แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย - บทที่ 1129 จิตรู้สำนึกขัดแย้ง ปลอบใจไปก็เท่ำนั้น
เมื่อเจอปลำยสำยถำมตรงๆ แบบนี้เสี่ยวเชี่ยนก็ไม่ได้ปกปิด
“ไม่ใช่ฉันค่ะ แต่เป็นสำมีของฉัน… ในเมื่อตอนนี้ฉันเป็น พนักงำนของท่ำนแล้ว งั้นเรื่องบำงอย่ำงคงบอกฉันได้โดยไม่ผิด กฎ ช่วยบอกฉันหน่อยค่ะว่ำเมื่อคืนเขำยิงใครไป ตอนนี้สภำพ จิตใจของเขำย่ำแย่มำก ฉันถำมเขำก็ไม่ยอมบอก เขำเป็นพวก รักษำกฎระเบียบเคร่งครัดท่ำนก็รู้ ตอนนี้ฉันเป็นห่วงเขำมำก”
ปลำยสำยเงียบไปสักพัก จำกนั้นก็ถอนหำยใจ
“เกิดปั ญหำขึ้นจริงด้วยสินะ เมื่อกี้ฉันโทรไปถำม ทีม จิตวิทยำของหน่วยเขำบอกว่ำผลทดสอบปกติดี แต่เขำก็ยังดู แปลกๆ สมกับเป็นเธอจริงๆ ที่วิเครำะห์ออกมำได้ ในเมื่อเธอรู้ แล้วงั้นฉันก็ไม่ต้องปิดบังอีก”
ยังไม่ต้องพูดเรื่องที่เสี่ยวเชี่ยนยอมไปทำงำนให้ฟรีๆ เอำแค่ เรื่องที่เขำเป็นห่วงอวี๋หมิงหลำง เขำเคยอ่ำนประวัติอวี๋หมิงหลำง และก็รู้ว่ำเคยฝึ กกับปำหลำงตอนอยู่เมืองนอก เขำเข้ำใจ ควำมรู้สึกของอวี๋หมิงหลำงในเวลำนี้ดี
9 5 4 0
อวี๋หมิงหลำงสำคัญต่อหน่วยแค่ไหนไม่พูดทุกคนต่ำงก็รู้ แน่นอนว่ำเขำไม่มีทำงยอมให้อวี๋หมิงหลำงเป็นอะไรไป เสี่ยว เชี่ยนพูดเรื่องนี้ขึ้นมำก็เป็นกำรช่วยรักษำอำกำรทำงใจของเขำไป ด้วย
“ปำหลำงพำคนมำปล้นของที่ One คุ้มกันไป อีกทั้งยังทำให้ ลูกน้องของ One บำดเจ็บไปสองนำย พอ One ได้โอกำสเลย เปิดฉำกยิง”
“ที่แท้ก็แบบนี้…” เสี่ยวเชี่ยนหลับตำลงอย่ำงสิ้นหวัง
ถึงเธอจะไม่ได้อยู่ในเหตุกำรณ์ด้วยแต่หลับตำลงก็คล้ำยกับ เห็นภำพตอนเขำยิง
ภำพเหตุกำรณ์ตอนนั้นจะต้องฝั งลึกในใจเขำแน่นอน เขำถึง ได้มีสภำพจิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัวแบบนั้น
“สองคนนี้เคยเป็นเพื่อนสนิทกัน One คงรับไม่ได้ เธอช่วย รักษำเขำด้วยนะ มีอะไรให้ฉันช่วยก็บอกได้เลย ครั้งนี้ One ท ำ ผลงำนได้ยอดเยี่ยมมำก”
“ถ้ำเกิดมีอะไรไว้ฉันจะโทรหำท่ำนนะคะ”
9 5 4 1
เสี่ยวเชี่ยนวำงสำย ในใจเธอสับสนไปหมด นึกถึงเรื่องต่ำงๆ ที่เขำเคยพูดกับเธอก่อนหน้ำนี้
เห็นเขำชอบทำตัวเพี้ยนๆ ต่อหน้ำเธอ แต่คนนอกที่เข้ำตำ เขำมีอยู่แค่ไม่กี่คน ผู้ชำยที่เก่งทุกด้ำนอย่ำงเสี่ยวเฉียงไม่ใช่คนที่ จะยอมรับใครเป็นเพื่อนแท้ได้ง่ำยๆ
เธอจำสีหน้ำมีควำมสุขของเขำตอนเล่ำเรื่องอดีตที่มีร่วมกัน กับปำหลำงได้ดี
ตอนที่พวกเขำอยู่แคมป์ฝึกเคยประลองแม่นปืนกัน ปำหลำง ไวกว่ำอวี๋หมิงหลำงเล็กน้อยตอนยิงเป้ ำเคลื่อนที่ เสี่ยวเชี่ยนไม่ คิดเลยว่ำกำรพ่ำยแพ้ให้อวี๋หมิงหลำงเพียงครั้งเดียวของปำหลำ งกลับกลำยเป็นกำรถึงแก่ชีวิต
เสี่ยวเชี่ยนปวดใจแทน เธอเป็นห่วงมำทั้งคืน แล้วก็เกิดเรื่อง ขึ้นจริงๆ!
ถึงอวี๋หมิงหลำงจะไม่ได้รับบำดเจ็บ แต่นั่นก็แค่ทำงร่ำงกำย จิตใจของเขำบอบช้ำอย่ำงหนัก เขำยิงเพื่อนสนิทในตอนนั้นตำย ด้วยมือของเขำเอง เขำจะเจ็บปวดขนำดไหน!
เธออยำกบอกกับเสี่ยวเฉียงมำกว่ำ ในเมื่อปำหลำงเลือก
9 5 4 2
เส้นทำงนี้แล้วก็คงคิดไว้แล้วว่ำต้องมีวันนี้ ต่อให้ไม่มีเสี่ยวเฉียงก็ ต้องเป็นคนอื่นที่จบชีวิตเขำ ทำผิดก็ต้องรับกรรม แต่เสี่ยวเชี่ยน เองก็รู้ว่ำ กำรพูดแบบนี้หลังเกิดเรื่องแล้วไม่ได้ช่วยอะไรอวี๋หมิง หลำงเลย
จิตใจของเธอเองก็สับสนไม่แพ้กัน
เรื่องที่กลัวที่สุดเกิดขึ้นแล้วทำไงดี! ถ้ำเสี่ยวเฉียงมีเรื่อง กระทบกระเทือนจิตใจ ระดับควำมสำมำรถของเธอในตอนนี้ช่วย อะไรเขำไม่ได้เลย! ทำได้แค่พูดไร้สำระที่ไม่มีประโยชน์ ทำไงดี!
ขณะที่เสี่ยวเชี่ยนกำลังร้อนใจอยู่นั้นอวี๋หมิงหลำงก็เดิน ออกมำ
เสี่ยวเชี่ยนรีบเข้ำไปเช็ดหัวให้เขำ อวี๋หมิงหลำงนั่งนิ่ง สำยตำเหม่อลอยมองตรงไปข้ำงหน้ำ
“ฉันโทรหำผู้บัญชำกำรของนำย ตอนนี้ฉันเป็นลูกน้องของ นำยแล้วนะ ฉันรู้เรื่องของพวกนำยหมดแล้ว ถ้ำนำยเล่ำเรื่องให้ ฉันฟั งก็ไม่ถือว่ำผิดกฎ”
เขำมองเธอด้วยดวงตำเหม่อลอย เสี่ยวเชี่ยนพูดด้วย ควำมรู้สึกเจ็บปวดหัวใจ
9 5 4 3
“อย่ำหำว่ำฉันชอบยุ่งเลยนะ ตอนนี้ฉันเป็นห่วงนำยมำก เรำ เป็นครอบครัวเดียวกัน ถ้ำสภำพจิตใจนำยไม่มั่นคงฉันก็พลอย กังวลไปด้วย อีกอย่ำงเดิมทำงนู้นก็อยำกได้ฉันไปช่วยงำนอยู่แล้ว ฉันทำแบบนี้เบื้องบนของนำยดีใจใหญ่เลยล่ะ”
“ผมไม่ตำหนิคุณหรอก ผมแค่ไม่รู้ว่ำตอนนี้ควรพูดอะไรกับ คุณ” เวลำนี้สมองของอวี๋หมิงหลำงว่ำงเปล่ำ
“ไม่ต้องคิดอะไรทั้งนั้น นำยแค่บอกควำมรู้สึกในตอนนี้มำก็ พอ”
“ควำมรู้สึกตอนนี้… ผมรู้สึกว่ำผมไม่ควรเสียใจ ผมมีหน้ำที่ ของผม ผมทำตำมคำสั่ง คำสั่งที่ผมได้ในวันนี้ก็คือกำจัดทุกคนที่ ขวำงทำง ผมทำได้ดีในบทบำทที่เบื้องบนมอบหมำยให้ผม ผม ยิงคนร้ำยที่มำทำลำยศรัทธำของผมตำย”
คำพูดพวกนี้คือสิ่งที่เขำคิดตอนนี้ รวมถึงตอนที่ทีมจิตวิทยำ ถำมเขำด้วย เขำก็ตอบไปแบบนี้
ยิ่งเขำพูดแบบนี้เสี่ยวเชี่ยนก็ยิ่งปวดใจ
จิตรู้สำนึกของเขำเริ่มขัดกับสัญชำตญำณของตัวเองแล้ว!
9 5 4 4
อวี๋หมิงหลำงที่เติบโตมำในครอบครัวทหำรได้รับกำรสั่ง สอนให้จงรักภักดีต่อชำติบ้ำนเมืองตั้งแต่อยู่ในท้องแม่แล้ว ทัศนคติแบบนี้ที่หล่อหลอมมำหลำยปีได้ฝั งเข้ำไปในกระดูกของ เขำแล้ว
เมื่อปำหลำงอยู่ฝั่ งตรงข้ำมกับเขำ กำรกำจัดปำหลำงของอวี๋ หมิงหลำงเป็นหน้ำที่ของเขำที่ต้องทำ เมื่อก่อนเขำก็เคยมี ประสบกำรณ์แบบนี้ แต่คนร้ำยที่เขำเคยยิงตำยพวกนั้นไม่ใช่คน รู้จักของเขำ ไม่มีควำมรู้สึกผูกพัน ไม่เหมือนกับครั้งนี้
คนที่สนิทสนมกับเขำมำกมำถูกเขำยิงตำยแบบนี้ อวี๋หมิง หลำงรู้ว่ำตัวเองไม่ได้ทำผิด แต่ก็ยังสะเทือนใจเป็นอย่ำงมำกอยู่ ดี
เสี่ยวเชี่ยนร้อนใจตำมไปด้วย เธอรีบตบบ่ำหวังจะปลอบใจ เขำ เวลำนี้คำพูดนับพันนับหมื่นก็ไม่มีประโยชน์
“ผมไม่เป็นไร ขอผมอยู่คนเดียวสักพักนะ” อวี๋หมิงหลำงดัน ตัวเธอออก นี่แหละผู้ชำย ไม่อยำกให้คนอื่นเห็นตอนอ่อนแอ
“งั้นฉันออกไปก่อน นำยนอนพักนะมีอะไรก็เรียกฉัน”
เสี่ยวเชี่ยนเดินไปหนึ่งก้ำวก็หันกลับไปมองที
9 5 4 5
“ผมจะเป็นอะไรได้” เขำยิ้มมุมปำก พยำยำมฉีกยิ้มให้เธอ
สร้ำงควำมเจ็บปวดให้เสี่ยวเชี่ยน พอออกจำกห้องดวงตำ เธอก็แดงก่ำ
รอยยิ้มนั้นของเขำไม่สู้ไม่ยิ้ม บีบหัวใจสุดๆ รู้สึกปวดใจยิ่ง กว่ำเห็นเขำร้องไห้เสียอีก
ในมุมมองของผู้หญิง อันที่จริงเสี่ยวเชี่ยนอยำกกอดเขำ ร้องไห้ แต่กำรทำแบบนั้นไม่ได้ช่วยให้เขำรู้สึกดีขึ้น เห็นเสี่ยว เฉียงปกติชอบทำตัวหน้ำด้ำนเรียกเสียงหัวเรำะไปเรื่อย แต่เรื่อง นี้เกี่ยวพันถึงศักดิ์ศรีของลูกผู้ชำย หำกเธอทำแบบนั้นไม่เป็นกำร ช่วยอะไรเขำเลย
เสี่ยวเชี่ยนพยำยำมกลั้นน้ำตำ เธอสูดลมหำยใจเข้ำเต็ม ปอด บังคับให้ตัวเองใจเย็นๆ
เส้นทำงของเธอกับเขำผ่ำนอะไรมำด้วยกันมำกมำย ทุกครั้ง เขำเป็นเหมือนเกรำะกำบังขนำดใหญ่ให้เธออยู่อย่ำงปลอดภัย ครั้งนี้อำจเป็นอุปสรรคครั้งใหญ่ที่สุดของอวี๋หมิงหลำงแล้ว เสี่ยว เชี่ยนจำเป็นต้องเป็นที่พึ่งให้เขำ
หวีไม้ที่หักยังคงอยู่ตรงที่นั่งเล่นริมหน้ำต่ำง
9 5 4 6
หลำนวันก่อนหน้ำนี้ ปำหลำงเอำหวีอันนี้ให้อวี๋หมิงหลำง บอกว่ำเป็นของขวัญที่ได้พบกับเธอ
หลำยวันต่อมำ อวี๋หมิงหลำงยิงปำหลำงตำยด้วยมือของเขำ เอง หำกมองในมุมของหน้ำที่ที่ต้องทำ อวี๋หมิงหลำงไม่ต้องรู้สึก ผิดอะไร แต่ในมุมส่วนตัว ควำมเจ็บปวดที่ยิงเพื่อนตัวเองตำยมัน ยำกเกินกว่ำจะรับไหว กระสุนนัดนั้นได้ปลิดชีพของปำหลำงและ ได้ทำหัวใจของอวี๋หมิงหลำงแตกสลำย
เสี่ยวเชี่ยนคิดแค่นี้ยังเจ็บปวดหัวใจ แล้วเสี่ยวเฉียงที่รัก เพื่อนมำกมำเจอเรื่องแบบนี้เขำย่อมไม่ให้อภัยตัวเอง หัวใจของ เขำขัดแย้งกับหน้ำที่ บำดแผลในใจแบบนี้ถ้ำไม่หำยจะส่งผลต่อ เขำขนำดไหนก็ยำกจะคำดเดำ