Nine Sun God King ราชันเทพเก้าสุริยัน - ตอนที่ 838 : ต้นกําเนิดเซียนเก้ามังกร
ตอนที่ 838 : ต้นกําเนิดเซียนเก้ามังกร
ฉินหยุนครอบครองวิญญาณเทวะเก้าตะวัน มันทําให้เขาสามารถคัดแยกจะจัดเก็บพลังงานสรรพชนิดได้ ไม่ว่าเป็นพลังงานใดที่อยู่ภายใต้สวรรค์และปฐพี พวกมันล้วนมาจากเก้าดวงตะวัน ดังนั้นเขาจึงสามารถดูดกลืนพลังงานทั้งเก้าประเภทผ่านทางวิญญาณเทวะเก้าตะวันได้รวดเร็ว
ฉินหยุนมีความได้เปรียบใหญ่หลวงในด้านการดูดกลืนพลังงาน เพราะส่วนใหญ่ บรรดาอัจฉริยะเพียงครอบครองหกชีพจรวิญญาณ ผู้ที่ครอบครองเจ็ดชีพจรวิญญาณนั้นมีเพียงน้อยนิด
ดังนั้นแล้ว ความสามารถการดูดกลืนพลังงานพวกเขาจึงอ่อนด้อยกว่าฉินหยุนที่ได้ถึงเก้าประเภท ฉินหยุนหลับตาลงสงบใจ เริ่มสัมผัสถึงออร่าอ่อนจางผ่านทางวิญญาณเทวะเก้าตะวัน เพียงไม่นาน เขาจึงเริ่มดูดกลืนพลังงานอ่อนจางอย่างรวดเร็ว มันคล้ายพลังวิญญาณ ทว่าแท้จริงไม่ใช่
“สมควรเป็นพลังงานเขียน… แต่ก็ไม่คล้ายพลังงานเซียน! พลังงานตามปกติทั่วไปจะอ่อนโยน แต่พลังงานอ่อนจางที่ดูดกลืนเข้าไปเมื่อครู่นี้มันรุนแรง!” ฉินหยุนขมวดคิว
“เสี่ยวหยุน พิจารณาให้ดีอีกครั้งหนึ่ง หาว่าต้นกําเนิดพลังงานอยู่ที่ใด จากนั้นจึงไปรับชม!” หลิงหยุนเอ๋อกล่าว
ฉินหยุนเริ่มพิจารณาตรวจหาอีกครั้งหนึ่ง ผ่านพ้นกว่าครึ่งวัน เขาค่อยทราบทิศทางการไหลเวียน “เป็นทางด้านนั้น! นี่ควรไปรับชมเลยดีหรือไม่?”
หลิงหยุนเอ๋อหัวเราะ “ย่อมต้องไป! หรือเจ้าไม่ทราบว่าพลังงานที่ดูดกลืนเข้าไปนั้นมีความพิเศษเพียงใด? พวกมันดีเสียยิ่งกว่าพลังงานที่ต้นกําเนิดเซียนปลดปล่อยออกมาเสียอีก!”
ฉินหยุนครอบครองสองต้นกําเนิดเซียน ในเมื่อเขาไม่ใช่ทั้งครึ่งเซียนหรือว่าเซียน ดังนั้นจึงไม่อาจดูดกลืนพลังงานเซียนที่ต้นกําเนิดเซียนปลดปล่อยออกโดยตรงได้ หากต้องการ ก็จําเป็นต้องผ่านกระบวนการแปรเปลี่ยนก่อนที่จะทําให้ร่างกายดูดกลืนได้
กระนั้นพลังงานที่เขาเพิ่งดูดกลืนไปเมื่อครู่ มันไม่จําเป็นต้องแปรเปลี่ยนใดแม้แต่น้อย ตะวันทมิฬสามารถดูดกลืนมันเข้าสู่ร่างกายเขาได้โดยตรง
ด้วยความสามารถเทวะทะลุทะลวง ฉินหยุนจึงเริ่มดําดิ่งลงใต้พื้นดิน ติดตามร่องรอยของพลังงานที่เคลื่อนออกมาจากแหล่งพลังงาน
“นี่สมควรเป็นพลังงานแกนกลางของคฤหาสน์ราชันมังกร!” หลิงหยุนเอ๋อกล่าว
เห็นได้ชัด ว่าค่ายอาคมและม่านพลังทั้งหลายภายในคฤหาสน์ราชันมังกร ล้วนต้องใช้แกนกลางพลังงานทรงอํานาจ ที่สามารถสร้างพลังงานเชียนออกมาเติมเต็มให้แก่คฤหาสน์ราชันมังกรได้
เฉินหยุนตอนนี้เป็นกังวล ว่าตนเองกําลังจะต้องเผชิญหน้ามังกรเซียน อย่างไรแล้ว นี่ก็คือแหล่งพลังงานของขั้วอํานาจที่แข็งแกร่ง มันจะต้องมีการคุ้มกันอย่างแน่นหนาเป็นแน่
ยิ่งเคลื่อนตัวเข้าไปใกล้เท่าใด ความผันแปรทางพลังงานก็ยิ่งเข้มข้นขึ้นเท่านั้น ผ่านไปครึ่งชั่วยาม ฉินหยุนค่อยสัมผัสได้ถึงพลังงานแข็งแกร่งยิ่งกว่าที่เคยประสบ
นี่ไม่ใช่พลังงานวิญญาณ แต่เป็นการผสมผสานกันระหว่างพลังงานวิญญาณและพลังงานเซียน ช่างแปลกยิ่งนัก!” หลิงหยุนเอ๋อกล่าว
“มันมีพลังงานต้นกําเนิดมังกรหนาแน่นคงอยู่ด้วย…” ฉินหยุนเคยดูดกลืนพลังงานต้นกําเนิดมังกรมาก่อน เพราะเหตุนั้นเขาจึงคุ้นเคยกับมัน
“ข้าทราบดี นี่สมควรเป็นต้นกําเนิดเซียนที่ผ่านการขัดเกลาพิเศษโดยคนของตระกูลหลง เพื่อที่มันจะได้ปลดปล่อยพลังงานมังกรอันหนาแน่นออกมา! นี่สมควรเป็นมังกรเซียนสร้างมันขึ้น!” หลิงหยุนเอ๋อกล่าวด้วยอาการตระหนก
ฉินหยุนเวลานี้อยู่ใต้ดิน เขาไม่กล้าเคลื่อนตัวไปที่ใดอีก เพราะเป็นกังวลว่ารอบต้นกําเนิดพลังงานนี้จะมีมังกรเซียนคุ้มกัน เขาจึงต้องขุดสร้างห้องเล็กขึ้นที่นี่ เพื่อที่สําหรับใช้นั่งและนอนได้
“ข้าจะฝึกฝนที่นี่! ตะวันทมิฬสามารถดูดกลืนพลังงานได้โดยตรง แม้เป็นพลังงานต้นกําเนิดมังกรก็ไม่ใช่ปัญหา!” ฉินหยุนหัวเราะร่วน
“พลังงานนี้มีกระแสการไหลเวียนอยู่แล้ว เร่งรีบดูดกลืนมันเข้าไป! ข้าจะร่วมส่งเสริมเพิ่มเติมให้เ” หลิงหยุนเอ๋อกล่าว
วิญญาณเทวะเก้าตะวันสามารถดูดกลืนพลังงานได้ครบถ้วนเก้าประเภท และหลิงหยุนเอ๋อสามารถเรียกใช้พลังกลืนกินของตะวันทมิฬช่วยเร่งการดูดกลืน
เพียงเวลาไม่นาน ห้องใต้ดินขนาดเล็กของฉินหยุนจึงปรากฏลําแสงเก้าอี้ไหลเวียน ลําแสงเหล่านี้คือพลังงานอันมหาศาล พวกมันไหลบ่ารุนแรงเข้าหาฉินหยุนจมหายในกาย
ฉินหยุนโคจรวิชาร่างศักดิ์สิทธิ์เซียนอสูรร่วมด้วย เพื่อให้การดูดกลืนพลังงานสู่ร่างกายยิ่งรวดเร็วมากขึ้น
หลังจากที่ลําแสงเก้าสีไหลเวียนเข้าสู่ร่างเซียนอสูร พวกมันจึงเริ่มโคจรที่ภายใน จากนั้นจึงแปรเปลี่ยนเป็นพลังงานแก่นแท้อันบริสุทธิ์ ก่อนจะไหลเวียนไปทั่วทั้งร่างกายของฉินหยุน และจึงเข้าสู่ภายในตะวันทมิฬ
“ตอนนี้ข้ารู้สึก ราวกับตะวันทมิฬมันคือหลุมไร้ก้นบึง!” แม้ฉินหยุนดูดกลืนพลังงานไปอย่างมหาศาล แต่พวกมันไหลบ่าเข้าสู่ตะวันทมิฬ เหล่านั้นล้วนหายวับและตะวันทมิฬไม่เกิดการตอบสนองใดแม้แต่น้อย
ตะวันทมิฬยังคงสงบ เป็นสีดําสนิท หลังจากที่ลําแสงทั้งเก้าสีเคลื่อนเข้าใกล้ พวกมันจะถูกดูดหายกลับกลายเป็นสีดําสนิท ฉินหยุนดูดกลืนพลังงานเช่นนี้อยู่สองวัน กระนั้นก็ไม่รู้สึกใดว่าตนเองแข็งแกร่งขึ้น ครั้งล่าสุดตอนเลื่อนระดับพลัง เขาก็จําเป็นต้องดูดกลืนพลังงานมหาศาล
เสี่ยวหยุน เจ้าควรเข้าไปยังแกนกลางพลังงานเพื่อทดลองดู! แม้เจ้าสามารถดูดกลืนพลังงานมหาศาลจากที่นี้ ทว่ามันไม่เพียงพอ!” หลิงหยุนเอ๋อกล่าว
“ข้ามีทางเลือกหรือ แต่ต้องพูดกล่าวกันตรงนี้ ว่าแกนกลางพลังงานของคฤหาสน์ราชันมังกร ยอดเยี่ยมยิ่งกว่าที่คาดคิดไว้มาก! สงสัยนักว่าแท้จริงแล้วมันคืออันใด!” ฉินหยุนมีความสงสัยอยู่เต็มอก ดังนั้นจึงใช้ความสามารถเทวะเคลื่อนตัวรุดหน้าไปรับชม
ไม่นานจากนั้น เขาจึงมาถึงตําหนักใต้ดินขนาดใหญ่มหึมา ที่ตรงกลางของห้องกว้างขวาง มันมีตําหนักใต้ดินปรากฏ และยังมีทรงกลมสีทองขนาดใหญ่ที่กว้างหลายเมตร
บนตัวทรงกลม มันมีมังกรสวรรค์ทั้งเก้าขนาดเล็กรัดพันเอาไว้ แสงสีทองได้เปล่งประกายรอบทรงกลม มันถูกรายล้อมเอาไว้ด้วยอนุสรณ์เก้าสี และอนุสรณ์ทั้งเก้าสีนี้สูงกว่าสิบเมตร พวกมันประดับไว้ด้วยโทเทมมังกรแกะสลักที่พื้นผิว
ฉินหยุนลอบตระหนกยินดี เวลานี้เขาค่อยมั่นใจว่าภายในทรงกลมสีทองมันคือต้นกําเนิดเซียนที่ถูกปรับเปลี่ยนโครงสร้าง และผู้ที่ปรับแต่งมันได้กล่าวว่าปราดเปรื่องยิ่ง ฉินหยุนบอกต่อเชี่ยวเย่วเหม่ย ที่นี้ไม่มีผู้คนอื่นใด ดังนั้นฉินหยุนจึงให้เชี่ยวเย่ว์เหม่ยออกมาได้
เชี่ยวเย่ว์เหม่ยอุทานอย่างนึกถึงยามได้เห็น “สิ่งนี้คือต้นกําเนิดเซียนเก้ามังกร… มันสามารถปลดปล่อยพลังงานต้นกําเนิดเซียนเก้ามังกรที่เป็นประโยชน์แก่ครึ่งเซียนหรือระดับต่ํากว่านั้น! ตราบเท่าที่ยังไม่ก้าวถึงเซียน ไม่ว่าผู้ใดล้วนสามารถดูดกลืนพลังงานนี้โดยไม่จําเป็นต้องผ่านการแปรสภาพอันซับซ้อน!”
ฉินหยุนนําเอาหม้อราชสีห์สวรรค์สะกดมังกรออกมาและกล่าว “ข้าควรฉกชิงมันดีหรือไม่?”
เชี่ยวเย่ว์เหม่ยอุทานเบา “พี่ชาย ท่านอย่าได้ทุ่มบ่ามไป! ต้นกําเนิดเซียนเก้ามังกรสร้างขึ้นโดยอาศัยรากฐานของค่ายอาคมต้นกําเนิดเก้ามังกรสวรรค์ น่าจะเป็นอนุสรณ์ทั้งเก้านั้น ด้วยไม่มีพวกมันที่ท่านนําไปได้ก็เป็นเพียงต้นกําเนิดเซียนทั่วไป!”
ฉินหยุนก้าวเดินไปรับชมและอุทาน “เหล่านี้เป็นโทเทมมังกรถึงเก้าประเภท!”
พบเห็นอักขระโทเทม ฉินหยุนจึงเรียกโมโมออกมา
เชี่ยวเย่ว์เหม่ยหันมองรอบอย่างร้อนใจ นางกล่าว “หวังว่าคงไม่มีผู้ใดมาที่นี่ คฤหาสน์ราชันมังกรแห่งนี้ช่างเกินกว่าที่ข้าคาดคิดไว้เอานัก พวกมันถึงขั้นมีของเช่นนี้ในครอบครอง! นี่ต้องเป็นสํานักมังกรฟ้าช่วยเหลือสร้างมันขึ้นแน่!”
“ในเมื่อผู้คนของสํานักมังกรฟ้าต่างมาถึง นั่นหมายความถึงมาพร้อมของสําคัญสําหรับมอบให้แก่ตระกูลหลงแห่งแดนวิญญาณอ้างว้างเขตแดนนอก!” ฉินหยุนกล่าว
“แปลกนัก สถานที่เช่นนี้กลับไม่มีผู้คุ้มกัน! มังกรเขียนสมควรต้องคุ้มกันสถานที่แห่งนี้เองด้วยซ้ํา!” เชี่ยวเย่ว์เหม่ยกล่าวอย่างนึกกังวล
โมโมลงมือคัดลอกอักขระโทเทมมังกรรวดเร็ว นางเพียงคัดลอกแค่แปด เพราะฉินหยุนมีหนึ่งในนั้นอยู่ก่อนแล้ว
“มังกรและราชสีห์สวรรค์ ทั้งสองต่างมีโทเทมทั้งเก้า ไม่นึกเลยว่าเราจะได้ครอบครองพวกมันหมดสิ้น!” ฉินหยุนไม่มีแรงจะค้นคว้าวิเคราะห์พวกมันตอนนี้ ดังนั้นจึงได้แต่เก็บพวกมันไปก่อน โมโมใช้เวลากว่าครึ่งวันจึงคัดลอกโทเทมทั้งหมดได้ครบถ้วน
“พี่ชาย ท่านคิดเข้าไปข้างในหรือ?” เชี่ยวเย่ว์เหม่ยกล่าวขณะมองที่ต้นกําเนิดเซียนเก้ามังกร
“เข้าไป?” ฉินหยุนสะดุ้ง
“เมื่อใดเข้าไป เมื่อนั้นจะยิ่งดูดกลืนพลังงานได้ยิ่งขึ้น! พลังงานนี้เป็นประโยชน์แก่ท่านอย่างมาก มันดีกว่าการดูดกลืนพลังงานโดยตรงจากต้นกําเนิดเซียนเสียด้วยซ้ํา!”
ต้นกําเนิดเซียนของตระกูลหลงขนาดค่อนข้างใหญ่ ดังนั้นมันจึงสามารถดัดแปลงได้จนสําเร็จ หลังจากเชี่ยวเย่ว์เหม่ยกลับสู่วิญญาณเทวะเก้าตะวัน ฉินหยุนจึงเข้าไปยังภายในของต้นกําเนิดเซียนเก้ามังกร
ทันทีเมื่อเข้ามา ฉินหยุนรู้สึกปวดร้าวไปทั้งร่าง พลังงานมหาศาลพลันทะลักเข้าสู่ในกายเขา
“ยอดเยี่ยมนัก!” ฉินหยุนเผยความยินดีอยู่ภายใน
หลิงหยุนเอ๋อกระตุ้นตะวันทมิฬให้ใช้พลังกลืนกิน ทําการดูดกลืนพลังจากต้นกําเนิดเซียนเก้ามังกรอย่างรวดเร็ว ฉินหยุนเวลานี้สามารถดูดกลืนพลังงานที่หนาแน่นแข็งแกร่งที่สุดได้ สัมผัสทางพลังงานที่ไหลเวียนในกายเขาเวลานี้ไม่ต่างอะไรกับแม่น้ําใหญ่อันเชี่ยวกราก แม้เจ็บปวด ทว่ามันทําให้เขายินดี ความเจ็บปวดนี้กล่าวได้ว่าคุ้มค่า
สัดส่วนของพลังงานที่ต้นกําเนิดเซียนเก้ามังกรปลดปล่อยออกมา มันจะมีไว้เพื่อคงสภาพม่านพลังและค่ายอาคมของคฤหาสน์ราชันมังกร
สัดส่วนที่เหลือ จะถูกส่งต่อไปยังห้องฝึกฝนผ่านทางค่ายอาคมแก่ผู้ที่ได้รับสิทธิ์การดึงพลัง ตอนนี้พลังงานส่วนใหญ่ของต้นกําเนิดเซียนเก้ามังกรถูกฉินหยุนกลืนกิน เป็นผลให้ม่านพลังและค่ายอาคมทั้งหลายทํางานผิดพลาด
หลายผู้คนที่เก็บตัวฝึกฝนต่างสัมผัสได้ ว่าพลังจากต้นกําเนิดเซียนเก้ามังกรเบาบางลง พวกเขาจึงต้องออกจากการฝึกฝนกันคนแล้วคนเล่าเพื่อต่อว่า
เพียงเวลาไม่นาน ทั่วทั้งคฤหาสน์ราชันมังกรกลับกลายเป็นตกอยู่ในความโกลาหล บรรดาผู้เฒ่าทั้งหลายต่างต้องออกมากันเนื่องแน่นเพราะไม่อาจฝึกฝนได้
หลายผู้คนมาเยือนตําหนักใต้ดิน ซึ่งเป็นสถานที่ตั้งของต้นกําเนิดเซียนเก้ามังกร
“ต้นกําเนิดเซียนเก้ามังกรไม่คล้ายมีปัญหาใด… พลังงานภายในยังคงมีมหาศาล ทว่าคล้ายไม่อาจปลดปล่อยออก สมควรเป็นค่ายอาคมที่เกิดปัญหาใดขึ้นแล้ว!” หนึ่งในชายชรากล่าวคํา
“พวกเราจะส่งคณะอาจารย์จารึกมาตรวจสอบ! อักขระของค่ายอาคมอาจเกิดความเสียหาย เมื่อแก้ไขแล้วพลังงานจะไหลเวียนอีกครั้งหนึ่งเอง! นี่ไม่น่ามีปัญหาใด พวกเราวางใจและกลับกันได้แล้ว” ผู้เฒ่าที่ชราภาพอย่างยิ่งผู้หนึ่งกล่าวคํา
“ผิดแล้ว พวกเราเพิ่งซ่อมบํารุงค่ายอาคมเมื่อไม่นานมานี้ ในระยะเวลาอันสั้น มันไม่สมควรเกิดปัญหาอันใดขึ้น!” ชายชราศีรษะล้านอีกคนหนึ่งส่ายศีรษะ
“อย่างนั้นปัญหาจะอยู่ที่อะไร? เจ้าเข้าไปตรวจสอบดูดีหรือไม่?” ผู้เฒ่าที่ชราภาพอย่างยิ่งเผยยิ้มกล่าว
“ข้าเข้าไปไม่เท่ากับรนหาที่ตายหรือ? ผู้ใดกันจะอดทนต่อพลังงานคลุ้มคลั่งที่ภายในนั้นได้?” ชายชราศีรษะล้านเลี่ยนเผยเสียงเย็นเยียบ
“อย่างนั้นจะยังมีปัญหาอื่นใดอีก? ข้าจําได้ว่า คฤหาสน์ราชันมังกรไม่เคยเผชิญปัญหาเช่นนี้มาก่อน!”
“ผู้เฒ่าบรรพบุรุษมังกรเซียนอยู่ระหว่างการเก็บตัว ไม่เช่นนั้นพวกเราคงสอบถามได้ความอันใดมาบ้าง!”
ฉินหยุนได้ยินหลากหลายเสียงจากภายนอกที่ภายในต้นกําเนิดเซียนเก้ามังกร เวลานี้เป็นกังวลยิ่ง ที่นี้มีครึ่งเซียนหลายคน รวมถึงจักรพรรดิยุทธ์ หากอีกฝายพบเห็นหรือระแคะระคายใดเข้าเขาคงเกิดปัญหาใหญ่ขึ้นอย่างแน่นอน