต้องตายแน่ๆ”
“หัวหน้า?”
“เกิดอะไรขึ้นเหรอหัวหน้า”
พอเห็นหัวหน้าของพวกเขาวิ่งหนีสุดชีวิต ทั้งกองโจรก็งงแตกว่าหัวหน้าของเขาจะหนีทําไมในเมื่อทุกอย่างกําลังเป็น ไปได้สวย”
“ไอ้พวกโง่เอ้ย ถอยกลับ เดี๋ยวนี้!!”โลนวูฟหัวเสียแล้วสั่ง
“ค…ครับ”
ทั้งกองโจรพึ่งรู้ตัวว่าต้องหนีแต่มันก็สายไปแล้ว
จี๊ด จี๊ด!!
ขอธาตุสายฟ้าทั้งหมดในระยะหลายร้อย เมตรมารวมตัวกันก่อนที่จะกลายเป็นร่างของพยานาค 10 หัว ตัวยาวกว่า 30 เมตรเลื้อยพันอยู่บนฟ้าเกล็ดสายฟ้า ของมันส่องประกายบนร่างกายใหญ่โตดู มีชีวิตเหมือนจริงมันลอยอยู่บนอากาศส่งความกลัวเข้าไปในจิตใจของคนพวก
นั้น
“ชิบหายแล้ว!!” ดวงตาของโลนมูนกระตุกอย่างแรงตอนที่เขาเห็นสิ่งที่อยู่บนฟากฟ้าตอนนี้ความกลัว ความสิ้น หวัง เริ่มเติมเต็มในใจของเขา
“นั้นมันเวทระดับ 6 มันต้องเป็นเวทระดับ 6 แน่ๆ”
“พระเจ้าช่วย นี้เรากําลังเจอกับตัวบ้าอะไรวะเนี่ย”
“ร่ายเวทระดับ 6 ได้ในพริบตาเนี่ยนะ”
“นาคาอัสนีบาตคลั่ง…ทําลาย!!” พญานาค 10 หัวคํารามก่อนจะทิ้งหัวดิ่งลงมาจากอากาศลงมายังพื้นก่อนจะระ เบิดเสียงดังจนหูดับ คลื่นธาตุสายฟ้าคลั่งกระจายไปทั่วพื้นที่รอบอาณาเขต 100 เมตร
“อ๊าก!!”
เสียงร้องโหยหวนดังขึ้นมากลุ่มกองโจรมอดไหม้เป็นเถ้าถ่านเหลือเพียงฝุ่นผงเท่านั้น
ตายอย่างอนาถ ยากที่จะฝืนทนดูได้
“เชี่ยเอ้ย”
ตอนที่โลนวูฟอันกลับไปมองดูสิ่งที่เกิดขึ้นเขาก็สั่นกลัวในทันที เขาใช้มีดเล็กๆแทงเข้าไปที่ม้าเพื่อสร้างความเจ็บปวดเร่งความเร็วของม้าจนถึงขีดสุด
“พลังระดับนั้น แต่ยังขี่พรมวิเศษเนี่ยนะมันขี่พรมวิเศษมาเพื่อล่อซื้องั้นเหรอ”
โลนวูฟทั้งโกรธทั้งกลัว พรมวิเศษนั้นเป็นเพียงแค่เครื่องมือเวทมนตร์ที่ใช้บินระดับต่ํามีแต่จอมเวทระดับต่ําเท่านั้น ส่วนจอมเวทระดับสูงถ้าไม่วาปไปไหนมาไหนก็จะใช้การบินที่สูงกว่านี้นั้นเป็ นสาเหตุที่ว่าทําไมพวกเขาถึงกล้าปล้นพรมวิเศษแต่ไม่เคยคาดคิดมาก่อนเลยว่าจะเจออะไรแบบนี้
“ดันเสือกวิ่งมาเจอตอใหญ่โคตรเลยเว้ย” โลนวูฟแค้นใจตัวเองจนต้องทุบอกแต่สิ่งที่เขาทําตอนนี้มีแค่วิ่งหนีสุดชีวิต
“หนึ่งั้นเหรอ เจ้าคิดว่าจะหนีพ้นเหรอ”
เหมิงเหล่ยยิ้ม ก่อนจะดีดนิ้วสร้างเป็นหอกสายฟ้าในมือในทันที
“ไปเลย!!” เพียงคําสั่งเบาๆของเหมิงเหล่ยหอกสายฟ้าก็พุ่งตรงเข้าไปหาโลนวูฟอย่างรุนแรงมันเสียบทะลุคาหลังทะลุหน้าอกของเขา
“อ๊าก!!!”
โลนวูฟกรีดร้องออกมาเสียงดังลั่นตอนที่เขาล้มลงกับพื้น เขาร่วงตกลงมาที่ พุ่มไม้ข้างถนนไม่รู้ว่าเป็นหรือตาย
“พี่ใหญ่เหมิงเหล่ยสุดยอดไปเลย”
โจนาห์โจเซฟและแอนดริวตะลึงกับภาพที่เกิดขึ้น เขามองเหมิงเหล่ยด้วยสายตาชื่นชมเปล่งประกายเหมือนดวง ดาวดวงน้อยๆ
“พวกเจ้าเองก็ทําได้เหมือนกันนะถ้าฝึกดีๆน่ะ”
เหมิงเหล่ยยิ้มให้พวกเขาก่อนจะขับพรมวิเศษไปจอด
ในตอนนั้นพวกเขาลงจอดตรงหน้าของโลนวูฟพอดี สภาพของหัวหน้ากองโจรตอนนี้ซึ่งเป็นกึ่งตายยังไงก็ไม่รอดแน่นอน
แต่ถึงอย่างนั้น พอเขาเห็นกลุ่มของเหมิงเหล่ยที่ยืนอยู่บนพรมวิเศษเขาก็เบิกตากว้างทันทีเขาไม่เชื่อในสายตาตัวเองด้วยซ้ํา “พวกเจ้าม..ไม่จริงน่ะ”ก่อนที่เขาจะพูดจบโลนวูฟก็หมดแรงจะพูดต่อเขาสิ้นลมไปกะทันหันดวงตาของเขายังเบิกกว้างเหมือนกับว่าตายไม่สงบ
ตอนแรกเขาคิดว่าเขาะดันไปเจอเข้ากับจอมเวทระดับสูงแต่ไม่คิดมาก่อนเลยว่าคนที่ทําลายทั้งกองโจรได้นั้นเป็นเพียงแค่เด็กเปรต 4 คนเท่านั้น
จะให้เขาตายอย่างสงบได้ยังไงกัน
“พี่เหมิงเหล่ย ข. เขาตายแล้วเหรอ”
โจนาห์กับคนอื่นๆหลบด้านหลังเหมิงเหล่ยโผล่หัวออกมาแล้วถาม
“ใช่เขาตายแล้วละ
เหมิงเหล่ยพยักหน้าก่อนจะกระโดดลงจากพรมสายตาของเขาหันไปมองที่มือข้างซ้ายของโลนวูฟทันทีเขาสังเกตเห็นแหวนสีทองแดงที่นิ้วก้อยข้างซ้าย
เหมิงเหล่ยถอนแหวนออกมาจากนิ้วก่อนจะใช้พลังวิญญาณเข้าตรวจสอบแวนแล้วเขาก็หัวเราะออกมา
ดูเหมือนว่าจะดวงดีจริงๆด้วย นี่มันแหวนมิติจริงๆนี่หว่า
แหวนมิติของที่เหมิงเหลี่ยอยากจะได้มาโดยตลอด
แต่เขาทําใจซื้อมันไม่ได้เพราะราคา มันแพงเกินไป มันทําให้เขาได้แต่ถอนหายใจแล้วจ้องมองหน้ากระจกเหมือนขอทานมองร้านอาหาร
แต่ถึงอย่างนั้น ทันทีที่เขาเห็นหน้าไม้สายฟ้าที่เป็นปืนใหญ่เวทมนตร์ขนาด ใหญ่เบิ้ม หายไปต่อหน้าต่อตาเขาเลยเดาว่ากลุ่มโจรกลุ่มนี้น่าจะมีของมิติเป็นของตัวเองซึ่งการเดาของเขานั้น
คิดว่าจะช่วยเกือบตายซะแล้ว แต่ก็คุ้มค่ากับที่เสียเวลามาจริงๆ
เอ๊ะ มีของอยู่ข้างในเยอะแยะเลยนี่หน่า
สิ่งของหลายอย่างลอยอยู่ภายในแหวนนั้นภาพในหัวของเหมิงเหล่ยปรากฏเป็นเหรียญทองถุงใหญ่ แกนเวทมนตร์จํานวนมากรวมไปถึงเพรชนิญจินดามากมาย
ของแวววับมากมาย มีของอยู่หลากหลาย มีเยอะจนเหมิงเหล่ยตาลาย
ดวงดีอีกแล้วซิเรา
เหมิงเหล่ยดวงตาเปร่งประกาย
เหรียญทองอย่างเดียวนั้นก็มีมูลค่ามากกว่าหลายแสนเหรียญทองแล้วยังไม่รวมของอย่างอื่นเช่นแกนเวทมนตร์ อัญมณีอาวุธต่างๆ
เหมือนคําที่เคยกล่าวไว้ว่าถ้าจะโตไม่ได้ถ้าไม่ให้อาหารตอนกลางคืนคนจะรวมไม่ได้ถ้าไม่บุญหล่นทับซักที
MANGA DISCUSSION