Mezase Gouka Kyakusen!! (เรือสำราญ ณ ต่างโลก) - ตอนที่ 9 ใช้เวทมนตร์ครั้งแรก/โรงเตี้ยมใหม่และกระต่ายย่างทั้งตัว

 

 

ในตอนเช้า… 

ผมตื่นขึ้นมาเตรียมตัว เก็บผ้า จากนั้นก็มุ่งหน้าไปที่กิลด์

สิ่งแรกที่ผมทำคือมาตรวจสอบรายการคำขอบนกระดานภารกิจและพบว่า… 

มีคำขอให้ส่งกระต่ายมีเขามากขึ้นอีกแล้ว ผมรับมา 1 คำขอ จากนั้นก็มุ่งหน้าไปที่เคาน์เตอร์ต้อนรับ 

โอ้ วันนี้เป็นคุณพี่สาวมนุษย์สัตว์คนใหม่ล่ะ อืมๆ สมกับที่เป็นกิลด์นักผจญภัยคุณภาพไม่ตกเลยจริงๆ

ผมรู้สึกว่าวันนี้ต้องเป็นวันที่ดีแน่ๆ

“อรุณสวัสดิ์ครับ ผมขอรับคำขอนี้ครับ”

“ได้ค่ะ ขอกิลด์การ์ดของคุณด้วยค่ะ”

“นี่ ครับ”

“คุณได้รับการเลื่อนแรงค์นะคะ ขอแสดงความยินดีด้วยค่ะ” 

“คำขอของคุณได้รับการอนุมัติแล้วค่ะ ขอให้เป็นวันที่ดีนะคะ”

“ขอบคุณมากครับ ผมจะพยายามทำให้ดีที่สุด”

ว้าว เธอบอกว่า “ขอแสดงความยินดีที่ได้เลื่อนแรงค์ด้วยล่ะ” ดีอ่ะ ดีมากๆ ดีมากๆๆๆๆ กว่าตาลุงน่ากลัวนั่นเป็นไหนๆเลย

ตาลุงนั่นไม่ได้แสดงความยินดีอะไรกับผมเลยด้วยซ้ำ

ผมล่ะอยากจะคุยกับคุณพนักงานต้อนรับมากกว่านี้จังเลย แต่ไม่รู้ว่าจะคุยเรื่องอะไรดีนี่สิ

เอาเถอะ แค่เธอยิ้มให้ก็ถือว่าโชคดีแล้ว วันนี้ก็มาพยายามให้เต็มที่กันดีกว่า 

แต่ว่าก็ว่าเถอะ ถ้าตอนเย็นวันนี้ไม่ต้องไปเจอกับตาลุงนั่นล่ะก็วันนี้คงเป็นวันที่แสนวิเศษแน่

ขอให้อย่าได้มาเจอกันอีกเลยนะตาลุง…

ผมซื้ออาหารเช้าในราคา 3 เหรียญทองแดงเหมือนเดิม จากนั้นก็มุ่งหน้าไปยังพื้นที่ล่าเดิม 

โดยระหว่างที่ในหัวก็นึกเรื่องที่จะเอาไว้ใช้คุยกับเหล่าคุณพนักงานกิลด์ไปด้วย

นึกอะไรไม่ออกเลยแฮธ ผมกลัวกว่าที่จะพูดเรื่องสกิลของตัวเอง และยิ่งกลัวขึ้นไปอีกเมื่อคิดว่าจริงๆแล้ว ผมเป็นคนที่มาจากต่าง

โลก หัวข้อเดียวที่ผมพอจะหยิบขึ้นมาคุยได้ได้คือเรื่องการล่ากระต่ายมีเขา

แล้วผมจะเอาเรื่องกระต่ายมีเข้าไปเปิดหัวข้อการสนทนากับพวกคุณพี่สาวพนักงานกิลด์ยังไงดีล่ะ

ช่วยคุยเรื่องระบบนิเวศของกระต่ายมีเขาอย่างงั้นเหรอ? 

ไม่น่าไหวนะแบบนี้ อืม…คิดมุขที่จะเอาไปคุยไม่ออกเลยแฮะ

ชักเริ่มรู้สึกเศร้าแล้วสิ ไม่ได้ๆ มาพยายามล่ากระต่ายกันดีกว่า 

ถ้าผมล่ากระต่ายไปได้เยอะๆ พวกคุณพนักงานกิลด์ต้องชมผมแน่ๆเลย แค่คิดก็ทำให้รู้สึกมีกำลังใจแล้ว 

หลังจากเดินมาซักพักในที่สุดผมก็มาถึงจุดล่าประจำ…

แต่ก่อนอื่น…ผมเรียกเรือกระท่อมออกมาและนำเตา ชา และอุปกรณ์อื่นๆ ที่ผมซื้อมาเมื่อวานใส่เข้าไปด้านในกระท่อม

อืม…ผมน่าจะมีโต๊ะเล็กๆกับตู้เก็บของอีกซักบ้าน…เยี่ยมๆ สิ่งอำนวยความสะดวกเริ่มเพิ่มขึ้นเรื่อยๆแล้วสิ

หลังจากเรียกเรือกระท่อมกลับเสร็จเรียบร้อย ก็ถึงเวลาทำกิจวัตรประจำวันเสียที

เริ่มด้วย หากระต่าย เรียกเรือ ตีมัน รีดเลือด แล้วก็เรียกเรือกลับ 

แต่วันนี้ขั้นตอนจะต่างจากเดิมไปเล็กน้อย เพราะการทำอะไรซ้ำๆทุกวันมันอาจทำให้เกิดการเบื่อหน่ายได้

ดังนั้นวันนี้ในระหว่างที่กำลังรอให้เลือดของกระต่ายไหล่ออกมาอยู่นั้น 

ผมจะลองใช้เวทย์ในชีวิตประจำวันเป็นครั้งแรก สำหรับครั้งแรก เรามาเริ่มจากอะไรที่มันง่ายๆ อย่างเวทย์ไฟกันดีกว่า…

เวทมนตร์สามารถใช้ได้โดยการวาดวงเวทย์ขึ้นมาโดยใช้พลังเวทย์ที่รวบรวมไว้ที่ปลายนิ้ว

วงเวทย์ของเวทย์ในชีวิตประจำวันเป็นวงเวทย์แบบง่ายๆ 

วงเวทย์ของเวทย์ไฟคือ วงกลมที่มีสามเลี่ยมอยู่ตรงกลาง

ขนาดเด็กยังสามาราถวาดวงเวทย์แบบนี้ได้เลย 

เอาล่ะ มาลองดูกัน ผมรวบรวมพลังเวทย์เอาไว้ที่ปลายนิ้วจากนั้นก็ค่อยๆ วงเวทย์วาดวงเวทย์อย่างช้าๆ จากนั้น…

“ไฟมา!”

ผมได้ยินเสียง ‘ฟึบ’ เบาๆ จากนั้นไม่นานก็มีเปลวไฟปรากฏออกมา สำเร็จไฟล่ะ! 

แต่แบบนี้เรียกว่าสำเร็จได้มั้ยนะ…เวทมนตร์ไฟเป็นเวทมนตร์ที่จะคงสภาพเปลวไฟที่ลุกไหม้อย่างนี้อยู่ประมาณ 1 นาที 

ถ้ามันไม่ดับภายใน 1 นาที ก็ถือว่าสำเร็จ แต่ถ้ามันดับลงก่อนถึง 1 นาที ก็ถือว่าล้มเหลว 

อ๊า พูดยังไม่ทันขาดคำเลยดับซะแล้ว…

เอาเถอะ ถือว่าประสบผลสำเร็จแล้วกันเพราะผมสามารถใช้เวทมนตร์ได้แล้ว

อยากจะลองอีกครั้งจัง แต่ผมตัดสินใจแล้วว่าจะใช้เวทมนตร์เฉพาะตอนที่รีดเลือดอยู่เท่านั้น 

ดังนั้นก็ไปหากระต่ายตัวต่อไปกันดีกว่า…

ในที่สุดผมก็เจอเข้ากับกระต่ายมีเขาตัวหนึ่ง จากนั้นก็ตีมัน แล้วก็รีดเลือดของมันออก ในขณะที่กำลังรอรีดเลือดกระต่ายอยู่นั้น

ผมก็ลองฝึกใช้เวทย์ในชีวิตประจำวันอีกครับ เวทย์ในชีวิตประจำวันใช้พลังเวทย์ในการร่ายเพียงเล็กน้อยเท่านั้น

นั่นจึงทำให้ผมสามารถฝึกใช้เวทย์ได้อีกหลายครั้ง ไม่ว่าจะเป็นเวทย์ไฟ น้ำ หรือแม้กระทั่งเวทย์ลม ผมสามารถใช้พวกมันสำเร็จได้

ในการลองครั้งเดียว แต่กับเวทย์แสงนั้น ผมต้องลองใช้ถึง 3 ครั้งกว่าจะสำเร็จ

 

เวทย์ไฟ : ทำให้เกิดประกายไฟขนาดเล็ก ได้เป็นระยะเวลาประมาณ 1 นาที ใช้พลังเวทย์ 1 หน่วย/ครั้ง

(ลักษณะวงเวทย์: รูปสามเหลี่ยมอยู่ภายในวงกลม)

เวทย์ลม : ทำให้เกิดลมพัดเบาๆ ได้เป็นระยะเวลาประมาณ 1 นาที ใช้พลังเวทย์ 1 หน่วย/ครั้ง

(ลักษณะวงเวทย์: รูปสี่เหลี่ยมจัตุรัสอยู่ภายในวงกลม)

เวทย์น้ำ : สามารถผลิตน้ำได้ประมาณ 1 แก้ว ใช้พลังเวทย์ 1 หน่วย/ครั้ง

(ลักษณะวงเวทย์: รูปวงกลมอยู่ภานในวงกลม)

เวทย์แสง : สร้างลูกบอลแสงส่องสว่างไปทั่วบริเวณ เป็นเวลาประมาณ 1 ชั่วโมง ใช้พลังเวทย์ 3 หน่วย/ครั้ง

(ลักษณะวงเวทย์: รูปดาวห้าแฉกอยู่ภานในวงกลม)

 

เวทย์ไฟสามารถทำให้กิ่งไม้เล็กๆ ติดไฟได้ เวทย์ลมสามารถใช้ในการช่วยก่อไฟได้

ส่วนเวทย์น้ำสามารถใช้เติมน้ำลงกาสำหรับใช้ในการชงชาได้ เยี่ยมเลยแบบนี้…

หลังจากนั้นผมก็ไปล่ากระต่ายมีเขาและฝึกฝนเวทมนตร์ต่อไปอีกหลายครั้ง จนกระทั่งผมเหนื่อย

อืม…พักซักนิดก่อนดีกว่า เมื่อคิดได้ดังนั้น ผมก็เรียกเรือกระท่อมออกมา

เอาล่ะ มานั่งจิบชาชิวๆ กันดีกว่า… 

“โอ้ เป็นประสบการณ์ที่แปลกใหม่ดีจริงๆ!”

เมื่อพักจิบชาเรียบร้อย ผมก็กลับไปล่าต่อ

ผมสนุกกับการล่าและฝึกฝนเวทมนตร์มากๆเลยล่ะวันนี้

หลังจากทำงานหนักมาทั้งวัน ในที่สุดผมก็สามารถทำลายสถิติสูงสุดในการล่ากระต่ายมีเขาของตัวเองได้

วันนี้ผมล่ากระต่ายมีเข้ามาได้ถึง 70 ตัว! 

อืม…ฟ้าริ่มมืดแล้วสิ ผมว่าผมรีบกลับเมืองก่อนจะมืดดีกว่า

หวังว่าตอนที่ไปกิลด์นักผจญภัยจะไม่ต้องเจอกับตาลุงนั่นอีกนะ… 

อ๊า~ ใจผมสลายแทบจะในทันที เมื่อผมกลับมาถึงที่กิลด์แล้วเห็นตาลุงเจ้าเกินกำลังจ้องมาที่ผมอยู่

บ้าเอ๊ย…ทำไมเขาต้องอยู่ที่นี่ด้วยนะ…

ผมเดินไปหยิบคำขอที่เกี่ยวกับกระต่ายมีเขา 70 ตัว มาจากกระดานภารกิจแล้วก็มุ่งหน้าไปหาตาลุงคนนั้น

“นี่ครับ รายการคำขอสำหรับกระต่ายมีเขา 70 ตัว แล้วก็นี่ครับ กระต่ายมีเขา 70 ตัว กับกิลด์การ์ดของผม”

“โอ้ รอแปปนะ”

หลังจากที่ผมเสร็จจากนี่แล้ว แล้วผมจะถามช่างไม้ว่าผมสามารถสั่งโต๊ะเล็กและตู้เล็กได้หรือไม่

“ขอบใจที่รอ กระต่ายมีเขาทั้ง 70 ตัวอยู่ในสภาพที่ดีตามที่ระบุไว้ในคำขอ และนี่รางวัลของนาย 7 เหรียญเงิน ลองตรวจสอบดู.

“ขอบคุณครับ”

7 เหรียญเงิน งั้นเหรอ…นั่นมันเทียบเท่ากับเงินประมาณ 70,000 เยน ที่ญี่ปุ่นเลยนะ 

ผมล่ะสงสัยจริงๆ ว่าทำไมการล่ากระต่ายถึงไม่เป็นที่นิยม ในเมื่อคุณสามารถหารายได้ ได้มากขนาดนี้

บางทีคนอื่นๆ อาจจะเริ่มให้ความสนใจถ้าพวกเขารู้ว่ารายได้มันดีขนาดนี้

วันนี้ผมเริ่มงานประมาณตี 5 และตอนนี้ก็เกือบจะ 19.00 น. แล้ว ดังนั้นเท่ากับผมทำงานมาประมาณ 14 ชั่วโมง

ไม่ทันสังเกตเลยซักนิดว่าผมทำงานมานานขนาดนี้แล้ว เพราะผมไม่ค่อยรู้สึกเหนื่อยเลย 

อาจเป็นเพราะวันนี้มีเรื่องน่าสนใจเกิดขึ้นมากมาย…หรือไม่ก็? นี่อาจเป็นผลจากการเลเวลอัปของผม

ค่าความแข็งแรงทางกายของผมเพิ่มขึ้นเกือบสองเท่านับจากตอนที่ผมมายังโลกใบนี้ใหม่ๆ

นี่อาจจะเป็นเหตผลที่ทำให้ผมยังสามารถเคลื่อนไหวร่างกายได้อย่างสบายแม้ว่าเวลาจะผ่านมาถึง 14 ชั่วโมงแล้วก็ตาม…

 

“สวัสดีตอนเย็นครับ”

“โอ้ เป็นไงบ้าง กระท่อมใช้งานได้ดีหรือเปล่าล่ะ?”

“ครับ มันใช้งานได้ดีมากเลย”

“เอ่อ…คือผมอยากได้โต๊ะเล็กๆ แล้วก็ตู้น่ะครับ พอจะทำได้หรือเปล่าครับ”

“อ๊ะ แล้วก็ขอโทษที่นะครับ ที่แวะมาซะมืดเลยแบบนี้”

“โฮ่ๆ ไม่เป็นไรๆ”

“เรื่องโต๊ะกับตู้ ถ้านายไม่รังเกียจ ฉันมีงานที่พวกลูกศิษย์ทำไว้ นายอยากลองดูหน่อยมั้ย?.

ถ้าเป็นงานของพวกลูกศิษย์ นั่นหมายความว่าพวกมันราคาไม่น่าจะแพง ซึ่งเป็นเรื่องดีสำหรับผม 

นอกจากนี้ เรือกระท่อมโทรมๆ ก็ดูไม่น่าจะเข้ากับเฟอร์นิเจอร์ใหม่ๆด้วย

ดังนั้น ผมจึงยินดีเป็นอย่างมากที่จะไปดูเฟอร์นิเจอร์ที่เหล่าลูกศิษย์ของคุณช่างไม้เป็นคนทำ

“โอ๊ะ…ผมชอบโต๊ะตัวนี้จังเลย ว้าวดูตู้นั่นสิ…คุณจะขายพวกมันในราคาเท่าไหร่งั้นเหรอครับ?”

“อืม…พวกนี้เป็นของที่เหล่าลูกศิษย์ทำขึ้นมา ถ้างั้นหมดนี่คิดแค่ 30 เหรียญทองแดงแล้วกัน ว่าไง”

“ซื้อครับ ขอบคุณมากครับ”

30 เหรียญทองแดง เป็นราคาที่ดีมากๆ ผมจึงรีบตัดสินใจซื้อแทบจะในทันที

“คุณอยากให้ฉันเอาไปส่งให้ไหม?”

“ไม่เป็นไรครับ แค่นี้ผมแบกไปเองได้ครับ ขอบคุณมาก”

ผมถือของที่ซื้อกลับมาที่โรงเจี้ยมจากนั้น ก็หาที่สงบๆ แล้วจึงเรียกเรือกระท่อมออกมา จากนั้นก็วางเฟอร์นิเจอร์ไว้ในกระท่อม

แล้วก็รีบเรียกเรือกลับ ผมต้องรอจนถึงพรุ่งนี้ถึงจะสามารถจัดของต่างๆให้เข้าที่ได้  

เอาล่ะ ไปกินข้าวเย็นกันดีกว่า จากนั้นค่อยไปซักผ้า แล้วก็ฝึกเวทย์ชีวิตประจำวัน

ถึงเวลาตรวจสถานะก่อนเข้านอนแล้ว โห เลเวลของผมเพิ่มขึ้นมาเป็น 8 แล้ว

การทำงานหนักของผมในวันนี้ไม่ได้สูญเปล่าเลย 

เอาล่ะ เขานอนเลยดีกว่าหวังว่าคืนนี้ผมคงฝันดีนะ

ราตรีสวัสดิ์…

 

ตอนเช้าผมก็ทำกิจวัตรประจำวันเหมือนเดิมตามปกติ

จากนั้นก็มุ่งหน้าไปที่กิลด์ เป็นการเดินทางไปทำงานที่สะดวกสบายดีจริงๆ เพราะที่ทำงานอยู่ใกล้แค่นี้เอง  

แต่ระยะทางที่กว่าจะเดินไปถึงทุ่งหน้านี่สิ…

วันนี้ผมก็คงไปเช็คที่กระดานภารกิจอีกเช่นเคย จากนั้นก็หยิบคำร้องเกี่ยวกับกระต่ายมีเขามา 1 คำขอ

แล้วมุ่งหน้าตรงไปหาคุณพี่สาวมนุษย์สัตว์คนสวย

“สวัสดีตอนเช้าครับ ผมขอรับภารกิจนี้ครับ”

“สวัสดีตอนเช้าค่ะ ดิฉันขอบัตรกิลด์ของคุณด้วยค่ะ”

“นี่ครับ”

“คำขอของคุณได้รับการอนุมัติแล้วค่ะ โปรดระมัดระวังตัวแล้วก็ขอให้โชคดีค่ะ”

.ครับ ผมจะทำให้ดีที่สุด”

เห้อ…ไม่มีเรื่องอะไรจะชวนคุณพี่สาวพนักงานกิลด์คุยเลย ผมได้แต่คุยเรื่องเดิมๆ แทบจะเหมือนกับเมื่อวาน 

จะต่างกันก็แค่เรื่องที่แรงค์อัพเท่านั้น… 

ผมแวะซื้ออาหารเช้าในราคา 3 เหรียญทองแดงเหมือนเดิม แล้วก็มุ่งหน้าไปที่ทุ่งหญ้า พร้อมกับความรู้สึกหดหู่เล็กน้อย

ในที่สุดผมก็เดินทางมาถึงทุ่งหญ้า ก่อนอื่นเรามาจัดโต๊ะแล้วก็ตู้เก็บของที่ซื้อมาเมื่อวานกันดีกว่า

ผมเรียกเรือกระท่อมออกมา แล้วทำการจัดโต๊ะและตู้เก็บของเข้าที่ จากนั้นก็เก็บจานชามเข้าไปไว้ในตู้ 

กระท่อมของผมเริ่มมีสิ่งอำนวยความสะดวกเพิ่มมากขึ้นแล้วสิ ชักอารมณ์ดีขึ้นมาหน่อยนึงแล้วสิ

เอาล่ะ ถึงเวลาทำงานประจำของผมแล้ว เริ่มด้วย การตามหากระต่ายมีเขา เรียกเรือออกมา ตีมัน รีดเลือดมัน 

จากนั้นก็ฝึกฝนเวทมนตร์ในชีวืตประจำวัน ก่อนที่จะเรียกเรือกลับ มาล่ากระต่ายมีเขาไปเรื่อยๆ กันดีกว่า โอ้ว…!

ในที่สุดการล่าของวันนี้ก็จบลง ผมล่ากระต่ายได้ทั้งหมด 50 ตัว… 

ทุกอย่างกำลังดำเนินไปได้ด้วยดี แต่ผมอดสงสัยไม่ได้จริงๆ ว่าแบบนี้มันจะดีจริงๆ น่ะเหรอ? 

ที่ผมมาใช่ชีวิตสงบเรียบง่ายแบบนี้ทั้งๆที่ผมมาต่างโลกแท้ๆ

ผมคิดว่ามันน่าจะมีอะไรมากกว่านี้เกิดขึ้นซะอีก เหมือนกับที่เกิดในไลท์โนเวลหรืออะไรทำนองนั้น…

ช่างเถอะ คิดมากไปก็เท่านั้น รีบกลับเมืองกันดีกว่า

เมื่อผมเข้าไปที่กิลด์ ผมก็สบตากับตาลุงเจ้าเก่าอีกเช่นเคย… 

เห้อ…ผมยอมแพ้กับเรื่องนี้แล้ว จากนั้นก็มุ่งหน้าไปยังเคาร์เตอร์ของตาลุง

“นี่ครับ กระต่ายมีเขา 50 ตัว กับใบคำขอ แล้วก็นี่ครับ กิลด์การ์ดของผม”

“โอ้ แปปนะ”

“ครับ”

ในทุกสุดผมก็เก็บเงินได้ครบ 20 เหรียญเงินแล้ว หลังจากได้รับเงินรางวัลของภารกิจในวันนี้ 

ที่นี้ ผมก็สามารถย้ายอยู่ในโรงเตี๊ยมที่มีห้องส่วนตัวได้แล้ว 

ผมควรจะลองถามเรื่องห้องพักจากตาลุงนี่ดีมั้ยนะ…?

ไม่อ่ะ ผมว่าผมรีบกลับไปที่โรงเตี้ยมเลยดีกว่า ผมต้องกลับไปลาคุณเจ้าของด้วย

ดังนั้นวันนี้ผมจะไปพักที่โรงเตี๊ยมตามปกติ จากนั้นพรุ่งนี้ ผมค่อยไปขอคำแนะนำจากคุณพี่สาวพนักงานกิลด์สุดสวย 

แค่นี้ก็ทำให้ผมมีเรื่องเอาไว้คุยกับคุณพี่สาวแล้ว ฮ่าๆ ยิงปืนนัดเดียวได้นก 2 ตัว

“ขอบคุณที่รอ กระต่ายทั้ง 50 ตัว อยู่ในสภาพที่ดีตามคำขอ นี่รางวัลของนาย 5 เหรียญเงิน”

“ครับ ขอบคุณมาก”

เมื่อได้รับเงินเรียบร้อย ผมก็มุ่งหน้ากลับไปที่โรงเตี้ยม

“คุณเจ้าของครับ ผมอยากพักคืนหนึ่งคืน รวมอาหารเย็นด้วยนะครับ”

ได้สิ 15 เหรียญทองแดง”

“จริงสิ คุณเจ้าของครับ ตอนนี้ผมเก็บเงินได้มากพอแล้ว แถมแรงค์ยังอัพเป็น แรงค์ E แล้วด้วย”

“ดังนั้น ผมเลยคิดว่าจะย้ายไปโรงแรมที่มีห้องส่วนตัวในวันพรุ่งนี้น่ะครับ  เพราะฉะนั้นขอบคุณสำหรับการดูแลที่ดีตลอดมานะครับ”

“โอ้ ดีใจด้วย เพราะคุณทำงานหนักในทุกๆวัน ดังนั้นฉันแน่ใจว่าคุณจะสามารถเอาตัวรอดได้”

“แล้วก็อย่าเอาเงินไปใช้จ่ายสะรุ่ยสุร่ายล่ะ ถ้าเป็นไปได้ก็ไม่ต้องกลับมาที่โรงเตี้ยมนี้อีกเข้าใจมั้ย”

“สุดท้ายนี้ก็ขอ ให้โชคดี”

จากนั้น คุณเจ้าของตบหลังเพื่อให้กำลังใจผม ที่นี่เป็นโรงเตี๊ยมที่อยู่ข้างๆ กิลด์นักผจญภัย 

ผมแน่ใจว่าเธอคงเคยส่งพวกมือใหม่แบบผมออกไปหลายคนแล้ว และอาจจะมีบางคนที่กลับมาที่นี้หลังจากใช้เงินจนหมด 

ดังนั้นคำพูดของเธอจึงเต็มไปด้วยความรู้สึกที่จริงใจ

“ฮ่าๆ ผมจะพยายามให้ดีที่สุดครับ”

ผมก้มหัวให้เธอจากนั้นก็เดินออกมา…

คืนนี้เป็น คืนสุดท้ายของผมที่โรงเตี้ยมแห่งนี้ หลังจากทำกิจวัตรประจำวันเสร็จเรียบร้อย

ผมก็กลับห้องไปนอน เอาล่ะ มาตรวจสอบสถานะจากนั้นก็เข้านอนกันดีกว่า…

เลเวลยังคงเท่าเดิม ก็คิดเอาไว้แล้วล่ะนะ เอาล่ะในเมื่อทุกอย่างเสร็จเรียบร้อยแล้วก็มาเข้านอนกันดีกว่า   

ราตรีสวัสดิ์…

 

เช้าวันใหม่…

นี่คงเป็นครั้งสุดท้ายที่ผมจะตื่นขึ้นมาในห้องนี้แล้วสินะ… 

หลังจากทำกิจวัตรประจำวันเรียบร้อย ผมก็มุ่งหน้าไปที่กิลด์

เมื่อถึงที่กิลด์ ผมก็เลือกคำขอเกี่ยวกับกระต่ายมีเขาจากกระดานภารกิจเหมือนเดิม

จากนั้นก็มุ่งหน้าไปที่เคาน์เตอร์ประชาสัมพันธ์ ว้าว…วันนี้เป็นคุณพี่สาวหูจิ้งจอกล่ะ 

“สวัสดีตอนเช้าครับ ผมขอรับคำขอนี้ครับ”

“สวัสดีตอนเช้าค่ะ ดิฉันขอบัตรกิลด์ของคุณด้วยค่ะ”

“นี่ครับ”

“คำขอของคุณได้รับการอนุมัติแล้วค่ะ ดูแลตัวเองด้วยนะคะ”

อืม…ยังคงเป็นบทสนทนาตามปกติเหมือนทุกวัน 

แต่! วันนี้อะไรๆ มันจะไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว เพราะวันนี้ผมมีเรื่องเอาไวคุยแล้วยังไงล่ะ…ล่ะ…ล่ะ~

“เอ่อ…พอดีวันนี้ผมว่าจะเปลี่ยนที่พักน่ะครับ เลยอยากถามว่าคุณพอจะแนะนำที่พักดีๆ ให้ผมได้ไหม”

“ขอแบบที่มีห้องส่วนตัวแล้วก็มีอาหารที่ดีๆหน่อย น่ะครับ”

“ที่พักงั้นเหรอคะ? … ถ้าคุณกำลังมองหาที่พักที่มีอาหารดีๆ ด้วยล่ะก็ ดิฉันขอแนะนำเป็นโรงเตี๊ยมหมีค่ะ”

“ที่นั่นเป็นตัวเลือกยอดนิยมเลยค่ะ ราคาอยู่ที่ 40 เหรียญทองแดง/คืน คุณอยากให้ฉันวาดแผนที่ให้ไหมคะ”

 40 เหรียญทองแดง/คืน… แพงกว่าเกือบ 4 เท่าของที่ก่อนหน้านี้เลย 

ถ้ารวมค่าอาหารก็น่าจะอยู่ที่ประมาณ 50 ถึง 60 เหรียญทองแดงต่อวัน 

60 เหรียญทองแดง เทียบเท่ากับกระต่ายมีเขา 6 ตัว 

ผมคิดว่ามันออกฟุ่มเฟือยไปหน่อย แต่ถ้าผมยังคงหาเงินได้ในอัตราที่หาได้ในปัจจุบัน 

ผมก็พอจะสามารถเก็บเงินได้อยู๋ มันก็น่าจะโอเค อีกอย่างผมสนใจคำว่าอาหารดีๆ ด้วย 

ดังนั้นมาย้ายไปที่นั่นกันเลยดีกว่า…

“ครับ รบกวนคุณช่วยวาดแผนที่ไปที่โรงเตี้ยมหมีให้ผมหน่อยครับ”

“รับทราบค่ะ กรุณารอสักครู่”

(ติ้ง! คุณได้รับแผนที่จากพี่สาวหูจิ้งจอกแสนสวย 1 ea ) อันนี้เขียนเอง

หลังจากได้รับแผนที่จากคุณพี่สาวหูจิ้งจอก ผมก็มุ่งหน้าออกจากกิลด์  ถึงจะได้คุยแค่นิดหน่อยแต่แค่นั้นก็ทำให้ผมรู้สึกดีแล้ว

ต่อไป ผมควรจะไปที่ไหนก่อนดี… 

ปกติผมมักจะมุ่งหน้าไปล่ากระต่ายมีเขาทันทีที่ออกจากกิลด์ 

แต่จากที่ผมได้ยินมาโรงเตี้ยมแบร์นั่นได้รับความนิยมเป็นอย่างมาก ผมว่าผมควรไปจองที่พักไว้ก่อนน่าจะดีกว่า 

เอาล่ะ ตัดสินใจได้แล้ว ผมจะไปจองที่พักให้เรียบร้อยก่อนที่จะออกไปล่า หวังว่าจะยังมีห้องเหลือนะ…

ผมหยิบแผนที่ที่คุณพี่สาวหูจิ้งจอกเตรียมไว้ขึ้นมาดู จากนั้นก็มุ่งหน้าไปทางฝั่งตะวันตกของเมือง 

อืม…มันน่าจะอยู่ที่ไหนสักแห่งแถวๆ นี้…

โอ๊ะ นั่นไงป้ายที่เขียนว่าโรงเตี๊ยมหมี ผมแน่ใจว่าต้องเป็นโรงเตี๊ยมนี้แน่ๆ

“ขอโทษนะครับ ผมอยากพักที่โรงเตี๊ยมนี้ครับ คุณพอจะมีห้องพักว่างบ้างไหม?”

ผมเดินเข้าไปในโรงเตี๊ยมจากนั้นก็ถามผู้หญิงที่อยู่ตรงเคาน์เตอร์ 

หือ? ผมล่ะสงสัยจริงๆว่านั่นใช่หูหมีหรือเปล่า? บางทีนี่อาจจะเป็นเหตุผลว่าทำไมที่นี่ถึงถูกเรียกว่าโรงเตี๊ยมหมี

“ยินดีต้อนรับค่ะ ตอนนี้โรงเตี้ยมของเรายังมีห้องว่างอยู่ค่ะ”

“โอ้ ผมดีใจที่ได้ยินแบบนั้น ขอโทษที่มาซะเช้าเลย พอดีผมจะออกไปล่าที่นอกเมืองน่ะครับ เลยต้องมาจองที่พักเอาไว้ก่อน”

“ไม่มีปัญหาค่ะ ราคาห้องพัก 40 เหรียญทองแดงต่อคืน และถ้าคุณพักตั้งแต่ 10 วันขึ้นไป เราแถมอาหารให้ฟรีค่ะ”

“นอกจากนี้ ทางเรายังมีบริการน้ำอุ่นแล้วบริการซักรีดอีกด้วยค่ะ ทั้ง 2 อย่างนี้ ราคา 5 เหรียญทองแดงต่อห้องค่ะ”

“ดังนั้นถ้าคุณต้องการบริการดังกล่าวโปรดแจ้งกับทางเราได้เลยนะคะ”

โอ้ นอกจากจะมีห้องส่วนตัวแล้ว ยังสามารถใช้บริการน้ำร้อนกับบริการซักผ้าได้อีกงั้นเหรอ!

แต่ถ้าผมใช้บริการทั้งสองอย่างล่ะก็ ผมต้องจ่ายเงิน ถึง 10 เหรียญทองแดง

นั้นมันราคาเท่ากับค่าที่พัก 1 คืน ของโรงเตี๊ยมที่อยู่ข้างๆ กิลด์นักผจญภัยเลยนะ… 

เอาล่ะ ตัดสินใจได้แล้ว ผมจะใช้บริการแค่น้ำร้อนเท่านั้น ส่วนเสื้อผ้าผมจะซักเอาเอง

“งั้นผมขอพัก 10 วัน รวมน้ำร้อนด้วยนะครับ ทั้งหมด 4 เหรียญเงิน กับอีก 50 เหรียญทองแดงใช่ไหมครับ?”

“อ๊ะ อีกอย่าง ที่ผมมาที่โรงเตี๊ยมนี้เพราะได้ยินมาว่าอาหารที่นี่อร่อย”

“ใช่ค่ะ แล้วก็อาหารขึ้นชื่อของโรงเตี้ยมเราคือกระต่ายมีเขาย่างแบบทั้งตัวค่ะ” 

“ฉันได้ยินมาว่าช่วงนี้ที่กิลด์นักผจญภัยได้รับซื้อกระต่ายมีเขาคุณภาพดีมาเป็นจำนวนมาก ดังนั้นฉันจึงส่งคำขอไปกิลด์ เพื่อให้พวก

เขาจัดหากระต่ายมีเขามาให้ แต่อย่างไรก็ตาม ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าพวกเขาจะสามารถตอบสนองคำขอของโรงเตี๊ยมนี้ได้หรือเปล่า 

ดังนั้นฉันจึงไม่สามารถรับปากได้ว่าเราจะมีเมนูนั่นจะสามารถนำมาเสิร์ฟให้กับคุณลูกค้าได้”

โรงเตี๊ยมหมีก็ส่งคำขอมาด้วยเหมือนกันงั้นเหรอ? ผมไม่เห็นรู้เรื่องนี้มาก่อนเลย

อาจเป็นเพราะผมไม่เคยตรวจสอบชื่อของลูกค้าเลยซักครั้ง แต่ก็เป็นเรื่องดีที่มาได้ยินแบบนี้

“เอ่อ คือผมเป็นคนล่ากระต่ายมีเขาพวกนั้นมาเองล่ะครับช่วงนี้ ถ้าคุณไม่รังเกียจ ผมจะเอากระต่ายพวกนั้นกลับมาให้คุณเอง”

“ดังนั้นคุณช่วยทำกระต่ายมีเขาย่างให้ผมหน่อยได้ไหมครับ?”

ถ้าผมเอากระต่ายมาเองก็ไม่น่าจะมีปัญหาอะไรใช่ไหม? 

“โอ้ คุณลูกค้าเป็นคนขายกระต่ายมีเขาพวกนั้นเองงั้นเหรอ!”

“พวกเราดีใจมากเลยนะที่มีคนทำคำขอพวกนี้ ขอบคุณจริงๆที่คุณลูกค้าทำให้พวกเราหาของมาขายได้”

“ไม่เป็นไรหรอกครับ เพราะคำขอของพวกคุณทุกคนทำให้ผมสามารถหาเงินได้ ดังนั้นขอขอบคุณมากครับ”

“แล้วคุณสามารถปรุงกระต่ายย่างให้ผมได้ไหมครับ?”

“แน่นอน ถ้าคุณสามรถหากระต่ายมาได้ เราก็สามารถเสิร์ฟมันได้เช่นกัน”

“เราอยากรับซื้อกระต่ายตัวอื่นๆ ด้วย ถ้าคุณสามารถหามาได้มากกว่า 1 ตัว”

“ได้ครับ 5 ตัวพอหรือเปล่าครับ?”

“โอ้ พอสิ ขอบคุณมากนะ”

เอาล่ะ ทีนี้ผมก็สามารถกินกระต่ายย่างทั้งตัวได้แล้ว

จากบทสนทนาเล็กๆน้อยๆเมื่อกี้นี้ ทำให้ผมรู้ว่าความต้องการกระต่ายมีเขานั้นมีมากจริงๆ

อีกอย่างผมได้รู้ว่า เธอคนนี้คือเจ้าของโรงแรมแล้ว อืม…หูหมีแบบนี้ก็ไม่เลวเลย…

 

“เอาล่ะ ออกไปล่าดีกว่า”

“ระวังตัวด้วยล่ะ”

ผมโบกมือให้คุณเจ้าของจากนั้นก็มุ่งหน้าออกจากโรงแรม 

ห้องพักสะอาด แถมได้ยินมาว่าอาหารอร่อยด้วย ผมตั้งหน้าตั้งตารอมื้อเย็นเลยวันนี้

ค่าครองชีพรายวันตอนนี้จะอยู่ที่ 45 เหรียญทองแดง ต่อวันรวมค่าอาหาร 

หลังจากออกมาจากโรงแรมผมก็มุ่งหน้าตรงไปยังทุ่งหญ้าที่เดิมในทันที

เมื่อผมมาถึงทุ่งหญ้าผมก็มีความคิดมากมายอยู่ในใจ เนื่องจากวันนี้ผมออกมาช้า

แถมผมต้องรีบกลับไปที่ ที่พักเพื่อที่จะได้กินกระต่ายย่างทั้งตัวอีก 

ดังนั้น ผมจึงวางแผนที่จะกลับไปที่ที่พักหลังจากล่ากระต่ายได้ ประมาณ 35 ตัว

เอาล่ะ มาเริ่มงานประจำกันดีกว่า…ตอนนี้ผมล่ากระต่ายมีเข้ามาได้ครบ 35 ตัวแล้ว 

ดังนั้นผมว่าผมรีบกลับไปที่ที่พักเลยดีกว่าอยากลองกินกระต่ายย่างทั้งตัวแล้ว 

จากนั้นผมก็รีบเก็บของและมุ่งหน้ากลับไปกิลด์อย่างรวดเร็ว

วันนี้ ผมได้เงินมาทั้งหมด 3 เหรียญเงิน จากกิลด์ เมื่อเสร็จธุระที่กิลด์เรียบร้อย

ผมก็มุ่งหน้ากลับไปที่โรงเตี๊ยมพร้อมกับกระต่ายมีเขา 5 ตัว ตามที่ได้สัญญากับคุณเจ้าของเอาไว้

“นี่ครับ กระต่าย 5 ตัว ตามที่สัญญาเอาไว้”

ผมยื่นกระต่ายมีเขาขึ้นส่งให้คุณเจ้าของ ด้วยความภาคภูมิใจ

“โอ้ ขอบคุณมากเลย 40 เหรียญทองแดง โอเคไหม”

“ได้ครับ ว่าแต่อีกนานมั้ยครับกว่าจะได้กิน?”

“เมนูนี้เป็นเมนูที่ต้องใช้เวลาในการเตรียมนานน่ะ ดังนั้นคุณช่วยรอซักประมาณ 2 ชั่วโมงได้ไหม?”

อีก 2 ชั่วโมงงั้นเหรอ…? อืม ไม่เป็นไรอาหารจะอร่อยยิ่งขึ้นเมื่อกินตอนที่คุณหิว 

มาเตรียมตัวลิ้มรสเนื้อกระต่ายย่างทั้งตัวที่อร่อยที่สุดกันดีกว่า…

“อีก 2 ชั่วโมงใช่มั้ยครับ เข้าใจแล้วครับ ว่าแค้ผมขอน้ำอุ่นๆ ซักหน่อยได้ไหมครับ”

“ได้จ๊ะ ฉันจะเอาขึ้นไปให้ที่ห้องน่ะ และวันนี้ฉันจะแถมอาหารเย็นฟรีให้คุณด้วย”

“เอ่อ ไม่ต้อกก็ได้ครับ”

“น่าๆ ไม่ต้องเกรงใจหรอก ถือซะว่าตอบแทนเรื่องกระต่าย”

“ตั้งแต่พรุ่งนี้ชั้นก็ขอฝากเรื่องขายส่งเนื้อกระต่ายด้วยแล้วกันนะ คุณลูกค้า”

ข้าวย็นฟรีล่ะ! เยี่ยมไปเลย…

“ครับ”

ผมขอบคุณ คุณเจ้าของก่อนที่จะกลับขึ้นห้อง อ๊า…ห้องส่วนตัวนี่ดีจังเลยน้า รู้สึกเหมือนอยู่บ้านเลย

“ฉันเอาน้ำร้อนมาให้แล้ว”

“คะ ครับ ค๊าบ มาแล้วครับ”

ว้าวสุดยอดเลย ผมอยากใช้น้ำร้อนมาโดยตลอด ไม่ได้ใช้น้ำร้อนมานานแค่ไหนแล้วนะ… 

ถึงใจจริงผมจะอยากแช่น้ำมากกว่าก็เถอะแต่ ได้แค่นี้ก็ดีใจแล้วล่ะ…

อืม…แต่ถ้าผมซื้อเรือสำราญได้ เรือลำนั้นจะมีอ่างอาบน้ำไหมนะ? 

ถ้าผมมีเงินพอที่จะซื้อเรือสำราญได้ล่ะ ผมก็จะสามารถอาบน้ำได้มากเท่าที่ผมต้องการเลย

หลังจากมโนอยู่ซักพัก ผมก็นำน้ำร้อนมาเช็ดตัวจากนั้นก็ฝึกเวทมนตร์ จนถึงเวลาอาหารเย็น 

การมีห้องส่วนตัวนี่มันดีจริงๆนะ สามารถฝึกใช้เวทมนตร์ได้มากตายที่ผมต้องการ

“อาหารพร้อมแล้ว มาที่ห้องอาหารได้เลย”

“ครับ จะไปเดี๋ยวนี้ล่ะครับ”

ในที่สุด กระต่ายย่างที่ตั้งตารอก็เสร็จซักที  ผมรีบเตรียมตัวอย่างรวดเร็ว จากนั้นก็เดินลงไปที่ห้องอาหารของโรงแรม 

“นี่ กระต่ายย่างทั้งตัวที่เป็นของขึ้นชื่อของโรงแรมเรา”

โอ้ มันถูกย่างมาอย่างดีเลย กระต่ายทั้งตัวถูกย่างอย่างสม่ำเสมอ มันดูน่าอร่อยมากเลย แถมกลิ่นยัง…

อ๊า เลยเอาอยากงับกระต่ายย่างเข้าไปทั้งอย่างนี้เลย…

คุณเชฟหูหมีกำลังแล่เนื้อกระต่าบอยู๋ตรงหน้าผมเลย คุณเชฟก็มีหูหมีเหมือนกันแฮะ!

แต่ช่างเถอะ เพราะความสนใจของผมทั้งหมดตอนนี้มันอยู่ที่กระต่ายย่างทั้งตัวมากกว่า

เมื่อแทงมีดเข้าไปก็จะได้ยินเสียงกรุบกรอบดังออกมา จากนั้นน้ำในเนื้อก็จะไหลทำลักออกมาตายรอยที่มีดเฉือนลงไป

ดูเหมือนส่วนท้องจะถูกยัดด้วยสมุนไพรต่างๆสินะ กลิ่นถึงได้ดีแบบนี้

หอม หอม หอม น่ากินสุดๆ จนแทบจะอดใจไม่ไหว 

หลังจากที่คุณเชฟหูหมีตัดแบ่งกระต่ายย่างเสร็จเรียบร้อย ก็ถึงเวลาสำหรับการลองชิมแล้ว…

ผมตัดเนื้อกระต่ายชิ้นหนึ่งเข้าปาก ว้าวนี่มันอะไรกันเนี่ย! หนังกรุบกรอบที่ถูกย่างมาเป็นอย่างดี เนื้อก็นุ่ม

แถมซอสที่ราดก็อร่อยแบบสุดๆเลย อ๊า อร่อยไม่ไหว…

ผมคงต้องล่ากระต่ายแสนอร่อยพวกนี้ทุกวันแล้วสิ ชักมีแรงจูงใจมากขึ้นเรื่อยๆแล้ว

“ขอบคุณสำหรับอาหารครับ คุณเจ้าของ อาหารอร่อยมากเลย”

“ฉันดีใจที่คุณชอบมันนะ สามีของฉันก็คงจะดีใจที่คุณชอบมันมากเช่นกัน”

“เอ่อ ไม่ทราบว่าคุณพ่อใครที่กำลังแล่กระต่ายอยู่นั่น คือสามีของคุณอย่างงั้นเหรอครับ?”

“ใช่จ๊ะ เขาเป็นสามีของฉัน”

“งั้นช่วยบอกเขาทีครับ ว่ามันอาหารอร่อยมากเลย แล้วก็ขอบคุณสำหรับอาหารครับ”

ชิ! มีสามีแล้วอย่างงั้นเหรอ (อันนี้เดิมเอง)

อึก ดูเหมือน วันนี้ผมจะกินมากเกินไปหน่อยหรือเปล่านะ… 

หลังจากลับมาที่ห้อง ผมก็เช็คสถานะของตัวเองจากนั้นก็เข้านอน

ราตรีสวัสดิ์…

 

ยอดเงินคงเหลือ: 2008 เหรียญทองแดง

 

ยาว ยาวมาก ยาวมากๆ ตอนนี้