แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย - บทที่ 1124 ไม่ให้ขนมจะอำละวำดละนะ

เจิ้งซวี่หลบสำยตำเจ้ำเล่ห์ของเสี่ยวเชี่ยนแล้วถำมขึ้น

 

“พูดมำ ผมต้องทำไงยัยหัวทองนั่นถึงจะหยุดวำงแผนเล่น งำนผม?”

 

“ของแข็งไม่ได้” เดิมทีนี่ก็คือคำพูดปกติ แต่เจิ้งซวี่ฟั งแล้ว ทำไมรู้สึกแปลกๆ? เขำก้มลงไปมองตรงจุดหนึ่งบนร่ำงกำย ตัวเองโดยอัตโนมัติ

 

“ดังนั้นต้องใช้อ่อน” เสี่ยวเชี่ยนกลั้นขำจนจะช้ำในแล้ว

 

เจิ้งซวี่รู้สึกอยำกส่งแขกขึ้นมำทันที

 

“ขอภำษำคน!”

 

“นำยจะใช้เสน่ห์ผู้ชำยก็ได้นี่ ฉันจะสรุปให้ฟั ง ในมุมมองทำง จิตวิทยำ ยิ่งเป็นคนที่เก่งมำกๆ จิตใจก็ยิ่งขำดควำมรัก อำข่ำเป็น เด็กกำพร้ำตั้งแต่เล็ก อีกทั้งยังโตมำในสภำพแวดล้อมที่เข้มงวด ถ้ำนำยลองแกล้งทำเป็นอ่อนแอให้เขำเห็นหน่อย เขำต้องเลิกลง มือกับนำยแน่”

 

คำพูดของเสี่ยวเชี่ยนประหนึ่งสำยฟ้ ำฟำดเจิ้งซวี่ “ผมเป็น

 

9 4 9 9

 

ลูกผู้ชำยอกสำมศอก คุณจะให้ผมทำเป็นอ่อนแอต่อหน้ำยัยหัว ทองนั่น?”

 

“จะทำแบ๊วก็ได้นะ รับรองเขำเลิกรังควำนนำยแน่ นำยยิ่งงัด ข้อกับเขำ เขำก็จะยิ่งล้ำงแค้นนำย ฉันพูดจริง”

 

“ช่ำงเถอะ คำดหวังหมออย่ำงคุณไม่สู้ผมหำวิธีเอำเอง” ให้ เขำทำตัวแบ๊วไม่สู้ฆ่ำเขำเลยดีกว่ำ

 

เสี่ยวเชี่ยนเบ้ปำก “คำพูดดีแค่ไหนก็กล่อมผีที่สมควรตำย ไม่ได้ นำยไม่เชื่อฉันก็รอเขำมำตำมคิดบัญชีแล้วกัน”

 

พอออกมำจำกบ้ำนเจิ้งซวี่เสี่ยวเชี่ยนก็ยังไม่รีบไปบ้ำน ครอบครัวหลี่ เธอกลับบ้ำนตัวเองก่อน

 

เธอใช้ไมโครเวฟชงชำดอกไม้ จุดธูปหอมที่ช่วยให้ใจสงบ คลอเพลงเบำๆ

 

เคสนี้แตกต่ำงจำกเคสอื่นๆ ที่เธอเคยรับ ถึงอำกำรจะไม่ หนักแต่กลับเกี่ยวพันไปถึงเรื่องอื่น พอเจอเรื่องแบบนี้ห้ำม ผลีผลำม ต้องถอยกลับมำตั้งหลักคิดให้ดีก่อน

 

กระบวนกำรคิดเสร็จสิ้น อำศัยจังหวะที่สมองยังปลอดโปร่ง

 

9 5 0 0

 

อยู่ เสี่ยวเชี่ยนหยิบสมุดบันทึกขึ้นมำเริ่มเขียนแผนกำรรักษำ จำกประสบกำรณ์เมื่อวำนที่เธอได้พูดคุยกับผู้เฒ่ำหลี่ แผนนี้ น่ำจะใช้ได้ผลแบบจบขั้นตอนเดียว

 

เวลำทำงำนเธอสมำธิดีมำก พอเขียนเสร็จแล้วถึงได้รู้สึกถึง บำงอย่ำง

 

มีเศษผ้ำบนพื้นตั้งแต่เมื่อไร? อีกทั้งลำยผ้ำทำไมมันเหมือน ผ้ำคลุมไหล่ทอมือ NBE ของเธอเลยล่ะ?!

 

มันเป็นผ้ำคลุมไหล่ผืนโปรดสุดของเธอเลยนะ!

 

ผ้ำคลุมไหล่ทอมือที่เต็มไปด้วยกลิ่นอำยของต่ำงแดน ลักษณะเด่นที่สุดก็คือมีเพียงผืนเดียวในโลก ไม่มีทำงมีลำยแบบ เดียวกันบนโลกนี้อีก เสี่ยวเชี่ยนมีผ้ำคลุมไหล่หลำยผืนแต่ผืนนี้ เธอภูมิใจที่สุด และตอนนี้ของสุดรักของเธอได้ถูกแยกส่วน กลำยเป็นชิ้นๆ อยู่บนพื้น

 

กำรทำให้จิตใจสงบก่อนหน้ำนี้ไม่มีประโยชน์แล้ว

 

เสี่ยวเชี่ยนรู้สึกได้ถึงเลือดในกำยกำลังพลุ่งพล่ำน ไฟบรรลัยกัลป์กำลังลุกโชน ดวงตำสุกใสฉำยแววโหดเหี้ยมใน ทันตำ เธอเริ่มมองหำตัวกำรของเรื่องนี้

 

9 5 0 1

 

อวี๋หมิงหลำงเลิกงำนกลับมำก็เห็นเมียของเขำถือมีดหั่นผัก วิ่งไล่คนสวยไปทั่วบ้ำน เสี่ยวเฉียงตกใจเลิกสนเรื่องถอดรองเท้ำ รีบวิ่งเข้ำไปแย่งอำวุธในมือเมียออกมำ

 

“เมียจ๋ำคุณจะทำอะไรน่ะ!”

 

“ปล่อยฉัน! ฉันจะฆ่ำมันล้ำงแค้นให้ผ้ำคลุมไหล่ทอมือผืน เดียวในโลกของฉัน!!”

 

คนสวยเห็นที่พึ่งตัวเองกลับมำแล้วจึงรีบวิ่งไปหำอวี๋หมิง หลำงแล้วหมอบเอำเท้ำกุมหัว ทำตัวน่ำสงสำร

 

เสี่ยวเชี่ยนพอเห็นท่ำทำงหมำชำเขียวก็เดือดขึ้นมำอีกรอบ

 

“อวี๋หมิงหลำงเพรำะนำยเอำแต่ตำมใจมัน นำยดูนังบ้ำนี่มัน เล่นสิ! หลักฐำน! นั่นไงหลักฐำน!” ผ้ำคลุมไหล่ที่น่ำสงสำรของ เธอ!

 

อวี๋หมิงหลำงเห็นเศษผ้ำหลำยชิ้นบนพื้น ดูเหมือนผ้ำคลุม ไหล่ผืนที่จะเป็นผืนโปรดของเมียเขำ เห็นเธอพกมันบ่อยๆ

 

มิน่ำเธอถึงได้โมโหขนำดนี้

 

อวี๋หมิงหลำงรีบถลึงตำหันไปดุคนสวยที่อยู่ข้ำงหลัง “ไอ้ตัว

 

9 5 0 2

 

แสบ! นี่เป็นของที่แม่แกชอบที่สุดนะ! ทำไมแกถึงทำมันเป็นแบบ นี้? ไป! ไปนั่งสำนึกผิดที่มุมห้องเลย! คืนนี้ฉันจะลดจำนวนซี่โครง หมูของแกหนึ่งชิ้น!”

 

“หงิง…” ร้องออกมำได้น่ำสงสำร สะท้อนให้เห็นถึงควำม เสียใจ

 

“ยังไม่รีบไปอีก!” อวี๋หมิงหลำงกลัวว่ำถ้ำไม่รีบแยกเสี่ยว เชี่ยนกับคนสวยออก เดี๋ยวเมียเขำได้เอำมีดฆ่ำคนสวยด้วยควำม โมโหแน่ๆ

 

“อวี๋หมิงหลำง! นำยอย่ำมำทำเนียน!” แน่นอนว่ำเสี่ยวเชี่ยน ดูออกว่ำนี่เป็นแผนของเขำ เขำกลัวว่ำเธอจะทำร้ำยนังหมำชำ เขียวนี่ถึงได้ไล่มันไป!

 

“เปล่ำนะเมียจ๋ำ ไม่เห็นเหรอว่ำผมดุมันให้แล้ว?”

 

“ดุไปก็ไม่มีประโยชน์ ฉันว่ำวันนี้พวกเรำกินสุกี้เนื้อหมำเลย ดีกว่ำ บำรุงเซลล์สมองที่เสียไป ฉันไม่ไหวแล้วนะ!”

 

พอได้ยินเสี่ยวเชี่ยนพูดสุกี้เนื้อหมำคนสวยก็ตกใจครำง หงิงๆ ออกมำ

 

9 5 0 3

 

อวี๋หมิงหลำงรีบโอบเสี่ยวเชี่ยน “ใช่ ใช่ ใช่ ต้องบำรุงเมียผม แล้ว เมียจ๋ำวันนี้เบื้องบนโทรมำหำผมบอกว่ำมีภำรกิจจะให้คุณ ล่ะ!”

 

“ให้ภำรกิจฉัน?” เสี่ยวเชี่ยนหยุดหำเรื่องก่อน

 

“ใช่จ้ะ คุณต้องรักษำเคสเมื่อวำนให้สำเร็จ”

 

“ของนั่นคงไม่ใช่พวกนำยต้องมำดูแลนะ? ขอบเขตงำนของ พวกนำยกว้ำงขนำดนี้ตั้งแต่เมื่อไร?” เสี่ยวเชี่ยนนึกถึงของที่อยู่ใน มือพ่อลุงเขยเจิ้งซวี่

 

“ดูท่ำคุณจะรู้แล้ว เจิ้งซวี่บอกคุณเหรอ?”

 

“อืม”

 

“งั้นก็อธิบำยง่ำยเลย คุณพูดถูก ต่อให้ได้ของนั่นมำมันก็ ไม่ได้อยู่ในควำมดูแลของพวกผมอยู่ดี แต่ในเมื่อมันอยู่ในพื้นที่ ผม ผมก็มีหน้ำที่ต้องปกป้ อง ทำงนั้นรู้ว่ำครอบครัวหลี่เรียกใช้ บริกำรคุณแล้วจึงฝำกผมมำบอกคุณว่ำ ขอให้คุณช่วยรักษำคน แก่นั่นให้หำยที”

 

อันที่จริงเสี่ยวเชี่ยนรับปำกเจิ้งซวี่ไปแล้ว อีกทั้งยังได้รับเงิน

 

9 5 0 4

 

จำกคุณนำยหลี่มำไม่น้อย แถมยังไถกล่องเครื่องประดับหยกเหอ เถียนลงยำของเก่ำแก่โบรำณมำจำกเจิ้งซวี่ได้อีกด้วย แต่พอได้ ฟั งเสี่ยวเฉียงพูดว่ำเบื้องบนของเขำรู้เรื่องแล้ว สำยตำเธอก็กลอก ไปมำ ภำพลักษณ์โหดเหี้ยมที่วิ่งไล่หมำเมื่อครู่กลับกลำยเป็น เหมือนสำวน้อยอ่อนแอตัวเล็กๆ นั่งอยู่บนโซฟำเอำมือประสำน อกดุจแม่นำงไซซีในวรรณกรรมจีน

 

“ไม่ได้ละ ร่ำงกำยฉันอ่อนแอขึ้นมำทันที ฉันแบกรับภำระ หนักๆ ไม่ไหว ปวดเนื้อปวดตัวปวดหัวไปหมดแล้ว~”

 

อวี๋หมิงหลำงพอได้ยินเสี่ยวเชี่ยนพูดแบบนี้มุมปำกก็กระตุก

 

“เมียจ๋ำ ผมรับปำกไปแล้วว่ำจะทำภำรกิจให้สำเร็จ คุณจะ มำไม้ไหนอีก?”

 

“กำรรับปำกของนำยมันทำให้ฉันลำบำก! นำยโทรหำเบื้อง บนเลยนะ บอกว่ำฉันไม่สบำยไปทั้งตัวรับรักษำไม่ได้แล้ว”

 

เสี่ยวเชี่ยนคิดแล้วก็พูดต่อ “ช่ำงเถอะ ฉันพูดกับเขำเอง ดีกว่ำ”

 

พูดจบเธอก็ล้วงโทรศัพท์ออกมำกดส่งข้อควำม อวี๋หมิง หลำงท ำหน้ำตกใจ “เขำให้เบอร์คุณด้วยเหรอ?!”

 

9 5 0 5

 

ขนำดเขำยังไม่มีเบอร์ส่วนตัวเลยนะ!

 

“ให้ไว้ตอนวันแต่งงำน บอกว่ำถ้ำมีเรื่องอะไรก็ให้ติดต่อไป ตอนนี้ฉันก็มีเรื่องเดือดร้อนอยู่ไม่ใช่หรือไง…”

 

เสี่ยวเชี่ยนพูดพลำงกดส่งข้อควำม ไม่ถึงสองนำทีก็มีสำย เข้ำ

 

อวี๋หมิงหลำงที่นั่งอยู่ข้ำงๆ มองเสี่ยวเชี่ยนเล่นละคร

 

“ค่ะ ฉันไม่สบำยไปทั้งตัวเลย ฉันรู้สึกว่ำอำจจะต้องทำให้ ทำงหน่วยงำนต้องผิดหวังในตัวฉันแล้วล่ะค่ะท่ำน อำกำรรักษำ ได้ไหม? รักษำได้แน่นอนค่ะ ถ้ำร่ำงกำยฉันแข็งแรงนะคะ ไม่กี่วัน ก็รักษำหำยแล้ว ท่ำนอยำกให้ฉันรีบหำยป่ วยหรือว่ำอยำกให้ฉัน ป่ วยต่อไปล่ะคะ?”

 

อวี๋หมิงหลำงเอำมือกุมหน้ำผำก เมียเขำไม่ได้กำลังวำงแผน หลอกต้มอีกแล้วเหรอ? อำรมณ์เหมือนเด็กๆ ตระเวนขอขนมวัน ฮำโลวีน ถ้ำไม่ให้ขนมจะอำละวำดละนะ

 

แบบนี้มันเกินไปแล้ว! เธอกล้ำหลอกต้มได้ทุกคน