โปรดเรียกผมว่า วีรบุรุษรีไซเคิล - ตอนที่ 544

RC:บทที่ 544 การปรากฏตัวของผู้อาวุโส

“ฮึ่ม แกเรื่องนี้มันยิ่งใหญ่เกินกว่าจะอภัย!” ผู้นำตระกูลหลงกล่าว และเขาก็โจมตีหลินเฟิงด้วย

ครู่หนึ่ง ทั้งสองฝ่ายก็เข้าปะทะกัน แต่ในเวลานี้หญิงวัยกลางคนก็รีบลุกขึ้น

“คุณคะ ฉันจะจับมือคุณไว้!” ในความเป็นจริงหญิงวัยกลางคนคนนั้นกำลังมีการเติบโตของพลังและเธอยังประสบความสำเร็จในขั้นกลางของระดับ SSS ด้วย

แต่หัวหน้าตระกูลหลงบ่มเพาะพลังสูงสุดระดับ SSS และทั้งสองคนก็โจมตีใส่หลินเฟิงพร้อมกันอย่างไม่หยุดยั้ง เพื่อกดดันให้เขาถอยหนีไป

ทันใดนั้นในเวลานี้ผู้หญิงในชุดสีม่วงก็รีบวิ่งขึ้นมาเคียงบ่าเคียงไหล่กับหลินเฟิง จากนั้นก็เริ่มโจมตีสามีและภรรยาที่อยู่ตรงข้ามกัน

หลินเฟิงรู้สึกว่าลมหายใจนั้นคุ้นเคยและเป็นมิตรมาก แต่เขาไม่เห็นผู้หญิงในชุดสีม่วงมาก่อน เขาจึงพูดแค่ว่า “ขอบคุณ”

ผู้หญิงในชุดสีม่วงไม่ได้พูดอะไร เธอเพิ่งจะลุกขึ้นและเริ่มโจมตีคู่สามีภรรยาแห่งตระกูลหลง ความสำเร็จของพวกเขาแข็งแกร่งมาก พวกเขาไม่ยอมแพ้กันและกัน สองฝ่ายต่อสู้กันอย่างหนัก

หลังจากนั้นไม่นานทั้งสองฝ่ายก็ก้ำกึ่งและไม่มีใครได้รับชัยชนะหรือความพ่ายแพ้อย่างชัดเจน

“ให้ตายเถอะ เรียกผู้ใหญ่คนอื่น ๆ ของตระกูลมา! วันนี้ฉันจะฆ่าคนพวกนี้ที่มันมาท้าทายศักดิ์ศรีตระกูลหลงของฉัน!” ผู้นำตระกูลหลงกล่าวอย่างโกรธเกรี้ยว

“นายท่านครับ นายท่านคนอื่นได้รับการถ่ายทอดพลังจากนายท่านทั้งสองแล้วเหรอครับ?” คนรับใช้คนหนึ่งกล่าว

สิ่งนี้เกือบจะทำให้ผู้นำตระกูลหลงกระอักเลือดและเขาพูดด้วยความโกรธ “เจ้าโง่นายท่านรองส่งพวกยอดฝีมือไปที่ไหน “

“นายท่านครับ มังกรนับไม่ถ้วนได้หลบหนีจากตระกูลของท่านทั้งสองและบรรพบุรุษหลายคนกำลังรวบรวมยอดฝีมือเพื่อปราบปรามมัน!” คนรับใช้ตอบ

เมื่อผู้นำตระกูลหลงและหญิงสาวได้ยินดังนั้นพวกเขาก็ตกใจและพูดว่า “อะไรนะ มังกรหลายร้อยตัวหนีไปแล้ว มันจะเป็นไปได้ยังไง?”

แต่เดี๋ยวต่อจากนี้

ตูม!

ด้วยเสียงที่ดังสนั่น บ้านของประชาชนที่อยู่ด้านบนก็พังลงอย่างกะทันหัน

เมื่อเห็นเช่นนี้หลินเฟิงก็รีบกอดผู้หญิงในชุดสีม่วงและกลิ้งไปออกด้านข้าง

จากนั้นมังกรที่สูงเกือบ 200 เมตรก็พุ่งเข้ามาที่นี่และหลายคนที่หนีไม่พ้นก็ถูกบดขยี้เป็นเนื้อเค้กทันที

อย่างไรก็ตามหลินเฟิงจับหญิงสาวในชุดสีม่วงไว้และม้วนตัวหลายครั้งเพื่อหลีกเลี่ยงการบดขยี้ของมังกร อย่างไรก็ตามในขณะที่กำลังกลิ้งผ้าคลุมหน้าของผู้หญิงคนนั้นก็หลุดออกและหลินเฟิงก็เห็นใบหน้าที่สวยงาม

และใบหน้าที่สวยงามนี้ช่างคุ้นเคยและใจดี ดูเหมือนจะไม่เคยเปลี่ยนไป

ฝ่ายเธอเองมองไปที่หลินเฟิงน้ำตาไหลในดวงตาของเธอและหลินเฟิงก็ตกตะลึงในขณะนั้น

ไม่น่าแปลกใจที่เขารู้สึกเสมอว่าผู้หญิงในชุดสีม่วงนั้นคุ้นเคยและใจดีราวกับว่าพวกเขารู้จักกันมานาน

“หว่านเอ๋อร์!” หลินเฟิงร้องออกมาเบา ๆ

ผู้หญิงคนนี้เป็นหนึ่งในคนที่หลินเฟิงคุ้นเคยมากที่สุด เขาได้พบกับซูหว่านเอ๋อร์ ในอำเภอจิ้งเฟิง

ในเวลานี้หลินเฟิงยังคงทาบทับอยู่บนร่างของซูหว่านเอ๋อร์และหลังของเขาเต็มไปด้วยสิ่งปลูกสร้างที่หนักอึ้ง

เขาใช้ร่างกายของเขาค้ำยันไว้ให้มีช่องว่างระหว่างเขากับเธอ เพื่อที่เธอจะได้ไม่เจ็บปวด

กร๊าซ !!!

ขณะที่พวกเขากำลังจะพูดอะไรบางอย่างเสียงของมังกรก็เข้ามาในใจ

ผู้ใช้ระดับ SSS ของตระกูลหลงสองคนจับมือกันอย่างแข็งแกร่งเพื่อโจมตีจุดสูงสุดระดับ SSS ของมังกรฟ้า

การโจมตีกำลังพุ่งมาในทิศทางของหลินเฟิงและพวกเขา!

“ระวัง!” ซูหว่านเอ๋อร์รีบเตือนเขา เธอผลักหลินเฟิงออกไปจากนั้นใช้ดาบเพื่อต่อต้านการโจมตี

จากนั้นพวกเขาก็กระโจนออกจากซากปรักหักพัง

เมื่อพวกเขาทะยานขึ้นไปในอากาศ และพวกเขาก็พบว่าการสั่นสะเทือนของโลกได้ก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงขึ้นในตระกูลหลง ซึ่งในตอนนี้บ้านและอาคารของตระกูลหลงกว่าครึ่งถูกทำลาย

นอกจากนี้ในเวลาเดียวกันก็มีการต่อสู้ที่น่ากลัวอยู่ไม่ไกล

ชายชราร่างผอมสองคนกำลังต่อสู้กับมังกรที่มีความยาวหนึ่งหมื่นเมตร ทุกการโจมตีและทุกการเคลื่อนไหวของมังกรมีความสามารถพอที่จะทำลายสวรรค์และโลก

ชายชราทั้งสองเสียเปรียบให้มังกรซ้ำแล้วซ้ำเล่าและเกือบตายหลายครั้ง

“ท่านปู่” เห็นฉากนี้แล้วหัวหน้าตระกูลหลงตกใจและหวาดกลัว

“และบรรพบุรุษอาวุโส?” ในเวลานี้ คนระดับสูงของตระกูลหลงอุทาน

ในเวลานี้เสียงคนหนุ่มอันทรงพลังก็ร้องขึ้นเสียงดังว่า “บรรพบุรุษของคุณอยู่ที่นี่!”

พลันเห็นชายคนหนึ่งที่มีใบหน้าราวกับสัตว์ประหลาดตะโกนขึ้นพร้อมกับขาข้างหนึ่งเตะชายชราจนลอยละลิ่ว

หัวหน้าตระกูลหลงประหลาดใจมาก เขารีบวิ่งไปข้างหน้าเพื่อรับตัวบรรพบุรุษ ทันใดนั้นร่างของชายชราก็พุ่งมากระแทกเขาและเขาก็อาเจียนเป็นเลือดและเซถลาถอยไป จากนั้นทั้งคู่ก็ตกลงไปในซากปรักหักพังด้วยกัน

“เสี่ยวหยาง?” หลินเฟิงมองไปที่ชายหนุ่มแปลกหน้าและตะโกนทั้งรอยยิ้ม

ชายหนุ่มแปลกหน้าหันมายิ้มให้ เส้นสีเขียวเข้มบนใบหน้าของเขาค่อยๆ จางลงและกลายเป็นเด็กหนุ่มที่สดใส เขากล่าวว่า “พี่หลินเฟิง ผมจะไม่ทำให้ที่ผิดหวัง!”

“ทำได้ดีมาก!” หลินเฟิงกล่าวพร้อมกับยกนิ้วให้

ในตอนนี้บ้านสกุลหลงเกือบทั้งหมดถูกทำลายไปแล้ว อาคารมากกว่า 70% ถูกทิ้งร้าง ทุกสิ่งสำคัญถูกเสี่ยวหยางขโมยไป

อย่างไรก็ตามในเวลาเดียวกันชาวเผ่ามังกรจำนวนมากได้รับบาดเจ็บสาหัส อีกทั้งมังกรมากกว่า 100 ตัวหรือเกือบครึ่งหนึ่งเองก็สูญเสียประสิทธิภาพในการต่อสู้

ที่นี่มีการเคลื่อนไหวขนาดใหญ่ ซึ่งเรียกความสนใจของเหล่าปรมาจารย์ได้ทันที

บนท้องฟ้า เหล่าปรมาจารย์นับไม่ถ้วนเฝ้าดูมังกรยาวหมื่นเมตรพลิกคว่ำเมฆฝน ชุดการโจมตีของผู้ลงทัณฑ์​จากร่างกายของเขาระดมยิงไปที่ตำแหน่งของมังกรด้านบน

ในเวลานี้ชายชราสองคนที่ต่อสู้กับมังกรไม่เพียงแต่อาเจียนเป็นเลือด แต่ได้รับบาดเจ็บสาหัส

กองกำลังจำนวนมากบินขึ้นไปบนท้องฟ้าเพื่อเฝ้าดูสงคราม

หลังจากต่อสู้เป็นเวลานานผู้เฒ่าเต๋ากู่เซียนเฟิงสองคนปรากฏตัวต่อหน้ามังกรหมื่นเมตรและทำสัญลักษณ์ขอให้หยุด

“ผู้นำที่ยิ่งใหญ่ของเผ่ามังกร ความแค้นนี้จะจบลงอย่างไร?” ชายชราทั้งสองกล่าวกับมังกร

ในเวลาเดียวกันพวกเขาปลดปล่อยแรงกระตุ้นของมังกรซึ่งทำให้มังกรหยุดลง

กร๊าซ !!!

มังกรคำรามเป็นเวลานานจากนั้นก็หยุดลง มองไปที่ชายชราสองคนเขาพูดว่า “เจ้าเป็นใคร”

“เราทั้งสองคนเป็นผู้อาวุโสของศาลศักดิ์สิทธิ์จีน ข้าชื่อผู้อาวุโสไป๋และเขาชื่อผู้อาวุโสเทียน” ชายชราทั้งสองกล่าว

เมื่อหลินเฟิงเห็นผู้เฒ่าคนหนึ่งเขาก็ตกตะลึงไปทั้งตัว เพราะเขารู้สึกราวกับว่าเขาเคยเห็นมันที่นั่น

หลินเฟิงครุ่นคิดอยู่พักหนึ่ง แต่เขาก็จำมันไม่ได้อยู่ดี

“ข้าไม่รู้จักพวกเจ้า มาหยุดข้าทำไม” มังกรถาม

ชายชราไป๋กล่าวว่า “อีกไม่นานโลกของเราจะเกิดภัยธรรมชาติแห่งการขุดรากถอนโคน เราสามารถช่วยชีวิตพวกเขาทั้งสามคนได้ บางทีเราอาจจะทำได้ดีที่สุด”

“ดี! ข้าจะปล่อยให้หมาของเจ้าตาย! แต่การเข่นฆ่าของเผ่ามังกรเราจะไม่จบลง!” ทันใดนั้นมังกรหมื่นเมตรก็ตอบตกลง

จากนั้นมังกรหนึ่งหมื่นเมตรก็คำรามและเหวี่ยงหางออกไป ก็ปรากฏหลุมดำขนาดใหญ่ตรงหน้าเขา จากนั้นชาวเผ่ามังกรทั้งหมดก็บินเข้าไปในนั้นและมังกรหมื่นเมตรก็บินตามเข้าไปในที่สุด

จนถึงตอนนั้นทุกอย่างก็สงบลง

“ปล่อยพวกคนที่เหลือไปด้วย!” ผู้อาวุโสไป๋และผู้อาวุโสเทียนมองไปที่ทุกคนและพูด

หลินเฟิงและพวกเขากำลังจะจากไปเมื่อได้ยินคำพูด ในตอนนี้หลินเฟิงพบว่าผู้อาวุโสไป๋กำลังมองตัวเองด้วยรอยยิ้ม แววตาของเขามีความหมายมากมายทีเดียว

หลินเฟิงไม่ได้พูดอะไรและจากไปพร้อมกับมู่ซินซินและลู่ซื่อจี้