เปลี่ยนชีวิต พลิกชะตารัก - ตอนที่ 202 พี่น้องบ้านซินโดดเด่น

ซุนหม่านเซียงคิดว่าซินห้าวเป็นปรปักษ์กับเธอทุกเรื่อง ไม่ยอมเธอเลยแม้แต่น้อย ส่วนซินชาน อะไรก็เข้าข้างซินห้าวหมด ไม่คิดเพื่อเธอเลย ดังนั้นเธอเลยยิ่งทียิ่งไม่พอใจ  

 

 

เฉินเยี่ยนอยู่ในครัวได้ยินคำพูดเธอแล้ว เธอส่ายหน้าอย่างทำอะไรไม่ได้ ซุนหม่านเซียงคนนี้นี่เป็นวัยทองหรือไง? ทำไมถึงเป็นอย่างนี้นะ! ถึงแม้หวางนิวแม่เธอจะเป็นคนตรงๆ แต่เธอคิดว่าแม่เธอดีกว่าซุนหม่านเซียงเยอะเลย  

 

 

“คนนอก? ใครคือคนนอก? เฉินเยี่ยนเป็นคนที่ซินห้าวชอบ อีกหน่อยจะมาเป็นลูกสะใภ้เรา เธอเป็นคนนอกหรือไง? เธอเป็นเด็กดี มาเป็นแขกที่บ้าน พอเข้าบ้านมาคุณก็หาเรื่อง พูดออกไปคนอื่นจะมองยังไง? ต่อไปคุณจะให้ซินห้าวไปเจอคนอื่นยังไง? อีกหน่อย แต่งสะใภ้เข้าบ้าน คุณจะเผชิญหน้ากับลูกสะใภ้ได้ยังไง?  

 

 

ซินชานคิดว่าภรรยาเป็นบ้าไปแล้ว แม้แต่ความประพฤติขั้นพื้นฐานเธอยังไม่มี เธอจะให้คนอื่นเคารพ แต่เธอเคยเคารพคนอื่นไหม?   

 

 

“ลูกสะใภ้? ฉันไม่เห็นด้วย เธอคิดจะแต่งเข้าบ้านนี้? ฝันไปเถอะ! พวกคุณพ่อลูกต่างทำแบบนี้กับฉันเพราะเธอ ได้ งั้นฉันจะไม่ให้เธอเข้าบ้าน วันนี้ฉันจะบอกไว้ตรงนี้เลย ฉันไม่ชอบเธอ ฉันว่าฉันไม่เห็นด้วยกับคนนี้ ซินห้าวจะสู่ขอยังไง!”  

 

 

ซุนหม่านเซียงระเบิดอารมณ์โมโห พูดจารุนแรง  

 

 

ซินห้าวลุกขึ้นยืน เขาคิดไม่ถึงว่าแม่เขาจะหลอกลวงเขา ตอนนี้พูดความจริงแล้ว จะไม่ยอมให้เขาแต่งกับเฉินเยี่ยน วันนี้เขาให้เฉินเยี่ยนมา กลายเป็นทำให้เฉินเยี่ยนเสียหน้า  

 

 

เขาคิดไม่ถึงว่าแม่จะทำแบบนี้กับเขา ไม่ใช่ว่าเขาไม่เสียใจ เขาก้าวเท้า จะพาเฉินเยี่ยนกลับ เขาไม่ต้องการให้เฉินเยี่ยนเป็นที่ระบาย ไม่มีที่บ้าน เขาก็แต่งกับเฉินเยี่ยนได้ เขาสามารถเลี้ยงเฉินเยี่ยนได้  

 

 

“หยุดนะ ลูกจะไปไหน? ถ้ากล้าออกจากบ้านนี้ไป ฉันจะถือว่าไม่มีลูกชายคนนี้!”  

 

 

ซุนหม่านเซียงเห็นลูกชายเดินไปทางห้องครัว เลยรีบตะโกนเรียก   

 

 

ซินชานไม่ได้ห้ามซินห้าว  

 

 

และตอนนี้เอง เสียงประตูดังขึ้น มีคนเปิดประตูเดินเข้ามา  

 

 

“มีอะไรกัน? พอเข้าบ้านก็ได้ยินเสียงแม่โกรธ พ่อใหญ่ไม่ได้ยั่วโมโหแม่ใช่ไหม?”  

 

 

คนที่เข้ามาคือซินเหล่ย  

 

 

ปีนี้ซินเหล่ยอายุสิบสี่ปี รูปร่างสูงใหญ่ แต่ตัวเขาไม่เตี้ยแล้ว น่าจะประมาณ 170 ซม.  

 

 

ใบหน้าเขาดูมีความเป็นเด็กอยู่ แต่ก็ยอมรับว่าเขาเป็นหนุ่มหล่อ  

 

 

ถึงแม้ว่าเขาจะไม่หล่อเท่าซินห้าว แต่เพราะเขาเด็กกว่าซินห้าว อีกทั้งสายตานั้นเป็นประกายมาก ดังนั้นไม่ว่าใครเห็นใครก็ชอบ น่ารักน่าเอ็นดู  

 

 

เฉินเยี่ยนอยู่ในครัวประเมินดูซินเหล่ย ถอนหายใจ ยีนส์บ้านซินนี่ดีจริงๆ พี่น้องทั้งสองคนต่างโดดเด่น ซินเหล่ยนี่โตขึ้นน่าจะทำให้คนอื่นหลงจนโงหัวไม่ขึ้นได้เลย อีกทั้งสายตาเขาไม่ได้เย็นชาเหมือนซินห้าว เกรงว่าอีกหน่อยจะเป็นคุณชายเจ้าสำราญ  

 

 

เพราะซินเหล่ยมา บรรยากาศในบ้านเลยดูอบอุ่นขึ้นหน่อย  

 

 

เฉินเยี่ยนส่ายหน้ากับซินห้าว บอกไม่ให้เขาใจร้อน ไม่ว่าจะยังไง ซุนหม่านเซียงก็เป็นแม่ซินห้าว วันนี้ถ้าเธอและซินห้าวไปทั้งอย่างนี้ ซุนหม่านเซียงจะต้องโทษเธอทุกอย่าง แล้วยิ่งยากที่จะยอมรับเธอ ถึงแม้จะไม่มีพวกเขา เธอกับซินห้าวก็แต่งงานกันได้อยู่ดี แต่ในใจซินห้าวต้องไม่สบายใจแน่ เขาอยากจะให้พ่อแม่เห็นด้วยแน่นอน ไม่อย่างนั้นคงไม่รอนานขนาดนี้  

 

 

ซินห้าวเข้าใจความหมายเฉินเยี่ยน เขานั่งลงอีกครั้ง  

 

 

“พี่ จริงๆ เลย ทำไมพี่ทำให้แม่โกรธอีกแล้ว? พี่ก็รู้อยู่ว่าแม่ไม่ค่อยสบาย พี่ทำอะไรให้แม่โมโห ตั้งแต่พี่กลับมาก็ชอบทำให้แม่โกรธเป็นประจำ”  

 

 

ซินเหล่ยถามซินห้าว สายตามีแววไม่พอใจ ไม่คิดเลยสักนิดว่าเขาพูดกับซินห้าวแบบนี้ไม่ถูกต้อง  

 

 

“มีแต่เสี่ยวเหล่ยที่รู้จักสงสารแม่ ดูสิ ดูสิ เสี่ยวเหล่ยอายุเท่าไรเอง ก็รู้เรื่องขนาดนี้แล้ว ดูลูกสิ วันๆ เอาแต่จะเป็นศัตรูกับแม่! แม่คลอดมาเพื่อให้มาโกรธแม่เหรอ”  

 

 

ซุนหม่านเซียงจูงลูกชาย สีหน้ารักใคร่ และยิ่งไม่พอใจใส่ซินห้าว  

 

 

เธอคลอดลูกชายสองคนนี้มา หลังคลอดซินเหล่ย เดิมทีเธอยังอยากจะคลอดลูกสาว แต่ร่างกายไม่เอื้อ ต่อมาร่างกายแข็งแรงแล้ว แต่ก็ไม่ท้อง  

 

 

สำหรับซินเหล่ย เธอเต็มไปด้วยความรัก ในใจเธอ มีเพียงซินเหล่ยที่ว่านอนสอนง่ายรู้เรื่อง เข้าใจเธอ  

 

 

สามารถพูดได้ว่า ถ้าซินห้าวและซินเหล่ยเกิดเรื่อง เธอไม่ลังเลที่จะช่วยซินเหล่ยเลย  

 

 

ซินห้าวเกิดเรื่องไม่ดี เธอจะทรมาน จะเสียใจ แต่ถ้าซินเหล่ยเกิดเรื่องไม่ดี เธออยู่ต่อไปไม่ได้  

 

 

ซินห้าวไม่พูดอะไร ซินชานขมวดคิ้ว อยากจะพูดอะไร แต่เห็นภรรยาจูงมือลูกชายด้วยท่าทีรักใคร่ เขาพูดไม่ออก  

 

 

“คู่หมั้นของพี่มาแล้วเหรอ ให้ผมดูหน่อย”  

 

 

ซินเหล่ยได้ยินก็สนใจขึ้นมา จากนั้นเขาไปที่ครัว เห็นด้านหลังเฉินเยี่ยนประเมินดู  

 

 

เฉินเยี่ยนก็ปล่อยให้เขามองไป ตั้งแต่เขาเข้ามาจนกระทั่งการพูดจาของเขา การกระทำของเขา เฉินเยี่ยนรู้เลยว่าเขาเป็นเด็กที่โดนโอ๋จนเสียนิสัย ไม่เหมือนเฉินหู่ที่คนรักเอ็นดู  

 

 

“หน้าตาก็ไม่แย่ ผมว่าหน้าตาดีกว่าพี่เหม่ยลี่นิดหนึ่ง มิน่าพี่ใหญ่ถึงชอบเธอ ถ้าเป็นผม ผมก็ชอบเธอเหมือนกัน แต่บ้านเธอเป็นชาวเกษตรกร เกษตรกรสกปรก ไม่รู้ตัวเธอมีเหาหรือเปล่า ผมไม่อยากได้พี่สะใภ้เป็นคนหมู่บ้านเกษตรกร คนอื่นจะหัวเราะเยาะเอา เลือกพี่เหม่ยลี่ดีกว่า”  

 

 

ซินเหล่ยมองเสร็จก็ไปที่ห้องนั่งเล่นพูดอย่างตรงไปตรงมา  

 

 

“พูดจาอะไรเนี่ย!”  

 

 

ซินชานก้มหน้าลง  

 

 

“เขาพูดผิดหรือ? คุณตะคอกทำไม? ประโยคไหนที่เขาพูดผิด!”  

 

 

ซุนหม่านเซียงไม่พอใจที่สามีตะคอกใส่ลูกชายหัวแก้วหัวแหวน  

 

 

“เขายังมีมารยาทพื้นฐานอยู่ไหม? ทำไมถึงพูดถึงเฉินเยี่ยนแบบนั้น”  

 

 

ซินชานรู้สึกว่าลูกชายคนเล็กโดนภรรยาเลี้ยงจนเสียคน แต่หลังจากส่งลูกชายคนโตออกไป ภรรยาก็ไม่ยอมให้เขาดูแลลูกชายคนเล็กเลย ซินเหล่ยเป็นดั่งชีวิตจิตใจ เขาว่าไม่ได้เลยสักประโยค ไม่อย่างนั้นได้ทะเลาะกันตาย  

 

 

ซินเหล่ยก็ไม่กลัว เพราะเขารู้ดี ว่าในบ้านนี้ แม่สามารถช่วยเขาได้ทุกอย่าง พ่อกับพี่ชายทำอะไรเขาไม่ได้  

 

 

“เธอเป็นคู่หมั้นข้า ข้าชอบก็พอแล้ว เจ้าชอบหรือไม่ชอบไม่เป็นไร อีกหน่อยเวลาเจ้าหาภรรยา เจ้าชอบก็พอแล้ว ข้าจะไม่ยุ่ง”  

 

 

สายตาซินห้าวดูเย็นชาขึ้นมา  

 

 

เขาจากบ้านมาสิบปี ตอนที่ไปซินเหล่ยเพิ่งสองขวบ ไม่รู้เรื่องราว แต่เขาจำได้ว่าซินเหล่นร้องเสียงอ่อนเรียกเขาพี่ชาย ตอนที่เขากลับมาซินเหล่ยอายุสิบสอง เขาได้เจอญาติพี่น้องในใจรู้สึกยินดีและรอคอยมาก แต่เขากลับพบว่านอกจากพ่อแล้ว เขาและคนที่บ้านรู้สึกห่างเหินกัน  

 

 

สำหรับเขาที่เป็นพี่ชาย ซินเหล่ยไม่มีความเคารพอย่างที่ควรจะเป็นเลย ซ้ำยังกลับทำห่างเหิน  

 

 

ซินเหล่ยพูดจาไม่ดีกับเขา ทุกครั้งแม่จะบอกว่าซินเหล่ยอายุน้อย ไม่รู้เรื่อง โตแล้วเดี๋ยวก็ดีเอง ให้เขาอย่าว่าซินเหล่ย ทุกครั้งที่ถูกแม่ปกป้องเขาจะเห็นซินเหล่ยยิ้มอย่างยั่วยุให้เขา เขาไม่สบอารมณ์มาก เหมือนเขาเป็นคนนอก  

 

 

ต่อมาเขาหาเงินได้แล้ว ซินเหล่ยก็มาขอเงินกับเขา พอเขาไม่ได้ตามที่ขอ ซินเหล่ยก็จะไปฟ้องแม่  

 

 

แม่บอกว่าเธอดูถูกเงิน แต่ตอนนี้เธอให้เขาเอาเงินให้ซินเหล่ย ไม่อย่างนั้นตัวเธอเองจะให้เงินซินเหล่น ไม่ว่าซินเหล่ยทำอะไร แม่ก็จะตามใจเขา  

 

 

ซินเหล่ยสิบสี่ขวบ แต่เขาอยู่ข้างนอกมีพรรคพวก เขาเลี้ยงเหล้าคนพวกนั้น จากนั้นคนพวกนั้นก็ให้เขาเป็นหัวหน้า พวกเขายังถึงกับพูดจาแทะโลมเพื่อนนักเรียนหญิงด้วย แต่เพราะซินเหล่ยหน้าตาหล่อ พวกนักเรียนผู้หญิงพวกนั้นเลยไม่ได้ว่าอะไรเขา แต่ซินห้าวคิดว่าถ้าเป็นแบบนี้ต่อไปซินเหล่ยต้องเป๋แน่  

 

 

ซุนหม่านเซียงกลับไม่สนใจอะไรเลย คิดว่าลูกชายเธอ อะไรก็ดีไปหมด ไม่ยอมให้ใครว่าสักคำ