ตอนที่ 177 สุดยอดแห่งยุค (3)

ฟั่บ!!

กาเรนงอแขนและพุ่งศอกไปที่ขมับของปาโร่ ศอกทั้งสองข้างประหนึ่งหนามแหลมทิ่มเข้าที่ศีรษะของปาโร่ทั้งซ้ายและขวา

ปัง!

ปาโร่ใช้ร่างกายท่อนบนสกัดกั้นเอาไว้ได้ แต่ก็ถูกกาเรนเตะเข้าจนกระเด็นถอยหลังไปไกล ยังไม่ทันจะได้ตอบสนอง เขาก็เห็นเงาดำแวบขึ้นมาตรงหน้า จากนั้นก็รู้สึกถึงแรงลมอัดเข้าที่คาง หน้าอก และท้องน้อยเกือบๆ จะพร้อมกัน นั่นคือสัญญาณเล็กๆ ที่เกิดจากแรงกดอัดของฝ่ามือด้วยความเร็วสูง

ปังๆๆ!!!

ทั้งสองยังคงต่อสู้กันอย่างต่อเนื่องอยู่ในป่า ทุกครั้งที่สองมือปะทะกัน ทั่วทั้งตัวของปาโร่สั่นสะท้านไปหมด พละกำลังรุนแรงของฝ่ายตรงข้ามที่กระแทกใส่ร่างกายของครั้งแล้วครั้งเล่าทำให้สองมือของเขารู้สึกชาแรงสั่นสะเทือนที่น่าสะพรึงกลัวก็ไม่ต่างกับค้อนยักษ์ที่ทุบลงมาไม่ยั้ง

ทันใดนั้น ด้วยความเผลอไผล ปาโร่จึงถูกกาเรนประทับฝ่ามือลงบนเอวเบาๆ

เมื่อสิ้นเสียงดัง ร่างของเขาก็ลอยละลิ่วออกไปทางซ้าย

จากนั้น กาเรนก้าวไม่กี่ก้าวก็ไล่ตามเขาทัน เขายกแขนขึ้นสกัดกั้นมือใหญ่ที่ยกขึ้นหมายจะฟาดลงที่ตัวเขาไว้ได้ แต่ในขณะเดียวกัน เขาไม่อาจสกัดกั้นขาที่เหวี่ยงมาจากด้านข้างได้

ปัง!

ลูกเตะเหวี่ยงมากระแทกเข้าที่ไหล่ขวาของปาโร่

ภายในป่า ทุกคนมองเห็นการต่อสู้กันอย่างดุเดือดของกาเรนและปาโร่เป็นเพียงภาพเงาร่างสองเส้น หนึ่งดำหนึ่งขาว สลับตัดกันไปมา

บ่อยครั้งที่เงาร่างสีขาวจะถูกเหวี่ยงลอยขึ้นไปในอากาศและกระแทกต้นไม้หักหลายต้น จากนั้นเงาดำก็พุ่งเข้ามาพันตูไม่ปล่อย

หลายต่อหลายครั้ง ก็จะทิ้งหลุมขนาดใหญ่ไว้บนพื้นหรือบนกิ่งไม้แห้ง

โครม! ปาโร่ถูกซัดถอยหลังไปกว่าสิบก้าวอีกครั้ง ในที่สุดเขาก็ทนไม่ได้กระอักเลือดสดสีแดงเข้มออกมาเต็มปาก

สีหน้าของกาเรนราบเรียบเฉยเมย เขายกมือขึ้นตั้งกระบวนท่าพลังแห่งขุนพลสวรรค์อีกครั้ง

“สรรพสิ่งคืนกลับ!!!”

เขาหายตัวไปจากตำแหน่งเดิมในฉับพลัน แล้วพุ่งตัวไปอยู่ตรงหน้าปาโร่ สองมือผลักไปที่หน้าอกและท้องน้อยของปาโร่ทันที

ในขณะนี้ ความแข็งแกร่งของกล้ามเนื้อทั่วทั้งร่างกายของเขาก็เหมือนกับหนูตัวเล็กๆ ที่วิ่งจากอวัยวะส่วนอื่นๆ ไปที่แขนอย่างต่อเนื่อง พละกำลังอันมหาศาลจากกล้ามเนื้อและกระดูกทั่วทั้งร่างกายหลั่งไหลมารวมกันที่ฝ่ามือ

การระเบิดความแข็งแกร่งทั้งหมดของสี่กระบวนท่าใหญ่ของสำนักเมฆขาว จับคู่กับการระเบิดพลังในกระบวนที่สอง ผนวกกับเคล็ดวิชาพลังแห่งขุนพลสวรรค์ที่เสริมเข้าไป ทั้งหมดได้มุ่งรวมไปที่การโจมตีครั้งนี้

การโจมตีครั้งนี้ของกาเรนบรรลุสู่ระดับสูงสุดในประวัติการณ์

นี่เป็นครั้งแรกที่เขาระเบิดพลังออกมาทั้งหมด ตัวเขาในอดีตไม่เคยเจอกับคู่ต่อสู้ที่สามารถทำให้เขาปลดปล่อยพลังทั้งหมดออกมาได้ ในที่สุด วันนี้โอกาสก็มาถึง

ฝ่ามือที่ดุดันพองตัวขึ้นจนเกือบจะผิดรูป ได้พัดพาเอาลมแรงอัดเข้าใส่บริเวณใต้ลิ้นปี่ของปาโร่จนยุบเข้าไปในผิวหนัง ก่อนที่มือจะสัมผัสโดนเสียอีก

ดวงตาของปาโร่จ้องมองกาเรนอย่างสงบนิ่ง เลือดบนหน้าผากของเขายังคงค่อยๆ ไหลลงไปตามกรอบหน้า แล้วหยดลงไปตามคางของเขา

ไอดำบนใบหน้าของเขาก็ดูเหมือนจะค่อยๆ ไหลออกไปพร้อมกับเลือดพวกนี้ด้วย

“คุณยังไม่ถึงขีดสุดเลย” เขายกสองมือขึ้นแล้วผลักไปข้างหน้า

ตึ้ง!!

เสียงกระทบที่แปลกประหลาดดังลอดออกมาจากช่วงระหว่างฝ่ามือและแขน

ร่างของปาโร่หยุดชะงักชั่วครู่ก่อนจะลอยละลิ่วออกไปพร้อมๆ กับเสียงดัง แล้วกระแทกเข้าใส่พืชประเภทเฟิร์นต้นใหญ่จนเกิดเป็นรอยสีเขียวลากไปตามทาง

ทั่วทั้งป่าก็กลับคืนสู่ความสงบอีกครั้ง

ปาโร่ไออย่างรุนแรง ไอดำบนใบหน้าของเขาก็หายไปหมดแล้ว มีเพียงผิวหนังที่ปรากฏเป็นสีม่วงแดงบ่งบอกว่าบาดเจ็บ

“แค่กๆ… คิดไม่ถึงเลยว่าคุณจะสามารถเอาชนะฉันในสภาวะที่ถูกครอบงำแบบนี้ได้” เวลานี้จิตสังหารที่ล้อมอยู่รอบๆ ตัวของเขาไม่ใช่เงาร่างมนุษย์สีดำอีกต่อไป แต่เป็นหมอกสีขาวจางๆ

“กลับคืนสู่สภาวะปกติแล้วหรือ” แขนของกาเรนกลับสู่สภาวะปกติ เขามองไปที่ปาโร่ที่กำลังหอบหายใจ หน้าอกของเขาก็กำลังกระเพื่อมขึ้นลงเหมือนกัน นี่เป็นครั้งแรกที่เขารู้สึกเหนื่อย

นับตั้งแต่ฝึกฝนศิลปยุทธ์ลับและคอยเพิ่มคะแนนคุณสมบัติให้กับร่างกายอย่างต่อเนื่อง ความยืดหยุ่นและพลังฟื้นฟูของเขาก็เหนือคนทั่วไปมาโดยตลอด แต่ครั้งนี้ที่เขาต้องระเบิดกำลังอย่างต่อเนื่องทำให้เขารู้สึกเหนื่อยล้าจริงๆ

คนหนึ่งยืน ในขณะที่อีกคนนั่ง คนทั้งสองไม่ได้ประมือกันอีกต่อไป เพียงแต่ต่างก็กำลังพักผ่อนและฟื้นฟูโดยเว้นระยะอยู่ไม่ไกลจากกัน

“น่าเสียดาย…” ปาโร่มองกาเรนด้วยความรู้สึกเสียดาย “น่าเสียดายที่คุณเดินบนเส้นทางนี้…นี่เป็นเส้นทางที่ไม่มีอนาคต”

เขาฉีกยิ้มเมื่อเห็นท่าทางงุนงงบนใบหน้าของกาเรน

“ฉันฝึกฝนกำปั้นปักษาขาวมา ผ่านศึกมานับพัน ไม่เคยพ่ายแพ้เลยสักครั้งเดียว แต่ตั้งแต่หนึ่งปีมานี้ กลับปรากฏสัญญาณแว้งกัดของพลังฝ่ามือ หลังจากที่ต้านทานไว้ไม่ได้ สุดท้ายก็ถูกมันครอบงำ ไม่นึกไม่ฝันเลยว่าท้ายที่สุด จะเป็นคุณที่ปลุกฉันให้ตื่นขึ้นมา”

“การแว้งกัดของพลังฝ่ามือ?” กาเรนขมวดคิ้วเล็กน้อย

“เมื่อหลายปีก่อน ฉันตระหนักได้ถึงช่องโหว่ของหมัดลอบสังหาร จึงเลือกที่จะอยู่อย่างสันโดษในป่าเขา เพื่อต้องการขจัดเจตนาสังหารที่สะสมอยู่ในตัวพวกนี้ออกไป คิดไม่ถึงเลยว่าสุดท้ายก็ถูกพวกมันกลืนกิน” สีหน้าของปาโร่สงบขึ้นเรื่อยๆ “แม้ว่าตอนนี้ฉันจะบาดเจ็บ แต่อย่างไรก็โชคดีที่ได้คุณช่วยทำให้สติของฉันฟื้นคืนกลับมาอีกครั้ง”

เขาลุกยืนขึ้นและขยับร่างกายส่วนล่างเล็กน้อย ทันใดนั้น ก็มีเสียงที่คมชัดออกมาจากทั่วทั้งร่างกายของเขา

“ระวังนะ! นี่คือสภาพสมบูรณ์ที่แท้จริงของฉัน!” ร่างกายของปาโร่หดตัวลง ก่อนจะพองตัวขยายใหญ่ขึ้น จากชายชราตัวเล็กๆ เพียงเมตรหกสิบกว่าๆ กลายเป็นชายฉกรรจ์รูปร่างกำยำสูงมากกว่าสองเมตรอย่างรวดเร็ว

เสียงลั่นแปลกๆ ดังมาจากกล้ามเนื้อและกระดูกของเขา ผิวหนังที่เหี่ยวย่นก็ค่อยๆ ตึงขึ้น เรียบเนียนขึ้น และอ่อนเยาว์ขึ้น

“ยอดเยี่ยม!”

ปาโร่ยกแขนขวาขึ้นและฟันลงไปที่ด้านข้างของต้นไม้ใหญ่ เล็บของเขาประหนึ่งมีดที่แหลมคมห้าเล่ม สามารถสร้างรอยแผลเฉียงๆ เล็กๆ จำนวนมากให้กับลำต้นได้อย่างง่ายดาย

“จุดสูงสุดของพลังปราณเพิ่มความแข็งแกร่ง?” กาเรนหรี่ตาลง

“ไม่ใช่ นี่เป็นเคล็ดวิชาเก้าสิบเก้าไมโครไพล์” ดูเหมือนปาโร่จะกลับเข้าสู่สภาวะปกติอย่างสมบูรณ์แล้ว เขาฉีกยิ้มอย่างอารมณ์ดี “สิ่งที่แตกต่างจากพลังปราณแข็งก็คือ เคล็ดวิชานี้สามารถจดจำสถานะสุดยอดของมนุษย์เอาไว้ เมื่อไม่จำเป็นต้องใช้ ก็จะถูกปิดผนึกเอาไว้ แต่ถ้าจำเป็นเมื่อไร ก็จะถูกปลดปล่อยออกมา สามารถรับประกันการคงอยู่ของสถานะรุ่งเรืองที่สุดได้ตลอดกาล”

เวลานี้ ปาโร่ได้กลายเป็นชายหนุ่มที่มีผมสีขาวยาวประบ่าไปโดยสมบูรณ์แล้ว เขามองกาเรนและพูดคุยอย่างฉะฉาน

“ฉันได้สร้างสรรค์เคล็ดวิชาเอาไว้ถึง 178 วิชา แต่ละวิชาเป็นเคล็ดวิชาที่เกิดจากความเพียรพยายามค้นคว้าของฉัน วิชาเก้าสิบเก้าไมโครไพล์เป็นวิชาลำดับที่หกสิบเจ็ด”

จิตสังหารที่โอบล้อมอยู่รอบๆ ตัวของเขากลายเป็นสีขาวทั้งหมดแล้วในตอนนี้ สิ่งที่ประหลาดและไม่เหมือนจิตสังหารของนักสู้คนอื่นๆ ก็คือ จิตสังหารสีขาวของเขาให้ความรู้สึกสงบและอ่อนโยน ปราศจากรูปลักษณ์

“ก่อนหน้านี้ ทำให้คุณต้องผิดหวังแล้ว” สีหน้าที่สงบของปาโร่ค่อยๆ เปลี่ยนเป็นความนอบน้อม “พละกำลังของคุณได้ล้ำหน้าเกิดจากขอบเขตของพลังฝ่ามือไปไกลมาก สามารถเรียกได้โดยสมเกียรติว่าเป็นราชันแห่งกำปั้น! นี่คือหนทางแห่งพลังบริสุทธิ์ นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันได้พบกับนักสู้แบบคุณ”

“ไม่ต้องพูดอีกแล้ว มาต่อกัน” กาเรนกลับสู่กระบวนท่าพลังแห่งขุนพลอีกครั้ง นี่เป็นเคล็ดวิชาที่เขาได้มาจากการแลกเปลี่ยนศิลปะการต่อสู้กับโกลเด้นริงหมายเลขสิบในตอนที่เขากลับไปที่ห้วยซานครั้งล่าสุด มันเป็นเทคนิคลับที่ทรงพลังที่ไม่มีผลข้างเคียงกับเขา

คาดไม่ถึงเลยว่าจะถูกบีบออกมาในตอนที่ปาโร่อยู่ในสภาวะถูกครอบงำ

“ว่าไปก็ใช่” ปาโร่ยิ้มเล็กน้อย ก่อนที่จะกลายร่างเป็นเงาสีขาวๆ

ในเวลาเดียวกันนี้ กาเรนก็กลายร่างเป็นเงาดำเช่นกัน

เงาร่างยักษ์ใหญ่ที่ขนาดใกล้เคียงกันของคนทั้งสองปะทะกันภายในป่า

แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง!!

หมัดและเท้าของคนทั้งคู่ปะทะกันโดยไร้ซึ่งการหลบหลีก ทุกการโรมรันล้วนเป็นของจริง การกระแทกกันของกล้ามเนื้อก่อให้เกิดเสียงดังเหมือนเหล็กที่กระทบกัน

“สามขุนศึก!” ในพริบตา ความแข็งแกร่งของปาโร่เพิ่มขึ้นสามเท่า ความเร็วของเขาก็เพิ่มขึ้นด้วย เขาฟันแขนลงไปที่ไหล่ของกาเรนตามแนวทแยงจากบนลงล่าง

เสียงแหวกอากาศดังขึ้นเสียดหู หลังมือของปาโร่ปรากฏคลื่นอากาศสีขาวขึ้นจางๆ เหมือนดั่งริบบิ้นสีขาวสองเส้นที่กดลงบนไหล่ของกาเรน

นั่นคือมวลกระแสอากาศที่เกิดจากความเร็วที่มากเกินไป!

ดวงตาของปาโร่เปล่งประกายไปด้วยความคาดหวัง สามขุนศึกเป็นเคล็ดวิชาลำดับสุดท้ายจาก 178 วิชาของเขา ด้วยพละกำลังของเขาในยามนี้ที่ได้ที่ฟื้นฟูสู่สภาพที่รุ่งโรจน์ที่สุด บวกกับเคล็ดวิชานี้ ครั้งหนึ่งเคยได้กำจัดนักสู้คนหนึ่งที่อยู่ในจุดสูงสุดแห่งพลังปราณเพิ่มความแข็งแกร่งเช่นเดียวกันมาก่อน

ด้วยพละกำลังที่เพิ่มขึ้นมาเป็นสามเท่า พลังความเร็วที่น่าสะพรึงกลัวนี้ได้เกินขีดจำกัดของมนุษย์ไปไกลมาก จนถึงขั้นอมนุษย์ และนี่ก็เป็นแค่หนึ่งเคล็ดวิชาที่ธรรมดาที่สุดจากเคล็ดวิชาจำนวนมากมายของเขา

“ขอดูหน่อยสิ ว่าคุณจะต่อกรยังไง” ปาโร่จับจ้องกาเรนไม่วางตา

ระยะห่างของคนทั้งสองอยู่ใกล้กันมาก แค่เพียงพริบตา การโจมตีของสามขุนศึกก็ปรากฏตรงหน้าของกาเรน เสียงกรีดร้องขนาดมหึมาจากคลื่นอากาศสีขาวสองสายทำให้หูของกาเรนดับสนิท

เขาหรี่ตาลงเพื่อป้องกันแรงกดอากาศกดทับลูกตาทำให้ตาพร่ามัว

ในฐานะที่เป็นผู้ฝึกยุทธ์ในระดับขีดสุดของมนุษย์เหมือนกัน เวลานี้ เขาเองก็มองเห็นถึงความดุร้ายและอันตรายของการโจมตีครั้งนี้ ทันใดนั้น กระบวนท่าจำนวนนับไม่ถ้วนหลั่งไหลเข้าสู่หัวใจ ร่างกายสรรค์สร้างท่าทางโดยสัญชาตญาณและหันหน้าเผชิญกับคู่ต่อสู้

แปร๊นนน!!

จิตสังหารช้างเผือกที่กำลังตื่นตัวก่อร่างขึ้นจากร่างกายของเขา หลังจากเชิดงวงขึ้นและส่งเสียงร้องคำรามแล้ว ก็กระแทกใส่สามขุนศึกจากบนลงล่างทันที!

“หมื่นกุญชรกระแสเชี่ยว!!” นี่เป็นหนึ่งในสามกระบวนท่าใหญ่ที่กาเรนคิดค้นมาจากการผสมผสานศิลปะการต่อสู้หลายแขนงเข้าด้วยกัน เช่นเดียวกับหมื่นกุญชรทวนกระแสซึ่งมีพื้นฐานมาจากเคล็ดวิชามหาคช พลังเทวรูปทองคำ และศิลปะการต่ออื่นๆ อีกมากมายมาผสมผสานกันจนกลายเป็นศิลปะการต่อสู้ที่มีอานุภาพมาก

แกร๊ง!!

เมื่อมองจากระยะไกล เส้นสีขาวสองเส้นกระแทกใส่ไหล่ของกาเรนอย่างรุนแรง

ใบหน้าของคนทั้งคู่แดงก่ำ พละกำลังที่รุนแรงก็ได้นำมาซึ่งแรงสั่นสะเทือนสะท้อนกลับซึ่งพวกเขาไม่สามารถควบคุมระดับของการสั่นสะเทือนได้ ทั้งคู่แทบจะได้รับบาดเจ็บภายในในเวลาเดียวกัน

เกิดเสียงลั่นที่ข้อต่อบริเวณไหล่ของปาโร่ เห็นได้ชัดว่ากระดูกของเขากำลังมีปัญญา

ไหล่ทั้งสองของกาเรนมีบาดแผลขนาดใหญ่และลึกจนเห็นกระดูกได้ชัด เพียงแต่ไม่มีเลือดไหลออกมา แล้วบาดแผลก็ปิดโดยอัตโนมัติเกือบจะทันทีที่ปรากฏ

ในขณะเดียวกัน ทั้งสองต่างก็ถอยห่างจากกัน

“เคล็ดวิชาหัตถ์ผนึกตะวัน!” บริเวณใต้ลิ้นปี่ของปาโร่พองออกเป็นรูปสี่เหลี่ยม เหมือนใต้ผิวหนังของเขามีกล่องไม้สี่เหลี่ยมยัดอยู่ข้างใน เห็นมุมได้ชัดเจน

รูปทรงสี่เหลี่ยมเคลื่อนตัวจากท้องไปที่หน้าอก จากนั้นก็ยุบเรียบหายไปราวกับไม่เคยมีมาก่อน

สิ่งที่น่าประหลาดใจก็คือ ไหล่ของปาโร่ค่อยๆ พองตัวขึ้นจนปิดทับกระดูกที่แตกหัก เห็นได้ชัดด้วยตาเปล่าว่า หลังจากฟื้นตัวแล้ว ผิวหนังก็กลับมาเรียบเนียนอีกครั้งโดยไม่มีความผิดปกติใดๆ

กาเรนทนต่อความเจ็บปวดที่ไหล่ของเขา เมื่อได้เห็นภาพตรงหน้า ก็หรี่ตาลง เวลานี้เขาเพิ่งตระหนักได้ว่า 178 เคล็ดวิชาที่ปาโร่คิดค้นขึ้นมานั้นมีประสิทธิภาพที่น่ากลัวขนาดไหนในการต่อสู้จริง

ทั้งๆ ที่เขาไม่ใช่สุดยอดแห่งพลังปราณเพิ่มความแข็งแกร่ง แต่กลับสามารถหยิบยืมเคล็ดวิชาจำนวนมากเพื่อให้ได้ประสิทธิผลที่น่าสะพรึง

“ไม่ได้สนุกอย่างนี้มานานแล้ว! เข้ามาอีก!!” ปาโร่หัวเราะ ก่อนจะพุ่งตัวเข้าหากาเรนอีกครั้ง แล้วเปิดเกมด้วยเคล็ดวิชาสามขุนศึกอีกครั้ง!

กลุ่มคนในชุดขาวและพวกซินเทียที่ตามเข้ามาก็เห็นภาพเหตุการณ์นี้เช่นกัน

ความร้ายกาจของเคล็ดวิชาของปาโร่ทำเอาทุกคนพูดไม่ออก

“เคล็ดวิชาเก้าสิบเก้าไมโครไพล์ของคุณปู่ปาโร่สามารถกักเก็บสถานะสุดยอดของตัวเองเอาไว้ได้ แต่นี่ไม่ใช่สิ่งที่น่ากลัวที่สุด” ผู้นำในชุดขาวผู้ซึ่งเป็นหัวสำนักหมัดเทวะกล่าวเบาๆ

“นี่มันก็ประหลาดมากแล้วนะ!!” ราชันมวยเลโอยังรู้สึกขนลุกที่ศีรษะ เมื่อมองไปที่คนสองคนที่กำลังประลองกันอยู่ นี่มันไม่ใช่การต่อสู้ของมนุษย์แล้ว สัตว์ประหลาดสองตัวกำลังปะทะกันอย่างดุเดือด นี่มันอสูรยักษ์โบราณสองตัวชัดๆ

สิ่งที่แตกต่างก็คือ กาเรนมีผิวหนังทองแดงกระดูกเหล็ก ส่วนปาโร่สามารถเรียกใช้เคล็ดวิชาได้ถึงหนึ่งร้อยเจ็ดสิบแปด!

หัวหน้าสำนักหมัดเทวะทอดถอนหายใจ “พวกเราคิดไม่ถึงเลยว่านี่สิถึงจะเป็นสถานะที่แท้จริงของคุณปู่ปาโร่ เราคิดไม่ถึงเลยว่าหมัดลอบสังหารจะมีผลกระทบต่อจิตใจมนุษย์ มิน่าเล่า หลายปีมานี้ คุณปู่ถึงไม่ค่อยยอมให้พวกเราเข้ามาหา”

“คุณยังไม่ได้บอกเลยว่าเคล็ดวิชาที่น่ากลัวกว่าคืออะไร” ซินเทียถามอย่างรีบร้อนในขณะที่สายตาจับจ้องอยู่ที่การต่อสู้อย่างตั้งใจ

นี่ก็เป็นประเด็นสำคัญที่แจ็คและราชันมวยเลโออยากรู้เหมือนกัน

………………………………………………………………