Perfect World โลกอันสมบูรณ์แบบ - ตอนที่ 1276

เคล็ดวิชาเก้าชนิด ญาณวิเศษทั้งเก้า พิฆาตศัตรูในโลกได้อย่างไร้เทียมทาน!

หลานเซียนโดดเด่น หญิงสาวในวัยนี้ รู้เคล็ดวิชาเก้าชนิด เหนือข้อพิพาทอย่างแท้จริง พลังต่อสู้ไม่มีใครเทียบได้!

นางยืนอยู่ตรงนั้น แสงเก้าสีห้อมล้อมตัวนาง ก่อตัวเป็นรัศมีหลากสีสัน ประหนึ่งวงแหวนเจิดจ้า โอบล้อมนางไว้ ทำให้ปราศจากมลทิน

ตูม!

แผ่นดินสั่นสะเทือน เคล็ดวิชาทั้งเก้าบดขยี้ฟากฟ้า เปล่งประกายข้างหน้า จู่โจมสือฮ่าว จะปลิดชีพเขา

ต้องรู้ว่า ญาณวิเศษแค่อย่างเดียวก็สะท้านโลกาแล้ว เมื่อมาถึงขั้นของพวกเขา จะสำแดงเคล็ดวิชาทั่วไปได้อย่างไร นางมาจากตระกูลอมตะ และฝึกตนในสำนักเซียน สิ่งที่มีไม่ขาดก็คือญาณวิเศษเย้ยปฐพี

หลายคนกริ่งเกรง เพราะอานุภาพแบบนั้นทำให้พวกเขารู้สึกว่าตัวเองกระจอกงอกง่อย มิติระเบิด คลื่นลูกหลงน่าพรั่นพรึง ต้านทานไม่ได้

ผลุบ!

มีคนกระอักเลือด หลบไม่ทันเมื่อคลื่นซัดมา ถูกกัดกร่อนจนกระดูกหักเอ็นขาด แทบจะแหลกสลายเป็นชิ้นๆ

“เป็นไปได้อย่างไร มันเป็นญาณวิเศษที่ยิ่งใหญ่ปานใดกัน?!” ผู้กล้าขั้นธรรมปลอมตะลึงงัน ขณะเดียวกันก็รู้สึกเสียวสันหลังวาบ หวาดกลัวขึ้นมา

อยู่ในขั้นธรรมปลอมเหมือนกัน แต่ไยห่างไกลกันปานนี้? เมื่อเทียบกับผู้สูงส่งแล้ว เขาสู้ไม่ได้จริงๆ แตกต่างกันมากเหลือเกิน!

ฝั่งตรงข้ามเขา มีเทพสวรรค์หลายคนที่อนาถยิ่งกว่า ไม่เชื่อเช่นกัน จึงหลบไม่ทัน เมื่อแสงสาดลงมา ร่างของพวกเขาก็ถูกทะลวง เลือดสาดกระจาย แทบจะสิ้นชีพ

ทุกอย่างดับสูญในชั่วอึดใจ!

ตอนนี้ คนพวกนี้เกิดความรู้สึกแบบนี้ หากผู้สูงส่งคนหนึ่งจะจัดการพวกเขาอย่างเลือดเย็นนั้น ช่างง่ายดายเหลือเกิน ความสามารถเหนือชั้น กำราบทุกอย่างได้โดยตรง!

แต่เมื่อพวกเขาเห็นปรากฏการณ์ตรงเบื้องหน้า ก็ตกตะลึง วิญญาณสั่นสะท้าน ในใจสั่นระริก นั่นเป็นฝีมือฮวง มันเหนือจินตนาการ ประเมินไม่ได้

ดาราจักรที่เขาพ่นออกมา ไม่ได้ขวางญาณวิเศษทั้งเก้าเท่านั้น แต่อักขระพวกนั้นยังวิวัฒนาการ กลายเป็นสรรพสัตว์ ร่างกระจัดกระจายเต็มนภา

ตอนนี้ ไม่ใช่แค่พวกเขา แม้แต่คนอื่น รวมถึงเหล่าผู้อาวุโสก็ตกใจ ตัวแข็งเป็นหิน ภาพแบบนั้นน่าตะลึงเหลือเกิน

สิ่งมีชีวิตนับพันนับหมื่นบดบังท้องฟ้า กระจายอยู่ทุกหนแห่ง มีแมมมอธทองคำยืนอยู่บนพื้น กำลังแผดร้อง มีสิงโตขาวตัวใหญ่ปานขุนเขา แผงคอดุจธารน้ำไหล ดุร้ายอย่างยิ่ง คำรามลั่นมิติ มีนกกระจอกกลืนฟ้าตัวดำทะมึน ทอดเงาขนาดใหญ่บนพื้น ดวงตาโตและแดงก่ำดุจจันทร์สีเลือด มีเทาเที่ยยืนอยู่กลางอากาศ โหดเหี้ยมเป็นที่สุด ใหญ่โตมโหฬาร แทบจะเขมือบดวงดาราแล้ว แถมยังมีพญานกน่ากลัว สองปีกทะลุชั้นเมฆ บินขึ้นฟ้าสูง ไปโจมตีดวงดาว!

…

เสมือนผู้คนย้อนกลับมายังปลายยุคเซียนโบราณ สรรพสัตว์ปรากฏตัวพร้อมกัน ต่อสู้กับนักพรตต่างแดนที่น่ากลัว ต่างก็บ้าระห่ำ

สิ่งมีชีวิตบนโลกใบนี้ที่คิดออกโผล่มาแทบจะทั้งหมดแล้ว ปรากฏตัวให้เห็น บ้างก็กางปีกทะลุจักรวาล บ้างก็ยืนคำรามบนปฐพี ราวกับจะสะเทือนดวงจันทร์จนร่วงลงมา!

ร่างเบียดเสียดยัดเยียด ซ้ำยังใหญ่โตมโหฬาร จึงดูเหมือนปกคลุมแผ่นดิน บดบังผืนฟ้าอันกว้างใหญ่ ต่างก็เป็นสิ่งมีชีวิตแข็งแกร่งยิ่ง

ทุกอย่างเกิดจากดาราจักรที่สือฮ่าวพ่นออกมา หนึ่งลมหายใจกลายเป็นสรรพสัตว์ สำแดงวิชาสูงส่ง!

สรรพสัตว์เหล่านี้ ทั้งวิ่ง ทั้งคำราม เหยียบย่ำจนแผ่นดินทลาย มิติแหลกสลาย ไม่มีอะไรขวางพวกมันได้

 ชั่ววินาทีนี้ ญาณวิเศษทั้งเก้าของหลานเซียนหม่นหมองลงถนัดตา

ตอนแรก ดาราจักรที่สือฮ่าวพ่นออกมา ขัดขวางแค่ญาณวิเศษของหลานเซียน อยากกำราบ แต่อย่างไรก็อยู่ในขั้นตอนตอบโต้ แต่ตอนนี้เปลี่ยนไปแล้ว ญาณวิเศษทั้งเก้ากำลังดับสูญ แหลกสลาย กำลังจางหายไปแล้ว

เพียงครู่เดียวเท่านั้น สือฮ่าวก็กลายเป็นฝ่ายโจมตี ทำลายขีดจำกัด จะกำราบหลานเซียน

แน่นอนว่า ประเด็นสำคัญที่ผู้คนสนใจไม่ใช่สิ่งเหล่านี้ แพ้ชนะไม่ใช่เรื่องสำคัญอีกต่อไป

ทุกคนรวมถึงเหล่าผู้เฒ่าจับจ้องสิ่งมีชีวิตพวกนั้น ไยจึงมีมากมายปานนี้ มันเป็นเคล็ดวิชาอะไร ถึงเรียกสรรพสัตว์รวมตัวได้ในพริบตา?

ตูม!

บนฟากฟ้า ราวกับแผ่นดินระเบิด กระแสสัตว์จำนวนมหาศาลกำลังวิ่งห้อ ทำลายทุกสิ่งกีดขวาง

ญาณวิเศษทั้งเก้าแตกทลาย ขวางพวกมันไม่ได้ สรรพสัตว์คำรามพร้อมกัน ไม่ว่าใครก็ต้องตกใจ เหล่าผู้เฒ่านัยน์ตาเป็นประกาย ราวกับนึกอะไรขึ้นมาได้

“เล่มแรกของการหยั่งรู้ดั้งเดิม วิชาบันทึกหมื่นเทพเจ้าของบทชักนำจิตที่หายสาบสูญ!” มีคนรู้แล้วว่าคืออะไร จึงพูดออกมาแบบนี้

ผู้คนชะงัก จากนั้นก็ตกใจ ไม่คิดว่าจะเป็นวิชานี้ ทุกคนตะลึงงัน มันเป็นอักขระที่ดั้งเดิมที่สุดไม่ใช่หรือ ไยจึงมีเคล็ดวิชาด้วยเล่า?

“ว่ากันว่า เมื่อหยั่งรู้จนลึกซึ้ง ต่อให้เป็นวิชาทั่วไปก็ปล่อยอานุภาพสะเทือนฟ้าดินได้เช่นกัน ข้าไม่รู้ว่าฮวงทำได้อย่างไร ถึงปล่อยสรรพสัตว์ สิ่งมีชีวิตนับหลายหมื่นตัวออกมาได้ เหนือชั้นจริงๆ!” ผู้อาวุโสคนหนึ่งของสำนักเซียนพึมพำ

มันทำให้ทุกคนตะลึงงัน ฮวงไม่ธรรมดาจริงๆ ศึกษาวิชานี้จนถึงขั้นนี้ หาตัวจับยาก ไม่เคยได้ยินเช่นนี้มาก่อน

หลานเซียนกลายเป็นฝ่ายถูกกระทำ สัตว์นานาชนิดรุมล้อม เกิดอันตรายขึ้น ปักษาบางส่วนพุ่งดิ่งลงมา จะฉีกทึ้งนาง

แขนเสื้อของนางฉีกขาด ถูกปากของนกหลวนทองคำกระชาก แทบจะทำให้แขนของนางกลายเป็นเนื้อเละ ไม่ใช่ญาณวิเศษของนางไม่ยิ่งใหญ่ แต่ฝีมือของอีกฝ่ายน่ากลัวเกินไป

ญาณวิเศษเก้าชนิดของหลานเซียนต่างก็น่ากลัว เคยสังหารปักษาเทพเจ้ามากมาย พิฆาตสัตว์โบราณน่ากลัวนับร้อยนับพันตัว เป็นขั้นสะเทือนปฐพีแน่นอน

แต่จนปัญญามันมีมากเหลือเกิน แต่ละตัวล้วนเป็นสัตว์ในตำนาน เผ่าพันธุ์บ้าเลือด สิ่งมีชีวิตยิ่งใหญ่ ปลิดชีพได้บางส่วนก็ถือว่าดียิ่งแล้ว

ยิ่งไม่ต้องพูดถึง เมื่อนางสังหารไปมากขนาดนี้!

แต่ขวางไม่ได้ก็คือขวางไม่ได้ สิ่งมีชีวิตนับหลายหมื่นตัววิ่งผ่านไป กางปีกทะยานฟ้า ทำให้ที่นี่พังพินาศ ไม่เหลืออะไรเลย

ตอนนี้ อย่าว่าแต่คนอื่นเลย สือฮ่าวเองก็ตกใจไม่แพ้กัน

ไม่คิดว่าวิชานี้จะน่ากลัวแบบนี้ เขาพ่นพลังปราณดั้งเดิมออกมา กระตุ้นการหยั่งรู้ดั้งเดิมที่ศึกษาตอนจำศีล มันมีอานุภาพแบบนี้ ทรงพลังเช่นนี้เชียวหรือ

มันเหนือความคาดหมายของสือฮ่าว ไม่คิดเลยว่า อักขระธรรมดาในการหยั่งรู้ดั้งเดิมจะสำแดงพลัง เมื่อถูกเขายกระดับถึงขั้นสุดยอด มันทำเช่นนี้ได้ด้วย!

แต่การวิวัฒนาการครั้งนี้ พลังที่ใช้ก็คาดเดาได้ยากยิ่งนัก สรรพสัตว์ปรากฏกาย ทุกตัวใหญ่ปานขุนเขา มีโหวทองคำม่วงจะเขมือบดวงดาว พญานกเหินขึ้นฟ้า จะโจมตีดวงดาวจนร่วง นี่มันอหังการปานใด? แต่เปลืองพลังมากเหลือเกิน!

แข็งแกร่งเยี่ยงสือฮ่าว ตอนนี้ก็รู้สึกอ่อนแรงเช่นกัน เมื่อดาราจักรพุ่งออกมา กลายเป็นสรรพสัตว์ ก็เหมือนมีหลุมดำเขมือบพลังปราณในร่างเขาไม่ขาดสาย

“หนึ่งลมหายใจกลายเป็นสรรพสัตว์ สุดยอด แต่ก็อันตรายมากเช่นกัน!” สือฮ่าวพึมพำ

หากเป็นผู้อื่น ตอนนี้คงจะกลายเป็นโครงกระดูก พลังถูกดูดจนแห้งเหือด ไม่อาจให้พลังแก่สรรพสัตว์ได้อีกต่อไป

ตูม!

สุดท้ายเขาก็อ้าปากแล้วสูดลมหายใจ สิ่งมีชีวิตทั้งหมดก็กลายเป็นลำแสง รวมตัวกันเป็นดุจดาราจักร จากนั้นก็หายลับไปในตัวเขา

ผู้คนตะลึงงัน หวาดผวาขึ้นมาทันที

“โอม เป เม…” ในตอนนี้เอง เสียงสวดมนต์ก็ดังขึ้น เสมือนจะกำราบเก้าสวรรค์สิบพิภพ เพิ่งดังขึ้นก็ทำให้จักรวาลสูญเสียความสมดุล

เสียงสวดมนต์ทำให้ทุกคนได้สติกลับมาทันที จากนั้นก็ตกใจ พากันเหลียวมองบริเวณที่มหาโสดาอยู่ เขานั่งอยู่กลางอากาศ กำลังสวดมนต์

ตอนนี้ ผู้คนเพิ่งนึกขึ้นได้ว่า สือฮ่าวไม่ได้รบแค่สนามเดียว แต่กำลังประมือกับมือดีสามคน เมื่อครู่เพียงแค่ศึกระหว่างเขากับหลานเซียนตื่นตาตื่นใจเกินไป จึงทำให้คนลืมอีกสองคนไป

หนึ่งในบทสวดมนต์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเซียนโบราณ ถูกบุกเบิกโดยนักพรตประเภทสงฆ์ ทำให้จิตใจอิ่มเอม หยั่งรู้ธาตุแท้ นั่นเป็นวิชาของพวกเขา

สงฆ์โบราณเหล่านี้ ต่างก็มีพลังจิตแก่กล้าจนน่าตกใจ ไม่มีสิ่งใดเทียบ!

พวกเขาพึ่งพาคัมภีร์ สวนมนต์เท่านั้น ก็อยู่เหนือคู่ต่อสู้ กำราบศัตรูได้แล้ว พิลึกและยิ่งใหญ่ยิ่งนัก

ในยุคเซียนโบราณ ผู้สูงส่งที่เรียกตนว่าพระเมื่อเยาว์วัย เคยมีวีรกรรมยิ่งใหญ่ เสียงสวดมนต์ดังก้องสี่ทิศ ปรากฏว่าจัดการศัตรูทั้งหลายได้ ให้พวกเขาเป็นผู้ติดตามตน อานุภาพเย้ยปฐพีอย่างแท้จริง!

มหาโสดาได้มรดกชนิดนี้ ตอนนี้กำลังใช้พลังอันยิ่งใหญ่ กระตุ้นธรรมของพระพุทธองค์

บทสวดมนต์ไม่สิ้นสุด กำลังกลายเป็นอักขระขนาดใหญ่ปานขุนเขา ส่องแสงโลหะเย็นเยือก กำลังพุ่งไปหาสือฮ่าว หมายจะกำราบเขา

ตอนนี้ ฮวงโซเซ ร่างกายไม่มั่นคงเสียแล้ว

มันทำให้เกิดเสียงอุทาน ทุกคนชายตามอง จดจ้องบริเวณนั้น

ประเด็นเพราะเมื่อครู่ สือฮ่าวใช้พลังของหมื่นเทพเจ้า สำแดงการหยั่งรู้ดั้งเดิมจนถึงขั้นสุดยอด ใช้พลังปราณไปมากเหลือเกิน เรียกได้ว่ามหาศาล

ด้วยเหตุนี้ ตอนนี้เขาจึงอ่อนแรงนิดหน่อย

ตูม!

เปลวไฟระเบิด สือฮ่าวเปล่งประกายขึ้นมาอีกครั้ง เขายืนอย่างมั่นคง รอยแง้มของประตูในร่างกายคล้ายว่าจะใหญ่ขึ้น ปล่อยศักยภาพออกมาไม่ขาดสาย

สือฮ่าวตะโกนลั่น ดวงจิตร่างเล็กตรงหน้าเขาเจิดจ้าขึ้นมาในพริบตา กำลังสวดมนต์เช่นกัน

นี่เป็นการยับยั้งด้วยดวงจิต เป็นการต่อสู้ของพลังจิต สุดท้าย ดวงจิตร่างเล็กก็กลายเป็นกระบี่ แหลมคมยิ่งนัก พุ่งออกไปจะฟันมหาโสดา

ตอนนี้ หวางซีที่ยืนท่ามกลางผู้คนตะลึงงัน นี่มันเคล็ดวิชาลับของตระกูลหวางไม่ใช่หรือ?

วิชาสยบความวุ่นวาย!

แต่ไหนแต่ไร หนึ่งในสามวิชากระบี่ที่ยิ่งใหญ่ที่สุด ทำให้ดวงจิตอยู่ยงคงกระพัน กลายเป็นอาวุธ ปลดเปลื้องพันธนาการของตัวเอง ฟาดฟันทุกสิ่งกีดขวางในโลกได้!

คนอื่นก็ตกใจเช่นกัน ไม่อยากจะเชื่อเลย

ฮวงทำได้อย่างไร? มันเป็นไปไม่ได้ หวางซีตะโกนในใจ ไม่ได้รับการถ่ายทอด ไม่ว่าอย่างไรก็สำแดงออกมาไม่ได้

เดิมทีมหาโสดายังนิ่งเฉย ตอนนี้หนังตากำลังกระตุก สุดท้ายก็กระวนกระวาย ลงมืออย่างรวดเร็ว นั่งไม่ติดแล้ว สองมือประสานอินไม่หยุด

“ชิ้ง!”

ในตอนนี้เอง เทพจื่อรื่อก็ลงมือ ไม่รอให้พันธุ์หมอกปฐมกาลก่อตัวสมบูรณ์ ก็กระโจนออกไปแล้ว

เพราะเมล็ดพันธุ์สมบูรณ์กำลังก่อตัว จำต้องใช้เวลานาน เพราะเขาเพิ่งหลอมรวม ยังไม่อาจทำตามใจได้ ตอนนี้เมื่อเห็นโอกาส จึงไม่อยากพลาดมัน

แต่ฮวงที่กำลังเพ่งเล็งมหาโสดา ตอนนี้กำลังแสยะยิ้ม หันหลังทันทีแล้วประสานอิน พุ่งไปหาเขาแล้วเปิดฉากสู้รบ

ตูม!

ระหว่างฮวงกับเทพจื่อรื่อ เกิดการต่อสู้ที่น่ากลัวที่สุด แต่ละหมัดล้วนถึงใจ ได้เลือดทุกฝ่ามือ นี่เป็นการประมือกันอย่างไม่คิดชีวิต

“หือ?” มหาโสดาที่อยู่ไกลออกไปแปลกใจ เขาพบว่าติดกับเสียแล้ว!

กระบี่พลังจิตที่พุ่งมาเป็นของปลอม เป็นภาพลวงตา ไม่ใช่ของจิต และเห็นสือฮ่าวที่กำลังสู้รบโรมรันกับเทพจื่อรื่อ เขาก็เข้าใจทันทีว่า ดวงจิตของเขากลับเข้าร่างนานแล้ว

ตูม!

การเข่นฆ่าที่โหดเหี้ยม การประมืออันรุนแรง สือฮ่าวสู้กับเทพจื่อรื่อจนดุเดือดเลือดพล่าน เทพจื่อรื่อคำราม เดิมทีเขาอยากขโมยกายเนื้อของสือฮ่าวไป ไม่คิดว่าจะตกอยู่ในสภาพแบบนี้

เขาไม่ได้กลัวสือฮ่าว ถึงได้เลือกวิธีชิงกายเนื้อของเขา เพียงแค่อยากได้ทีเย้ยหยันสักครั้ง ทำให้สือฮ่าวอับอาย เพราะก่อนหน้านี้เสียเปรียบ อดสูยิ่งนัก

แต่ดูจากตอนนี้ เขาคำนวณพลาดไปแล้ว อีกฝ่ายไม่เคยทำให้ตัวเองตกอยู่ในอันตราย

ตึง!

ฟ้าถล่มดินทลาย ภูตผีร่ำไห้ สือฮ่าสลงมืออย่างต่อเนื่อง อินจักรพรรดิสายฟ้าจู่โจมไม่หยุด สะเทือนเทพจื่อรื่อจนกระอักเลือด หมอกคละเคล้ากับสายฟ้า ร่างกายกระตุกอย่างแรง

ชิ้ง!

มหาโสดาตามมาและลงมือ เขารู้สึกว่าถูกหลอกใช้ จึงไม่ใช้บทสวดมนต์อีก แค่ตวัดมือสีทองแล้วยื่นออกไปข้างหน้า

“เจ้าโล้น กายเนื้อเจ้ายังใช้ไม่ได้!” สือฮ่าวตะโกน ฝ่ามือกระแทกจนเทพจื่อรื่อกระเด็นออกไป เลือดไหลออกจากมุมปากอีกครั้ง จากนั้นก็ยกกำปั้นขวาขึ้นโจมตีมหาโสดา

ปัง!

กายเนื้อสีทองของมหาโสดาเปล่งแสง ยามต่อสู้กับสือฮ่าว มันกำลังโอนเอน

จากนั้น ชั่วพริบตาที่สือฮ่าวผิวปาก แสงสีเขียวก็แผ่กระจายไปทั่วทุกสารทิศ จะพันธนาการมหาโสดา

หลานเซียนพุ่งมา มืองามเปล่งประกาย สำแดงวิชาสวรรค์โบราณ คลื่นสีฟ้าเดือดพล่าน ปกคลุมที่นี่ไว้

ตึง!

สือฮ่าวบ้าระห่ำ เมื่อเผชิญหน้ากับแม่นางท่านนี้ เขาปล่อยหมัดโจมตีจนมหาโสดาถอยหลัง หันหลังแล้วกระโจนออกไป สองมือประสานอินจู่โจมสุดความสามารถ

เทพจื่อรื่อตามมา เข้าร่วมสมรภูมิอีกครั้ง

ร่างของมหาโสดาโอนเอน แสงสาดส่อง พุ่งเข้าไปร่วมศึกด้วย

สือฮ่าวประมือกับพวกเขาคนละที รวบรวมพลังสังหารหลานเซียน โจมตีสุดชีวิต

ผลุบ!

สุดท้าย ชุดของหลานเซียนก็ฉีกขาด แขนเสื้อสองข้างหายไป เผยให้เห็นท่อนแขน แขนขวามีรอยแผลห้ารอย มันเกิดจากหมัดของสือฮ่าว แทบจะทำให้แขนของนางขาดเสียแล้ว!

หลานเซียนหน้าแดงก่ำ งดงามดุจบุปผา แม้แต่เสื้อผ้าก็ถูกจัดการจนขาดรุ่งริ่ง ทำลายภาพลักษณ์นางฟ้าของนาง

“โอม!”

มหาโสดาตะโกนลั่น ใช้เวทมนตร์ผสานกับมุทราของตน ปล่อยการโจมตีสะเทือนปฐพีใส่สือฮ่าว

สือฮ่าวรับมือกับมันด้วยการปล่อยดวงจิตออกไป กลายเป็นกระบี่ พุ่งไปหาลำคอของเขา แต่มหาโสดาไม่ติดกับอีก พุ่งตรงไปหาสือฮ่าว ขัดขวางกระบี่นิดหน่อยเท่านั้น

ทั้งสองชนกันอย่างแรง สือฮ่าวใช้หมัดที่อหังการกำบังการโจมตีสุดพลังของมหาโสดา ทำให้เขาจนตรอดอีกครั้ง

ขณะเดียวกัน มหาโสดาก็ขนลุกขนชัน เพราะกระบี่ดวงจิตที่พุ่งมา ทลายการป้องกันของเขาแล้วพุ่งเข้ามา ไม่ใช่ภาพลวงตาอีกต่อไป

เขาลงมือขัดขวางสุดชีวิต

สุดท้าย กระบี่ก็กลายเป็นร่างจิ๋วเท่ากำปั้น ลอยอยู่เหนือศีรษะของเขา ทลายม่านแสงป้องกันตัวของมหาโสดาไม่ได้ แต่กลับทำอะไรบางอย่าง

เพี๊ยะ!

ร่างจิ๋วยกมือแล้วฟาดลงไปบนหัวเขา ทำให้เกิดเสียงดังกังวาน แม้จะชนกับม่านแสงป้องกันตัว แต่ก็ดังราวกับกระทบลงบนตัวเขา

ผู้คนตะลึงอึ้งงัน แม้แต่มหาโสดาก็เช่นกัน

นี่เป็นการยั่วโทสะอย่างโจ่งแจ้ง!

ทุกคนพูดไม่ออก ฮวงตั้งใจชัดๆ แม้การโจมตีนั้นจะทำร้ายเขาไม่ได้ แต่ก็ทำให้เขาสะดุ้งโหยงเช่นกัน

มหาโสดายกมือจะไปคว้า ใช้ญาณวิเศษพันธนาการมิติ ตรึงร่างนั้นไว้

ร่างจิ๋วกลายเป็นลำแสง สลายหายไปในพริบตา มันเป็นส่วนหนึ่งของพลังจิต กลับเข้าสู่ร่างของสือฮ่าว

ตูม!

สือฮ่าวเปล่งประกาย ประมือกับเทพจื่อรื่อ มือขวาพร่างพราย มีโซ่หลายเส้นห้อมล้อม โจมตีด้วยวิชาของเทพหลิว แทบจะพันคอเทพจื่อรื่อแล้ว

ผลุบ!

เทพจื่อรื่อคำรามในคอ เลือดสาดกระจาย เส้นผมร่วงลงมากระจุกหนึ่ง โซ่สีทองเส้นหนึ่งเฉียดลำคอเขาไป

ทุกคนต่างก็ลุ้นระทึก ตื่นเต้นยิ่งนัก

นี่เป็นศึกใหญ่ขั้นสุดยอดอย่างที่ไม่เคยมีก่อน เป็นการประมือชั้นสูงสุดของรุ่นหนุ่มสาว!

โดยเฉพาะศิษย์สำนักเทพสวรรค์ ตื่นเต้นจนตัวสั่นระริก กู่ร้องกันขึ้นมา

คนอื่นก็เป็นเช่นนี้ จิตใจระส่ำระสายตามร่างที่เคลื่อนไหวในสมรภูมิรบ

สือฮ่าวสู้กับผู้สูงส่งทั้งสามเพียงลำพัง ตะลุยไปทั่วหล้าด้วยความองอาจ เขาโจมตีทั้งสามคน ไม่เสียเปรียบ แสดงลักษณะอันไร้พ่าย เย้ยหยันปฐพี