Physicians Odyssey - ตอนที่ 69 เทคนิคลับในการจีบสาว

บทที่ 69 เทคนิคลับในการจีบสาว

 

 

เฉียวโบอยู่ในสภาพที่ดูไม่ได้เลยก่อนที่จะถูกโยนออกมาจากร้านคาราโอเกะ เนื่องจากเกิดเรื่องขึ้น ทุกคนเลยไม่อยากร้องคาราโอเกะต่อ เซี่ยเหอได้หยานจิ้งจัดรถพร้อมคนขับพาเธอไปส่งที่โรงเรียน ส่วนอีกด้านหนึ่ง หยูโบก็ได้กลับไปที่ตำหนักเพื่อรักษาอาการบาจเจ็บ ซึ่งเขาไม่ได้แค่ซี่โครงหักเท่านั้น แต่ม้ามของเขาก็บอบช้ำมากเช่นกันด้วยฝีมือของลูกพี่ไนฟ์

 

 

ซูเถาได้จัดยาให้กับหยูโบ จากเหตุการณ์ในครั้งนี้ หยูโบรูสึกเคารพซูเถาจากก้นบึ้งของจิตใจ ไม่ใช่ทุกคนที่จะสามารถไถเงิน 1 ล้านหยวนจากคนร้ายได้

 

 

เวร่ากลับไปที่โรงแรมของเธอในขณะที่ไคหยานก็หลับไปเรียบร้อยแล้วเนื่องจากเธอเพิ่งฟื้นจากอาการป่วย เมื่อซูเถาเดินออกมาจากห้องตรวจโรค เขาก็พบว่าหยานจิ้งยังคงนั่งอยู่ที่ห้องโถงกลาง

 

 

ซูเถาต้มชาซึ่งปกติแล้วเขาไม่ค่อยได้ชงชาให้ใครเท่าไหร่ แต่ถึงอย่างนั้น ฝีมือการชงชาของเขาก็จัดได้ว่ายอดเยี่ยม สิบนาทีต่อมา มีกลิ่นหอมฟุ้งลอยออกมาซึ่งทำให้หยานจิ้งรู้สึกประหลาดใจมาก เธอหยิบชาขึ้นจิบเล็กน้อยก่อนจะพูดขึ้น “ชั้นไม่คิดเลยว่านายจะมีฝีมือการชงชาที่ยอดเยี่ยมขนาดนี้ มีคำกล่าวที่ว่าคนที่เป็นอาจารย์มักจะชงชาเก่ง และในวันนี้ชั้นก็ได้พิสูจน์คำกล่าวนั่นแล้ว”

 

 

ซูเถายิ้มก่อนที่สายตาของเขาจะจ้องไปยังขายาวๆที่ห่อหุ้มด้วยถุงน่องอันน่าเย้ายวน “แพทย์ที่ดีย่อมรู้วิธีการชงชาอยู่แล้ว ชาสามารถทำให้สมองปลอดโปร่ง ช่วยในการย่อยอาหารและการปัสสาวะ มันเป็นผลผลิตจากธรรมชาติที่มีคุณสมบัติดีเยี่ยมเลยล่ะ”

 

 

เมื่อเห็นซูเถาส่ายหัว หยานจิ้งพูดขึ้น “บางครั้ง ชั้นก็คิดว่าท่าทางการพูดของนายเหมือนพวกนักต้มตุ๋นเลย”

 

 

ซูเถาขมวดคิ้ว “เราสามารถเลือกที่จะกินอะไรก็ได้ แต่ก็ให้มันอยู่ในความพอดี พวกนักต้มตุ๋นมันก็เหมือนกับ ‘ผู้เชี่ยวชาญ‘ ในรายการทีวีนั่นแหละ เมื่อไม่นานมานี้ มันเคยมีเรื่องแหกตาว่าถั่วเขียวสามารถรักษาอาการป่วยได้สารพัดโรค ทำให้ให้จู่ๆถั่วเขียวขาดตลาด สิ่งที่ชั้นจะบอกก็คือการสอนให้เธอรู้จักรักษาสุขภาพของตนเอง”

 

 

หยานจิ้งส่ายมือก่อนจะถอนหายใจด้วยสีหน้าเคร่งขรึม “นายควรจะสงสัยสิว่าชั้นอยู่เบื้องหลังเรื่องนี้ ถูกมั้ย ?”

 

 

ซูเถาพยักหน้า “เพราะเจ้าลูกพี่ไนฟ์มันไม่ได้โดนจับใช่มั้ย ?”

 

 

หยานจิ้งตอบกลับพลางถอนหายใจอีกครั้ง “เจ้านั่นมันร้ายกาจมาก มันรู้ว่าผู้เฒ่าหยานนั้นคิดจะไล่ตาม มันเลยวางกับดักเอาไว้แล้วแอบดักซุ่มโจมตีเขาแทน…”

 

 

“ผู้เฒ่าหยานบาดเจ็บงั้นเหรอ ?” ซูเถาแปลกใจ

 

 

“ใช่ แต่ลูกพี่ไนฟ์ก็ได้รับบาดเจ็บสาหัสเหมือนกัน ถ้าเป็นไปตามที่ผู้เฒ่าหยานคาดการณ์ไว้ เจ้านั่นคงฟื้นตัวไม่ได้ง่ายๆอย่างน้อยก็เป็นปี ซึ่งก็แปลว่ามันคงไปก่อเรื่องชั่วๆได้อีก” หยานจิ้งตอบกลับ

 

 

จู่ๆซูเถาก็ลุกขึ้น เดินกลับเข้าไปในห้องแล้วหยิบกล่องยาออกมา เมื่อหยานจิ้งเห็นกล่องยา เธอก็ถามด้วยความสงสัย “นายจะไปรักษาผู้เฒ่าหยานงั้นเหรอ ?”

 

 

“ก็เธอเพิ่งพูดเรื่องของเขาไปนี่ คิดว่าชั้นจะไปปิคนิคหรือไง ? ไม่ได้หยิบตะกร้าออกมาด้วยซักหน่อย ” ซูเถาตอบกลับด้วยความรำคาญ

 

 

หยานจิ้งส่ายหัวก่อนจะยิ้ม “เปล่าหรอก ชั้นก็แค่พูดให้นายฟังเท่านั้นเอง แต่พอคิดดูแล้ว นายก็เป็นหมอที่ดีนะ บางทีนายอาจจะรักษาผู้เฒ่าหยานได้”

 

 

“ที่ว่าดีนี่หมายความว่าไง ? ในโลกนี้คนที่มีสกิลการรักษาที่เหนือกว่าชั้นมีเพียงแค่หยิบมือเดียวเท่านั้นแหละ” ซูเถากล่าว

 

หยานจิ้งมองบน “ขี้โม้อีกแล้ว”

 

 

ซูเถาไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่พลางสายตามองไปยังหน้าอกของหยานจิ้ง หน้าอกของเธอชิดกันจนเห็นร่องที่ชวนหลงไหล มันทั้งขาวและดูนิ่มนวล

 

 

เมื่อเขาละสายตาออกมาก็พบว่าหยานจิ้งกำลังยิ้มให้เขา  ผู้หญิงคนนี้ช่างเจ้าเล่ห์จริงๆ เธอมักจะทำในสิ่งที่ตรงข้ามกับที่ตัวเองคิดอยู่เสมอ ซึ่งเขาก็ทำอะไรไม่ได้เหมือนกันในเรื่องนี้

 

 

มีฝนตกปรอยๆลงมาในคืนของปลายฤดูร้อน อากาศเย็นสบาย อีกครึ่งชั่วโมงต่อมา รถ BMW ได้ขับมาจอดที่หน้าอาคารซึ่งดูโบราณ มีหลังคามุงด้วยกระเบื้องสีฟ้ายอดแหลมขึ้น พร้อมด้วยรูปปั้นสิงโตที่ประดับเอาไว้ด้านหน้า

 

 

มีเด็กสาวยืนรออยู่ข้างหน้า ซึ่งท่าทางของเธอดูเหมือนว่ากำลังรอพวกเขาอยู่นานแล้ว หลังจากที่ซูเถาออกมาจากรถและโยนกุญแจคืนหยานจิ้ง เธอก็ได้แนะนำเด็กสาวคนนี้ให้ซูเถารู้จัก “เด็กคนนี้เป็นหลานสาวของผู้เฒ่าหยาน ชื่อหยานฉา”

 

 

หยานฉาเป็นคนประเภทที่สามารถจัดให้อยู่ในหมวดสาวหวานโลลิต้าที่สามารถสร้างความประทับให้กับผู้ที่พบเห็นได้ เธอมีผมยาวที่พาดบ่า ไว้ทรงหน้าม้า ตาโต แก้มแดง และมีส่วนสูง 5.7 ฟุต

 

 

เธอสวมเสื้อยืดหลวมๆที่เผยให้เห็นไหล่ของเธอ กางเกงยีนส์สีฟ้าตัดกับผ้าใบสีน้ำเงินซึ่งดูมีชีวิตชีวา

 

 

หยานฉาดูจะประหลาดใจเมื่อเธอมองไปยังหยานจิ้ง “เจ๊หยาน เจ๊ไม่ได้ไปพาหมอมาหรอกเหรอ ?”

 

 

“เขานี่แหละหมอ” หยานจิ้งมองไปยังซูเถา

 

 

“เขายังเด็กอยู่เลย อย่างงนี้จะรักษาปู่ได้เหรอ ?” หยานฉามองไปที่ซูเถาโดยไม่เชื่อสายตา

 

 

หยานจิ้งยิ้ม “ไม่เชื่อชั้นเหรอ ?”

 

 

ดวงตากลมโตของเธอมองไปยังซูเถาก่อนจะพูดออกมาแบบไม่ไว้หน้า “ชั้นเชื่อเจ๊นะ แต่ชั้นไม่เชื่อเขา”

 

 

ซูเถาชินแล้วกับเรื่องแบบนี้ เขายิ้ม “พาชั้นไปหาปู่ของเธอหน่อย ทำให้ดูเลยมันได้ผลมากกว่าพูดปากเปล่า”

 

 

หลังมองดูซูเถาอยู่ครู่หนึ่ง เธอหันกลับไป “ตามชั้นมา”

 

 

ซูเถาเห็นหยานอู๋จินอยู่ที่ห้องเรียนชั้นสอง ร่างกายของเขาถูกพันด้วยผ้าพันแผลที่โชกเลือด ซูเถาขมวดคิ้ว ก่อนจะเดินเข้าไปแล้ววางกล่องยาลงพร้อมกับจี้จุดเบาๆ 2 จุดไปที่หน้าอกของหยานอู๋จิน

 

 

“นายรู้เรื่องจุดฝังเข็มด้วยเหรอ ?” หยานอู๋จินลืมตา

 

 

“แค่จี้จุดฝังเข็มห้ามเลือดเท่านั้น ไม่ได้ยากอะไรหรอก” ซูเถาตอบกลับ

 

 

หยานอู๋จินส่ายหัว “ถ้ามันไม่ยาก ชั้นคงทำเองไปแล้ว ทำไมต้องให้นายช่วยล่ะ ? เจ้าไนฟ์นั่นมันทำลายเส้นเลือดชั้น จนชั้นไม่สามารถควบคุมพลังฉีในตัวได้เลย ชั้นต้องการหมอที่รู้วิธีการใช้พลังฉีเพื่อห้ามเลือด”

 

 

ในฐานะที่เป็นปรมาจารย์ศิลปะป้องกันตัว เขารู้จักร่างกายของตัวเองดี ซูเถาค่อยๆเปลี่ยนผ้าพันแผลอย่างชำนาญก่อนจะทาครีมพิเศษที่ตัวของหยานอู๋จินก่อนจะมองไปทางหยานฉา “หลานของคุณคงจะฝึกศิลปะการต่อสู้มาด้วยใช่มั้ย เธอน่าจะช่วยคุณได้เหมือนกันนี่”

 

หยานอู๋จินแปลกใจเล็กน้อยที่ซูเถารู้ว่าหยานฉานั้นมีวิชาศิลปะการต่อสู้ด้วย หยานอู๋จินส่ายหัว “เธอยังไม่รูวิธีการควบคุมพลังของตัวเองดีนัก หากเธอไม่ระวัง แม้แต่ชั้นก็คงเสร็จเธอไปเหมือนกัน”

 

 

หยานฉาหน้าแดงพลางก้มหัวก่อนจะยืนจิกเท้า

 

 

การรักษาใช้เวลาไม่นานนัก ถึงแม้ว่าหยานอู๋จินจะอายุมากแล้ว แต่เขาก็ยังมีพื้นฐานที่ดีเยี่ยม ซึ่งเขาก็ไม่ได้บาดเจ็บร้ายแรงนักถึงแม้จะโดนพลังฉีของจอมปีศาจไนฟ์ไปก็ตาม

 

 

นี่ก็เป็นเวลาตีสองแล้ว หยานฉาได้พาทั้งสองมาส่งที่หน้าประตูก่อนจะตบไหล่ซูเถา “ชั้นขอโทษที่เผลอพูดจาไร้มารยาทกับนายไปก่อนหน้านี้”

 

 

ซูเถารู้สึกได้ถึงพลังมหาศาลที่กดทับไหล่ของเขาอยู่ ฝ่ามือของหยานฉานั้นทรงพลังและเต็มไปด้วยพลังฉี ถึงขนาดทำให้แขนเขาชาไปครึ่งนึงเลยทีเดียว ในตอนนั้นเอง เขาก็เข้าใจแล้วว่าทำไมหยานอู๋จินถึงไม่ให้หลานสาวตัวเองห้ามเลือดให้ ซูเถาฝืนยิ้ม “ไม่เป็นไร ก็เธอไม่รู้นี่นะ ชั้นจะรักษาอาการเจ็บของเขาเอง ยังไงซะมันก็เป็นหน้าที่ของหมออย่างชั้น”

 

 

หยานฉามองไปยังซูเถาก่อนจะพูดขึ้น “ถ้างั้น ชั้นคงไม่ปล่อยนายไปง่ายๆหรอกนะ”

 

 

ซูเถาและหยานจิ้งขึ้นรถ ในขณะที่หยานฉายังคงยืนอยู่ที่เดิม เธอยิ้ม “ชั้นไม่คิดเลยว่านายจะเสน่ห์แรงแบบนี้ ขนาดกับเด็กผู้หญิง หยานฉา ดูเหมือนเธอจะสนใจในตัวนาย”

 

 

ซูเถาหัวเราะ “เป็นไปไม่ได้หรอกมั้ง ? พวกเราเพิ่งจะเจอกันครั้งแรกเองนะ ถึงแม้ว่าชั้นจะเป็นสุภาพบุรุษและดูดี แต่ชั้นก็ไม่ได้ถึงขั้นที่จะมีเด็กมาตกหลุมรักชั้นเมื่อแรกพบหรอก”

 

 

“อย่าได้ประมาทลางสังหรณ์ของผู้หญิงเชียว” หยานจิ้งมองไปยังใบหน้าของซูเถา “พอมองดูใกล้ๆแล้ว นายก็ไม่เลวนักหรอก”

“ประธานหยาน น้ำลายคุณหกหมดแล้วนะ” ซูเถาพูดพลางจับพวงมาลัยอยู่

 

 

หยานจิ้งกลอกตา “ชั้นอายุมากเกินไปที่จะโหยหาความรักแล้ว”

 

 

ซูเถาแอบมองหยานจิ้งก่อนจะพูดขึ้น “ชั้นชอบแบบสาวใหญ่น่ะ ดูสง่างามและมีเสน่ห์”

 

 

หยานจิ้งไม่คิดว่าซูเถาจะพูดเรื่องอะไรแบบนี้ เธอยักไหล่ “เจ้าหนู นายนี่ชักจะกล้าขึ้นทุกวันแล้วนะ หรือเพราะว่าชั้นใจดีกับนายมากเกินไป นายเลยลืมฉายาของชั้นไปแล้ว ?”

 

 

“แม่ม่ายพิษน่ะเหรอ ? ชั้นจะลืมได้ไง ? แมงมุมที่แสนน่ารักและน่าหลงไหลอยู่ในจิตใจของชั้นเสมอนั่นแหละ” ซูเถากล่าว แต่เขาก็รู้สึกเสียใจขึ้นมาก็เพราะมันฟังดูน้ำเน่าเกินไป

 

หยานจิ้งยิ้ม เธอรู้สึกว่าซูเถาคงจะพูดอะไรที่มันดูแย่ออกมาอีกแน่ขืนยังคุยเรื่องนี้กันต่อ เธอต้องรักษาภาพลักษณ์ของยมทูตเอาไว้ ก่อนที่เธอจะเปลี่ยนหัวข้อ “นายอยากจะรู้เรื่องราวระหว่างชั้นกับหยานอู๋จินมั้ย ?”

 

 

“ชอบอยู่แล้วเรื่องชาวบ้าน จัดมาอย่าให้เสีย !” ซูเถาพยักหน้า

 

 

หยานจิ้งถอนหายใจ “หยานอู๋จินมีลูกชายอยู่ เขาชื่อหยานชุน ซึ่งศิลปะการต่อสู้ของลูกชายเขานั้นเหนือกว่าเขามาก แต่เขาก็ได้เสียชีวิตไปเนื่องจากการปฏิบัตภารกิจให้ประเทศเมื่อปีที่แล้ว ชั้นได้รับคำสั่งจากเบื้องบนให้ดูแลครอบครัวของเขา แหละหยานอู๋จินก็มักจะช่วยเหลือชั้นเสมอ”

 

 

ซูเถาถอนหายใจ “พวกเขาเป็นตระกูลฮีโร่ของประเทศชาติที่น่านับถือ ชั้นคิดว่าคนอื่นกำลังเข้าใจเธอผิดอยู่ว่าเธอกำลังทำชั่ว ซึ่งมันก็เป็นเพียงแค่ฉากหน้าเพื่อปกป้องตัวเองเท่านั้น”

 

 

“อย่าคิดว่านายจะเข้าใจชั้นดีนัก มือของชั้นมันเต็มไปด้วยกลิ่นคาวเลือด จากมุมมองของคนอื่นแล้ว พวกเขาไม่ได้ผิดหรอก” รอยยิ้มของหยานจิ้งดูซับซ้อน

 

 

หลังจากกวาดตามองไปที่หน้าขาวๆสีไข่มุกของหยานจิ้ง ประกอบกับรอยยิ้มของเธอ มันดูมีเสน่ห์อย่างไม่น่าเชื่อสำหรับซูเถา ซึ่งได้จุดประกายในใจเขาเพื่อที่จะเอาชนะผู้หญิงคนนี้

 

 

การเอาชนะผู้หญิงก็เหมือนกับการรักษาโรคที่น่าเบื่อ เขาจำเป็นจะต้องใช้ยาให้ถูกตัวเพื่อรักษาอาการป่วย ก็เหมือนกันที่เขาต้องการอ่านใจของผู้หญิงเพื่อเอาชนะเธอ จุดอ่อนของหยานจิ้งคือฮั่วหยาน และเธอเป็นคนที่ค่อนข้างเจ้าอารมณ์ ซูเถาสามารถใช้จุดนี้ในการทำให้เธอใจอ่อนลงได้

 

 

มันไม่มีเทคนิคลับอะไรในการจีบสาวหรอก เนื่องจากผู้หญิงแต่ละคนนั้นแตกต่างกัน หากคุณมีทักษะทางด้านจิตวิทยามากพอจนสามารถอ่านใจของผู้หญิงได้และรูว่าเธอทำลังคิดอะไรอยู่ คุณก็สามารถที่จะจีบหญิงได้สำเร็จ

 

 

และมันก็เกิดขึ้นกับซูเถาเนื่องจากเขาศึกษาทางด้านจิตวิทยามามาก เขาจึงสามารถเข้าใจจิตใจของคนอื่นได้เป็นอย่างดี รวมทั้งจิตใจของผู้หญิงด้วย