เปลี่ยนชีวิต พลิกชะตารัก - ตอนที่ 264+265 ไม่ท้อง+หลบหนี

ฝั่งบ้านเฉินดีทุกอย่าง

ฝั่งบ้านซิน ซินหลานก็มีคู่หมั้นแล้ว กำหนดแต่งงานเดือนหน้า

ซินเหวยก็สอบเข้าโรงเรียนมัธยมเดียวกันกับเฉินหู่ เฉินเยี่ยนไม่แบ่งแยก มอบจักรยานให้เขาเหมือนกัน ซินเหวยดีใจมาก ทุกครั้งจะขี่ไปเรียกเฉินหู่ ไปโรงเรียนด้วยกัน

ซินเหวยสูงไม่เท่าเฉินหู่ ผลการเรียนก็สูสีกับเฉินหู่ ไม่ต่างกันมาก เห็นพวกเขาสองคนสนิทกัน เฉินเยี่ยนก็สบายใจ

สุขภาพของคุณปู่คุณย่าถือว่าแข็งแรงอยู่

ลุงสองและป้ารองไป๋ซิ่วเหมยก็เหมือนเดิม ทำดีกับเฉินเยี่ยนมาก

เดิมทีปีที่แล้วซินชานได้เป็นหัวหน้าของคอมมูนแล้ว แต่ไม่รู้เพราะอะไร คนในคอมมูนกลับไม่เปลี่ยนแปลง ตอนนี้ก็ยังเป็นหัวหน้าจ้าวอยู่ บอกว่าปีนี้เดือนเก้าจะเปลี่ยน

แต่ซินชานไม่ได้ท้อถอยเพราะเรื่องนี้ เขาทำงานจริงจังมาก มีความรับผิดขอบต่องาน ชื่อเสียงเขาในหมู่ผู้คนนั้นดีมาก

ส่วนซุนหม่านเซียงก็ยังเหมือนเดิม เธอไม่กลับมาที่หมู่บ้านเกษตรกร ทุกครั้งที่ซินห้าวไปเยี่ยมเธอ เธอจะถามเรื่องเฉินเยี่ยนท้อง ว่ามีน้องหรือยัง ทุกครั้งที่ได้ยินว่ายังไม่มี เธอจะก้มหน้าลง แล้วพูดเหน็บแนมอีกเป็นชุด เหมือนนอกจากหัวข้อนี้แล้ว ก็ไม่มีอะไรพูดกันอีก

ซินเหลยกลายเป็นหนุ่มน้อยที่ชอบมีเรื่องชกต่อย แต่ว่ายังไม่เกิดเรื่องอะไรใหญ่โตขึ้น

ส่วนซินห้าว เขาเซ็นสัญญาใหม่กับในเมือง เขาบริหารโรงงานได้ไม่เลวเลย ผลงานยอดเยี่ยม ในเมืองก็พอใจมาก ยังมอบรางวัลตัวอย่างดีเด่นเรื่องความก้าวหน้าให้อีกด้วย

ส่วนฝั่งเฉินเยี่ยน เธอก็เซ็นสัญญาใหม่กับอำเภออีกครั้ง

เธออยู่บ้านซินดำเนินชีวิตไปได้ด้วยดี คนบ้านซินดีกับเธอมาก เธอและซินห้าวยังคงเหมือนคู่แต่งงานใหม่ รักใคร่กลมเกลียวกันมาก ทั้งสองคนไม่เคยทะเลาะกัน เถียงกันมาก่อนเลย มีเรื่องอะไรก็ปรึกษาแก้ปัญหาเอา

อย่างเดียวที่ไม่สมบูรณ์คือ ท้องของเฉินเยี่ยน จนถึงตอนนี้ยังไม่มีความคืบหน้าอะไรเลย

ตอนแรกเฉินเยี่ยนบอกว่าปล่อยให้เป็นไปตามธรรมชาติ แต่นี่สองปีกว่าแล้ว เธอและซินห้าวขยันทำการบ้านมากขึ้น แต่ก็ไม่ท้องสักที ทำให้เธอเริ่มหวั่นไหว

อีกทั้งชาติที่แล้วเธอก็ไม่ได้ท้องกับอวี๋เหวยหมิน หรือว่าร่างกายเธอมีปัญหา?

เฉินเยี่ยนเคยแอบไปตรวจในเมือง แต่ตรวจไม่เจอสาเหตุอะไร

ทุกครั้งที่ได้ยินหวางนิวถามความคืบหน้า ทุกครั้งที่เห็นสายตาคาดหวังของคุณปู่คุณย่า ป้ารอง เฉินเยี่ยนรู้สึกกดดันในใจ

ถึงแม้ซินห้าวจะบอกว่าอยู่สองคนก็ดีเหมือนกัน แต่ถ้าเธอไม่ท้องเลย ไม่มีลูกเลย เธอจะคิดว่าชีวิตนี้ไม่สมบูรณ์

ตรงไหนมีปัญหากันนะ?

เฉินเยี่ยนไม่เข้าใจว่าตรงไหนที่มีปัญหา

ตอนแรกเธอคิดว่าตัวอวี๋เหวยหมินมีปัญหา ตอนที่เธออยู่กับอวี๋เหวยหมินก็ไม่ท้อง

แต่พออยู่กับซินห้าวเธอก็ยังไม่ท้องอีก งั้นก็ไม่แน่ว่าจะใช่ปัญหาของฝ่ายชายแล้ว

อีกทั้งก่อนเดือนสามมีข่าวว่าภรรยาอวี๋เหวยหมินท้องแล้ว ว่ากันว่าเพราะว่าภรรยาเขาท้อง แม้แต่แม่เขายังทำดีกับลูกสะใภ้ขึ้นมาเลย ไม่ด่ากันเหมือนทุกวันแล้ว

อวี๋เหวยหมินยังคงออกจากบ้านไปแต่เช้ากลับบ้านมืดค่ำเช่นเดิม ไม่รู้ว่ายุ่งอะไร

แต่เรื่องพวกนี้ไม่อยู่ในความสนใจของเธอ เรื่องที่เธอสนใจคือ ภรรยาอวี๋เหวยหมินท้องแล้ว นั่นหมายความว่ายังไง?

หมายความว่าร่างกายอวี๋เหวยหมินไม่ได้มีปัญหา

ตอนตัวเองอยู่กับอวี๋เหวยหมินอยู่ด้วยกัน ตัวเองไม่ได้ป้องกัน ตอนนี้ตัวเองอยู่กับซินห้าว ก็ยังไม่ท้อง นั่นแปลว่าร่างกายตัวเองมีปัญหา

ในช่วงขณะหนึ่งเฉินเยี่ยนซึมไป

ผู้หญิงที่ปกติคนหนึ่ง ก็คิดอยากจะเป็นแม่ทั้งนั้น มีลูกน้อยของตัวเอง เพราะมีลูกจะได้มีการสืบทอดสายเลือดต่อ มีหลักฐานว่าเธอเคยอยู่บนโลกใบนี้ ถ้าเธอมีลูกไม่ได้ เธอไม่กล้าคิดแล้วว่าต่อไปชีวิตจะเป็นยังไง

ถึงแม้ซินห้าวจะไม่สนใจ แต่คุณปู่คุณย่าล่ะ?

แล้วยังมีซินชานอีก

ทุกครั้งซุนหม่านเซียงถามว่าเธอท้องหรือยัง ถ้าให้พวกเขารู้ว่าเธอท้องไม่ได้ งั้นเธอ…

ถึงแม้จะพูดกันว่าใช้ชีวิตกันสองคน มีกันแค่สองคนก็พอแล้ว ไม่ต้องสนใจคนอื่น แต่คำพูดนั้นง่าย เวลาใช้ชีวิตจริงคือทั้งครอบครัวเลย ไม่ใช่คุณพูดว่าไม่สนใจก็ไม่สนใจ

โชคดีที่ซินห้าวสังเกตว่าอารมณ์ของเฉินเยี่ยนผิดปกติ พอถามได้ความก็ได้แต่ปลอบเฉินเยี่ยน บอกว่าเขาไม่ชอบเด็ก เขาอยากจะใช้ชีวิตกันสองคนอยู่กับเฉินเยี่ยนมากกว่า คลอดลูกออกมาเขาก็โดนแย่งความรักไป เขาจะอิจฉา เป็นแบบนี้ดีจะตาย เขาไม่อยากให้เฉินเยี่ยนกดดัน ยังไงบ้านซินก็ยังมีซินเหลยกับซินเหวย พวกเขาสามารถมีทายาทสืบทอดให้สกุลซินได้ ไม่จำเป็นต้องเป็นเขา เขาแค่รับผิดชอบรักใคร่เฉินเยี่ยนก็พอแล้ว

ถึงแม้จะรู้ซินห้าวปลอบใจเธอ แต่ในใจเฉินเยี่ยนก็โล่งขึ้นมาเยอะ

เฉินเยี่ยนค่อยๆ วางเรื่องไม่สบายในใจลงท่ามกลางความรักและความเห็นใจจากซินห้าว คิดไม่ถึงว่าพอเธอวางลง สองวันก่อนบังเอิญได้ติดต่อกับหลุมอวกาศ เธอเลยรู้สาเหตุที่เธอไม่ท้อง

พูดถึงหลุมอวกาศนี้ของเธอ เฉินเยี่ยนใช้น้อยมาก ครั้งที่แล้วใช้ก็เพื่อจะเอาสูตรยาเส้น นี่ก็สามปีแล้ว เธอคิดว่าทั้งหมดราบรื่นดี ไม่จำเป็นต้องใช้ เธอเลยไม่ได้ติดต่อกับหลุมอวกาศอีกเลย

สองวันก่อนเธอคิด เลือดทิพย์ของเธอในหลุมอวกาศเก่งกาจมากไม่ใช่หรือ? เธอเลยถามหลุมอวกาศไป เลือดทิพย์เธอสามารถช่วยให้เธอท้องได้หรือไม่

ใครจะรู้ว่าพอไม่ได้ตั้งใจถาม หลุมอวกาศก็ตอบเธอมา เธอท้องไม่ได้ก็เพราะหลุมอวกาศ

หลุมอวกาศอยู่ในตัวเธอ ไม่ใช่ว่ามีแต่ประโยชน์ หลุมอวกาศมีรังสีทำให้หลังเธอแต่งงานในห้าปีจะยังไม่สามารถมีลูกได้

หลังจากห้าปีแล้วรังสีจะค่อยๆ จางลง ตอนนั้นร่างกายเฉินเยี่ยนจะฟื้นฟูกลับมาเป็นปกติ เธอก็สามารถมีลูกได้แล้ว แต่คลอดลูกครั้งหนึ่งเธอต้องสูญเสียเลือดทิพย์จำนวนห้าสิบหยด

แม่เจ้า

เฉินเยี่ยนพูดไม่ออก

ให้เธอเอาแต่กังวล กลายเป็นเพราะว่าหลุมอวกาศทำให้เธอไม่สามารถตั้งท้องได้

ส่วนต้องใช้เลือดทิพย์จำนวนเท่าไรเฉินเยี่ยนไม่สนใจเลย

ตั้งท้องได้ก็ดีแล้ว

ส่วนห้าปี ตอนนี้ผ่านมาสองปีแล้ว เธอรอได้ ขอแค่มีกำหนดเวลาก็พอแล้ว

แต่เฉินเยี่ยนยังมีคำถาม ชาติที่แล้วเธอไม่ได้มีหลุมอวกาศ ทำไมตอนเธอแต่งงานกับอวี๋เหวยหมินถึงไม่ท้อง?

หลุมอวกาศเงียบไปสักพักแล้วค่อยบอกเธอ

ไม่ใช่ว่าชาติที่แล้วเฉินเยี่ยนไม่มีหลุมอวกาศ เธอมี

เพียงแต่ตอนที่เฉินเยี่ยนได้รับบาดเจ็บจนมีแผลเป็นรูปดวงตานั้นเธอเพิ่งแปดเดือน ตอนนั้นเธอไม่รู้เรื่องอะไรเลย

ต่อมาพอไม่มีเรื่องอะไรเป็นพิเศษ ดังนั้นหลุมอวกาศของเฉินเยี่ยนเลยไม่ได้ถูกเรียกมาใช้ จนกระทั่งเฉินเยี่ยนบาดเจ็บ หลุมอวกาศถึงทำงาน เดิมทีเธอสามารถใช้งานหลุมอวกาศได้ แต่ตอนนั้นพอดีเป็นปีที่ห้าสิบที่ถูกกำหนดมา ดังนั้นตอนที่หลุมอวกาศทำงาน เลยทำให้เธอ เฉินเวยและอวี๋เหวยหมินมาเกิดใหม่ที่นี่

เพราะอวี๋เหวยหมินและเฉินเวยโดนหลุมอวกาศของเธอพามาเกิดใหม่ ดังนั้นพวกเขาเลยกลับมาเกิดที่นี่ก่อนเฉินเยี่ยนหนึ่งปี

เฉินเยี่ยนได้เจอโอกาสที่เหมาะสมถึงค่อยมาเกิด

เพราะตัวเองได้รับบาดเจ็บหลุมอวกาศถึงทำงานหรือนี่

อีกอย่างเฉินเวยและอวี๋เหวยหมินอาศัยหลุมอวกาศเธอมาเกิดใหม่ พวกเขากลับไม่มีผลเสียอะไรเลย อยากจะท้องก็ได้ท้อง ส่วนตัวเองได้รับรังสี ได้รับผลกระทบ

นี่ไม่ใช่ว่าแกล้งเธอหรอกหรือ!

ตามที่หลุมอวกาศบอกเธอ ไม่ได้เป็นแบบนี้ อวี๋เหวยหมินและเฉินเวยอาศัยหลุมอวกาศเธอมาเกิดใหม่ เรื่องท้องถึงแม้ว่าจะไม่มีผลกระทบ แต่มีผลกระทบเรื่องอายุขัย พวกเขามาเกิดใหม่โดยอาศัยหลุมอวกาศของเฉินเยี่ยน อายุขัยของเขาตอนที่มาเกิดใหม่ได้รับผลกระทบอยู่แล้ว และก็หมายความว่าอวี๋เหวยหมินและเฉินเวยจะอยู่ไม่เกิดห้าสิบปี

ส่วนเฉินเยี่ยนไม่เหมือนกัน ถ้าเธอไม่เกิดอุบัติเหตุร้ายแรงอะไร หลังรังสีของหลุมอวกาศจางหายไป ร่างกายเธอจะแข็งแรง อายุยืน

ฟังหลุมอวกาศอธิบายแบบนี้แล้ว เฉินเยี่ยนค่อยวางใจ

คนเราชีวิตหนึ่งนอกจากหวังจะมีคนรักที่ดี มีลูกที่ดีแล้ว ไม่ใช่ว่าหวังให้ร่างกายแข็งแรง ไร้โรคภัยไข้เจ็บหรือ?

หลุมอวกาศนี้ของตัวเอง หลังรังสีสลายไป จะทำให้ร่างกายเธอแข็งแรง ไม่มีโรคภัย อายุยืนถึงแก่เฒ่า แค่นี้ก็คุ้มแล้ว

ส่วนอวี๋เหวยหมินและเฉินเวย ดูเหมือนจะไม่มีผลกระทบอะไร แต่พวกเขาอายุสั้น อยู่ได้ไม่ถึงห้าสิบปี ก็ถือว่าพวกเขารับผลกรรมไปแล้วกัน

เอาล่ะ เธอวางใจได้แล้วจริงๆ จะตั้งใจรออีกสองปีกว่าหลังจากนี้เธอจะได้ตั้งท้องเป็นแม่คนแล้ว

ใช่แล้ว อยู่ๆ เฉินเยี่ยนนึกขึ้นมาได้ เลือดทิพย์เธอใช้แก้พิษได้ ตอนนั้นหวางนิวโดนวางยา ในใจเธอทั้งร้อนรนทั้งกลัว ลืมเรื่องหลุมอวกาศนี้เสียสนิท ไม่ได้ใช้เลือดทิพย์เธอมาช่วยหวางนิวถอนพิษ

ตัวเองนี่โง่จริงๆ

เฉินเยี่ยนตีศีรษะตัวเอง ทำไมเธอถึงลืมเรื่องนี้ ตอนนั้นใช้เลือดทิพย์ช่วยหวางนิวถอนพิษ หวางนิวก็ไม่ต้องทรมานแล้ว

แต่หลุมอวกาศบอกเฉินเยี่ยนว่าเลือดทิพย์เธอสามารถช่วยถอนพิษได้ แต่ถอนได้ไม่หมดโดยสิ้นเชิง เหมือนอย่างหวางนิว ตอนนั้นถึงแม้ว่าเธอจะถอนพิษแล้ว แต่ร่างกายเธอก็เสียหายแล้ว โดยเฉพาะหลังจากนี้อายุมากขึ้น ร่างกายเธออาจจะเกิดโรคไม่น้อย

ขอแค่ภายในห้าปีนี้ ให้เฉินเยี่ยนป้อนเลือดทิพย์เธอให้กับหวางนิวหยดหนึ่ง ก็จะช่วยหวางนิวขจัดโรคภัยที่จะเกิดขึ้นมาตามหลัง บำรุงสุขภาพหวางนิวที่ถดถอย อีกทั้งยังสามารถลดความเสี่ยงที่หวางนิวจะป่วยลงได้อีกด้วย

เฉินเยี่ยนถึงค่อยตระหนักได้ ที่แท้เลือดทิพย์ของเธอสามารถให้คนที่โดนพิษมาใช้ได้ภายในห้าปี แล้วยังช่วยกำจัดโรคที่ตามมาด้วย สามารถปรับสมดุลในร่างกายคนนั้น

บ้าจริง

ทำไมฟังดูแล้วเลือดทิพย์ฉันสามารถทำให้คนเป็นอมตะเลย นี่ถ้าคนอื่นรู้เข้า จะต้องเอาเลือดทิพย์ของฉันไปยืดอายุให้ยืนยาวจนหมดแน่

ดังนั้น ความลับนี้จะต้องเก็บไว้ บอกคนอื่นไม่ได้ ไม่อย่างนั้นไม่รู้เลยว่าจะเกิดเรื่องอะไรขึ้น

เมื่อก่อนเธอรู้คร่าวๆ ว่าหลุมอวกาศมีไว้ทำอะไร ส่วนมากเธอมักจะลืมหลุมอวกาศนี้ ตอนนี้ดูเหมือนหลุมอวกาศนี้มีข้อบังคับมากมาย จะใช้ยังไง เธอยังไม่เข้าใจ อีกหน่อยค่อยๆ ทำความเข้าใจแล้วกัน

หลังรู้เรื่องแล้ว เฉินเยี่ยนค่อยอารมณ์ดีขึ้นมา

ซินห้าวเป็นคนแรกที่รู้สึกได้ เห็นเฉินเยี่ยนหลุดออกมาได้ เขาดีใจมาก ผลของความดีใจคือตอนกลางคืนเขาร่วมรักกับเฉินเยี่ยนตลอดทั้งคืน

เฉินเยี่ยนไม่เพียงแต่ทอดถอนใจ ตอนนี้ซินห้าวเหมือนเด็กหนุ่มเลย ชอบที่จะคลุกเคล้าคลอเคลียเธอมาก และไม่รู้ว่าเขาเอาแรงมาจากไหน ดูเหมือนว่าไม่เคยเบื่อหน่ายเลย

แต่เฉินเยี่ยนไม่ได้รำคาญ เธออยากจะอยู่กับซินห้าวทั้งชีวิตด้วยซ้ำ

คุณปู่ คุณย่าและป้ารองเห็นเฉินเยี่ยนอารมณ์ดี ก็เดาว่าเฉินเยี่ยนท้องแล้ว ต่างดีใจกันมาก ไป๋ซิ่วเหมยแอบถามเฉินเยี่ยน พอรู้ว่าไม่ใช่เธอก็กังวลใจขึ้นมา

พูดตามจริงแล้วไป๋ซิ่วเหมยชอบเฉินเยี่ยนมาก เธอเกือบจะดูแลเหมือนลูกสะใภ้ เธอรู้ว่าพ่อแม่สามีคาดหวังจะให้เฉินเยี่ยนคลอดเหลนให้พวกเขา ถ้าเฉินเยี่ยนมีลูกไม่ได้ ถึงแม้พวกเขาจะไม่พูด แต่ในใจลึกๆ ก็ยังผิดหวังอยู่

เฉินเยี่ยนก็รู้ความคิดพวกเขา แต่ตอนนี้เธอมั่นใจแล้ว

“ป้ารองคะ ฉันไปหาหมอมา คุณหมอบอกว่าเดิมทีร่างกายฉันได้รับไอหนาวมาก่อน ไม่อยากให้ฉันรีบมีลูก ให้รักษาตัวอีกสองปี ผ่านไปสองปีค่อยมีถึงจะดีที่สุด ไม่มีทางไม่ท้อง พวกเขารับประกัน ผ่านไปสองสามปีแล้ว ฉันจะต้องคลอดลูกน้อยตัวอวบผิวขาวแน่นอน”

เฉินเยี่ยนปลอบใจไป๋ซิ่วเหมย เพราะเธอรู้ว่าไป๋ซิ่วเหมยเป็นห่วงเธอ

“งั้นฉันก็วางใจ เธอก็อย่าคิดมาด ต่อจากนี้ก็กินของเย็นน้อยหน่อย ฟังคำพูดหมอ มีอะไรที่จำเป็น หรือจะตุ๋นยาอะไร บอกฉันมาได้เลย”

ไป๋ซิ่วเหมยพยักหน้า หมอบอกว่าไม่มีปัญหาก็ดีแล้ว ส่วนรออีกสองปีก็อีกสองปี พวกเขาจะรอ

หลังจากนั้นไป๋ซิ่วเหมยเล่าเรื่องนี้กับพ่อแม่สามี พวกเขารู้ว่าอีกหน่อยจะไม่พูดเรื่องท้องต่อหน้าเฉินเยี่ยนแล้ว ทั้งสองคนตกลงกันแล้ว ตอนนี้สุขภาพร่างกายของพวกเขายังถือว่าแข็งแรงอยู่ อยู่ได้อีกสามปีห้าปีน่าจะไม่มีปัญหา ขอแค่ก่อนพวกเขาเสียชีวิตได้เห็นเหลนคลอดออกมาก็พอใจแล้ว

จบเรื่องนี้ เฉินเยี่ยนเริ่มคิดเรื่องโรงงานม้วนบุหรี่

อีกอย่างตอนนี้ทางใต้เริ่มพัฒนาแล้ว รอบๆ หมู่บ้านพวกเขายังไม่มีใครออกไปทำงานข้างนอกเลย แต่พื้นที่อื่นเริ่มทำธุรกิจกันแล้ว

เฉินเยี่ยนก็เคยคิดว่าควรจะลงใต้ไปซื้อเสื้อผ้ากลับมาขายดีไหม

แต่หลังจากเธอไปสืบข่าวคราวเรื่องนี้มา

ใช่ ซื้อขายเสื้อผ้าทำให้เธอได้เงิน แต่ออกจากบ้านไปครั้งหนึ่ง อย่างน้อยต้องใช้เวลาสิบวันถึงครึ่งเดือน เธอไม่อยากไป อีกอย่างเธอออกจากบ้านไปคนเดียวไม่ได้

แต่ตอนนี้ซินห้าวห่างงานไม่ได้ นอกเสียจากซินห้าวไม่ทำงานแล้ว พวกเขาสองคนถึงได้ไปด้วยกัน แต่ซินห้าวเพิ่งเซ็นสัญญาไป แล้วยังอีกตั้งสองปีกว่าจะครบกำหนด ถึงแม้ซินห้าวจะทำการค้ากับเธอ ก็ต้องรอหลังจากนี้อีกสองปีกว่า

ถ้าเธอและซินห้าวสองคนลงใต้ไปทำธุรกิจ พวกเขามีเงินทุน เธอรู้ความเฟื่องฟูของยุคนี้ ต้องร่ำรวยแน่นอน

แต่แบบนั้นก็ต้องห่างจากบ้าน คิดว่าเธอและซินห้าวอยู่ข้างนอกกันสองคนแล้ว ในใจเฉินเยี่ยนรู้สึกโหวงเหวง

อีกอย่างหลังจากนี้อีกสองปี ร่างกายเธอก็สามารถตั้งท้องได้แล้ว? เธอยังต้องออกไปต่อสู้กับซินห้าวอีกหรือ?

เฉินเยี่ยนลังเลมาก

เดี๋ยวค่อยว่ากันแล้วกัน ยังไงตอนนี้ที่โรงงานม้วนบุหรี่แต่ละเดือนก็ไม่ได้ขาดเงิน เธอก็ไม่เดือดร้อนเงินทอง

คิดมาถึงตรงนี้เฉินเยี่ยนค่อยสบายใจ

วันนี้เฉินเยี่ยนเพิ่งกลับมาจากโรงงานถึงบ้าน เธอเจอสามีของซินฮุ่ยที่หน้าประตูบ้าน

เธอพยักหน้าให้เขา พูดคุยกันสองประโยค เฉินเยี่ยนรู้สึกแปลกใจ ซินฮุ่ยใกล้จะคลอดแล้ว ทำไมถึงกลับมาตอนนี้? หรือว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น?

พอเข้ามาในบ้าน เฉินเยี่ยนก็เห็นซินฮุ่ยกำลังพูดคุยอยู่กับไป๋ซิ่วเหมย นัยน์ตาเธอแดง เหมือนร้องไห้มาก่อน

“เกิดอะไรขึ้น?”

เฉินเยี่ยนนั่งลงแล้วถามเลย

“เฮ้อ”

ไป๋ซิ่วเหมยถอนหายใจ

“ฮุ่ยเอ๋อร์ไม่ใช่ว่าใกล้คลอดแล้วใช่ไหม? หัวหน้ากลุ่มผู้หญิงในหมู่บ้านพวกเขาสั่งให้คนมาจับตัว ไม่ยอมให้ฮุ่ยเอ๋อร์คลอดลูก ฮุ่ยเอ๋อร์จึงต้องวิ่งหนีมาหลบที่บ้านพวกเรา แต่ต้าจวนเพิ่งขวบเดียวเอง รู้ว่าแม่จะมา ก็ร้องไห้โวยวาย ฮุ่ยเอ๋อร์ก็ทิ้งไม่ลง”

ไป๋ซิ่วเหมยไม่สบอารมณ์

“งั้นก็เอาต้าจวนมาด้วยสิ อีกอย่าง พวกเธอไม่ได้ส่งเงินให้กรมหรือ?”

เฉินเยี่ยนรู้ว่าต้าจวนคือลูกสาวคนโตของซินฮุ่ย พอซินฮุ่ยแต่งงานไปได้ไม่ถึงสองเดือนก็ท้องลูกสาวคนนี้ หลังลูกสาวเกิดมา ไม่นานเธอก็ตั้งท้องต่อกัน เธอมาอยู่บ้านเฉินหลายเดือนค่อยได้แต่งงาน แต่ลูกคนที่สองของเธอจะคลอดแล้ว

ตอนนี้ยุคนี้ได้เริ่มแผนคุมกำเนิดแล้ว แต่ที่หมู่บ้านเกษตรกร ครอบครัวหนึ่งคลอดหนึ่งคนแทบจะเป็นไปไม่ได้ อย่างน้อยก็ต้องมีสองคน

หลังท้องก็กลัวถูกจับ คนท้องต้องหลบหนีหัวซุกหัวซุน ถึงแม้คลอดออกมาก็อาจจะโดนปรับได้ บางคนที่บ้านจน ไม่มีเงินจ่ายค่าปรับ หมูที่บ้านเลยถูกคนในกรมจับไป บางบ้านถึงกับจะล้มละลาย แม้แต่ที่อยู่ยังไม่มีเลย

ในสถานการณ์แบบนี้ เฉินเยี่ยนไม่เข้าใจว่าทำไมถึงยังจะมีลูกอยู่?