โปรดเรียกผมว่า วีรบุรุษรีไซเคิล - ตอนที่ 128

RC:บทที่ 128 การค้นพบครั้งใหม่

หลังจากจื่อเฉิงลูกพี่ลูกน้องของเขาออกไป หลินเฟิงก็เข้าไปในโรงเก็บอีกหลายโรงและจัดการกับของที่อยู่ข้างใน

อย่างแรกก็คือขยะกระดาษเสียที่มีทั้งหมด 41 ตันสกัดออกมาเป็นศิลปะการต่อสู้สี่อย่าง

 

อย่างแรกก็คือฝ่ามือนรกเย็นซึ่งเป็นทักษะน้ำแข็งระดับต่ำที่มีพลังมาก เมื่อโจมตีฝ่ายตรงข้ามเข้าไปหนึ่งครั้ง พิษเย็นจะแพร่กระจายเข้าไปในร่างกายอย่างรวดเร็วและแข็งตัวจากภายในเพื่อทำลายร่างกายคู่ต่อสู้

 

“น่าเสียดายที่ฉันไม่มีพลังน้ำแข็ง ไม่อย่างนั้นพลังของทักษะทางวิญญาณนี้จะต้องทรงพลังเป็นอย่างมาก!” หลินเฟิงถอนหายใจ

อย่างที่สองคือหมัดเทียนเล่ยซึ่งเป็นศิลปะการต่อสู้ด้วยสายฟ้าระดับต่ำ มันทั้งโหดเหี้ยมและรุนแรง การเคลื่อนไหวของมันรวดเร็วดั่งสายฟ้าและเต็มไปด้วยพลังโจมตี

 

“เอ๋ นี่ไม่ใช่ว่าเหมือนกับพลังโจมตีของตงฟางเสี่ยงหรอกเหรอ?” เมื่อเห็นคำนำของศิลปะการต่อสู้ หลินเฟิงก็รู้สึกประหลาดใจ

เล่มที่สาม ลูกเตะล่องหน ศิลปะการต่อสู้เงามืดไร้เสียงระดับต่ำ มันคือทักษะการต่อสู้ที่ผสมผสานระหว่างการโจมตีและกำลังภายใน ทำให้ยากที่จะมองเห็นท่าทางทำให้ดูราวกับภูติผี

 

“พระเจ้า ศิลปะการต่อสู้อันนี้สุดยอดเลย แต่ดูเหมือนว่าฉันจะไม่มีพลังมืด บ้าชะมัด!”

เมื่อมองไปที่ศิลปะการต่อสู้อันนี้ หลินเฟิงก็ตื่นเต้นมากแต่กลับพบว่าเขาไม่สามารถใช้มันได้

 

“นายท่าน ท่านมีพลังมืดนะ!” ขณะนั้น หลินเฟิงก็นึกได้ว่าเป็นเสียงของซานหลงที่อยู่ในหัวของเขา

“ซานหลง เมื่อกี้นายพูดอะไรนะ?” หลินเฟิงถาม

(**มาถึงตรงนี้ ผู้แปลคิดว่า หลินเฟิงควรเรียกสัตว์วิญญานว่านายดีกว่าเจ้า  ข้า-เจ้าไว้ให้สัตว์วิญญาณพูด)​

 

“ข้าบอกว่านายท่านมีพลังมืด!” ซานหลงตอบ

“ฉันจะมีได้อย่างไร? ฉันมีแค่พลังไฟนี่!” หลินเฟิงตอบเขาไม่เคยรู้สึกถึงพลังมืดที่มีอยู่เลย

“นั่นเป็นเพราะนายท่ายคุ้นเคยแต่กับพลังไฟเลยเพิกเฉยพลังอื่น ๆ อีกอย่างท่านไม่ได้มีแค่พลังมืด แต่ยังมีพลังปฐพีอีกด้วย!” ซานหลงตอบ

“อะไรนะ? ฉันไม่ได้มีแค่พลังมืดแต่ยังมีพลังปฐพีด้วยงั้นเหรอ? ” เมื่อได้ยินแบบนั้น หลินเฟิงก็รู้สึกช็อค

“ใช่แล้ว!”

“แต่ทำไมฉันไม่เห็นรู้สึกถึงมันเลยล่ะ?” หลินเฟิงถาม

“นายท่าน ท่านไม่เห็นเหรอว่ามีลูกบอลแสงในจิตของท่านถึงสามสี? สีดำแทนตัวมังกรดำ สีเหลืองแทนตัวข้า และสีแดงก็แทนตัวหมานรก!”

“ลูกบอลสามลูกนี้ได้เปล่งแสงออกมา ความมืดคือสีดำ, ดินคือสีเหลือง และไฟคือสีแดงตามลำดับ!” ซานหลงกล่าว

“อ๋อ รู้ล่ะ แล้วทำอย่างไรฉันถึงจะใช้พลังอื่น ๆ ได้ล่ะ?” หลินเฟิงเอ่ย

“ท่านเห็นหรือไม่ว่าในจิตของท่าน ลูกบอลแสงพันธะสัญญาของพวกเราได้กลายมาเป็นรูปทรงสามเหลี่ยม พลังหนึ่งที่ท่านใช้จะมาอยู่หน้าพลังอื่น ! ข้าไม่เชื่อว่าท่านจะไม่สามารถย้ายพลังในใจโดยเอาสีเหลืองมาไว้ข้างหน้าได้” ซานหลงกล่าวขณะที่หลินเฟิงก็ทำตามไปด้วย

ต่อมาสักพัก

“ถ้าเป็นอย่างนั้น ฉันก็จะสามารถใช้พลังปฐพีได้จริง ๆน่ะสิ!” หลินเฟิงทำตามที่ซานหลงกล่าวและในที่สุดเขาก็เข้าใจถึงวิธีการเปลี่ยนพลัง

ในตอนนั้น ทั่วทั้งตัวของหลินเฟิงก็เต็มไปด้วยความแข็งแกร่ง พลังวิญญาณหนาแน่นจนสามารถเติมเต็มภูเขาและแม่น้ำได้

 

“นี่คือพลังของปฐพีงั้นเหรอ? หมัดเพลิง! ” หลินเฟิงลองปล่อยพลังต่อสู้ออกมาอย่างรวดเร็ว แต่กลับไม่มีอะไรออกมา

“เอ๋ เกิดอะไรขึ้น? ทำไมหมัดเพลิงของฉันถึงไม่ออกมา โอ้ ฉันนี่โง่จริง! ตอนนี้ฉันกำลังใช้พลังปฐพีอยู่นี่! ” หลินเฟิงนึกขึ้นได้ว่าเขาไม่ได้กำลังใช้พลังไฟอยู่

“อ่า งั้นลองพลังมืด!” หลินเฟิงกล่าวว่าจะเปลี่ยนพลังของเขา

ขณะนั้น พลังมืดที่สลับก็คือพลังวิญญาณ ขณะที่กำลังสลับ หลิงเฟิงรู้สึกได้ถึงความมืดที่อยู่ตรงหน้าของเขา มันถูกห่อหุ้มไปด้วยความโดดเดี่ยวและเย็นชาแต่เขากลับมีความสุขมาก ๆ

“นี่คือพลังมืดงั้นเหรอ? เป็นความรู้สึกที่แปลกจริง ๆ! ” หลินเฟิงกล่าวขึ้นมาในใจ

“อีกอย่าง ลูกเตะล่องหนก็มาได้ถูกเวลาจริง ๆ มันเป็นศิลปะการต่อสู้ที่ผสานเข้ากับกำลังภายใน งั้นต้องเรียนรู้อย่างระมัดระวัง

หลังจากที่นายกลับไปละกัน!” เขาอ่านต่อไปจนจบ

 

อย่างที่สี่คือโล่หินยักษ์ที่เป็นทักษะป้องกันระดับต่ำของพลังปฐพี มันสามารถใส่พลังปฐพีเสริมเข้าไปในโล่ยักษ์ทำให้ไม่สามารถทำลายได้

ถ้าความแข็งแกร่งของฝ่ายตรงข้ามไม่เกินสามเท่าของมัน การป้องกันของโล่หินยักษ์ก็จะไม่สามารถถูกทำลายลงได้

“ฉันแทบจะทนรอไม่ไหว อย่างกับสิ่งที่ขาดหายไปจริง ๆ! กลับไปแล้วจะเรียนรู้ให้เยอะ ๆเลย” หลินเฟิงตื่นเต้นมาก ๆ

หลินเฟิงเป็นคนบ้านนอก เขาได้ศิลปะการต่อสู้มาอย่างกะทันหัน เขาเลยมีความสุขมาก

จากนั้น หลินเฟิงก็นำของอื่น ๆ ใส่เข้าไปในน้ำวนสีดำลึกลับในโทรศัพท์ของเขาและจัดการกับพวกมัน

 

ท่ามกลางสิ่งของเหล่านั้นที่เป็นขยะพวกเปลือกผักและผลไม้มากกว่า 50 ตัน สิ่งที่สกัดออกมาได้ก็คือผลฮ่าวหยางสองลูก เมล็ดต้นไม้วิญญาณที่ไม่รู้จักหนึ่งเมล็ดและผลเลือดมังกรอีกหนึ่งลูก

หลิงเฟิงไม่ได้ใช้หรือตรวจสอบผลกระทบของสิ่งของเหล่านี้ในทันทีเพราะมีเวลาไม่มากนัก

และสิ่งอื่น ๆ ที่หลินเฟิงเพิ่งได้มาจากกระแสน้ำวนลึกลับของโทรศัพท์ เขาก็ยังไม่ได้จัดการกับมัน

เมื่อหลินเฟิงมีเวลาเมื่อไหร่เขาถึงจะเอามาดูและศึกษามันอย่างระมัดระวัง

จากนั้นหลินเฟิงจึงมาที่บ่อบำบัดน้ำเสีย ตอนนี้น้ำเสียที่นี่มีมากกว่า 200 ตัน มันยังไม่ได้รับการบำบัดมาเกือบจะสามสัปดาห์แล้วที่เก็บสะสมไว้

หลินเฟิงประมาณการว่าบ่อบำบัดน้ำเสียคงจะเต็มในหนึ่งเดือนดังนั้นต่อไปในอนาคตมันจะต้องได้รับการบำบัดเดือนละครั้ง

 

หลินเฟิงเปิดกระแสน้ำวนลึกลับออกมาจากโทรศัพท์และเอามันใส่เข้าไปในน้ำ

“ฮ่าฮ่า มันมีน้ำทั้งหมด 240 ตันจะได้น้ำยา 24 ขวด พอใช้ไปได้ช่วงหนึ่งเลย!” หลินเฟิงมีความสุขมาก ๆ

แต่เมื่อโทรศัพท์สกัดออกมาในตอนนั้น หลินเฟิงก็รู้สึกโง่งมเพราะมีน้ำยาออกมาเพียงแค่หกขวดไม่ใช่ 24 ขวด

“เอ๋? เกิดอะไรขึ้น? นี่ฉันตาลายเหรอ? ” หลินเฟิงกล่าวอย่างแปลกใจและเช็ดตาของเขา

แต่เมื่อหลินเฟิงลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง ก็ยังคงมีน้ำยาเพียงแค่หกขวดเท่านั้น ไม่ใช่หลายขวด มีเพียงสามขวดที่เป็นสีแดงและอีกสามขวดสีเขียวเท่านั้น

“เอ๋ ไม่นี่ ทำไมฉันถึงรู้สึกว่ามีสองขวดที่ขนาดแตกต่างไป ใหญ่เกือบเป็นสองเท่าแน่ะ!” ขณะที่หลินเฟิงสงสัย เขาก็มองเห็นความแตกต่าง

มีขวดน้ำยาที่ใหญ่กว่าสองเท่าเมื่อเทียบกับขวดก่อนหน้า พวกมันทั้งใหญ่กว่าและสีเข้มกว่า

หลินเฟิงลองเอานิ้วชี้ไปที่มัน:

มันเป็นน้ำยาวิวัฒนาการขั้นกลางที่สามารถวิวัฒนาการสัตว์วิญญาณระดับต่ำไปเป็นสัตว์วิญญาณขั้นกลางได้

เมื่อเห็นเป็นอย่างนี้ หลินเฟิงก็ช็อคและแทบจะกระโดดตัวลอยด้วยความสุข เขากำลังกังวลเกี่ยวกับเรื่องที่จะเพิ่มความแข็งแกร่งของมังกรดำว่าต้องทำอย่างไรอยู่เลย

ฉันไม่เคยคิดเลยว่าจะได้น้ำยาวิวัฒนาการขั้นกลางออกมา มันน่าเหลือเชื่อเลย ฉันไม่รู้ว่าควรจะพูดอย่างไรดี?

มันอย่างกับพล็อตที่วางไว้ น้ำวนสีดำในโทรศัพท์ของเขาคืออะไรกันนะ? มาจากที่ไหน? ฉันไม่สามารถเชื่อได้หรอกว่าฉันจะมีพลังที่สามารถเปลี่ยนของเสียให้กลายเป็นสมบัติได้

 

เมื่อหลินเฟิงนึกถึงเรื่องนี้เขาก็รู้สึกง่วงขึ้นมามันแปลกที่เขาไม่รู้สาเหตุเลย ในหัวของฉันก็เห็นภาพที่คุ้นเคยขึ้นมาแต่ไม่ค่อยชัดเท่าไหร่ราวกับอยู่ในหมอกควัน

หลินเฟิงสบัดหัวดึงสมาธิออกมาจากภาพเบลอพวกนั้นและมองไปที่น้ำยาอีกขวด น้ำยาสีเขียวเป็นน้ำยาเร่งโตระดับต่ำเวอร์ชั่นอัปเกรดหรือก็คือน้ำยาเร่งโตระดับกลาง

หลินเฟิงเอื้อมมือออกและชี้นิ้วไปที่มันซึ่งไม่น่าแปลกใจเท่าไหร่ที่มีคำบรรยายออกมาตามที่คิด