แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย - ตอนที่ 569 ตาบ้ากับการหึง

ถ้ารู้ว่าการมาซื้อแตงโมจะทำให้มาเจอเพื่อนเก่าเสี่ยวเชี่ยนไม่มีทางแวะซุปเปอร์มาร์เก็ตนี้แน่นอน เธอไม่มีทางลืมสีหน้าตกใจยกมือชี้ใส่กันของอวี๋หมิงหลางกับเย่เสียวอวี่ได้ไปตลอดชีวิต  

 

 

จะบรรยายความรู้สึกในตอนนี้ยังไงดีล่ะ? เสี่ยวเชี่ยนรู้สึกแย่ยิ่งกว่าเจอเม็ดทรายในข้าวสวยเสียอีก คล้ายกับตอนตอกไข่ดิบใส่ชาม ฟองแรกๆดีหมด ฟองสุดท้ายกลับเจอไข่เน่า  

 

 

จากนั้นก็ต้องเทไข่ทิ้งทั้งหมด ต้องมานั่งเซ็งอยู่คนเดียว  

 

 

ความตื่นเต้นดีใจที่ได้เจออวี๋หมิงหลางเมื่อครู่ อารมณ์ที่ไม่ได้เจอคนรักมานานอยากจะกลับไปเล่นผีผ้าห่ม ทั้งหมดแปรเปลี่ยนเป็นความระแวง  

 

 

อวี๋หมิงหลางยังไม่รู้ว่าเสี่ยวเชี่ยนได้เปิดขวดน้ำส้มสายชูแล้ว [1]  เขาชี้เย่เสียวอวี่ เย่เสียวอวี่ก็ชี้เขา จากนั้นทั้งสองคนก็ยื่นมือจะแตะกัน ทำเหมือนตอนฉลองชัยชนะหลังตีเทนนิสเสร็จแบบสมัยเรียน  

 

 

มือซ้ายของเสี่ยวเชี่ยนรีบหยิบแตงหวานยัดใส่มือของอวี๋หมิงหลางอย่างรวดเร็ว มือขวางดึงอวี๋หมิงหลางไปข้างหลังอย่างเป็นธรรมชาติ แยกพวกเขาทั้งสองคนสำเร็จ จากนั้นก็อาศัยจังหวะที่เย่เสียวอวี่ตกใจรีบหยิบแตงกวาที่มีหนามยัดใส่มือเธอ  

 

 

“คุณรู้จักกับคู่หมั้นฉันเหรอคะ?” คำว่าคู่หมั้น เสี่ยวเชี่ยนเน้นย้ำเป็นพิเศษ  

 

 

เซ้นส์ในการแยกแยะศัตรูหัวใจของผู้หญิงแรงกว่าเชอร์ล็อก โฮมส์เสียอีก  

 

 

แค่เธอเห็นสายตาดีใจของเย่เสียวอวี่ก็ได้กลิ่นแปลกๆแล้ว  

 

 

“คู่หมั้นเหรอ?” เย่เสียวอวี่ตกใจอย่างเห็นได้ชัด  

 

 

“เสียวเหม่ย คุณรู้จักเสียวอวี่เหรอ?” อวี๋หมิงหลางเป็นเพียงคนเดียวที่อยู่นอกเกม ผู้หญิงทั้งสองคนเริ่มทำสงครามสายตากันแล้ว เขายังคงอยู่ในห้วงแห่งความดีใจที่ได้เจอเพื่อนเก่า  

 

 

“เขาเป็นพิธีกรของสถานีวิทยุ มีชื่อเสียงมาก”  

 

 

ก่อนที่เสี่ยวเชี่ยนจะปรากฏตัวด้วยชื่อเหม่ยเหวย รายการของเย่เสียวอวี่ติดโผรายการที่มียอดคนฟังสูงมาตลอด ได้รับความนิยมเป็นอย่างมาก  

 

 

รายการของเธอเป็นแนวเล่าเรื่องตลกขำขัน พวกคนขับรถชอบฟังมาก ตั้งชื่อน่ารักๆให้เธอว่า นางฟ้าสายฝน [2]  เพราะเธอเสียงหวานพูดจาก็น่าฟัง เย่เสียวอวี่มักจะไปเป็นพิธีกรรับเชิญตามงานอีเว้นท์บ่อยๆ   

 

 

หลายคนต่างคิดว่าคนที่เสียงเพราะมักหน้าตาไม่ดี แต่เย่เสียวอวี่ไม่ใช่แค่เสียงเพราะยังหน้าตาออกแนวหวานๆอีกด้วย บวกกับนิสัยร่าเริง พูดคุยเป็นกันเอง สนุกสนาน จึงเหมือนเป็นโลโก้ของสถานีวิทยุ  

 

 

แต่หลังจากที่เหม่ยเหวยปรากฏตัว ยอดคนฟังรายการพาสเวิร์ดหัวใจก็ทะยานขึ้น ส่งผลต่อรายการตลกของเย่เสียวอวี่ที่จัดในตอนเที่ยง  

 

 

ถึงทั้งสองคนจะจัดรายการคนละเวลา เนื้อหารายการก็เป็นคนละประเภท แต่ผู้บริหารของสถานีกับเพื่อนร่วมงานมักจะชอบเอาทั้งสองคนมาเปรียบเทียบกันทั้งที่ตั้งใจและไม่ตั้งใจ  

 

 

ต่างเป็นพิธีกรที่ทั้งสวยทั้งมีเอกลักษณ์ทั้งคู่ คนหนึ่งสวยหวานร่าเริง ส่วนอีกคนเย็นชาดูฉลาด รอบตัวคนสวยก็มักจะเจอคำพูดแบบนี้  

 

 

เสี่ยวเชี่ยนไม่ได้ใส่ใจเรื่องพวกนี้เลยสักนิด เธอก็แค่ถูกอาจารย์จับมาฝึกงาน พอหมดเวลาก็ไป คนอื่นๆคิดว่างานสถานีวิทยุโทรทัศน์เป็นงานที่ไม่เลว แต่เธอไม่เสียดายเลยสักนิด ไม่ว่าทางสถานีจะมีกิจกรรมหรือประชุมอะไรเธอไม่เคยเข้าร่วม เรื่องบางอย่างผู้กำกับหรือไม่ก็ผู้บริหารเป็นคนโทรบอกเธอ  

 

 

เสี่ยวเชี่ยนเคยได้ยินผู้กำกับพูดอยู่ว่าเพื่อร่วมงานเอาไปเทียบกับเสียวอวี่ บอกว่าหลังจากที่เสี่ยวเชี่ยนมา บัลลังก์ของนางฟ้าสายฝนก็สั่นคลอน ได้ยินว่านางฟ้าสายฝนหวั่นใจมาก  

 

 

เสี่ยวเชี่ยนยิ้มเหมือนว่านี่เป็นเรื่องตลก สิ่งที่คนพวกนี้แย่งชิงกันสำหรับเธอมันก็เหมือนวิวข้างทางที่นั่งรถผ่าน เธอก็แค่แขกที่มาเยี่ยมชม  

 

 

แต่เวลานี้เมื่อเห็นปฏิกิริยาระหว่างเย่เสียวอวี่กับอวี๋หมิงหลางที่ดูไม่ปกติเท่าไร เสี่ยวเชี่ยนก็เพิ่มความระแวง  

 

 

เย่เสียวอวี่ไม่คิดว่าไม่เจออวี๋หมิงหลางไม่กี่ปี มาเจอกันอีกครั้งข้างกายเขาจะมีแฟนแล้ว อีกทั้งยังเป็นเหม่ยเหวยที่แย่งหน้าเธอในสถานีวิทยุ ถึงใบหน้าจะยิ้มแย้ม แต่เป็นรอยยิ้มที่แฝงความเย็นชา ซึ่งไม่มีทางเล็ดลอดสายตาเสี่ยวเชี่ยนไปได้  

 

 

อวี๋หมิงหลางที่ปกติเป็นคนความรู้สึกไว ตอนนี้กลับไม่รู้เป็นไง เชื่องช้ายังไม่รู้สึกถึงปัญหา  

 

 

“จริงสินี่เฉินเสี่ยวเชี่ยนคู่หมั้นเรา เสียวอวี่เธอแต่งงานหรือยัง?” สำหรับเขาแล้วนี่คือเพื่อนเก่า เป็นเพื่อนเล่นกีฬาสมัยก่อน  

 

 

“ยังไม่มีแฟนเลย ไม่โชคดี…เหมือนนาย” เย่เสียวอวี่มองอวี๋หมิงหลาง แล้วเหลือบมองเสี่ยวเชี่ยนอย่างเย็นชา จากนั้นก็รีบเปลี่ยนเป็นรอยยิ้ม เพื่อนร่วมงานต่างบอกว่าเธอเป็นผู้หญิงที่ชอบยิ้ม ผู้ชายหลายคนชอบเธอเพราะรู้สึกว่าเธอเป็นคนไม่มีพิษไม่มีภัย สดใสดั่งดวงอาทิตย์ ไร้เดียงสาไม่เสแสร้ง  

 

 

“เหม่ยเหวยเธอจะกินแตงโมเหรอ? งั้นยกให้เธอแล้วกัน เมื่อก่อนเวลาที่ฉันไปตีเทนนิสกับหมิงหลางเขาชอบเลี้ยงแตงโมฉันบ่อยๆ งั้นนี่ก็ถือซะว่าตอบแทนเขาแล้วกัน” เย่เสียวอวี่แสร้งทำเป็นใจกว้าง  

 

 

อวี๋หมิงหลางไม่ได้คิดอะไรมาก เขารู้แค่ว่าเสียวเหม่ยของเขาชอบกินแตงโมหลังเสร็จกิจจึงยื่นมือไปจะหยิบ แต่เสี่ยวเชี่ยนเอามือไปหยิกเอวเขาด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม  

 

 

“ให้คุณดีกว่าค่ะ พวกคุณเป็นเพื่อนเก่ากันการมาเจอกันไม่ใช่เรื่องง่ายๆ ต่อไปถ้าอยู่คนละเมืองจะได้เจอกันหรือเปล่าก็ไม่รู้ อย่างไรเสียเขาก็อยู่กับฉัน อยากกินเมื่อไรค่อยซื้อก็ได้ค่ะ ที่รักเลือกแตงหวานให้หน่อย แตงโมกินเบื่อแล้ว เปลี่ยนเป็นอย่างอื่นดีกว่า” ประโยคหลังเสี่ยวเชี่ยนพูดกับอวี๋หมิงหลาง  

 

 

โวะ เธอเรียกเขาว่าที่รัก  

 

 

เสี่ยวเฉียงเกือบขึ้นสวรรค์ เขารีบหยิบถุงไปเลือกแตงหวาน  

 

 

สายตามั่นใจของเสี่ยวเชี่ยนสบตากับเย่เสียวอวี่ที่ใกล้จะยิ้มไม่ออกเต็มที ไง คิดจะเอาเรื่องชื่นมื่นสมัยวัยเรียนกับแฟนฉันมาอวดฉันเหรอ?  

 

 

อย่าว่าแต่แตงนี่เลย แม้แต่แตงกวาของเขาก็มีแค่เธอได้ใช้ สลักเอาไว้แล้วว่าชาตินี้ของเสี่ยวเชี่ยนเท่านั้น อย่ามาเสร่อ  

 

 

อวี๋หมิงหลางใส่ของเสร็จก็มองเพื่อนเก่าที่ยืนอยู่ตรงแผงผลไม้มองมาที่ตัวเขาด้วยสายตาที่ยากจะเข้าใจ เขาจึงถามด้วยความสงสัย “เธอไม่ซื้อของเหรอ?”  

 

 

“ไม่แล้วล่ะ พวกเธอเลือกของไปนะ ฉันขอตัวก่อน” อยู่ต่อไม่ได้แล้ว เพราะเย่เสียวอวี่คิดว่ากำลังจะควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่ได้แล้ว  

 

 

ภาพลักษณ์สาวสดใสร่าเริงที่มีมานานจะมาพังทลายไม่ได้  

 

 

พอเธอเดินออกเสี่ยวเชี่ยนก็หน้าบึ้ง  

 

 

อวี๋หมิงหลางไม่เข้าใจว่าภายในช่วงเวลาแค่ไม่กี่นาทีเกิดอะไรขึ้นกับผู้หญิงทั้งสองคน เขามองแตงโมลูกนั้นแล้วถามเสี่ยวเชี่ยน  

 

 

“เสียวเหม่ย คุณยังอยากกินแตงโมไหม? ซื้อไปด้วยเลยดีกว่า”  

 

 

“นายยังซื้อไม่พออีกเหรอ?” พูดจบก็เอาถุงยัดไปที่อกเขา แล้วหน้าบึ้งเดินออกไป  

 

 

อวี๋หมิงหลางไม่รู้ว่าเธอเป็นอะไร เขารีบคิดเงินแล้วไล่ตามเธอไป  

 

 

“เสียวเหม่ยเป็นอะไรไป?” อวี๋หมิงหลางเดินเข้าไปจับเธอตรงหน้ารถ  

 

 

เสียวเหม่ยแยกเขี้ยวใส่เขา “เสียวอวี่ที่ตีเทนนิสกับนายบ่อยๆเป็นผู้หญิง?”  

 

 

ใครจะไปคิดว่าเสียวอวี่เป็นผู้หญิง เธอคิดว่าเป็นผู้ชายมาตลอด  

 

 

“คุณไม่พูดผมก็ลืมไปเลยนะว่าเขาเป็นผู้หญิง คุณไม่รู้อะไร ตอนอยู่มอปลายเขาไม่ใช่แบบนี้ ผมสั้นมาก ตัวก็เล็ก ผมไม่ได้มองเขาเป็นผู้หญิงด้วยซ้ำ ผู้หญิงนี่เปลี่ยนตอนอายุสิบแปดจริงๆ จำแทบไม่ได้”  

 

 

“เหอๆ…งั้นก็หมายความว่าตอนมอหกนายโดดเรียนไปตีเทนนิสกับผู้หญิงทุกวัน จากนั้นก็ซื้อแตงโมให้เขากิน เมื่อคืนนายยังฝันถึงเขาอีก?”  

 

 

“ตอนนั้นมีแค่เขาที่ไปเล่นกับผมได้นี่นา พวกไห่เจาผลการเรียนไม่ดีออกไปไม่ได้ ส่วนเรื่องแตงโมผมก็ลืมไปนานแล้ว ผมซื้อแตงโมให้เขากินเมื่อไรกันนะ? เรื่องความฝัน—”  

 

 

เขาอยากบอกว่า เมื่อคืนเขาไม่ได้ฝันเห็นแค่เสียวอวี่ยังฝันถึงเพื่อนสมัยเรียนมอปลายคนอื่นๆด้วย อาจเพราะใกล้ถึงช่วงสอบเข้ามหาวิทยาลัยแล้วก็เป็นได้ เขาถึงได้ฝันถึงชีวิตสมัยเรียนมอปลาย  

 

 

แต่เสี่ยวเชี่ยนไม่มีความอดทนที่จะฟังเขาอธิบายแล้ว  

 

 

ดีมาก อวี๋หมิงหลาง นายมันดีจริงๆ  

 

 

 

 

 

 

 

 

[1]  ดื่มน้ำส้มสายชู  หมายถึง หึงหวง  

 

 

[2]   อวี่ (雨)  ภาษาจีนแปลว่า ฝน