นิยาย Night Ranger ตอนที่ 110 จุดสูงสุดของภูเขาหิมะ!

สามวันต่อมาในตอนเช้าที่ตึกทรีริง “การต่อสู้ของจอกศักดิ์สิทธิ์” ได้เริ่มต้นอย่างเป็นทางการ!

ตําแหน่งของการต่อสู้ของจอกศักดิ์สิทธิ์ยังคงเป็นเช่นเดียวกับปีก่อนหน้าในสถานที่ที่ไม่สมบูรณ์ของระดับตํานานเฉพาะของตึกทรีริงพ่อมดระดับตํานานเลย์แมนเปิดประตูทางเข้าสู่สถานที่ที่ไม่ สมบูรณ์และปล่อยให้คู่แข่งขันเข้าไปถ้าคนอื่น ๆ อยากจะชมพวกเขาที่มาจากสามตึกที่ยิ่งใหญ่ทั้งหมดจะดูผ่านหน้าจอเวทย์มนต์ได้เท่านั้นในวันแข่งขันการแข่งขันไม่ว่าจะเป็นตึกแอชตึกสายฟ้าหรือตึกช่างฝีมือทุกที่ก็เต็มไปด้วยผู้คนมากมายคนส่วนใหญ่เป็นพ่อมดในท้องถิ่นแต่ก็มีพ่อมดหรือคลาสอื่น ๆ ที่จะมาถึงที่นี่เพื่อเฝ้าดูการแข่งขันด้วย

การต่อสู้ของจอกศักดิ์สิทธิ์ได้เสนอการแข่งขันที่น่าตื่นเต้นมีการกล่าวถึงการตัดสินเป็นสัดส่วนของผลประโยชน์ที่กระจายอยู่ในสามอาคารในตึกแอชที่สูงถูกจัดวางอย่างประณีตด้วยโต๊ะและ เก้าอี้ลอร์ดจะนั่งดูตามสถานะของพวกเขาและพ่อมดระดับสูงจะนั่งอยู่บนพรมวิเศษเพื่อเฝ้าดูการแข่งขันตึกแอชจะเปิดให้เฉพาะบุคคลภายนอกในวันแข่งขันเท่านั้นการต่อสู้แห่งความศักดิ์สิทธิ์น่าจะเป็นการเฉลิมฉลองในสามตึกหลังจากนี้ทั้งหมด

” เร็วเข้ามาดูสิการแข่งขันจะเริ่มขึ้นแล้ว! ” มีเสียงมาจากฝูงชนทันที ทันใดตึกกลายเป็นเกิดเสียงดังอย่างไม่รู้จบ

“เงียบ! ” ทีมผู้บังคับบัญชาที่มีประสบการณ์จากตึกแอชได้รับคาถาพื้นที่เงียบ

เสียงรบกวนทั้งหมดหายไปในทันทีทุกคนจ้องมองอย่างตั้งใจที่ทีมพ่อมดรายแรกที่ปรากฏบนหน้าจอ

มาร์วินเก็บสายตาของเขาไว้ขณะที่ลมที่ปกคลุมด้วยหิมะปกคลุมทั่วใบหน้าของเขา!

แม้จะเตรียมพร้อมเขาก็ตกใจโดยการมาถึงนี้อย่างฉับพลัน! เพราะเขาจู่ ๆ ก็ปรากฏตัวขึ้นที่ยอดเขาสูงสุดภูเขาหิมะ!

แต่เพียงแค่ 10 วินาทีที่ผ่านมาเขายังคงอยู่ในกระท่อมแห่งหนึ่งในสถานที่ที่ไม่สมบูรณ์และพูดคุยกับเวย์นและตอนนี้ 10 วินาทีต่อมาเขาถูกโยนเข้าสู่โลกของน้ําแข็งและหิมะแบบนี้!

มีกุญแจสีทองแขวนอยู่ที่คอของเขาลมที่ยอดเขาหนาวจัดมาก มาร์วินไม่ใส่อะไรมากเพื่อที่จะไม่ส่งผลต่อการเคลื่อนไหวของเขา โชคดีที่ฮานเซอร์ได้เตรียมยาต้านทานความหนาวเย็นไว้สําหรับเวย์นและมาร์วินมิฉะนั้นเพียงแค่อุณหภูมิที่ต่ํามากนี้จะลดความแข็งแก่รงของการต่อสู้ของมาร์วินลงได้มาก!

หลังจากกินยาต้านทานความหนาวเย็นแล้วมาร์วินฟื้นพลังและศึกษาสภาพแวดล้อมอย่างรอบคอบเนื่องจากหิมะและลมของภูเขามาพร้อมกันการมองเห็นจึงต่ํามากมาร์วินมองเห็นแท่นหินตั้งอยู่ทางขวามือได้!

บนแทนหินที่สงบสุขกับจอกเวทย์มนต์ศักดิ์สิทธิ์สีทองแสงสีเขียวจาง ๆ ผันผวนอยู่ทั่วพื้นหินบรรดาผู้ที่รู้กฎเข้าใจว่ามันคืออะไร แสงสีเขียวที่เป็นแบบผลึกของ[การแยกออกจากกัน]!

ถ้ามีใครยื่นมือไปคว้าจอกเวทย์มนต์ศักดิ์สิทธิ์นี้ร่างกายจะแตกเป็นชิ้น ๆ

ภายใต้แท่นหินนี้มีหกช่องต้องใช้เฉพาะกุญแจหกดอกร่วมกันถึงจะจะลบมาตรการป้องกันรอบจอกเวทย์มนต์ศักดิ์สิทธิ์ได้แท้จริงหกช่องนี้สอดคล้องกับกุญแจหกดอกที่แตกต่างกันมาร์วินมีอัน หนึ่งแขวนอยู่ที่คอพ่อมดสามคนและสามสาวกถูกส่งไปยังโลกของน้ําแข็งและหิมะนี้พวกเขาทุกคนจะต่อสู้กันเพื่อรับกุญแจด้วยชัยชนะสุดท้ายที่ได้รับจากพวกเขาทั้งหมดพวกเขาจะสามารถได้ รับจอกเวทย์มนต์ศักดิ์สิทธิ์หลังจากได้รับกุญแจจากคนอื่นๆ อีกสองคู่ดังนั้นการต่อสู้ของจอกศักดิ์สิทธิ์นี้คือการต่อสู้อย่างเป็นทางการ!

แม้ว่าคุณจะมาถึงจุดสูงสุดยอดของภูเขาล่วงหน้าแต่ก็จะไม่มีประโยชน์หาก ไม่ได้รวบรวมกุญแจทั้งหมดนอกจากนี้พ่อมดและสาวกของพวกเขาจะถูกแยกออกจากกันมีเพียงพ่อมดระดับตํานาน และผู้ชมเท่านั้นที่รู้ว่าพวกเขาถูกส่งไปที่ไหนคู่แข่งเองก็ไม่รู้ ตัวอย่างเช่นมาร์วินถูกส่งไปที่จุดเริ่มต้นในตอนเริ่มต้นเขาถูกล้อมรอบไปด้วยเนินเขาที่เต็มไปด้วยหิมะทุกด้านเขามองเห็นหิมะที่ไม่มี ที่สิ้นสุดเมื่อจ้องมองลงไป

“แผนเปลี่ยนไปข้าไม่ได้คาดหวังว่าจะถูกส่งไปที่จุดสูงสุดของภูเขาหิมะ’

มาร์วินมองไปที่ด้านข้างของจอกศักดิ์สิทธิ์และขมวดคิ้วแต่ในเวลานี้เขาสังเกตเห็นบางสิ่งจากมุมหนึ่งของดวงตา เขาเห็นเงาของคน!

คนที่ยังคงปืนไปข้างหน้า!

เขาดูเหมือนจะสังเกตเห็นมาร์วินบนยอดของภูเขา

” ระยําเอ๊ยย! โชคดีบ้าอะไรนี่ ข้าถูกพบแล้ว ”

มาร์วินตกใจและไม่สามารถหยุดยั้งตัวเองได้!

เพราะนั่นคือการ์เดี้ยน!

“มาร์วินที่ในที่สุดก็วิ่งออกจากความโชคดีแล้วเหรอ?”

” ครั้งสุดท้ายที่อยู่บนผืนป่าการเป็นเรนเจอร์มันเป็นธรรมชาติที่เขาจะได้รับประโยชน์มากแต่ตอนนี้มันเป็นยอดเขาหิมะเขาไม่มีที่ไหนเลยที่จะหนีไปได้”

” นี่คือลูกศิษย์ของพ่อมดฝึกหัดของตึกช่างฝีมือซึ่งเป็นกาเดี้ยนระดับ 7 พลังโจมตีของเขาเป็นเรื่องธรรมดาแต่แน่นอนว่ามันทําให้เด็กคนนี้ต้องทนทุกข์ทรมาน! ”

หลังจากที่พื้นที่เงียบถูกปิดการใช้งานในหอแอชผู้คนค่อยๆเริ่มแสดงความคิดเห็นด้วยเสียงต่ําเนื่องจากการแข่งขันเกิดขึ้นในสถานที่ที่ไม่สมบูรณ์ของเลย์แมนเขาจะรู้ทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้น จากการเที่ยวชมของเขาและจากนั้นอีกหน้าจอหนึ่งก็จะออกอากาศไปยังหน้าจออาคารทั้งสามแห่งนี้สามารถแสดงภาพที่ชัดเจนได้มาร์วินดูเหมือนจะอยู่ในสถานการณ์ที่ค่อนข้างใหญ่!
เขาไม่ได้พบกับพ่อมดเมื่อการแข่งขันเริ่มขึ้นมันเป็นการต่อสู้ระหว่างเรนเจอร์และกาเดี้ยน

ผู้ฝึกหัดที่เพิ่งถูกสั่งสอนโดยมาร์วินเริ่มพูดด้วยเสียงต่ําตาของพวกเขาเต็มไปด้วยความสุขในการแก้แค้นและขุนนางเหล่านั้นที่ต้องการจะให้ความช่วยเหลือกับตระกูลยูนิคอร์นก็เปิดปากของพวกเขาขึ้นสันศีรษะและแสร้งทําเป็นรู้สึกเศร้าสําหรับสถาบันมาโกลด์ เนื่องจากพวกเขาจะจบลงอีกครั้งแม้ผู้ชมที่เป็นกลางและคนเหล่านั้นกําลังคิดถึงมาร์วินก็รู้สึกว่าเขาเริ่มแย่ลงแล้วข้อจํากัดของคลาสมีอยู่แล้วการกดขี่ ข่มเหงของมาร์วินที่เผชิญหน้ากับกาเดี้ย นระดับเดียวกันคงจะประสบความสําเร็จอย่างแน่นอน!

แน่นอนว่ายังมีคนสนับสนุนมาร์วิน

“เป็นไปไม่ได้! ขุนนางบารอนมาร์วินจะหาวิธีที่จะกําจัดเขาได้! ”

ไม่มีใครรู้ว่าเสียงมาจากไหนผู้สูงอายุส่ายหัวและยิ้มคําพูดเหล่านั้นอาจมาจากหญิงสาวผู้ดีที่ไม่มีอํานาจอาจเป็นเพราะเธอชื่นชมการแสดงที่ยอดเยี่ยมของมาร์วินก่อนหน้านี้หรืออาจเป็นเพราะสิ่งอื่นแต่ในสายตาของคนส่วนใหญ่มาร์วินกําลังประสบปัญหาใหญ่!นี่คือสิ่งที่เถียงไม่ได้

‘ให้ฉันดูว่าเจ้าเตรียมพร้อมที่จะจัดการกับปัญหานี้

“ฉันหวังว่าเจ้าจะไม่ทําให้ฉันผิดหวัง

ในตึกแอช แฮธาเวย์ได้รับการเสิร์ฟน้ําส่มขณะรับประทานอาหารขณะที่เฝ้าดูที่หน้าจอในภาพกาเตี้ยนจากตึกช่างฝีมือได้มาถึงจุดสูงสุดแล้วและกําลังเผชิญหน้ากับมาร์วินบริเวณที่ยอดเขาไม่ใหญ่ นักและทั้งสองมองกันจากด้านตรงข้ามของลานหิน

ตึกสายฟ้า มีผู้คนจํานวนมากเข้าด้วยกันติดกับโต๊ะชายหนุ่มคนหนึ่งสุภาพกล่าวกับหญิงสาวคนหนึ่งว่า ” คุณเคทโปรดนั่ง ”

“การต่อสู้ของจอกศักดิ์สิทธิ์คือการแข่งขันของพ่อมดที่หาดูได้ยากในชายฝั่งตะวันออกเป็นการแข่งขันที่ทําเพื่อเป็นเกียรติแก่จอกศักดิ์สิทธิ์ที่สร้างขึ้นโดยพระเจ้าพ่อมดที่ยิ่งใหญ่ ”

“นอกจากนี้ครั้งนี้ตระกูลยูนิคอร์นของเราได้เตรียมที่จะกําจัดตัวตลกที่กล้าที่จะกระตุ้นครอบครัวของเรา”

“ขุนนางบารอนมาร์วินเหรอ? โชคของเขาเลวร้ายอย่างแท้จริงคนของเรายังไม่ได้ทําหน้าที่และเขาได้พบกับกา เดี๋ยนแล้ว ”

สายตาของเขากระพริบผ่านสายตาของสาวสวยที่นั่งอยู่ที่นั่นเธอได้เจอคนที่อ้างตัวว่าเป็นทายาทของกลุ่มยูนิคอร์นระหว่างทางกลับบ้านหลังจากนั้นเขาก็ตะลึงกับความงามของเคทและคอยชัก ชวนเธอเพื่อดูการต่อสู้กับจอกศักดิ์สิทธิ์กับเขา

เคทจําได้ว่าน้องสาวของเธอยังคงพูดถึงเรื่องนี้ว่าจะสร้างพลังอันยิ่งใหญ่พวก เขาต้องการที่จะผูกมิตรกับพันธมิตรที่มี อํานาจเธอได้ยินว่ายูนิคอร์นเป็นครอบครัวมีพลังในฝั่งตะวันออกและตกลงอย่างไม่เต็มใจเธอไม่รู้สึกอะไรกับชายคนนั้นที่จ้องหน้าเธอแต่เนื่องจากความอยากรู้อยากเห็นเธอจึงมาที่ตึกทรีริงแต่เธอไม่ได้คาดหวังว่าจะได้เห็นใบหน้าที่คุ้นเคยในการต่อสู้ของจอกศักดิ์สิทธิ์

“คุณเคท? คุณสบายดีไหม?” ชายคนนั้นเห็นได้ชัดว่าเคททําปฏิกิริยาผิดปกติ

” ไม่มีอะไรหรอกมันเหมือนกับว่าขุนนางบารอนมาร์วินดูเหมือนจะเป็นเรนเจอดังนั้นสถานการณ์แบบนี้ดูเหมือนไม่ค่อยเป็นที่ชื่นชอบมากสําหรับเขา”เคทตอบ

เคทไม่ใช่คนโง่ ครอบครัวยูนิคอร์นดูเหมือนจะขัดแย้งกับมาร์วินดังนั้นเธอจึงแสร้งทําเป็นไม่รู้ว่าใครคือมาร์วินและให้คําตอบดังกล่าวเพื่อทดสอบเขา

ชายคนนั้นเสียใจกล่าวว่า ” น่าเสียดายถ้าเขาตายด้วยมือของการ์ เดียน!”เขาเสริมด้วยความภาคภูมิใจว่า”ตระกูลของเราได้ส่งนักฆ่าที่ยอดเยี่ยมที่สุดเพื่อจัดการกับเขา”

“เราจะปล่อยให้ทุกคนในฝั่งตะวันออกรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับผู้ที่กระตุ้นตระกูลย นิคอน”

เคทพยักหน้าจ้องมองที่หน้าจออย่างตั้งใจเธอไม่รู้ว่าทําไมแต่ฉากของคืนนั้นที่ทั้งสองคนติดอยู่ในคุกนั้นและคําขอที่น่าอับอายของมาร์วินก็กระพริบผ่านศีรษะของเธอคิดว่าแก้มของเธอเริ่ม แดงขึ้น คนที่อยู่ด้านข้างเห็นสิ่งนี้และคิดว่านี่เป็นผลมาจากเสน่ห์ของตัวเอง ดังนั้นเขาจึงยังคงพูดถึงบางสิ่งบางอย่างที่เขาพบว่าน่าสนใจมากแต่ในความเป็นจริงความสนใจของเคทได้รับการจดจ่ออยู่กับภาพของจุดสูงสุดของยอดของภูเขาหิมะเธอไม่ได้ฟังคําพูดที่

เขาพูดออกมาเลย

” มันดีมากเลยนะที่จะได้ดูการต่อสู้ของชายที่แข็งแกร่ง..” เธอคิด

จุดสูงสุดยอดของภูเขาหิมะ

“มอบกุญแจของเจ้าให้กับข้า! -“การ์เดี๋ยนถามด้วยเสียงเบื่อหน่าย

“กริชของเจ้าไม่สามารถทําลายการป้องกันของข้าได้!”

” ข้าเห็นในบันทึกการแข่งขันนั้น เป็นกลยุทธ์ที่ชาญฉลาดมากแต่ข้าไม่มีข้อ บกพร่องดังกล่าวและชุดเกราะของข้าได้รับการปรับเปลี่ยนเป็นพิเศษเพื่อไม่ให้มีช่องว่าง ”

“มอบกุญแจให้ข้าและข้าจะปล่อยเจ้าไป”

เขาค่อยๆเดินไปหามาร์วิน เขาถือโล่ขนาดใหญ่อยู่ในมือของเขาและขวานขนาดเล็กที่แขวนอยู่บนเอวของเขาและถู กปกคลุมอยู่ในชุดเกราะเท้าของเขาจมลึกลงไปในหิมะทุกขั้นตอนการเดิน

“เจ้าไม่สามารถหนีไปใหนได้เราญกล้อมรอบไปด้วยหน้าผาดังนั้นถ้าเจ้ากระโดดเจ้าจะตาย! ”

การ์เดี้ยนยังคงกดดันเขาด้วยคําพูด

“ใช่เหรอ?” มาร์วินหัวเราะเยาะ”บางที่เจ้าอาจจะมั่นใจมากเกินไป! ”

เขาคว้ากริซไว้ในมือของเขา

“ถ้าอย่างงั้นอย่ามาโทษข้าละกัน!”การ์เดี้ยนกล่าว

เขายกโล่ของเขาและพุ่งไปหามาร์วิน!