Physicians Odyssey - ตอนที่ 44 คงจะดีถ้าได้เมาจนสะใจที่ Gentle Countryside

บทที่ 44 คงจะดีถ้าได้เมาจนสะใจที่ Gentle Countryside

 

 

เมื่อพวกเขากลับมาถึงก็พบว่าตำหนักเปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง ดูเหมือนในช่วงที่พวกเขาไม่อยู่ ไคหยานจะจัดแจงร้านใหม่หมด

 

 

ถึงแม้ว่ารูปแบบของร้านจะไม่เปลี่ยน แต่การจัดตำแหน่งเฟอนิเจอร์ใหม่ก็ให้ความรู้สึกที่แปลกใหม่

 

 

“เป็นไงบ้าง ? นายไม่ชอบเหรอ ?” ไคหยานมองไปยังซูเถาด้วยสายตาคาดหวัง

 

 

ซูเถามองไคหยานก่อนจะยกนิ้วโป้งให้เธอ “ว้าว พี่ใหญ่ไค พี่นี่สวยขึ้นทุกครั้งที่เจอเลยนะ !”

 

 

ไคหยานมองหน้าซูเถา “นายพูดเรื่องอะไรน่ะ ? ชั้นถามว่านายชอบมั้ยที่ชั้นจัดร้านใหม่ ถ้าไม่ชอบชั้นจะได้เปลี่ยนกลับเป็นอย่างเดิม”

 

 

“ชั้นแค่ล้อเล่นเองน่า” ซูเถาส่ายมือก่อนจะยิ้ม “มีผู้หญิงอยู่ด้วยนี่มันให้ความรู้สึกแตกต่างจริงๆ”

 

 

ไคหยานหน้าแดงในตอนที่เธอจ้องไปยังซูเถา “นายพูดเรื่องไร้สาระอะไรน่ะ ? ชั้นเป็นพนักงานของที่นี่นะ จะมาอยู่ฟรีกินฟรีไม่ได้หรอก ชั้นไม่ใช่ผู้หญิงของบ้านนี้นะ !”

 

 

ซูเถาหัวเราะเบาๆ “ก็ที่นี่มันบ้านชั้น ตั้งแต่เธอมาอยู่ที่นี่เธอก็เป็นผู้หญิงอยู่แล้ว เธอไม่ใช่ผู้หญิงในบ้านชั้นหรอกเหรอ ?”

 

 

พอเห็นหวังเผิงกำลังจะมา ไคหยานมองไปยังซูเถาก่อนจะกระซิบกับเขา “อย่าให้หวังเผิงได้ยินเรื่องนี้เชียวนะ เจ้าหมอนี่ปากไม่มีหูรูด ลองเขาได้รู้เรื่องนี้ละก็ มีหวังได้รู้กันทั้งบางแน่”

 

ไคหยานหันกลับไปก่อนจะเดินกลับไปที่ห้อง เธอสวมเสื้อเชิ้ตแขนสั้นลายลูกไม้สีขาวกับกางเกงขาสั้นพร้อมกับรองเท้าสีเงิน เธอมีขาที่ยาวสลวยซึ่งสะกดชายได้ทุกคน

 

 

ซูเถาถอนหายใจ ไคหยานมีขาที่เรียวยายสวยขนาดนี้ แถมยังชอบใส่ขาสั้นอีกต่างหาก มันจึงเป็นเรื่องยากที่เหล่าผู้ชายจะละสายตาจากขาของเธอได้

 

 

“เช็ดน้ำลายหน่อย หกหมดแล้ว !” ซูเถาพูดก่อนจะเคาะหัวหวังเผิงไป 1 ที

 

 

หวังเผิงตกใจก่อนจะทำท่าเช็ดน้ำลาย แต่เขาก็นึกได้ว่าซูเถาแกล้งเขา ก่อนที่เขาจะยิ้ม “อาจารย์ , ได้โปรดยกโทษให้ผมด้วย”

 

 

ซูเถายิ้ม “ชั้นเข้าใจ มันยากที่จะห้ามใจใช่ไหมล่ะ แต่นายต้องรู้จักหักห้ามใจบ้าง ไม่งั้นนายได้โดนล้อแน่เมื่อนายเจอผู้หญิงอีกในอนาคต”

 

หวังเผิงเกาหัวก่อนจะออกไปทบทวนเรื่องสมุนไพร ซูเถาหันไปมองจ้าวเจี้ยนที่ยืนอยู่ใกล้ๆเสี่ยวจิงจิง ในที่สุดที่ตำหนักก็มีคนมากขึ้นแล้ว

 

 

ในตอน 5 โมงครึ่ง มีเสียงแตรดังออกมาจากข้างนอกตำหนัก เขาเดินออกไปก่อนจะเห็นหยานจิ้งที่ขับรถออดี้ของเธอมาด้วย(อีกแล้ว) แต่ครั้งนี้ ซูเถาปฏิเสธที่จะนั่งรถของเธอ ก่อนที่หยานจิ้งจะจนปัญญาและถามขึ้นมา “นายขับรถเป็นไหม ?”

 

 

“ชั้นรู้ แต่ชั้นไม่มีใบขับขี่หรอก” ซูเถาตอบกลับ

 

 

หนายจิ้งโยนกุญแจรถให้ซูเถา “งั้นนายมาขับสิ”

 

 

“นี่เชื่อใจชั้นขนาดนั้นเลยเหรอ ?” ซูเถาถามด้วยความแปลกใจ

 

 

หยานจิ้งยิ้ม “นายมันก็เป็นแค่ไอ้ขี้ขลาดที่ไม่กล้าแม้แต่จะนั่งรถที่ชั้นขับ แสดงให้ชั้นดูหน่อยสิว่านายน่ะมีทักษะการขับรถแค่ไหน”

 

 

ซูเถายกนิ้วโป้งให้หยานจิ้ง “ฟังดูดี”

 

 

ทักษะการขับรถของซูเถานั้นดีกว่าหยานจิ้งมาก ถึงแม้ว่าเขาจะไม่ค่อยคุ้นเคยในตอนแรก แต่หลังผ่านไปราวๆ 5 นาทีเขาก็ขับได้ราบรื่นมากขึ้นจนทำให้หยานจิ้งรู้สึกประหลาดใจมาก “นี่นายไม่มีใบขับขี่จริงดิ ?”

 

 

ซูเถาตอบกลับ “แน่สิ ชั้นไม่พูดโกหกหรอก”

 

 

“ถ้านายโกหก , พวกบ้าที่เหลือก็คงเพี้ยนกันไปหมดแล้วล่ะ” หยานจิ้งยักไหล่

 

 

“นี่เราจะไปไหนกันเนี่ย ?” ซูเถาถามขึ้นด้วยความสงสัย

 

“ชั้นจะพานายไปย่านชนบท” หยานจิ้งใส่ข้อมูลจุดหมายลงบน GPS อย่างรวดเร็ว

 

 

ได้เมาจนสะใจที่ Gentle Countrysideดีกว่าอิจฉาจักรพรรดิ์อู๋ของราชวงค์ฮั่น ชื่อบ้าบออะไรเนี่ย คิดได้ยังไง….

 

 

ซูเถาขับรถตาม GPS มาก่อนจะเจอกับตึก 3 ชั้นในเขตชานเมือง มีป้ายแขวนอยู่ “Gentle Countryside”

 

 

พิจารณาจากภายนอก ซูเถาคิดว่าที่นี่คงเป็นสปาสำหรับผู้หญิง

 

 

ในตอนที่พวกเขาเดินเข้าได้ พนักงานต้อนรับได้โค้งหัวคำนับ “ยินดีต้อนรับค่ะ ท่านประธานหยาน !”

 

 

“ห้องสวรรค์ – 1” หยานจิ้งออกคำสั่ง

พนักงานมองไปที่ซูเถาด้วยความประหลาดใจ ถึงแม้ว่าที่นี่จะเป็นสปาสำหรับผู้หญิงและให้บริการผู้ชายเป็นครั้งคราว แต่นี่เป็นครั้งแรกที่หยานจิ้งพาผู้ชายมาด้วย

 

 

พนักงานตอนกลับ “ประธานหยาน ห้องสวรรค์-1 วันนี้ถูกจองเอาไว้แล้ว”

 

 

หยานจิ้งรู้สึกเซอไพรส์ก่อนจะถาม “ใครจอง ?”

 

 

“ประธานฉินค่ะ” พนักงานตอบกลับ

 

 

ห้องสวรรค์-1 นั้นปกติจะเป็นห้องที่ถูกสงวนไว้ให้หยานจิ้งและแขกของเธอ

 

 

หยานจิ้งถามต่อ “ก่อนหน้านี้รู้สึกว่าเธอจะไม่ค่อยสบายนี่ ? เธอพาแขกมาด้วยหรือเปล่า ?”

 

 

“เธอมาคนเดียว และเพิ่งจะดื่มไปเล็กน้อยเท่านั้นค่ะ”

 

 

หยานจิ้งถอนหายใจ “งั้นเอาห้องปฐพี-1 ก็แล้วกัน”

 

 

Gentle Countryside อาจจะดูเรียบง่ายหากมองจากภายนอก แต่ภายในนั้นดูดีมีระดับมาก โคมไฟระย้าเอย พื้นหินอ่อนเอย ภาพวาดแขวนบนผนังเอย ไหนจะโซฟาหนังนุ่มๆและการตกแต่งอย่างมีระดับอีก โดยที่นี่จะมีห้องอยู่ 3 ประเภท สวรรค์-1 / ปฐพี-1 / โลก-1 / โดยที่ห้องโลกจะเป็นห้องที่ใหญ่ที่สุด

 

 

หยานจิ้งพาซูเถาไปยังห้องปฐพี-1 การตกแต่งภายในห้องนั้นเหมือนกับโรงแรม 5 ดาวเลยทีเดียว

 

 

หยานจิ้งหว่านสายตาทรงเสน่ห์ไปยังซูเถาก่อนจะกระซิบที่ข้างหู “ไม่นอนพักซักหน่อยล่ะ เดี๋ยวชั้นแวะไปห้องสวรรค์-1 ก่อนนะ”

 

 

ไม่นานหลังจากหยานจิ้งออกจากห้อง ได้มีเสียงกริ่งดังขึ้นพร้อมกับมีเด็กสาวอายุราวๆ 15-16 ปียืนอยู่ข้างนอก เธอมองไปยังซูเถาก่อนจะก้มหัวอย่างรวดเร็ว “คุณผู้ชาย ชั้นมาเพื่อบริการนวดให้ค่ะ”

 

 

เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายยังอายุน้อย เขาปฏิเสธ “ไม่ต้องหรอก เธอกลับไปได้แล้วล่ะ”

 

 

เมื่อเด็กสาวเห็นว่าซูเถาต้องการให้เธอไป เธอรู้สึกเป็นกังวลก่อนจะยืนกราน “คุณผู้ชาย ได้โปรดวางใจเถอะค่ะ ชั้นเป็นคนที่ฝีมือยอดเยี่ยมที่สุดในคลับเฮ้าส์นี้ ชั้นจะทำให้คุณรู้สึกผ่อนคลายได้แน่นอน ถ้าคุณให้โอกาสชั้น ได้โปรด ไม่ใช่แค่รายได้ แต่ชื่อเสียงชั้นจะพลอยได้รับผลกระทบไปด้วย”

 

 

ซูเถาขมวดคิ้วก่อนจะถอนหายใจ “งั้นเข้ามา แค่แป๊ปเดียวนะ”

มีประตูลับซ่อนอยู่ในห้อง และด้วยการกดเบาๆ เด็กหญิงได้เปิดห้องเล็กๆที่มีอุณหภูมิสูง ก่อนที่เธอจะเตือนซูเถา “คุณผู้ชาย คุณจำเป็นต้องเปลี่ยนชุดก่อนเป็นอันดับแรก !”

 

 

หลังพูดจบ เธอก็ได้ส่งชุดและกางเกงให้ซูเถา

 

 

ซูเถาไอเล็กน้อย “ไปเปลี่ยนเสื้อที่ห้องน้ำแป๊ปนึง”

 

 

พอเขาออกไป เขานึกขึ้นได้ว่าเด็กคนนั้นถอดเสื้อออกแล้ว เธอเหลือเพียงเสื้อซับในเท่านั้น และถึงว่าเธอจะยังเด็ก แต่รูปร่างนั้นไม่ได้เด็กตามอายุ เธอมีหน้าอกค่อนข้างใหญ่และมีร่องอกที่สามารถมองเห็นได้ชัดเจน

 

 

ด้านล่างเธอสวมกางเกงขาสั้นซึ่งเผยให้เห็นขาของเธอ

 

 

ซูเถารู้สึกข้างในหัวว่างเปล่า เขาไม่รู้ว่าหยานจิ้งพยายามจะทำอะไรกันแน่ เธอต้องการจะขอบคุณเขาที่ช่วยตามหาลูกสาวจนเจอเลยพาเขามาที่นี่งั้นเหรอ ?

 

 

ซูเถาทำตามคำพูดของเด็กสาวก่อนจะนอนลงบนเตียง เธอหยิบกล่องที่มีน้ำมันสีดำอยู่ข้างใน ซูเถารู้ทันทีว่าเขากำลังเข้าใจผิด ที่เป็นสปาสำหรับผู้หญิงดังนั้นจึงเป็นเรื่องปกติที่เธอจะให้บริการอย่างเต็มรูปแบบ

 

 

เมื่อเห็นว่าปลอดภัย ซูเถาเลยรู้สึกวางใจ เด็กสาวทาน้ำมันลงบนตัวเขาอย่างระมัดระวังก่อนจะพูด “คุณผู้ชาย กรุณาถอดเสื้อด้วย”

 

 

ซูเถาเปิดตาด้วยความประหลาดใจ “ทำไมล่ะ ?”

 

 

“นี่เป็นบริการสปา ชั้นจำเป็นต้องทาน้ำมันหอมระเหยลงบนตัวคุณค่ะ” หญิงสาวยิ้ม

 

 

ซูเถายิ้ม เมื่อเขาเห็นดวงตาอันใสซื่อและไร้มลทนของเด็กสาว เขาถึงได้ถอดเสื้อออก “เอาเลย”

 

 

เด็กหญิงหน้าแดงก่อนจะพลิกตัวซูเถา เธอได้ทาน้ำมันลงบนตัวเขา ซูเถามีประสบการณ์มาก่อนเขาจึงหันหลบไปอย่างรวดเร็ว

 

 

เขาต้องยอมรับเลยว่าเธอนวดได้อ่อนโยนจริงๆในตอนที่เธอทาน้ำมันลงบนตัวเขา

 

 

จากนั้นครู่หนึ่ง เธอได้เปลี่ยนแรงกระทันหัน มือนุ่มๆคู่นั้นกดไปที่ต้นคอของเขา มันรู้สึกจักจี้นิดหน่อย ทำให้เขาเผลอร้องออกมา

 

 

มีเงาที่คุ้นเคยโผล่มาด้านหลังก่อนที่เงานั้นจะพูดขึ้น “เป็นไง ? รู้สึกสบายไหม ?”

 

 

ดวงตาของซูเถายังคงปิดอยู่ขณะที่เขากำลังหายใจเข้าลึกๆ แต่เขาก็จำได้ว่าหยานจิ้งเป็นคนที่นวดน้ำมันเขา “ประธานหยาน ฝีมือคุณนี่สุดยอดเลย !”

 

 

หลังได้ยินคำพูดนั้น หยานจิ้งรู้สึกว่าหน้าของเธอนั้นราวกับไฟไหม้ ก่อนที่เธอจะขยับมือไปรอบๆร่างกายส่วนบนของซูเถา “พี่สาวคนนี้ยังมีทักษะอีกเยอะให้นายได้ค่อยๆลิ้มลอง !”

 

 

ซูเถายิ้ม “แค่นี้ชั้นก็มีความสุขจะตายแล้ว ขืนเธอโชว์มากกว่านี้ชั้นไม่ตายเลยหรือยังไง ?”

 

 

หยานจิ้งบีบคอซูเถา “ชั้นเผลอคิดว่านายจะเป็นสุภาษบุรุษซะอีก นายนี่มันเป็นแค่ไอ้หื่นกามจริงๆ !”

 

 

ด้วยความเจ็บปวดนั้นทำให้ซูเถาหันหลับมามองหยานจิ้ง “ประธานหยาน ขืนผมยังทำตัวเป็นคนไม่ประสีประสาอะไรทั้งๆที่คุณพาผมมาที่แบบนี้ ผมไม่กลายเป็นพวกเสแสร้งหรอกเหรอ ? คุณก็รู้ผมก็เป็นแค่คนธรรมดาที่มีความต้องการเหมือนกันหละน่า”

 

 

“อย่าเข้าใจผิดไป ที่นี่เป็นสปาสำหรับผู้หญิง ไม่มีกิจกรรมบ้าๆที่นี่หรอก” หยานจิ้งเลิ่กคิ้วในขณะที่เธอพยายามเลี่ยงสายตาจากซูเถา “ชั้นว่านายคงหิวแล้วหล่ะ เดี๋ยวชั้นจะจัดเด็กสาวแจ่มๆให้นายซักสองคนทีหลังก็แล้วกัน รับประกันได้เลยว่าพวกเธอฝึกมาดีแน่นอน”

 

 

ซูเถาถอนหายใจด้วยความผิดหวัง แต่หลังจากนั้นเขาก็ยิ้มออกมา “ตอนแรกชั้นคิดว่าเธอจะทำเองซะอีก ดูเหมือนเธอจะยอมรับความพ่ายแพ้ครั้งนี้แล้วสินะ”

 

 

“ปากดีจังนะ นายนี่เป็นพวกร้ายลึกหรือยังไง ?” หยานจิ้งตบหลังเขา “พลิกตัวมาได้แล้ว ชั้นจะเช็ดข้างหน้านาย”

 

 

ซูเถาจ้องหน้าหยานจิ้ง เขาเพียงแค่ยกศรีษะขึ้นเล็กน้อยก็สามารถมองเห็นวิวดีๆจากเสื้อของเธอได้ ผิวสีไข่มุกกับหน้าอกสุดแจ่ม ในขณะที่หยานจิ้งฟาดลงมาที่หน้าท้องของเขา ซูเถารู้สึกราวกับมีไฟปะทุอยู่ในร่างกาย

 

 

ทักษะของหยานจิ้งนั้นถือว่าดีมาก ดีกว่าเด็กผู้หญิงคนก่อนหน้านี้อีก ราวกับเธอรู้ว่าซูเถานั้นคิดอะไรอยู่ มันทำให้เขารู้สึกดีมาก หยานจิ้งตั้งใจยั่วเขา

 

 

ซูเถาไม่สามาถอดทนได้ต่อไป เขาเอื้อมมือไปจับมือหยานจิ้งในตอนที่เธอยื่นมือเข้ามา ทันใดนั้นเขาก็ลุกขึ้นมากอดและจูบเข้าไปที่ริมฝีปากของเธอ

 

 

หยานจิ้งตกใจกับการจู่โจมสายฟ้าแลบของซูเถา เธอพยายามดิ้นรนโดยไม่รูตัวจากการจู่โจมของซูเถา อย่างไรก็ตาม ซูเถาได้ถอนริมฝีปากของเขาออกก่อนจะจูบไปที่คอของเธอ

 

 

สัมผัสร้อนๆจากปากของซูเถา ทำให้ในหัวของหยานจิ้งรู้สึกขาวโพลนไปหมดร่างกายของเธอเริ่มร้อนขึ้นและอ่อนระทวยลง ซูเถายิ่งรุกหนักมากขึ้น มันยิ่งทำให้เธออ่อนแรงลงไปอีก

 

หยานจิ้งขมวดคิ้วก่อนที่เธอจะจับผมซูเถาก่อนจะผลักเขาออกไปและตะโกน “ไอ้..ไอ้เจ้าคนหื่นกาม หยุดเดี๋ยวนี้นะ”

 

 

น่าเสียดายที่น้ำเสียงของเธอมันทำให้อะไรๆแย่ลงไปอีก ซูเถาจับไปที่ก้นของเธอและอุ้มเธอขึ้น

 

 

มือของเขาวนไปรอบๆตัวเธอก่อนเธอจะรู้สึกแน่นหน้าอก ที่ขาของเธอเปื้อนของเหลวใสและเหนียวที่ไหลออกมา