Perfect World โลกอันสมบูรณ์แบบ - ตอนที่ 1298
มันไม่ปกติเอาเสียเลย ตอนที่เพิ่งเฉียดเข้าใกล้เส้นทางเล็กๆ ก็เห็นหนังมนุษย์ตกลงมา พร้อมกับกรีดร้องไม่หยุด น่าสยดสยองยิ่งนัก แต่ตอนนี้ทำไมถึงเงียบสงบแบบนี้?
อีกไม่กี่สิบก้าวก็จะพ้นเส้นทางแล้ว บริเวณนี้เหาะเหินไม่ได้ จำต้องเดินเท่านั้น
บนนภามีร่องรอยของธรรม ประหนึ่งบ่อสายฟ้า หากข้ามไปคงจะกลายเป็นเถ้าธุลีแน่นอน
“เขาจะเข้าไปแล้ว ที่นั่นมีอะไร?”
ผู้คนด้านหลังต่างก็จับจ้อง ตึงเครียดยิ่งกว่าสือฮ่าวเสียอีก ต่างก็อยากรู้ว่าในสถานที่ทดสอบขั้นสุดยอดเป็นอย่างไรกันแน่
แต่หากสือฮ่าวเดินเข้าไปอีกไม่กี่ก้าว พวกเขาจะมองไม่เห็นอีก เพราะมันเป็นทางโค้ง เข้าสู่ศูนย์กลาง!
สือฮ่าวสูดหายใจเข้าลึกๆ ปรับสมดุลพลังปราณ เตรียมตัวเตรียมใจพร้อมแล้ว ก็มองมดบนหัวไหลแวบหนึ่งแล้วพูดว่า “เตรียมพร้อมหรือยัง?’
“ไปกันเถอะ!” มดน้อยก็เด็ดขาด เพื่อคัมภีร์อมตะ มันจะไม่สนหน้าอินทร์หน้าพรหมแล้ว
หนึ่งก้าว สองก้าว…
หลังผ่านไปห้าก้าวแล้ว ดาราจักรก็พลิก ฟ้าดินแปรเปลี่ยน ทุกอย่างเกิดการเปลี่ยนแปลง!
ตูม!
ปฐพีถล่ม ภูเขาหลายลูกดังครืนครัน สาดแสงสว่าง ปล่อยโซ่สะเทือนโลกาลงมา โดยมีสือฮ่าวเป็นเป้าหมาย หมายจะขวางทางเข้า
ยังคงมีเหตุไม่คาดฝัน มีอันตรายอย่างที่คิด!
สือฮ่าวรู้อยู่แล้วว่า ไม่มีทางผ่านไปอย่างราบรื่นแน่ เห็นเหตุประหลาดตั้งแต่เริ่มต้น ไม่กี่ก้าวสุดท้ายจะยอมให้เขาผ่านไปอย่างปลอดภัยได้อย่างไร?
สือฮ่าวตะโกนลั่น พยายามโจมตีสุดความสามารถ เนื้อตัวเต็มไปด้วยอักขระ ล้วนเป็นกระแสไฟและขนคุนเผิง ต่อสู้กับโซ่ที่พุ่งลงมาจากภูเขาเหล่านั้น
ตึง!
ประกายไฟแตกกระจาย ผู้คนพบว่า หมัดของสือฮ่าวเทียบเท่าทองคำเซียน ปะทะกับโซ่วิเศษสีเงิน ทำให้เกิดเสียงดังบาดหู
ต้องรู้ว่า มันเป็นโซ่แห่งธรรม เส้นหนาเท่าชาม มันเกิดจากพลังกฎเกณฑ์ แต่กลับถูกเขาขัดขวางด้วยกายเนื้อ
แกรก!
สือฮ่าวคำราม สำแดงเดชครั้งใหญ่ เขาประสานอิน ตัดโซ่นับสิบกว่าเส้นจนขาดสะบั้น ถูกฟันจนแหลกเป็นผุยผง
“ผลุบ!”
แต่ทว่า นี่เป็นโซ่แห่งธรรม ก่อตัวจากพลังกฎเกณฑ์ โซ่บางเส้นแข็งแรงเหนือธรรมชาติ เกินจะต้านทานได้ หนึ่งในนั้นโผล่มาจากมิติกะทันหัน ทิ่มแทงหัวไหล่สือฮ่าว ทำให้มีเลือดพุ่งออกมาทันที
“ฮวงบาดเจ็บแล้ว!”
ผู้คนตกใจ ความยิ่งใหญ่ของสือฮ่าวเป็นที่ประจักษ์ ยากจะหาคนเทียบเคียงในขั้นเดียวกันได้ แต่ก็ได้รับบาดเจ็บแล้ว
เขาจะตายอยู่ที่นี่ไหม? ต้องตกอยู่ในอันตรายแน่นอน เพราะแต่ไหนแต่ไรมาไม่เคยมีคนรอดออกมาแม้แต่คนเดียว อย่างน้อยๆ ก็ไม่มีในยุคนี้!
ชิ้ง!
มีโซ่สีดำเส้นหนึ่งลอยลงมา พุ่งไปที่แผ่นหลังของสือฮ่าวราวกับเป็นอสรพิษ
“แกรก!”
เขายื่นมือมาคว้าไว้โดยที่ไม่เหลียวหลังมอง จากนั้นก็กระชากจนขาดทันที
ผู้คนเห็นว่า มีอักขระบางส่วนกะพริบบนฝ่ามือสือฮ่าว มันเป็นวิชาของเขา เขากำลังใช้ญาณวิเศษตอบโต้โซ่กลางนภา
“ลุย!” มดน้อยตะโกนลั่น ยืนอยู่บนหัวไหล่ของสือฮ่าว ช่วยปกป้องเขาด้วยการปล่อยหมัดออกไปตอบโต้พลังกฎเกณฑ์พวกนี้
“ตูม!”
แสงสว่างโปรยปราย โซ่นับไม่ถ้วนพุ่งลงมา ราวกับอสรพิษนับหมื่นตัวห้อมล้อมสือฮ่าว
สือฮ่าวเปิดถ้ำสวรรค์หนึ่งเดียว กลายเป็นม่านแสง สรรพวิชารุกรานไม่ได้ ซ้ำยังกำราบถ้ำสวรรค์ในช่วงเวลาคับขันโดยพลัน ทำให้หดจนเป็นจุด จากนั้นก็ระเบิด
“ตึง!”
เกิดเสียงดังสะเทือนเลือนลั่น ประตูในร่างกายถูกเปิด ถูกสิ่งเร้ากระตุ้น ระเบิดเมื่อถึงขีดจำกัด ปล่อยพลังน่ากลัวออกมา
โซ่ทั้งหลายกลางนภาขาดสะบั้น
ภาพแบบนี้ช่างน่าตกใจ ผู้คนเชื่อว่า ฮวงมีฝีมือสะท้านฟ้า กำราบเทพจื่อรื่อได้ใช่ว่าจะไม่มีเหตุผล มันเป็นเรื่องที่สมเหตุสมผลแล้ว
เขาแข็งแกร่งเหลือเกิน ไม่คิดเลยว่าจะใช้พลังของตัวเองโจมตีโซ่จนขาดมากมายเหล่านี้
หากเป็นคนอื่น คงตายที่นี่ไปนานแล้ว!
มิติสงบลงแล้ว ซ้ำยังมีปรากฏการณ์วิเศษปรากฏให้เห็น!
แสงสว่างโปรยปรายลงมา ราวกับมีคนเหาะเหิน บวกกับศพที่นั่งขัดสมาธิบนภูเขาที่ทอดมองลงมา รวมถึงเงาของวิญญาณร้ายข้างโลงโบราณ มันจึงดูประหลาดสุดแสน!
มีอะไรบางอย่างตกลงมา? มันเป็นขนนกจำนวนมาก ประหนึ่งดาบสวรรค์ มีขนาดใหญ่อย่างยิ่ง กำลังพุ่งมาทางสือฮ่าว
มันเป็นของที่อยู่ในโลงศพ เป็นของที่ตกลงมาจากข้างในตั้งแต่ก่อนหน้านี้ แต่มีบางส่วนแขวนอยู่บนหน้าผา ตอนนี้กำลังสำแดงเดชแล้ว!
นอกจากนี้ ยังมีเกล็ดบางส่วน น่าครั่นคร้ามยิ่งนัก กำลังเปล่งแสงเย็นเยียบ
“ตึง!”
สือฮ่าวลงมือโจมตีสุดกำลัง แต่ของพวกนี้ทนทานเหลือเกิน ทำลายไม่ได้เลยสักนิด เพราะล้วนเป็นสิ่งของของสิ่งมีชีวิตแข็งแกร่งที่สิ้นชีพไปแล้ว
ตอนที่มันยังมีชีวิตอยู่ บางทีคงใกล้จะบรรลุเข้าขั้นอมตะแล้ว แต่กลับต้องตายเพราะเหตุไม่คาดฝัน
สือฮ่าวเดินหน้าพร้อมกับแบกแรงกดดัน โจมตีขนนกและเกล็ดเหล่านี้ นอกจากนี้ภูเขาก็ถล่ม ก้อนหินกลิ้งลงมากระแทกเขา
ของเหล่านี้ล้วนมีอักขระ จัดการด้วยวิธีทั่วไปไม่ได้!
“ตูม!”
เป็นอย่างที่คิด ภายใต้การตอบโต้ของสือฮ่าว สองแขนของเขาชา ภูเขาสลักอักขระ ทนทานยากจะทำอะไรได้
เคร้ง!
สือฮ่าวชักกระบี่ออกมาในช่วงเวลาคับขัน ลำแสงสีขาวระเบิด พุ่งลงมาประหนึ่งดาราจักร
ชิ้ง!
เขากวัดแกว่งกระบี่แล้วฟันออกไปสุดแรงเกิด เพราะเขาไม่อยากเสียเวลาที่นี่ หากใช้พลังจนหมดสิ้นแล้ว จะเข้าไปผจญภัยข้างในได้อย่างไร?
สือฮ่าวรู้ดีว่า สถานที่ทดสอบขั้นสุดยอดต้องอันตรายมากกว่าแน่นอน!
“เคร้ง!”
มีขนนกถูกฟันจนขาด ปล่อยประกายไฟเจิดจ้า และมีเกล็ดบางส่วนที่ถูกโจมตีจนแตกละเอียด สาดแสงแยงตา
ขณะเดียวกัน ข้างโลงโบราณบนภูเขามีภูตผีร่ำไห้ น่าสังเวชใจ ชวนให้ขนหัวลุก
ผู้คนด้านหลังหน้าถอดสี ของบนภูเขาคงไม่ลงมาหรอกใช่ไหม?
ในความคิดของผู้คน สือฮ่าวใจกล้าอย่างแท้จริง เมื่อมาถึงขั้นนี้ ยังคงเดินหน้าต่อ ไม่ยอมหยุดยั้ง มีผีเซียนบนภูเขากำลังจับจ้องเขาอยู่นะ
ตึง!
ในตอนนี้นี่เอง ก็มีมนุษย์หัวอินทรีโผล่มากลางอากาศ มันร่างเป็นมนุษย์ หัวเป็นอินทรี และมีปีกอินทรีสีแดงคู่หนึ่ง มือถือหอกสีเลือดกำลังพุ่งตรงมาอย่างรวดเร็ว
หอกด้ามนั้นหัก แต่กลับน่ากลัวอย่างมาก แฝงด้วยพลังเซียน ปล่อยอานุภาพสูงส่งออกมา!
สีหน้าของสือฮ่าวเปลี่ยนไปทันที นี่เป็นการทดสอบหรือ?
ศาสตราวุธที่อีกฝ่ายถือนั้นน่ากลัวอย่างยิ่ง ซ้ำตัวเองก็ยิ่งใหญ่ มีความเป็นได้สูงว่าอาจเป็นศาสตราวุธวิถีเซียน!
นี่เป็นสถานที่อันตราย เอาชีวิตไม่รอดเป็นแน่ ตอนนี้เขาเริ่มเชื่อขึ้นมาแล้วว่า เกิดเหตุไม่คาดฝันขึ้นที่นี่ ไม่ใช่สถานที่ทดสอบอีกต่อไป!
ชิ้ง!
สุดท้าย สิ่งที่สือฮ่าวทำมีเพียงอย่างเดียวเท่านั้นคือ โยนกระบี่เซียนต้าหลัวขึ้นฟ้าสูงอย่างแรง
ตูม!
คิดไม่ถึงเลยว่า หลังกระบี่เซียนต้าหลัวพุ่งขึ้นฟ้าแล้ว มันก็สาดแสงสว่างเป็นระลอกๆ ประหนึ่งเซียนเหาะเหิน จากนั้นก็เกิดการระเบิดครั้งใหญ่
“อ๊าก…”
มีเสียงร้องโหยหวนดังขึ้น หยดเลือดฉุนจมูกโปรยปรายลงมาจากอากาศ มนุษย์หัวอินทรีหนีกลับหน้าผา
ส่วนกระบี่เซียนต้าหลัวตกลงมาในมือของสือฮ่าว
“เกิดอะไรขึ้น?” สือฮ่าวฉงนสนเท่ห์ เมื่อครู่กระบี่เล่มนี้ส่องแสงเจิดจ้า ทำให้เขาเห็นไม่ชัดเจน
หลังการโจมตีนี้ เขาก็ยิ่งปักใจเชื่อว่า กระบี่ที่ร่ำลือกันว่าถูกขุดออกจากเหมืองใต้พิภพมีภูมิหลังที่ยิ่งใหญ่!
ครั้งนี้ ถนนหนทางสงบลงแล้ว
ขณะที่สือฮ่าวย่างเท้าอีกครั้ง ก็ไร้สิ่งกีดขวางและไม่มีอันตราย
จากนั้น เขาก็หายลับไปจากสายตาของผู้คน มุ่งหน้าสู่สถานที่ทดสอบที่อยู่ลึกเข้าไป
“ฮวงเข้าไปแล้ว!”
“เขาจะทำสำเร็จไหม จะรอดกลับมาหรือไม่?!”
ที่นี่ดังเจี๊ยวจ๊าว กาลเวลาผ่านไปเนิ่นนาน มีคนเข้าสู่สถานที่ทดสอบขั้นสุดยอดอีกครั้ง ทำสำเร็จในครั้งแรกแล้ว เพียงแต่ไม่รู้ว่าจะรอดกลับมาหรือไม่
ไม่มีใครจากไป ทุกคนต่างก็เฝ้ารอ อยากรู้ผลลัพธ์
ในความเป็นจริงแล้ว ไม่ว่าผลลัพธ์จะเป็นอย่างไร ชื่อของสือฮ่าวต้องเป็นที่จดจำในป่าหินทะเลเหนือ ไม่มีทางลืมเลือนแน่นอน
สือฮ่าวเข้ามาแล้ว มาถึงสถานที่ทดสอบขั้นสุดยอดแล้ว!
เมื่อทอดมองออกไป เขาก็ต้องตะลึงงัน แน่นิ่งไปอยู่นานกว่าจะขยับตัว
เพราะสิ่งที่เห็นมันน่าตกใจเหลือเกิน!
นี่เป็นสถานที่รกร้าง กว้างใหญ่ไพศาล มองไปไม่เห็นปลายทาง มีหมอกสีดำห้อมล้อม เพิ่มบรรยากาศลึกลับและน่ากลัว
บนพื้นเต็มไปด้วยศพจำนวนมากมาย ไม่มีทางนับได้เลย
สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ เหมือนว่าสิ่งมีชีวิตเหล่านี้เพิ่งจะตายไป นอนจมกองเลือด เลือดยังคงไหลอยู่ คล้ายว่ายังร่างกายยังอุ่นอยู่
ผืนดินแดงฉาน เลือดไหลเป็นสายธาร!
ยิ่งไปกว่านั้น สิ่งมีชีวิตส่วนใหญ่ไม่เคยพบเจอมาก่อน ต่างก็มีรูปร่างใหญ่โตมหึมา นอนเรียงรายอยู่ตรงนั้น
หลายคนถืออาวุธ แต่ส่วนใหญ่หักแล้ว
นี่เป็นสนามรบ เป็นสมรภูมิรบอันกว้างใหญ่!
บ้างมีรูปร่างคล้ายปักษาเทพเจ้า มหึมาปานขุนเขา เนื้อตัวเป็นสีคราม มีศรด้ามใหญ่ปักอยู่กลางหน้าผาก นอนแอ้งแม้งอยู่ตรงนั้น
มีวานรยักษ์สีทองสูงหมื่นจั้ง มีหางเป็นจระเข้ หัวถูกทุบตีจนแตกละเอียด มันสมองแตกกระจาย ดวงจิตดับสูญ สภาพศพน่ากลัวยิ่งนัก
และมีสิ่งมีชีวิตที่รูปร่างคล้ายมังกร แต่มันมีแปดเศียร ร่างใหญ่โตมโหฬารพันรอบภูเขา ปรากฏว่าร่างขาดสะบั้นเป็นสิบกว่าท่อน มันถูกกระบี่คมฟัน กระบี่เล่มนั้นก็หักเช่นกัน ปักอยู่บนภูเขานั่นเอง
…
ที่นี่ดูโหดร้ายทารุณเหลือเกิน มันเต็มไปด้วยสิ่งมีชีวิตที่แข็งแกร่ง นอนจมกองเลือด ถูกอาวุธทิ่มแทง ตายอย่างอนาถสิ้นดี
และสิ่งที่ทำให้สือฮ่าวหวาดผวาที่สุดคือ เหมือนว่าสงครามนี้เพิ่งสิ้นสุด เพราะเลือดที่ไหลออกจากร่างของผู้กล้าเหล่านั้นมีคลื่นความร้อน มันยังอุ่นอยู่!
มันน่าตกใจเหลือเกิน ทำไมเป็นแบบนี้?
จากสัญชาตญาณ สือฮ่าวรู้ได้ว่า สิ่งมีชีวิตเหล่านี้ล้วนยิ่งใหญ่ผิดมนุษย์มนา ในความคิดของเขา นี่เป็นกลุ่มผู้กล้าที่แข็งแกร่งยิ่ง!
ทำไมถึงมีสถานที่แบบนี้อยู่ด้วย? ศึกเพิ่งสิ้นสุดลงหรือ? คนที่รอดชีวิตเพิ่งไปจากที่นี่หรือ?
สือฮ่าวยืนย่ำแอ่งเลือด ก้าวไปข้างหน้าทีละก้าวอย่างระมัดระวัง เขาจะเข้าไปข้างใน เพื่อดูว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่
………………………………………………………………
YOU MAY ALSO LIKE
