Picking Up Attributes From Today ไปเก็บสเต…

 

บทที่ 49 แหวนมิติเก็บของ ช้อปปิ้งซื้อของ

 

วันนี้เหมิงเหล่ย ฮาร์ตและแดเนียลออกเดินทางไปกินอาหารมื้อใหญ่ที่ร้านจูเซียน หลังจากที่ลําบากฝึกฝนอย่างหนักมาตลอด 6 เดือนที่ผ่านมาในที่สุดเขาก็ได้เฉลิมฉลองกับวันหยุดฤดูหนาวที่กําลังจะมาถึง พวกเขากินกันอย่างอิ่มแปล้ ทั้งเนื้อทั้งเหล้า มีความสุขกันแบบที่ไม่เคยมีมาก่อน

 

แต่ถึงอย่างนั้น พอทั้ง3คนจ่ายตัง หน้าของฮาร์ตก็น้ําตาจะตกในขึ้นมาทันที มื้ออาหารมื้อนี้มื้อเดียวทําให้เงินเก็บทั้งหมดของเขาหายวับไปกับตา

 

“เอาหน่า ฮาร์ต อย่าไปคิดมากเลย”

 

เหมิงเหล่ยแตะไหล่ของเขาแล้วพูดด้วยรอยยิ้ม “แค่หมื่นกว่าๆเอง เดี๋ยวเปิดเทอมฉันเลี้ยงคืนนะ”

 

“พี่ชาย เจ้าจะไปรู้อะไร” ฮาร์ตส่ายหัว “พ่อของข้าน่ะให้เงินค่าขนมข้ามา 20000 เหรียญทองต่อเดือน และข้าก็ใช้ครึ่งแรกหมดไปตั้งแต่วันแรกที่หยุดแบบนี้ ข้าจะเอาตั้งที่ไหนไปเที่ยวช่วงฤดูหนาวละ”

 

20000 เหรียญทองเหรอ

 

ค่าขนมงั้นเหรอ

 

เหมิงเหล่ยกระตุกใจกับคําพูดของฮาร์ตที่เป็นชนชั้นสูงขึ้นมาทันที

 

เชี่ยไรวะเนี่ย

 

เขาต้องลําบากเดินไปกลับสนามประลองแถมต้องเสี่ยงชีวิตไปกับการประลอง แต่ก็ยังได้แค่ ประมาณ 2 หมื่นเหรียญทองกว่าๆ ต่อเดือนอยู่เลย

 

แต่ฮาร์ต กลับมีชีวิตสุขสบายวันๆไม่ต้องทําอะไร นอนตีพุงอยู่หอก็มีเงินเข้ากระเป๋าตลอดทุกเดือน

 

แต่ก็แน่นอนละ การเทียบตัวเองกับคนอื่น ยังไงมันก็จะสร้างความหงุดหงิดใจขึ้นมาอยู่แล้ว

 

“ถึงราคาจะแพงลิบ แต่อาหารในร้านนั้นก็อร่อยโคตรๆไปเลยนะ โดยเฉพาะ กบเทพตะวันจันทราย่างกระเทียมอะ รสชาติมันยังฝังอยู่ในต่อมรับรสของข้าอยู่เลย เอาจริง ๆ ข้าไม่อยากจะออกจากร้านนั้นด้วยซ้ํา” แดเนียลเลียริมฝีปากอย่างพอใจตอนที่นึกถึงรสชาติของมัน

 

ฮาร์ตกัดฟันแล้วพูดอย่างโกรธๆ “ก็ต้องอร่อยซิวะ กบเทพตะวันจันทรามันเป็นสัตว์เวทมนตร์ระดับ 7 นะ ตัวนึงก็ปาไป 30000 เหรียญทองแล้ว เพราะงั้นแค่ขากบย่างกระเทียมนั้นก็ปาเข้าไป 4300 ทองต่อจานแล้วนะ ไม่อร่อยซิจะโกรธให้ดู”

 

“5555 แต่ก็นะ ราคาก็แพงจริงๆนั้นละ” แดเนียลยักไหล่

 

เขารู้ว่าฮาร์ตนั้นพึ่งเสียตังไปเยอะแล้วก็กําลังเครียด เขาเลยไม่พูดอะไรไปมากกว่านี้ เพราะยังไงถึงฮาร์ตจะเป็นลูกขุนนาง แต่เขาก็ยังเป็นแค่นักเรียน การใช้เงินมากกว่า 20000 เหรียญทองสําหรับค่าอาหารมื้อเดียวมันก็ออกจะเกินตัวไปหน่อย

 

“หะ เหรอ?!”

 

ว่าไงนะ ไอ้ตัวนั้น ตัวละตั้ง 30000เหรียญทองอย่างงั้น

 

เหมิงเหล่ยที่ได้ยินแบบนั้นก็ใจสั่นขึ้นมา เงินตั้ง 30000 มันไม่ใช่ น้อยเลย ถ้าลองคํานวณดู มันก็เท่ากับค่าความสามารถตั้ง 3000 แต้มเลยนะ

 

ตั้ง 3000

 

เหมิงเหล่ย ตาโต

 

“กบเทพตะวันจันทราเป็นสัตว์เวทมนตร์ระดับ 7 ปรกติแล้วราคาของสัตว์เวทมนตร์ระดับ 7 มันจะเริ่มที่ประมาณ 1แสนเหรียญทอง แต่ถึงอย่างนั้น ราคามันจะต่างออกไปตามขนาด รสชาติแล้วก็ผลที่ได้รับ” ฮาร์ตพูดด้วยน้ําเสียงผืนอธิบาย “กบนั้นมันอร่อยมากก็จริง แต่ด้วยขนาดของมันที่เล็ก ทําให้ทั้งตัวของมันราคาไม่สูงมาก ราคาตกอยู่แค่ตัวละ 30000 เหรียญทอง สัตว์เวทมนตร์ระดับ 7 ตัวอื่นราคาดีดไปไกลกว่านั้นมากๆเลย”

 

“หา สัตว์เวทมนตร์ระดับ 7 เริ่มที่ 1 แสนเหรียญทองเลยเหรอ”เหมิงเหล่ยตาลุกวาว “จี้หมายความว่า ถ้าข้าออกไปล่าสัตว์เวทมนตร์ระดับ 7 มาได้ละก็ ข้าก็รวยเละน่ะซิ”

 

“ใช่ ถ้าเจ้าล่ามาได้ก็จะรวย แต่เจ้าจะเละซะก่อนน่ะซิ” ฮาร์ตพอได้ยินเหมิงเหล่ยพูดแล้วก็อดตัวสั่นไม่ได้ “พวกสัตว์เวทมนตร์ระดับ 7 น่ะ มันแข็งแกร่งมากนะ มันไม่ใช่สิ่งที่คนๆเดียวจะล้มมันได้หรอก เหมิงเหล่ย เจ้าหยุดความคิดนั้นเอาไว้เลยนะ”

 

55555 แค่พูดไปงั้นละ ไม่ได้คิดจะเอาจริงซักหน่อย”

 

หลังจากที่ออกจากร้านอาหารแล้ว ฮาร์ตกับแดเนียลก็กลับไปที่วิทยาลัยเพื่อไปเก็บของ ระหว่างนั้น เหมิงเหล่ยก็ได้มีโอกาสไปที่ตลาดอุปกรณ์เวทมนตร์ รอบนี้เขาไม่ได้มาเพื่อเก็บผลึก แต่เขามาเพื่อหาซื้ออุปกรณ์เวทมนตร์

 

มันเป็นช่วงวันหยุดฤดูหนาว และเขาก็จะกลับไปที่หมู่บ้านสัตว์เวทมนตร์แน่นอน ว่าเขาจะไปฝึกฝนตัวเองและไปล่าสัตว์ในป่าสัตว์วิเศษด้วย เขาต้องไปเก็บผลึกกับแกนเวทมนตร์รวมไปถึงเงินเพิ่มด้วย

 

คําพูดของฮาร์ตทําให้เหมิงเหล่ยตาสว่าง ไม่ใช่แค่แกนเวทมนตร์ที่มีค่าแล้ว แต่ซากสัตว์อสูรที่ล่ามาได้ยังมีค่ามหาศาลเหมือนกัน ดังนั้นเขาจะทิ้งซากของสัตว์เวทมนตร์เอาไว้ไม่ได้เด็ดขาดเสียของแย่

 

ดังนั้นเหมิงเหล่ยจึงมาตามหาอุปกรณ์เวทมนตร์ที่ช่วยเก็บซากสัตว์เวทมนตร์พวกนั้น

 

“ติ้ง ค้นพบไอเทมดรอปจะเก็บมารีไม่”

 

“ติ้ง เก็บเสร็จสมบูรณ์ ค่าความมั่งคั่ง เพิ่มขึ้น +18”

 

ตลาดอุปกรณ์เวทมนตร์ เป็นเหมือนร้านขายเครื่องใช้ไฟฟ้าบนโลก แต่ขนาดใหญ่กว่ามากๆ ถูกแบ่งออกเป็นหลายๆโซน เหมิงเหล่ยนั้นเดินตรงไปยังที่ขายอุปกรณ์เก็บของเวทมนตร์แล้วเดินเข้าร้านไปทันที

 

“ท่านจอมเวท ยินดีต้อนรับ”

 

สาวจิ้งจอกดูเซ็กซี่โค้งให้กับเหมิงเหล่ยพร้อมรอยยิ้มทรงเสน่ห์หน้าอกของเธอดูเด่นตัดกับหางฟูฟ่องสีแดงดูยั่วยวนสุดๆ

 

“จิ้งจอกเหรอ” เหมิงเหลี่ยมองพนักงานจิ้งจอกในร้าน แล้วก็อดจ้องมองไม่ได้ เขาหันไปมองอีกทาง แล้วพบกับอุปกรณ์เก็บของเวทมนตร์ ที่อยู่บนตู้โชว์แก้วใส เขาเดินไปก่อนจะถาม “ที่นี้มีอุปกรณ์เก็บของเวทมนตร์แบบไหนขายบ้าง”

 

“ท่านจอมเวท ปรกติแล้วอุปกรณ์เก็บของเวทมนตร์ของเราจะแบ่งออกเป็น 3 ประเภทค่ะ แบ่งเป็น กําไรมิต แหวนมิติ และเข็มขัดมิติ”

 

สาวจิ้งจอกยิ้มหวานก่อนจะพูดต่อด้วยน้ําเสียงชัดเจน “ท่านกําลังตามหาแบบไหนเป็นพิเศษอยู่รึเปล่าคะ ท่านจอมเวท”

 

“อยากได้แหวนมิติครับ” เหมิงเหล่ยพูดหลังจากคิดแล้วซักพัก

 

“ถ้าแหวนมิติเราจะแบ่งออกเป็น 3 ระดับค่ะ ขึ้นอยู่กับขนาดของพื้นที่เก็บของ เรามีทั้งแบบ 10 ลูกบาศเมตร 50 ลูกบาศเมตร แล้วก็ 100 ลูกบาศก์เมตร อยากได้ขนาดแบบไหนดีคะ”

 

“100 ลูกบาศก์เมตรครับ”

 

เหมิงเหล่ยขมวดคิ้วขึ้นมาทันทีที่ได้ยินคําถาม แน่นอนว่ายิ่งขนาดของมิติเก็บของใหญ่เท่าไรก็ยิ่งเก็บของได้มากเท่านั้น

 

“ถ้างั้นท่านจอมเวท เชิญทางนี้เลยค่ะ”

 

พนักงานสาวหยิบเอากล่องออกมา ด้านในเป็นแหวนสีดําสนิทพร้อมด้วยทับทิมสีแดงฉาน “นี้เป็นแหวนมิติรุ่นดีโวชั่น มาพร้อมขนาดความจุมิติภายใน 119 ลูกบาศก์เมตร ภายนอกมีดีเทลที่สวยมาก เส้นโลหะทํามือ คมกริบดูสง่างาม ถ้าใส่เนี่ย ท่านจะดูแบบ…”

 

“หยุดก่อน”เหมิงเหล่ยเบรกทันที แล้วถามเข้าประเด็น “เท่าไร”

 

“ท่านจอมเวท ราคาเดิมของแหวนมิติวงนี้ราคา 15,340,000 เหรียญทองค่ะ แต่วันนี้ท่านโชคดีมากเลยนะคะ ทางร้านกําลังมีจัดลดราคา 20% สําหรับแหวนวงนี้พอดีเลย”

 

15ล้าน 3 แสน 4 หมื่น เหรียญทองงั้นเหรอ

 

มุมปากของเหมิงเหล่ยกระดิกทันที “แล้วถ้าเป็นแหวนมิติขนาด 50 ลูกบาศก์เมตรละ”

 

พอได้ยินแบบนั้นแววตาความผิดหวังก็แวบเข้ามาในตาของสาวจิ้งจอกทันที ตอนที่เธอมองเหมิงเหล่ยครั้งแรก เธอเห็นหนุ่มจอมเวทมาดดีแต่งชุดจอมเวทเต็มยศ เธอเลยคิดว่าเขาอาจจะเป็นจอมเวทเงินถึงพร้อมจ่าย แต่เปล่าเลย เธอกลับมาเจอไอ้เด็กไม่มีตังซะงั้น

 

ดีใจเสียเปล่าจริงๆ

 

แต่ถึงอย่างนั้น นางก็ยังเก็บความคิดเอาไว้ในใจลึกๆแล้วพูดด้วยยิ้มหวาน “ท่านจอมเวทคะ แหวนขนาดความจุ 50 ลูกบาศก์เมตรเรียกว่าเป็นขนาดกลางนะคะ ราคามีตั้งแต่ประมาณ 1,500,000 จนถึงประมาณ 5 ล้านกว่าขึ้นไปค่ะ”

 

ปากของเหมิงเหล่ยสั่น เหงื่อไหลเย็นลงมาบนหน้าผาก “แล้วถ้าเป็นแหวนมิติที่ถูกที่สุดในร้านละ”

 

“ค่ะ”

 

สาวจิ้งจอกอึ้ง ก่อนจะชี้ไปที่แหวนมิติที่อยู่ชั้นล่างสุดของชั้นแก้วแล้วพูด “แหวนมิติขนาดความจุเล็กที่สุดมีขนาดความจุ 1 ลูกบาศก์เมตร ราคาเดิม 1 แสน 9 หมื่นเหรียญทองค่ะ ถ้าอยาก….”

 

“ช่างมันเถอะ ไม่เอาแล้ว”

 

เหมิงเหล่ยเดินเหงื่อแตกออกจากร้านไปในทันที

 

บ้าเอ้ย ถูกสุดๆยังราคาล่อไป เกือบ 2 แสน นี้มันปล้นกันชัดๆ

 

แสน 9 เหรอ

 

ขายของหมดทั้งตัวยังมียังไม่ถึงขนาดนั้นเลยมั่งน่ะ ขายตัวด้วยก็ไม่รู้จะถึงรึเปล่า

 

“โถ่เอ้ยเด็กน้อย ไม่มีตังก็ไม่ต้องมาซื้อซิ!”