Mezase Gouka Kyakusen!! (เรือสำราญ ณ ต่างโลก) - ตอนที่ 7 การล่ากระต่ายมีเขาและกระท่อม

 

ในตอนเช้า… 

เมื่อผมตื่นขึ้น ผมก็รีบไปเตรียมตัวทันที เก็บเสื้อผ้าที่ซักไว้ 

แล้วก็รีบออกเดินทางไปกิลด์นักผจญภัย ผมเริ่มชินกับกิจวัตรประจำวันแบบนี้แล้วสิ

ผมไปดูที่กระดานภารกิจ อืม…การล่ากระต่ายมีเขาก็น่าจะยังเป็นตัวเลือกที่สุดที่สุดอยู่

ผมสามารถล่ากระต่ายมีเขาที่มีคุณภาพดี 10 ตัวได้อย่างสบายๆ 

ว่าแต่…ตั้งแต่ที่ผมมาต่างโลก สิ่งเดียวที่ผมเคยสู้ด้วยก็มีแค่กระต่ายมีเขาอย่างเดียวเองนี่หว่า…

อีกอย่างผมไม่อยากไปสู้กับก็อบลินหรืออะไรพวกนั้นด้วย 

แถมการล่ากระต่ายมีเขาแบบนี้ก็ทำให้ผมมีเงินพอใช้ในชีวิตประจำวันแล้ว… 

ผมหยิบคำร้องจากกระดาน จากนั้นก็มุ่งหน้าไปยังเคาน์เตอร์ประชาสัมพันธ์

“อรุณสวัสดิ์ครับ ผมขอรับภารกิจนี้ครับ”

อืมๆ เป็นคุณพี่สาวที่น่ารักอีกเช่นเคย ดูเหมือนวันนี้คุณพี่สาวหูจิ้งจอกจะไม่ได้เข้ากะเช้าแฮะ 

“อรุณสวัสดิ์ค่ะ ดิฉันเห็นว่าเมื่อวานนี้ คุณนำกระต่ายมีเขาไปคุณภาพดี 10 ตัว เข้ามาส่ง ถ้าคุณยังคงรักษาคุณภาพแบบเดิมไว้ได้

ภารกิจนี้ก็ไม่มีปัญหาค่ะ ดังนั้นโปรดพยายามให้เต็มที่นะคะ แล้วก็โปรดวางใจเพราะก็อบลินที่ออกมาจากป่าทางตะวันตกเฉียงใต้

ที่คุณรายงานเมื่อวานได้ถูกกำจัดไปเรียบร้อยแล้วค่ะ”

“ขอบคุณมากครับ ผมจะพยายามทำให้ดีที่สุด”

โว้ว…นั่นมันอันตรายมากเลยนะเนี่ย 

ผมลืมเรื่องก็อบลินไปสนิทเลย ดีนะที่ก็อบลินถูกปราบแล้ว ถ้ายังล่ะก็ผมได้เดือดร้อนแน่เลย…

หลังรับภารกิจที่กิลด์นักผจญภัยเสร็จ ผมก็ออกมาเดินซื้ออาหารที่ร้านแผงลอยข้างถนน

ผมซื้ออาหารเช้ามาในราคา 3 เหรียญทองแดง ที่แผงขายอาหาร จากนั้นก็มุ่งหน้าที่ทุ่งหญ้าทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ 

ผมต้องการเงินสำหรับเรือยางที่จะเอามาไว้ใช่ทำกระท่อม ดังนั้นวันนี้ผมคงต้องล่าไปจนถึงตอนเย็นเลย…

ตามปกติ พอมีกระต่ายมีเขาปรากฏตัวออกมา ผมก็จะใช้สกิลเรียกเรือ(ไม้)… 

อุ๊ยตาย! ตอนนี้ผมมีเรือใหม่แล้วนี่นา…แบบนี้ที่ผมต้องเรียกออกมาก็คงเป็นเรือยางแล้วสินะเนี่ย…อิอิ

ชักรู้สึกตื่นเต้นแล้วสิ แถมไม้พายของเรือยางยังทำจากอะลูมิเนียมด้วยสิ 

อ๊ะ…ผมลืมตรวจสอบพลังโจมตีของไม้พายอลูมิเนียม!

เอาเป็นว่า มาลองล่ากระต่ายด้วยเรือยางกันสักหน่อยแล้วกัน

จากนั้นเมื่อมีกระต่ายปรากฏตัวออกมา ผมก็รีบทำซ้ำตามขั้นตอนปกติที่เคยทำ 

คือ หากระต่าย เรียกเรือ ตีมัน รีดเลือด แล้วก็ เรียกเรือ กลับ

อืม… เมื่อมองย้อนกลับไปถึงการต่อสู้ในวันนี้ ขณะที่กำลังรีดเลือดกระต่ายอยู่นั้น… 

เรือยางค่อนข้างจะใช้ในต่อสู้ได้ง่ายเลยล่ะ เนื่องจากมันไม่เอียง แม้พื้นเรือจะนิ่มจนน่าเป็นห่วงเล็กน้อยก็ตาม 

ไม้พายที่ด้ามทำจากอะลูมิเนียมที่มาพร้อมกับใบพายที่เป็นพลาสติก มันแข็งแรงพอที่จะใช้ฟาดกระต่ายมีเขาจนตายได้

ยังไงก็ตาม ผมเริ่มรู้สึกว่าตัวเองกำลังชินกับโลกอีกใบใหม่นี้ทีละนิดๆ แล้วสิ 

การทำแบบนี้ซ้ำๆ มันเริ่มทำให้ผมประมาทแล้วสิ… 

ผมถึงกับลืมเรื่องก๊อบลินไปเลยตอนที่ซื้อเรือยางมาใหม่ 

ถ้าผมยังประมาทแบบนี้ล่ะก็ บางทีผมอาจทำอะไรบางอย่างผิดพลาดอย่างไม่คาดคิดก็ได้ 

ดังนั้นผมต้องระวังตัวมากว่านี้แล้ว…

ว่าแต่การวางเท้าในพื้นเรียบๆแบบนี้เนี่ยมันเยี่ยมจริงๆเลยน้า… 

ผมยังคงออกล่ากระต่ายในขณะที่ยืนยันถึงข้อดีของเรือยาง อย่างไรก็ตาม ถึงผมจะล่ากระต่ายไปได้มากพอสมควรแล้ว 

แต่ผมก็ไม่รู้สึกว่าจำนวนกระต่ายมีเขาในพื้นที่ล่านี้จะลดลงเลย พวกมันเพิ่มจำนวแตกต่างจากกระต่ายทั่วงั้นเหรอ? 

หรือเพราะพวกมันเป็นมอนสเตอร์? ชักสงสัยแล้วสิ…

จากนั้นผมก็ล่ากระต่ายต่อไปจนถึงตอนเย็น 

อืม…วันนี้ผมทำได้ดีเลย ไหน…ลองนับดูสิ โอ้ 47 ตัว เลยเหรอสถิติใหม่เลยนะเนี่ย! 

ผมใส่พวกมันทั้งหมดในกระเป๋าไม่ได้ ลืมเรื่องนี้ไปเลยแฮะ… 

คงต้องใช้เถาวัลย์มัดพวกมันอีกแล้วใช่ไหมเนี่ย…แต่การต้องมาแบกกระต่ายมีเขาตัวเต็มแบบนั้นกลับไป…

มันก็ค่อยข้างหน้าอายไปหน่อยนะ…

ใช่แล้ว กระเป๋า! ผมควรไปซื้อชุดอุปกรณ์เริ่มต้นสำหรับนักผจญภัย ชุดอุปกรณ์เริ่มต้น มีของหลายๆอย่างที่เหมาะสมกับ

นักผจญภัยมือใหม่… เมื่อคิดได้ดังนั้นผมก็มุ่งหน้ากลับเมืองเพื่อไปยังกิลด์นักผจญภัย

 

เมื่อผมกลับมาถึงกิลด์นักผจญภัย ที่เคาน์เตอร์ประชัมสัมพันธ์มีนักผจญภัยเข้าแถวรออยู่เต็มไปหมด อาจเพราะนี่เป็นตอนเย็น 

อ๊ะ…คุณพี่สาวหูจิ้งจอกก็อยู่ด้วย แต่ต้องรอคิว…

เมื่อผมลองมองหาเคาน์เตอร์ที่ว่างอยู่… 

ปรากฏว่ามีแค่เคาน์เตอร์ของตาลุงหน้าบอกบุญไม่รับคนเดิม เท่านั้นที่ยังว่างอยู่ ก็เป็นธรรมดาล่ะนะ…

ผมสงสัยจริงว่าผมควรจะไปเข้าคิวของคุณพี่สาวหูจิ้งจอกหรือเปล่า? 

อ๊ะ! แย่ละ…ผมดันไปสบตากับตาลุงนั่นซะแล้ว 

เห้อ…คงไม่มีทางเลือกแล้วสินะแบบนี้ จากนั้นผมก็มุ่งหน้าตรงไปที่เคาร์เตอร์ของตาลุงในทันที

“กรุณายืนยันภารกิจให้ผมด้วยครับ”

“โอ้ ขอบัตรกิลด์ด้วย”

ผมอยากคุยกับคุณพี่สาวสุดสวยมากกว่าอ่า…

เห้อ…ไม่คิดเลยว่าตัวผมที่เหน็ดเหนื่อยมาตลอดทั้งวันกลับต้องมาคุยกลับตาลุงหน้าตาบอกบุญไม่รับ ก่อนกลับไปพักแบบนี้…

รู้สึกแย่ชะมัด กำลังใจหดหายหมด ไม่แปลกใจเลยที่คนอื่นๆ ยอมไปต่อคิวรอเพื่อจะได้เจอกับคุณพนักงานต้อนรับสุดสวย 

คราวหน้าผมต้องไปต่อคิวเพื่อเจอเหล่าคุณพนักงานต้อนรับสุดสวยบ้างแล้ว

“นี่ ครับ กระต่าย 10 ตัว ตามที่ระบุไว้ในภารกิจ”

“โอ้ คุณภาพก็ดีใช้ได้นิ กระต่าย 10 ตัว แลกกับ เงินรางวัล 1 เหรียญเงิน”

“ขอบคุณมาก.”

ต่อไปก็เอากระต่ายที่เหลือไปขายที่เคาน์เตอร์รับซื้อ

“สวัสดีครับ ผมต้องการขายกระต่ายมีเขาจำนวน 37 ตัวครับ”

“โอ้ ล่ามาได้เยอะทุกครั้งเลยนะ”

“กระต่ายพวกนี้เป็นที่ต้องการสูงขนาดนั้นเลยเหรอครับ?”

“ใช่ กระต่ายที่คุณไปล่ามาเป็นที่ต้องการมาก เพราะกระต่ายที่นักผจญภัยคนอื่นไปล่ามากระต่ายส่วนมาก พวกมันจะถูกแปรรูปเป็น

ซุปหรือไม่ก็เนื้อเสียบไม้น่ะ ส่วนกระต่ายที่คุณเอามาจะถูกนำไปย่างทั้งตัว พวกมันจึงได่ราคาดีกว่า แถมยังอร่อยอีกด้วย”

“กระต่ายย่างทั้งตัวงั้นเหรอครับ? ฟังดูน่าอร่อยจัง”

เหนือสิ่งอื่นใด ผมถูกดึงดูดด้วยเสียงอันแสนไพเราะของคำว่า “กระต่ายย่างทั้งตัว”

“ใช่แล้ว กระต่ายมีเขาย่างทั้งตัวเป็นเมนูที่ได้รับความนิยมมากๆเลยล่ะ”

“ถึงพวกมันจะเป็นกระต่ายมีเขาเหมือนกันก็เถอะ แต่คุณรู้ไหม การต่ายที่คุณภาพดีจนสามารถเอาไปทำกระต่ายย่างทั้งตัวน่ะ”

“หายากพอสมควรเลยล่ะ ดังนั้นกระต่ายมีเขาย่างทั้งตัวจึงมักขาดตลาดอยู่เป็นประจำ”

“โอ้ ผมไม่เคยรู้เรื่องนั้นมาก่อนเลยครับ ครั้งหน้าผมลองกินกระต่ายย่างทั้งตัวดูบ้างดีกว่า…”

ด้วยอัตรานี้ ผมว่าผมก็น่าจะพอจ่ายไหวแล้ว และยิ่งไปกว่านั้น เนื่องจากผมเป็นคนล่าพวกมัน… 

ดังนั้น การที่ผมเอาพวกมันมาทำกินเองก็จะประหยัดเงินได้กว่า

“ใช้แล้วล่ะ มันอร่อยมากจริงๆ แล้วคุณรู้อะไรไหมช่วงนี้ฉันขายกระต่ายมีเขาคุณภาพดีเป็นจำนวนมาก ดังนั้นฉันคิดว่าจำนวนคำขอ

เกี่ยวกับกระต่ายมีเขาน่าจะเพิ่มขึ้นบนกระดานภารกิจเร็วๆนี้ล่ะ เพราะจนถึงตอนนี้ คำขอเหล่านี้มักจะไม่ได้รับความสนใจ”

“ผมจะลองไปตรวจสอบที่กระดานภารกิจดูครับ”

“เอาล่ะ… กระต่ายมีเขาทั้งหมด 37 ตัว ทั้งหมดมีคุณภาพดี ดังนั้นเราจะรับซื้อในราคาตัวละ 8 เหรียญทองแดง”

“ดังนั้น ทั้งหมดรวมแล้วเป็นเงิน 2 เหรียญเงิน กับอีก 96 เหรียญทองแดง โอเค?”

“ครับ”

กระต่ายย่างทั้งตัวงั้นเหรอ… วันนี้ผมหาเงินได้เพียงพอแล้ว กลับไปที่โรงเตี๊ยมเลยดีไหมนะ? 

ไม่ล่ะ ไปหาซื้อของสำหรับใช่กับกระท่อมดีกว่า ที่ร้านของกิลด์น่าจะพอมีอะไรบ้าง ถ้าเจอของดีๆ ล่ะก็ผมจะรีบซื้อทันทีเลย

“ยินดีต้อนรับค่ะ มีอะไรที่ฉันมั้ย?”

คุณเจ้าของร้านสุดน่ารักเจ้าประจำกล่าวต้อนรับผมด้วยรอยยิ้มสดใส

“ผมกำลังมองหาเชือก ผ้าห่ม แล้วก็โคมไฟน่ะครับ อ๊ะ…ถ้าคุณมีกล่องไม้ล่ะก็ ผมขอรับด้วยนะครับ เอาทั้งหมด 3กล่อง”

“ได้สิ เชือกราคา 5 เหรีญทองแดง ผ้าห่ม 10 เหรีญทองแดง โคมไฟราคา 15 เหรีญทองแดง 

และกล่องไม้ราคากล่องละ 3 เหรีญทองแดง”

“ผมขอรับทั้งหมดครับ”

ตามที่คาดหวังจากร้านค้าของกิลด์นักผจญภัย ดูเหมือนจะมีของส่วนใหญ่ที่คุณต้องการสำหรับการผจญภัย

“ทั้งหมด ราคา 39 เหรีญทองแดง”

“นี่ ครับ”

ผมควรใส่ของที่ยังไม่ได้ใช่ลงในกล่องไม้จากนั้นก็วางพวกมันไว้บนเรือพาย

ผมเดินไปทางด้านหลังของโรงเตี้ยม จากนั้นก้ตรวจดูว่ามีคนอื่นหรือไม่ จากนั้นจึงเรียกเรือพายออกมา 

ผมรีบใส่ของต่างๆ ที่ไม่ต้องการลงในกล่องไม้ จากนั้นก็รีบเรียกเรือกลับไป 

ช่างสะดวกสบายดีจริงๆ ถ้าไม่นับเรื่องที่ต้องซ่อนมันจากสายตาของคนอื่นล่ะนะ 

เอาล่ะ กลับไปกินข้าวเย็นกันดีกว่า…

“ขอโทษครับ ขอพักหนึ่งคืนพร้อมกับอาหารเย็นครับ”

“ทั้งหมด 15 เหรียญทองแดง ตอนนี้สามารถทานอาหารเย็นได้เลยนะ”

“ได้ครับ ผมจะได้เดี๋ยวนี้ล่ะ”

หลังจากทานอาหารเย็นเสร็จ ผมก็ไปอาบน้ำ แล้วก็กลับห้อง พรุ่งนี้กระท่อมน่าจะมาถึงตอนประมาณหกโมงเย็น 

ผมซื้อทุกอย่างที่จำเป็นเอาไว้แล้ว ยกเว้นเรือ ผมน่าจะซื้อเรือยางอีกลำตอนที่ออกไปล่าในวันพรุ่งนี้ 

ตอนนี้ผมยังมีเงิน 401 เหรียญทองแดง ต่อให้ผมซื้อเรือยางมาเพิ่ม ผมก็ยังมีเงินเหลืออีกตั้ง 160 เหรียญทองแดง 

แบบนี้ผมควรย้ายไปที่โรงแรมที่มีห้องส่วนตัวเลยดีไหมนะ? 

ตอนแรกผมคิดว่ามันจะใช้เวลามากกว่านี้ซะอีก แต่กระต่ายมีเขาทำเงินได้มากว่าที่ผมคิดเยอะเลย 

แถมต่อจากนี้ไปจะมีคำขอมากขึ้นอีก ดังนั้นการย้ายไปโรงแรมที่มีส่วนตัวอาจจะเป็นความคิดที่ดีก็ได้…

อืม…แต่อย่างน้อยๆ ผมต้องพักที่นี่ต่ออีก 1 คืน เพราะกระท่อมและของอื่นๆจะมาส่งในวันพรุ่งนี้ 

ดังนั้นพรุ่งนี้ ผมต้องล่ากระต่ายมีเขาให้ได้อย่างน้อยๆ 30 ตัว เพราะต้องเสียเงินอย่างน้อย 240 เหรียญทองแดง 

โอ้ นี่มันเท่ากับ 24,000 เยน เลยนะ  เยอะกว่าค่าแรงพนักงานพาร์ทไทม์ในญี่ปุ่นซะอีก

แต่นี่มันต่างโลก…เพราะงั้นไม่มีทางรู้เลยว่าอะไรจะเกิดขึ้นบ้าง…

ดังนั้นการหาเงินให้ได้เยอะๆ ไว้ก่อนย่อมดีกว่าเสมอ 

เอาล่ะ ตัดสินใจได้แล้ว ผมจะอยู่ที่โรงเตี๊ยมนี้ต่อไป จนกว่าจะเก็บเงินได้ครบ 20 เหรียญเงิน 

จากนั้นจะทำอะไรต้อไป ค่อยไปคิดเอาทีหลังแล้วกัน…

ถึงผมจะสามารถหาเงินพอสำหรับการใช้ชีวิตหรือแม้จะย้ายไปอยู่โรงแรมใหม่ได้

แต่ผมอาจได้รับบาดเจ็บหรือต้องการเงินใช้เงินอย่างกะทันหันก็ได้ ดังนั้นการเตรียมตัวเอาไว้ก่อนย่อมดีกว่าเสมอ

เอาล่ะ เมื่อตัดสินใจทุกอยากได้แล้ว เรามาฝึกเวทย์ชีวิตประจำวันกันจนกว่าจะง่วงดีกว่า…

ผมเริ่มรวบรวมพลังเวทย์ไปไว้ที่ปลายนิ้วจากนั้นก็ส่งพลังเวทย์กลับไป ทำซ้ำไปซ้ำมาแบบนั้นเรื่อยๆ 

ผมคิดว่าผมจะสามารถใช้เวทย์ในชีวิตประจำวันได้หากใช้เวลาฝึกฝนอยู่ในที่ ที่สงบๆ

แต่ตอนนี้ยังดูไม่มีแววว่าจะใช้ได้เลย เอาล่ะ…อย่างน้อยๆ ตั้งเป้าไว้ที่สามารถรวบรวมพลังเวทย์ได้อย่างเป็นธรรมชาติก่อนแล้วกัน

งืม…เริ่มง่วงแล้วสิ เช็คสถานะแล้วไปนอนก่อนดีกว่า…

 

ชื่อ : โทโยมิ วาตารุ

อายุ : 20

เผ่าพันธุ์ : มนุษย์

อาชีพ : กัปตันเรือ　

Lv. 7

ความแข็งแกร่งทางกายภาพ: 220
พลังเวทย์: 20
ความแข็งแกร่ง: 24　
สติปัญญา: 34
ความคล่องแคล่ว: 30
โชค: 15

ทักษะ:
เข้าใจภาษา (เฉพาะ)
เรียกเรือ Lv. 1 (เฉพาะ)

 

โอ้…เลเวลเพิ่มแล้ว เอาล่ะ ไปนอนดีกว่า ราตรีสวัสดิ์…

ยอดเงินคงเหลือ :  401 เหรียญทองแดง

 

ผมรู้สึกตัวตื่นขึ้น…

เหมือนผมจะเริ่มชินกับการนอนเร็วตื่นเช้าแล้วสิ ปกติผมมักจะอยู่จนดึกแล้วก็ตื่นอีกทีประมาณเที่ยง 

เมื่อตื่นผมก็รีบลุกขึ้นไปเตรียมตัวตามปกติ ไปเก็บผ้าที่ซักไว้ จากนั้นก็มุ่งหน้าไปที่กิลด์นักผจญภัย

ผมไปดูกระดานภารกิจแล้วพบว่ามีคำขอเกี่ยวกับกระต่ายมีเขาถึง 2 ภารกิจ 

ภารกิจ ส่งกระต่ายมีเขา 10 ตัว เหมือนกันทั้ง 2 ภารกิจ 

ดังนั้นผมต้องล่ากระต่ายมาได้ให้อย่างต่ำ 20 ตัวสินะแบบนี้ 

สงสัยจัง ว่าจะรับภารกิจ 2 ภารกิจพร้อมกันได้ไหมนะ ลองถามดูดีกว่า…

โอ้ นั่นมันคุณพี่สาวหูจิ้งจอกนี่นา ผมไม่ได้เจอเธอมาสักพักแล้ว

“อรุณสวัสดิ์ครับ คือผมสามารถรับภารกิจ 2 อันพร้อมกันได้มั้ยครับ?”

“อรุณสวัสดิ์ค่ะ คุณสามารถรับภารกิจได้มากเท่าที่คุณต้องการเลยค่ะ ตราบใดที่มันไม่มากจนเกินไป”

คุณพี่สาวหูจิ้งจอกช่วงใจดีจริงๆ เธอคอยช่วยเหลือเสมอเลย ช่างเป็นคนที่วิเศษจริงๆ

“ถ้าอย่างนั้น ผมขอรับ ภารกิจ 2 อันนี้ครับ”

“รับทราบค่ะ ขอให้โชคดีสำหรับการล่าวันนี้นะคะ”

“ครับ ผมจะทำให้ดีที่สุดครับ”

ว้าว ตอนนี้ผมรู้สึกมีพลังสุดๆเลย  สงสัยจะเป็นเพราะคุณพี่สาวหูจิ้งจอกแสนสวยพูดให้กำลังใจผมสินะ 

โอ้ว! สู้โว้ย…จากนั้นผมก็มุ่งหน้าออกจากิลด์นักผจญภัย

ผมแวะซื้ออาหารเช้าจากร้านแผงลอย ด้วยเงิน 3 เหรียญทองแดง จากนั้นก็มุ่งหน้าออกจากเมื่องเพื่อล่ากระต่าย…

เมื่อเดินทางมาถึงบริเวณล่าทางตะวันตกเฉียงใต้…

เอาล่ะ ตามแผนที่วางไว้ก่อนอื่น เรามาซื้อเรือยางกันก่อนดีกวา จากนั้นค่อยออกไปล่ากระต่าย

วันนี้อย่างน้อยต้องล่าให้ได้ 20 ตัว ค่อยกลับที่พัก เนื่องจากกระท่อมน่าจะมาส่งช่วง 6 โมงเย็นดังนั้น…

งั้นเรามาซื้อเรือยางกันดีกว่า ผมเปิดหน้าต่างซื้อเรือขึ้นมาจากนั้นก็เลือก เรือยางสำหรับตกปลาขนาดใหญ่ 

จากนั้นก็ จ่าย 2 เหรียญเงิน กับอีก 40 เหรียญทองแดง เอาล่ะไหนดูซิ…

 

สกิล: เรียกเรือ  Lv.1

ความสามารถ: เรียกเรือที่ซื้อออกมาได้

เรือที่เรียกออกมาจะอยู่ในสภาพที่ดีที่สุดเท่านั้น 

สามารถควบคุมเรือได้ตามที่ต้องการ

สามารถซื้อเรือใหม่ได้จากหน้าต่างซื้อ

รายการเรือที่เรียกได้

เรือพายเบื้องต้น (ไม้) : จุได้สูงสุด 2 คน.

คุณสมบัติ: ไม่จม ไม่สามารถทำลายได้ ปฏิเสธไม่ให้ขึ้นเรือ

เรือยางสำหรับตกปลาขนาดใหญ่(สีเขียวเข้ม) : จุได้สูงสุด 4-5 คน.

คุณสมบัติ: ไม่จม ไม่สามารถทำลายได้ ปฏิเสธไม่ให้ขึ้นเรือ

รายการใหม่

เรือยางสำหรับตกปลาขนาดใหญ่(น้ำเงิน) : จุได้สูงสุด 4-5 คน.

คุณสมบัติ: ไม่จม ไม่สามารถทำลายได้ ปฏิเสธไม่ให้ขึ้นเรือ

 

โอ้ว รายการเพิ่มขึ้นมาแล้ว ลองเรียกมันมาเพื่อตรวจสอบดูดีกว่า แน่นอนว่าไม่มีความแตกต่างอะไร ยกเว้นสี 

เอาล่ะ แค่นี้ผมพอใจแล้ว มาเริ่มล่ากระต่ายมีเขากันดีกว่า

ถึงเวลาทำงานแล้ว เริ่มจากหากระต่ายมีเขา เรียกเรือ ตีมัน รีดเลือด จากนั้นก็เรียกเรือกลับ 

ทุกวันนี้ผมสามารถทำมันได้อย่างรื่นไหลเลยล่ะ ผมสามารถล่ากระต่ายได้ถึง 38 ตัวในเวลาอันสั้น 

ขนาดยนี่พักเป็นระยะๆ แล้วนะ เอาล่ะได้เวลากลับไปที่กิลด์แล้วเพราะ เย็นนี้ผมมีธุระที่ต้องกลับไปจัดการ

เมื่อกลับมาถึงกิลด์ ยังคงมีคนมาต่อคิวที่เคาน์เตอร์ของเหล่าพี่สาวสุดสวยอยู่เช่นเดิม 

วันนี้ผมไปต่อคิวที่เคาน์เตอร์ของพี่สาวสุดสวยบ้างดีกว่า…

ห๊ะ…ตาลุนั่นมองมาที่ผมทำไม เขามองมาที่ผมด้วยสายตาที่แข้งกร้าว

อึก…ไม่ไหวขอยอมแพ้ จากนั้นผมก็มุ่งหน้าไปที่เคาน์เตอร์ของตาลุงด้วยฝีเท้าหนักๆ

“มาส่งภารกิขครับ นี่ครับกิลด์การ์ดของผม แล้วก็นี่ กระต่ายมีเขา 20 ตัว”

“โอ้.”

ผมสงสัยจริงๆ ว่านักผจญภัยคนอื่น ที่ไปต่อแถวอยู่หน้าเคาน์เตอร์ของเหล่าพนักงานต้อนรับสุดสวยนั้น…

หนีรอดจากตาลุงหน้าตาหน้ากลัวคนนี้ได้ยังไง… หรือเป็นเพราะ Lv. ของผมยังไม่สูงพอ? 

ถ้าผมแข็งแกร่งกว่านี้ล่ะก็ ผมจะสามารถหนีจากตาลุงนี่ได้ไหมนะ?

“โอ้ กระต่ายมีเขาคุณภาพดี 20 ตัวงั้นเหรอ!”

“อ่อ สำหรับ 2 ภารกิจสินะ  เอ้านี่ เงินรางวัล 2 เหรียญเงิน”

“ขอบคุณมากครับ”

จากนั้นผมก็เดินไปที่เคาน์เตอร์รับซื้อของด้วยอารมณ์หน่วงๆ ผมไม่ได้เหนื่อยมากก็จริง

แต่พอได้มาคุยกับตาลุงหน้าตาหน้ากลัวหลังกลับมาถึงแบบนี้ มันทำเอาผมรู้สึกเหนื่อยขึ้นมาทันทีทันใดเลย

“ผม เอากระต่ายมีเขา 18 ตัวมาขายครับ โปรดรับซื้อพวกมันด้วยครับ”

“โอ้ วันนี่คุณได้รับคำขอเพิ่มขึ้นมั้ย?”

“ครับ วันนี้มีการร้อง 2 ภารกิจครัย ผมเอากระต่ายไปส่งตามภารกิจมาแล้วครับ 20 ตัว”

“เข้าใจล่ะ นึกว่าจะมีเยอะกว่านี้ซะอีก…”

“เอ๊ะ! งั้นเหรอครับ?

“ใช่…เพราะช่วงนี้มีร้านค้าจำนวนมากเข้ามาซื้อกระต่ายมีเขาจากกิลด์ไปน่ะ จำนวนร้านที่มาขอซื้อก็มีแนวโน้มว่าจะเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ

ด้วย”

“ฮ่าฮ่า งั้นผมคงต้องพยายให้มากกว่านี้แล้วสินะครับ”

ดูเหมือนกระต่ายมีเขากำลังเป็นกระแสตอนนี้ ผมไม่ควรพลาดอะไรแบบนี้ใช่ไหม? 

มาลุยกันซักตั้งดีกว่า มาเก็บฉายาปรมาจารย์กระต่ายมีเขากันเถอะ!

“กระต่ายทั้ง 18 ตัวล้วนเป็นกระต่ายคุณภาพดี 1 ตัว รับซื้อในราคา 8 เหรียญทองแดง รวมทั้งหมดเป็นเงิน 1 เงินเหรียญ

กับอีก 44 เหรียญทองแดง โอเคไหม?”

“ครับ เอาตามนั้นได้เลยครับ”

ใกล้จะ 6 โมงเย็น แล้วสิ กลับไปที่โรงเตี๊ยมกันเลยดีกว่า…

“สวัสดีครับคุณเจ้า ขอพัก 1 คืนพร้อมกับอาหารครับ”

“ได้เลย 15 เหรียญทองแดงเหมือนเดิม”

“อ๊ะ จริงสิ ผมคิดว่ากระท่อมน่าจะใกล้มาส่งแล้ว คือ ผมขอปล่อยมันไว้แบบนั่นสักพักได้มั้ยครับ”

“ได้สิ ขอแค่ย้ายออกไปก่อนถึงเช้าวันพรุ่งนี้ก็พอ”

“ครับผมจะย้ายมันออกไปก่อนที่จะถึงเช้าแน่นอนครับ”

ขณะที่ผมกำลังคุยกับคุณเจ้าของอยู่นั้น คุณช่างไม้ที่ทำกระท่อมก็นำกระท่อมเข้ามาส่ง

“นั่นน่ะเหรอ? กระท่อมของเธอ มันดูโทรมไปหน่อยมั้ยน่ะ?”

“ฮ่าๆ ของถูกก็งี้หล่ะครับ”

“งั้นเหรอ?”

คุณเจ้าของตอบผมกลับมาอย่างง่ายๆ ฮ่าๆ ซื้อแบบเน้นถูกเอาไว้ก่อนยังไงล่ะ สภาพมันถึงได้โทรมแบบนี้

“คุณช่างไม้ ช่วยยกมันไปที่ด้านหลังโรงเตี๊ยมหน่อยได้ไหมครับ?”

“ได้สิ”

คุณช่างไม้และเหล่าลูกน้องของเขาแบกกระท่อมไปที่ด้านหลังของโรงเตี๊ยมอย่างระมัดระวัง  

พวกเขายังมันยังกับว่ามันเบายังไงยังงั้นล่ะ หรือพวกคุณช่างไม้จะแข็งแกร่งสุดๆ กันนะ ?

“ขอบคุณมากครับ”

“ไม่เป็รไรหรอก นายจ่ายค่าขนแล้วนี่ ถ้าอยากได้อะไรเพิ่มก็กลับมาได้ทุกเมื่อนะ”

หลังจากแยกกับเหล่าคุณช่างไม้แล้ว ผมก็รีบไปตรวจสอบกระท่อมหลังนั้นดูในทันที กระท่อมหลังดูโทรมมากๆเลย

แต่หนังที่คลุมไว้กลับดูแข็งแรงมาก แล้วภายในล่ะ…?

ว้าวดูแข็งแรงใช้ได้เลย ไม่มีเสียงดังเอี๊ยดอ๊าดตอนที่ผมออกแรงกดมันด้วย ถือว่าดีพอใช้เลย 

ไม่สิ มันดีเกินพอสำหรับ 1 เหรียญเงินด้วยซ้ำ…

ถ้าย้ายตอนนี้มันจะดูสะดุดตาเกินไป ไว้ค่อยมาย้ายก่อนนอนแล้วกัน

เอาล่ะ ไปกินข้าวเย็นแล้วอาบน้ำดีกว่า…

หลังจากล้างตัวเสร็จ ผมก็มานั่งฝึกเวทย์ในชีวิตประจำวัน ผมเริ่มรวบรวมพลังเวทย์ได้แล้ว แต่ยังอีกไกลกว่าจะถึงจุดที่สามารถใช่

เวทย์ได้ ดูเหมือนผมคงต้องฝึกแบบนี้ทุกวันไปเรื่อยๆก่อน 

อุ๊ย ถึงเวลาต้องไปย้ายกระท่อมแล้วสิ…

ผมเดินไปทางด้านหลังของโรงเตี๊ยม จากนั้นก็เรียกเรือยางออกมาวางไว้ข้างๆกระท่อม จากนั้นก็ดูให้แน่ใจว่าไม่มีใครอยู่แถวนี้

ตอนนี้ล่ะ… ผมยกกระท่อมขึ้นไปวางไว้บนเรือยาง ง่ายกว่าที่คิดแฮะ…

เมื่อยกกระท่อมขึ้นไปบนเรือยางเรียบร้อยแล้ว ผมก็เรียกเรือกลับ ไว้ค่อยไปจัดการให้เรียบร้อยที่ทุ่งหญ้าวันพรุ่งนี้แล้วกัน

โอเค สำหรับวันนี้ทุกอย่างที่วางแผนไว้เสร็จเรียบร้อยแล้ว ผมคิดว่าน่าจะถึงเวลากลับห้องแล้วล่ะ… 

ไว้ไปเช็คสถานะที่ห้อง แล้วเข้านอนเลยดีกว่า

อืม…เลเวลยังไม่มีการเปลี่ยนแปลง เลเวลของสกิลเรียกเรือก็ไม่เห็นเพิ่มขึ้นด้วย 

ขนาดนี่ผมเรียกเรือ เข้าๆออกๆ บ่อยมากเลยนะ บางทีสกิลเรียกเรืออาจมีเงื่อนไขพิเศษในการอัพเลเวลก็ได้　

ถ้างั้นวันนี้ก็ ราตรีสวัสดิ์…

 

ยอดเงินคงเหลือ: 487 เหรียญทองแดง