กับดักรักในรอยแค้น - ตอนที่ 426 ข้อแลกเปลี่ยน / ตอนที่ 427 ทั้งหมดเป็นเพราะเธอ

 ตอนที่ 426 ข้อแลกเปลี่ยน  

 

 

           “ฮัลโหล คุณรีบไปตรวจสอบว่าเฉิงเฮ่ามีอสังหาริมทรัพท์อะไรที่นี่หรือเปล่า แล้วก็ พาคนมาที่นี่ด้วย ติดต่อกงจวิ้นฉือ ได้ข่าวแล้วบอกผมทันที” เผยหนานเจวี๋ยพูดจบก็วางสายแล้วกลับเข้าไปนั่งในรถ  

 

 

           ระหว่างที่ขับรถนั้น เขาเป็นกังวลอย่างมาก  

 

 

           ตอนนี้เขาร้อนใจจนแทบทนไม่ไหว ถ้าหากเขาไม่ได้ย่ามใจล่ะก็ วันนี้ฉู่เจียเสวียนก็คงไม่เกิดเรื่อง สุดท้ายแล้วเพราะเขาประมาทเกินไป  

 

 

           และในเวลานี้ ฉู่เจียเสวียนถูกขังอยู่ในห้องมืดเล็กๆ เมื่อเธอตื่นขึ้นมาแล้ว ไม่ว่าเธอจะเบิกตากว้างอย่างไรก็มองเห็นไม่ชัดเจน ที่นี่แม้ยื่นมือออกมาก็มองไม่เห็นนิ้วทั้งห้า ทุกอย่างมืดมิด  

 

 

           ตอนนี้ฉู่เจียเสวียนมองอะไรไม่เห็นทั้งนั้น มีเพียงดวงดาวในแววตา  

 

 

           หัวใจของเธอแสร้งทำเป็นสงบ ในสมองคิดว่าจะต้องหลบหนีอย่างไร  

 

 

           เมื่อขยับมือเท้าก็พบว่าตัวเองถูกมัดเอาไว้ นิ้วมือของเธอคลำหาปมอย่างรวดเร็ว หวังที่จะปลดพันธนาการ แต่เห็นได้ชัดว่าเธอคาดหวังมากเกินไป วิธีการมัดของคนเหล่านั้นมีความชำนาญเป็นอย่างมากและเธอไม่สามารถแก้เชือกได้ไม่ว่าเธอจะทำอย่างไรก็ตาม  

 

 

           ในที่สุดหลังจากในห้องเงียบเป็นเวลาครึ่งชั่วโมง มีเสียงดังมากลอยมา ฉู่เจียเสวียนกลั้นลมหายใจทันที   

 

 

           ได้ยินเสียงที่เข้าใกล้ตัวเองมาเรื่อยๆ จนกระทั่งประตูเปิดออกเสียงดัง ‘ปัง’ แสงอันเจิดจ้าสาดส่องเข้ามา ฉู่เจียเสวียนลืมตาไม่ขึ้นไปชั่วขณะ หรี่ตาลงเพื่อปรับสายตาให้เข้ากับแสงที่สาดเข้ามาในห้อง จากนั้นก็ได้ยินเสียงที่คุ้นเคย  

 

 

           “ฉู่เจียเสวียน ในที่สุดเธอก็อยู่ในมือของฉันแล้ว ฉันจะดูว่าวันนี้เธอจะหนียังไง” มองดูใบหน้าที่คุ้นเคยตรงหน้า มุมปากของฉู่เจียเสวียนยกยิ้ม นิสัยเธอยังคงไม่เปลี่ยนเลยจริงๆ  

 

 

           มองดูฉู่อีอีผู้หยิ่งยโส ฉู่เจียเสวียนยิ้มเยาะในใจ  

 

 

           เธอเดาได้ว่าเป็นเธอตั้งแต่แรกแล้ว มีเพียงเธอเท่านั้นที่เกลียดเธอเข้ากระดูกดำ  

 

 

           ฉู่อีอีมองฉู่เจียเสวียนที่อยู่ตรงหน้า แววตามีรอยยิ้ม มองเธอด้วยความเย่อหยิ่ง  ฉู่เจียเสวียน ฉันจะทำให้เธอพ่ายแพ้จนยับเยิน!  

 

 

           ฉู่อีอีชี้ไปที่ขาตั้งกล้องที่อยู่ข้างๆ ด้านบนมีกล้องตั้งอยู่ บนใบหน้ามีรอยยิ้มสดใส “พี่สาว พี่รู้ไหมว่าฉันจะทำอะไร”  

 

 

           ตั้งแต่วันนี้ไป ฉู่เจียเสวียน ฉันจะคอยดูว่าเธอยังจะก้าวร้าวต่อหน้าฉันได้ยังไง ฉันจะดูว่าเธอจะแย่งผู้ชายกับฉันยังไง  

 

 

           ฉู่เจียเสวียนมองดูคนที่อยู่ตรงหน้า มองรอยยิ้มบ้าคลั่งบนใบหน้าของเธอ มองความหลงใหลและความเกลียดชังในแววตาของเธอ ในเวลานี้เธอดูน่ากลัวมากจริงๆ  

 

 

           หากคนคนหนึ่งมีความหลงใหลที่ลุ่มลึกเกินไป มันง่ายเหลือเกินที่จะถูกนำเข้าสู่นรก  

 

 

           ทำไมผ่านมานานขนาดนี้แล้ว ผ่านอะไรเยอะขนาดนี้แล้ว เธอถึงยังไม่เข้าใจอะไรเลย  

 

 

           เธอไม่เคยคิดแย่งเผยหนานเจวี๋ยไปจากเธอเลย เพื่อผู้ชายคนหนึ่งแล้ว เธอจะต้องทำให้ตัวเองกลายเป็นปีศาจด้วยเหรอ  

 

 

           “ฉู่อีอี เธอรู้หรือเปล่าที่เธอทำแบบนี้มันช่างน่าผิดหวังจริงๆ” ฉู่เจียเสวียนกวาดตามองคนรอบข้าง มองดูสีหน้าประสงค์ร้ายของพวกเขา แต่กลับไม่มีความหวาดกลัวบนใบหน้าเลยสักนิด  

 

 

           เมื่อเห็นใบหน้าไร้อารมณ์ของเธอ แววตาของฉู่อีอียิ่งโมโห เธอเกลียดฉู่เจียเสวียนที่เป็นแบบนี้เหลือเกิน  

 

 

           ทำไมเธอถึงเป็นแบบนี้เสมอ ทำไมถึงเหมือนกับเธอติดหนี้เธอตลอดไป ทำไมทั้งๆ ที่ตอนนี้เธออยู่ในมือของเธอแล้ว เธอยังนิ่งเฉยได้ขนาดนี้ ใครให้ความกล้าที่จะกลัวความตายแบบนี้  

 

 

           “ฉู่อีอี พวกเรามาคุยกันเถอะ เธอคิดจะทำอะไร พวกเรามาทำข้อแลกเปลี่ยนกันเป็นไง” ฉู่เจียเสวียนเอ่ย ลองร้องขอ ถึงอย่างไรก็ใช่ว่าเธอจะไม่มีจุดอ่อน  

 

 

           ฉู่อีอีได้ยินข้อเสนอของเธอแล้ว หัวเราะเยาะอยู่ในใจ ตอนนั้นเธอให้เธอออกไปจากที่นี่แล้ว แต่ว่าทำอย่างเธอก็ไม่ยอมฟัง ตอนนี้เพิ่งคิดจะเจรจากับเธองั้นเหรอ มันสายไปแล้ว!  

 

 

           “ฉู่เจียเสวียน ก่อนหน้านี้ฉันให้โอกาสเธอแล้ว แต่เธอไม่ฟังเอง ยืนกรานว่าจะอยู่ที่นี่ ตอนนี้เธออยากคุยกับฉันงั้นเหรอ มันสายไปแล้ว!” ใบหน้าของฉู่อีอีเริ่มบิดเบี้ยว ที่แท้ใบหน้าที่งดงามก็ทำให้คนรู้สึกเยือกเย็นได้  

 

 

 

 

 

        ตอนที่ 427 ทั้งหมดเป็นเพราะเธอ  

 

 

           สีหน้าของฉู่เจียเสวียนสงบลง เธอรู้ว่าที่เธอทำแบบนี้กับเธอเพราะว่าเผยหนานเจวี๋ย แต่ว่าเธอกับเผยหนานเจวี๋ยไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆ นานแล้ว  

 

 

           เธอก็บอกเธอไม่น้อยกว่าสิบครั้งแล้ว ทำไมเธอถึงไม่ฟัง? ไม่ยอมเชื่อเธอ?  

 

 

           แม้แต่การทำสิ่งผิดมากมายเพื่อเผยหนานเจวี๋ย เมื่อไรเธอจึงจะสามารถกลับตัวกลับใจได้กันแน่  

 

 

           “ฉู่อีอี เธอรู้ไหมว่าตอนนี้กำลังทำอะไรอยู่ เธอเคยคิดไหมว่าถ้าเผยหนานเจวี๋ยรู้ว่าเรื่องนี้เป็นฝีมือของเธอ เธอคิดว่าเขาจะทำยังไงกับเธอ” ฉู่เจียเสวียนเอ่ยปาก สายตาจ้องมองเธออย่างเย็นชา  

 

 

           ได้ยินคำพูดของฉู่เจียเสวียนแล้ว หัวใจของเธอก็สั่นไหวไปชั่วขณะ  

 

 

           ในหัวอดไม่ได้ที่จะนึกถึงคำพูดที่เผยหนานเจวี๋ยเตือนเธอก่อนหน้านี้ “ถ้าหากมีอีกครั้ง ผมจะไม่มีวัน  

 

 

ยกโทษให้คุณแน่นอน”  

 

 

           ในใจอดไม่ได้ที่จะสงสัยเล็กน้อย แต่ว่าจะให้เธอปล่อยฉู่เจียเสวียนไปทั้งแบบนี้เหรอ ไม่ เธอทำไม่ได้       

 

 

           มองดูสีหน้าของฉู่อีอี ฉู่เจียเสวียนอาศัยโอกาสนี้พูดขึ้นอีกครั้ง “ฉันกับเขาไม่มีส่วนเกี่ยวข้องอะไรกันแล้ว เธอจะต่อต้านฉันเพื่อเขาอีกทำไม ฉันใกล้จะแต่งงานกับกงจวิ้นฉือแล้ว”  

 

 

           ในคำพูดนี้มีนัยยะแอบแฝงอย่างลับๆ คุณไม่มีความจำเป็นที่จะต้องเสียเวลากับเธอโดยสิ้นเชิง ฉะนั้น จงหยุดมันซะเถอะ ขณะที่ข้อผิดพลาดยังไม่เกิดขึ้น  

 

 

           ฉู่อีอีก้มหน้าก้มตา ผมลงมาปรกหน้า ทำให้มองสีหน้าของเธอไม่ชัดเจน และไม่รู้ว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่ ในห้องเงียบงันลงฉับพลัน  

 

 

           เวลาผ่านไปอย่างเชื่องช้า ฉู่เจียเสวียนนึกว่าในที่สุดฉู่อีอีเข้าใจในคำพูดของเธอแล้ว ในใจอดไม่ได้ที่จะดีใจเล็กน้อย ดูแล้วเธอก็ยังมีจิตใจเมตตา อย่างน้อยเธอก็ยอมพิจารณาในสิ่งที่เธอพูดไม่ใช่เหรอ  

 

 

           เสียงโทรศัพท์มือถือของฉู่อีอีดังขึ้น เสียงของมันดังก้องอยู่ในห้อง  

 

 

           พอหยิบขึ้นมาดูก็พบว่าเผยหนานเจวี๋ยเป็นคนโทรมา รู้สึกแน่นในหัวใจ ถ้าเธอรับสายล่ะก็ หากเผยหนานเจวี๋ยถามถึงเธอเป็นประโยคแรก เธอก็จะปล่อยฉู่เจียเสวียนไป  

 

 

           เมื่อรับสาย น้ำเสียงที่ลุ่มลึกและทรงพลังของเผยหนานเจวี๋ยลอยเข้ามา เจือปนความร้อนรน “ฉู่เจียเสวียนอยู่ในมือคุณใช่ไหม”  

 

 

           หัวใจของฉู่อีอีโมโหขึ้นทันใด ขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน แววตาที่มองฉู่เจียเสวียนก็กลายเป็นชั่วร้าย  

 

 

           ผู้หญิงคนนี้อีกแล้ว ดูสิ หัวใจของเขาเป็นห่วงเธออย่างสมบูรณ์ เขากลับไม่ได้เอ่ยถามเธอเลย ทั้งๆ ที่เธอต่างหากคือคู่หมั้นของเขา เขาโหดร้ายกับเธอเช่นนี้ได้อย่างไร  

 

 

           “เปล่านะ หนานเจวี๋ย คุณหาพี่สาวมีอะไรเหรอ” กัดฟันพูด ฉู่อีอีทำน้ำเสียงของตัวเองให้นิ่งเรียบเหมือนปกติ  

 

 

           เธอยังคิดว่าตราบใดที่เขาถามถึงเธอ เธอก็จะปล่อยฉู่เจียเสวียนไป แต่ว่าประโยคแรกที่เขาเอ่ยขึ้นกลับถามถึงฉู่เจียเสวียน!  

 

 

           “คุณ…”  

 

 

           “ฮัลโหล…หนานเจวี๋ยมือถือฉันแบตหมดแล้ว” ฉู่อีอีไม่รอให้เผยหนานเจวี๋ยเอ่ยปาก หลังจากพูดฮัลโหลสองสามคำแล้วก็วางหู จากนั้นก็ปิดมือถือไปแล้ว  

 

 

           ทันทีที่เขาเอ่ยปากก็เป็นฉู่เจียเสวียน หัวใจของเขาไม่มีเธออยู่เลย ฉู่เจียเสวียนจะต้องตาย!  

 

 

           ฉู่เจียเสวียนมองดูสีหน้าของฉู่อีอีที่เปลี่ยนไปกะทันหัน อดไม่ได้ที่จะหัวเราะอย่างขมขื่นในใจ ดูแล้วสิ่งที่เธอลงแรงไปเมื่อครู่นั้นสูญเปล่าแล้ว  

 

 

           “ฉู่เจียเสวียน ฉันจะไม่ปล่อยเธอไปอย่างแน่นอน ตราบใดที่เธอยังอยู่บนโลกใบนี้ ฉันก็ยังสบายใจไม่ได้ ฉันก็ไม่สามารถอยู่ข้างเผยหนานเจวี๋ยได้!” ฉู่อีอีกัดฟันพูด แววตาที่มองฉู่เจียเสวียนนั้นยิ่งมีความเกลียดชังกว่าเดิม  

 

 

           เธอมีสิทธิ์อะไรที่กลับมาแล้วก็แย่งเผยหนานเจวี๋ยไป ทำไมเธอถึงดึงดูดสายตาของเขาได้ง่ายเหลือเกิน เผยหนานเจวี๋ยจะต้องเป็นของเธอเพียงเท่านั้น!  

 

 

           “เผยหนานเจวี๋ยชอบฉันตั้งแต่แรก พวกเราใกล้จะแต่งงานกันอยู่แล้ว ทำไมเธอต้องกลับมาด้วย ทำไมเธอต้องกลับมาทำลายพวกเรา เธอรู้บ้างไหมว่าตอนนี้เผยหนานเจวี๋ยทำกับฉันยังไงบ้าง ทั้งหมดเป็นเพราะเธอ!” ฉู่อีอีคำรามใส่ฉู่เจียเสวียน สีหน้าเต็มไปด้วยความเจ็บปวดและเกลียดชัง