Pet King นักล่าสัตว์เลี้ยง - ตอนที่ 1614 ก่อเหตุใต้รักแร้

นี่…จบแล้วเหรอ? 

 

 

เหล่าฉากับวลาดิเมียร์ตกตะลึงจนอ้าปากค้าง อีกนิดก็ยัดไข่ไก่เข้าไปได้ทั้งลูกแล้ว…ไม่ใช่สิ ไข่เป็ดต่างหาก! 

 

 

พวกมันไม่อยากเชื่อสายตาตัวเอง แต่ความจริงประจักษ์อยู่ตรงหน้า พวกมันจึงต้องเชื่อ 

 

 

แมวตัวนั้นนอนตายตาค้างอยู่บนพื้น เลือดยังคงไหลออกมาจากรูตรงคอ ไหลช้าลงเรื่อยๆ มีแค่ขาสี่ข้างที่ยังกระตุก นี่เป็นปฏิกิริยาทางกายภาพตอนที่ตายไปแล้ว 

 

 

ฟีน่าหมุนตัวมา ก่อนจะเชิดหน้าและยืดอกอย่างหยิ่งยโส แล้วกวาดสายตามองฝูงแมวด้วยท่าทางของผู้ชนะ ตะโกนว่า “ลืมตาของพวกเจ้าดูให้ดีๆ! นี่ก็คือจุดจบของผู้ที่ดูหมิ่นเทพ! ข้าลงโทษแทนเทพ เพื่อเป็นการตักเตือนผู้อื่น!” 

 

 

ฝูงแมวหวาดกลัวจนตัวสั่น หลายตัวกลัวจนขนาดกลั้นขับถ่ายไม่อยู่แล้ว 

 

 

เหล่าฉาถอนหายใจ เดิมที่คิดว่าต้องสู้จนเลือดตาแทบกระเด็น คิดไม่ถึงว่าจะจัดการได้ง่ายดายอย่างนี้ ฝูงแมวที่เหลือก็เหมือนไม้ล้มลิงกระเจิง 

 

 

ลูกตาของวลาดดิเมียร์หดลงเล็กน้อย แล้วพูดอย่างไม่เห็นด้วย “ไล่ตามศัตรูทั้งที่ยังมีความกล้าเหลืออยู่ดีกว่าได้ชื่อเสียงและอำนาจมาอย่างง่ายดาย! เมแกนเคยบอกว่ามีแมวสองตัว…” 

 

 

เมแกนบอกว่า ตอนเธอถูกขังอยู่ เคยเห็นแมวประหลาดสองตัวเดินอยู่บนทางเดิน เจ้าตัวที่ตายจะต้องเป็นหนึ่งในนั้นแน่นอน แล้วอีกตัวหนึ่งล่ะ? 

 

 

เหล่าฉายิ้ม “ประเทศจีนมีคำพูดโบราณอยู่ประโยคหนึ่ง ‘อย่าไล่ตามศัตรูที่พ่ายแพ้’ ตอนนี้ในป่ามืดมิด เรื่องที่เหลือค่อยพูดกันเมื่อฟ้าสางจะดีกว่า…” 

 

 

พวกมันสองตัวพูดมีเหตุผล ยากจะตัดสินได้ว่าใครพูดผิด ความหมายของวลาดิเมียร์คือจัดการให้สิ้นซาก ไม่ทิ้งปัญหาให้เกิดขึ้นอีก เหล่าฉากลับคิดวิเคราะห์อย่างรอบคอบ หลีกเลี่ยงการบาดเจ็บและล้มตายของฝั่งตัวเอง 

 

 

ความมั่นใจของฟีน่าพุ่งพรวดอย่างรวดเร็ว มันเงยหน้าพูดว่า “อย่าว่าแต่มาอีกตัวเลย ถึงแม้มาอีกร้อยตัว ข้าไหนเลยจะกลัว?” 

 

 

“ฝ่าบาทช่างทรงอำนาจ ตรัสแล้วต้องทำตามอย่างเข้มงวด ข้าได้เปิดโลกกว้างแล้ว” เหล่าฉาก็เสริม แต่ไม่นับว่าประจบ 

 

 

ความเลือดร้อนของวลาดิเมียร์กลับยังไม่คลายลง เพราะมันคิดว่าศัตรูยังไม่ได้ถูกกำจัดโดยสิ้นเชิง 

 

 

ตอนนี้เอง อยู่ๆ ศพแมวที่ควรจะเย็นเยียบไปแล้วก็ขยับขึ้นมา ฟีน่าและเหล่าฉากำลังสรรเสริญในชัยชนะกลับไม่ได้สังเกตเห็นในทีแรก ถึงสังเกตเห็นก็คิดว่าเส้นประสาทและกล้ามเนื้อกระตุกหลังตายเท่านั้น 

 

 

วลาดิเมียร์กลับเบิกตากว้าง มันเห็นเลือดที่ไหลออกมากำลังไหลย้อนกลับไปทางเดิม และรูเลือดบนคอของศพแมวก็กำลังสมานกันอย่างรวดเร็ว ดวงตาที่พร่ามัวคู่นั้นสว่างไสวขึ้นมาอีกครั้ง ราวกับกำลัง…ฟื้นคืนชีพ! 

 

 

“เหมียวเขาสิ! มันฟื้นแล้ว! หลบเร็ว!” 

 

 

วลาดิเมียร์รู้อยู่แก่ใจว่าพวกมันถูกปั่นหัวแล้ว แต่ตอนนี้ฟีน่ากำลังหันหลังให้ศพแมวที่กำลังจะฟื้นคืนชีพ อาจต้องเจอกับอันตรายเป็นตัวแรก 

 

 

มันตะโกนเสียงดัง แล้วพุ่งตัวเข้าไปอย่างรวดเร็ว 

 

 

แต่เสียงตะโกนของมันได้ผลตรงข้ามกัน ฟีน่ากับเหล่าฉาไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ได้ยินเสียงตะโกนของมันแล้วก็หันหน้ามามองมันอย่างงุนงง 

 

 

ศพแมวตัวนั้น…พูดอย่างนี้ก็ไม่ถูก ควรจะพูดว่าแมวที่ตายแล้วฟื้นคืนชีพขึ้นมาตัวนั้นมันยืนขึ้นมาเต็มที่แล้ว มันยกอุ้งเท้าที่เปื้อนเลือดตัวเองขึ้นมา แล้วฟาดลงไปบนหลังของฟีน่าอย่างรวดเร็ว ดวงตาเต็มไปด้วยความภาคภูมิใจที่ทำแผนชั่วสำเร็จ 

 

 

เหล่าฉาแยกแยะตำแหน่งจากการฟังเสียงลม และมองเห็นแมวตัวนั้นกำลังจะแทงฟีน่า จึงอดตกใจไม่ได้ พยายามยื่นมือออกไปขวางทันที แต่มันตอบโต้สายไปแล้ว ก้าวเท้าก็ช้า พริบตาที่ยื่นมือออกไปก็รู้ว่าตัวเองช้าไปแล้ว 

 

 

ในที่สุดตอนนี้ฟีน่าก็สังเกตเห็นความผิดปกติแล้ว มันหน้าชา แล้วหมุนตัวไปด้วยจิตใต้สำนึก 

 

 

หน้าเปื้อนเลือดของแมวตัวนั้นบิดเบี้ยวอย่างบ้าคลั่ง ตัวเอ็มบนหน้าผากแสยะยิ้ม “ไปเจอกับเทพแมวของเจ้าในนรกเถิด!” 

 

 

ฟีน่ามองกรงเล็บแหลมกำลังจะแทงหน้าอกของตัวเอง แต่ไม่ทันได้ตอบสนองใดๆ ในสมองก็ผุดคำพูดที่จางจื่ออันเคยพูดในคืนนั้น สวรรค์เป็นเมืองหยกขาว มีสิบหอคอยห้ากำแพง เขาลูบหัวข้าก่อน สุดท้ายได้รับเก้าชีวิต 

 

 

ในแนวความคิดของมันเอง แมวไม่เคยมีเก้าชีวิต ถึงแม้ศพแมวที่เคยเจอพวกนั้นจะหายตัวไปอย่างน่าประหลาด มันก็ยังค้านว่าต้องมีคำอธิบายอื่นอีก อย่างเช่น ถูกสัตว์ป่าคาบไป 

 

 

คิดไม่ถึงเลยว่า…จะมีเก้าชีวิตจริงๆ! 

 

 

น่าเสียดายที่มันรู้สึกถึงความผิดพลาดนี้ช้าเกินไป 

 

 

ฟีน่ายังไม่ทันได้ตอบสนอง เหล่าฉาก็เข้ามาไม่ทัน ขณะที่เผชิญหน้ากับความเป็นความตาย ก็ได้ยินเสียงสูดหายใจเข้าลึกๆ อยู่กลางอากาศ แล้วตะโกนว่า “โดนแล้วจำไว้ หมัดเหล็กลัทธิเหมียวเหมียว!” 

 

 

วลาดิเมียร์ตกลงมาจากท้องฟ้าด้วยพละกำลังมหาศาล มันไม่ได้ช่วยฟีน่าตรงๆ แต่ใช้กลยุทธ์ล้อมเวยช่วยจ้าว แกว่งหมัดจู่โจมแมวตัวนั้น 

 

 

ถ้าแมวตัวนั้นยังคิดจะจู่โจมฟีน่า งั้นก็ต้องแลกชีวิตด้วยชีวิต และกลับบ้านเก่าไปพร้อมกับฟีน่า 

 

 

แมวตัวนั้นตาเป็นประกาย เห็นหมัดที่ไม่อาจต้านทานของแมวสีน้ำเงินตัวนี้แล้ว ไม่รู้ทำไมมันถึงหัวใจเต้นแรงขึ้นมากะทันหัน รู้สึกได้รางๆ ว่าหมัดนี้จะสร้างความบาดเจ็บมหาศาลให้กับตัวเอง และไม่ใช่แค่บาดเจ็บหนักที่ร่างกาย แมวสีน้ำเงินตัวนี้เหมือนจะมีลักษณะพิเศษที่เอาชนะมันได้ มันจึงไม่กล้ายืนยันว่าหากตัวเองถูกหมัดนี้เข้าแล้วจะยังฟื้นคืนชีพได้ปกติหรือเปล่า 

 

 

แมวสีน้ำเงินตัวนี้ไม่เชื่อเรื่องตายแล้วเกิดใหม่ และความมั่นนั้นก็เติมเต็มอยู่ในหมัดนี้ ทำให้หมัดนี้ไม่ได้สร้างความบาดเจ็บทางฟิสิกส์เพียงอย่างเดียว 

 

 

อีกอย่างตอนนี้แมวสีน้ำเงินเริ่มตื่นตัวแล้ว ถึงแม้มันฟื้นคืนชีพขึ้นมา ก็คงจะเจอกับหมัดที่สองของอีกฝ่าย… 

 

 

สำหรับแมวตัวนั้น ชีวิตของตัวเองสำคัญและมีค่ามากกว่าชีวิตของฟีน่าอย่างเห็นได้ชัด 

 

 

ดังนั้นมันจึงหดมือได้ทันในระหว่างที่คับขัน แล้วหลบไปด้านข้างอย่างรวดเร็ว หลบหมัดที่โดนแล้วต้องตายหมัดนี้ ขณะที่รักษาชีวิตของตัวเองเอาไว้ก็ไว้ชีวิตฟีน่าไปด้วย 

 

 

ฟีน่ารอดพ้นจากความตาย มันตกอกตกใจจนหน้าซีดเผือด 

 

 

เหล่าฉาถอนหายใจเฮือกหนึ่ง แอบพูดว่าอันตรายมาก แต่ก็ต้องเบิกตาโพลงอีกทันที เพราะเห็นวิกฤตใหม่แล้ว! 

 

 

หมัดของวลาดิเมียร์พลาดไป มันตกลงบนพื้นเบาๆ ตอนนี้ยังอยู่ในขั้นรวบรวมพลังใหม่ ขอเพียงให้เวลามันพักหายใจสักหนึ่งวินาที หรือครึ่งวินาที มันก็จะเหวี่ยงหมัดไล่แมวปิศาจตัวนั้นต่อไป 

 

 

ฟีน่ากับวลาดิเมียร์มองไม่เห็น เหล่าฉาก็เพิ่งมองเห็น แทบจะเป็นขณะที่แมวตัวนั้นลอบจู่โจมฟีน่าและ วลาดิเมียร์ยื่นมือเข้าช่วย มีเงาดำสายหนึ่งกระโจนออกมาจากในป่าอย่างเงียบเชียบ พุ่งตรงมาหาวลาดิเมียร์ด้วยรูปร่างและมุมประหลาด ตั๊กแตนจับจั๊กจั่น นกขมิ้นอยู่ข้างหลัง และนกขมิ้นก็จับจั๊กจั่นจากข้างหลังอีกที 

 

 

นี่เป็นกับดักต่อเนื่อง แมวตัวแรกลอบจู่โจมฟีน่า ทำสำเร็จได้ก็ดี ถึงล้มเหลวก็ยังมีแมวตัวที่สองซ่อนอยู่ในที่มืดเป็นประกันชีวิตแพ็คคู่ 

 

 

แมวตัวที่สองก็รู้ตัวว่าการมีอยู่ของวลาดิเมียร์สร้างความคุกคามร้ายแรงให้กับแมวตัวแรก ดังนั้นจึงเปลี่ยนเป้าหมายจากจู่โจมฟีน่าไปเป็นวลาดิเมียร์ 

 

 

วลาดิเมียร์ตกลงบนพื้นแล้วขวางหน้าฟีน่าพอดี อยากจะจู่โจมฝ่ายหลังก็ต้องโค่นฝ่ายแรกก่อนถึงจะทำได้ 

 

 

วลาดิเมียร์และฟีน่ามองไม่เห็นผู้จู่โจมที่ปรากฏตัวขึ้นมาใหม่ เหล่าฉาที่อยากช่วยฟีน่าก็ทำได้แค่รีบเบี่ยงเบนความสนใจอีกฝ่าย และพยายามขวางการจู่โจมครั้งนี้ 

 

 

แต่แมวตัวที่สองก็คล้ายจะเป็นผู้มีฝีมือชั้นสูงด้านการจู่โจมเหมือนกัน มันสังเกตเห็นหมัดเฉียบแหลมที่เข้ามาประชิดของเหล่าฉา จึงยกอุ้งเท้าหน้าข้างหนึ่งขวางเหล่าฉาเอาไว้ ส่วนอุ้งเท้าอีกข้างก็จู่โจมวลาดิเมียร์ต่อ