ตามใจรัก สาวนักแฮก - ตอนที่ 858 ใส่ใจผมมากขนาดนี้ / ตอนที่ 859 สนองความเสพติดของผม

ตอนที่ 858 ใส่ใจผมมากขนาดนี้

 

 

แซมกลัวว่าพวกเขาจะใช้เวลานานเกินไปในการออกแบบเจ้าเครื่องนี้ ดังนั้นเขาเลยใช้เวลาทุกวันอยู่ในโลกเสมือนจริงระหว่างที่เขายังมีโอกาส ซิงเหอไม่แปลกใจกับความคืบหน้านี้ แซมเป็นนักเล่นเกม เธอเลยคาดว่าจะเป็นแบบนี้อยู่แล้ว

 

 

แต่แซมเริ่มจะเสพติดกับมันมากขึ้นเรื่อยๆ เขายอมอดนอนเพียงเพื่อที่จะจดจ่อตัวเองอยู่ในโลกเสมือนจริง แซมเป็นคนที่ควบคุมตัวเองได้สูง ทว่าแม้แต่คนอย่างเขายังเสพติดมันขนาดนี้ ถ้าอย่างนั้นโลกก็คงจะจบลงด้วยการมีคนเสพติดอุปกรณ์นี้เพิ่มขึ้นหากพวกเขาเอาเทคโนโลยีนี้กลับบ้านไปด้วย

 

 

ซิงเหอบอกกับมู่ไป๋ “พวกเราควรปรึกษาเรื่องนี้กับสือเจี่ยน บางทีอาจต้องถ่วงเวลาของความคืบหน้าในการวิจัยอุปกรณ์จำลองโลกเสมือนจริงนี้ตอนพวกเขากลับไปที่โลก”

 

 

มู่ไป๋ไม่มีปัญหากับเรื่องนั้น เขาพูดพร้อมกับแสยะยิ้ม “ความกังวลของคุณก็มีเหตุผล แต่สักวันหนึ่งเทคโนโลยีนี้ก็จะเกิดขึ้นมาอยู่ดี”

 

 

“นั่นเป็นเรื่องที่ต้องกังวลสำหรับอนาคต”

 

 

“แต่นี่จะเป็นการลงโทษที่โหดร้ายเป็นพิเศษสำหรับแซม เขาจะต้องผิดหวังมากเนื่องจากเขาเคยได้สัมผัสกับความสนุกของโลกเสมือนจริงนี้แล้ว”

 

 

ซิงเหอพูดอย่างค่อนข้างโหดร้าย “นั่นไม่ใช่ปัญหาของฉัน มันไม่ใช่เรื่องของฉันที่เขามีความสามารถในการควบคุมตัวเองต่ำขนาดนั้น แล้วคุณล่ะ ได้ลองเล่นมันหรือยัง”

 

 

เธอไม่เชื่อว่ามู่ไป๋จะยังไม่ได้ลอง เขาน่าจะลองใช้เทคโนโลยีล้ำสมัยของที่นี่หมดแล้ว เขาเป็นคนที่มีหัวทางด้านธุรกิจ เขาจะไม่ปล่อยให้โอกาสในการหาเงินหลุดรอดไป ถ้าอุปกรณ์จำลองโลกเสมือนจริงนี้มีขายบนโลก มันจะนำความร่ำรวยมหาศาลมาให้เขา เขาจะพลาดโอกาสดีๆ แบบนี้ไปได้ยังไง

 

 

เป็นอย่างที่เธอคาดไว้ มู่ไป๋พยักหน้า “อืม ผมลองเล่นมันไปครั้งหนึ่ง และผมต้องยอมรับว่าระดับเทคโนโลยีของพวกเขามีความก้าวหน้ามากจริงๆ”

 

 

“มันสนุกไหม” ซิงเหอกดดัน

 

 

มู่ไป๋ยิ้มกว้างอย่างชั่วร้าย “มันมีหลายโลกให้คุณเลือก บางโลกก็ค่อนข้างน่าสนใจ ส่วนที่เหลือผมไม่สนใจมัน แต่โดยรวมแล้วมันก็เป็นสิ่งประดิษฐ์ที่ยอดเยี่ยม อย่างน้อยก็ดีกว่าอุปกรณ์เล่นเกมทุกอย่างที่พวกเรามีอยู่ในตลาดตอนนี้”

 

 

“ฉันได้ยินมาจากแซมว่ามันมีโลกโลกฮาเร็มด้วย แล้วเขาก็บอกว่ามันสนุกมาก คุณคิดว่ายังไง” ซิงเหอถามต่อ

 

 

ในที่สุดมู่ไป๋ก็เข้าใจจุดประสงค์ของคำถาม เธอกำลังหลอกถามเขา

 

 

ไม่มีคนอื่นอยู่ในห้องควบคุม เขาลุกขึ้นยืนแล้วเดินไปหาเธอ เขาโน้มตัวลงมาให้ใบหน้าของเขาอยู่ตรงหน้าเธอ จมูกของเขาเกือบจะชนกับเธอ ซิงเหอไม่ได้ขยับตัวออกจากเขา เธอจ้องเข้าไปในดวงตาสีเข้มของเขาตรงๆ

 

 

“ผมไม่รู้เลยว่าคุณใส่ใจผมมากขนาดนี้” มู่ไป๋พูดด้วยรอยยิ้มพอใจ “คุณไม่ชอบให้ผมเล่นเกมนั้น”

 

 

ซิงเหอไม่ได้ตอบเขาตรงๆ แต่ยิ้มเล็กน้อย “ฉันแค่ถามความคิดเห็นของคุณเกี่ยวกับมันเฉยๆ อย่าคิดมากเกินไป”

 

 

“แต่ผมคิดมากเกินไปแล้ว ผมควรทำยังไงดี” มู่ไป๋พูดด้วยเสียงแหบแห้งอย่างเป็นสุข

 

 

ซิงเหออดไม่ได้ที่จะกระซิบอย่างใกล้ชิด “ฉันไม่รู้ คุณคิดอะไรอยู่ในใจ”

 

 

นิ้วเรียวของชายหนุ่มคลึงเคล้นปลายคางของเธอ และพูดด้วยเสียงแหบแห้งอย่างหลงใหล “ผมมีรางวัลในใจให้คุณ”

 

 

“รางวัลให้ฉัน” ซิงเหองุนงง

 

 

“ถูกต้อง รางวัลสำหรับการใส่ใจผม ไม่อย่างนั้นผมจะมั่นใจได้ยังไงว่าคุณจะทำแบบนี้ต่อไป” จากนั้นมู่ไป๋ก็ประทับจูบลงบนริมฝีปากของเธอด้วยรอยยิ้ม

 

 

ดวงตาของซิงเหอสั่นระริกก่อนที่เธอจะหลับตาลง นิ้วของชายหนุ่มสางผมยาวๆ ของเธอ แล้วปากของเขาก็กดลงมาบนริมฝีปากของเธออย่างหนักหน่วงขึ้น ทุกจูบของเขาเป็นการผสมผสานกันระหว่างความร้อนแรงและความอ่อนโยน

 

 

ซิงเหอต้องยอมรับว่าทุกครั้งที่เขาจูบเธอ เธอจะรู้สึกหลงใหล เพราะกลิ่นกายของเขามันยั่วยวนเกินไป…

 

 

สำหรับเขาซิงเหอเป็นเหมือนกับสารเสพติดต้องห้าม มู่ไป๋ต้องบังคับให้ตัวเองหยุดจูบทุกครั้ง เขานวดขมับของซิงเหอ มองเข้าไปในดวงตางดงามและค่อนข้างตื่นตัวของเธอ แล้วกระซิบอย่างรักใคร่ “ผมไม่สนใจโลกนั้น ผมเลยไม่ได้ลองเล่นมัน”

 

 

 

 

 

 

ตอนที่ 859 สนองความเสพติดของผม

 

 

ซิงเหอกะพริบตา จากนั้นจึงค่อยเข้าใจว่าเขาพูดถึงเรื่องอะไร เธอหัวเราะ “แต่แซมบอกว่าไม่ว่าผู้ชายคนไหนก็ต้องชอบมัน เขาบอกว่าแม้แต่คุณก็ไม่มีข้อยกเว้น”

 

 

มีร่องรอยของความโมโหในดวงตาของเขา “เขาพยายามที่จะแยกพวกเราออกจากกัน”

 

 

“เขาอาจทำแบบนั้น แต่มันเป็นเรื่องงี่เง่า”

 

 

“ใช่แล้ว” มู่ไป๋วิจารณ์ด้วยรอยยิ้มเยาะ “ผมไม่เหมือนเขา เขาอาจเสพติดมันแต่ผมไม่ เพราะมีแค่คุณเท่านั้นที่สามารถสนองความเสพติดของผมได้”

 

 

คำพูดหวานๆ ของเขาละเมียดละไมขึ้นมาก อย่างไรก็ตามมันเริ่มฟังดูรื่นหูสำหรับซิงเหอขึ้นเรื่อยๆ เธอจะรู้สึกยินดีทุกครั้งที่เขาทำแบบนั้น ไม่น่าล่ะเขาถึงพูดกันว่าคำหวานเป็นความหายนะที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของผู้หญิง ต่อมาเธอก็คิดว่าบางทีมันก็ไม่ได้แย่นักที่ตกหลุมรักผู้ชายคนนี้

 

 

พอคิดแบบนั้น ซิงเหอก็อดไม่ได้ที่จะยิ้มออกมา

 

 

เมื่อได้เห็นรอยยิ้มมีเสน่ห์ของเธอ มู่ไป๋ก็ยิ้มกว้างขึ้น “คุณยิ้มทำไมน่ะ”

 

 

“ไม่มีเหตุผล แค่อยู่ดีๆ ฉันก็อยากออกไปจากที่นี่และกลับบ้าน”

 

 

พวกเขาไม่ได้รู้สึกพิเศษอะไรตอนที่อยู่บนโลก แต่เมื่อจากมาพวกเขาถึงได้ตระหนักว่าโลกนั้นงดงามแค่ไหน พวกเขาเพิ่งมาอยู่ที่นี่แค่ไม่กี่วัน แต่เธอก็อดใจรอไม่ไหวแล้วที่จะได้กลับบ้าน เธออยากกลับเมือง T ไปกับมู่ไป๋เพื่อเจอหน้าลูกชายและครอบครัวของพวกเธอ

 

 

ดวงตาของมู่ไป๋มืดลง “ผมก็อยากจะกลับไปเร็วๆ เหมือนกัน แต่ยังไม่มีข่าวเกี่ยวกับแม่คุณเลย”

 

 

เขาใช้เวลาไม่กี่วันที่ผ่านมาสอบถามไปทั่ว แต่ดูเหมือนว่าจะไม่มีใครรู้ว่าพ่อแม่ของซิงเหอและอีเฉินหายไปไหน คนส่วนน้อยที่รู้จักพวกเขาก็ล้วนแต่บอกว่าพวกเขาหายตัวไปตั้งหลายปีแล้ว และไม่เคยกลับมาให้เห็นอีกเลย

 

 

บางคนบอกว่าเฮ่อหลานหยวนฆ่าพวกเขาอย่างลับๆ โทษฐานที่หักหลังเขา ในขณะที่คนอื่นบอกว่าพวกเขาหนีออกไปจากที่นี่เพราะไม่สามารถทนใช้ชีวิตอยู่ที่นี่อีกต่อไป นอกจากเฮ่อหลานหยวนก็ไม่มีใครรู้ว่าจริงๆ แล้วมันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ แต่อนิจจาเฮ่อหลานหยวนกลายเป็นบ้าไปแล้ว ด้วยเหตุนี้ร่องรอยของพวกเขาเลยหายไปอีกครั้ง

 

 

รอยยิ้มบนใบหน้าของซิงเหอจางหายไปแล้วเธอก็พูดขึ้น “ไม่ว่ายังไงพวกท่านก็ไม่อยู่ที่นี่ ดังนั้นพวกท่านจะต้องอยู่ที่อื่นแน่ ตราบใดที่พวกท่านยังมีชีวิตอยู่ สักวันหนึ่งพวกท่านก็จะปรากฏตัวออกมาเอง”

 

 

“อืม ผมก็เชื่ออย่างนั้นเหมือนกัน” มู่ไป๋พูดอย่างมั่นใจ “คุณอย่ากังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้มากเกินไปเลย ผมจะพยายามอย่างสุดความสามารถเพื่อค้นหาท่านหลังจากที่พวกเรากลับไปถึงโลก ถ้าท่านกลับมาที่โลกแล้ว พวกเราจะต้องหาท่านเจอแน่”

 

 

“โอเค” ซิงเหอพยักหน้าและเก็บปัญหานี้ไว้คิดทีหลัง ถึงอย่างไรก็ไม่มีประโยชน์ที่จะคิดถึงมัน เธอไม่ใช่คนที่จะกังวลเกี่ยวกับสิ่งที่เธอไม่สามารถควบคุมได้ เป้าหมายของเธอในตอนนี้ก็คือการแก้ปัญหาระบบป้องกัน และช่วยให้ทุกคนที่นี่ได้กลับบ้าน

 

 

“วันนี้ฉันจะพยายามอย่างสุดความสามารถเพื่อแก้ปัญหาระบบป้องกัน คุณก็ไปทำงานของคุณเถอะ ฉันต้องเริ่มจดจ่อกับงานของฉันแล้ว” ซิงเหอบอกมู่ไป๋ตรงๆ

 

 

“ผมไม่มีเรื่องสำคัญอะไรที่ต้องกังวล ผมจะอยู่เป็นเพื่อนคุณ”

 

 

ชั่วขณะที่มู่ไป๋พูดแบบนั้น จู่ๆ ผู้ชายคนหนึ่งก็เดินเข้ามาแจ้งพวกเขา “คุณสี คุณเซี่ย ขอโทษที่มารบกวนครับ คุณสือเจี่ยนขอให้ผมมาพาพวกคุณสองคนไปพบเขา เขาบอกว่ามีเรื่องสำคัญบางอย่างจะปรึกษากับพวกคุณ ดังนั้นช่วยตามผมมาหน่อยครับ”

 

 

มู่ไป๋กับซิงเหอลังเล ซิงเหอถาม “เขาบอกหรือเปล่าคะว่าจะคุยเรื่องอะไร”

 

 

“ดูเหมือนว่าจะเป็นเรื่องเกี่ยวกับยานอวกาศของฐานทัพ”

 

 

สือเจี่ยนและคนที่เหลือตรวจสอบและจัดเตรียมยานอวกาศในช่วงสองวันที่ผ่านมา เมื่อแก้ไขระบบป้องกันได้ พวกเขาก็จะจากไปโดยใช้ยานอวกาศ ฟังดูเหมือนว่าจะมีบางอย่างผิดปกติกับยานอวกาศ นี่เป็นปัญหาใหญ่ทีเดียว