Nine Sun God King ราชันเทพเก้าสุริยัน - ตอนที่ 514 สามหมัด

ตอนที่ 514 สามหมัด
เซียงเต๋าถอนหายใจขณะเดินออกมา เขากล่าว “ฉินหยุน อย่าได้ทํา
ตัวอาจหาญเกินไปแล้ว!”
ฉินหยุนกล่าวออกด้วยความมั่นใจ “จ้าวหออย่าได้เป็นกังวล ข้า
สามารถชนะมันได้!”
“ฉินหยุน ลูกผู้ชายพูดแล้วอย่าได้คืนคํา!” หลงหยวนเหว่ยกล่าวเย้ย
“สวะเช่นเจ้าไม่มีทางจัดการข้าได้อยู่แล้ว!”
ก่อนหน้านี้ ฉินหยุนถูกรุมล้อมเอาไว้โดยอาจารย์ยุทธ์หลายคน แต่
เขาครอบครองชุดเกราะเต๋า ดังนั้นจึงไม่ได้รับบาดเจ็บอันใด
เซียงเต๋าไม่อาจเกลี้ยกล่อมฉินหยุน ดังนั้นจึงไม่คิดกล่าวต่อให้
สิ้นเปลืองคําพูด เพียงรับชมอยู่ที่ด้านข้าง
การกระทํานี้ ทําเอาเย่ว์อู่หลันกระทืบพื้นด้วยความไม่ยินดี!
“เริ่มกันได้แล้ว!” ฉินหยุนมองทางหลงหยวนเว่ยพร้อมตะโกนดัง
“ฉินหยุน ข้าเห็นเจ้าถูกโจมตีไปไม่น้อย ดังนั้นคงมีอาการบาดเจ็บ
บ้าง! เช่นนั้นข้าก็ไม่คิดเอารัดเอาเปรียบ ให้เจ้าได้พักผ่อนสักครู่จะ
ได้ยุติธรรม!” กล่าวคําจบ เขาจึงนําเม็ดยาออกมากิน
ผู้คนล้วนสบถภายใน
เป็นหลงหยวนเหว่ยต้องการพักผ่อนเอง เพียงกล่าวอ้างให้ตนเองดูดี!
“ฉินหยุน จงหยุดฝันเฟื่ องที่คิดว่าจะสามารถชนะพี่เหลียวได้! ขณะนี้
เขาเป็นศิษย์ของสํานักเซียนแล้ว ตราบเท่าที่เขาก้าวสู่ขอบเขตวรยุทธ์
วิญญาณ เขาจะกลายเป็นศิษย์หลักของหุบเขาเซียนโอสถ!”
หลงหยวนเหว่ยพอเอ่ยถึงเรื่องนี้ ใบหน้าก็เผยออกซึ่งความรู้สึก
เหนือกว่า
ศิษย์ของสํานักเซียน ย่อมมีสถานะที่สูงลํ้า!
“เมื่อใดพี่เหลียวกลายเป็นศิษย์ของสํานักเซียน จะมีหลายผู้คนคิด
อยากจับตัวเจ้า แล้วจัดนําในพานเพื่อถวายให้แก่พี่เหลียวเป็นของ
กํานัล!”
ปากเขาพูด ภายในกําลังขัดเกลาเม็ดยาที่กลืนกินเข้าไป
ฉินหยุนรับชมหลงหยวนเหว่ยเงียบงัน เขาย่อมทราบดีว่าอีกฝ่ ายคิด
ทําอะไร
ฉินหยุนไม่คล้ายให้ความสนใจแก่ความฉลาดแกมโกงของหลง
หยวนเหว่ย
เพราะไม่ว่าจะด้วยอะไร เขาก็มั่นใจว่าสามารถรับสามหมัดจากหลง
หยวนเหว่ย
“ศิษย์สํานักเซียนก็คงเป็นดังเช่นเจ้า ล้วนเป็นกลุ่มสวะเศษเดน!” ฉิน
หยุนแค่นเสียง
“เจ้า… คิดต่อว่าข้าย่อมไม่เป็นไร แต่นี่เจ้าถึงขั้นต่อว่าถึงบรรดาศิษย์
สํานักเซียน!” หลงหยวนเหว่ยโกรธเกรี้ยว “หากเจ้าได้พบเห็นพลัง
อํานาจของศิษย์สํานักเซียน เมื่อนั้นเจ้าจะได้ทราบว่าพวกเขาน่า
สะพรึงกลัวเพียงใด!”
“เซียงเต๋าก็ได้แต่อหังการที่นี่! หากต้องเผชิญหนึ่งในห้าสํานักเซียน
กระทั่งเป็นผู้น้อยก็เพียงพอบีบบังคับให้เขาต้องคุกเข่าร้องขอความ
เมตตา!”
ฉินหยุนหันกลับมองแล้วถาม “จ้าวหอ เป็นจริงหรือขอรับ?”
“นั่นก็แล้วแต่สถานการณ์! ทว่า มันก็มีผู้น้อยจํานวนเพียงน้อยนิดที่
สามารถชนะข้าจนต้องร้องขอความเมตตา! และข้าก็อยากเห็นนัก ว่า
ผู้น้อยที่ว่าคนใดจะแข็งแกร่งได้เพียงนั้น!”
“วาจาสามหาว!” หลงหยวนเหว่ยแค่นเสียง “รอจนพี่เหลียวก้าวสู่
ขอบเขตวรยุทธ์วิญญาณ ได้เข้าร่วมสํานักหลัก และได้รับมรดกเซียน
เต๋า เมื่อนั้นพวกเจ้าจะได้ทราบว่าเขาสามารถแข็งแกร่งเพียงใด!”
“หลงหยวนเหว่ย นี่เจ้ายังคิดเสียเวลาพล่ามกล่าววาจาไร้สาระอีกนาน
หรือไม่?” ฉินหยุนเอ่ยถามสีหน้าสงบ “ข้าหาได้มีเวลาทั้งวันเสียกับ
เจ้า!”
“ตอนนี้เลยเป็นไร!” หลงหยวนเว่ยกล่าวคําจบ ร่างก็ทะยานพุ่งผ่าน
ความว่างเปล่าเข้าหา
อีกฝ่ ายถึงขั้นลงอย่างกะทันหันเพียงนี้!
“ชายคนนี้ช่างไม่เคยมีอะไรซื่อตรง!” เย่ว์อู่หลันมองทางหลงหยวน
เหว่ยอย่างนึกรังเกียจ นํ้าเสียงแค่นดังออกมา
“กับคนชั้นสวะเช่นมัน ถึงขั้นสามารถเข้าร่วมห้าสํานักดวงดาว มัน
ทําให้ข้าได้ทราบ ว่าห้าสํานักดวงดาวหาได้ดีเด่นอันใดไม่!” เทียนรั่ว
เหลิงเผยรอยยิ้มมาดมั่น “วันหนึ่ง ข้าจะให้สวะของพวกห้าสํานัก
ดวงดาวได้ทราบ ว่าเป็นศิษย์ของสํานักดวงดาวหาได้ใช่หมายความ
ถึงพวกมันเหนือกว่า!”
เสียงคํารามดัง หลงหยวนเหว่ยต่อยเข้าที่หน้าอกฉินหยุนอย่างรุนแรง
ตู้ม!
หมัดของหลงหยวนเหว่ยเกิดการระเบิดด้วยแสงทองม่วง มาพร้อม
กับเสียงดังสนั่น!
ที่หัวใจของฉินหยุน มันมีวิญญาณยุทธ์สั่นไหวสีดําคงอยู่
ขณะหมัดของหลงหยวนเหว่ยเข้าปะทะ ฉินหยุนก็ควบแน่นคลื่น
กระแทกเตรียมรอไว้ก่อนแล้ว!
หมัดพอถึงตัว คลื่นกระแทกจึงปะทุออก
ด้วยเหตุนี้ แรงกระทําของหลงหยวนเหว่ยจึงถูกฉินหยุนสะท้อนกลับ
แม้ผลสะท้อนอ่อนแรงลงไปบ้าง แต่มันก็ยังทรงพลัง
แขนของหลงหยวนเหว่ย ขณะนี้บังเกิดความเจ็บปวดเหลือลํ้าขึ้น
ผู้คนต่างเห็นชัดกับตา ว่าแขนของหลงหยวนเหว่ยขณะนี้สั่น
หลงหยวนเหว่ยกลํ้ากลืนความเจ็บปวด ริมฝีปากไม่ร้องออกแม้ครึ่งคํา!
เขาเป็นฝ่ ายที่ต่อยฉินหยุน และฉินหยุนก็ไม่คล้ายสะทกสะท้านใด
หากเป็นเขาที่ร้องออก คงเป็ นเรื่องขําขันจนตายตกแล้ว
หลงหยวนเหว่ย ผู้ซึ่งแทบเผยสีหน้าบิดเบี้ยว กําลังกลํ้ากลืนความ
เจ็บปวด เหงื่อเย็นถึงต้องไหลหลั่งออกจากหน้าผาก กระนั้นเขาก็ยัง
ไม่กล้าส่งเสียงใดออกไป!
ฉินหยุนถึงกับนับถือความอดกลั้นของอีกฝ่ าย
“หมัดแรก!” ฉินหยุนตะโกนอย่างเกียจคร้าน “อีกสองหมัด!”
ผู้คนขณะนี้ตื่นตระหนกแล้ว เพราะฉินหยุนยังมีท่าทีเสมือนไม่มีอัน
ใดเกิดขึ้น
กล่าวว่าเขาไม่เป็นไรด้วยซํ้า ทั้งที่เมื่อครู่นี้เพิ่งถูกต่อยรุนแรงเข้าที่หัวใจ!
หลงหยวนเหว่ยพบว่าเรื่องราวแปลกเกินไป กระนั้นเขาตอนนี้ไร้ซึ่ง
ทางเลือก เดินหน้าแล้วก็มีแต่ต้องไปต่อ
เขารอคอยจนกระทั่งความเจ็บปวดที่แขนทุเลาลง จากนั้นค่อยถอย
ห่างไปนับพันเมตรเพื่อออกวิ่งเสริมแรง
ครั้งนี้ เขาทะยานร่างรวดเร็ว หมัดระเบิดออกซึ่งแสงทองม่วง มัน
แทบควบแน่นเกิดขึ้นเป็นบอลแสงราวหัวมังกร
“เป็นวิชายุทธ์ชั้นโลกาของตระกูลหลง หมัดมังกรทําลายล้าง!”
“หมัดมังกรทําลายล้าง กล่าวกันว่าเป็นหนึ่งในสิบสุดยอดวิชายุทธ์
ชั้นโลกา!”
“เป็นเช่นนั้น! สงสัยนักว่าหลงหยวนเหว่ยเชี่ยวชาญถึงขั้นใดแล้ว!”
“จากท่วงท่า สมควรเป็นขั้นต้น!”
“หมัดมังกรทําลายล้างแม้ขั้นต้น ก็ถือว่าน่ากลัวไม่น้อย!”
“หลงหยวนเหว่ยช่างน่าทึ่งนัก ถึงขั้นเรียนรู้หมัดมังกรทําลายล้าง
ขั้นต้นสําเร็จได้!”
ผู้คนกําลังหารือกันอย่างออกรส กล่าวชื่นชมหลงหยวนเหว่ยกันไม่
ขาด
เย่ว์อู่หลันและเทียนรั่วเหลิงเป็นศิษย์ของห้าตระกูลใหญ่ พวกนาง
ย่อมทราบถึงความน่าสะพรึงกลัวของหมัดมังกรทําลายล้าง ภายใน
ใจทั้งสองคน กําลังมีความกังวลเข้าเกาะกุม
เย่ว์อู่หลันกําแขนของเทียนรั่วเหลิงไว้แน่น นางเป็นกังวลว่าหมัดนั้น
จะทะลวงผ่านร่างของฉินหยุน
“ฉินหยุน จงตายเสีย!” ได้ยินผู้อื่นกล่าวชื่นชม หลงหยวนเหว่ยจึงยิ่ง
มาดมั่นจนระเบิดพลังหมัดเข้าใส่รุนแรง
หมัดต่อยออก มังกรร้องคํารามดังถึงท้องฟ้าเบื้องฟ้า!
สายลมกระโชกรุนแรงพัดผ่านราวมังกรที่กราดเกรี้ยว แรงสะเทือน
นี้มากลํ้า!
“ฮ่า!”
ใบหน้าหลงหยวนเหว่ยกระตุกขณะเผยเสียงดังจากลําคอ
หมัดของเขากําลังเคลื่อนคล้อยกลับจากหน้าอกของฉินหยุน!
และแรงสะท้อนกลับครั้งนี้ ก็รุนแรงกว่าก่อนหน้า!
หลงหยวนเหว่ยเพียงแต่รู้สึก ว่ากระดูกแขนของตนเอง สมควรแตกหัก
ไปแล้ว!
ด้วยอาการบาดเจ็บที่ได้รับ มันทําให้เขาต้องร้องครวญครางออก
อย่างเจ็บปวด
หากไม่ใช่เพราะมีคนมากมายรับชม เขาคงล้มไปกลิ้งกับพื้นกรีดร้อง
ผู้คนแทบไม่อาจเชื่อสายตา ขณะนี้มองฉินหยุนราวพบเห็นภูตผีตน
หนึ่ง!
ฉินหยุนถูกโจมตีโดยยืนนิ่งสองครั้ง ร่างกายหาได้ขยับแม้ครึ่งนิ้ว
เป็นเขาที่หาได้บาดเจ็บอันใดไม่!
หมัดแรกไม่คู่ควรให้กล่าวถึง แต่หมัดที่สอง มันเป็นถึงหมัดมังกร
ทําลายล้างที่ทรงพลังอํานาจ!
กระนั้น ฉินหยุนก็ยังมีสีหน้าเสมือนไม่เคยมีอันใดเกิดขึ้น!
ต้องทราบว่าฉินหยุนได้รับการคุ้มกันอีกทางหนึ่งจากวิญญาณยุทธ์
ตะวันทมิฬ ดังนั้นจึงเป็นไปไม่ได้ที่ขอบเขตวรยุทธ์เต๋าระดับที่เก้า
ทั่วไป จะสามารถทําลายปราการป้องกันของเขา
นอกจากนี้ ลําพังกายเขาก็แข็งแกร่งมากลํ้าแล้ว!
เพื่อฝึกฝนสามแก่นเต๋า เขาที่ไร้ซึ่งทางเลือก มีแต่ต้องฝึกฝนกายเนื้อ
ให้ถึงขีดจํากัด!
เขาไม่แม้กระทั่งคิดกระตุ้นสายเลือดให้เดือดพล่าน การสกัดกันหมัด
มังกรทําลายล้างของหลงหยวนเว่ย เป็นเพียงเรื่องง่ายดาย กระทั่งว่า
สะท้อนมันกลับไปด้วยซํ้า!
หลงหยวนเหว่ยขณะนี้พบเห็นรอยยิ้มเหยียดหยันของฉินหยุน โทสะ
ภายในของเขาสุมแน่นอย่างมากล้น
“หมัดสุดท้ายแล้ว!” ฉินหยุนเผยยิ้ม
“วางใจเถอะ หมัดสุดท้ายของข้า จะทําลายการป้องกันเจ้าจนราบ
คาบแน่!” หลงหยวนเหว่ยเผยสีหน้าน่าเกลียด
ทางด้านอาจารย์ยุทธ์ตระกูลหลง ขณะนี้เผยความกังวลผ่านสีหน้า
หลงหยวนเว่ยออกวิ่งตั้งท่าไกลอีกครั้ง ก่อนจะเร่งรีบพุ่งทะยานเข้า
หาเช่นเดิม
ครั้งนี้ เขาเปลี่ยนไปใช้แขนอีกข้าง!
นอกจากนี้แล้ว มันยังปรากฏจระเข้อัคคีทองม่วงรัดพันที่รอบแขน
ข้างดังกล่าว!
สิ่งนี้คือวิญญาณยุทธ์ของหลงหยวนเหว่ย!
หลงหยวนเหว่ย คราครั้งนี้เลือกใช้ร่างจําแลงวิญญาณยุทธ์ก่อเกิดขึ้น
จากพลังงาน ผสานรวมมันเข้ากับตัวแขน ก่อนจะปลดปล่อยผ่าน
วิชายุทธ์หมัดมังกรทําลายล้าง
โฮก!
หมัดมังกรทําลายล้างขณะพุ่งผ่านอากาศ มันเผยเสียงราวกับมังกรที่
กราดเกรี้ยวคิดเข้าโจมตีทําร้าย
ครั้งนี้ หลงหยวนเหว่ยเล็งเป้าหมายไปยังหน้าท้องของฉินหยุน!
หลงหยวนเหว่ยมั่นใจอย่างล้นพ้น ว่าครานี้ตนสามารถมีชัยเหนือฉิน
หยุน!
แต่แล้ว เมื่อหมัดเข้าปะทะที่หน้าท้องของฉินหยุน ความรู้สึกรุนแรง
กว่าครั้งใดสะท้อนกลับเข้ามา ถัดจากนั้น ราวกับขุมพลังขนาดใหญ่
ระเบิดสะท้อนกลับเข้าตัวเขา!
“อ๊าก!”
หลงหยวนเหว่ยกรีดร้อง แขนระเบิดออกเกิดเป็นแผลกระจายทั่ว
สายโลหิตสาดกระเซ็นกระจาย
“แขนข้า… แขนข้าพิการหมดแล้ว!”
หลงหยวนเหว่ยกรีดร้องออกด้วยความเจ็บปวด
ด้วยแรงปะทะ ร่างเขากระเด็นล้มกับพื้น ขณะนี้กลิ้งไปมา ใบหน้า
เผยออกซึ่งนํ้าตาเพราะความเจ็บปวดเหลือแสน
ตามข้อตกลง หากเขาพ่ายแพ้ ก็มีชะตาที่แก่นเต๋าต้องถูกทําลาย!
เสียงของฉินหยุนเย็นเยือกกล่าวเย้ยหยัน
“เจ้าคิดทําเองหรือให้ข้าลงมือ?”
อาจารย์ยุทธ์ตระกูลหลงเร่งร้อนเผยเสียงกราดเกรี้ยว “ฉินหยุน เจ้า
กล้า?”
“มันต่อยข้าสามครั้ง และยังไม่อาจมีชัยเหนือข้า หมายความถึงมัน
พ่ายแพ้แล้ว!”
“เป็นมันที่พ่ายแพ้ ทั้งยังพ่ายแพ้อย่างหมดรูป!”
ฉินหยุนหันมองทางอาจารย์ยุทธ์ตระกูลหลงพร้อมแค่นเสียง “หาก
มันคิดกลับคืนคําพูด ย่อมสามารถกระทํา เช่นนั้นให้ข้าต่อยมันคืน
สามหมัด ไม่เช่นนั้น พวกเจ้าสองคนจะแบ่งปันกันรับหมัดข้าก็ได้!”
ชั่วเวลานี้ หลงหยวนเหว่ยเพียงแต่บาดเจ็บที่แขน หากแก่นเต๋าถูก
ทําลาย ก็เท่ากับทั้งชีวิตของเขานับแต่นี้ไม่หลงเหลืออันใด!
“ย่อมได้!” อาจารย์ยุทธ์ตระกูลหลงรับปาก
อาจารย์ยุทธ์ผู้นี้คาดเดา ว่าในเมื่อฉินหยุนไม่อาจใช้งานอุปกรณ์เต๋า
ด้วยลําพังแค่พลังขอบเขตวรยุทธ์เต๋าระดับที่เก้า แทบไม่นับเป็นอะไร
เขาครอบครองระดับการฝึกฝนขอบเขตวรยุทธ์วิญญาณ รับหมัดจาก
ผู้ที่ด้อยกว่า หาได้ใช่เรื่องใหญ่อันใดไม่!
ที่แห่งนี้ มีอาจารย์ยุทธ์สองคนจากตระกูลหลงคงอยู่ แม้ว่าแขนได้รับ
บาดเจ็บไปหนึ่ง แต่พลังจากแก่นเต๋าไม่ได้รับความเสียหายแต่อย่างใด
ผู้รับชมล้วนเชื่อ ว่าพวกเขาสามารถรับหมัดของฉินหยุนได้อย่าง
ง่ายดาย!
“จงเข้ามา!” อาจารย์ยุทธ์ตระกูลหลงเผยเสียงร้องเรียก
ฉินหยุนไม่คิดวิ่งสร้างแรงปะทะเพิ่ม กลับกัน เขาเพียงเดินเชื่องช้า
และปล่อยหมัดรุนแรงออก!
พลังสั่นไหวสีดําที่รุนแรงมาพร้อมกับพลังอสนีบาตอัคคีราชสีห์
สวรรค์ เป็นเขาใช้พลังเต๋าแรกเริ่มจากทั้งสองแก่นเต๋า
ตู้ม!
เสียงปะทะดังสนั่น พื้นดินสั่นสะเทือน หมัดของฉินหยุน ทะลวง
ผ่านหน้าท้องของอาจารย์ยุทธ์จนเผยปลายมือที่อีกฝั่งของร่าง!
ผู้คนขณะนี้สะท้านสะเทือนถึงทรวง ราวกับรูปปั้นหิน พวกเขาได้
แต่รับชมด้วยดวงตาเบิกกว้าง ขณะที่ฉินหยุนถอนหมัดกลับออก
อย่างเชื่องช้า!
รูกลวงโบ๋ปรากฏที่หน้าท้องอาจารย์ยุทธ์ เป็นร่างกายอีกฝ่ ายถูก
ทะลวงผ่านโดยหมัดของฉินหยุน!
กระทั่งเซียงเต๋ายังแตกตื่น ถึงขั้นต้องสูดเอาอากาศเย็นเยือกเข้าปอด
เสียงดัง!
ฉินหยุนมองชายชราอาจารย์ยุทธ์คนที่เหลือและกล่าว “คราวเจ้า
แล้ว!”
“จงตาย!” ชายชราอาจารย์ยุทธ์คํารามร้องขณะทะยานร่างคิดโจมตี
ฉินหยุน
อย่างกะทันหัน ฉินหยุนนํากระบี่ออก สับฟันแขนของชายชรา
ก่อนที่หมัดอีกฝ่ ายจะเข้าถึงตัว
ด้วยความเร็วสูงลํ้าระดับนี้ มันมากพอขนาดที่ทําให้ผู้ใช้กระบี่หลาย
คนเผยความสะพรึงกลัว!
“เป็นคนใหญ่คนโต หัดรู้จักรักษาคําพูดเสียบ้าง!”
เซียงเต๋าอึ้งทึ่งต่อพลังอํานาจของฉินหยุนอย่างแท้จริง เขาถึงขั้นสงสัย
ในตัวฉินหยุนแล้วด้วยซํ้า
ตู้ม!
ฉินหยุนปลดปล่อยหมัดออก ปรากฏรูขนาดใหญ่ขึ้นที่หน้าอกของ
ชายชราอาจารย์ยุทธ์จากตระกูลหลง!
อาจารย์ยุทธ์จากตระกูลหลงทั้งสอง ขณะนี้สิ้นสภาพเพราะฉินหยุน
เป็นที่เรียบร้อยแล้ว!
“ฉินหยุน ตระกูลหลงของพวกเราไม่มีวันปล่อยเจ้าลอยนวลแน่!”
นํ้าเสียงเจ็บปวดดังจากชายชราคล้ายสัตว์ป่ าได้รับบาดเจ็บกําลังส่ง
เสียงร้อง
“เทียนรั่วเหลิงเป็นสหายข้า! หากตระกูลหลงของพวกเจ้าคิดสังหาร
นาง ข้าจะไม่นิ่งเฉยดูดาย ไม่นานหรอก พวกเราจะพร้อมเผชิญหน้า
กับทั้งตระกูลหลง!”
ฉินหยุนหันสายตา มองไปทางหลงหยวนเหว่ยและกล่าว “อย่าได้
กังวลไป หลงอู่เฉินอยู่ภายในหอขุนเขาดาบกระบี่ ไม่ช้าข้าจะหาทาง
จัดการมันเอง!”