เปลี่ยนชีวิต พลิกชะตารัก - ตอนที่ 105: ความคิดเห็น

เฉินกุ้ยเป็นผู้ชาย ไม่เข้าใจเรื่องพวกนี้ของผู้หญิง เขาไม่รู้ว่าที่ช่างเหลียนพูดเป็นเรื่องจริงหรือไม่ แต่เขารู้ว่าช่างเหลียนแต่งงานกับเขาก็ไม่ใช่สาวบริสุทธิ์แล้ว ตกลงเธอแค่มีอะไรกับผู้ชายคนอื่น หรือแท้งลูกของผู้ชายคนอื่นมาก่อน แล้วแต่งงานกับเขา? เขาไม่แน่ใจ

เฉินเยี่ยนสังเกตสีหน้าของเฉินกุ้ยตลอดเวลา เธอดูออก เฉินกุ้ยต้องสงสัยช่างเหลียนแน่นอน ถ้าตอนที่ช่างเหลียนแต่งงานกับเฉินกุ้ยยังเป็นสาวบริสุทธิ์ พี่ใหญ่ต้องไม่มีสีหน้าแบบนี้แน่นอน

ถึงแม้ฝั่งช่างเหลียนจะโวยวายเสียงดัง แต่สีหน้าเห็นได้ชัดว่ารู้สึกผิด เธอเอาเรื่องลูกโยนไปให้เฉินกุ้ย เธอคิดว่าเธอจะมั่วเนียนไปได้ แต่เธอลืม ว่าตอนนั้นบ้านเฉินยังอยู่ด้วยกัน ถ้าเธอท้องจริง หรือแท้ง คนอื่นไม่รู้ หวางนิวต้องรู้แน่นอน ไม่มีทางปิดได้

อีกอย่างอารมณ์และนิสัยของช่างเหลียน ถ้าเฉินกุ้ยทำให้เธอแท้งจริง เธอต้องโวยวายแต่แรกแล้ว ไม่แน่คนที่บ้านเธอก็จะมาหาเรื่องด้วย บอกว่าบ้านเฉินดูแลลูกสาวเธอไม่ดี แต่ในความทรงจำของเฉินเยี่ยนไม่มีเรื่องนี้เลย

“ทำไมฉันถึงไม่รู้เรื่องนี้? ผ้าปูที่นอนอะไรในบ้านนี้ฉันกับเฉินเยี่ยนเป็นคนซัก ทำไมฉันถึงไม่รู้ว่าเหลียนเอ๋อร์แท้ง กุ้ยเอ๋อร์ จริงหรือเปล่า?”

หวางนิวก็รู้สึกว่าเรื่องราวดูไม่ชอบมาพากล ก่อนหน้านี้ลูกสะใภ้โกหกบอกว่าท้อง ต้องการนี่ต้องการนั้น เธอคิดว่าลูกสะใภ้ท้องเป็นเรื่องที่ดี แต่คิดไม่ถึงว่าเป็นเรื่องโกหก ปู่หกบอกว่าเธอแท้งมาก่อน แต่ช่างเหลียนแต่งงานเข้ามาไม่เคยมีวี่แววมาก่อน ทุกเดือนที่ผ้าปูที่นอนมาถึงเธอพอจำได้ว่าสะอาด เธอเป็นคนซัก เธอจำไม่ได้ว่ามีตอนที่ผ้าปูที่นอนมีเลือดมากด้วย โดยเฉพาะอย่างยิ่งตอนที่ช่างเหลียนไม่มีประจำเดือน

เฉินกุ้ยได้ยินแม่ตัวเองถามแบบนี้ ยิ่งกำหมัดแน่น ดวงตาสองข้างแดงก่ำ ในหัวเขามีเสียงร้องหึ่งๆ ตลอดเวลา แต่เขากลับมาคิด ไม่มีเรื่องอย่างที่ช่างเหลียนว่าเลย ตอนกลางคืนเขาหาช่างเหลียนมีอะไรด้วย บางครั้งช่างเหลียนยอมเขา บางครั้งช่างเหลียนไม่ให้เขาแตะต้อง ไม่มีตอนที่เขามีอะไรกันเสร็จแล้วเลือดออกเลย ไม่ได้แท้งเลย เธอบิดพลิ้ว ต้องเป็นเพราะก่อนแต่งงานเธอไปนอนกับผู้ชายคนอื่นแล้วท้อง จากนั้นทำแท้ง แล้วค่อยแต่งงานกับตัวเอง ตัวเองช่างโง่จริงๆ

เห็นท่าทางเฉินกุ้ย เฉินเยี่ยนแอบถอนหายใจ ตอนนี้จะจัดการเรื่องนี้ยังไง? ถ้าไม่มีเรื่องช่างเหลียนแท้งยังพอง่ายหน่อย แต่เรื่องแดงขึ้นมา เกรงว่าช่างเหลียนและพี่ใหญ่จะไปกันต่อไม่ได้แล้ว

“ลูกพูดมา พูดมาสิ ตกลงนี่มันเรื่องอะไรกัน”

ฝั่งหวางนิวออกแรงดึงเฉินกุ้ยแล้วตีเขา ต้องการให้เขาตอบ

เฉินจงถอนหายใจออกมา นั่งลงบนเก้าอี้อย่างแรง เขาก็คิดไม่ถึงว่าเรื่องจะเป็นแบบนี้ ถึงตอนนี้แล้วยังไม่อะไรชัดเจนอีก ตอนแรกมีคนมาพูดเรื่องแต่งงานกับเฉินกุ้ย บอกว่าเป็นสาวในอำเภอ เขายังแปลกใจ ผู้หญิงในอำเภอทำไมถึงมาแต่งงานกับพวกเขาที่อยู่บ้านนอก? ฐานะครอบครัวเขาก็ไม่ดี ลูกชายก็หน้าตางั้นๆ นิสัยซื่อๆ ไม่น่าจะถึงขั้นที่หญิงสาวเจอครั้งเดียวก็ชอบพอแล้ว

ถามแม่สื่อไป บอกว่าผู้หญิงหน้าตาธรรมดา แต่นิสัยไม่แย่ เพียงแต่อยู่ที่บ้านไม่เคยทำงานมาก่อน พ่อแม่เธอกลัวว่าแต่งงานกับครอบครัวที่ดีไปจะลำบาก เลยยอมแต่งกับบ้านที่ด้อยกว่า

ตอนนั้นเขาไม่เห็นด้วย ครอบครัวเขาไม่อยากจะสู่ขอลูกคุณหนู จะสู่ขอคนที่ทำงานได้ ใช้ชีวิตเป็น ถึงค่อยเหมาะเป็นคู่ครอง

ต่อมามีคนหาหญิงสาวจากหมู่บ้านข้างๆ มาให้เฉินกุ้ย ยังไม่ทันได้ตกลงกัน ไม่รู้ว่ามีเรื่องเฉินกุ้ยตกลงแต่งงานกับช่างเหลียนแล้วเผยแพร่ออกไปได้ยังไง หมู่บ้านข้างๆ ยังโทษเขาอีกด้วย มีคู่แล้วยังจะมาดูลูกสาวบ้านเขา และไม่ดูฐานะบ้านเขาด้วย มีแบบนี้ด้วยหรือ?

ขัดใจกับหมู่บ้านข้างๆ แล้ว บ้านช่างมาหาที่บ้านอีกครั้ง สุดท้ายเฉินกุ้ยได้เห็นลูกสาวของบ้านช่าง ดูไปก็ถือว่าชอบอยู่ ทำงานไม่เป็นก็ไม่ต้องทำสิ แต่งภรรยาเข้ามาเขาจะทำงานมากขึ้นหน่อย อีกอย่างมีใครทำเป็นทกอย่างที่ไหน เขามาเรียนก็ได้แล้ว

ลูกชายเห็นด้วยแล้ว เขาจะพูดอะไรได้ งานแต่งนี้ บ้านช่างเรียกสินสอดไม่น้อยเลย เขาไม่ยอม ฝ่ายตรงข้ามยังมาเรียกให้ลูกสาวเขาแต่งงานกับชายแก่ที่โสดคนหนึ่งในอำเภอแล้วเอาสินสอดมาแลกให้บ้านช่าง ตอนนั้นเขาโกรธมาก บอกว่าลูกชายเขายอมเป็นโสดทั้งชีวิต เขาก็ไม่ยอมขายลูกสาว

เฉินกุ้ยก็เห็นด้วย ดังนั้นพวกเขาปฏิเสธบ้านช่างกลับไป เดิมทีคิดว่างานแต่งนี้ถือเป็นโมฆะแล้ว เขาโล่งใจไป แต่ความโล่งใจยังไม่ทันได้ออกจากปาก บ้านช่างกลับยอมรับ สินสอดน้อยก็น้อย ขอแค่อีกหน่อยให้ดูและลูกสาวเขาให้ดีก็พอแล้ว

อีกทั้งบ้านช่างขอให้รีบแต่งงาน คิดว่าเฉินกุ้ยก็ไม่เด็กแล้ว พวกเขาเลยตกลง ช่างเหลียนแต่งเข้ามาในบ้าน เขาถึงค่อยรู้ว่าลูกสะใภ้คนนี้มีฤทธิ์ขนาดไหน แต่แต่งงานแล้ว อะไรปล่อยผ่านได้ก็ปล่อย ใครให้ลูกชายเขายอมล่ะ

ช่างเหลียนทำตัวไม่ดีกับพวกเขาสามีภรรยา พวกเขาอดทน ยังไงพวกเขาก็แก่กว่า ขอแค่เธอใช้ชีวิตอยู่กับลูกชายก็พอแล้ว

ช่างเหลียนทำไม่ดีกับเฉินเยี่ยน เฉินหู่ พวกเขาก็อดทน ลูกสาวแต่งงานออกไป อีกหน่อยลูกชายคนเล็กก็ต้องแต่งงานแล้วแยกบ้านกัน ไม่ได้อยู่ด้วยกัน อดทนไม่กี่ปีก็ยังไหว

แต่ตอนนี้ล่ะ? เธอทำเรื่องขายหน้าก่อนแต่งงานกับลูกชาย แล้วอยู่ที่บ้านยังประพฤติตัวไม่ดี ภรรยาแบบนี้ ถ้าเป็นเขาเขาไม่ต้องการ แต่ลูกชายล่ะ?

เฉินจงมองเฉินกุ้ย ลูกชายคนนี้ซื่อ แต่ไม่ใช่ว่าไม่มีความคิด ถ้าเขาบังคับให้ลูกชายหย่า แต่หลังลูกชายหย่าล่ะ? เขาจะโทษตัวเองไหม? แยกกันอยู่แล้ว ลูกชายโตแล้ว เรื่อนี้ต้องให้ลูกชายตัดสินใจเอง

“คุยอะไรกัน นี่ยังมีอะไรต้องคุยกันอีก! เธอไม่ใช่สาวบริสุทธิ์ก่อนหน้าที่จะแต่งงานเข้าบ้านเราแล้ว ผมไม่ได้ทำเรื่องผิดมนุษยธรรม เธอแท้ง ผมไม่ได้ทำ!”

เฉินกุ้ยสะบัดหวางนิวออก กุมศีรษะตัวเองลงไปนั่งยองอยู่ที่พื้น น้ำตาไหลออกมา เขาเสียใจจริงๆ เขารู้สึกว่าตัวเองคับแค้นใจมาก มีเรื่องอะไรที่ทิ่มแทงใจไปว่าการที่รู้ว่าภรรยาตัวเองผ่านผู้ชายคนอื่นมาก่อน เคยมีลูกมาก่อนอีก

หวางนิวถอยไปสองก้าว เธอไม่อยากจะเชื่อ เธอยอมลูกสะใภ้ได้หลายเรื่อง แต่เรื่องนี้ใหญ่เกินไป เธอยอมไม่ไหว

เฉินเวยยิ้มมุมปาก คิดไม่ถึงว่าก่อนแต่งงานช่างเหลียนเคยมีอะไรกับผู้ชายคนอื่นมาก่อน เรื่องนี้ใหญ่เกินไป คิดว่าช่างเหลียนคงไม่มีที่ยืนในบ้านเฉินแล้ว

“ช่างเหลียนเสื่อมเสียแล้ว พี่ใหญ่ยังไงก็ไม่ต้องการเธอแล้วแน่ ครอบครัวโดนเธอทำจนเป็นแบบนี้ ปีใหม่ก็คงไม่ได้ฉลองแล้ว เธอพอใจแล้วสิ?”

เฉินเวยขยับมากระซิบด้านหน้าเฉินเยี่ยน

เฉินเยี่ยนมองเฉินเวย สายตาเฉียบแหลม เฉินเวยหดเล็กน้อย สายตาเฉินเยี่ยนดุดันเหลือเกิน

“ฉันไม่อยู่แล้ว! พวกคุณทำแบบนี้กับฉันได้ยังไง ฉันโดนเฉินกุ้ยทรมานจนแท้ง พวกคุณไม่ยอมรับ พวกคุณมาโยนความผิดให้ฉัน พวกคุณทั้งครอบครัวกลั่นแกล้งฉัน พวกคุณเห็นว่าที่บ้านฉันไม่อยู่ เลยจะบีบให้ฉันตาย ฉันจะไปพูดเหตุผลได้ที่ไหน สู้ตายไปเสียดีกว่า ถึงเวลาก็มีคนบ้านฉันออกหน้าให้ฉัน บอกว่าพวกคุณบีบบังคับฉันตาย พวกคุณทำแบบนี้ไม่กลัวโดนฟ้าผ่าหรือไง?

ฝั่งช่างเหลียนนั่งลงไปร้องไห้กับพื้น ถึงตอนนี้เธอมีแค่หนทางเดียวให้เดินไปจนสุด ทำได้แค่โยนไปให้เฉินกุ้ย ไม่อย่างนั้นทั้งชีวิตที่เหลือของเธอได้หมดกัน

“ช่างเหลียน”

เฉินเยี่ยนร้องออกมา คนในบ้านต่างมองไปที่เธอ

“ตอนแรกเธอทำเรื่องนั้น ไม่มีทางที่คนอื่นไม่รู้ ไม่อย่างนั้นเธอคงไม่ได้แต่งมาที่นี่หรอก เรื่องจริงเป็นยังไง ไปสืบเอาจากแถวบ้านเธอก็รู้แล้ว เธอแน่ใจว่าต้องการให้เปิดโปงเรื่องแบบนั้นใช่ไหม?”

เฉินเยี่ยนถามช่างเหลียน ช่างเหลียนนี่คงไม่ได้คิดว่าเธอทำแบบนี้แล้วคนอื่นจะทำอะไรเธอไม่ได้หรอกนะ? เธอทำแบบนี้แล้วจะปดปิกความจริงได้งั้นหรือ?

———-