โปรดเรียกผมว่า วีรบุรุษรีไซเคิล - ตอนที่ 204
RC:บทที่ 204 ศึกแย่งรถยนต์
ไม่นาน พวกเขาก็มายังอีกด้านหนึ่งของร้าน รถยนต์ที่อยู่ตรงนี้ล้วนแล้วแต่เป็นรถยนต์ขึ้นชื่อที่มีราคาตั้งแต่ 1 ล้านไปจนถึง 2 ล้าน ซึ่งก็คือรถยนต์เมอร์ซีเดสเบนซ์และรถบีเอ็มดับเบิลยู ฯลฯ
“นี่ล่ะครับ คุณหลิน เลือกคันที่ชอบได้เลยครับ และเพื่อเป็นการชอโทษ ผมลดราคารถทุกคันให้ 20% ไปเลยครับวันนี้” ผู้จัดการจางกล่าว
“ว่าไงนะ ลด 20% ทุกคันเลยงั้นหรือครับ” เมื่อหลิน เฟิงได้ยินแบบนี้ เขาก็พอใจ
“อ้าว ผู้จัดการจาง แล้วจะให้ผมทำยังไงล่ะนี่ หลายครั้งแล้วเนี่ยไม่เคยเห็นคุณลดให้ผมบ้างเลย แล้วนี่กลับลดราคาให้เขาเนี่ยนะ” เมื่อจ้าว หลงได้ยินผู้จัดการจางกล่าวเช่นนั้น เขาก็ไม่พอใจขึ้นมาทันที
“ต่างคนก็ต่างการดูแล นี่คือขั้นตอนทางการตลาดของพวกเราครับ และก็ไม่จำเป็นที่จะต้องอธิบายให้คุณฟังด้วย” ท่าทางแข็งกระด้างและอ่อนโยนของผู้จัดการจางทำเอาจ้าว หลงขบเคี้ยวเขี้ยวฟัน
“คุณจางครับ วันนี้ลดให้ผมสัก 20% ได้ไหม ผมจะซื้อรถให้แฟนน่ะ” จ้าว หลงเองก็กำลังจะซื้อรถ เขาจึงต้องคว้าโอกาสนี้โดยใช้เงินให้น้อยที่สุด
“ไม่ได้ครับ คุณต้องซื้อเต็มราคา” ผู้จัดการจางกล่าว
“ว่าไงนะ แล้วทำไมถึงลดให้เจ้านั่น 20% กันล่ะ แล้วผมล่ะ นี่ไม่ยุติธรรมเลย” จ้าว หลงเองก็คาดไม่ถึงว่าผู้จัดการจางจะไม่ไว้หน้าเขาเลย มาพูดได้ยังไงว่าหมอนั่นเป็นคนรวย และที่นี่ก็ไม่ได้มีรถถึงห้าคันด้วย แต่มีเพียงสามคัน
“ถ้าคุณคิดว่าเรื่องนี้ไม่ยุติธรรมล่ะก็ คุณก็ไม่ต้องซื้อรถกลับไปได้นะครับ”ผู้จัดการจางมองกลับมาด้วยสีหน้าจริงจัง และไม่ได้มีท่าทีเล่นด้วยเลยสักนิด
ในที่สุด จ้าว หลงก็ได้เห็นว่าผู้จัดการตั้งใจช่วยหลิน เฟิงอย่างชัดเจนซึ่งทำให้เขาเศร้าใจสุดๆ แววตาของเขาเคืองขุ่น
“เฮ้อ ทำชั่ว มันไม่ได้ดีหรอกนะ” หลิน เฟิงยักคิ้วก่อนจะว่าอย่างดูถูก
“เอาล่ะ ไม่ต้องไปสนใจเขาหรอก มาเลือกรถกันดีกว่า นี่ ซิน ซิน ฉันไม่ค่อยรู้เรื่องพวกรถสักเท่าไหร่ เธอช่วยเลือกให้ฉันทีสิ” หลิน เฟิงพูดกับมู่ ซินซิน
“ได้เลย” มู่ ซินซินเป็นคนฉลาด ดูเหมือนนกที่โบยบินไปมาเหนือผู้คนซึ่งนั่นทำให้ใครต่อใครต่างชื่นชอบเธอเป็นอย่างมาก
“ส่วนนายสองคน ไปเลือกมาคันสองคันไป หวัง หาน นายเลือกเพิ่มไปอีกคันนะ เผื่อหวัง ซื่อด้วย” หลิน เฟิงหันมาพูดกับทั้งสองคน
“ว่าไงนะ พี่เฟิง พวกเราก็เลือกได้คนละคันงั้นหรือ” หวัง หานและจื้อเฉิงคิดพลางหยุดชะงักไป
“ก็ใช่ คนละคันไง” หลิน เฟิงเร่งเร้า
“พระเจ้าช่วย สุดยอด สุดยอดไปเลย” หวัง หานรู้สึกมีความสุขที่ได้เลือกรถในทันที ในที่สุดความปรารถนาของเขาก็เป็นจริงเสียที ก่อนที่จะไปหารถคันที่เขาชอบอย่างไว
“นี่ รั่วหาน เราก็ไปหารถที่เราชอบกันบ้างเถอะ” จ้าว หลงจ้องไปที่หลิน เฟิง ดวงตาเต็มไปด้วยความชั่วร้าย แต่หลิน เฟิงกลับไม่ได้สนใจเลย
บัตรธนาคารของหลิน เฟิงนั้นมียอดถึง 14.5 ล้านหยวน เขาซื้อรถสี่คัน แต่ละคันราคามากกว่า 1 ล้านหยวน ราคารถทั้งสี่คันก็เกือบจะห้าล้านหยวนได้
แต่ไม่ว่ายังไง เงินก็มีมากอยู่แล้ว และก็ไม่ได้ไปไหนด้วย เงินจำนวนสี่หรือห้าล้านหยวน จากอัตราของเงินทุนในปัจจุบันเพิ่มสูงขึ้นนั้น จะได้คืนเป็นเวลาหนึ่งเดือน ฉะนั้นหลิน เฟิงจึงไม่ได้นึกทุกข์ร้อนอันใด
ในตอนนี้ เห็นได้ชัดว่าผู้จัดการจางนั้นอยู่ข้างหลิน เฟิง ใครๆก็เห็นว่าเขาคอยช่วยอะไรหลิน เฟิงมากมาย ดังนั้นเขาจึงซื้อรถมากขึ้นเป็นคำขอบคุณ
และในตอนนั้นเอง หลิน เฟิงก็ได้มองไปที่เจียง เสี่ยวไป๋ที่อยู่ข้างๆผู้จัดการจางและยังเห็นด้วยว่าเขาเองก็กำลังยิ้มมาที่ตนอีกด้วย
“คุณเจียง คาดไม่ถึงเลยนะว่าจะมาพบนายที่นี่ นี่นายก็มาซื้อรถที่นี่ด้วยเหมือนกันงั้นหรือ” หลิน เฟิงเดินเข้ามาพลางเอ่ยทักทาย
ยิ่งไปกว่านั้น หลิน เฟิงก็เดาไปว่าเหตุผลที่ว่าทำไมผู้จัดการจางถึงได้ทำตัวสุภาพกับเขานักนั่นก็เพราะเขาคงได้ทำอะไรสักอย่างร่วมกับเจียง เสี่ยวไป๋แน่ๆ ยิ่งไปกว่านั้นผู้จัดการจางกับหลิน เฟิงเองก็ไม่เคยเจอหน้ากันเลย และหลิน เฟิงก็ไม่ได้รู้จักเขาด้วย ต่างคนต่างไม่รู้จักกัน โดยปกติแล้ว เขาก็ไม่น่าจะมาช่วยหลิน เฟิงทำให้จ้าว หลงไม่พอใจแบบนั้น
“เปล่า ฉันแค่เอารถเข้ามาตรวจเช็คสภาพน่ะ แล้วก็บังเอิญลงมาเจอนายเนี่ยแหละ” เจียง เสี่ยวไป๋ดูไม่มีท่าทีดื้อรั้นเหมือนตอนที่อยู่ในงานวันเกิดของซู หว่านเอ๋อร์เลย แต่กลับมีท่าทีเป็นมิตรกว่า หลิน เฟิงเองก็ไม่รู้ว่าทำไม
“พี่หลิน เรื่องซื้อรถน่ะผมเอาไว้ทีหลัง พี่พอมีเวลามานั่งดื่มกับผมไหม” เจียง เสี่ยวไป๋ถามขึ้น
“ทีหลังงั้นหรือ ได้สิ ดูเหมือน เราก็คงใช้เวลาไปกับขั้นตอนพวกนี้มากเกินไปแล้วล่ะ” หลิน เฟิงว่า
หลิน เฟิงเองก็กำลังคิดว่าเจียง เสี่ยวไป๋ทำไปเพื่ออะไร และก็ชัดเจนเลยว่าทำไปเพื่อช่วยเขา
“โอเค ว่าตามนั้น เดี๋ยวหลังจากนี้จาง จิงหลีจะดำเนินการเรื่องขั้นตอนตรงนี้ให้เร็วที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้” เจียง เสี่ยวไป๋เอ่ย
“โอเค”
หลังจากนั้นเพียงครู่เดียว
“นี่ หลิน เฟิง นายว่ารถคันนี้เป็นไง ฉันคิดว่ามันดีมากเลยนะ” มู่ ซินซินกล่าวกับหลิน เฟิง ตรงหน้าคือรถเมอร์ซีเดสสีดำ
“ไหน ขอดูหน่อย” หลิน เฟิงกับคนอื่นๆตามเข้ามาสมทบเรื่อยๆ
“ผู้จัดการจาง ผมชอบรถคันนี้มากๆเลยครับ ราคาเท่าไหร่งั้นหรือครับ” เมื่อพวกเขาไปถึง เสียงของจ้าว หลงก็แทรกขึ้นมา
“ทำไมคุณเป็นคนแบบนี้ ฉันเป็นคนเลือกก่อนนะ” มู่ ซินซินหัวเสียกับพฤติกรรมของจ้าว หลงเป็นอย่างมาก
จ้าว หลงกับเกา รั่วหานเองก็อยู่ไม่ไกลจากมู่ ซินซินนัก เมื่อได้ยินเสียงของมู่ ซินซิน พวกเขาก็รีบบึ่งมาตรงนี้กันเลย และที่คาดไม่ถึงก็คือ ในทีแรกพวกเขาไม่ได้แม้แต่จะมองรถคันดังกล่าวเลยเสียด้วยซ้ำ แต่ตอนนี้กลับบอกว่าต้องการจะซื้อมัน
“นายน้อยจ้าวหลงครับ ทำแบบนี้ไม่ดีกับตัวเองเลยนะครับ รถคันนี้คุณผู้หญิงท่านนี้เขาชอบก่อน โปรดเลือกคันอื่นเถอะครับ” ผู้จัดการจางไม่ได้ถือโกรธ ทั้งยังตอบกลับไปอย่างสุภาพ
“ไม่ เพราะรั่วหานเองก็ชอบคันนี้ ใช่ไหมล่ะ รั่วหาน” จ้าว หลงวาดแขนโอบเกา รั่วหานพลางบุ้ยใบ้ไปให้
“ฮะ ช…ใช่แล้วล่ะ” แต่เมื่อเธอหันไปมองหลิน เฟิง ก็รู้สึกเหมือนสติหลุดลอยไป คำตอบที่น่าอับอายนั้นทำเอาจ้าว หลงดูแย่สุดๆไปเลย
“จ้าว หลง เมื่อไหร่นายจะเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมตรงนี้เสียที เพราะนายมันเคยชินกับการกลั่นแกล้งคนอื่นล่ะสิ แถมตอนนี้ก็ยังทำเรื่องเล็กให้เป็นเรื่องใหญ่อีก น่าอายจริงๆเลยนะ” หลิน เฟิงก็ไม่ใช่คนที่ใครจะมากลั่นแกล้งได้อีกเหมือนกัน
นอกจากนี้ รถคันนี้เป็นรถที่มู่ ซินซินเลือกให้เขาแล้วในตอนนี้ แน่นอนว่า หลิน เฟิงจะไม่แสดงความอ่อนแอให้จ้าว หลงได้เห็นหรอก
“เหอะ ผู้จัดการจาง คุณบอกว่ารถคันนี้ราคาเท่าไหร่นะ ผมจะให้มากกว่าเขาเป็นแสนเท่าเลย” จ้าว หลงว่ายิ้มๆด้วยความไม่เชื่อว่าจาง จิงหลีคงจะอยู่ได้ถ้าไม่มีเงิน
“ผู้จัดการจาง เราเลือกรถคันนี้ก่อนนะครับ แล้วเราจะเอาคันนี้ด้วย นอกจากนี้ หวัง หาน จื้อเฉิง พวกนายไปเลือกรถมาสามคันเลยไป ถ้าไม่ได้รถคันนี้ อีกสามคันก็ไม่เอา” หลิน เฟิงไม่สนใจจ้าว หลงก่อนจะกล่าวกับผู้จัดการจาง
เพราะหลิน เฟิงรู้ว่าไม่ว่าจ้าว หลงจะทำอะไร สุดท้ายก็ต้องขึ้นอยู่กับกรตัดสินใจของผู้จัดการจางอยู่ดี ตราบใดที่เขาอยู่ที่นี่ ไม่ว่าจ้าว หลงจะทำอะไรไปก็ไม่มีประโยชน์
“สี่คันงั้นหรือ” เมื่อผู้จัดการจางได้ยินในสิ่งที่หลิน เฟิงกล่าว รถทั้งสี่คันรวมกันแล้วมีราคามากกว่าหนึ่งล้าน รวมทั้งหมดแล้วมากกว่าห้าล้านบาท
รถยนต์คันที่มู่ ซินซินเลือกนั้นมีราคาแค่ 1.45 ล้าน ถ้าต้องเลือกระหว่างหลิน เฟิงกับจ้าว หลงแล้วล่ะก็ ผู้จัดการจางจึงตัดสินใจได้อย่างรวดเร็ว
“คุณจ้าว หลงครับ ผมต้องขอโทษที่ต้องบอกคุณว่าพวกเราทุกคนเลือกจะขายรถคันนี้ให้กับคุณหลินด้วยมุมมองจากทางการค้าและคุณธรรม” ผู้จัดการจางว่าขึ้น
“ทำไมกันล่ะ ฉันจ่ายให้มากกว่านี้เป็นแสนเลยนะ…”