โปรดเรียกผมว่า วีรบุรุษรีไซเคิล - ตอนที่ 598 หนีไปจากความพ่ายแพ้

RC:บทที่ 598 หนีไปจากความพ่ายแพ้

โดยเฉพาะอย่างยิ่งมีมังกรยักษ์แปดตัวที่มีลมปราณแรงกล้า พวกเขาคือราชามังกรทั้งแปดที่ออกมาจากถ้ำราชามังกรแห่งกาลเวลา ในเวลานี้พวกเขาได้รับการเลื่อนขั้นสู่ระดับดินแดนศักดิ์สิทธิ์

ราชามังกรเหล่านี้สามารถเลื่อนระดับได้มาเป็นเวลานานแล้ว แต่พวกเขาไม่สามารถทะลุขั้นได้เนื่องด้วยเพราะพวกมันถูกผนึกไว้ในถ้ำราชามังกร

เมื่อเข้ามาในป่าของหลินเฟิงมีพลังจิตวิญญาณที่แข็งแกร่ง มากด้วยอาหาร ผลไม้แห่งจิตวิญญาณที่อุดมสมบูรณ์ ไม่นานก็ทะลุผ่านการเลื่อนขั้น

 

นอกจากราชันย์มังกรทั้งแปดแล้ว ยังมีสัตว์วิญญาณระดับ SSS อีกมากมาย ไม่ว่าจะเป็นราชามังกรแห่งกาลเวลาหรือราชินีมังกรแห่งท้องทะเล ไม่รู้ว่าใครชนะหรือแพ้

อย่างไรก็ตามเมื่อหลินเฟิงและเสี่ยวหยางกำลังจะเริ่มต้นการต่อสู้ ที่นี่ก็ถูกบรรยากาศที่เลวร้ายก็ห่อหุ้มไว้

“นี่มันเกิดอะไรขึ้น?” รองหัวหน้าลัทธิฮั่วหยุนจงกำลังเหงื่อตกและถอยกลับอย่างเร่งรีบ

ในเวลานี้จู่ๆรอยแตกบนอากาศยาว 100 เมตรก็ปรากฏขึ้น ราวกับว่าท้องฟ้าถูกฉีกออกเป็นชิ้น ๆ

กรงเล็บสีเงินยื่นออกมาจากรอยแตกนั้น และจู่ ๆ มือนั่นก็ก็ตบเข้าใส่รองหัวหน้ากลุ่มฮั่วหยุนจง

 

ปัง!!!

โลกทั้งใบสั่นสะเทือน ก่อนจะมีรอยกรงเล็บขนาดใหญ่ที่มีความลึกมากกว่าสิบเมตรปรากฏขึ้นบนพื้นดิน

คนของลัทธิฮั่วหยุนจงส่วนใหญ่ถูกกรงเล็บนี้สังหารทันที และกลายเป็นโลหิตไหลนองไปทั่วทุกที่

ปรมาจารย์นักบวชทั้งสามและผู้ฝึกฝนของดินแดนศักดิ์สิทธิ์บางคนพอรู้ตัวก็หนีกรงเล็บที่น่ากลัวได้ทัน

“นั่นน่ะใคร?”

 

เหล่าผู้ปกครองของลัทธิฮั่วหยุนจงตกใจมาก เขาไม่คาดคิดว่าจะมีความน่าหวาดกลัวขนาดนี้ในสถานที่แบบนี้ มันน่ากลัวจริงๆ

อย่างไรก็ตามทันทีที่พูดคำพูดของเขารอยแตกของห้วงอากาศร้อยเมตรก็ปรากฏขึ้นที่อีกด้านหนึ่งซึ่งไม่น้อยไปกว่าก่อนหน้านี้

ทันใดนั้น ก็ปรากฏกรงเล็บขนาดใหญ่ซึ่งเป็นสีฟ้าเช่นเดียวกับท้องทะเลสีครามพร้อมกับแรงกดดันที่มองไม่เห็นขนาดใหญ่

“ปัง!” เสียงดังผู้คนเหล่านี้จมน้ำตายด้วยกรงเล็บขนาดใหญ่

อ๊าก! อ๊าก! อ๊าก! ……

เสียงกระอักเลือดดังออกมาและทุกคนก็ถูกฟาดจนล้มลงกับพื้น

เมื่อกรงเล็บยักษ์ถูกลบออกไปจะมีเพียงห้าร่างเท่านั้นที่เหลือรอด

ทั้งห้าคนนี้เป็นปรมาจารย์ของนิกายฮั่วหยุนจง นักบวชทั้งสามคน และผู้อาวุโสหนึ่งคนซึ่งอยู่จุดสูงสุดของดินแดนศักดิ์สิทธิ์

คนอื่น ๆ เสียชีวิตทั้งหมดและไม่มีใครรอดเหลือชีวิตนอกจากนี้

แม้แต่ผู้คนในดินแดนศักดิ์สิทธิ์ขั้นหนึ่งก็ไม่รอดพ้นจากการฟาดฟันครั้งนี้และถูกยิงเสียชีวิตทันที

ทั้งคนห้าคนทะยานขึ้นไปบนอากาศ มองไปที่ทั้งสองข้างของกรงเล็บที่หายไปหัวใจกลัวจนฉี่จะราด

“เฮ้ย นั่นมันอะไรกัน น่า น่ากลัวเกินไปแล้ว” นักบวชคนหนึ่งกล่าว

“ไม่ ไม่ ฉันไม่รู้! ออกไป! ออกไปจากที่นี่” ในเวลานี้รองหัวหน้าก็ลุกลี้ลุกลนและพูดด้วยท่าทางตัวสั่น

ไม่ใช่ว่ารองหัวหน้าจะเป็นคนขี้ขลาดตาขาว แต่ตอนนี้ทั้งสองกองกำลังต่างแข็งแกร่งเกินกว่าจะแข่งขันกันเองได้ ดูเหมือนว่าพลังแห่งสวรรค์กำลังมาถึงในขณะนี้ และยากที่จะเผชิญหน้ากับมัน

 

คนทั้งห้ารีบหันหลังบินจากไป

“อยากไปงั้นเหรอ ที่นี่ไม่ใช่ตลาดขายผักสดนะ นึกจะมาก็มา นึกจะไปก็ไป” เสียงของผู้หญิงที่ดูเย็นชาดังขึ้น

จากนั้นกรงเล็บสีน้ำเงินน้ำแข็งขนาดใหญ่ก็ปรากฏขึ้นอีกครั้งและคว้าพวกมันทั้งห้าคนไว้ทันที

“นายท่าน ช่วยด้วย” ทันใดนั้นผู้เป็นรองหัวหน้าก็ร้องออกมา

อย่างไรก็ตาม ในขณะที่กรงเล็บยักษ์กำลังยื้อคนทั้งห้าคนไว้ พื้นที่ด้านหน้าของเขาก็แตกออกทันที และยังมีรอยแยกที่ยาวถึง 100 เมตร ฝ่ามือข้างหนึ่งยื่นออกไปและสั่นอย่างหนักด้วยกรงเล็บยักษ์สีฟ้าราวน้ำแข็ง

ได้ยินเสียงโครมครามและเห็นกรงเล็บทั้งสอง ก็พากันตกใจจากนั้นพวกเขาก็ถอยไปทีละคน

จากนั้นฝ่ามือขนาดใหญ่ก็จับคนทั้งห้าและเข้าไปในรอยแยกของห้วงอากาศและหายไป

“หืม เขามาจากที่ใด? แล้วนี่เขาจะประสบความสำเร็จขนาดนี้ได้อย่างไร?” ราชามังกรโผล่มาจากรอยแยกในห้วงอากาศ ทันใดนั้นร่างของเขายาวหมื่นเมตรก็กลายเป็นชายชราในชุดคลุมสีเงินที่ยืนขมวดคิ้วอยู่

ในเวลานี้ อีกด้านหนึ่งของราชินีมังกรทะเลก็เจาะออกไปเช่นกัน และแล้วร่างกายอันน่าหวาดกลัวนั้นก็กลายเป็นหญิงวัยกลางคนในชุดสีฟ้าคราม

เธอส่ายหัวและพูดว่า “นานมาแล้วที่ติดอยู่ในเสาผนึกมังกรฟ้าโบราณ ข้าได้รับบาดเจ็บสาหัสและต้องหลับใหลอยู่ในทะเล ข้าไม่รู้ว่ามีคนแข็งแกร่งแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไร มันน่าเหลือเชื่อมาก! “

เมื่อหลินเฟิงและเสี่ยวหยางได้ยินความเห็นของทั้งสองที่มีต่อชายคนนั้นในตอนนี้พวกเขาก็เริ่มสงสัยและพูดว่า “ผู้อาวุโสทั้งสอง ตอนนี้ชายคนนั้นมีพละกำลังขนาดไหน เขาสามารถจัดการคนทั้งห้าได้อย่างง่ายดาย”

ราชามังกรแห่งกาลเวลาส่ายหัวและพูดว่า “เขาไม่ได้อ่อนแอไปกว่าพวกเรามากนัก แต่ดูเหมือนว่าเขาจะบาดเจ็บ! ถ้าพี่รองของข้าและตัวข้าอยากจะจับตัวห้าคนนั้นไว้จริงๆ เขาจะไม่มีวันเอาไปได้!”

เมื่อหลินเฟิงได้ยินดังนั้นเขาก็งุนงง ทำไมเขาไม่ทิ้งพวกห้าคนนั้นไปเสีย

ไม่ว่าในกรณีใดก็ตามมันก็ได้สร้างความขุ่นเคืองให้แล้ว และเป็นไปไม่ได้ที่ทั้งสองฝ่ายจะเป็นมิตรกัน

แม้หลินเฟิงไม่ได้ถาม อย่างไรก็ตามราชามังกรแห่งกาลเวลากล่าวว่า เจ้าของฝ่ามือใหญ่ในตอนสุดท้ายนั้น ไม่ได้อ่อนแอไปกว่าพวกเขามากนัก 

หลินเฟิงยังไม่ถึงระดับเดียวกับพวกเขาและไม่สามารถเข้าใจว่าพวกเขาคิดอย่างไรเกี่ยวกับอาณาจักรนั้น

“ทำความสะอาดเสร็จแล้วก็ปล่อยไป” ราชามังกรแห่งกาลเวลาพูดจบก็บินไปที่ต้นไม้แห่งชีวิต

หลังจากนั้นหลินเฟิงก็สั่งให้สัตว์วิญญาณเหล่านั้นเขมือบคนด้านล่างทั้งหมด นี่คือสิ่งที่แข็งแกร่งที่สุดในหมู่มนุษย์ ร่างกายและวิญญาณของพวกเขาได้รับการปรับแต่งทั้งหมดและพลังงานที่มีอยู่นั้นไม่สามารถวัดได้

สิ่งเหล่านี้หายากและดีสำหรับสัตว์วิญญาณ

หลังจากนั้นไม่นานผู้คนที่นี่ก็ถูกสัตว์วิญญาณกลืนกินและกระจัดกระจายไป

จนถึงเวลานี้ หลินเฟิงก็ผ่อนคลายลงและเมื่อกลับไปถึงบ้านเขาก็หลับไป

วันนี้เหนื่อยเกินไปเพราะหลาย ๆ อย่าง มันวุ่นวายมากจริงๆ

ปรากฏว่ายังไม่มีอะไรเกิดขึ้นอีกหลังจากที่หลินเฟิงเพิ่งจะนอนหลับสบาย

วันรุ่งขึ้นหลินเฟิงตื่นขึ้นมาในตอนเช้า มู่ซินซินได้เตรียมอาหารให้เขาอย่างคล่องแคล่ว หลินเฟิงดูเหมือนกับคนที่ไม่ได้กินอาหารมาสามวัน เขากินอาหารหมดลงอย่างรวดเร็ว

อย่างไรก็ตามหลังจากที่หลินเฟิงทานอาหารเสร็จไม่นาน ทันใดนั้นโทรศัพท์มือถือของเขาก็ดังขึ้นและพบว่าชื่อที่บนหน้าจอนั้นคือพ่อตา

เป็นพ่อของมู่ซินซิน

หลินเฟิงงุนงงเพราะปกติพ่อของมู่ซินซินไม่เคยโทรหาเขา และเมื่อได้ยินเรื่องราวผ่านโทรศัพท์หลินเฟิงก็โกรธมากขึ้นเรื่อย ๆ

ปรากฏว่ากองทัพของตระกูลมู่ในภาคใต้ถูกถอนรากถอนโคนโดยสำนักหกมังกรแห่งที่นำโดยตระกูลหลง

ในเวลานี้พ่อของมู่ซินซินกำลังหลบหนีพร้อมกับสมาชิกในครอบครัวที่แข็งแกร่งและสมาชิกคนสำคัญ

หลินเฟิงเรียกเสี่ยวหยางไปยังทิศทางที่พวกเขาอยู่โดยไม่พูดอะไร

เมื่อหลินเฟิงได้พบกับตระกูลมู่ยังคงมีผู้ติดตามอยู่เบื้องหลังพวกเขา คนที่แข็งแกร่งที่สุดคือดินแดนศักดิ์สิทธิ์ขั้นสอง และมียอดระดับ SSS มากกว่าสิบสองคน

อย่างไรก็ตาม คนเหล่านี้ถูกเสี่ยวหยางและหลินเฟิงจัดการทันที